บทที่ 999

"แม่งเอ้ย ถ้าผมมีความสามารถอย่างจักรพรรดิไห่ ผมจะเย่อหยิ่งมากกว่าเขาเป็นร้อยเท่าเลย!"

เหล่านักสู้ต่างวิพากษ์วิจารณ์กัน นอกจากความประหลาดใจแล้ว ยังมีความนับถือมากขึ้น

ต่อต้านกับการฝึกร่างขั้นจงซือ3คน ในทั้งเจียงหนาน จะมีใครกล้าทำแบบนี้ล่ะ

"กําเริบเสิบสาน หวงตงไห่ คุณคิดว่าพวกเรากลัวคุณจริง ๆหรือ?" เจี่ยงซิวเจินโกรธจัด

โดนรุ่นหลังคนหนึ่งตําหนิต่อหน้าสาธารณชน จะรู้สึกเสียหน้าออย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

"ไอ้คนที่แซ่หวง คุณอย่ารังแกคนมากเกินไปนะ!"

จ้าวหงเสี้ยงก็มีสีหน้าโกรธ "ในฐานะการฝึกร่างขั้นจงซือเหมือนกัน พวกเราไว้หน้าคุณ ถึงจะพูดเกลี้ยกล่อมด้วยคำดี ถ้าคุณต้องต่อต้านเรา งั้นก็อย่าโทษพวกเราว่าไม่เกรงใจ"

"พระอมิตาภพุทธะ"

พระคุณเจ้าเจี้ยซินถอนหายใจเบา ๆ "โยมหวง ถ้าโยมดื้อรั้น งั้นอาตมาก็จะได้ยินแต่ธำรงคุณธรรมแทนสวรรค์แล้ว"

"ในเมื่อทั้งสามคนไม่ยอมหยุด งั้นก็สู้สักครั้งเถอะ ยังไงผมก็ไม่ได้สู้มานานแล้ว" หวงตงไห่หัวเราะอย่างกะทันหัน

โมเมนตัมที่เหมือนเหวลึกค่อย ๆ ล้นออกมา

อุณหภูมิรอบๆลดลงอย่างรวดเร็ว พายุเฮอริเคนค่อย ๆ พัดขึ้น

"หวงตงไห่ อย่าลืมว่าพวกเราเป็นสามคนสู้กับพวกคุณสองคนนะ โอกาสช