แชร์

บทที่ 435

ผู้เขียน: กู่หลิงเฟย
ไห่ถงก็ไม่ได้โง่

ที่คุณยายกับป้าเหลียงเดินไปไกล ก็เพราะอยากจะสร้างโอกาสให้สองสามีภรรยาได้อยู่กันตามลำพัง

ไม่ง่ายนักที่จ้านหยินจะไม่ปฏิเสธและทิ้งระยะห่างกับเธออย่างเย็นชา ไห่ถงจึงเอนจอยไปกับรสชาติหอมหวานของการเดท

สองสามีภรรยาเดินจับมือกัน เที่ยวชมสวนสไตล์จีนโบราณ ไห่ถงชอบสวนที่เต็มไปด้วยกลิ่นอายย้อนยุคและคลาสสิคแบบนี้ที่สุด

"จ้านหยิน"

"อืม"

จิตใจของจ้านหยินไม่ได้อยู่ที่วิว เขาคอยแอบมองหญิงสาวที่อยู่ข้างกายตลอดเวลา

เมื่อได้ยินว่าไห่ถงเรียกเขา เขาก็หยุดฝีเท้าแล้วหันไปมองเธอด้วยสีหน้านิ่งๆ ประหนึ่งว่าเมื่อกี้เขากำลังมองเบื้องหน้าอยู่ ไม่ได้แอบมองเธอแบบนั้น

"คุณทำงานอยู่ที่จ้านซื่อกรุ๊ป รู้ไหมว่ากิจการในเครือบริษัทของพวกคุณมีอะไรบ้าง? อย่างรีสอร์ทฮิลนี่ เจ้านายของคุณลงทุนไปกี่ที่?"

จ้านหยินครุ่นคิด แล้วว่า "บริษัทของเรามีสาขาย่อยอยู่ในแต่ละเมืองใหญ่ๆ มีทั้งลงทุนและดำเนินกิจการในทุกอุตสาหกรรม แต่อย่างรีสอร์ทฮิล ลงทุนสร้างไปแค่สองที่ เพราะเลือกที่ดินลำบาก การจะลงทุนสร้างรีสอร์ทฮิลแบบนี้ ต้องใช้เงินทุนจำนวนมหาศาล"

"รีสอร์ทฮิลแห่งนี้บริษัทของผมลงทุนเองทั้งหมด ส่วนรีสอร์ทที่อยู่ในเมือง
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 436

    ใครๆก็บอกว่าคุณผู้หญิงในตระกูลร่ำรวยไม่เป็นมิตร แต่คุณยายจ้านกลับเป็นกันเองมาก เหมือนกับคนแก่ทั่วๆไป สวมผ้าที่สวมใส่ก็เย็บซ่อมแล้วซ่อมอีก ดูยังไงก็ไม่เหมือนคุณผู้หญิงในตระกูลคนรวยเลยสักนิดสายตาของจ้านหยินลึกล้ำ เขาลูบศีรษะของเธอ น้ำเสียงทุ้มต่ำ "คุณเป็นคนที่อยู่กับความเป็นจริง ไม่เพ้อฝัน""ฉันเป็นคนที่ใช้ชีวิตอยู่กับความเป็นจริง ถ้าจะฝัน ก็ต้องดูว่าฝันอะไร ถ้าเป็นฝันเลื่อนลอยอะไรแบบนั้น ฝันไปก็เสียเวลานอนหลับสนิทเปล่าๆ"จ้านหยินเม้มปาก ไม่พูดอะไรเดินเที่ยวชมอยู่ครึ่งค่อนวัน สองสามีภรรยาจึงพบกับพวกคุณยายจ้านอาหารกลางวันถูกสะสางที่ร้านอาหาร ร้านอาหารร้านนั้นก็เป็นสไตล์ย้อนยุค ถ้าสิ่งอำนวยความสะดวกด้านในไม่ทันสมัย ไห่ถงคงนึกว่าตัวเองย้อนเวลาทะลุมิติไปโรงเตี้ยมแล้ววันนี้หยางหยางมีความสุขสุดๆคุณยายจ้านกับป้าเหลียงพาเขาไปให้อาหารปลา เขาอยากได้อาหารปลาเท่าไหร่ก็ซื้อให้เท่าที่ต้องการ สรุปก็คือให้เขาป้อนอาหารปลาจนอารมณ์ค้างไปเลยเล่นสนุกเกินไปก็ทำให้เหนื่อยง่าย ยังไม่ทันจะกินข้าวเสร็จ หยางหยางก็หลับปุ๋ยอยู่ในอ้อมกอดของไห่ถง"อาจ้าน ยายก็อายุมากแล้ว เดินไปไหนได้ไม่ไกลหรอก ตอนบ่าย ห

