เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่946
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่947
"หัวหน้าเหลย จดหมายมันปลอมแปลงได้นะ"หวงฝู่ชุนพูดอย่างสงบว่า "แค่หาปรมาจารย์ด้ายพู่กันจีน คัดลอกลายมือ แล้วปลอมแปลงจดหมายฉบับหนึ่งออก มันไม่นับเป็นอะไรเลย""ถูกต้อง! ใครจะรู้ว่าคุณตั้งใจใส่ร้ายหรือเปล่า" ทุกคนในตระกูลหวงฝู่ยังคงสนับสนุนต่อไป"หวงฝู่ชุน ผมประเมินคุณต่ําเกินไปจริง ๆ เรื่องมาถึงตอนนี้แล้ว คุณยังกล้าพูดเล่นลิ้นอีกเหรอ ได้ ในเมื่อคุณดื้อรั้น ผมจะทำให้คุณยอมแพ้อย่างเต็มใจ"ระหว่างพูด ลู่เฉินจู่ๆ ก็ตบมือจากนั้น ศิษย์แก๊งฉีหลิงก็แยกย้ายกันหลีกทางให้ระหว่างนั้น ชายชราที่มีหนวดขาวและคิ้วขาวคนหนึ่งเดินออกมาอย่างเชิดหน้าชูตาเมื่อเห็นชายชราแล้ว ทุกคนก็เหมือนถูกฟ้าผ่า และยืนอึ้งอยู่ที่เดิมเพราะชายชราไม่ใช่ใครคนอื่น แต่เป็นหัวหน้าเก่าที่เสียชีวิตไปแล้ว - หวงฝู่หลงเถิง"เป็น...เป็นไปได้อย่างไร หัวหน้าเก่าตายไปแล้วไม่ใช่หรือ""พระเจ้า กลางวันแสกๆนี้คงไม่ได้เจอผีแล้วใช่ไหม""เกิดอะไรขึ้น หรือว่าตายแล้วก็สามารถฟื้นคืนชีพได้"ทุกคนตกใจ และถอยหลังสองก้าวพร้อมกัน ทำท่าดูเหมือนได้เจอผีเป็นที่ทราบกันดีว่าหวงฝู่หลงเถิงเสียชีวิตไปเมื่อเจ็ดวันก่อน และศพถูกฝังไปแล้ว หลายคนเคยเห็
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่948
หลังจากคํารามเสร็จ หวงฝู่ชุนก็นั่งลงกับพื้นโดยตรงด้วยส่งเสียง "บัง"ฃบนใบหน้าที่บิดเบี้ยวนั้น เต็มไปด้วยอารมณ์เชิงลบต่างๆฃความโกรธ ความเกลียดชัง อิจฉาริษยา ความบ้าคลั่ง และความไม่เต็มใจที่แข็งแรงเขาไม่เข้าใจว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้ ทั้งๆที่ทำได้อย่างสมบูรณ์แบบและไม่มีข้อบกพร่องแม้แต่น้อยเลยตราบใดที่ฆ่าหวงฝู่หลงเถิงไป เขาก็สามารถสืบทอดตำแหน่งได้อย่างราบรื่น ตั้งแต่นั้นมาเขาจะผูกขาดอํานาจและเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระเต็มที่แต่ไม่ว่าคนจะฉลาดแค่ไหน ก็ไม่สามารถเอาชนะพระประสงค์ของพระเจ้าได้ แม้ว่าเขาจะทำทุกวิถีทาง แต่ในที่สุดฝันก็สลายตั้งแต่วินาทีที่เขาวางแผนที่จะขึ้นสู่อํานาจ ก็ถูกกําหนดให้มีผลลัพธ์เพียงสองอย่างเท่านั้นถ้าไม่ประสบความสำเร็จในการไปถึงจุดสูงสุด และถูกผู้คนนับไม่ถ้วนชื่นชม ก็ตกลงไปในเหวลึกจนแตกเป็นชิ้นๆน่าเสียดายที่เขาพ่ายแพ้ไปแล้วหวงฝู่หลงเถิงยังไม่ตาย แผนการทั้งหมดของเขา ล้วนไร้ประโยชน์แต่เขา ไม่เต็มใจจริง ๆ นะเหลือแค่อีกก้าวเดียว แค่อีกก้าวเดียวก็จะนอนสบายโดยไม่มีห่วงได้แล้วทำไม?"ไม่คิดว่าหวงฝู่ชุนจะเป็นตัวการอยู่เบื้องหลังต่างหาก ใจคนมันชั่วร้ายยจริง ๆ"
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่949
