บทที่ 757

“แน่นอน ไม่มีปัญหา คุณลู่ เพื่อนของคุณต้องเป็นวีรบุรุษที่กล้าหาญและชอบธรรม!”

หลัวซือเหนียนชื่นชมเขาก่อนจากนั้นก็โบกมือ: "ปล่อยเขาไป!"

"ปังปัง!"

ห่วงโซ่เหล็กกล้าถูกปลดออก

ดูเหมือนทุกคนจะอยู่ในความฝัน ใบหน้าเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ

เดิมคิดว่าสามารถใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ในคุกอันมืดมิดได้ แต่ไม่คิดว่าวันนี้จะได้เห็นแสงสว่างของวันอีกครั้ง

ช่างเป็นความสุขที่มาจากสวรรค์!

"ขอบคุณผู้คุม!"

ชายชราร่างผอมและกลุ่มของเขาคุกเข่าลงอีกครั้ง

"ไม่ต้องขอบคุณฉัน ขอบคุณลู่ซะ"

หลัวซือเหนียนรู้งานมาก

"ขอบคุณลู่!"

ทุกคนคำนับและร้องไห้ด้วยความดีใจ

ในขณะนี้ ในสายตาของพวกเขา ลู่เฉินเป็นเหมือนผู้ช่วยชีวิต

“ผมเป็นสมาชิกแก๊งวายร้ายผมปล่อยให้เธอทนอยู่ที่นี่ไม่ได้หรอก ออกไปด้วยกันเถอะ”

ลู่เฉินยิ้มเล็กน้อยแล้วเดินออกจากคุก

แม้ว่าเวลาในการอยู่ด้วยกันจะไม่นาน แต่ก็เห็นได้ชัดว่าคนเหล่านี้มีนิสัยไม่เลวและพวกเขาก็ฆ่าคนที่สมควรถูกฆ่า

เมื่อคำนึงถึงสิ่งนี้ เขาจึงเข้ามาช่วยเหลือ

ห้องขังของเรือนจำทมิฬตั้งอยู่ใต้ดิน

เมื่อลู่เฉินติดตามหลัวซือเหนียนไป และขึ้นลิฟต์ขึ้นไปบนผิวน้ำ ก็เป็นเวลาพลบค่ำแล้ว

ขอบฟ้าของพระอาทิ