เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่1093
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1094
ตอนบ่ายนครเอกของมณฑล ภายในหอผู้ป่วยพิเศษของโรงพยาบาลตงเจียงมู่หรงเฉิงนอนหมดสติอยู่บนเตียง หน้าซีดเหมือนกระดาษสีขาว หายใจอ่อน หัวใจเต้นช้าและร่างกายก็เย็นด้วยมองแวบแรกก็เหมือนคนตายกลุ่มศาสตราจารย์ผู้เชี่ยวชาญเฝ้าอยู่ในวอร์ด กระซิบต่าง ๆ อภิปรายอาการป่วยและปรึกษาแผนการรักษาแต่หลังจากคุยกันไปเวลานาน ผู้เชี่ยวชาญทุกคนก็หมดหนทาง และไม่มีใครสามารถให้วิธีแก้ปัญหาได้ต่งยวี่หลาน มู่หรงเสวี่ย หลิ่วเยี่ยนหนาน ฉู่เจี๋ยและคนอื่นๆได้แต่ยืนอยู่ข้างๆ อย่างใจร้อนช่วยอะไรไม่ได้เลย"หมอเจียง สามีของฉันเป็นอย่างไร จะรักษาได้หรือไม่กันแน่"เมื่อเห็นว่าทุกคนปรึกษากันเป็นเวลานาน ก็ไม่มีปฏิกิริยาใด ๆ ในที่สุดต่งยวี่หลานก็ทนไม่ไหวแล้ว"อาการป่วยของท่านเฉิงแปลกมาก พวกเราค้นตำราหมอดูก็ไม่พบอาการที่สอดคล้องกัน ช่วยไม่ได้จริงๆ" หมอเจียงซึ่งมีอาวุโสสูงสุดส่ายหัว แสดงความเสียใจโรคที่รักษาได้ยากเช่นนี้ พวกเขาไม่เคยได้ยินมาก่อน เลยไม่มีทางลงมือได้สักพัก"อะไรนะ แม้แต่พวกคุณก็รักษาไม่ได้ แล้วใครจะรักษาได้ล่ะ" ต่งยวี่หลานตื่นตระหนกเล็กน้อยแล้วก่อนหน้านี้เธอได้ติดต่อกับหุบเขาราชายา แต่ราชายาเดินทางไปท
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1095
"หมอในประเทศหลงแย่มากจริง ๆ รักษามาเป็นเวลานานแล้ว แต่ไม่มีประโยชน์เลย ยังต้องพึ่งพาคุณยามาดะออกหน้ามา" หลิ่วเยี่ยนหนานอุทาน"ใช่ เป็นพวกขยะกลุ่มหนึ่ง แม้นิ้วเดียวของคุณยามาดะก็สู้ไม่ได้เลย" หลายคนในตระกูลมู่หรงเริ่มประจบสอพลอผู้เชี่ยวชาญมากมายอย่างนี้ในประเทศหลงรวมตัวกัน ต่างก็ทำอะไรไม่ถูกแต่มิชิโอะ ยามาดะมองอย่างลวกๆก็เห็นเงื่อนงํา นี่ก็คือช่องว่าง"คุณยามาดะ ในเมื่อท่านรู้วิธีรักษาแล้ว งั้นขอให้ท่านรีบลงมือช่วยเหลือเถอะ" ต่งยวี่หลานใจร้อนนิดหน่อย"เอายาของผมมา"มิชิโอะ ยามาดะโบกมือ ส่งสัญญาณให้ผู้ช่วยสองคนวางกล่องยาไว้ตรงหน้าเขาเขาเปิดกล่องยาและค้นหาไปสักพัก ในที่สุดก็หยิบขวดยาสีดำออกมา"ยานี้มีชื่อว่าซุปจินหยวี่ ปรุงด้วยสมุนไพรล้ำค่าร้อยแปดชนิด ใช้ในการขุดลอกเส้นเลือดและทำให้ลมปราณทะลุปรุโปร่งเป็นพิเศษ สรรพคุณทางยายอดเยี่ยมมาก"มิชิโอะ ยามาดะพูดอย่างภาคภูมิใจว่า "ตราบใดที่ผู้ป่วยทานยานี้ไป ภายในเวลาไม่ถึงสามนาที ก็จะฟื้นขึ้นมาได้อย่างปลอดภัย พ้นจากอันตราย แต่ราคาค่อนข้างแพง""เท่าไหร่" ต่งยวี่หลานลองถาม"15ร้อยล้าน" มิชิโอะ ยามาดะพูดอย่างน่าประหลาดใจ"15ร้อยล้าน?"เ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1096
