บทที่ 1045

จ้านยินมองดูผู้หญิงทั้งสองอย่างหมดหนทาง

หลังจากที่ไห่ทงหัวเราะจนเสร็จ เขาก็พูดว่า "ที่รัก ทานซุปก่อนนะ"

ไห่ถงตอบกลับ "โชคดีที่ฉันไม่ได้ดื่มซุปเมื่อกี้ ไม่เช่นนั้นฉันต้องพ่นมันออกมแน่"

"กินข้าวๆ"

คุณยายจ้านและหยิบตะเกียบ คีบอาหารจานโปรดของเธอขึ้นมา หลังจากชิมแล้ว เธอขมวดคิ้วและพูดว่า "ถงถง ผัดอาหารจานนี้เหรอ? รสชาติต่างจากเดิมนะ"

"ไม่อร่อย?"

จ้านหยินถามว่า "ถ้าคิดว่าไม่อร่อย ฉันจะโทรหาห่าวหยูทันที และขอให้เขามารับคุณยาย และให้พาไปที่โรงแรม เพื่อรับประทานอาหารอร่อยๆ เพราะอาหารที่นี่ไม่ถูกปากคุณยาย"

"พูดมาแบบนี้ ต้องเป็นจ้านหยินทำแน่"

คุณยายจ้านยังคงกินอาหารต่อไป และพูดกับไห่ทงขณะกินว่า "ถงถงทักษะการทำอาหารของอาจ้านยังไม่ดีขึ้นมาก หลานต้องให้เขาฝึกฝนเพิ่มเติมนะ ในวันหยุดสุดสัปดาห์ ก็ให้เขาทำอาหารและเตรียมอาหารสามมื้อให้หลาน เขาจะได้มีโอกาสฝึกฝนมากขึ้น และก็จะสามารถทำอาหารที่อร่อยได้"

จ้านหยินทำหน้าบุญไม่รับ “คุณยายกินไปบ่นอาหารที่ฉันทำไป เอางี้ไหมหยุดกินเถอะ”

"เมื่อก่อนแกไม่เคยทำอาหาร ถ้าไม่ใช่เพราะถงถง ยายก็คงไม่ได้กินอาหารฝีมือแกอีก จึงคว้าโอกาสนี้ไว้กินเพื่อเอาไว้ก่อน ถึงแม้แ