เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่1180
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56
บทที่เกี่ยวข้อง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1181
"เชี่ย! ผู้ชายคนนี้บ้าไปแล้วหรือ กล้าพูดกับหยางเจี๋ยแบบนี้เหรอ""เด็กคนนี้บ้าเกินไป ไม่ได้ตระหนักถึงความร้ายแรงของปัญหาเลย""นักสู้ขิงนิกายเล็ก ๆ จะกล้าท้าทายศิษย์เอกของแก๊งเจิ้นหุนเหรอ นี่มันหาทางตายเองจริง ๆ"“......”คําพูดของลู่เฉินทําให้เกิดเสียงอึกทึกครึกโครมไปรอบ ๆเหล่านักสู้วิจารณ์กันเรื่อยๆ ต่างมองด้วยสายตามองคนปัญญาอ่อนต่อหน้าผู้เชี่ยวชาญอย่างหยางเจี๋ย ยอมอ่อนข้ออย่างซื่อสัตย์ก็ไม่เป็นไรไม่ใช่หรือโขกหัวสักกี่ครั้ง พูดจาดี ๆ แม้จะขายหน้าไปหน่อย แต่อย่างน้อยก็สามารถรักษาชีวิตไว้ได้ตอนนี้รู้ทั้งรู้ว่าเอาชนะไม่ได้ ยังต้องยั่วยุโดยตรง นี่ไม่ใช่คนปัญญาอ่อนหรือ"ชายคนนี้คิดอะไรอยู่"จั่วซินเยว่ขมวดคิ้วเล็กน้อยจริง ๆ แล้วเธอไม่อยากทําให้เรื่องนี้ใหญ่ขึ้น แต่คําพูดของลู่เฉินทําให้ความขัดแย้งรุนแรงขึ้นอย่างสมบูรณ์อย่างไม่ต้องสงสัยตอนนี้ไม่ใช่เรื่องของเธอแล้ว แต่เกี่ยวกับชื่อเสียงและศักดิ์ศรีของแก๊งเจิ้นหุน"ศิษย์พี่ลู่ คนอื่นเขาเป็นศิษย์เอกของแก๊งเจิ้นหุน พวกเรารุกรานไม่ได้ รีบขอโทษเขาเถอะไม่งั้นภัยพิบัติครั้งใหญ่จะเกิดขึ้นทันที"หลินหรงใจร้อนขึ้น รีบเกลี้ยกล่อมด้วย
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1182
"ศิษย์พี่ใหญ่! รับไว้นะ!"สาวกของแก๊งเจิ้นหุนคนหนึ่งพยายามโยนทวนที่ทําจากเหล็กบริสุทธิ์เมื่อทวนอยู่ในมือ โมเมนตัมของหยางเจี๋ยก็เปลี่ยนไปแล้วเฉียบคม ครอบงำหยางเจี๋ยมีชื่อเสียงในด้านท่าทวน มีการฝึกฝนที่ลึกซึ้ง แล้วค่อยจับคู่กับทักษะทวนที่ดีเด่น ที่อยู่ในสังคเป็นเวลาหลายปีนี้ ไม่ได้พบศัตรูมาตลอดวันนี้เขาจะใช้ไม้ตายที่สร้างชื่อเสียงของเขาเพื่อทําให้ทั้งสังคมตกใจอีกครั้ง"ไอ้เด็กน้อย หลายปีมานี้ มีน้อยคนนักที่จะบังคับให้ผมใช้ทวนได้ คุณเป็นหนึ่งในนั้น!""วันนี้ ที่คุณตายด้วยทวนของผมได้ พอที่จะทำให้คุณหยิ่งผยองแล้ว"หยางเจี๋ยมีสีหน้าดุร้าย ระหว่างพูด ทวนก็กระสุนอย่างรุนแรง แล้วยิงออกไปเหมือนลูกศรในเวลาเดียวกัน หยางเจี๋ยก็เขย่งเท้าเล็กน้อย ไล่ตามทวนด้วยความเร็วที่รวดเร็วมาก เขาคว้าแท่งทวนแล้วหมุนทันใดนั้น หยางเจี๋ยพร้อมกับทวน จู่ ๆ ก็กลายเป็นกระแสสีดํา และพุ่งออกมาทุกที่ที่กระแสเดินผ่าน พายุเฮอริเคนก็ส่งเสียงหวีดหวิวไม่หยุด แม้แต่อาวุธของนักสู้ที่อยู่รอบข้างก็เริ่มสั่นสะเทือนเล็กน้อย"ไล่ตามดาวดวงจันทร์!"หยางเจี๋ยร่วมกันกับทวน แทงไปที่ลู่เฉินพร้อมแรงที่ทำให้โลกสั่นสะเทือน
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1183