เหลือแค่คนของเหลยว่านจุนยังอยู่ที่เดิม"ว่านจุน คุณจะอยู่ที่นี่ทำไม? กลับไปเถอะ"หวงฝู่หลงเถิงพูดเบาๆเหลยว่านจุนไม่ได้ส่งเสียงใด ๆ หลังจากกวาดไปแวบหนึ่ง สายตาก็จ้องไปที่ลู่เฉินอีกครั้ง "น้องลู่ คนนี้คุณได้เชิญมาจากไหน""อืม คุณพูดบ้าอะไรเนี่ย"หวงฝู่หลงเถิงขมวดคิ้ว ไม่พอใจเล็กน้อย"ทำไม? จะต้องแกล้งต่อไปเหรอ"สีหน้าของเหลยว่านจุนเริ่มเย็นลง"กําเริบเสิบสาน! พูดแบบนี้กับอาจารย์ของคุณได้อย่างไร ไม่มีมารยาทจริง ๆ!"หวงฝู่หลงเถิงตําหนิอย่างโกรธเคือง"ฮึ่ม! ให้ผมดูว่าคุณเป็นมนุษย์หรือผีกันแน่?"เหลยว่านจุนส่งเสียงฮื่มอย่างเย็นชา และลงมืออย่างกะทันหัน จับไปที่ใบหน้าของหวงฝู่หลงเถิงหวงฝู่หลงเถิงขมวดคิ้วและถอยหลังอย่างต่อเนื่อง แต่ไม่สามารถหลบได้เลยเมื่อเห็นว่ากําลังจะถูกจับ ลู่เฉินก็ขวางอยู่ข้างหน้าอย่างกะทันหัน และกล่าวว่า "หัวหน้าเหลยครับ โปรดอ้อมมือด้วยครับ มีอะไรก็พูดดีๆครับ""พวกกบฏ! คุณกล้าลงมือกับอาจารย์ได้อย่างไร มันผิดศีลธรรมจริง ๆ!" บนหน้าของหวงฝู่หลงเถิงเต็มไปด้วยความโกรธแค้น"พอแล้ว เลิกเสแสร้งได้แล้ว หัวหน้าเหลยได้เห็นออกแล้ว"ลู่เฉินเหลือบมองไปข้างหลังและมีควา
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่950
วิลล่าเฟิงหยวี่ ในห้องนอนห้องหนึ่งลู่เฉินนอนหมดสติอยู่บนเตียง คิ้วขมวดแน่นและใบหน้ากลายเป็นสีม่วงสารพิษในร่างกายกับลมปราณชนกันและต่อสู้กันไม่หยุดระหว่างปากและจมูกของเขา ยังมีเลือดสีดำล้นออกมาเป็นครั้งคราวเฉียวอันไท่ ซึ่งเป็นราชายานั่งอยู่ข้างเตียงผู้ป่วย กําลังฝังเข็มขับพิษให้กับลู่เฉินอย่างระมัดระวัง บนใบหน้ามีความเคร่งขรึมเล็กน้อยเหล่าจาง เซียวหงเย่ หวงยินยินและคนอื่น ๆ เฝ้าอยู่ข้าง ๆ ด้วยสีหน้ากังวลพิษของยาฆ่าตายภายในเจ็ดวันยังไม่ได้รับการแก้ไข ตอนนี้ได้เพิ่มพิษร้ายแรงที่ไม่รู้จักอีกชนิดหนึ่ง ยิ่งเลวร้ายลงจริง ๆเหลยว่านจุนพาคนของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้เจียงหนานยังคงตามหาซูหงถูที่หายตัวไป แต่ยังไม่มีข่าวอะไรตอนนี้ต้องพึ่งพากับทักษะทางการแพทย์ของราชายาแล้วเวลาผ่านไปทีละน้อย หน้าผากของเฉียวอันไท่เริ่มค่อย ๆมีเหงื่อออก และหายใจเร็วขึ้นเมื่อเข็มเงินฝังลงไปทีละเข็ม จะเห็นได้อย่างชัดเจนว่ามีกลุ่มอากาศสีดำที่หน้าอกของลู่เฉิน บางครั้งก็ขยายตัว บางครั้งก็หดตัว และไม่ได้หายไปเป็นเวลานานหลังจากฝังเข็มเสร็จแล้ว เฉียวอันไท่ก็ให้ยาล้างพิษพิเศษอีกเม็ตหนึ่งกับลู่เฉินแม้ว่ายาล้
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่951
