บทที่ 149

ไห่ถงถูกปลุกโดยเขา เธอลุกขึ้นนั่ง ขยี้ตาอย่างเด็ก ๆ แล้วมองดูเขาโดยไม่กระพริบตา

ทันใดนั้นเธอก็เอื้อมมือไปหาเขา ดวงตาที่สวยงามของเธอกะพริบแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่มีชีวิตชีวาว่า "สุดหล่อ ทำไมไม่พาฉันลงจากรถล่ะ"

จ้านหยินมีเส้นสีดำบนใบหน้าของเขาและแตะเธอด้วยมือของเขา เสียงของเขาเย็นชาครึ่งหนึ่ง “ฉันเคยเตือนเธอแล้ว อย่าเอาเปรียบฉันด้วยการเมา เธอเมามายจนถึงกับขาดสติ เธอรู้ทุกสิ่งที่เธอพูดและทำตอนนี้”

ไห่ถงชัดเจน

แต่ภายใต้อิทธิพลของแอลกอฮอล์ เธอก็หุนหันพลันแล่นได้ง่าย

ยิ่งจ้านหยินเตือนเธอว่าอย่าเอาเปรียบเขามากเท่าไร เธอก็ยิ่งต้องการใช้ประโยชน์จากเขามากขึ้นเท่านั้น

ชายร่างใหญ่ยังกลัวผู้หญิงตัวเล็กเอาเปรียบ?

ถ้าเอาไปบอกใครเข้า กลัวที่จะทำให้ถูกคนอื่นหัวเราะ

"จ้านหยิน....."

ไห่ถงยิ้มอย่างมีความสุขและถามเขา "คุณเป็นเหมือนนายน้อยของตระกูลจ้าน ที่จริงๆกำลังมีปัญหาเหรอ?"

เขาบริสุทธิ์กว่าเธอในเรื่องชายหญิงด้วยซ้ำ

ไห่ถงอดไม่ได้ที่จะแกล้งเขาด้วยแอลกอฮอล์

"มีปัญหาอะไร?"

“มันใช้ไม่ได้ผลหรือแค่ไม่ชอบผู้หญิงและชอบผู้ชาย”

ใบหน้าของจ้านหยินกลายเป็นสีดำ

“คุณยายพยายามจับคู่เราตลอด ตอนนั้นฉันนึกถึง