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 437

    เวลาแห่งความสนุกมักผ่านไปเร็วเพียงพริบตา ก็จบลงไปแล้วหนึ่งวันไห่ถงเดินเที่ยวชมทั้งวัน หลังจากถึงบ้าน ก็อาบน้ำ แล้วทิ้งศีรษะลงนอนคุณยายจ้านเห็นว่าเธอกลับไปในห้องของตัวเอง ยังคิดว่าจะสร้างอุบายเล่นละคร แต่ใครจะคิดเมื่อคุณยายจ้านเดินเข้าห้องไป ไห่ถงก็หลับปุ๋ยไปแล้ว ทำให้คุณยายจ้านไม่มีโอกาสได้เล่นละครสมใจเมื่อออกมาจากห้องของไห่ถง ก็เห็นหลานชายกำลังนั่งดูโทรทัศน์อยู่บนโซฟา แม้ว่าจะใจลอย แต่คุณยายจ้านก็โกรธเธอเดินเข้าไปหยิบรีโมทมาจากในมือของจ้านหยิน แล้วตำหนิเขาว่า "กลับมาถึงบ้าน แกกลายเป็นคนพูดไม่เป็น ทำไม่เป็นแล้วหรือไง?"จ้านหยินมองคุณยายของตัวเอง แล้วพูดอย่างใสซื่อ "ก็กลับมาซะขนาดนี้แล้ว จะให้ผมพูดอะไร? ทำอะไรอีก?"วันนี้เขาได้ผลตอบแทนงามมากได้จับมือไห่ถง จับทั้งวันไห่ถงมีเรื่องอะไรก็เล่าให้เขาฟังแล้วด้วย ความเชื่อใจที่มีต่อเขาก็เริ่มลึกซึ้งมากขึ้นเรื่อยๆคุณยายจ้าน "...""คุณยาย วันนี้เที่ยวมาทั้งวัน คุณยายก็เหนื่อยแล้วสินะ ผมให้ป้าเหลียงไปช่วยคุณยายเก็บกวาดห้องรับแขก?"คุณยายจ้านถอนหายใจ แล้วตอบรับคำสั้นๆไม่ต้องรอให้จ้านหยินออกปากสั่ง ป้าเหลียงก็เก็บกวาดห้องรับแขก

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 438

    ซูหนานพูดอย่างมั่นใจ “นายต้องการมันเมื่อไหร่?”"แน่นอนว่า ยิ่งเร็วยิ่งดี""พรุ่งนี้ฉันจะเอามาให้นาย เร็วพอหรือยัง?""แบบนั้นก็ได้"พรุ่งนี้เป็นการเจรจาเกี่ยวกับเรื่องหย่า ถ้ามีหลักฐานการถือครองทรัพย์สินของโจวหงหลินอยู่ในมือนั้น มันจะทำให้มีจุดยืนที่มั่นคง“นายคงเสียใจมาก สำหรับเรื่องการหย่าของพี่สะใภ้ ยังไงบริษัทก็เป็นของนาย แต่นายแทบจะไม่เคยกังวลเรื่องบริษัทบ้างเลย”หลังจากเงียบไปครู่หนึ่งจ้านหยินก็พูด "ตอนนี้ไห่ถงรู้สึกขอบคุณฉันมาก"“ความรู้สึกขอบคุณไม่ใช่ความรัก นายต้องทำมากกว่านี้เพื่อให้เธอตกหลุมรักคุณ ยังไงก็ตาม หากนายสามารถช่วยเธอแก้ปัญหาได้ เธอจะรู้สึกว่านายเป็นคนที่แข็งแกร่งและจะพึ่งพานายมากขึ้นเรื่อยๆ แล้วเธอก็จะตกหลุมรักนายโดยไม่รู้ตัว"ซูหนานไม่มีแฟน แต่การวิเคราะห์ราวกับผู้มีประสบการณ์มาก่อนหลังจากวิเคราะห์แล้ว เขาถามจ้านหยินกลับ: "นายรตกหลุมรักแล้ว? อย่าคิดแค่ทำให้เธอตกหลุมรักนายแบบหัวปักหัวปำ ในขณะที่นายยังไม่แม้แต่จะหวั่นไหว นั่นอาจเป็นเพียงการล้อเล่นกับความรู้สึกของเธอ ""....อาการแบบไหนที่พิสูจน์ได้ว่ามีคนคนนั้นมีความรัก? ถ้าฉันจับมือเธอแล้วรู้สึกประหม่าและ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 439