"คุณ... คุณพูดเหลวไหล!"หลังจากถูกเปิดเผย มิชิโอะ ยามาดะแสร้งทำเป็นสงบบนพื้นผิว แต่ดวงตาของเขาตื่นตระหนกเล็กน้อยแม้ว่าจะไม่อยากยอมรับ แต่ซุปจินหยวี่มีราคาถูกมากจริง ๆ ต้นทุนเพียงพันกว่าบาทแน่นอนว่าด้วยชื่อเสียงและเทคนิคทางการแพทย์ของเขา แม้แต่ยาพันกว่าบาท เขาก็สามารถขายเป็นเงินหลายล้านได้"ไร้สาระ? แล้วคุณจะกล้าไปตรวจยากับผมไหม"ลู่เฉินยังคงบีบคั้นอยู่ "ถ้าผมเดาไม่ผิด ในซุปจินหยวี่ของคุณ น่าจะเพิ่มส่วนผสมที่คล้ายกับสารกระตุ้นด้วย แม้ว่าจะมีผลในการรักษาฉุกเฉิน แต่ก็เบิกเกินชีวิตของผู้ป่วยอยู่ คนอย่างคุณ มันใจร้ายจัง""เพ้อเจ้อ! ผมเป็นหมอเทวดาของประเทศจินอู เป็นคนที่พวกคุณต้องแหงนหน้ามอง คุณกล้าใส่ร้ายผมเลยเหรอ ผมสั่งให้คุณขอโทษผมเดี๋ยวนี้!" มิชิโอะ ยามาดะโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ"ขอโทษเหรอ คุณสมควรไหม" ลู่เฉินส่งเสียงฮื่มอย่างเย็นชา"ไม่ขอโทษใช่ไหม โอเค งั้นผมจะไม่รักษาแล้ว พวกคุณอยู่เองตายเองเถอะ"มิชิโอะ ยามาดะโกรธมาก เขาถือกล่องยาขึ้นแล้วพร้อมที่จะหนีไป"คุณยามาดะ!"พอมู่หรงเกาเชาเห็น ก็รีบดึงเขาไว้ แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า "ท่านอย่าโกรธเด็ดขาดนะ ไอ้คนนี้เป็นคนบ้า ไม่เข้าใจอะไรเลย
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1097
ตอนที่จะพูด กลับถูกขัดจังหวะด้วยเสียงร้องของต่งยวี่หลาน "พอแล้ว ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาเถียงเรื่องพวกนี้ การช่วยคนต้องเร่งด่วน""ใช่ ใช่ พี่ลู่เฉิน รีบช่วยพ่อฉันด้วยสิ" มู่หรงเสวี่ยตอบสนองอย่างรวดเร็วแม้ว่ามิชิโอะ ยามาดะจะมีชื่อเสียงมาก แต่เธอก็ยังเชื่อในลู่เฉินมากกว่า"เดี๋ยวก่อน!"ลู่เฉินเพิ่งพร้อมที่จะก้าวไปข้างหน้า แต่ถูกมู่หรงเกาเชาหยุดไว้ "มันเกี่ยวกับชีวิต ให้คุณมาทำเรื่องไร้สาระไม่ได้เลย โรคนี้ต้องได้รับการรักษาจากคุณยามาดะ!""ผมบอกแล้ว เขารักษาให้หายไม่ได้ มีแต่จะทำร้ายคน" ลู่เฉินตอบอย่างเย็นชา"ถ้าแม้แต่คุณยามาดะยังรักษาไม่ได้ คุณก็ยิ่งไม่ต้องพูดถึงแล้ว!"จู่ ๆ มู่หรงเกาเชาก็หันไปมองต่งยวี่หลาน และพูดว่า “ป้าสองครับ ที่นี่ควรให้คุณมาตัดสินใจ คุณเชื่อหมอยามาดะ หรือเชื่อไอ้เด็กคนนี้""นี่..."เมื่อได้ยินแบบนี้ ต่งยวี่หลานก็ลำบากใจไปชั่วขณะหนึ่งเทคนิคทางการแพทย์ของลู่เฉิน เธอเคยเห็นมาแล้ว มันเก่งจริง ๆ โรคประหลาดของลูกสาวของเธอ อีกฝ่ายก็เป็นคนรักษาให้หายแต่มิชิโอะ ยามาดะเป็นหมอเทวดาที่มีชื่อเสียงมากกว่า เป็นหมอมาหลายสิบปี ไม่ว่าจะเป็นประสบการณ์หรือเทคนิค ก็ควรจะอยู่เหนื
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1098
