Share

บทที่1089

Author: ดื่มน้ำให้เยอะ
last update Last Updated: 2024-07-16 18:52:08
"เห็ดหลินจือหลากสี นายท่านได้มอบให้คนอื่นไปแล้ว" ป้าโจวส่ายหัว

"มอบให้คนอื่นเลยเหรอ มอบให้ใครแล้ว" รอยยิ้มของมู่หรงเฉิงแข็งทื่อ

"ชายหนุ่มคนหนึ่งที่ชื่อลู่เฉิน" ป้าโจวพูดตามความจริง

"อะไรนะ ส่งให้ไอ้เด็กคนนั้นแล้วเหรอ"

มู่หรงเฉิงขมวดคิ้ว และสีหน้าดูแย่เล็กน้อย

สมบัติล้ำค่าอย่างเห็ดหลินจือหลากสี จะมอบให้กับคนยากจนคนหนึ่งเลยหรือ เป็นตาเฒ่าแก่ที่สับสนจริง ๆ

ต่อให้ลู่เฉินเคยช่วยชีวิตมู่หรงเสวี่ยไว้ แต่สิ่งที่ควรตอบแทนก็มอบให้ไปแล้ว ทำไมต้องดีกับเขาขนาดนี้

"รับกลับมาได้ไหม"

มู่หรงเฉิงค่อนข้างไม่เต็มใจ

เมื่อกี้ยังรับรองต่อหน้าวาตานาเบะเทนอากิ ไม่คิดว่าจะเกิดปัญหาเร็วขนาดนี้

"คุณรู้นิสัยของนายท่านดีนะ ของที่มอบไป จะไม่มีทางจะรับกลับมาอีกแล้ว" ป้าโจวพูดอย่างปฏิเสธ

"ให้ตายเถอะ ไอ้เด็กคนนี้มีสิทธิ์อะไรล่ะ ทำไมถึงคู่ควรกับสมบัติแบบนี้ได้ล่ะ" มู่หรงเฉิงรู้สึกโกรธเล็กน้อย

"ท่านเฉิง ลู่เฉินเป็นใครล่ะ จะได้รับความสนใจจากนายพลเก่าเลยหรือ?" วาตานาเบะเทนอากิถามอย่างลองใจ

"คนที่ไม่มีใครรู้จักคนหนึ่ง เคยโชคดีที่ช่วยชีวิตลูกสาวผมครั้งหนึ่ง เลยได้รับความโปรดปรานจากพ่อผม" มู่หรงเฉิงอธิบาย

"ถ้าเป
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1090

    วันรุ่งขึ้น ตอนเช้าหลังจากลู่เฉินจัดการเรื่องของวิลล่าเฟิงหยวี่อย่างง่าย ๆ แล้ว ก็นั่งรถไปที่เจียงหลิงทันทีเห็ดหลินจือหลากสีรับมาถึงมือแล้ว ยาศักดิ์สิทธิ์ทุกอย่างครบถ้วนแล้วตอนนี้เตรียมทุกเรื่องไว้พร้อมแล้ว แต่ขาดเรื่องสำคัญไปหนึ่งเรื่องผู้เฒ่าขี้เหล้าอ่อนแอมาก ไม่รู้ว่าจะทนได้นานอีกแค่ไหน กลั่นยาเม็ดยืดอายุให้เร็ว จะได้สมความปรารถนาข้อหนึ่งให้เร็วหลังจากนั่งรถเป็นเวลาครึ่งวัน ลู่เฉินก็กลับไปที่โรงพยาบาลผิงอันในที่สุดในขณะนี้ โรงพยาบาลเงียบสงบตามปกติจิ่วขวางนอนอยู่บนเก้าอี้อย่างมึนเมา ทั้งตัวเต็มไปด้วยกลิ่นเหล้าหลินหว่านเอ๋อร์อยู่เฉยๆไม่ได้ ไม่เช็ดโต๊ะเช็ดเก้าอี้ก็ซักผ้าทำอาหาร ดูแลทั้งโรงพยาบาล ให้เรียบร้อยมากส่วนหวางเสวียนซึ่งเป็นคนคลั่งดาบ ก็ตั้งใจฝึกดาบในลานบ้านเมื่อเทียบกับดาบที่รวดเร็วในอดีต หวางเสวียนในปัจจุบันมุ่งเน้นไปที่ช้าดูเหมือนธรรมดา แต่จริงๆแล้วแสงดาบเก็บตัวไปแล้ว และซ่อนอย่างลึกซึ้งท่าดาบของเขาได้เปลี่ยนแปลงอย่างสมบูรณ์แล้ว และแข็งแกร่งไปสู่อีกระดับหนึ่งเห็นได้ชัดว่าในช่วงเวลานี้ ความแข็งแกร่งของหวางเสวียนได้ก้าวหน้าอย่างรวดเร็วมานานแล้ว"ฟิ้ว

    Last Updated : 2024-07-16
  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1091