    จ้านหยินแค่คิดถึงมัน แต่ไม่ได้ลงมือใด ๆ นี่เป็นความภาคภูมิใจของตัวเขา ที่จะไม่ยอมทำอะไรลับๆล่อๆแบบนั้นดังนั้น เขาจึงพลิกตัวกลับมาและเข้าเฝ้าพระอินทร์ในเวลาเดียวกัน ณ คอนโดแห่งหนึ่งโจวหงลินหยิบบุหรี่หนึ่งซองจากโต๊ะข้างเตียง ดึงบุหรี่ออกมาหนึ่งมวน และกำลังจะจุดบุหรี่นั้น ผู้หญิงที่อยู่ข้างๆ เขาเอื้อมมือออกมา แล้วพูดว่า "ขอฉันมวนหนึ่งด้วยค่ะ"โจวหงหลินยื่นบุหรี่ให้เย่เจียนี และจุดไฟให้เธอ"แค่เป็นครั้งคราวก็โอเค"นิสัยการสูบบุหรี่ของโจวหงหลินไม่ได้ติดบุหรี่มากนัก เขาจะสูบบุหรี่เฉพาะเมื่อต้องติดต่อกับลูกค้าเท่านั้น ไม่เช่นนั้น จะไม่สูบบุหรี่เว้นแต่เขาจะมีปัญหาไห่หลิงไม่ชอบผู้ชายที่สูบบุหรี่ เพราะปากจะมีกลิ่นเหม็นเย่เจียนีสูบบุหรี่เป็น แต่เธอปกติมักจะต้องทำตัวเหมือนกุลสตรี ดังนั้นเธอจึงไม่เคยสูบบุหรี่ต่อหน้าโจวหงหลิน ตอนนี้พวกเขาทั้งสองได้ผ่านอุปสรรคสุดท้ายแล้ว โจวหงหลินก็พร้อมที่จะหย่ากับไห่หลิงเพื่อเธอเธอรู้สึกว่าไม่จำเป็นต้องปิดบังมันแล้ว ไม่ช้าก็เร็วโจวหงหลินก็จะรู้หลังจากสูบบุหรี่ไปได้ครึ่งมวน เธอก็โน้มตัวไปซบโจวหงหลิน และกระซิบถาม : “มีเรื่องอะไรที่อยู่ในใจของคุณหรือเ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 440

    เย่เจียนีรู้สึกไม่พอใจในใจ แต่ไม่ได้แสดงออกออกมา เพราะเธอยังไม่ได้เป็นภรรยาอย่างเป็นทางการ เธอไม่ได้พูดอะไรมากเพื่อหลีกเลี่ยงการทำให้โจวหงหลินไม่พอใจ ซึ่งอาจส่งผลต่อทัศนคติของครอบครัวสามีในอนาคตของเธอด้วยหยางหยางอายุเพียงสองขวบกว่า ไร้เดียงสาและไม่สามารถดูแลตัวเองได้ และภายใต้การดูแลของเธอนั้น ก็มีโอกาสมากมายที่จะจัดการกับหยางหยาง จึงไม่ต้องรีบร้อนที่จะลงมือ"ไม่มีปัญหาค่ะ"เย่เจียนีมอบสัญญาหย่าให้กับโจวหงหลิน "ฉันจะปริ้นให้คุณสองชุด พรุ่งนี้ก็ให้ไห่หลิงเซ็นมันซะ แล้วพวกคุณแต่ละคนจะเก็บไว้คนละหนึ่งชุด เมื่อถึงวันจันทร์ พวกคุณควรรีบไปที่สำนักทะเบียน เพื่อจัดการการหย่าให้เสร็จสิ้น"โจวหงหลินยิ้มแล้วพูดว่า "ผมรีบมากกว่าคุณเสียอีก""ฉันไม่รีบร้อนน่ะ"เย่เจียนียิ้มขณะที่ช่วยโจวหงหลินปริ้นสัญญาหย่าคืนนี้พวกเขาทั้งสองมีความฝันที่สวยงามจินตนาการถึงชีวิตหลังแต่งงานที่มีความสุขและก็ไม่มีอะไรจะพูดคุยกันอีกหนึ่งคืนผ่านไปวันรุ่งขึ้น ไห่ถงตื่นขึ้นมาและเห็นกระดาษโน้ตที่จ้านหยินทิ้งไว้บนโต๊ะเครื่องแป้ง เธอรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วโทรหาเซินเสี่ยวจวินทันที“ถงถง ฉันยังไม่ลืมตาเลย”เซินเสี

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 441

    หลังจากคิดทบทวนแล้ว ไห่ถงก็ถาม: "จะพาเขาไปที่ไหนดีล่ะ?"โจวหงหลินรู้ว่าเธออาศัยอยู่ที่ไหนที่บ้านเกิดก็ไม่มีใครที่สามารถไว้ใจวางได้ ไม่ต้องพูดถึงพี่สาวที่กังวลอีก เธอเองก็คงจะไม่สบายใจเช่นกันเซินเสี่ยวจวินกระตุ้นความจำขึ้นมา "เสี่ยวเฟยไง ให้เสี่ยวเฟยช่วยสิ เธอเป็นลูกสาวเศรษฐีที่อาศัยอยู่ในคฤหาสน์ที่มีความปลอดภัยสูง เมื่อประกอบกับชื่อเสียงของชางซื่อกรุ๊ป แม้ว่าครอบครัวโจวจะมีความกล้าหาญบ้าบิ่นแค่ไหนก็ตาม พวกเขาก็ไม่กล้าไปที่ตระกูลซาง เพื่อก่อเรื่องวุน่วาย”“พวกเขาไม่คิดว่าหยางหยางจะอยู่ที่บ้านตระกูลซาง เสี่ยวเฟยชอบหยางหยางมาก และถ้าหยางหยางอยู่กับเธอ เธอก็จะดูแลเขาอย่างดี”เมื่อได้ยินเช่นนั้น ดวงตาของไห่ถงก็เป็นประกาย "ใช่แล้ว ฉันเกือบลืมเกี่ยวกับเสี่ยวเฟยไปแล้ว ไว้ฉันจะคุยกับพี่ทีหลัง ถ้าเธอตกลง ฉันจะขอให้เสี่ยวเฟยช่วยดูแลหยางหยาง"“เสี่ยวเฟยพูดไปแล้วก่อนหน้านี้ว่าถ้าต้องการความช่วยเหลือจากเธอสามารถพูดออกมาได้เลย ไห่ถง บางครั้งเราต้องยอมจำนนต่อความเป็นจริง ในโลกที่ไม่ยุติธรรมใบนี้ คนที่มีเงินและอำนาจจะจัดการอะไรๆ ได้ง่ายกว่าพวกเรา”เซินเสี่ยวจวินเกือบจะพูดว่า: เมื่อเธอสามารถพึ่