"คุณฉาว ผมเข้าใจอารมณ์ของคุณได้ แต่พิษของผู้อาวุโสลู่ลึกเข้าไปในไขกระดูกแล้ว ผมลองทุกวิถีทางมาแล้ว ยังคงทำอะไรไม่ได้ ขอโทษจริง ๆ" เฉียวอันไท่ถอนหายใจเขาให้ความสำคัญกับลู่เฉินคนนี้มาก และแม้กระทั่งมีความคิดที่จะให้เขามาสืบทอดความสามารถของตัวเองแต่โชคชะตามันเดาได้ยาก ได้พบกับพิษที่แก้ไม่ได้นี้"ไม่... เป็นไปไม่ได้!"ฉาวซวนเฟยตื่นตระหนก และทำอะไรไม่ถูกเล็กน้อยถ้าแม้แต่ราชายายังรักษาให้หายไม่ได้ แล้วใครจะรักษาได้ล่ะ"เดี๋ยวก่อน!"ในเวลานี้ ฉาวซวนเฟยดูเหมือนได้นึกถึงอะไรบางอย่าง และทันใดนั้นก็พูดว่า "ผู้อาวุโสราชายา! ฉันได้ยินมาว่าในหุบเขาราชายามีสมุนไพรวิเศษชนิดหนึ่งที่เรียกว่าดอกไม้ฟื้นคืนชีพ ใช้กับสูตรลับจะสามารถทำให้คนฟื้นจากความตายได้ มีเรื่องนี้ไหมคะ?""ดอกไม้ฟื้นคืนชีพ?"เมื่อได้ยินดังนั้น เฉียวอันไท่ก็ขมวดคิ้วทันที "คุณฉาว สิ่งนี้เป็นลางร้าย ใช้ไม่ได้เลย""ทำไมจะไม่ได้ล่ะ หรือว่าผู้อาวุโสราชายาคิดว่าเราซื้อไม่ไหว?" ฉาวซวนเฟยใจร้อนเล็กน้อย"ไม่ใช่เรื่องเงิน"เฉียวอันไท่ส่ายหัว และอธิบายว่า "ดอกไม้ฟื้นคืนชีพ ไม่ใช่ยาที่ดีในการช่วยชีวิตคน แต่เป็นวัตถุที่มีพิษสูง สภาพการใ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่952
"ลาก่อนนะ ที่รักของฉัน..."ในความสับสน ลู่เฉินได้ยินเสียงที่คุ้นเคยอย่างเบาบางเขาอยากลืมตา แต่พบว่ายังไงก็ลืมตาไม่ขึ้นร่างกายเหมือนตกลงไปในเหวลึกที่ไม่มีก้นบึ้ง ตกลงไปตลอดเวลา ตกลงไปอย่างไม่หยุด ราวกับไม่มีที่สิ้นสุดความตื่นตระหนกและความสิ้นหวังกําลังเกี่ยวพันกันโลกทั้งใบเป็นความมืดสนิท มองไม่เห็นแสงสว่างแม้แต่น้อยสถานการณ์นี้ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหนหนึ่งปี?10 ปี?หรือร้อยปี?เมื่อลู่เฉินรู้สึกว่าโลกวิญญาณของตัวเองกําลังจะพังทลายลงในที่ไกล จู่ ๆ ก็มีแสงสว่างปรากฏขึ้นเขาดูเหมือนคนจมน้ำได้คว้าสิ่งช่วยชีวิตไว้ เขาเริ่มดิ้นรนอย่างบ้าคลั่ง ว่ายไปยังแหล่งกําเนิดแสงอย่างบ้าคลั่งเข้าใกล้มากขึ้น จนกลมกลืนไปกับแสงได้อย่างสมบูรณ์..."อุ้ย!"ลู่เฉินบนเตียงผู้ป่วย จู่ ๆ ก็ลืมตาขึ้นมา ลมหายใจไหลเข้าสู่ปอด หัวใจเริ่มเต้นเร็วขึ้นเขาเป็นเหมือนได้เกิดใหม่พอรู้สึกอย่างละเอียด พิษร้ายแรงในร่างกายได้หายไปอย่างแปลกประหลาดแล้ว!แม้ร่างกายจะอ่อนแอไปบ้าง แต่ก็ไม่เป็นอะไรแล้ว"ผู้อาวุโสลู่ ในที่สุดคุณก็ตื่นแล้วเหรอ ผมคิดว่าคุณจะไม่สามารถผ่านภัยพิบัติครั้งนี้ได้แล้ว"เสียงอิดโรยดั
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่953
ตั้งแต่ฉาวซวนเฟยสละชีวิตเป็นกระสาย ไปถึงการทนทุกข์ทรมานที่ลึกเข้ากระดูก แล้วจนถึงใกล้ตาย สุดท้ายกลายเป็นคนตายที่มีชีวิตกระบวนการทั้งหมด พูดให้ชัดเจนหมดเพราะเขารู้สึกว่า คนที่อยู่ตรงหน้านี้ต้องรู้เรื่องพวกนี้ และต้องเข้าใจความมุ่งมั่นของฉาวซวนเฟยที่จะไปตายหลังจากฟังการบรรยายของเฉียวอันไท่แล้ว ลู่เฉินก็อึ้งอยู่ในที่เดิมโดยตรงเขายืนอยู่ที่เดิมอย่างตกตะลึง ไม่ได้ตอบสนองเป็นเวลานานเขาไม่ได้คาดคิดว่าฉาวซวนเฟยจะเสียสละมากเพื่อเขา และแม้กระทั่งไม่ลังเลที่จะสละชีวิตไปนาทีนี้ สุดท้ายเขาก็รู้สึกถึงความรักของอีกฝ่ายอย่างลึกซึ้งแต่ความรักที่หนักหน่วงนี้ เขาจะรับได้ยังไง"ผู้อาวุโสลู่ นี่เป็นจดหมายที่คุณฉาวทิ้งไว้ให้คุณ คุณอ่านก่อนเถอะ"เฉียวอันไท่มีสีหน้าซับซ้อน และยื่นจดหมายให้อย่างระมัดระวังเขาไม่เคยนับถือใคร แต่การแสดงของฉาวซวนเฟยในเมื่อกี้ ทำให้เขายอมอย่างสิ้นเชิงความเจ็บปวดที่เหมือนมดนับพันกัดกินกระดูก แม้แต่นักสู้ในการฝึกร่างขั้นจงซือก็ไม่สามารถทนได้แต่ผู้หญิงคนหนึ่ง ไม่เพียงแต่ทนต่อความเจ็บปวดได้อย่างเต็มที่ แต่ยังไม่มีความเสียใจ และความกลัวแม้แต่น้อยทรหดและเด็ดขาดเ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่954
เมื่อมองไปที่ใบหน้าที่สงบของฉาวซวนเฟย ลู่เฉินเรียกได้ว่าหัวใจเป็นเหมือนมีดบาดเขาเกลียด เกลียดตัวเองที่ทำร้ายเธอ เกลียดตัวเองที่ไร้ความสามารถ ช่วยเธอไม่ได้ถ้าเวลาย้อนกลับไปได้ เขายอมจะเปลี่ยนชีวิตทั้งสองคนให้กลับมา"เดี๋ยวก่อน เปลี่ยนเหรอ"ดูเหมือนว่าจะนึกถึงอะไรบางอย่าง จู่ ๆ สีหน้าของลู่เฉินก็แข็ง และเขามองไปที่เฉียวอันไท่ "ผู้อาวุโสราชายาครับ ในมือของคุณยังมีดอกไม้ฟื้นคืนชีพอยู่หรือไม่ครับ ผมจะเปลี่ยนชีวิต ผมจะช่วยเธอ!""ไร้สาระ!"เฉียวอันไท่ขมวดคิ้วและตําหนิว่า "คุณคิดว่าดอกไม้ฟื้นคืนชีพเป็นผักหรือ บอกว่ามีก็มีเหรอ อีกอย่าง คุณฉาวไม่ลังเลที่จะเสียชีวิตเพื่อคุณ สิ่งที่คุณต้องทำตอนนี้คือใช้ชีวิตที่ดี ถึงจะคุ้มค่ากับความทุ่มเทของเธอ""ผมไม่ต้องการให้เธอสละชีวิต ผมต้องการให้เธอมีชีวิตอยู่!"ลู่เฉินตะโกนด้วยตาแดง "ไม่ว่าจะใช้วิธีใด ไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไร ผมจะต้องให้เธอมีชีวิต!""ผู้อาวุโสราชายา! คุณเป็นผู้มีความสามารถที่สุดของวงการแพทย์ มีความรู้กว้างขวาง ช่วยผมด้วยครับ ช่วยผมมาช่วยชีวิตเธอด้วยครับ ผมขอร้องล่ะ!"พูดจบ เขาก็คุกเข่าลงบนพื้นโดยตรง"คุณ..."เฉียวอันไท่ทั้งโกรธ
บทล่าสุด
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1200
กระโดดขึ้นไปกลางอากาศ แล้วก็หยุดกะทันหันแสงแดดส่องลงมา เสื้อเกราะสีทองของเหลยว่านจุนส่องแสงประกาย และสะดุดตาเป็นพิเศษ"ดาบนี้เรียกว่าโพ่หยวีนกวน ผมเคยเก็บตัวมาสามปี ถึงจะเรียนรู้เทคนิคนี้ให้ได้""จนถึงตอนนี้ ยังไม่เคยแสดงต่อหน้าคนนอกเลย""วันนี้ จะเป็นเกียรติในชีวิตของคุณที่สามารถตายด้วยดาบนี้ของผม!""ดูดาบผมสิ!"พูดจบ ดาบทองของเหลยว่านจุนก็สั่นอย่างกะทันหัน ตัวเขาก็กลายเป็นแสงสีทองที่แสบตา พุ่งลงมาอย่างรวดเร็วโมเมนตัมของมันยิ่งใหญ่เหมือนแม่น้ำไหลลง ไม่สามารถหยุดยั้งได้และอยู่ยงคงกระพัน"ดาบที่เร็วมาก ลมดาบที่น่ากลัวมาก""โอ้พระเจ้า นี่คือการลงโทษจากพระเจ้าหรือ น่ากลัวเกินไป!"“เมื่อดาบนี้ใช้ออกมา จะไม่มีใครหยุดยั้งได้ การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่ม ถึงตายก็ยังได้รับเกียรติ”ดาบที่น่าตกใจของเหลยว่านจุนทําให้เกิดความโกลาหลเหล่านักสู้ต่างสะเทือนใจแสงสีทองนั้นพราวเหมือนดวงอาทิตย์ ทําให้คนไม่สามารถต้านทานได้แม้แต่น้อยดาบนั้นตกลงมาเหมือนวันสิ้นโลกมาถึงมากพอที่จะทำลายทุกอย่าง!"ชางฉง!"ในขณะที่เหลยว่านจุนออกดาบ ลู่เฉินก็เคลื่อนไหวอย่างกะทันหันเห็นเพียงว่าเขาตบเบาๆ ดาบสีดำท