"เชี่ย! ฉันดูไม่ผิดใช่ไหม ผู้ชายคนนี้ใช้นิ้วเดียวก็เอาชนะศิษย์เอกของแก๊งเจิ้นหุนแล้วหรือ""เกิดอะไรขึ้น ทําไมเด็กคนนี้ถึงแข็งแกร่งขนาดนี้""นี่คือสัตว์ประหลาดที่โผล่มาจากไหนเนี่ย คาดไม่ถึงว่าจะเอาชนะหยางเจี๋ยไป น่ากลัวเกินไปแล้วมั้ง"“......”สถานการณ์ที่เกินความคาดหมาย ทำให้ผู้ชมโกลาหลเดิมทีคิดว่าหยางเจี๋ยสามารถชนะได้อย่างมั่นคง แต่กลับถูกปราบปรามอย่างง่ายดายโดยลู่เฉินทุกคนต่างได้เห็นว่าช่องว่างระหว่างสองฝ่ายนั้นใหญ่มากชั่วขณะหนึ่ง ทําให้ทุกคนคาดเดาต่างๆ"เขาเก่งขนาดนี้หรือ?"ดวงตาที่สวยงามของจั่วซินเยว่เบิกกว้างอย่างไม่กล้าเชื่อตอนแรกเธอคิดว่า ลู่เฉินแค่เชี่ยวชาญในอาวุธมืดเท่านั้น ไม่คิดว่าความสามารถจะแข็งแกร่งขนาดนี้แค่นิ้วเดียวก็กระแทกให้หยางเจี๋ยบินไปในเหล่านักสู้รุ่นใหม่ในทั้งเจียงหนาน กลัวว่าจะไม่มีใครทําได้เลย"ศิษย์... ศิษย์พี่ลู่เอาชนะหยางเจี๋ยจริงๆหรือ"หลินหรงขยี้ตา สงสัยว่าตัวเองมองผิดศิษย์เอกของแก๊งเจิ้นหุนคือคนที่พวกเขาต้องแหงนหน้ามองแต่ผู้เชี่ยวชาญเช่นนี้ ลู่เฉินจะเอาชนะด้วยท่าเดียว มันไม่น่าเชื่อจริง ๆ"ศิษย์เอกแก๊งเจิ้นหุนอะไร อ่อนแอเกินไปแล้ว
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1184
เสียงไม่ค่อยดัง แต่ได้ดังกว่าเสียงอึกทึกครึกโครมทั้งสนาม แรงกดดันที่มองไม่เห็น ทําให้ทุกคนหุบปากเมื่อมองไปตามเสียง ก็เห็นว่าชายชราที่รูปร่างสูงใหญ่และเคราสีขาวเต็มหน้าคนหนึ่ง เดินเชิดหน้าชูตาเข้ามาชายชราสวมเสื้อคลุมสีดํา ดูหยาบกร้านและดวงตาเฉียบคมมีลมแรงล้อมรอบตัวเขา ระหว่างเสื้อคลุมปลิวลอยได้เกิดเสียงดังแม้ว่าจะไม่มีโมเมนตัมที่น่าตกใจ แต่ก็ทําให้รู้สึกถึงบารมีและความเคร่งขรึมของเขาไม่ต้องเคลื่อนไหวใดๆ พอชายชราปรากฏตัว ก็เป็นที่จับตามองของคนทั้งปวง โดดเด่นมากคนนี้ ก็คือเป็นจ้าวหงเสี้ยง หัวหน้าของแก๊งเจิ้นหุน"พระเจ้า การฝึกร่างขั้นจงซือจ้าวมาแล้วจริง ๆ ครั้งนี้จะเกิดเรื่องใหญ่แล้ว""เด็กคนนี้หยิ่งผยองมาก คาดไม่ถึงว่าจะกล้าท้าทายการฝึกร่างขั้นจงซือจ้าว ตอนนี้ภัยพิบัติครั้งใหญ่จะมาถึงแล้ว""อยู่ดีๆจะโอ้อวดทำไมล่ะ ทําตัวเงียบ ๆ ไม่ดีเหรอ ต้องหาความตายเอง ตอนนี้การฝึกร่างขั้นจงซือจ้าวมาถึงแล้ว ดูสิว่าคุณจะจบลงอย่างไร""ความหายนะออกมาจากปากจริง ๆ"คนทั้งปวงกระซิบกระซาบและวิจารณ์กันสายตาที่มองไปที่ลู่เฉิน ล้วนมีความเห็นอกเห็นใจเล็กน้อยแสร้งทำเป็นเกินไปแล้ว ดึงดูดการฝึกร่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1185
"เอ่อ..."เมื่อมองดูจ้าวหงเสี้ยงที่วิ่งหนีไปอย่างทุลักทุเล ทุกคนก็งงงวยโดยตรงต่างก็เบิกตากว้าง บนหน้าเต็มไปด้วยความไม่เชื่อเกิดอะไรขึ้น?