    จนกระทั่งเห็นใบหน้าที่ยิ้มอย่างแปลกๆของลู่เฉิน ในที่สุดก็ตอบสนองได้ เขาพูดด้วยความหงุดหงิดว่า "ไอ้สารเลว! ไม่มีอะไรจะทำแล้วใช่ไหม จะไปไหนก็ไป"พูดจบ ก็นอนลงบนเก้าอี้นอนอีกครั้ง พร้อมจะนอน"ได้แล้ว อย่านอนเลย ผมมีเรื่องจริงจัง"ลู่เฉินหยิบกล่องไม้สองกล่องออกมาและวางไว้บนโต๊ะ ข้างในได้บรรจุบัวสีฟ้าอายุพันปีและเห็ดหลินจือหลากสี "ครั้งนี้เก็บเกี่ยวได้ดีในนครเอกของมณฑล ยาศักดิ์สิทธิ์สองต้นสุดท้ายได้ครบแล้ว ตอนนี้สามารถกลั่นยาเม็ดยืดอายุได้แล้ว""โอ้ เร็วขนาดนี้เหรอ"จิ่วขวางนั่งตัวตรงอย่างขี้เกียจ "ผมยังคิดว่าอีกไม่กี่วันผมก็จะเสียชีวิตไปแล้ว ไม่คิดว่าคุณจะเก็บยาศักดิ์สิทธิ์ให้ครบแล้วจริง ๆ ผมนั้นโชคดีจริง ๆนะ""หยุดพูดเรื่องไร้สาระได้แล้ว เอายาศักดิ์สิทธิ์ก่อนหน้านี้ออกมาให้หมด" ลู่เฉินเร่ง"ได้ๆๆ ให้ผมไปหาหน่อย"จิ่วขวางยืดตัวขี้เกียจแล้วเริ่มรื้อกล่องและตู้ไปรอบ ๆ ผ่านไปสักพัก ถึงจะได้ค้นพบยาศักดิ์สิทธิ์ที่สะสมไว้ทั้งหมดออกมา"หวางเสวียน เฝ้าที่ประตูให้ดี อย่าปล่อยให้ใครเข้ามา" ลู่เฉินหันกลับมาสั่ง"ครับ!"หวางเสวียนตอบรับ แล้วย้ายม้านั่งไปนั่งที่ประตู ทั้งสองมือจับดาบไว้ สายต

    Last Updated : 2024-07-16
  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1092

    "ฮะ?"เมื่อมองไปที่เตายาที่แตก สีหน้าของลู่เฉินเปลี่ยนไป และตึงเครียดขึ้นทันทีเหลืออีกเพียงนิดเดียวเท่านั้น เหลือเพียงนิดเดียวก็จะประสบความสำเร็จทำไม? ทำไมจู่ๆก็ระเบิดหรือว่าทำงานหนักมานานขนาดนี้ จะล้มเหลวไปหมด"ไม่... เป็นไปไม่ได้!"ลู่เฉินส่ายหัว เหงื่อออกมามากมายเขาไม่เต็มใจที่จะล้มเหลว และไม่สามารถยอมรับผลลัพธ์ตรงหน้าได้เขาเริ่มค้นหาอย่างต่อเนื่องในเตายาที่แตก ทุกร่องรอยและเศษยาทุกชิ้น ต่างก็ไม่ปล่อยไปตอนนี้ เขาเหมือนหมาป่าหิวโหยที่ขุดอาหารในทุ่งนา ดุร้ายและบ้าคลั่งพลิกไปเรื่อยๆ สีหน้าเขาก็แข็งทื่ออย่างกะทันหันในด้านล่างสุดของกากยา จู่ๆ ก็มีสีทองโผล่ขึ้นมาสีทองนี้ เมื่อเทียบกับกากยาในรอบ ๆ ก็เหมือนแสงในตอนกลางคืน ดูสะดุดตาเป็นพิเศษหลังจากตกตะลึงเล็กน้อย ลู่เฉินก็ยื่นมือออกมา และปัดกากยาในรอบ ๆ สีทองอย่างระมัดระวังทีละนิด ทีละนิ้ว ค่อย ๆ ปัดกากยาทั้งหมดออกไปด้วยความตึงเครียดและความกระวนกระวายในที่สุด ยาเม็ดสีทองที่สมบูรณ์เม็ดหนึ่งก็ปรากฏต่อหน้าเขาอย่างชัดเจนยาสีทองนี้งามประณีตและเรียบเนียน ดูเหมือนเป็นทองคำ เป็นประกายและสะดุดตามาพร้อมกับกลิ่นหอมของยาที

    Last Updated : 2024-07-16
  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1093

