Share
บทที่ 550
Related chapter
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 551
อะไรนะ จะย้ายกองทัพอีกหรือ" เพราะคําพูดของฉาวเปียว ทุกคนก็ตกใจ ตอนแรกคิดว่าเรื่องจะราบรื่นมาก ตราบใดที่ซ่างกวนหงพยักหน้า การหมั้นหมายของทั้งสองยังคงเหมือนเดิม ไม่คิดว่าสุดท้ายจะเป็นแบบนี้ "ฉันก็ไม่เข้าใจแล้ว ฉันด้อยกว่าฉาวซวนเฟยที่ไหนกันแน่ ทําไมซ่างกวนหงถึงไม่ยอมแต่งงานกับฉัน" ฉาวจื่อยวนกัดฟันและโกรธมาก ในฐานะที่เป็นผู้หญิง การที่เธอสามารถริเริ่มที่จะขอแต่งงานได้ ได้ลดระดับลงอย่างมากแล้ว อย่างไรก็ตาม ซ่างกวนหงไม่ไว้หน้าเลย บอกให้คนไล่เธอออกไปโดยตรง แม้แต่ตั้งแต่ต้นจนจบ แม้แต่ตาก็ไม่ได้มองเธอ มันน่าอับอายขายหน้าอย่างโจ่งแจ้ง! "ซ่างกวนหงปฏิเสธที่จะเปลี่ยนการแต่งงาน ฉาวซวนเฟยก็ไม่ยอมแต่งงาน ตอนนี้จะทํายังไงดี" มีคนถามอย่างกะทันหัน "ให้ผมพูด ฉีกหน้ามันไปเลย" ฉาวจื่อยวนพูดอย่างโมโหเล็กน้อย "ในเมื่อซ่างกวนหงไม่ไว้หน้าเรา เราก็ไม่จําเป็นต้องไว้หน้าเขา!" "จื่อยวน! ระมัดระวังคําพูด!" ฉาวจูนรีบส่งเสียงหยุด พูดแบบนี้พูดมั่วซั่วไม่ได้ ระวังกำแพงมีหู "เจ้าสาม คุณเป็นหัวหน้าตระกูล คุณตัดสินใจเถอะ" ฉาวเปียวนั่งลงด้วยความโกรธ หยิบถ้วยชาขึ้นมาดื่มจนหมด เพิ่งมาอยู่ที
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 552
"ลูกชาย! ลุกกลับมาได้อย่างไร ลุกไม่ได้ฆ่าศัตรูที่ชายแดนเหรอ" หลังจากกระสับกระส่ายเล็กน้อย ฉาวเปียวมีสีหน้าดีใจมากและรีบต้อนรับ "ตอนนี้ชายแดนมั่นคงมาก ดังนั้นผมจึงขอลาและกลับล่วงหน้า" ฉาวอี้หมิงพูดด้วยรอยยิ้ม "ดี... กลับมาได้ดีนะ ไม่ได้เจอกันหนึ่งปี ลูกกลับมาแข็งแรงอีกครั้ง" ฉาวเปียวตบไหล่ของฉาวอี้หมิง ดูปลื้มใจมาก ในบรรดาคนรุ่นใหม่ของตระกูลฉาวทั้งหมด ลูกชายของตัวเองมีอนาคตที่สดใสที่สุด "พ่อ ผมบอกข่าวดีให้ ผมได้เลื่อนตําแหน่งแล้ว ตอนนี้ผมเป็นนายทหารระดับสูงในกองทหารม้าเสือและเสือดาว ดูแลคนเป็นพัน!" ฉาวอี้หมิงพูดอย่างหยิ่งผยอง "อะไร นายทหารระดับสูงเหรอ" พอคําพูดนี้ออกมา ทุกคนก็โกลาหล ใบหน้าแต่ละคนก็แปลกใจและอิจฉามาก นายทหารระดับสูงขึ้นไปอีกขั้นก็ลำเอียงละสิ ตอนนี้ฉาวอี้หมิงยังไม่ถึงสามสิบ ก็กลายเป็นนายทหารระดับสูงแล้ว อนาคตไม่มีที่สิ้นสุด "ฮ่าฮ่าฮ่า...ดี! เยี่ยมมาก!"ข "ลูกชายของผมยอดเยี่ยมจริง ๆ ในเวลาเพียงปีเดียว คาดไม่ถึงว่าจะได้เลื่อนตําแหน่งเป็นข้าราชการอีกครั้ง พ่ออย่างผมก็ได้รับประโยชน์เช่นกัน" “ถ้าพ่อยอดเยี่ยมมีความสามารถ ลูกก็ต้องยอดเยี่ยมมีความสามารถ！”
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 553