"พี่ลู่เฉิน!"เมื่อเห็นว่าลู่เฉินจากไป มู่หรงเสวี่ยก็เกิดความลนลาน เธอรีบวิ่งไล่ตามออกไป พูดอย่างรู้สึกผิดว่า "พี่ลู่เฉิน ฉันขอโทษจริง ๆ ฉันก็ไม่คิดว่าคุณยามาดะจะมา ทั้งหมดเป็นความผิดของฉัน คุณอย่าโกรธเด็ดขาดนะ""น้องเสวี่ย ผมไม่ได้โกรธ จากมุมมองของหมอ ผมก็หวังว่าพ่อของคุณจะรักษาให้หายได้ แต่น่าเสียดายที่ไม่มีใครเชื่อผม" ลู่เฉินส่ายหัวเขาได้เตือนซ้ำแล้วซ้ำอีกแล้ว แต่คนอื่นไม่ซาบซึ้ง เขาก็จะไม่พัวพันอย่างหน้าด้าน"พี่ลู่เฉิน ฉันเชื่อคุณ แต่ว่า..." มู่หรงเสวี่ยอยากจะพูดแล้วก็หยุดที่บ้าน พ่อแม่เป็นคนตัดสินใจ เธอที่เป็นลูกสาว ตัดสินใจอะไรไม่ได้"น้องเสวี่ย ไม่เป็นไร คุณกลับไปที่วอร์ดก่อนเถอะ ผมจะไปดื่มกาแฟที่ข้างนอก ถ้ามีอะไร ก็โทรหาผมได้ตลอดเวลา" ลู่เฉินตบไหล่ของเธอด้วยรอยยิ้ม"โอเค"มู่หรงเสวี่ยพยักหน้า และเดินเข้าไปในวอร์ดโดยหันกลับมามองบ่อยๆทำให้เขามาเสียเที่ยว ยังไงก็มีความรู้สึกผิดบ้าง"น้องเสวี่ย คุณจะไปสนใจผู้ชายคนนั้นทำไม ปล่อยให้เขาไปดิ เก่งอะไรเนี่ย คนขายประกันคนหนึ่งเท่านั้น สมควรกับคุณให้ความสำคัญมากขนาดนี้เหรอ"เมื่อมู่หรงเสวี่ยเข้าประตูมา หลิ่วเยี่ยนหนานก็เริ่ม
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1099
หลังจากถูกหลายคนพูดถึงอย่างเหน็บแนม สีหน้าของผู้เชี่ยวชาญในวอร์ดบางคน ก็ดูแย่เป็นพิเศษแม้ว่าทักษะทางการแพทย์จะไม่สามารถเทียบได้กับมิชิโอะ ยามาดะ แต่พวกเขาก็เป็นผู้เชี่ยวชาญเช่นกัน ถูกเพื่อนร่วมชาติดูถูกเช่นนี้ จะทนได้ยากจริง ๆแต่คนที่อยู่ที่นี่ล้วนเป็นชนชั้นสูงและบุคคลสำคัญ พวกเขาไม่กล้ารุกราน ได้แต่ก้มหน้าลง ทำตัวเหมือนไม่ได้ยิน"คุณยามาดะ สามีฉันจะตื่นได้เมื่อไหร่ล่ะ"ต่งยวี่หลานลองถามประโยคหนึ่งแม้ว่าสัญญาณชีพจะกลับมาเป็นปกติแล้ว แต่ในที่สุดเขาก็ยังโคม่าอยู่ ดังนั้นจึงหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะกังวลเล็กน้อย"ไม่ต้องรีบร้อน เมื่อผมถอดเข็มเงินมา สามีของคุณจะตื่นขึ้นมาเอง"มิชิโอะ ยามาดะยิ้มด้วยความมั่นใจ แล้วรีบดึงเข็มเงินทั้งหมดออกพอเข็มเงินถอดออก ร่างกายของมู่หรงเฉิงก็เกิดอาการช็อกอย่างกะทันหันไม่กี่วินาทีต่อมา ดวงตาของเขาก็เปิดอย่างกะทันหัน แสงเลือดฉายวับไป"ตื่นแล้ว ตื่นแล้ว ในที่สุดก็ตื่นแล้ว"เมื่อทุกคนเห็น ก็มีสีหน้าดีใจในชั่วพริบตา"ต้องให้คุณยามาดะลงมือเลย พูดจาตามใจ บอกว่าตื่นก็ตื่น น่าชื่นชมจริง ๆ" มู่หรงเกาเชากล่าวชื่นชม"หมอเทวดาก็คือหมอเทวดา เก่งกว่าหมอขยะใน
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1100
"ตาย...ตายแล้วหรือ?"เมื่อมองไปที่มิชิโอะ ยามาดะที่เสียชีวิตอย่างกะทันหัน ทุกคนก็งงงวยแล้วต่างก็เบิกตากว้าง ใบหน้าเต็มไปด้วยความตกใจไม่มีใครคาดคิดว่า มู่หรงเฉิงจะบ้าคลั่งอย่างกะทันหัน และไม่มีวี่แววใด ๆ ฆ่ามิชิโอะ ยามาดะโดยตรงตายในการโจมตีครั้งแรก!มันเกิดขึ้นได้ยังไงบอกว่าเป็นปัญหาเล็ก ๆ น้อย ๆไม่ใช่หรือบอกว่าเป็นสถานการณ์ปกติไม่ใช่หรือ?บอกว่าจะทำให้สถานการณ์มั่นคงด้วยเข็มเดียวไม่ใช่เหรอนี่แม่งเป็นสถานการณ์การอะไรเนี่ย??"อ๊ะ...!"มู่หรงเฉิงคำรามเสียงหนึ่ง จับศพของ มิชิโอะ ยามาดะแล้วโยนไปอย่างแรง"บูม!"มิชิโอะ ยามาดะชนกับกำแพงอย่างแรง ทุบจนเกิดหลุม แล้วร่างกายของเขาก็ค่อย ๆ ลื่นลงมาเหมือนโคลน"คุณยามาดะ!"ทุกคนเหมือนเพิ่งตื่นจากความฝัน และหวาดกลัวมากโดยเฉพาะหลิ่วเยี่ยนหนานกับฉูเจี๋ยกี่คน ก็ยิ่งเต็มไปด้วยความเศร้าโศกบนหน้า ปวดใจมาก เหมือนพ่อแม่ตายไปแล้ว"เร็วเข้า! รีบกดลุงสองไว้!"มู่หรงเกาเชาตอบสนองอย่างรวดเร็ว และรีบสั่งให้คนล้อมรอบไปเพื่อจับมู่หรงเฉิงแต่มู่หรงเฉิงที่บ้าคลั่ง จำญาติไม่ได้แล้ว และหงุดหงิดเป็นพิเศษดันมีพลังที่น่าทึ่ง ไม่อาจหยุดยั้งได้ทุ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1101
"ถ้าผมไม่กลับมา พวกคุณจะอันตรายแล้ว"ลู่เฉินงอนิ้วแล้วดีด เข็มเงินยิงออกมาอีกเข็มมู่หรงเฉิงที่เพิ่งยังดิ้นรนอยู่ ร่างกายก็แข็งทื่อจนขยับตัวได้ยากอย่างสิ้นเชิง"น้อง ต้องขอบคุณคุณที่มาช่วยเหลือ คุณเก่งในทางการแพทย์ไม่ใช่เหรอ ได้โปรดช่วยสามีฉันด้วย!" ต่งยวี่หลานขอร้อง"ขอโทษครับ ผมมีความรู้น้อย สู้คุณยามาดะไม่ได้ คุณไปหาเขามารักษาดีกว่า" ลู่เฉินพูดเบาๆ"คุณยามาดะ?"ต่งยวี่หลานมองศพที่มุม และหางตากระตุก ดูอับอายมากถ้ามิชิโอะ ยามาดะรักษาได้จริงๆ ก็คงจะไม่ได้เสียชีวิตไปแล้ว"น้อง ก่อนหน้านี้เป็นฉันล่วงเกินแล้ว ขอโทษจริง ๆ นะ หวังว่าคุณจะไม่เก็บเรื่องนี้ไว้ในใจ" ต่งยวี่หลานขอโทษโดยสมัครใจเธอรู้ว่าลู่เฉินมีความสามารถ แต่เมื่อเทียบกับมิชิโอะ ยามาดะแล้ว ชื่อเสียงของเขาก็ขาดไปบ้างดังนั้นในตอนแรก เธอจึงไม่ได้ตัดสินใจอย่างสมเหตุสมผลตอนนี้มิชิโอะ ยามาดะตายแล้ว มีเพียงลู่เฉินเท่านั้นที่สามารถช่วยเหลือได้"พี่ลู่เฉิน ตอนนี้พ่อฉันเสียสติไปแล้ว ขอร้องให้ช่วยเขาด้วยเถอะ" มู่หรงเสวี่ยทำหน้าน่าสงสาร"เห็นแก่หน้าคุณ ผมจะลงมืออีกครั้ง" ลู่เฉินพยักหน้าเล็กน้อยเขาเป็นหนี้บุญคุณท่านนายพลมู่
บทล่าสุด
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1200
กระโดดขึ้นไปกลางอากาศ แล้วก็หยุดกะทันหันแสงแดดส่องลงมา เสื้อเกราะสีทองของเหลยว่านจุนส่องแสงประกาย และสะดุดตาเป็นพิเศษ"ดาบนี้เรียกว่าโพ่หยวีนกวน ผมเคยเก็บตัวมาสามปี ถึงจะเรียนรู้เทคนิคนี้ให้ได้""จนถึงตอนนี้ ยังไม่เคยแสดงต่อหน้าคนนอกเลย""วันนี้ จะเป็นเกียรติในชีวิตของคุณที่สามารถตายด้วยดาบนี้ของผม!""ดูดาบผมสิ!"พูดจบ ดาบทองของเหลยว่านจุนก็สั่นอย่างกะทันหัน ตัวเขาก็กลายเป็นแสงสีทองที่แสบตา พุ่งลงมาอย่างรวดเร็วโมเมนตัมของมันยิ่งใหญ่เหมือนแม่น้ำไหลลง ไม่สามารถหยุดยั้งได้และอยู่ยงคงกระพัน"ดาบที่เร็วมาก ลมดาบที่น่ากลัวมาก""โอ้พระเจ้า นี่คือการลงโทษจากพระเจ้าหรือ น่ากลัวเกินไป!"“เมื่อดาบนี้ใช้ออกมา จะไม่มีใครหยุดยั้งได้ การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่ม ถึงตายก็ยังได้รับเกียรติ”ดาบที่น่าตกใจของเหลยว่านจุนทําให้เกิดความโกลาหลเหล่านักสู้ต่างสะเทือนใจแสงสีทองนั้นพราวเหมือนดวงอาทิตย์ ทําให้คนไม่สามารถต้านทานได้แม้แต่น้อยดาบนั้นตกลงมาเหมือนวันสิ้นโลกมาถึงมากพอที่จะทำลายทุกอย่าง!"ชางฉง!"ในขณะที่เหลยว่านจุนออกดาบ ลู่เฉินก็เคลื่อนไหวอย่างกะทันหันเห็นเพียงว่าเขาตบเบาๆ ดาบสีดำท