    ไม่มีความคิดที่จะเติมเพิ่มให้กับทั้ง 3 คนเลย“......”สามคนนั้นมองหน้ากันแล้วพูดอะไรไม่ออกในที่สุด ไวน์ชั้นดีหนึ่งขวดก็ถูกจิ่วขวางดื่มจนหมด ไม่เหลือแม้แต่หยดเดียว"สะใจเลย!"หลังจากดื่มเสร็จแล้ว จิ่วขวางก็สะอึก แล้วก็กระปรี้กระเปร่าและอยู่ในสภาพที่ดีมากหลังจากพอใจแล้ว เขาถึงจะหยิบยาเม็ดยืดอายุขึ้นมาและกลืนลงไปคำเดียว"เอื๊อก"ยาเม็ดยืดอายุเพิ่งเข้าไปในคอก็กลายเป็นพลังงานสีทอง ไหลผ่านกระดูกทั้งตัวในพริบตาพลังงานเหล่านี้มีพลังชีวิตอันทรงพลังซ่อนอยู่ เหมือนน้ำพุแห่งชีวิต หล่อเลี้ยงร่างกายของจิ่วขวางอย่างต่อเนื่องเส้นเลือดที่แห้งเหี่ยวของเขาก็เริ่มฟื้นคืนชีพทีละนิดหน้าซีดก็ค่อยๆ สดใสขึ้น ในตาขุ่นนั้นเหมือนมีแสงทองระยิบระยับอยู่กระดูกทั้งตัว อวัยวะภายใน กล้ามเนื้อผิวหนัง ขนตามร่างกาย ก็เริ่มเปลี่ยนแปลงอย่างช้าๆในขณะนี้ ร่างกายที่อ่อนแอของจิ่วขวางก็เหมือนได้เจอน้ำหลังจากแห้งแล้งเป็นเวลานาน ดูดซับความมีชีวิตของพลังงานสีทองอย่างบ้าคลั่งเมื่อเวลาผ่านไป ผมหงอกของจิ่วขวางเริ่มเปลี่ยนเป็นสีดำอย่างช้า ๆ ผิวที่เต็มไปด้วยรอยเหี่ยวย่นก็ค่อย ๆ กลายเป็นเรียบเนียมและยืดหยุ่นกระดูก

    Last Updated : 2024-07-16
  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1094

    ตอนบ่ายนครเอกของมณฑล ภายในหอผู้ป่วยพิเศษของโรงพยาบาลตงเจียงมู่หรงเฉิงนอนหมดสติอยู่บนเตียง หน้าซีดเหมือนกระดาษสีขาว หายใจอ่อน หัวใจเต้นช้าและร่างกายก็เย็นด้วยมองแวบแรกก็เหมือนคนตายกลุ่มศาสตราจารย์ผู้เชี่ยวชาญเฝ้าอยู่ในวอร์ด กระซิบต่าง ๆ อภิปรายอาการป่วยและปรึกษาแผนการรักษาแต่หลังจากคุยกันไปเวลานาน ผู้เชี่ยวชาญทุกคนก็หมดหนทาง และไม่มีใครสามารถให้วิธีแก้ปัญหาได้ต่งยวี่หลาน มู่หรงเสวี่ย หลิ่วเยี่ยนหนาน ฉู่เจี๋ยและคนอื่นๆได้แต่ยืนอยู่ข้างๆ อย่างใจร้อนช่วยอะไรไม่ได้เลย"หมอเจียง สามีของฉันเป็นอย่างไร จะรักษาได้หรือไม่กันแน่"เมื่อเห็นว่าทุกคนปรึกษากันเป็นเวลานาน ก็ไม่มีปฏิกิริยาใด ๆ ในที่สุดต่งยวี่หลานก็ทนไม่ไหวแล้ว"อาการป่วยของท่านเฉิงแปลกมาก พวกเราค้นตำราหมอดูก็ไม่พบอาการที่สอดคล้องกัน ช่วยไม่ได้จริงๆ" หมอเจียงซึ่งมีอาวุโสสูงสุดส่ายหัว แสดงความเสียใจโรคที่รักษาได้ยากเช่นนี้ พวกเขาไม่เคยได้ยินมาก่อน เลยไม่มีทางลงมือได้สักพัก"อะไรนะ แม้แต่พวกคุณก็รักษาไม่ได้ แล้วใครจะรักษาได้ล่ะ" ต่งยวี่หลานตื่นตระหนกเล็กน้อยแล้วก่อนหน้านี้เธอได้ติดต่อกับหุบเขาราชายา แต่ราชายาเดินทางไปท

    Last Updated : 2024-07-16
  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1095