หัวหน้าแก๊งเจิ้นหุนที่สง่างาม ปรมาจารย์การฝึกร่างขั้นจงซือที่มีชื่อเสียงไปทั่วโลก จะกลัวจนหนีไปแล้วหรือบารมีของหัวหน้าอยู่ไหนล่ะศักดิ์ศรีของการฝึกร่างขั้นจงซืออยู่ไหนล่ะไม่เอาเลยเหรอ"อาจารย์ ท่านจะไปไหน"หยางเจี๋ยตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง และรีบเอ่ยปากถาม"ที่บ้านอาจารย์มีเรื่องด่วนต้องจัดการ เดี๋ยวก็กลับนะ"เสียงที่สั่นเล็กน้อยของจ้าวหงเสี้ยงส่งมาจากไกลระหว่างพูด ฝีเท้าก็วิ่งเร็วขึ้นแม่งเอ๊ย อาการบาดเจ็บที่ได้รับในป่าดำยังไม่ได้หายดีเลย ไม่คิดว่าจะเจอตัวซวยนี้อีกถ้าตอนนี้ไม่หนีไป จะหนีไปเมื่อไหร่ล่ะถ้าต้องเผชิญหน้ากันจริง ๆ คาดว่าเขาจะต้องเสียชีวิตที่นี่ผู้ชายตัวใหญ่ จะยืดก็ได้ จะหดก็ได้ที่เสียหน้าบ้างจะย่อมดีกว่าเสียชีวิตนะ“......”มุมปากของหยางเจี๋ยกระตุก และไม่รู้จะทําอย่างไรดีตั้งแต่เข้านิกายมา เขายังไม่เคยเห็นอาจารย์ตื่นตระหนกขนาดนี้มาก่อนเลยท่าทางนั้นเหมือนได้เจอผีอะไรกันแน่ ที่ทำให้อาจารย์กลัวขนาดนี้?"เกิดอะไ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1186
"ผู้จัดการหัน! พวกเขาอยู่ตรงนี้ คนของผมเห็นว่าพวกเขาเข้ามาแล้ว"จังหวะนี้มาพร้อมกับเสียงดังสนั่นทีมบังคับใช้กฎหมายของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้กลุ่มหนึ่งได้บุกเข้าไปในสนามสู้ผู้นำเป็นผู้จัดการในชุดดำของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ข้างๆเขายังมีชายที่หน้าบวมแดงคนหนึ่งซึ่งเป็นหัวหน้าทีมบังคับใช้กฎหมายที่ได้รับบาดเจ็บจากลู่เฉินก่อนหน้านี้"ตายแล้ว ทีมบังคับใช้กฎหมายพันธมิตรศิลปะการต่อสู้มาหาเรื่องแล้ว"พอหลินหรงเห็น ก็เปลี่ยนสีหน้าทันที เธอมาขวางหน้าลู่เฉิน "ศิษย์พี่ลู่ พวกเขามาหาเรื่องคุณ รีบไปเถอะ ฉันจะขวางให้ไว้"ก่อนหน้านี้ลู่เฉินได้ช่วยชีวิตเธอไว้ ตอนนี้ถึงเวลาที่เธอจะตอบแทนบุญคุณแล้ว"น้องหรง คุณจะไปสนใจเขาทําไม พันธมิตรศิลปะการต่อสู้มีคนมากมาย เราซ่อนไว้ก่อน อย่าสร้างปัญหาเลย!" เถาหยางกลัวโดยตรงแล้วแม้ว่าเขาจะมีความมั่นใจเล็กน้อย แต่ก็ยังไม่ได้เย่อถึงขนาดที่จะแข่งขันกับทั้งพันธมิตรศิลปะการต่อสู้"ศิษย์พี่ลู่ ไปเร็ว ถ้าไม่ไปอีกก็ไม่ทันแล้ว"เมื่อเห็นว่าลู่เฉินไม่ได้ขยับ หลินหรงอดไม่ได้ที่จะใจร้อนเล็กน้อย"ขนาดจ้าวหงเสี้ยงผมก็ไม่กลัว จะกลัวลูกสมุนพวกนี้ได้อย่างไร"ลู่เฉินส่าย
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1187
ไม่มีใครคาดคิดว่าตัวตนลู่เฉินจะใหญ่โตขนาดนี้เดิมทีคิดแค่ว่าเป็นลูกศิษย์ของสํานักเล็ก ๆ อย่างมากก็โดดเด่นหน่อยแต่ตอนนี้พวกเขาถึงจะพบว่าชายหนุ่มที่ดูเหมือนธรรมดาที่อยู่ตรงหน้านี้ จะเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มที่มีชื่อเสียงตั้งแต่การแข่งขันการต่อสู้เป็นต้นมา ชื่อเสียงก็ดังอย่างน่ากลัว แล้วเป็นการฆ่าท่านจื่อหยางในทะเลสาบชิงหยาง จากนั้นในป่าดำ ก็ดังไปทั่วโลกจนถึงตอนนี้ ยิ่งท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้อย่างเปิดเผยทุกเรื่อง ไม่มีสิ่งใดไม่เป็นเรื่องที่ทำให้คนทั้งโลกตกใจก็เพราะเหตุการณ์อันรุ่งโรจน์ต่าง ๆ ได้สร้างปีศาจที่แข็งแกร่งที่สุดที่ไม่เคยเห็นมาก่อนในรอบร้อยปีของเจียงหนานในบรรดาเพื่อนวัยเดียวกัน เป็นคนที่ไม่มีใครเทียบได้เลยแม้แต่ชื่อเสียงของเขาก็ได้ดังกว่าการฝึกร่างขั้นจงซือรุ่นเก๋าบางคน และกลายเป็นตํานานของวงการต่อสู้ในเจียงหนานตอนนี้ได้เห็นกับตาว่าตํานานอยู่ข้าง ๆตัวเอง ย่อมจะทําให้ทุกคนรู้สึกตื่นเต้นเลย"เขาเขาเขา... เขาเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มหรือ?"