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1199
เมื่อที่เกิดเหตุสงบเหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวที รู้สึกแต่หลังเย็นและหวาดกลัวคลื่นกระทบของการโจมตีเมื่อกี้นั้นน่ากลัวเกินไปหากไม่ได้เตรียมการมานานและหลบได้ทัน เกรงว่าจะถูกประแทกจนได้รับบาดเจ็บสาหัสทันทีถึงกระนั้น พลังทําลายล้างที่น่ากลัวนั้นยังคงทําให้คนกลัวในใจ"ไม่เลว ความแข็งแกร่งของคุณแข็งแกร่งกว่าตอนที่อยู่ในป่าดำเลย"เหลยว่านจุนแบกมือข้างเดียวไว้ด้านหลัง และยิ้มเบา ๆ ดูเหมือนว่าชัยชนะอยู่ในมือแล้ว "น่าเสียดายที่คุณยังคงต้องตายในวันนี้""เหลยว่านจุน มีความสามารถจริง ๆ อะไร ก็ใช้ออกมาเลย มิฉะนั้นคุณจะไม่มีโอกาสแล้ว"ลู่เฉินยืนตัวตรงอย่างช้า ๆ สายตายังคงเย็นชาการโจมตีเมื่อกี้นั้น ทำให้เขารู้ว่าความแข็งแกร่งของเหลยว่านจุนเป็นยังไงถ้าไม่มีอะไรที่เกินความคาดคิด อีกฝ่ายใกล้จะมาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้วโชคดีที่ยังไม่ได้ทะลุไปอย่างเต็มที่เพราะเวลา ไม่งั้นจะรับมืออย่างลำบาก"ฮึ่ม! คุณไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาจริง ๆ"เหลยว่านจุนหรี่ตาเล็กน้อย โมเมนตัมเพิ่มขึ้นอีกครั้ง เสื้อคลุมทั้งตัวไม่มีลมพัดแต่ปลิวอยู่ และส่งเสียงด้วย "คุณต้องดูความแข็งแกร่งที่แท้จริงของผมไม่ใช่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1198
การฝึกร่างขั้นจงซือก็มีคนที่แข็งแกร่งกว่าหรืออ่อนแอกว่า ช่องว่างของดินแดนเล็ก ๆ แต่ละระดับจะยากที่จะข้ามได้"หัวหน้าอู๋ประเมินคนนี้สูงเกินไปแล้ว"เจี่ยงซิวเจินส่ายหัวด้วยรอยยิ้ม "ถ้าผมมองไม่ผิด หลังจากหัวหน้าเหลยเก็บตัวครั้งนี้ ความแข็งแกร่งได้ก้าวไปอีกขั้นหนึ่ง จัดการกับลู่เฉิน ใช้สามท่าก็สามารถจัดการได้แล้ว""อ้อ เหรอ"อู๋หงต๋ายักคิ้ว ค่อนข้างประหลาดใจเหลยว่านจุนได้ประสบความสําเร็จอย่างมากในการฝึกร่างขั้นจงซือเมื่อหลายปีก่อน หากมีความก้าวหน้าอีก เขาจะใกล้มาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้สไม่ใช่หรือถ้าเป็นเช่นนั้น สำนักงานเจิ้นอู่ก็ต้องประเมินมูลค่าของเขาใหม่แล้ว"ลู่เฉิน คุณไม่ควรมาท้าทายผม ตอนอยู่ในป่าดำ ผมเคยให้โอกาสคุณแล้ว ไม่คิดว่าคุณจะยังเอาไข่มากระทบหินอีก วันนี้ ไม่มีใครช่วยคุณได้แล้ว"เหลยว่านจุนยังคงเข้าใกล้ต่อไป โมเมนตัมที่น่ากลัวในตอนแรกก็เพิ่มขึ้นอีกครั้งราวกับคลื่นสึนามิกวาดมา"แกร็บ แกร็บ...” ภายใต้การบีบอัดอย่างรุนแรง ออร่าที่เกิดขึ้นรอบ ๆ ลู่เฉินก็เริ่มมีรอยแตกทีละรอยเกิดขึ้นเหมือนกระจกขนาดใหญ่ที่กําลังจะแตกรอยแตกแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว และหนาแน่นขึ้นเรื