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 442

    “พี่ไม่ต้องสนใจว่าได้ผลไหม แจ้งตำรวจก่อนเถอะ”“โอเค ฉันจะแจ้งตำรวจเดี๋ยวนี้”“แล้วพ่อแม่สามีกับพวกนั้นล่ะ?”“หลังจากที่หยางหยางถูกเอาตัวขึ้นรถไปแล้ว พวกเขาก็ออกไปเลย อาจจะไปหาโจวหงหลินแล้ว โจวหงหลินไม่ได้กลับบ้านเมื่อคืนด้วย”ไห่ถงคิดครู่หนึ่งแล้วพูดว่า "พี่โทรหาตำรวจก่อน จ้านหยินกับฉันจะมุ่งหน้าไปยังบ้านของโจวหงหลิน และบ้านพี่สาวของเขาตอนนี้ พวกเขาแย่งหยางหยางไปแล้ว และน่าจะกลับบ้านของพวกเขา"พี่สาวกับโจวหงลินกำลังจะหย่ากัน และยังไม่ได้ตัดสินสิทธิ์ในการเลี้ยงดู ครอบครัวโจวมาแย่งหยางหยางไปแบบนี้ การแจ้งตำรวจอาจชักจูงสู่การไกล่เกลี่ยเป็นส่วนใหญ่ หากการไกล่เกลี่ยไม่ได้ผล พวกเขาจะต้องรอให้ศาลตัดสินระหว่างการดำเนินคดีหย่าแม้ว่าครอบครัวโจวจะเป็นญาติของหยางหยางแต่ตั้งแต่แรกเกิด แต่เป็นไห่ถงและพี่สาวที่คอยดูแลเขา ดังนั้นเขาจึงไม่ได้สนิทครอบครัวโจว และการอยู่ในสถานที่แปลก ๆ โดยไม่เห็นแม่และน้าของเขาจะทำให้เขาหวาดกลัวและร้องไห้ออกมาอย่างแน่นอน ใครจะรู้ว่าตระกูลโจวจะปฏิบัติต่อหยางหยางอย่างไรบ้าง?"พี่ มีใครเห็นพวกเขาพาหยางหยางไปหรือเปล่า?"ไห่ถงกังวลว่าเธอกับจ้านหยินจะไปถึงบ้านนั้น แต่ไ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 443

    จ้านหยินกับไห่ถงออกไปอย่างเร่งรีบ ขณะที่จ้านหยินเดินไปก็กดโทรศัพท์ต่อสายถึงจ้านอี้เฉินด้วยในตอนเช้าตรู่ จ้านอี้เฉินยังคงฝันหวานอยู่โทรศัพท์ดังขึ้นครู่หนึ่งก่อนที่จ้านอี้เฉินจะรับสาย“พี่ใหญ่ เกิดอะไรขึ้น?”จ้านอี้เฉินลืมตาและมองดูหมายเลขโทศัพท์เรียกเข้า จากนั้นรับสายและหลับตาลงช่วงสุดสัปดาห์ เขามักจะนอนจนถึงเที่ยงวันเว้นแต่จะมีอะไรเกิดขึ้น“อี้เฉิน ยกเว้นจ้านเยี่ยน ให้แจ้งทุกว่าว่าให้ไปรวมตัวกันที่… ไห่ถง ต้องใช้ทางด่วนไปบ้านพี่สะใภ้ไหม? ตรงสี่แยกทางหลวงไหน?”“จะขึ้นทางหลวงใช้เวลาขับรถบนทางด่วนประมาณ 40 นาที แล้วออกตรงทางหลวง XX”จ้านหยินพูดกับน้องชายของเขาที่อยู่อีกปลายสายว่า "พวกนายทุกคนรอฉันและพี่สะใภ้อยู่ที่สี่แยกทางหลวง XX มีบางอย่างเกิดขึ้นและพวกเราต้องการความช่วยเหลือจากพวกนาย"เมื่อได้ยินว่าต้องรวบรวมพี่น้องทั้งเก้าคน—โอ้ ไม่รวมจ้านเยี่ยนที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ...จ้านอี้เฉินกังวลจึงถามขึ้นมา: “พี่ใหญ่ เกิดอะไรขึ้น?”จำเป็นต้องรวบรวมพี่น้องทั้งหมดเลย“หลานชายของพี่สะใภ้ของนายถูกลักพาตัวไป พี่สาวของเธอกำลังจะหย่ากับสามี และก่อนที่การหย่าจะสิ้นสุดลง ครอบครัวของฝั่งส