หยางเจี๋ยตกใจมาก เปลือกตากระตุกอย่างบ้าคลั่ง ร่างกายก็สั่นไม่หยุดเขาไม่เคยคิดเลยว่าคนที่เขาเพิ่งยั่วยุจะ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1188
หัวหน้าทีมบังคับใช้กฎหมายเหมือนเพิ่งตื่นจากความฝัน เขาวิ่งไปข้างหน้าอย่างสั่นเทา แล้วคุกเข่าลงบนพื้นด้วยเสียง "บูม" "การฝึกร่างขั้นจงซือลู่ครับ! เป็นผมที่มีตาหามีแววไม่ ขอให้ผู้ใหญ่อย่างท่านอย่าถือสา ยกโทษให้ผมในครั้งนี้ด้วยครับ"พูดไป ก็โขกหัวติดต่อกัน ต่ำต้อยเหมือนสุนัข ไม่มีบารมีแม้แต่น้อย"พวกขยะอย่างพวกคุณ ทําบ้าอะไรอยู่"ทันใดนั้น เสียงตะโกนด้วยความโกรธก็ดังขึ้นเหมือนฟ้าร้องดังจากอากาศบาง ๆในเวลาเดียวกัน เหลยเชียนฉงนํากลุ่มผู้บริหารระดับสูงของพัพันธมิตรศิลปะการต่อสู้เดินเข้าไปในสนามสู้อย่างก้าวร้าวเมื่อเห็นหัวหน้าทีมบังคับใช้กฎหมายที่คุกเข่าลงกับพื้น และผู้จัดการในชุดดำที่โค้งคำนับ สีหน้าของเหลยเชียนฉงก็มืดลงทันที"ไอ้ขยะกลุ่มหนึ่ง พันธมิตรศิลปะการต่อสู้ของเราถูกพวกคุณทําให้อัปยศอดสูแล้ว"พูดพลาง เหลยเชียนฉงก็ก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว ตบหน้าทั้งสองคนอย่างบ้าคลั่ง"แป๊ะ แปะ แปะ แปะ..."ทั้งสองคนถูกตบจนมึน เลือดไหลออกทางปากและจมูก แต่ก็ไม่กล้าขัดขืน ได้แต่น้อยใจเต็มท้องรุกรานการฝึกร่างขั้นจงซือไปแล้ว ถ้าไม่ขอความเมตตา หรือว่าจะต้องรอความตาย"ผู้อาวุโสเหลย นี่ก็คือการ
บทล่าสุด
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1200
กระโดดขึ้นไปกลางอากาศ แล้วก็หยุดกะทันหันแสงแดดส่องลงมา เสื้อเกราะสีทองของเหลยว่านจุนส่องแสงประกาย และสะดุดตาเป็นพิเศษ"ดาบนี้เรียกว่าโพ่หยวีนกวน ผมเคยเก็บตัวมาสามปี ถึงจะเรียนรู้เทคนิคนี้ให้ได้""จนถึงตอนนี้ ยังไม่เคยแสดงต่อหน้าคนนอกเลย""วันนี้ จะเป็นเกียรติในชีวิตของคุณที่สามารถตายด้วยดาบนี้ของผม!""ดูดาบผมสิ!"พูดจบ ดาบทองของเหลยว่านจุนก็สั่นอย่างกะทันหัน ตัวเขาก็กลายเป็นแสงสีทองที่แสบตา พุ่งลงมาอย่างรวดเร็วโมเมนตัมของมันยิ่งใหญ่เหมือนแม่น้ำไหลลง ไม่สามารถหยุดยั้งได้และอยู่ยงคงกระพัน"ดาบที่เร็วมาก ลมดาบที่น่ากลัวมาก""โอ้พระเจ้า นี่คือการลงโทษจากพระเจ้าหรือ น่ากลัวเกินไป!"“เมื่อดาบนี้ใช้ออกมา จะไม่มีใครหยุดยั้งได้ การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่ม ถึงตายก็ยังได้รับเกียรติ”ดาบที่น่าตกใจของเหลยว่านจุนทําให้เกิดความโกลาหลเหล่านักสู้ต่างสะเทือนใจแสงสีทองนั้นพราวเหมือนดวงอาทิตย์ ทําให้คนไม่สามารถต้านทานได้แม้แต่น้อยดาบนั้นตกลงมาเหมือนวันสิ้นโลกมาถึงมากพอที่จะทำลายทุกอย่าง!"ชางฉง!"ในขณะที่เหลยว่านจุนออกดาบ ลู่เฉินก็เคลื่อนไหวอย่างกะทันหันเห็นเพียงว่าเขาตบเบาๆ ดาบสีดำท
