Share
บทที่ 556
Related chapter
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 557
"ไม่ดื่ม ไปให้พ้น" สามคําง่าย ๆ ทําให้สถานการณ์เงียบกริบ ตั้งแต่ฉาวอี้หมิงเข้าประตู สายตาของทุกคนมองไปที่เขา ไม่รู้มีกี่คน ก็พยายามทุกวิถีทางเพื่อเอาใจ ดังนั้นเมื่อเห็นฉาวอี้หมิงดื่มอวยพรให้ลู่เฉิน กลุ่มคนรอบข้างรวมถึงจูชิง หลัวทงและเจิ้งเจี้ยน ต่างก็ประหลาดใจมาก ถึงกับอิจฉาริษยา สามารถทําให้ฉาวอี้หมิงดื่มอวยพรแบบนี้ได้ เป็นเพียงเรื่องของการให้เกียรติบรรพบุรุษเท่านั้น อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่เคยคาดฝันว่าลู่เฉินจะปฏิเสธ แถมยังตอบคําว่า "ไปให้พ้น" อย่างหยิ่งผยองอีกด้วย ทำแบบนี้หมายความว่าอะไรวะ ไม่ไว้หน้ากันเลยหรอ "คุณเพิ่งพูดว่าอะไร?" นาทีนี้ไม่ใช่แค่คนรอบข้างที่ประหลาดใจ แม้แต่กับฉาวอี้หมิงก็สงสัยบ้างว่าตัวเองฟังผิด เขาเป็นใคร เจ้าชายแห่งตระกูลฉาว นายทหารอาวุโสของทหารม้าเสือเสือดาว นายพลที่เขย่าอนาคต! ปกติไม่ว่าจะไปที่ไหนก็จะเป็นดาวเด่น แค่ทำหน้ายิ้มๆ ก็ปลื้มใจแล้ว เหล้าที่เขาชนแก้ว คนธรรมดาควรขอบคุณไม่ใช่เหรอ ทำไมผู้ชายคนนี้ถึงกล้าปฏิเสธ "ไม่ได้ยินเหรอ ผมบอกให้ไปให้พ้น" ลู่เฉินพูดซ้ําอีกครั้ง ยังคงเย็นชาและตรงไปตรงมา "กล้าหาญนัก!" "กําเริบเสิบ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 558
"ถ้าพวกคุณใครอยากดื่มก็ดื่มเอง ยังไงผมก็ไม่ดื่ม" ลู่เฉินไม่เปลี่ยนใจ ไม่กลัวภัยคุกคามแม้แต่น้อย "ฮึ่ม! ดื่มหรือไม่ดื่มก็แล้วแต่คุณ!" ฉาวอี้หมิงสีหน้าเย็นชา "เอาคนมารินเหล้าให้ผม!" "ใช่!" ทันทีที่นายพลทหารทั้งสองได้ยิน พวกเขาก็รีบเข้ามาจับบุคคลนั้นทันทีและเตรียมจะบังคับให้เขาดื่ม "ไปให้พ้น" ลู่เฉินตบนายพลทหารทั้งสองลงกับพื้นด้วยการตบหลังมือสองครั้ง ตบจนทั้งคู่เลือดกำเดาไหลนอง ฟันกระจาย ไม่สามารถลุกขึ้นมาได้สักพัก "ให้ตายเถอะ! ผู้ชายคนนี้ยังกล้าลงมืออีก?" เมื่อเห็นภาพนี้ทุกคนก็ตกใจและโกรธ การตีเจ้าหน้าที่อย่างโจ่งแจ้งนี่ไม่ใช่ความผิดเล็ก ๆ น้อย ๆ ถ้าจําเป็น แม้แต่ปืนก็สามารถยิงได้ "เด็กน้อย คุณหาความตาย!" เมื่อเห็นนายพลหทารถูกทุบตี ในที่สุดฉาวอี้หมิงก็โกรธ เดินหน้าชกต่อยเข้าหน้าลู่เฉิน ในฐานะนายทหารอาวุโสของทหารม้าและเสือดาว ความสำเร็จด้านศิลปะการต่อสู้ของเขานั้นสูงโดยธรรมชาติ ตอนนี้เทียบเป็นระดับการฝึกร่างขั้นเซียนเทียน ในบรรดาเพื่อนวัยเดียวกัน เรียกได้ว่าเขาเก่งที่สุด เมื่อเผชิญกับการโจมตี ลู่เฉินไม่ได้หลบ เขาวางมือซ้ายไว้ด้านหลังแล้วยื่นมือขวาออก
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 559