บทล่าสุด

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1309

    "ฉันคิดว่าคุณนายลู่ถ่ายรูปคุณหนูหยูและแสดงให้พี่สาวดูโดยตั้งใจ เพื่อทดสอบว่าเธอมีความรู้สึกกับตงหมิงหรือไม่ อย่างไรก็ตาม ผลก็คือเธอไม่มีความคิดนั้นอย่างแน่นอน เธอไม่เคยคิดอะไรกับตงหมิงเลย ตอนนี้เธอหมกมุ่นอยู่กับร้านอาหารเช้าและต้องการเพียงแค่ประกอบอาชีพและหาเงิน"จ้านหยินก็มองไห่หลิงออกเช่นกัน"ถ้าเธอมีความคิดอะไรกับตงหมิง คุณนายลู่คงจะไม่ยอมให้เธอเปิดร้านที่นั่นต่อไป"ไห่ถงเห็นด้วยกับสิ่งที่สามีของเธอพูดคุณนายลู่กำลังทดสอบพี่สาวของเธอ พี่สาวของเธอไม่รู้เรื่องอะไรเลย แต่ไม่เป็นไร เธอจะได้ไม่ได้รับผลกระทบ"ที่รัก คุณคิดว่าฉันควรบอกเรื่องพวกนี้กับพี่สาวของฉันไหม?""คุณนายลู่คงทำอะไรไม่ได้ แสดงให้เห็นว่าเธอเพียงสงสัยเช่นเดียวกับเรา แต่ไม่สามารถพิสูจน์ได้ คุณไม่จำเป็นต้องพูดอะไรกับพี่สาวของคุณ ฉันแค่ต้องคุยกับตงหมิงและบอกเขาว่าอย่าไปทานอาหารเช้าที่บ้านพี่สาวของเราในอนาคต"จ้านหยินบ่นให้เพื่อนๆ ฟังว่าครอบครัวของเขาไม่ได้เตรียมอาหารเช้าไว้ ลู่ตงหมิงต้องรีบไปร้านกินได้ไม่อั้นแต่เช้าเพื่อทานอาหารเช้าในวันหยุดสุดสัปดาห์ใช่ไหม"ตกลง"หลังจากจ้านหยินกินและดื่มจนอิ่มแล้ว ไห่ถงก็ยิ้มและถา

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1308

    ไห่ถงรู้สึกโชคดีอีกครั้ง เธอได้แต่งงานกับผู้ชายที่แม้จะแสดงอาการงอแงเล็กน้อยเป็นครั้งคราว แต่เขาก็ปฏิบัติต่อเธอเป็นอย่างดี เขาไม่เคยใช้ความรุนแรงในครอบครัวกับเธอ และเขาไม่ต้องกังวลว่าเขาจะนอกใจด้วยกุญแจสำคัญอยู่ที่การเลี้ยงดูของเขา บ้านสามีที่่ใจกว้างและมีเมตตาอย่างแม่สามีตระกูลจ้าน เป็นสิ่งที่หาได้ยากในตระกูลที่ร่ำรวยเมื่อคิดย้อนกลับไปเมื่อคุณยายจ้านบอกกับเธอว่าเธอช่วยชีวิตอีกฝ่ายไว้และจะไม่แนะนำหลานชายที่ไม่ดีให้เธอรู้จักที่จริงแล้ว หลานชายทุกคนในครอบครัวของหญิงชราอย่างเธอนั้นนั้นดีมากจ้านหยินเป็นหลานชายคนโต และหญิงชราก็เลือกที่จะจับคู่เธอกับหลานชายที่ดีที่สุด"คุณนายลู่ได้ช่วยประธานลู่หาภรรยาที่เหมาะสมแล้ว เธอคือคุณหนูหยูหยินหยิน ทั้งสาว สวย และดูเฉลียวฉลาดและมีความสามารถ เห็นได้ชัดว่าเธอเป็นคนที่อยู่ในแวดวงชั้นสูงมายาวนาน ความมั่นใจและรัศมีแห่งความสง่างามที่แผ่ออกมาจากทุกการเคลื่อนไหว ท่าทางของเธอบ่งบอกว่าเธอมาจากภูมิหลังที่ร่ำรวยหรือสูงศักดิ์ นั่นสามารถทำให้คุณนายลู่ชอบเธอได้โดยไม่ต้องลำบากอะไร""ฉันรู้"จ้านหยินพูดขณะกิน "เป็นเพราะคุณนายลู่เลือกภรรยาที่เหมาะสมกับตงหมิง

