บทที่301

ถ้าอีกฝ่ายจะบังคับเธอจริง ๆ เธอยอมไปตายดีกว่ารับการดูถูก

"จะบังคับคุณแล้วยังไงล่ะ? ผู้หญิงที่เคยแต่งงาน คุณแม่งแกล้งทำเป็นบริสุทธิ์อะไรต่อหน้าผม? รีบถอดเสื้อผ้าตัวเองออก"หลงอ้าวตะโกนอย่างเข้มงวด

"ไม่"

หลี่ชิงเหยากัดฟัน เธออดทนต่อความไม่สบายของร่างกาย วิ่งออกจากประตูอย่างโซเซ

"วิ่งเหรอ? คุณคิดว่าจะหนีได้เหรอ?"

หลงอ้าวหัวกราะอย่างชั่วร้าย แล้วรีบวิ่งไล่ตามไป

เมื่อเห็นว่าหลี่ชิงเหยาใกล้จะหนีถึงที่ประตูลิฟต์ หลงอ้าวก็เร่งความเร็วทันทีและพุ่งเธอจนล้มลงกับพื้น

จากนั้นก็เริ่มฉีกเสื้อผ้าอย่างบ้าคลั่ง

"ติ๊ง"

ในเวลานี้ ประตูลิฟต์เปิดอย่างกะทันหัน

สองคนเงยหน้าขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว แล้วก็ตกตะลึงทันที

ลู่เฉินที่มีสีหน้าเย็นชาเดินออกมาจากลิฟต์

"พวกคุณ ทําอะไรกันอยู่?"

ลู่เฉินกัดฟัน ตัวเขาเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า

ก่อนหน้านี้เมื่อคุยโทรศัพท์ เห็นว่าหลี่ชิงเหยพูดอ้อมค้อม เขาก็ตระหนักได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ

ดังนั้นเขาก็เรียกคนมาระบุตําแหน่งรถของหลี่ชิงเหยาทันที

แต่เมื่อเขามาถึงที่เกิดเหตุก็ได้เห็นฉากตรงหน้านี้

"เฮ่ย เปนคุณหรือ?"

หลงอ้าวลุกขึ้นอย่างช้า ๆ เขายกกางเกงขึ้นอย่างเป็นธรรมชาติ แล้วยิ้