แชร์

บทที่ 62

"ใครหน้าไหนมันกล้ามาก่อเรื่องในถิ่นของกู อยากตายหรือไง?"

จ้าวหมั่งคาบซิการ์และเดินเข้ามาอย่างหยิ่งผยอง

ถิ่นที่เขาเดินผ่าน ฝูงชนก็รีบแยกย้านกันไป กลัวว่าจะทําให้คนชั่วร้ายคนนี้ขุ่นเคือง

แม้แต่หลี่ชิงเหยา สีหน้าของเธอก็เคร่งขรึมขึ้น

แม้ว่าจ้าวหู่จะเสียชีวิตแล้ว แต่จ้าวหมั่งยังคงสืบทอดอิทธิพลของจ้าวหู่ทั้งหมด และเขาดูเหมือนจะรุ่งโรจน์มากขึ้นกว่าเดิม

ประกอบกับมีหม่าเทียนหาวผู้ยิ่งใหญ่ที่คอยสนับสนุนเขาอยู่ มีเพียงไม่กี่คนที่สามารถยั่วยุเขาได้เลย

"คุณออกไปทางประตูด้านข้าง ฉันจะกันตรงนี้ไว้เอง!"

หลี่ชิงเหยาก้าวไปข้างหน้าและเอาตัวมาบังลู่เฉิน

มีตัวตนของเธอค้ำไว้อยู่นี่ แม้ว่าจ้าวหมิ่งจะบ้าบิ่นแค่ไหน เขาก็คงไม่กล้าทําอะไรกับเธอหรอก

แต่ลู่เฉินไม่เหมือนกัน เขาไม่มีตัวตนไม่มีภูมิหลัง ในเมื่อเขาตกอยู่ในมือของจ้าวหมั่ง ที่เขาไม่ตายก็จะต้องพิการแน่ ๆ

"ไป? ไปไหนล่ะ?"

"คุณหมั่งมาถึงแล้ว วันนี้ต่อให้พระเจ้าจะลงมา ก็ไม่สามารถช่วยมึงได้หรอก รอตายเถอะ"

หลังจากผู้บริหารเถียนหัวเราะอย่างเย็นชา เขาก็ไปต้อนรับอย่างประจบทันที

"คุณหมั่งครับ! ในที่สุดท่านก็มาแล้วหรือ? ท่านดูหน้าผมสิ โดนคนอื่นต่อยจนเ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status