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1199
เมื่อที่เกิดเหตุสงบเหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวที รู้สึกแต่หลังเย็นและหวาดกลัวคลื่นกระทบของการโจมตีเมื่อกี้นั้นน่ากลัวเกินไปหากไม่ได้เตรียมการมานานและหลบได้ทัน เกรงว่าจะถูกประแทกจนได้รับบาดเจ็บสาหัสทันทีถึงกระนั้น พลังทําลายล้างที่น่ากลัวนั้นยังคงทําให้คนกลัวในใจ"ไม่เลว ความแข็งแกร่งของคุณแข็งแกร่งกว่าตอนที่อยู่ในป่าดำเลย"เหลยว่านจุนแบกมือข้างเดียวไว้ด้านหลัง และยิ้มเบา ๆ ดูเหมือนว่าชัยชนะอยู่ในมือแล้ว "น่าเสียดายที่คุณยังคงต้องตายในวันนี้""เหลยว่านจุน มีความสามารถจริง ๆ อะไร ก็ใช้ออกมาเลย มิฉะนั้นคุณจะไม่มีโอกาสแล้ว"ลู่เฉินยืนตัวตรงอย่างช้า ๆ สายตายังคงเย็นชาการโจมตีเมื่อกี้นั้น ทำให้เขารู้ว่าความแข็งแกร่งของเหลยว่านจุนเป็นยังไงถ้าไม่มีอะไรที่เกินความคาดคิด อีกฝ่ายใกล้จะมาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้วโชคดีที่ยังไม่ได้ทะลุไปอย่างเต็มที่เพราะเวลา ไม่งั้นจะรับมืออย่างลำบาก"ฮึ่ม! คุณไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาจริง ๆ"เหลยว่านจุนหรี่ตาเล็กน้อย โมเมนตัมเพิ่มขึ้นอีกครั้ง เสื้อคลุมทั้งตัวไม่มีลมพัดแต่ปลิวอยู่ และส่งเสียงด้วย "คุณต้องดูความแข็งแกร่งที่แท้จริงของผมไม่ใช่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1198
การฝึกร่างขั้นจงซือก็มีคนที่แข็งแกร่งกว่าหรืออ่อนแอกว่า ช่องว่างของดินแดนเล็ก ๆ แต่ละระดับจะยากที่จะข้ามได้"หัวหน้าอู๋ประเมินคนนี้สูงเกินไปแล้ว"เจี่ยงซิวเจินส่ายหัวด้วยรอยยิ้ม "ถ้าผมมองไม่ผิด หลังจากหัวหน้าเหลยเก็บตัวครั้งนี้ ความแข็งแกร่งได้ก้าวไปอีกขั้นหนึ่ง จัดการกับลู่เฉิน ใช้สามท่าก็สามารถจัดการได้แล้ว""อ้อ เหรอ"อู๋หงต๋ายักคิ้ว ค่อนข้างประหลาดใจเหลยว่านจุนได้ประสบความสําเร็จอย่างมากในการฝึกร่างขั้นจงซือเมื่อหลายปีก่อน หากมีความก้าวหน้าอีก เขาจะใกล้มาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้สไม่ใช่หรือถ้าเป็นเช่นนั้น สำนักงานเจิ้นอู่ก็ต้องประเมินมูลค่าของเขาใหม่แล้ว"ลู่เฉิน คุณไม่ควรมาท้าทายผม ตอนอยู่ในป่าดำ ผมเคยให้โอกาสคุณแล้ว ไม่คิดว่าคุณจะยังเอาไข่มากระทบหินอีก วันนี้ ไม่มีใครช่วยคุณได้แล้ว"เหลยว่านจุนยังคงเข้าใกล้ต่อไป โมเมนตัมที่น่ากลัวในตอนแรกก็เพิ่มขึ้นอีกครั้งราวกับคลื่นสึนามิกวาดมา"แกร็บ แกร็บ...” ภายใต้การบีบอัดอย่างรุนแรง ออร่าที่เกิดขึ้นรอบ ๆ ลู่เฉินก็เริ่มมีรอยแตกทีละรอยเกิดขึ้นเหมือนกระจกขนาดใหญ่ที่กําลังจะแตกรอยแตกแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว และหนาแน่นขึ้นเรื