    "หมอในประเทศหลงแย่มากจริง ๆ รักษามาเป็นเวลานานแล้ว แต่ไม่มีประโยชน์เลย ยังต้องพึ่งพาคุณยามาดะออกหน้ามา" หลิ่วเยี่ยนหนานอุทาน"ใช่ เป็นพวกขยะกลุ่มหนึ่ง แม้นิ้วเดียวของคุณยามาดะก็สู้ไม่ได้เลย" หลายคนในตระกูลมู่หรงเริ่มประจบสอพลอผู้เชี่ยวชาญมากมายอย่างนี้ในประเทศหลงรวมตัวกัน ต่างก็ทำอะไรไม่ถูกแต่มิชิโอะ ยามาดะมองอย่างลวกๆก็เห็นเงื่อนงํา นี่ก็คือช่องว่าง"คุณยามาดะ ในเมื่อท่านรู้วิธีรักษาแล้ว งั้นขอให้ท่านรีบลงมือช่วยเหลือเถอะ" ต่งยวี่หลานใจร้อนนิดหน่อย"เอายาของผมมา"มิชิโอะ ยามาดะโบกมือ ส่งสัญญาณให้ผู้ช่วยสองคนวางกล่องยาไว้ตรงหน้าเขาเขาเปิดกล่องยาและค้นหาไปสักพัก ในที่สุดก็หยิบขวดยาสีดำออกมา"ยานี้มีชื่อว่าซุปจินหยวี่ ปรุงด้วยสมุนไพรล้ำค่าร้อยแปดชนิด ใช้ในการขุดลอกเส้นเลือดและทำให้ลมปราณทะลุปรุโปร่งเป็นพิเศษ สรรพคุณทางยายอดเยี่ยมมาก"มิชิโอะ ยามาดะพูดอย่างภาคภูมิใจว่า "ตราบใดที่ผู้ป่วยทานยานี้ไป ภายในเวลาไม่ถึงสามนาที ก็จะฟื้นขึ้นมาได้อย่างปลอดภัย พ้นจากอันตราย แต่ราคาค่อนข้างแพง""เท่าไหร่" ต่งยวี่หลานลองถาม"15ร้อยล้าน" มิชิโอะ ยามาดะพูดอย่างน่าประหลาดใจ"15ร้อยล้าน?"เ

    Last Updated : 2024-07-16
  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่ 1096

    "คุณ... คุณพูดเหลวไหล!"หลังจากถูกเปิดเผย มิชิโอะ ยามาดะแสร้งทำเป็นสงบบนพื้นผิว แต่ดวงตาของเขาตื่นตระหนกเล็กน้อยแม้ว่าจะไม่อยากยอมรับ แต่ซุปจินหยวี่มีราคาถูกมากจริง ๆ ต้นทุนเพียงพันกว่าบาทแน่นอนว่าด้วยชื่อเสียงและเทคนิคทางการแพทย์ของเขา แม้แต่ยาพันกว่าบาท เขาก็สามารถขายเป็นเงินหลายล้านได้"ไร้สาระ? แล้วคุณจะกล้าไปตรวจยากับผมไหม"ลู่เฉินยังคงบีบคั้นอยู่ "ถ้าผมเดาไม่ผิด ในซุปจินหยวี่ของคุณ น่าจะเพิ่มส่วนผสมที่คล้ายกับสารกระตุ้นด้วย แม้ว่าจะมีผลในการรักษาฉุกเฉิน แต่ก็เบิกเกินชีวิตของผู้ป่วยอยู่ คนอย่างคุณ มันใจร้ายจัง""เพ้อเจ้อ! ผมเป็นหมอเทวดาของประเทศจินอู เป็นคนที่พวกคุณต้องแหงนหน้ามอง คุณกล้าใส่ร้ายผมเลยเหรอ ผมสั่งให้คุณขอโทษผมเดี๋ยวนี้!" มิชิโอะ ยามาดะโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ"ขอโทษเหรอ คุณสมควรไหม" ลู่เฉินส่งเสียงฮื่มอย่างเย็นชา"ไม่ขอโทษใช่ไหม โอเค งั้นผมจะไม่รักษาแล้ว พวกคุณอยู่เองตายเองเถอะ"มิชิโอะ ยามาดะโกรธมาก เขาถือกล่องยาขึ้นแล้วพร้อมที่จะหนีไป"คุณยามาดะ!"พอมู่หรงเกาเชาเห็น ก็รีบดึงเขาไว้ แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า "ท่านอย่าโกรธเด็ดขาดนะ ไอ้คนนี้เป็นคนบ้า ไม่เข้าใจอะไรเลย

    Last Updated : 2024-07-16
  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่ 1097

    ตอนที่จะพูด กลับถูกขัดจังหวะด้วยเสียงร้องของต่งยวี่หลาน "พอแล้ว ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาเถียงเรื่องพวกนี้ การช่วยคนต้องเร่งด่วน""ใช่ ใช่ พี่ลู่เฉิน รีบช่วยพ่อฉันด้วยสิ" มู่หรงเสวี่ยตอบสนองอย่างรวดเร็วแม้ว่ามิชิโอะ ยามาดะจะมีชื่อเสียงมาก แต่เธอก็ยังเชื่อในลู่เฉินมากกว่า"เดี๋ยวก่อน!"ลู่เฉินเพิ่งพร้อมที่จะก้าวไปข้างหน้า แต่ถูกมู่หรงเกาเชาหยุดไว้ "มันเกี่ยวกับชีวิต ให้คุณมาทำเรื่องไร้สาระไม่ได้เลย โรคนี้ต้องได้รับการรักษาจากคุณยามาดะ!""ผมบอกแล้ว เขารักษาให้หายไม่ได้ มีแต่จะทำร้ายคน" ลู่เฉินตอบอย่างเย็นชา"ถ้าแม้แต่คุณยามาดะยังรักษาไม่ได้ คุณก็ยิ่งไม่ต้องพูดถึงแล้ว!"จู่ ๆ มู่หรงเกาเชาก็หันไปมองต่งยวี่หลาน และพูดว่า “ป้าสองครับ ที่นี่ควรให้คุณมาตัดสินใจ คุณเชื่อหมอยามาดะ หรือเชื่อไอ้เด็กคนนี้""นี่..."เมื่อได้ยินแบบนี้ ต่งยวี่หลานก็ลำบากใจไปชั่วขณะหนึ่งเทคนิคทางการแพทย์ของลู่เฉิน เธอเคยเห็นมาแล้ว มันเก่งจริง ๆ โรคประหลาดของลูกสาวของเธอ อีกฝ่ายก็เป็นคนรักษาให้หายแต่มิชิโอะ ยามาดะเป็นหมอเทวดาที่มีชื่อเสียงมากกว่า เป็นหมอมาหลายสิบปี ไม่ว่าจะเป็นประสบการณ์หรือเทคนิค ก็ควรจะอยู่เหนื