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1199
เมื่อที่เกิดเหตุสงบเหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวที รู้สึกแต่หลังเย็นและหวาดกลัวคลื่นกระทบของการโจมตีเมื่อกี้นั้นน่ากลัวเกินไปหากไม่ได้เตรียมการมานานและหลบได้ทัน เกรงว่าจะถูกประแทกจนได้รับบาดเจ็บสาหัสทันทีถึงกระนั้น พลังทําลายล้างที่น่ากลัวนั้นยังคงทําให้คนกลัวในใจ"ไม่เลว ความแข็งแกร่งของคุณแข็งแกร่งกว่าตอนที่อยู่ในป่าดำเลย"เหลยว่านจุนแบกมือข้างเดียวไว้ด้านหลัง และยิ้มเบา ๆ ดูเหมือนว่าชัยชนะอยู่ในมือแล้ว "น่าเสียดายที่คุณยังคงต้องตายในวันนี้""เหลยว่านจุน มีความสามารถจริง ๆ อะไร ก็ใช้ออกมาเลย มิฉะนั้นคุณจะไม่มีโอกาสแล้ว"ลู่เฉินยืนตัวตรงอย่างช้า ๆ สายตายังคงเย็นชาการโจมตีเมื่อกี้นั้น ทำให้เขารู้ว่าความแข็งแกร่งของเหลยว่านจุนเป็นยังไงถ้าไม่มีอะไรที่เกินความคาดคิด อีกฝ่ายใกล้จะมาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้วโชคดีที่ยังไม่ได้ทะลุไปอย่างเต็มที่เพราะเวลา ไม่งั้นจะรับมืออย่างลำบาก"ฮึ่ม! คุณไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาจริง ๆ"เหลยว่านจุนหรี่ตาเล็กน้อย โมเมนตัมเพิ่มขึ้นอีกครั้ง เสื้อคลุมทั้งตัวไม่มีลมพัดแต่ปลิวอยู่ และส่งเสียงด้วย "คุณต้องดูความแข็งแกร่งที่แท้จริงของผมไม่ใช่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1198
การฝึกร่างขั้นจงซือก็มีคนที่แข็งแกร่งกว่าหรืออ่อนแอกว่า ช่องว่างของดินแดนเล็ก ๆ แต่ละระดับจะยากที่จะข้ามได้"หัวหน้าอู๋ประเมินคนนี้สูงเกินไปแล้ว"เจี่ยงซิวเจินส่ายหัวด้วยรอยยิ้ม "ถ้าผมมองไม่ผิด หลังจากหัวหน้าเหลยเก็บตัวครั้งนี้ ความแข็งแกร่งได้ก้าวไปอีกขั้นหนึ่ง จัดการกับลู่เฉิน ใช้สามท่าก็สามารถจัดการได้แล้ว""อ้อ เหรอ"อู๋หงต๋ายักคิ้ว ค่อนข้างประหลาดใจเหลยว่านจุนได้ประสบความสําเร็จอย่างมากในการฝึกร่างขั้นจงซือเมื่อหลายปีก่อน หากมีความก้าวหน้าอีก เขาจะใกล้มาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้สไม่ใช่หรือถ้าเป็นเช่นนั้น สำนักงานเจิ้นอู่ก็ต้องประเมินมูลค่าของเขาใหม่แล้ว"ลู่เฉิน คุณไม่ควรมาท้าทายผม ตอนอยู่ในป่าดำ ผมเคยให้โอกาสคุณแล้ว ไม่คิดว่าคุณจะยังเอาไข่มากระทบหินอีก วันนี้ ไม่มีใครช่วยคุณได้แล้ว"เหลยว่านจุนยังคงเข้าใกล้ต่อไป โมเมนตัมที่น่ากลัวในตอนแรกก็เพิ่มขึ้นอีกครั้งราวกับคลื่นสึนามิกวาดมา"แกร็บ แกร็บ...” ภายใต้การบีบอัดอย่างรุนแรง ออร่าที่เกิดขึ้นรอบ ๆ ลู่เฉินก็เริ่มมีรอยแตกทีละรอยเกิดขึ้นเหมือนกระจกขนาดใหญ่ที่กําลังจะแตกรอยแตกแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว และหนาแน่นขึ้นเรื