ในอีกไม่กี่วันข้างหน้า ตระกูลฉาวเริ่มแจกบัตรเชิญเพื่อเตรียมพร้อมสําหรับวันเกิดครบรอบ 50 ปีของฉาวก้วน ในฐานะที่เป็นหนึ่งในห้าตระกูลมหาเศรษฐี ตระกูลฉาวมีเครือข่ายมากมาย ส่วนฉาวก้วนซึ่งเป็นผู้นำกลุ่มยิ่งได้รับความเคารพนับถือ ดังนั้นเมื่อข่าววันเกิดออกมา เกือบครึ่งหนึ่งของเมืองหลวงของจังหวัดก็ตกตะลึง คนดังในสังคม คนรวยและผู้มีอํานาจนับไม่ถ้วน ล้วนแห่กันไป... ห้าวันต่อมา เช้าตรู่ ณ คฤหาสน์ฉาว เพราะเรื่องงานเลี้ยงวันเกิด ทั้งตระกูลฉาวเริ่มยุ่งขึ้น จัดงานอลังการมาก ต้องรู้ว่าวันนี้ไม่ใช่แค่งานเลี้ยงวันเกิดเท่านั้น แต่ยังเป็นวันต้อนรับญาติของซ่างกวนหงด้วย ตระกูลฉาวจําเป็นต้องใช้สถานการณ์นี้เพื่อให้ซ่างกวนหงถอยกลับ ในขณะนี้ ในห้องส่วนตัวของผู้หญิงคนหนึ่ง ฉาวซวนเฟยมองใบหน้าที่ขาวนุ่มชุ่มชื้นและเปล่งประกายในกระจก เธอประหลาดใจและมีความสุข หลังจากก่อนหน้านี้ที่ได้รับบาดเจ็บ เธอไม่เคยส่องกระจกอีกเลย เพราะกลัวเห็นหน้าตัวเอง แต่ตอนนี้ บาดแผลที่แหลมคมนั้น ได้หายไปหมดแล้ว แม้แต่รอยแผลเป็นก็ไม่เหลือ แม้หลังจากบํารุงผิวแล้ว ผิวของเธอก็กลายเป็นสีชมพูขึ้น เห็นได้ชัดว่าครีมของลู
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 554
วันนี้เป็นวันครบรอบ 50 ปีของฉาวก้วน คนดังในสังคมหลายคนได้ยินข่าวมาแสดงความยินดีที่บ้าน แม้ว่างานเลี้ยงยังไม่เริ่ม แต่ในห้องจัดเลี้ยงในขณะนี้มีคนจํานวนมากรวมตัวกันแล้ว แขกเหรื่อที่ไปมา ก็ยิ่งหลั่งไหลเข้ามาไม่ขาดสาย "ลู่เฉิน คุณมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร" ในเวลานี้ ทันใดนั้นเสียงผู้หญิงก็ดังขึ้นข้างหลัง ลู่เฉินมองย้อนกลับไปและเห็นใบหน้าที่คุ้นเคยหลายหน้า ซึ่งก็คือสุ่ยหนิงซือ จูฉิง หลัวทง เจิ้งเจี้ยนและคนอื่น ๆ ที่เคยพบกันมาก่อน คนเหล่านี้เป็นเพื่อนร่วมชั้นของฉาวซวนเฟย จําได้ว่าในเวลานั้น สุ่ยหนิงซือซึ่งเป็นราชินีแห่งภาพยนตร์วรรณกรรมถูกจ้องมองและถูกผู้ดูแลของตระกูลหลงหาเรื่องเพราะเรื่องสัญญา เขาเป็นคนที่ลงมือช่วยเหลือและทุบตีคน ต่อมาหลังจากหลงอ้าวกลับไปที่จงโจว เขาก็ไม่ได้เห็นคนเหล่านี้อีกเลย ไม่คิดว่าจะมาเจอที่นี่ในวันนี้ "เฮ้ย ผมถามคุณอยู่นะ ไม่พูดอะไรสักคํา ไม่มีมารยาทสุดๆ" จูชิงไม่พอใจเล็กน้อย “แน่นอนว่าผมมาที่นี่เพื่อฉลองวันเกิด ไม่อย่างนั้นคุณคิดว่าไงล่ะ” ลู่เฉินพูดอย่างใจเย็น ยกเว้นสุ่ยหนิงซี เขาไม่ชอบคนเหล่านี้เลย "ฮึ่ม! ไม่คิดว่าคุณจะยังตื๊อซวนเฟยไม่ปล่อ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บบที่ 555