    Last Updated : 2024-07-17

Latest chapter

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1200

    กระโดดขึ้นไปกลางอากาศ แล้วก็หยุดกะทันหันแสงแดดส่องลงมา เสื้อเกราะสีทองของเหลยว่านจุนส่องแสงประกาย และสะดุดตาเป็นพิเศษ"ดาบนี้เรียกว่าโพ่หยวีนกวน ผมเคยเก็บตัวมาสามปี ถึงจะเรียนรู้เทคนิคนี้ให้ได้""จนถึงตอนนี้ ยังไม่เคยแสดงต่อหน้าคนนอกเลย""วันนี้ จะเป็นเกียรติในชีวิตของคุณที่สามารถตายด้วยดาบนี้ของผม!""ดูดาบผมสิ!"พูดจบ ดาบทองของเหลยว่านจุนก็สั่นอย่างกะทันหัน ตัวเขาก็กลายเป็นแสงสีทองที่แสบตา พุ่งลงมาอย่างรวดเร็วโมเมนตัมของมันยิ่งใหญ่เหมือนแม่น้ำไหลลง ไม่สามารถหยุดยั้งได้และอยู่ยงคงกระพัน"ดาบที่เร็วมาก ลมดาบที่น่ากลัวมาก""โอ้พระเจ้า นี่คือการลงโทษจากพระเจ้าหรือ น่ากลัวเกินไป!"“เมื่อดาบนี้ใช้ออกมา จะไม่มีใครหยุดยั้งได้ การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่ม ถึงตายก็ยังได้รับเกียรติ”ดาบที่น่าตกใจของเหลยว่านจุนทําให้เกิดความโกลาหลเหล่านักสู้ต่างสะเทือนใจแสงสีทองนั้นพราวเหมือนดวงอาทิตย์ ทําให้คนไม่สามารถต้านทานได้แม้แต่น้อยดาบนั้นตกลงมาเหมือนวันสิ้นโลกมาถึงมากพอที่จะทำลายทุกอย่าง!"ชางฉง!"ในขณะที่เหลยว่านจุนออกดาบ ลู่เฉินก็เคลื่อนไหวอย่างกะทันหันเห็นเพียงว่าเขาตบเบาๆ ดาบสีดำท

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1199

    เมื่อที่เกิดเหตุสงบเหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวที รู้สึกแต่หลังเย็นและหวาดกลัวคลื่นกระทบของการโจมตีเมื่อกี้นั้นน่ากลัวเกินไปหากไม่ได้เตรียมการมานานและหลบได้ทัน เกรงว่าจะถูกประแทกจนได้รับบาดเจ็บสาหัสทันทีถึงกระนั้น พลังทําลายล้างที่น่ากลัวนั้นยังคงทําให้คนกลัวในใจ"ไม่เลว ความแข็งแกร่งของคุณแข็งแกร่งกว่าตอนที่อยู่ในป่าดำเลย"เหลยว่านจุนแบกมือข้างเดียวไว้ด้านหลัง และยิ้มเบา ๆ ดูเหมือนว่าชัยชนะอยู่ในมือแล้ว "น่าเสียดายที่คุณยังคงต้องตายในวันนี้""เหลยว่านจุน มีความสามารถจริง ๆ อะไร ก็ใช้ออกมาเลย มิฉะนั้นคุณจะไม่มีโอกาสแล้ว"ลู่เฉินยืนตัวตรงอย่างช้า ๆ สายตายังคงเย็นชาการโจมตีเมื่อกี้นั้น ทำให้เขารู้ว่าความแข็งแกร่งของเหลยว่านจุนเป็นยังไงถ้าไม่มีอะไรที่เกินความคาดคิด อีกฝ่ายใกล้จะมาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้วโชคดีที่ยังไม่ได้ทะลุไปอย่างเต็มที่เพราะเวลา ไม่งั้นจะรับมืออย่างลำบาก"ฮึ่ม! คุณไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาจริง ๆ"เหลยว่านจุนหรี่ตาเล็กน้อย โมเมนตัมเพิ่มขึ้นอีกครั้ง เสื้อคลุมทั้งตัวไม่มีลมพัดแต่ปลิวอยู่ และส่งเสียงด้วย "คุณต้องดูความแข็งแกร่งที่แท้จริงของผมไม่ใช่