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1197
ภายใต้เสียงตะโกนของเหลยว่านจุน ใบไม่ต้องรับผิดชอบก็ส่งมาทั้งสองคนไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระ เซ็นชื่อบนใบไม่ต้องรับผิดชอบและพิมพ์ลายนิ้วมือติดต่อกันการดวลกันสังเวียน จะเป็นหรือจะตายนั้นกำหนดโดยโชคชะตามาตลอด แต่โดยทั่วไปแล้วถ้าไม่มีความเกลียดชังอย่างลึกซึ้ง ฝ่ายชนะจะออมมือ นี่เป็นกฎที่ไม่ได้เขียนไว้แต่หลังจากเซ็นใบไม่ต้องรับผิดชอบแล้ว กฎนี้ก็ถูกทําลายแล้วไม่ได้ออมมือ ไม่มีทางถอย มีแค่สู้ชีวิตจะอยู่หรือตาย ไม่มีทางเลือกอื่น"ลู่เฉิน นี่เป็นการตัดสินใจที่โง่ที่สุดในชีวิตของคุณ"หลังจากเซ็นชื่อเสร็จแล้ว โมเมนตัมของเหลยว่านจุนก็เปลี่ยนไปแล้วจากการสง่างามกลายเป็นคนเฉียบคม และมีบารมีแรงกดดันที่เหมือนภูเขาถูกปล่อยออกจากร่างกายเขา และปกคลุมทั้งที่เกิดเหตุทันทีหลังจากนั้น เหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวทีรู้สึกเพียงว่าร่างกายหนักขึ้น เหมือนมีก้อนหินที่มองไม่เห็นก้อนหนึ่งกดลงบนไหล่ของพวกเขา แม้แต่การหายใจก็เริ่มถี่ขึ้นคนที่อ่อนแอ ยิ่งหอบและเหงื่อออกเต็มหัว"แรงกดดันจากการฝึกร่างขั้นจงซือที่น่ากลัว หรือว่านี่ก็คือความแข็งแกร่งที่แท้จริงของหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือ"ทุกคนสั่นใ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1196
นี่อะไรกันเนี่ยไม่ใช่เพื่อตำแหน่งและอำนาจ เพื่อสร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ถึงมาท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือทำไมจะฟังดูเหมือนเป็นการแก้แค้นระหว่างทั้งสองคน มีความแค้นอะไรหรือ"พวกบ้าที่ใจกล้า คุณกล้าดูถูกหัวหน้าพันธมิตรอย่างโจ่งแจ้ง เป็นบาปชั่วร้ายที่ให้อภัยไม่ได้จริง ๆ"เหลยเชียนฉงลุกขึ้นและตําหนิเสียงดังสมาชิกของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ก็เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองในใจและตะโกนไม่หยุดเหลยว่านจุน เป็นหน้าเป็นตาของทั้งพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ถูกใส่ร้ายในที่สาธารณะ ย่อมจะทนไม่ได้"ได้แล้ว เงียบหน่อย"เหลยว่านจุนยกมือขึ้นอย่างช้า ๆ หยุดเสียงอึกทึกครึกโครมของสมาชิกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ แล้วก็พูดอย่างไม่เปลี่ยนสีหน้าว่า "ลู่เฉิน ความยุติธรรมอยู่ในใจคน ที่ผมทําสิ่งต่าง ๆ จะเปิดเผยเสมอ คุณคิดว่าการพูดพล่อย ๆ ไม่กี่คําจะทําให้ชื่อเสียงของผมเสื่อมเสียได้หรือ""ใส่ร้ายเหรอ ฮึ่ม..."ลู่เฉินส่งเสียงฮื่มอย่างเย็นชา "คุณเขียนด้วยมือ ลบด้วยเท้า กระทำสิ่งที่ฝ่าฝืนกฎเกณฑ์ของอาจารย์และศีลของบรรพบุรุษ สู้สัตว์ไม่ได้ด้วยซ้ำ คนหน้าซื่อใจคดอย่างคุณ ต้องถูกทุกคนลงโทษเลย""กําเริบเสิบสาน!"