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1197
ภายใต้เสียงตะโกนของเหลยว่านจุน ใบไม่ต้องรับผิดชอบก็ส่งมาทั้งสองคนไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระ เซ็นชื่อบนใบไม่ต้องรับผิดชอบและพิมพ์ลายนิ้วมือติดต่อกันการดวลกันสังเวียน จะเป็นหรือจะตายนั้นกำหนดโดยโชคชะตามาตลอด แต่โดยทั่วไปแล้วถ้าไม่มีความเกลียดชังอย่างลึกซึ้ง ฝ่ายชนะจะออมมือ นี่เป็นกฎที่ไม่ได้เขียนไว้แต่หลังจากเซ็นใบไม่ต้องรับผิดชอบแล้ว กฎนี้ก็ถูกทําลายแล้วไม่ได้ออมมือ ไม่มีทางถอย มีแค่สู้ชีวิตจะอยู่หรือตาย ไม่มีทางเลือกอื่น"ลู่เฉิน นี่เป็นการตัดสินใจที่โง่ที่สุดในชีวิตของคุณ"หลังจากเซ็นชื่อเสร็จแล้ว โมเมนตัมของเหลยว่านจุนก็เปลี่ยนไปแล้วจากการสง่างามกลายเป็นคนเฉียบคม และมีบารมีแรงกดดันที่เหมือนภูเขาถูกปล่อยออกจากร่างกายเขา และปกคลุมทั้งที่เกิดเหตุทันทีหลังจากนั้น เหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวทีรู้สึกเพียงว่าร่างกายหนักขึ้น เหมือนมีก้อนหินที่มองไม่เห็นก้อนหนึ่งกดลงบนไหล่ของพวกเขา แม้แต่การหายใจก็เริ่มถี่ขึ้นคนที่อ่อนแอ ยิ่งหอบและเหงื่อออกเต็มหัว"แรงกดดันจากการฝึกร่างขั้นจงซือที่น่ากลัว หรือว่านี่ก็คือความแข็งแกร่งที่แท้จริงของหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือ"ทุกคนสั่นใ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1196
นี่อะไรกันเนี่ยไม่ใช่เพื่อตำแหน่งและอำนาจ เพื่อสร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ถึงมาท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือทำไมจะฟังดูเหมือนเป็นการแก้แค้นระหว่างทั้งสองคน มีความแค้นอะไรหรือ"พวกบ้าที่ใจกล้า คุณกล้าดูถูกหัวหน้าพันธมิตรอย่างโจ่งแจ้ง เป็นบาปชั่วร้ายที่ให้อภัยไม่ได้จริง ๆ"เหลยเชียนฉงลุกขึ้นและตําหนิเสียงดังสมาชิกของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ก็เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองในใจและตะโกนไม่หยุดเหลยว่านจุน เป็นหน้าเป็นตาของทั้งพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ถูกใส่ร้ายในที่สาธารณะ ย่อมจะทนไม่ได้"ได้แล้ว เงียบหน่อย"เหลยว่านจุนยกมือขึ้นอย่างช้า ๆ หยุดเสียงอึกทึกครึกโครมของสมาชิกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ แล้วก็พูดอย่างไม่เปลี่ยนสีหน้าว่า "ลู่เฉิน ความยุติธรรมอยู่ในใจคน ที่ผมทําสิ่งต่าง ๆ จะเปิดเผยเสมอ คุณคิดว่าการพูดพล่อย ๆ ไม่กี่คําจะทําให้ชื่อเสียงของผมเสื่อมเสียได้หรือ""ใส่ร้ายเหรอ ฮึ่ม..."ลู่เฉินส่งเสียงฮื่มอย่างเย็นชา "คุณเขียนด้วยมือ ลบด้วยเท้า กระทำสิ่งที่ฝ่าฝืนกฎเกณฑ์ของอาจารย์และศีลของบรรพบุรุษ สู้สัตว์ไม่ได้ด้วยซ้ำ คนหน้าซื่อใจคดอย่างคุณ ต้องถูกทุกคนลงโทษเลย""กําเริบเสิบสาน!"