วางยาในเหล้า?" เมื่อได้ยินคําพูดนี้ ทุกคนก็ตกตะลึง สายตาทุกคู่ก็มองไปที่ฉาวอี้หมิง ถ้าเป็นเช่นนั้นจริง ๆ การไม่ดื่มเหล้าก็ให้อภัยได้จริง ๆ "คุณ คุณพูดเหลวไหล!" เปลือกตาของฉาวอี้หมิงยกขึ้น ก็ดื่มอย่างใจเย็น "ผมเป็นใคร จะวางยาคุณได้อย่างไร นี่แหละคือการใส่ร้ายป้ายสี!" แม้จะไม่เข้าใจว่าลู่เฉินมองออกได้อย่างไร แต่เวลานี้เขาไม่ยอมรับแน่นอน "ใช่แล้ว น้องชายของผมให้เกียรติดื่มอวยพรคุณหนึ่งแก้ว คุณไม่ดื่มก็ช่างเถอะ ยังใส่ร้ายป้ายสีแบบนี้ เป็นความทะเยอทะยานของหมาป่าจริง ๆ" ฉาวจื่อยวนแสร้งทําเป็นโกรธ "ฮึ่ม! ผมเห็นใครบางคนตั้งใจก่อเรื่องที่นี่!" "ใส่ร้ายเจ้าหน้าที่ บาปร้ายแรงนัก" "ถ้าให้ผมพูด ไล่เขาออกไปเลย มันน่าเกลียดจริง ๆ" คนทั้งปวงก็พากันพูดจาต่อว่า ด้วยความคิดอุปาทานของพวกเขา เห็นได้ชัดว่าพวกเขาเชื่อฉาวอี้หมิงมากกว่า "ลู่เฉิน คุณบอกว่าอี้หมิงวางยา มีหลักฐานไหม" ฉาวก้วนถามด้วยเสียงดัง "ใช่ๆ! ไม่มีหลักฐานอย่าพูดจาโผงผาง!" สมาชิกตระกูลฉาวบางคนแสดงความไม่พอใจต่อหน้าพวกเขา “หาหลักฐานไม่ง่ายเหรอ?” ลู่เฉินยกแก้วเหล้าขึ้นมาและส่งไปที่หน้าฉาวอี้หมิง "เนื่องจากคุณบอกว่าค
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 560
“เรื่องมันจบแล้วเหรอ?” ฉาวซวนเฟยไม่เต็มใจเล็กน้อย ผู้ชายของตัวเองถูกรังแก เธอย่อมไม่ยอมกลืนฝืนทน "ซวนเฟย สถานการณ์โดยรวมสําคัญที่สุด นั่งลงเถอะ" ฉาวก้วนขยิบตาแล้วพาคนกลุ่มหนึ่งไปนั่งในที่นั่งพิเศษของตระกูลฉาว สิบโต๊ะด้านหน้าสุดของห้องจัดเลี้ยงล้วนเป็นสมาชิกหลักของตระกูลฉาวและตําแหน่งของผู้มีอํานาจบางคน แขกทั่วไป ขึ้นไปแถวหลังได้เท่านั้น “สามี ฉันทำให้คุณโดนรังแก ฉันจะหาโอกาสช่วยคุณระบายความโกรธอย่างแน่นอนในอนาคต!” ฉาวซวนกัดฟันของเธอ "ไม่มีอะไรหรอก เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ เท่านั้น คุณไม่จําเป็นต้องสนใจผม ไปอยู่กับพ่อของคุณเถอะ" ลู่เฉินยิ้มเบา ๆ มีคําพูดของอีกฝ่ายหนึ่งก็เพียงพอแล้ว "ทำไมล่ะ คุณไม่นั่งกับฉันเหรอ" ฉาวซวนเฟยเลิกคิ้ว "ไม่ได้ เจ้าบ้านและแขกอยู่ในระเบียบ ผมนั่งตรงนี้ก็พอ อีกอย่างการอยู่ใกล้ฉาวอี้หมิงมากเกินไป ไม่ใช่เรื่องดีเลย" ลู่เฉินส่ายหัว ตําแหน่งแถวหน้าเป็นที่จับตามอง เขาไม่ชอบให้คนให้ความสนใจมากเกินไป "เอางั้นก็ได้" พูดมาถึงจุดนี้แล้ว ฉาวซวนเฟยก็ไม่ได้ฝืน หลังจากทักทายเพื่อนร่วมชั้นหลายคนแล้ว ก็กลับไปที่นั่งของตัวเอง "ลู่เฉิน ถ้าผมเป็นคุณ ผมจะ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 561