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1195
"ถึงแล้วหรือ?"เมื่อได้ยินอย่างนั้น หลายคนก็มองตามสายตาของเจี่ยงซิวเจินไปทันทีได้เห็นว่าหลังคาของสํานักงานใหญ่พันธมิตรศิลปะการต่อสู้ มีเงาสีขาวหนึ่งกระโดดลงมาอย่างกะทันหันเงามนุษย์แกว่งไปแกว่งมาตามลม เบาเหมือนไม่มีอะไร เหมือนขนนกสีขาว"มาแล้ว หัวหน้าเหลยมาแล้ว"เมื่อมองดูเงามนุษย์ที่ตกลงมาจากท้องฟ้า ทั้งสนามสู้ก็ฮือฮาขึ้นมาทันทีเหลยว่านจุน หัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ได้ปรากฏตัวในที่สุดท่ามกลางสายตาของทุกคน เหลยว่านจุนในชุดขาว แบกมือทั้งสองข้างไว้ข้างหลัง เสื้อผ้าปลิว เท้าเหยียบบนลม ราวกับเป็นเทพเจ้าตกลงมาบนโลกลอยละลิ่วลงมาด้วยอารมณ์ที่ลึกลับและสูงส่งไม่มีบารมีที่บีบบังคับ ไม่มีออร่าที่แข็งแกร่ง มีแค่ความศักดิ์สิทธิ์ที่ทําให้คนไม่กล้ามองตรง ๆ และไม่สามารถดูหมิ่นได้ในขณะนี้ เหลยว่านจุนเป็นเหมือนแสงที่สว่างที่สุดในโลกนี้ส่องบนแผ่นดิน สลายความมืดทำให้คนเคารพจากใจ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"ในเวลานี้ เหลยเชียนฉงลุกขึ้นก่อน และทําความเคารพ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"เหล่าสาวกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้จํานวนมากที่อยู่ข้างหลังเขาก็พากันลุกขึ้น และตะโกนพร้
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1194
"น้อง ตราบใดที่คุณเข้าร่วมสำนักงานเจิ้นอู่ ผมสามารถตัดสินใจได้ อนุญาตให้คุณขึ้นตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า!" อู๋หงต๋าเสนอเงื่อนไขที่ดีในสำนักงานเจิ้นอู่ ตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า อยู่เหนือผู้จัดการด้วยซ้ำเพิ่งเข้าร่วมก็ขึ้นสองระดับติดต่อกัน นี่เป็นการเลื่อนตําแหน่งเกินมาตรฐานแล้ว"ขอโทษครับ ผมยังคงไม่สนใจ"ลู่เฉินส่ายหัวอีกครั้งการปฏิเสธซ้ำๆทําให้อู๋หงต๋าขมวดคิ้วเขาไว้หน้ามากพอแล้ว ไม่คิดว่าเด็กตรงหน้านี้จะไม่รู้จักชั่วดีขนาดนี้"ไม่ใช่มั้ง ขนาดตําแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้าของสำนักงานเจิ้นอู่ก็ไม่เอา เด็กคนนี้คิดอะไรอยู่?""มันเป็นเรื่องดีมากที่ได้รับความสำคัญจากสำนักงานเจิ้นอู่ เด็กคนนี้ไม่ซาบซึ้งเลยเหรอ ไม่รู้จักชั่วดีจริง ๆ""ฮึ่ม! การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มอะไร ต่อหน้าสำนักงานเจิ้นอู่ เป็นไก่อ่อนทั้งนั้น"นักสู้ที่อิจฉาบางคน ต่างวิจารณ์ขึ้นการชักชวนของสำนักงานเจิ้นอู่ได้รับการยกย่องว่าเป็นเกียรติยศสูงสุดจากนักสู้มากมายแต่ลู่เฉินกลับปฏิเสธหลายครั้ง ไม่ได้เห็นสำนักงานเจิ้นอู่ในสายตาเลย หยิ่งผยองจริง ๆ"น้อง ถ้าพลาดโอกาสนี้ไปจะไม่มาอีก คุณแน่ใจนะว่าจะไม่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1193