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1195
"ถึงแล้วหรือ?"เมื่อได้ยินอย่างนั้น หลายคนก็มองตามสายตาของเจี่ยงซิวเจินไปทันทีได้เห็นว่าหลังคาของสํานักงานใหญ่พันธมิตรศิลปะการต่อสู้ มีเงาสีขาวหนึ่งกระโดดลงมาอย่างกะทันหันเงามนุษย์แกว่งไปแกว่งมาตามลม เบาเหมือนไม่มีอะไร เหมือนขนนกสีขาว"มาแล้ว หัวหน้าเหลยมาแล้ว"เมื่อมองดูเงามนุษย์ที่ตกลงมาจากท้องฟ้า ทั้งสนามสู้ก็ฮือฮาขึ้นมาทันทีเหลยว่านจุน หัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ได้ปรากฏตัวในที่สุดท่ามกลางสายตาของทุกคน เหลยว่านจุนในชุดขาว แบกมือทั้งสองข้างไว้ข้างหลัง เสื้อผ้าปลิว เท้าเหยียบบนลม ราวกับเป็นเทพเจ้าตกลงมาบนโลกลอยละลิ่วลงมาด้วยอารมณ์ที่ลึกลับและสูงส่งไม่มีบารมีที่บีบบังคับ ไม่มีออร่าที่แข็งแกร่ง มีแค่ความศักดิ์สิทธิ์ที่ทําให้คนไม่กล้ามองตรง ๆ และไม่สามารถดูหมิ่นได้ในขณะนี้ เหลยว่านจุนเป็นเหมือนแสงที่สว่างที่สุดในโลกนี้ส่องบนแผ่นดิน สลายความมืดทำให้คนเคารพจากใจ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"ในเวลานี้ เหลยเชียนฉงลุกขึ้นก่อน และทําความเคารพ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"เหล่าสาวกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้จํานวนมากที่อยู่ข้างหลังเขาก็พากันลุกขึ้น และตะโกนพร้
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1194
"น้อง ตราบใดที่คุณเข้าร่วมสำนักงานเจิ้นอู่ ผมสามารถตัดสินใจได้ อนุญาตให้คุณขึ้นตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า!" อู๋หงต๋าเสนอเงื่อนไขที่ดีในสำนักงานเจิ้นอู่ ตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า อยู่เหนือผู้จัดการด้วยซ้ำเพิ่งเข้าร่วมก็ขึ้นสองระดับติดต่อกัน นี่เป็นการเลื่อนตําแหน่งเกินมาตรฐานแล้ว"ขอโทษครับ ผมยังคงไม่สนใจ"ลู่เฉินส่ายหัวอีกครั้งการปฏิเสธซ้ำๆทําให้อู๋หงต๋าขมวดคิ้วเขาไว้หน้ามากพอแล้ว ไม่คิดว่าเด็กตรงหน้านี้จะไม่รู้จักชั่วดีขนาดนี้"ไม่ใช่มั้ง ขนาดตําแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้าของสำนักงานเจิ้นอู่ก็ไม่เอา เด็กคนนี้คิดอะไรอยู่?""มันเป็นเรื่องดีมากที่ได้รับความสำคัญจากสำนักงานเจิ้นอู่ เด็กคนนี้ไม่ซาบซึ้งเลยเหรอ ไม่รู้จักชั่วดีจริง ๆ""ฮึ่ม! การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มอะไร ต่อหน้าสำนักงานเจิ้นอู่ เป็นไก่อ่อนทั้งนั้น"นักสู้ที่อิจฉาบางคน ต่างวิจารณ์ขึ้นการชักชวนของสำนักงานเจิ้นอู่ได้รับการยกย่องว่าเป็นเกียรติยศสูงสุดจากนักสู้มากมายแต่ลู่เฉินกลับปฏิเสธหลายครั้ง ไม่ได้เห็นสำนักงานเจิ้นอู่ในสายตาเลย หยิ่งผยองจริง ๆ"น้อง ถ้าพลาดโอกาสนี้ไปจะไม่มาอีก คุณแน่ใจนะว่าจะไม่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1193