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1197
ภายใต้เสียงตะโกนของเหลยว่านจุน ใบไม่ต้องรับผิดชอบก็ส่งมาทั้งสองคนไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระ เซ็นชื่อบนใบไม่ต้องรับผิดชอบและพิมพ์ลายนิ้วมือติดต่อกันการดวลกันสังเวียน จะเป็นหรือจะตายนั้นกำหนดโดยโชคชะตามาตลอด แต่โดยทั่วไปแล้วถ้าไม่มีความเกลียดชังอย่างลึกซึ้ง ฝ่ายชนะจะออมมือ นี่เป็นกฎที่ไม่ได้เขียนไว้แต่หลังจากเซ็นใบไม่ต้องรับผิดชอบแล้ว กฎนี้ก็ถูกทําลายแล้วไม่ได้ออมมือ ไม่มีทางถอย มีแค่สู้ชีวิตจะอยู่หรือตาย ไม่มีทางเลือกอื่น"ลู่เฉิน นี่เป็นการตัดสินใจที่โง่ที่สุดในชีวิตของคุณ"หลังจากเซ็นชื่อเสร็จแล้ว โมเมนตัมของเหลยว่านจุนก็เปลี่ยนไปแล้วจากการสง่างามกลายเป็นคนเฉียบคม และมีบารมีแรงกดดันที่เหมือนภูเขาถูกปล่อยออกจากร่างกายเขา และปกคลุมทั้งที่เกิดเหตุทันทีหลังจากนั้น เหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวทีรู้สึกเพียงว่าร่างกายหนักขึ้น เหมือนมีก้อนหินที่มองไม่เห็นก้อนหนึ่งกดลงบนไหล่ของพวกเขา แม้แต่การหายใจก็เริ่มถี่ขึ้นคนที่อ่อนแอ ยิ่งหอบและเหงื่อออกเต็มหัว"แรงกดดันจากการฝึกร่างขั้นจงซือที่น่ากลัว หรือว่านี่ก็คือความแข็งแกร่งที่แท้จริงของหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือ"ทุกคนสั่นใ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1196
นี่อะไรกันเนี่ยไม่ใช่เพื่อตำแหน่งและอำนาจ เพื่อสร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ถึงมาท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือทำไมจะฟังดูเหมือนเป็นการแก้แค้นระหว่างทั้งสองคน มีความแค้นอะไรหรือ"พวกบ้าที่ใจกล้า คุณกล้าดูถูกหัวหน้าพันธมิตรอย่างโจ่งแจ้ง เป็นบาปชั่วร้ายที่ให้อภัยไม่ได้จริง ๆ"เหลยเชียนฉงลุกขึ้นและตําหนิเสียงดังสมาชิกของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ก็เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองในใจและตะโกนไม่หยุดเหลยว่านจุน เป็นหน้าเป็นตาของทั้งพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ถูกใส่ร้ายในที่สาธารณะ ย่อมจะทนไม่ได้"ได้แล้ว เงียบหน่อย"เหลยว่านจุนยกมือขึ้นอย่างช้า ๆ หยุดเสียงอึกทึกครึกโครมของสมาชิกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ แล้วก็พูดอย่างไม่เปลี่ยนสีหน้าว่า "ลู่เฉิน ความยุติธรรมอยู่ในใจคน ที่ผมทําสิ่งต่าง ๆ จะเปิดเผยเสมอ คุณคิดว่าการพูดพล่อย ๆ ไม่กี่คําจะทําให้ชื่อเสียงของผมเสื่อมเสียได้หรือ""ใส่ร้ายเหรอ ฮึ่ม..."ลู่เฉินส่งเสียงฮื่มอย่างเย็นชา "คุณเขียนด้วยมือ ลบด้วยเท้า กระทำสิ่งที่ฝ่าฝืนกฎเกณฑ์ของอาจารย์และศีลของบรรพบุรุษ สู้สัตว์ไม่ได้ด้วยซ้ำ คนหน้าซื่อใจคดอย่างคุณ ต้องถูกทุกคนลงโทษเลย""กําเริบเสิบสาน!"
