บทที่ 154

พี่สะใภ้โจวพูดแทรกขึ้นมา "เด็กคนนี้เกิดมาด้วยตัวเองของเธอและเธอต้องรับผิดชอบเอง ในกฎหมายไม่มีข้อกำหนดว่าย่าต้องดูแลหลาน"

“ใช่ ถ้าเด็กเกิดมาด้วยตัวเอง เธอจะต้องรับผิดชอบ ทำไมพี่สาวโจวถึงไม่รับผิดชอบด้วยตัวเองล่ะ?”

หลังจากที่พี่สาวโจวเปิดปากของเธอ เธอก็พูด "พ่อแม่ของฉันยินดีที่จะช่วยฉันดูแลเด็ก หากแกมีความสามารถก็ไปขอให้พี่สาวของแกไปหาพ่อแม่ของแก ช่วยเธอดูแลเด็กสิ"

ไห่ถงหยิบแก้วน้ำตรงหน้าพี่สาวโจวแล้วเทลงบนหัวของเธอ

“อ๊าก! ไห่ถง แกกำลังทำอะไรของแก?”

“ปากของแกมีกลิ่นและมีพิษมาก ฉันจะช่วยเธอล้างมันเอง”

ไห่ถงจ้องมองแม่และลูกสาวอย่างเย็นชา

พี่สะใภ้โจวโกรธมากจนอยากจะลงมือ แต่แม่ของเธอห้ามไว้ แม่โจวพูดกับลูกสาวว่า "พ่อแม่ของน้องสะใภ้เสียชีวิตไปนานกว่าทศวรรษแล้ว แกควพูดเรื่องนี้ในใจ ฉันไม่สามารถตำหนิไห่ถงที่โกรธได้"

“แต่เธอไม่สามารถสาดน้ำใส่หน้าฉันและทำให้เสื้อผ้าของฉันเปียกชุ่มได้ ไห่ถง รู้ไหมว่าชุดนี้ราคาเท่าไหร่ แกคิดว่าแกจะจ่ายได้ไหม?”

เซินเสี่ยวจวินกำลังกวาดพื้นอยู่ข้างๆ ในที่สุดก็ได้รับโอกาสที่จะพูดแทรก: "ถ้าชุดสูทของคุณเป็นของแท้ มันก็มีมูลค่าถึงห้าพันบาท น่าเสียดายที่สิ่งที่คุณ