"คุณคุณ... คุณพูดมาได้ยังไง มียางอายบ้างไหม หยาบคายจริง ๆ" จูชิงโกรธจัดเล็กน้อย แม้ถ้อยคำของอีกฝ่ายจะสงบ แต่คำก็ฝังลงจิตใจ "ถูกต้อง! คนบ้านนอกก็คือคนบ้านนอก ไม่มีการศึกษาเลย!" เจิ้งเจี้ยนโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ในฐานะบุคคลที่มีการศึกษาสูงและมีภูมิหลังทางครอบครัวที่มั่งคั่ง เขาเคยถูกดุด้วยเชือกชี้ไปที่จมูกของเขาเมื่อไหร่? “ผมพบคนแบบไหนก็จะพูดแบบนั้น? คุณยังคาดหวังให้ฉันปฏิบัติต่อคุณอย่างสุภาพเมื่อคุณอยู่ในสถานที่แปลก ๆ แห่งนี้หรอ?” ลู่เฉินกล่าวอย่างเย็นชา "คุณ..." จูชิงกัดฟัน อึ้งไม่รู้จะโต้แย้งอย่างไร "เอาล่ะ ทุกคนเป็นเพื่อนของซวนเฟย อย่าทําร้ายจิตใจเพราะเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ เลย" เมื่อเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติ สุ่ยหนิงซือก็เริ่มจัดการเรื่องต่างๆ ให้ราบรื่นทันที วันนี้เป็นวันครบรอบ 50 ปีของพ่อของฉาวซวนเฟย หากเกิดเรื่องวุ่นวายขึ้นที่นี่ จะสร้างปัญหาให้กับเจ้าภาพอย่างไม่ต้องสงสัย "ช่างเถอะ เราอย่าเสวนากับคนแบบนี้เลย เพื่อหลีกเลี่ยงการลดตัวเองลง" หลัวทงสงบอารมณ์ลงอย่างรวดเร็ว แสดงท่าทางดูถูก "นั่นก็เหมือนกัน การโต้เถียงที่ไร้การศึกษาแบบนี้ สิ้นเปลืองคําพูดจริง ๆ" จูชิงมอ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 556
ถ้าผมจีบซวนเฟยได้ คุณก็มีโอกาส" หลัวทงตอบอย่างตรงไปตรงมา ฉาวจื่อยวนและฉาวซวนเฟยต่างก็เป็นความงามในระดับเดียวกัน การจีบไม่ใช่เรื่องง่าย "เฮ้ เฮ้... งั้นเราสองพี่น้องก็ต้องพยายามมากแล้ว" เจิ้งเจี้ยนทําหน้าตื่นเต้น "ยีนของตระกูลฉาวดีเกินไปไหม ทุกคนเป็นหนุ่มหล่อสาวสวย ถ้าฉันสามารถแต่งงานกับฉาวอี้หมิงและมีลูกได้ ลูกก็ต้องสวยเป็นพิเศษแน่นอน!" จูชิงหน้าตาเพ้อฝัน เมื่อได้ยินคําพูดนี้ หลัวทงและอีกหลายคนอดไม่ได้ที่จะพูดไม่ออก เรื่องยังไม่เริ่ม ก็เริ่มคิดถึงการมีลูกแล้ว? "เอ๊ะ... พวกเขาดูเหมือนจะเดินมาทางเราแล้วเหรอ คงไม่ได้สังเกตความสวยของฉันแล้วใช่ไหม ไม่ได้ ฉันต้องเติมหน้า!" เมื่อเห็นฉาวอี้หมิงเดินมาทางนี้ จูชิงทั้งตกใจและดีใจ จึงรีบหยิบกระจกออกมาและเริ่มเติมหน้า ส่วนหลัวทงและเจิ้งเจี้ยน ก็ยืดอกเก็บท้องทันที ทําตัวเป็นชายสูงศักดิ์ "อี้หมิง ชายที่สวมชุดขาวคนนั้นก็คือสามีของฉาวซวนเฟย ลู่เฉิน" "ถ้าไม่ใช่เขา บ้านเราก็คงไม่เดือดร้อนขนาดนี้" "และน้องชายของฉันชิงซู ก็ตายเพราะเขาเหมือนกัน" ทันทีที่ฉาวจื่อยวนเข้าประตูมา ก็สังเกตเห็นลู่เฉินที่นั่งดื่มชา ดวงตาของเธออดไม่ได้ที่จะแส
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 557