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1195
"ถึงแล้วหรือ?"เมื่อได้ยินอย่างนั้น หลายคนก็มองตามสายตาของเจี่ยงซิวเจินไปทันทีได้เห็นว่าหลังคาของสํานักงานใหญ่พันธมิตรศิลปะการต่อสู้ มีเงาสีขาวหนึ่งกระโดดลงมาอย่างกะทันหันเงามนุษย์แกว่งไปแกว่งมาตามลม เบาเหมือนไม่มีอะไร เหมือนขนนกสีขาว"มาแล้ว หัวหน้าเหลยมาแล้ว"เมื่อมองดูเงามนุษย์ที่ตกลงมาจากท้องฟ้า ทั้งสนามสู้ก็ฮือฮาขึ้นมาทันทีเหลยว่านจุน หัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ได้ปรากฏตัวในที่สุดท่ามกลางสายตาของทุกคน เหลยว่านจุนในชุดขาว แบกมือทั้งสองข้างไว้ข้างหลัง เสื้อผ้าปลิว เท้าเหยียบบนลม ราวกับเป็นเทพเจ้าตกลงมาบนโลกลอยละลิ่วลงมาด้วยอารมณ์ที่ลึกลับและสูงส่งไม่มีบารมีที่บีบบังคับ ไม่มีออร่าที่แข็งแกร่ง มีแค่ความศักดิ์สิทธิ์ที่ทําให้คนไม่กล้ามองตรง ๆ และไม่สามารถดูหมิ่นได้ในขณะนี้ เหลยว่านจุนเป็นเหมือนแสงที่สว่างที่สุดในโลกนี้ส่องบนแผ่นดิน สลายความมืดทำให้คนเคารพจากใจ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"ในเวลานี้ เหลยเชียนฉงลุกขึ้นก่อน และทําความเคารพ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"เหล่าสาวกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้จํานวนมากที่อยู่ข้างหลังเขาก็พากันลุกขึ้น และตะโกนพร้
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1194
"น้อง ตราบใดที่คุณเข้าร่วมสำนักงานเจิ้นอู่ ผมสามารถตัดสินใจได้ อนุญาตให้คุณขึ้นตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า!" อู๋หงต๋าเสนอเงื่อนไขที่ดีในสำนักงานเจิ้นอู่ ตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า อยู่เหนือผู้จัดการด้วยซ้ำเพิ่งเข้าร่วมก็ขึ้นสองระดับติดต่อกัน นี่เป็นการเลื่อนตําแหน่งเกินมาตรฐานแล้ว"ขอโทษครับ ผมยังคงไม่สนใจ"ลู่เฉินส่ายหัวอีกครั้งการปฏิเสธซ้ำๆทําให้อู๋หงต๋าขมวดคิ้วเขาไว้หน้ามากพอแล้ว ไม่คิดว่าเด็กตรงหน้านี้จะไม่รู้จักชั่วดีขนาดนี้"ไม่ใช่มั้ง ขนาดตําแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้าของสำนักงานเจิ้นอู่ก็ไม่เอา เด็กคนนี้คิดอะไรอยู่?""มันเป็นเรื่องดีมากที่ได้รับความสำคัญจากสำนักงานเจิ้นอู่ เด็กคนนี้ไม่ซาบซึ้งเลยเหรอ ไม่รู้จักชั่วดีจริง ๆ""ฮึ่ม! การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มอะไร ต่อหน้าสำนักงานเจิ้นอู่ เป็นไก่อ่อนทั้งนั้น"นักสู้ที่อิจฉาบางคน ต่างวิจารณ์ขึ้นการชักชวนของสำนักงานเจิ้นอู่ได้รับการยกย่องว่าเป็นเกียรติยศสูงสุดจากนักสู้มากมายแต่ลู่เฉินกลับปฏิเสธหลายครั้ง ไม่ได้เห็นสำนักงานเจิ้นอู่ในสายตาเลย หยิ่งผยองจริง ๆ"น้อง ถ้าพลาดโอกาสนี้ไปจะไม่มาอีก คุณแน่ใจนะว่าจะไม่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1193