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1307

    "ไม่ต้องพูดถึงว่าเราทุกคนต่างก็มีสิ่งที่ต้องทำ แม้ว่าในอนาคตเราจะเกษียณ เราก็ไม่สามารถรับประกันได้ว่าเราจะตื่นขึ้นทุกวันและพบกันเมื่อเราลืมตาขึ้น"มีคนตื่นก่อนเสมอ และมีคนตื่นทีหลังเสมอจ้านหยินรู้ว่าเขาสร้างปัญหาโดยไม่มีเหตุผล"ป้าเหลียงบอกว่าคุณยังไม่ได้กินข้าว คุณหิวไหม ออกไปกินข้าวกันเถอะ ฉันจะอยู่กับคุณ"ไห่ถงรู้ว่าการยืดเวลาการสนทนาออกไปอาจทำให้เกิดความตึงเครียดระหว่างพวกเขามากขึ้นหลีกเลี่ยงการทะเลาะเบาะแว้ง เพราะอาจทำให้ทั้งคู่โกรธกันได้"อืม"จ้านหยินพยักหน้าแล้วปล่อยภรรยาที่รักของเขาจากอ้อมแขนไห่ถงดึงเขาออกมาป้าเหลียงเตรียมอาหารเช้าของจ้านหยินไว้บนโต๊ะอาหารแล้วนายน้อยชอบทำตัวจุกจิกจู้จี้ แต่ต่อหน้านายหญิง เขามักจะต้องก้มหัวและประนีประนอมอยู่เสมอป้าเหลียงไม่กังวลเลยว่าอาหารเช้าที่เธอทำจะเสียเปล่า"ทำไมคุณไม่พาหยางหยางมาล่ะ?"จ้านหยินทานอาหารเช้ากับภรรยา และอารมณ์ของเขาก็ดีขึ้น เขาเลิกทำหน้าเย็นชาและถามถึงเจ้าตัวน้อย"พี่สาวของฉันบอกว่าวันนี้เธอจะปิดร้านเร็วและปล่อยให้หยางหยางเล่นในร้าน เธอจะพาหยางหยางกลับบ้านเร็วๆ นี้ จ้าน...ที่รัก พาหยางหยางมาอยู่ที่นี่กันเถ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1306

    "เมื่อไหร่คุณยายจะกลับมา? ฉันคิดถึงเธอมาก"ไห่ถงคิดถึงวันที่คุณยายจ้านเคยอยู่ที่นี่มากป้าเหลียงพูด: "เมื่อฉันรู้ตัวว่าต้องเตือนนายหญิง มันก็สายเกินไปเสียแล้ว คุณผลักประตูเปิดและเดินเข้าไปแล้ว"ไห่ถงถอนหายใจอีกครั้งและพูดว่า "ฉันจะไปล้างมือ"เธอล้างมือสองครั้งด้วยสบู่และกลับไปที่ห้องที่เธอเคยอยู่ เธอหยิบชุดเสื้อผ้าที่สะอาดจากตู้เสื้อผ้า เปลี่ยนชุด แล้วกลับไปที่ห้องนอนใหญ่"ที่รัก ฉันล้างมือและฆ่าเชื้อสองครั้ง ฉันยังเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีขนแมวติดตัวของฉัน"ไห่ถงเดินไปข้างหลังจ้านหยิน และขณะที่เธอพูด เธอก็เอื้อมมือไปโอบรอบเอวของเขา"ที่รัก ฉันขอโทษ ฉันลืมไปจริงๆ ว่าฉันกำลังอุ้มแมวอยู่เมื่อกี้ จริงๆ แล้วพวกมันน่ารักมาก คุณให้ฉันเลี้ยงพวกมัน และพวกมันก็มีค่าสำหรับฉันทั้งหมด คุณพูดว่า ถ้าฉันให้หญ้าคุณหนึ่งกำมือ คุณจะถือว่ามันเป็นสมบัติ ในทำนองเดียวกัน ไม่ว่าคุณจะให้อะไรกับฉัน ฉันก็จะรักมันมาก"จ้านหยินไม่หันหลังกลับและปล่อยให้เธอโอบเอวของเขาเขากล่าว: "ฉันตื่นมาแล้วไม่เห็นคุณ ฉันถามป้าเหลียงแล้วเธอก็บอกว่าคุณออกไปแต่เช้า ฉันรู้สึกเหมือนถูกคุณทิ้งเอาไว้ข้างหลัง เมื่อคุ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1305