"ไม่ดื่ม ไปให้พ้น" สามคําง่าย ๆ ทําให้สถานการณ์เงียบกริบ ตั้งแต่ฉาวอี้หมิงเข้าประตู สายตาของทุกคนมองไปที่เขา ไม่รู้มีกี่คน ก็พยายามทุกวิถีทางเพื่อเอาใจ ดังนั้นเมื่อเห็นฉาวอี้หมิงดื่มอวยพรให้ลู่เฉิน กลุ่มคนรอบข้างรวมถึงจูชิง หลัวทงและเจิ้งเจี้ยน ต่างก็ประหลาดใจมาก ถึงกับอิจฉาริษยา สามารถทําให้ฉาวอี้หมิงดื่มอวยพรแบบนี้ได้ เป็นเพียงเรื่องของการให้เกียรติบรรพบุรุษเท่านั้น อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่เคยคาดฝันว่าลู่เฉินจะปฏิเสธ แถมยังตอบคําว่า "ไปให้พ้น" อย่างหยิ่งผยองอีกด้วย ทำแบบนี้หมายความว่าอะไรวะ ไม่ไว้หน้ากันเลยหรอ "คุณเพิ่งพูดว่าอะไร?" นาทีนี้ไม่ใช่แค่คนรอบข้างที่ประหลาดใจ แม้แต่กับฉาวอี้หมิงก็สงสัยบ้างว่าตัวเองฟังผิด เขาเป็นใคร เจ้าชายแห่งตระกูลฉาว นายทหารอาวุโสของทหารม้าเสือเสือดาว นายพลที่เขย่าอนาคต! ปกติไม่ว่าจะไปที่ไหนก็จะเป็นดาวเด่น แค่ทำหน้ายิ้มๆ ก็ปลื้มใจแล้ว เหล้าที่เขาชนแก้ว คนธรรมดาควรขอบคุณไม่ใช่เหรอ ทำไมผู้ชายคนนี้ถึงกล้าปฏิเสธ "ไม่ได้ยินเหรอ ผมบอกให้ไปให้พ้น" ลู่เฉินพูดซ้ําอีกครั้ง ยังคงเย็นชาและตรงไปตรงมา "กล้าหาญนัก!" "กําเริบเสิบ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 558
"ถ้าพวกคุณใครอยากดื่มก็ดื่มเอง ยังไงผมก็ไม่ดื่ม" ลู่เฉินไม่เปลี่ยนใจ ไม่กลัวภัยคุกคามแม้แต่น้อย "ฮึ่ม! ดื่มหรือไม่ดื่มก็แล้วแต่คุณ!" ฉาวอี้หมิงสีหน้าเย็นชา "เอาคนมารินเหล้าให้ผม!" "ใช่!" ทันทีที่นายพลทหารทั้งสองได้ยิน พวกเขาก็รีบเข้ามาจับบุคคลนั้นทันทีและเตรียมจะบังคับให้เขาดื่ม "ไปให้พ้น" ลู่เฉินตบนายพลทหารทั้งสองลงกับพื้นด้วยการตบหลังมือสองครั้ง ตบจนทั้งคู่เลือดกำเดาไหลนอง ฟันกระจาย ไม่สามารถลุกขึ้นมาได้สักพัก "ให้ตายเถอะ! ผู้ชายคนนี้ยังกล้าลงมืออีก?" เมื่อเห็นภาพนี้ทุกคนก็ตกใจและโกรธ การตีเจ้าหน้าที่อย่างโจ่งแจ้งนี่ไม่ใช่ความผิดเล็ก ๆ น้อย ๆ ถ้าจําเป็น แม้แต่ปืนก็สามารถยิงได้ "เด็กน้อย คุณหาความตาย!" เมื่อเห็นนายพลหทารถูกทุบตี ในที่สุดฉาวอี้หมิงก็โกรธ เดินหน้าชกต่อยเข้าหน้าลู่เฉิน ในฐานะนายทหารอาวุโสของทหารม้าและเสือดาว ความสำเร็จด้านศิลปะการต่อสู้ของเขานั้นสูงโดยธรรมชาติ ตอนนี้เทียบเป็นระดับการฝึกร่างขั้นเซียนเทียน ในบรรดาเพื่อนวัยเดียวกัน เรียกได้ว่าเขาเก่งที่สุด เมื่อเผชิญกับการโจมตี ลู่เฉินไม่ได้หลบ เขาวางมือซ้ายไว้ด้านหลังแล้วยื่นมือขวาออก
Latest chapter
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1200
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1199
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1198
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1197
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1196
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1195
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1194
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1193
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1192