"คุ้นตา?"เฉินหยวนเวยสงสัยเล็กน้อย "หรือว่าหัวหน้าอู๋เคยเห็นการฝึกร่างขั้นจงซือลู่มาก่อน""ผมอาจจะดูผิดแล้วมั้ง"อู๋หงต๋าสัมผัสเคราของตัวเอง ครุ่นคิดไปครู่หนึ่ง แต่ก็จําไม่ได้ด้วยความทรงจําของเขา ตราบใดที่เป็นนักสู้ที่ยอดเยี่ยม แทบจะเห็นแวบหนึ่งก็ลืมไม่ได้เลยอีกฝ่ายอายุยังน้อย ก็สามารถเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือได้ ในทั่วประเทศหลง จะเป็นคนที่หายากอัจฉริยะแบบนี้ ตามเหตุผลแล้ว ตราบใดที่เขาเคยเห็น ก็ไม่สามารถลืมได้แต่ตอนนี้ที่เขาจำไม่ได้ ก็พิสูจน์ว่าทั้งสองฝ่ายไม่รู้จักกัน"หัวหน้าอู๋ ท่านเดินทางมาไกล คงเหนื่อยแล้วแน่นอน กรุณาไปนั่งพักผ่อนด้วยครับ" เฉินหยวนเวยทำท่าเชิญด้วยมือเดียว"ไม่ต้องรีบ ผมจะไปพบการฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มคนนี้หน่อย"หลังจากบอกประโยคนี้ไป อู๋หงต๋าก็เดินตรงขึ้นสังเวียนเมื่อเห็นฉากนี้ เฉินหยวนเวยอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ในไม่ช้าก็กลับมาเป็นปกติเหตุผลที่สําคัญที่สุดที่สำนักงานเจิ้นอู่แข็งแกร่งจนทำให้ผู้คนพูดถึงก็จะเปลี่ยนสีหน้า ก็คือรับสมัครผู้มีความสามารถมากมายไม่ว่าจะเป็นคนชั่ยหรือคนดี ตราบใดที่มีความสามารถ ตราบใดที่มีทักษะที่โดดเด่น ตราบใดที่แข็ง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1192
"ลู่เฉิน คุณต้องสู้อย่างยอดเยี่ยม สร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ให้ผู้คนเห็นว่าอะไรเรียกว่าไม่มีใครเทียบได้ อยู่ยงคงกระพัน!"มองดูด้านหลังที่ตั้งตรงนั้น จั่วซินเยว่พึมพํากับตัวเอง ในดวงตาที่สวยงามเต็มไปด้วยความรักและความนับถือผู้ชายตัวโต ก็ควรจะถือดาบยาว ทำคุณงามความดีชั่วนิรันดร์ แม้ข้างหน้าจะลำบาก ก็ยังก้าวไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญและไม่เกรงกลัวนี่แหละ ถึงจะเป็นผู้ชายจริงๆ"กล้าท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ วันนี้ก็คือวันตายของคุณ!"หยางเจี๋ยมีสีหน้ามืดมน และแอบสาปแช่งเขาแค่หวังว่าทันทีที่ลู่เฉินขึ้นไปบนเวที ก็ถูกเหลยว่านจุนต่อยจนตาย"ฮึ่ม! จะตายไม่ช้าก็เร็ว แค่มีชีวิตอยู่อีกกี่นาทีเท่านั้น"เหลยเชียนฉงยิ้มอย่างดุเดือด สายตาดุร้ายมาก"ศิษย์พี่ลู่ ต้องปลอดภัยเลยนะ"หลินหรง พนมมือไหว้ แอบสวดมนต์"แม่งเอ้ย เด็กคนนี้กล้าขึ้นไปจริง ๆ เขาคงไม่คิดว่าตัวเองทําได้จริง ๆ เหรอ"เถาหยางขมวดคิ้ว ในดวงตาเต็มไปด้วยความอิจฉาและความเกลียดชังเขาไม่เข้าใจ ทั้งๆที่เป็นเพื่อนวัยเดียวกัน ทําไมลู่เฉินถึงกลายเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือ แต่เขาไม่ได้ฝ่าฟันไปถึงการฝึกร่างขั้นเซียนเทียนด้วยซ้ำทำไมล่