    ไห่ถงก้มตัวลงและอุ้มแมวขึ้นมา"นายหญิง คุณไปง้อนายน้อยก่อนเถอะ นายน้อยเพิ่งตื่นและยังไม่ได้กินข้าว"ป้าเหลียงรู้สึกไร้เรี่ยวแรงเมื่อจู่ๆ นายน้อยของเธอกลายเป็นคนคิดเล็กคิดน้อยถ้าเธอไม่มาทำงาน เธอคงไม่รู้ว่านายน้อยจะมีด้านที่คิดเล็กคิดน้อยเช่นนี้ไห่ถงลูบแมวแล้วถามป้าเหลียง: "ป้าเหลียง คุณต้องบอกฉันว่าทำไมเขาถึงโกรธ ฉันถึงจะง้อได้ ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลย"ป้าเหลียงกระซิบ: "ฉันเดาว่านายน้อยคงโกรธที่คุณออกไปข้างนอกแต่เช้าในวันหยุดสุดสัปดาห์ นายน้อยพักผ่อนที่บ้านและหวังว่านายหญิงจะอยู่กับเขา"ไห่ถง: "... ฉันแค่ไปช่วยงานพี่สาวของฉัน แม้ว่าจะเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ แต่โรงงานหลายแห่งไม่มีวันหยุดและยังต้องทำงาน ดังนั้นร้านอาหารเช้าของน้องสาวฉันจึงยังคงยุ่งมาก ฉันออกไปเร็วแต่ก็กลับมาเร็วเช่นกัน ฉันยังกลับมาก่อน 10 โมง"เธอไม่เคยคิดว่าจ้านหยินจะกลายเป็นคนใจแคบเพราะเรื่องเล็กน้อยเช่นนี้ป้าเหลียงก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรเหมือนกัน"ฉันจะเข้าไปง้อเขา"ไห่ถงซึ่งรู้ดีว่าสามีของเธอเป็นคนแบบไหน เดินเข้าไปในห้องอย่างช่วยไม่ได้พร้อมกับแมวของเธอในอ้อมแขนหลังจากที่เธอผลักประตูเปิดและเข้าไป ป้าเหลียงก็จำ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1304

    ขณะที่ยุ่งอยู่ตรงนี้ จ้านหยินก็ตื่นขึ้นตามปกติ ก่อนที่เขาจะลืมตา เขาหันข้างและเหยียดแขนยาวของเขาออกไปเพื่อกอดภรรยาที่รักของเขา แต่สุดท้ายก็คว้าลมนั่นคือตอนที่เขาลืมตาขึ้นแน่ล่ะ ไห่ถงไม่อยู่ในห้องอีกต่อไปเมื่อมองดูท้องฟ้าภายนอก พระอาทิตย์กำลังขึ้นสูงจ้านหยินหันกลับมาและหยิบโทรศัพท์จากโต๊ะข้างเตียงเพื่อดูเวลา"ตอนนี้เก้าโมงแล้ว!"จู่ๆ เขาก็ลุกขึ้นนั่งแม้กระทั่งในวันหยุดสุดสัปดาห์ เขาก็ไม่เคยเข้าตื่นสายขนาดนี้มาก่อนบางทีอาจเป็นเพราะว่าเขากลับบ้านดึกเมื่อคืนก่อนเขารีบอาบน้ำและเปลี่ยนเป็นเสื้อผ้าลำลอง โดยตั้งใจเลือกชุดที่ไห่ถงซื้อมาให้เขาเมื่อเขาเปิดประตู เขาก็เห็นป้าเหลียงกำลังนั่งอยู่บนโซฟา อุ้มแมวตัวหนึ่งไว้และดูทีวี เมื่อได้ยินเสียงประตูเปิด เธอจึงหันไปมองเขา จากนั้นก็ลุกขึ้นยืนพร้อมรอยยิ้ม “นายน้อย คุณตื่นแล้ว คุณอยากกินอาหารเช้าไหม?”"ตอนนี้เก้าโมงกว่าแล้ว"จ้านหยินบ่นพึมพำขณะเดินออกไป“ถึงจะเก้าโมงกว่าแล้ว ก็ยังควรกินอะไรนะ นายหญิงได้สั่งเราไว้ก่อนที่เธอจะออกไป ให้เตือนนายน้อยว่าควรกินอาหารเช้าเมื่อเขาตื่นนอน”"นายหญิงของคุณอยู่ที่ไหน? เธอตื่นและออกไปข้างนอกตั้ง

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1303

    หยูหยินหยินก็ไม่ได้โกรธเช่นกันเธอและลู่ตงหมิงรู้จักกันมาเป็นเวลานานแล้ว แต่พวกเขาแทบจะไม่ได้พูดคุยกันเลย ดังนั้นจึงอาจกล่าวได้ว่าพวกเขาไม่ได้รู้จักกันดีนักเขาไม่รู้เกี่ยวกับอดีตของเธอ ก็ถือเป็นเรื่องปกติ"คุณหนูหยู นี่อาหารเช้าของคุณ"หลังจากไห่หลิงทำอาหารเช้าให้หยูหยินหยินแล้ว เธอก็เอามาวางไว้ตรงหน้าเธอ ด้วยรอยยิ้ม เธอกล่าวกับหยูหยินหยินว่า "คุณหนูหยู ทานให้อร่อยนะคะ"หยูหยินหยินตอบด้วยรอยยิ้มไห่หลิงกลับไปที่นั่งและนั่งลง"พี่ คุณเจอเธอเมื่อไหร่?"ไห่ถงกระซิบกับพี่สาวของเธอ"คุณนายลู่แวะมาวันก่อนและเข้ามานั่งคุยกับฉัน ขณะที่คุยกับฉัน เธอบอกฉันว่าเธอต้องการจับคู่คุณหนูหยูกับประธานลู่ และแสดงรูปถ่ายของคุณหนูหยูให้ฉันดู ฉันก็เลยจำเธอได้"ไห่หลิงตอบน้องสาวของเธอด้วยเสียงต่ำและกระซิบ: "เห็นไหม พวกเขาเข้ากันได้อย่างสมบูรณ์แบบ คุณหนูหยูก็ให้ความรู้สึกสบายใจมากเช่นกัน โดยไม่มีความรู้สึกห่างเหินแบบทายาทเศรษฐี"ไห่ถงมองน้องสาวอย่างละเอียด จากนั้นก้มหัวลงเพื่อกินบะหมี่และกระซิบว่า "เข้ากันได้ดีทีเดียว"ป้าเคยพูดว่าคุณนายลู่เข้ากับคนยากมากจ้านหยินก็พูดเช่นกันเนื่องจากคุณนายลู่ม