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1198

    การฝึกร่างขั้นจงซือก็มีคนที่แข็งแกร่งกว่าหรืออ่อนแอกว่า ช่องว่างของดินแดนเล็ก ๆ แต่ละระดับจะยากที่จะข้ามได้"หัวหน้าอู๋ประเมินคนนี้สูงเกินไปแล้ว"เจี่ยงซิวเจินส่ายหัวด้วยรอยยิ้ม "ถ้าผมมองไม่ผิด หลังจากหัวหน้าเหลยเก็บตัวครั้งนี้ ความแข็งแกร่งได้ก้าวไปอีกขั้นหนึ่ง จัดการกับลู่เฉิน ใช้สามท่าก็สามารถจัดการได้แล้ว""อ้อ เหรอ"อู๋หงต๋ายักคิ้ว ค่อนข้างประหลาดใจเหลยว่านจุนได้ประสบความสําเร็จอย่างมากในการฝึกร่างขั้นจงซือเมื่อหลายปีก่อน หากมีความก้าวหน้าอีก เขาจะใกล้มาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้สไม่ใช่หรือถ้าเป็นเช่นนั้น สำนักงานเจิ้นอู่ก็ต้องประเมินมูลค่าของเขาใหม่แล้ว"ลู่เฉิน คุณไม่ควรมาท้าทายผม ตอนอยู่ในป่าดำ ผมเคยให้โอกาสคุณแล้ว ไม่คิดว่าคุณจะยังเอาไข่มากระทบหินอีก วันนี้ ไม่มีใครช่วยคุณได้แล้ว"เหลยว่านจุนยังคงเข้าใกล้ต่อไป โมเมนตัมที่น่ากลัวในตอนแรกก็เพิ่มขึ้นอีกครั้งราวกับคลื่นสึนามิกวาดมา"แกร็บ แกร็บ...” ภายใต้การบีบอัดอย่างรุนแรง ออร่าที่เกิดขึ้นรอบ ๆ ลู่เฉินก็เริ่มมีรอยแตกทีละรอยเกิดขึ้นเหมือนกระจกขนาดใหญ่ที่กําลังจะแตกรอยแตกแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว และหนาแน่นขึ้นเรื

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1197

    ภายใต้เสียงตะโกนของเหลยว่านจุน ใบไม่ต้องรับผิดชอบก็ส่งมาทั้งสองคนไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระ เซ็นชื่อบนใบไม่ต้องรับผิดชอบและพิมพ์ลายนิ้วมือติดต่อกันการดวลกันสังเวียน จะเป็นหรือจะตายนั้นกำหนดโดยโชคชะตามาตลอด แต่โดยทั่วไปแล้วถ้าไม่มีความเกลียดชังอย่างลึกซึ้ง ฝ่ายชนะจะออมมือ นี่เป็นกฎที่ไม่ได้เขียนไว้แต่หลังจากเซ็นใบไม่ต้องรับผิดชอบแล้ว กฎนี้ก็ถูกทําลายแล้วไม่ได้ออมมือ ไม่มีทางถอย มีแค่สู้ชีวิตจะอยู่หรือตาย ไม่มีทางเลือกอื่น"ลู่เฉิน นี่เป็นการตัดสินใจที่โง่ที่สุดในชีวิตของคุณ"หลังจากเซ็นชื่อเสร็จแล้ว โมเมนตัมของเหลยว่านจุนก็เปลี่ยนไปแล้วจากการสง่างามกลายเป็นคนเฉียบคม และมีบารมีแรงกดดันที่เหมือนภูเขาถูกปล่อยออกจากร่างกายเขา และปกคลุมทั้งที่เกิดเหตุทันทีหลังจากนั้น เหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวทีรู้สึกเพียงว่าร่างกายหนักขึ้น เหมือนมีก้อนหินที่มองไม่เห็นก้อนหนึ่งกดลงบนไหล่ของพวกเขา แม้แต่การหายใจก็เริ่มถี่ขึ้นคนที่อ่อนแอ ยิ่งหอบและเหงื่อออกเต็มหัว"แรงกดดันจากการฝึกร่างขั้นจงซือที่น่ากลัว หรือว่านี่ก็คือความแข็งแกร่งที่แท้จริงของหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือ"ทุกคนสั่นใ

