Share

บทที่ 436

ใครๆก็บอกว่าคุณผู้หญิงในตระกูลร่ำรวยไม่เป็นมิตร แต่คุณยายจ้านกลับเป็นกันเองมาก เหมือนกับคนแก่ทั่วๆไป สวมผ้าที่สวมใส่ก็เย็บซ่อมแล้วซ่อมอีก ดูยังไงก็ไม่เหมือนคุณผู้หญิงในตระกูลคนรวยเลยสักนิด

สายตาของจ้านหยินลึกล้ำ เขาลูบศีรษะของเธอ น้ำเสียงทุ้มต่ำ "คุณเป็นคนที่อยู่กับความเป็นจริง ไม่เพ้อฝัน"

"ฉันเป็นคนที่ใช้ชีวิตอยู่กับความเป็นจริง ถ้าจะฝัน ก็ต้องดูว่าฝันอะไร ถ้าเป็นฝันเลื่อนลอยอะไรแบบนั้น ฝันไปก็เสียเวลานอนหลับสนิทเปล่าๆ"

จ้านหยินเม้มปาก ไม่พูดอะไร

เดินเที่ยวชมอยู่ครึ่งค่อนวัน สองสามีภรรยาจึงพบกับพวกคุณยายจ้าน

อาหารกลางวันถูกสะสางที่ร้านอาหาร ร้านอาหารร้านนั้นก็เป็นสไตล์ย้อนยุค ถ้าสิ่งอำนวยความสะดวกด้านในไม่ทันสมัย ไห่ถงคงนึกว่าตัวเองย้อนเวลาทะลุมิติไปโรงเตี้ยมแล้ว

วันนี้หยางหยางมีความสุขสุดๆ

คุณยายจ้านกับป้าเหลียงพาเขาไปให้อาหารปลา เขาอยากได้อาหารปลาเท่าไหร่ก็ซื้อให้เท่าที่ต้องการ สรุปก็คือให้เขาป้อนอาหารปลาจนอารมณ์ค้างไปเลย

เล่นสนุกเกินไปก็ทำให้เหนื่อยง่าย ยังไม่ทันจะกินข้าวเสร็จ หยางหยางก็หลับปุ๋ยอยู่ในอ้อมกอดของไห่ถง

"อาจ้าน ยายก็อายุมากแล้ว เดินไปไหนได้ไม่ไกลหรอก ตอนบ่าย ห
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status