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1302

    เขาไม่มีอะไรจะคุยกับไห่ถงมากนักและด้วยไห่ถงที่อยู่ที่นี่ ลู่ตงหมิงและไห่หลิงก็ไม่ได้พูดอะไรมากนักลูกค้าก็เริ่มทยอยเข้ามาเพื่อกินเกี๊ยวนึ่ง ผู้ช่วยร้านเป็นคนจัดการรับออเดอร์ พนักงานจะเสิร์ฟอาหารเช้าให้พวกเขาแทนไห่หลิงซึ่งเป็นเถ้าแก่เนี้ยเองเธอสามารถนั่งลงในที่เดิมและกินบะหมี่ต่อไปได้"พี่ลู่"คำว่าพี่ลู่นั้น ทำให้ลู่ตงหมิงหมดความอยากอาหารทันทีพี่น้องไห่มองไปที่หญิงสาวสวยที่เปิดประตูกระจกและเดินเข้ามา ไห่ถงไม่เคยรู้จักหยูหยินหยิน แต่ไห่หลิงเคยเห็นภาพของหยูหยินหยิน เมื่อมองไปหยูหยินหยินที่เข้ามา เธอคิดว่าหยูหยินหยินสวยกว่าในรูปเข้ากันได้ดีกับลู่ตงหมิง"คุณหนูหยู คุณอยากทานอาหารเช้าไหม?"ไห่หลิงวางตะเกียบลงและยืนขึ้นอีกครั้งเพื่อต้อนรับแขกสายตาของหยูหยินหยินละสายตาจากลู่ตงหมิงและจ้องมองไปที่ไห่หลิง เธอเคยเห็นไห่หลิงหลายครั้งจากไกลๆ แต่เป็นครั้งแรกที่เธอได้เห็นหน้าอีกฝ่ายกับตาตัวเอง เมื่อมองดูไห่หลิงอย่างดีๆแล้ว หยูหยินหยินรู้สึกว่าไห่หลิงเป็นหญิงสาวที่สวยมาก“ฉันได้ยินมาว่าอาหารเช้าที่นี่อร่อยมาก ฉันจะทานเหมือนกับพี่ลู่ ขอบคุณ”หยูหยินหยินเดินไปที่โต๊ะของลู่ตงหมิง วางกระเ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1301

    "ตกลง"น้องของเธออยากกินบะหมี่เครื่องในหมู ไห่หลิงยังต้มบะหมี่เครื่องในหมูสองชามด้วย เธอไม่ชอบผักชี ดังนั้นจึงมีแต่ชามน้องของเธอเท่านั้นที่ใส่ผักชีในชามของเธอ"บะหมี่เสร็จแล้ว"ไห่หลิงเรียกน้อฃให้มาเอาบะหมี่ที่ปรุงแล้วไห่ถงหยุดงาน ล้างมือ แล้วเดินไปหยิบชามบะหมี่ของเธอสองพี่น้องนั่งลงที่โต๊ะ ไห่ถงหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาอย่างเป็นนิสัยและเตรียมกินบะหมี่ไปพร้อมกับอ่านข่าวไปด้วย"เวลากิน อย่ามัวแต่ดูโทรศัพท์ข เก็บโทรศัพท์ของเธอลงไป"ไห่หลิงไม่ยอมให้เธอกินในขณะที่เล่นโทรศัพท์ของเธอแบบนี้"ฉันแค่จะดูมันเฉยๆ"ไห่ถงพูด แต่ก็เก็บโทรศัพท์ของเธอกลับเข้าไปในกระเป๋าอย่างเชื่อฟัง"ต่อไปนี้ กินข้าวอยู่ห้ามเล่นโทรศัพท์ไปด้วย""เข้าใจแล้ว"ต่อหน้าพี่สาวของเธอ ไห่ถงไม่กล้าที่จะดื้อรั้น นอกจากนี้ การใช้โทรศัพท์ขณะกินอาหารก็เป็นนิสัยที่ไม่ดีจริงๆ“พี่ คืนนี้พี่จะไม่ไปงานเลี้ยงกับฉันจริงๆ เหรอ”"ไม่ไป""พี่ ฉันคิดว่าคุณควรออกไปเปิดโลกบ้าง"ไห่หลิงค่อยๆ กินบะหมี่ที่เพิ่งปรุงเสร็จและร้อนมาก"ฉันไม่จำเป็นต้องไปดูโลกแล้ว ฉันยังไปไม่ถึงระดับนั้น เธอแตกต่าง เธอเป็นนายหญิงคนโตของตระกูลจ้าน เธอต้

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status