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1196

    นี่อะไรกันเนี่ยไม่ใช่เพื่อตำแหน่งและอำนาจ เพื่อสร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ถึงมาท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือทำไมจะฟังดูเหมือนเป็นการแก้แค้นระหว่างทั้งสองคน มีความแค้นอะไรหรือ"พวกบ้าที่ใจกล้า คุณกล้าดูถูกหัวหน้าพันธมิตรอย่างโจ่งแจ้ง เป็นบาปชั่วร้ายที่ให้อภัยไม่ได้จริง ๆ"เหลยเชียนฉงลุกขึ้นและตําหนิเสียงดังสมาชิกของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ก็เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองในใจและตะโกนไม่หยุดเหลยว่านจุน เป็นหน้าเป็นตาของทั้งพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ถูกใส่ร้ายในที่สาธารณะ ย่อมจะทนไม่ได้"ได้แล้ว เงียบหน่อย"เหลยว่านจุนยกมือขึ้นอย่างช้า ๆ หยุดเสียงอึกทึกครึกโครมของสมาชิกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ แล้วก็พูดอย่างไม่เปลี่ยนสีหน้าว่า "ลู่เฉิน ความยุติธรรมอยู่ในใจคน ที่ผมทําสิ่งต่าง ๆ จะเปิดเผยเสมอ คุณคิดว่าการพูดพล่อย ๆ ไม่กี่คําจะทําให้ชื่อเสียงของผมเสื่อมเสียได้หรือ""ใส่ร้ายเหรอ ฮึ่ม..."ลู่เฉินส่งเสียงฮื่มอย่างเย็นชา "คุณเขียนด้วยมือ ลบด้วยเท้า กระทำสิ่งที่ฝ่าฝืนกฎเกณฑ์ของอาจารย์และศีลของบรรพบุรุษ สู้สัตว์ไม่ได้ด้วยซ้ำ คนหน้าซื่อใจคดอย่างคุณ ต้องถูกทุกคนลงโทษเลย""กําเริบเสิบสาน!"

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1195

    "ถึงแล้วหรือ?"เมื่อได้ยินอย่างนั้น หลายคนก็มองตามสายตาของเจี่ยงซิวเจินไปทันทีได้เห็นว่าหลังคาของสํานักงานใหญ่พันธมิตรศิลปะการต่อสู้ มีเงาสีขาวหนึ่งกระโดดลงมาอย่างกะทันหันเงามนุษย์แกว่งไปแกว่งมาตามลม เบาเหมือนไม่มีอะไร เหมือนขนนกสีขาว"มาแล้ว หัวหน้าเหลยมาแล้ว"เมื่อมองดูเงามนุษย์ที่ตกลงมาจากท้องฟ้า ทั้งสนามสู้ก็ฮือฮาขึ้นมาทันทีเหลยว่านจุน หัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ได้ปรากฏตัวในที่สุดท่ามกลางสายตาของทุกคน เหลยว่านจุนในชุดขาว แบกมือทั้งสองข้างไว้ข้างหลัง เสื้อผ้าปลิว เท้าเหยียบบนลม ราวกับเป็นเทพเจ้าตกลงมาบนโลกลอยละลิ่วลงมาด้วยอารมณ์ที่ลึกลับและสูงส่งไม่มีบารมีที่บีบบังคับ ไม่มีออร่าที่แข็งแกร่ง มีแค่ความศักดิ์สิทธิ์ที่ทําให้คนไม่กล้ามองตรง ๆ และไม่สามารถดูหมิ่นได้ในขณะนี้ เหลยว่านจุนเป็นเหมือนแสงที่สว่างที่สุดในโลกนี้ส่องบนแผ่นดิน สลายความมืดทำให้คนเคารพจากใจ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"ในเวลานี้ เหลยเชียนฉงลุกขึ้นก่อน และทําความเคารพ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"เหล่าสาวกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้จํานวนมากที่อยู่ข้างหลังเขาก็พากันลุกขึ้น และตะโกนพร้

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1194

    "น้อง ตราบใดที่คุณเข้าร่วมสำนักงานเจิ้นอู่ ผมสามารถตัดสินใจได้ อนุญาตให้คุณขึ้นตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า!" อู๋หงต๋าเสนอเงื่อนไขที่ดีในสำนักงานเจิ้นอู่ ตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า อยู่เหนือผู้จัดการด้วยซ้ำเพิ่งเข้าร่วมก็ขึ้นสองระดับติดต่อกัน นี่เป็นการเลื่อนตําแหน่งเกินมาตรฐานแล้ว"ขอโทษครับ ผมยังคงไม่สนใจ"ลู่เฉินส่ายหัวอีกครั้งการปฏิเสธซ้ำๆทําให้อู๋หงต๋าขมวดคิ้วเขาไว้หน้ามากพอแล้ว ไม่คิดว่าเด็กตรงหน้านี้จะไม่รู้จักชั่วดีขนาดนี้"ไม่ใช่มั้ง ขนาดตําแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้าของสำนักงานเจิ้นอู่ก็ไม่เอา เด็กคนนี้คิดอะไรอยู่?""มันเป็นเรื่องดีมากที่ได้รับความสำคัญจากสำนักงานเจิ้นอู่ เด็กคนนี้ไม่ซาบซึ้งเลยเหรอ ไม่รู้จักชั่วดีจริง ๆ""ฮึ่ม! การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มอะไร ต่อหน้าสำนักงานเจิ้นอู่ เป็นไก่อ่อนทั้งนั้น"นักสู้ที่อิจฉาบางคน ต่างวิจารณ์ขึ้นการชักชวนของสำนักงานเจิ้นอู่ได้รับการยกย่องว่าเป็นเกียรติยศสูงสุดจากนักสู้มากมายแต่ลู่เฉินกลับปฏิเสธหลายครั้ง ไม่ได้เห็นสำนักงานเจิ้นอู่ในสายตาเลย หยิ่งผยองจริง ๆ"น้อง ถ้าพลาดโอกาสนี้ไปจะไม่มาอีก คุณแน่ใจนะว่าจะไม่