"คุ้นตา?"เฉินหยวนเวยสงสัยเล็กน้อย "หรือว่าหัวหน้าอู๋เคยเห็นการฝึกร่างขั้นจงซือลู่มาก่อน""ผมอาจจะดูผิดแล้วมั้ง"อู๋หงต๋าสัมผัสเคราของตัวเอง ครุ่นคิดไปครู่หนึ่ง แต่ก็จําไม่ได้ด้วยความทรงจําของเขา ตราบใดที่เป็นนักสู้ที่ยอดเยี่ยม แทบจะเห็นแวบหนึ่งก็ลืมไม่ได้เลยอีกฝ่ายอายุยังน้อย ก็สามารถเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือได้ ในทั่วประเทศหลง จะเป็นคนที่หายากอัจฉริยะแบบนี้ ตามเหตุผลแล้ว ตราบใดที่เขาเคยเห็น ก็ไม่สามารถลืมได้แต่ตอนนี้ที่เขาจำไม่ได้ ก็พิสูจน์ว่าทั้งสองฝ่ายไม่รู้จักกัน"หัวหน้าอู๋ ท่านเดินทางมาไกล คงเหนื่อยแล้วแน่นอน กรุณาไปนั่งพักผ่อนด้วยครับ" เฉินหยวนเวยทำท่าเชิญด้วยมือเดียว"ไม่ต้องรีบ ผมจะไปพบการฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มคนนี้หน่อย"หลังจากบอกประโยคนี้ไป อู๋หงต๋าก็เดินตรงขึ้นสังเวียนเมื่อเห็นฉากนี้ เฉินหยวนเวยอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ในไม่ช้าก็กลับมาเป็นปกติเหตุผลที่สําคัญที่สุดที่สำนักงานเจิ้นอู่แข็งแกร่งจนทำให้ผู้คนพูดถึงก็จะเปลี่ยนสีหน้า ก็คือรับสมัครผู้มีความสามารถมากมายไม่ว่าจะเป็นคนชั่ยหรือคนดี ตราบใดที่มีความสามารถ ตราบใดที่มีทักษะที่โดดเด่น ตราบใดที่แข็ง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1192
"ลู่เฉิน คุณต้องสู้อย่างยอดเยี่ยม สร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ให้ผู้คนเห็นว่าอะไรเรียกว่าไม่มีใครเทียบได้ อยู่ยงคงกระพัน!"มองดูด้านหลังที่ตั้งตรงนั้น จั่วซินเยว่พึมพํากับตัวเอง ในดวงตาที่สวยงามเต็มไปด้วยความรักและความนับถือผู้ชายตัวโต ก็ควรจะถือดาบยาว ทำคุณงามความดีชั่วนิรันดร์ แม้ข้างหน้าจะลำบาก ก็ยังก้าวไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญและไม่เกรงกลัวนี่แหละ ถึงจะเป็นผู้ชายจริงๆ"กล้าท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ วันนี้ก็คือวันตายของคุณ!"หยางเจี๋ยมีสีหน้ามืดมน และแอบสาปแช่งเขาแค่หวังว่าทันทีที่ลู่เฉินขึ้นไปบนเวที ก็ถูกเหลยว่านจุนต่อยจนตาย"ฮึ่ม! จะตายไม่ช้าก็เร็ว แค่มีชีวิตอยู่อีกกี่นาทีเท่านั้น"เหลยเชียนฉงยิ้มอย่างดุเดือด สายตาดุร้ายมาก"ศิษย์พี่ลู่ ต้องปลอดภัยเลยนะ"หลินหรง พนมมือไหว้ แอบสวดมนต์"แม่งเอ้ย เด็กคนนี้กล้าขึ้นไปจริง ๆ เขาคงไม่คิดว่าตัวเองทําได้จริง ๆ เหรอ"เถาหยางขมวดคิ้ว ในดวงตาเต็มไปด้วยความอิจฉาและความเกลียดชังเขาไม่เข้าใจ ทั้งๆที่เป็นเพื่อนวัยเดียวกัน ทําไมลู่เฉินถึงกลายเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือ แต่เขาไม่ได้ฝ่าฟันไปถึงการฝึกร่างขั้นเซียนเทียนด้วยซ้ำทำไมล่