อีกทางด้านหนึ่ง ภายในคฤหาสน์ของตระกูลซ่างกวน ซ่างกวนหงนั่งอยู่ในห้องหนังสือ กําลังศึกษาหนังสือทางการทหารอยู่อย่างเงียบ ๆ อ่านอย่างมีสมาธิ ไม่ตกหล่นแม้ตัวอักษรเดียว "ปึงๆๆ..." ในขณะนั้น เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น “มีเรื่องอะไร?" ซ่างกวนหงไม่ได้หันกลับไป "คุณชาย วันฤกษ์งามยามดีได้มาถึงแล้ว พวกเราควรออกเดินทางได้แล้ว" เสียงที่ดูแก่ชราดังขึ้นที่ข้างนอกประตู ซ่างกวนหงวางหนังสือทางการทหารลง เขาลุกขึ้นยืน จัดระเบียบเสื้อผ้า จากนั้นถึงจะเปิดประตูและเดินออกไป นอกประตูมีคนใช้ชราคนหนึ่งยืนอยู่ กําลังก้มหน้ารอเขาอยู่ “ทางตระกูลฉาวมีปฏิกิริยาอะไรบ้าง?" ซ่างกวนหงมีสีหน้าเฉยเมย “ครับ คุณชาย ตระกูลฉาวไม่ได้มีการเตรียมการสู่ขอแต่อย่างใด แต่มีการจัดงานเลี้ยงวันเกิดอายุยืนขึ้นโดยเฉพาะ" คนใช้ชราก้มหน้า “จัดงานวันเกิดอายุยืน?" ซ่างกวนหงแสยะมุมปาก “นี่คือจะเพิ่มความกดดันให้ผมงั้นเหรอ? น่าสนใจนะเนี่ย" "คุณชายครับ พวกเราควรจะต้องเปลี่ยนวันค่อยไปสู่ขอไหมครับ?” คนใช้ชรากล่าวถามหยั่งเชิง "ในเมื่อที่นัดหมั้นหมายกันไว้คือวันนี้ งั้นก็จะเปลี่ยนแปลงไม่ได้ กำหนดการเดินทางยังคงเหมือนเดิม" ซ่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 562
เจิ้งเจี้ยนพูดเสริมตามว่า "ไอ้คนแซ่ลู่ ขอแนะนําคุณสักหนึ่งประโยค ทางที่ดีที่สุดควรรีบออกห่างจากฉาวซวนเฟย ไม่งั้นจะมีแต่หาเรื่องใส่ตัว" สำหรับเรื่องนี้ ลู่เฉินก็ขี้เกียจที่จะให้ความสนใจ แค่ดื่มชาอยู่กับตัวเองไป แต่ทว่าท่าทีที่หยิ่งผยองเช่นนี้ ทําให้หลาย ๆ คนไม่พอใจมากขึ้นไปอีก "เหอะ! เมื่อกี้คุณไม่ใช่ว่าอวดดีมากหรอกเหรอ? ทําไมตอนนี้ไม่กล้าพูดแล้วล่ะ? คุณก็มีอนาคตแค่หน่อยเดียวนี่แหละ” จูฉิงยิ้มเย็นชา ในมุมมองของเธอ อีกฝ่ายรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจอย่างเห็นได้ชัด "พอได้แล้ว ไว้หน้าใครบางคนบ้างเถอะ ไม่งั้นเดี๋ยวก็เป็นหมาจนตรอกแล้ว" หลัวทงยิ้มหยอกล้อ แค่ไอ้กระจอกคนหนึ่งที่ออกหมัดต่อยเตะเป็นนิดหน่อยเท่านั้นเอง เขาก็ไม่เอามาอยู่ในสายตาจริง ๆ "เอ๊ะ... คนนั้นเป็นใครอีก? หน้าตาหล่อจริง และมีออร่าเป็นพิเศษด้วย" ในเวลานี้ จูฉิงดูเหมือนจะเห็นอะไรบางอย่างเข้า ทันใดนั้นเธอก็ชี้ไปที่ประตู หลาย ๆ คนมองไปตามเสียง ระหว่างนั้นมีชายที่หล่อเป็นประกายคนหนึ่งที่ถือพัดไว้ในมือ เดินเข้ามาอย่างผ่อนคลายสบายใจ ผู้ชายหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส ท่วงท่าสง่างาม ทุกกิริยาท่าทางล้วนแสดงออร่าความรวยออกมาเต็มที่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 563