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1193

    "คุ้นตา?"เฉินหยวนเวยสงสัยเล็กน้อย "หรือว่าหัวหน้าอู๋เคยเห็นการฝึกร่างขั้นจงซือลู่มาก่อน""ผมอาจจะดูผิดแล้วมั้ง"อู๋หงต๋าสัมผัสเคราของตัวเอง ครุ่นคิดไปครู่หนึ่ง แต่ก็จําไม่ได้ด้วยความทรงจําของเขา ตราบใดที่เป็นนักสู้ที่ยอดเยี่ยม แทบจะเห็นแวบหนึ่งก็ลืมไม่ได้เลยอีกฝ่ายอายุยังน้อย ก็สามารถเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือได้ ในทั่วประเทศหลง จะเป็นคนที่หายากอัจฉริยะแบบนี้ ตามเหตุผลแล้ว ตราบใดที่เขาเคยเห็น ก็ไม่สามารถลืมได้แต่ตอนนี้ที่เขาจำไม่ได้ ก็พิสูจน์ว่าทั้งสองฝ่ายไม่รู้จักกัน"หัวหน้าอู๋ ท่านเดินทางมาไกล คงเหนื่อยแล้วแน่นอน กรุณาไปนั่งพักผ่อนด้วยครับ" เฉินหยวนเวยทำท่าเชิญด้วยมือเดียว"ไม่ต้องรีบ ผมจะไปพบการฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มคนนี้หน่อย"หลังจากบอกประโยคนี้ไป อู๋หงต๋าก็เดินตรงขึ้นสังเวียนเมื่อเห็นฉากนี้ เฉินหยวนเวยอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ในไม่ช้าก็กลับมาเป็นปกติเหตุผลที่สําคัญที่สุดที่สำนักงานเจิ้นอู่แข็งแกร่งจนทำให้ผู้คนพูดถึงก็จะเปลี่ยนสีหน้า ก็คือรับสมัครผู้มีความสามารถมากมายไม่ว่าจะเป็นคนชั่ยหรือคนดี ตราบใดที่มีความสามารถ ตราบใดที่มีทักษะที่โดดเด่น ตราบใดที่แข็ง

  • หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว   บทที่1192

    "ลู่เฉิน คุณต้องสู้อย่างยอดเยี่ยม สร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ให้ผู้คนเห็นว่าอะไรเรียกว่าไม่มีใครเทียบได้ อยู่ยงคงกระพัน!"มองดูด้านหลังที่ตั้งตรงนั้น จั่วซินเยว่พึมพํากับตัวเอง ในดวงตาที่สวยงามเต็มไปด้วยความรักและความนับถือผู้ชายตัวโต ก็ควรจะถือดาบยาว ทำคุณงามความดีชั่วนิรันดร์ แม้ข้างหน้าจะลำบาก ก็ยังก้าวไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญและไม่เกรงกลัวนี่แหละ ถึงจะเป็นผู้ชายจริงๆ"กล้าท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ วันนี้ก็คือวันตายของคุณ!"หยางเจี๋ยมีสีหน้ามืดมน และแอบสาปแช่งเขาแค่หวังว่าทันทีที่ลู่เฉินขึ้นไปบนเวที ก็ถูกเหลยว่านจุนต่อยจนตาย"ฮึ่ม! จะตายไม่ช้าก็เร็ว แค่มีชีวิตอยู่อีกกี่นาทีเท่านั้น"เหลยเชียนฉงยิ้มอย่างดุเดือด สายตาดุร้ายมาก"ศิษย์พี่ลู่ ต้องปลอดภัยเลยนะ"หลินหรง พนมมือไหว้ แอบสวดมนต์"แม่งเอ้ย เด็กคนนี้กล้าขึ้นไปจริง ๆ เขาคงไม่คิดว่าตัวเองทําได้จริง ๆ เหรอ"เถาหยางขมวดคิ้ว ในดวงตาเต็มไปด้วยความอิจฉาและความเกลียดชังเขาไม่เข้าใจ ทั้งๆที่เป็นเพื่อนวัยเดียวกัน ทําไมลู่เฉินถึงกลายเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือ แต่เขาไม่ได้ฝ่าฟันไปถึงการฝึกร่างขั้นเซียนเทียนด้วยซ้ำทำไมล่

DMCA.com Protection Status