"คุ้นตา?"เฉินหยวนเวยสงสัยเล็กน้อย "หรือว่าหัวหน้าอู๋เคยเห็นการฝึกร่างขั้นจงซือลู่มาก่อน""ผมอาจจะดูผิดแล้วมั้ง"อู๋หงต๋าสัมผัสเคราของตัวเอง ครุ่นคิดไปครู่หนึ่ง แต่ก็จําไม่ได้ด้วยความทรงจําของเขา ตราบใดที่เป็นนักสู้ที่ยอดเยี่ยม แทบจะเห็นแวบหนึ่งก็ลืมไม่ได้เลยอีกฝ่ายอายุยังน้อย ก็สามารถเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือได้ ในทั่วประเทศหลง จะเป็นคนที่หายากอัจฉริยะแบบนี้ ตามเหตุผลแล้ว ตราบใดที่เขาเคยเห็น ก็ไม่สามารถลืมได้แต่ตอนนี้ที่เขาจำไม่ได้ ก็พิสูจน์ว่าทั้งสองฝ่ายไม่รู้จักกัน"หัวหน้าอู๋ ท่านเดินทางมาไกล คงเหนื่อยแล้วแน่นอน กรุณาไปนั่งพักผ่อนด้วยครับ" เฉินหยวนเวยทำท่าเชิญด้วยมือเดียว"ไม่ต้องรีบ ผมจะไปพบการฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มคนนี้หน่อย"หลังจากบอกประโยคนี้ไป อู๋หงต๋าก็เดินตรงขึ้นสังเวียนเมื่อเห็นฉากนี้ เฉินหยวนเวยอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ในไม่ช้าก็กลับมาเป็นปกติเหตุผลที่สําคัญที่สุดที่สำนักงานเจิ้นอู่แข็งแกร่งจนทำให้ผู้คนพูดถึงก็จะเปลี่ยนสีหน้า ก็คือรับสมัครผู้มีความสามารถมากมายไม่ว่าจะเป็นคนชั่ยหรือคนดี ตราบใดที่มีความสามารถ ตราบใดที่มีทักษะที่โดดเด่น ตราบใดที่แข็ง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1192
"ลู่เฉิน คุณต้องสู้อย่างยอดเยี่ยม สร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ให้ผู้คนเห็นว่าอะไรเรียกว่าไม่มีใครเทียบได้ อยู่ยงคงกระพัน!"มองดูด้านหลังที่ตั้งตรงนั้น จั่วซินเยว่พึมพํากับตัวเอง ในดวงตาที่สวยงามเต็มไปด้วยความรักและความนับถือผู้ชายตัวโต ก็ควรจะถือดาบยาว ทำคุณงามความดีชั่วนิรันดร์ แม้ข้างหน้าจะลำบาก ก็ยังก้าวไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญและไม่เกรงกลัวนี่แหละ ถึงจะเป็นผู้ชายจริงๆ"กล้าท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ วันนี้ก็คือวันตายของคุณ!"หยางเจี๋ยมีสีหน้ามืดมน และแอบสาปแช่งเขาแค่หวังว่าทันทีที่ลู่เฉินขึ้นไปบนเวที ก็ถูกเหลยว่านจุนต่อยจนตาย"ฮึ่ม! จะตายไม่ช้าก็เร็ว แค่มีชีวิตอยู่อีกกี่นาทีเท่านั้น"เหลยเชียนฉงยิ้มอย่างดุเดือด สายตาดุร้ายมาก"ศิษย์พี่ลู่ ต้องปลอดภัยเลยนะ"หลินหรง พนมมือไหว้ แอบสวดมนต์"แม่งเอ้ย เด็กคนนี้กล้าขึ้นไปจริง ๆ เขาคงไม่คิดว่าตัวเองทําได้จริง ๆ เหรอ"เถาหยางขมวดคิ้ว ในดวงตาเต็มไปด้วยความอิจฉาและความเกลียดชังเขาไม่เข้าใจ ทั้งๆที่เป็นเพื่อนวัยเดียวกัน ทําไมลู่เฉินถึงกลายเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือ แต่เขาไม่ได้ฝ่าฟันไปถึงการฝึกร่างขั้นเซียนเทียนด้วยซ้ำทำไมล่