"หา?" เมื่อมองดูหวงฝู่เจี๋ยที่มีท่าทางนอบน้อมและสุภาพต่อลู่เฉินมากขึ้น พวกหลัวทงหลาย ๆ คนก็ตะลึงตาค้างเลย แต่ละคนเบิกตากว้าง รู้สึกยากที่จะเชื่อเล็กน้อย คุณชายตระกูลหวงฝู่ผู้เพียบพร้อม หนึ่งในสิบคุณชายแห่งมณฑลหนาน หวงฝู่เจี๋ยที่รู้จักกันในนามที่สุดของผู้มีอำนาจ คาดไม่ถึงว่าจะต้อนรับไอ้กระจอกคนหนึ่งด้วยหน้าเปื้อนรอยยิ้ม? เป็นไปได้ยังไงกัน?! "ไม่สิ ไม่ใช่มั้ง? ลู่เฉินถึงกับรู้จักกับคุณชายเจี๋ยเหรอ?” รอยยิ้มบนใบหน้าของจูฉิงแข็งทื่อไปแล้ว เดิมทีคิดว่าหวงฝู่เจี๋ยพุ่งมาหาหลัวทง แต่ผลที่ได้นั้นคาดไม่ถึงว่าเป้าหมายของอีกฝ่ายคือลู่เฉิน และดูจากการแสดงออก ความสัมพันธ์ของทั้งสองฝ่ายดูเหมือนว่าจะค่อนข้างดีเลยทีเดียว “ไอ้หมอนี่มันมีดีอะไร คาดไม่ถึงว่าจะไต่เต้าไปถึงคุณชายเจี๋ย?!” นอกจากความประหลาดใจของเจิ้งเจี้ยนแล้ว ยังเป็นความริษยาที่มีมากกว่า ไอ้กระจอกคนหนึ่ง เอาคุณสมบัติมาจากไหนมาพูดคุยอย่างสนุกสนานกับขุนนางชั้นสูงสุด? “ทําไมถึงเป็นแบบนี้?" หลัวทงตะลึงงันอยู่ตรงที่เดิม ใบหน้าเต็มไปด้วยความตกตะลึง ถูกหวงฝู่เจี๋ยมองข้ามไปก็แล้วไปเถอะ แต่เขาไม่มีทางยอมรับได้จริง ๆ การดํารง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 564
“เอาล่ะ ผมจะขอชนแก้วแก้วหนึ่งกับทุกคนก่อน" ฉาวก้วนทั้งสองมือถือแก้วเหล้าไว้อยู่ กวาดตาผ่านผู้คนทุกคนไปทีละคน และดื่มจนหมดในครั้งเดียว เมื่อเห็นดังนั้นแล้ว ทุกคนก็พากันลุกขึ้น และยกแก้วขึ้นเพื่อชนกลับ หลังจากการทักทายกันผ่านไป ก็ถึงขั้นตอนของการมอบของขวัญอย่างรวดเร็ว "ท่านฉาว นี่คือม้าสีทองที่ผมสร้างขึ้นอย่างพิถีพิถันเพื่อท่าน ขออวยพรให้ท่านมีสุขภาพแข็งแรงและสมปรารถนาในทุก ๆ เรื่อง” “ท่านฉาว หยกก้อนนี้เป็นเครื่องประดับเดียวของท่านอ๋องในยุคโบราณ หวังว่าท่านจะชื่นชอบ” "ท่านผู้นำฉาว ภาพวาดนี้เป็นของแท้ของถังป๋อหู เป็นของล้ำค่าอย่างแท้จริง ณ ที่นี้ ผมขอให้ท่านมีสุขภาพที่ดีและยิ้มแย้มแจ่มใสอยู่ตลอด!” แขกเหรื่อคนแล้วคนเล่า ถือของขวัญเดินขึ้นไปข้างหน้า และเริ่มแสดงความยินดีทุกรูปแบบ ในสถานที่จัดงานมีเศรษฐีมากมายและผู้มีอํานาจรวมตัวกัน ขั้นตอนการมอบของขวัญนี้ มีความหมายแอบแฝงด้วยการประลองเปรียบเทียบฐานะ ใครให้ของขวัญที่มีค่ามากที่สุด และหายากที่สุด ก็สามารถได้หน้าครั้งใหญ่ ด้านหนึ่งสามารถแสดงความสามารถของตัวเองได้ ในอีกด้านหนึ่งก็สามารถสานสัมพันธ์อันดีกับตระกูลฉาวได้ ดัง
Latest chapter
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1200
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1199
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1198
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1197
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1196
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1195
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1194
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1193
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1192
