บทที่ 52

“ จ้านหยินไม่ใช่สิ่งที่เธอสามารถควบคุมได้ คุณควรแนะนำให้เธอยอมแพ้ นอกจากญาติของจ้านหยินแล้ว ก็ไม่มีหญิงสาวรอบกาย เขาเป็นคนที่ไม่มีคนรัก ไม่มีหัวใจ จะพูดอย่างไรเสี่ยวเฟยก็ไม่ยอมฟัง"

ซางหวู่เหิงเอาน้องสาวไม่อยู่เหมือนกัน

"ตอนนี้ผมยุ่งอยู่ ยังไม่มีเวลาไปหาเธอ ที่รัก ฝากเสี่ยวเฟยไว้ในมือคุณก่อน"

"คุณยุ่งเถอะ ตอนนี้ฉันจะไปรับเสี่ยวเฟย จะพาเธอไปช็อปปิ้งกับคุณแม่ด้วย ช่วงนี้คุณแม่อารมร์ไม่ดี"

นายหญิงซางมีความสัมพันธ์ที่ดีกับแม่สามี เมื่อเห็นแม่สามีอารมณ์หดหู่ใจช่วงนี้ เธอจึงชวนแม่สามีออกไปช็อปปิ้ง เพื่ออาจจะทําให้แม่สามีมีความสุขขึ้นบ้าง

ซางหวู่เหิงไม่พูดอะไร

เขารู้ว่าสาเหตุที่แม่ของเขาหดหู่ใจก็เพราะว่าจนถึงตอนนี้ยังไม่มีข่าวเกี่ยวกับน้าสาวของเขาเลย ซึ่งน้าสาวคือสิ่งที่แม่ของเขาพูดถึงมากมาตลอดในชีวิต

คุณหญิงซางเติบโตในสถานเลี้ยงเด็กกําพร้า ครอบครัวของเธอเสียชีวิตตั้งแต่เด็ก ทิ้งเธอกับน้องสาวอายุสี่ขวบไว้คน สองพี่น้องถูกส่งไปยังสถานเลี้ยงเด็กกําพร้า ต่อมาได้เจอกับคู่สามีภรรยาที่ร่ํารวยคู่หนึ่งมาที่สถานเลี้ยงเด็กกําพร้า เพื่อเลือกลูกอยากรับเลี้ยงบุตรบุญธรรม

สามีภรรยาคู่นั้นถูกใจน้องสาวข