เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 455
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 456
เมื่อมองไปรอบ ๆ ใบหน้าที่เป็นศัตรูลู่เฉินก็อดไม่ได้ที่จะแอบหัวเราะเย็นทำคุณได้โทษ มองคนผิดไปหมดเสียแล้วถ้ารู้ว่าจะเป็นเช่นนี้ เขาก็ไม่ควรให้ความช่วยเหลือตอนนี้ไม่เพียงแต่ไม่ประจบสอพลอ แต่ยังสร้างความปั่นป่วนไปทั่วโชคร้ายจริง ๆ"ลู่เฉิน ทําไมคุณไม่พูดอะไรเลย หรือเพราะขี้ขลาดเกิน เลยไม่กล้าพูด"ฉาวชิงซูยังคงก้าวร้าวและมีท่าทางที่จะสอบสวนจนถึงที่สุด"คุณพูดจบไปแล้ว ผมจะพูดอะไรได้อีก"ลู่เฉินหัวเราะเยาะ "ช่วยชีวิตพวกคุณไว้ พวกคุณกลับบอกว่าผมวางยาพิษ คําพูดยังมั่นใจอยู่ ไม่เคยเห็นคนเนรคุณอย่างพวกคุณเลย""ฮึ่ม! ยังกล้าเจ้าเล่ห์อีก?"ฉาวชิงซูสบตาอย่างเย็นชา "ถ้าไม่ใช่คุณวางยาพิษ งั้นคุณมาอธิบาย ทําไมคุณถึงมียาแก้พิษ""ถูกต้อง! คุณมียาแก้พิษได้อย่างไร?"ทุกคนต่างซักถามเสียงดังเรื่องมันบังเอิญมากจนต้องสงสัย"ผมเป็นหมอและเชี่ยวชาญด้านยา การถอนพิษให้พวกคุณ ไม่ใช่เรื่องปกติเหรอ" ลู่เฉินกล่าว"ฉันสามารถเป็นพยานได้ หนังสือแพทย์ของลู่เฉินไม่ธรรมดาจริง ๆ" ฉาวซวนเฟยส่งเสียงสนับสนุน"ฉันก็เป็นพยานได้" ฉาวอานอานเห็นด้วยสําหรับเทคนิคทางการแพทย์และบุคลิกภาพของลู่เฉิน พวกเขาเชื่อมั่น
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 457
"คับข้องใจอะไรกัน ยังไงวันนี้ใครก็ห้ามแตะต้องลู่เฉิน" ฉาวซวนเฟยไม่ไว้หน้าแม้แต่น้อยในสายตาของเธอ ผู้ชายของเธอมีค่ากว่าท้องฟ้าด้วยซ้ำอย่าบอกว่าถูกใส่ร้าย ต่อให้มีความผิดจริง ๆ เธอก็จะปกป้องจนถึงที่สุด"กําเริบเสิบสาน!"ฉาวเปียวเสียอารมณ์ทันทีและตะโกน: "มันเป็นเรื่องใหญ่ของครอบครัว เด็กๆอย่างเธอได้รับอนุญาตให้มายุ่งวุ่นวายที่นี่ได้อย่างไร ใครก็ได้ นำผู้หญิงคนนี้กลับไปที่ห้องของเธอด้วย""ใช่!"แม่อู๋และอีกหลายคนไม่กล้าลังเล ดึงฉาวซวนเฟยออกจากห้องจัดเลี้ยงเมื่อเห็นฉากนี้ ลู่เฉินอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วและคิดจะลงมือหลายครั้งและในที่สุดก็อดทนได้การกระทําของตระกูลฉาวทําให้เริ่มปะทุความโกรธในใจเขา"นายลู่ ตอนนี้ไม่มีใครช่วยคุณได้แล้ว"ฉาวชิงซุก้าวไปข้างหน้าสองก้าวและยิ้ม "ฉันเคยกล่าวไว้ก่อนหน้านี้ว่าให้คุณออกไปเร็ว ๆ แต่คุณไม่ฟัง ตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง เสียใจแล้วใช่ไหม""ผมไม่ใช่ฆาตกรที่วางยาพิษ" ลู่เฉินพยายามแก้ต่าง"เป็นฆาตกรสําคัญไหม ผมบอกว่าคุณเป็น งั้นคุณก็เป็น" ฉาวชิงซูหัวเราะเยาะ"ถ้างั้น คุณจงใจใส่ร้ายผมเหรอ" ลู่เฉินขมวดคิ้วเล็กน้อยการถูกตั้งข้อสงสัยเป็นเรื่องหนึ่ง ถูกต
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 458
เมื่อมองดูฉาวชิงซูที่ตายตาไม่หลับ ทุกคนก็ตกใจแล้วเบิกตากว้าง ใบหน้าเต็มใบด้วยความไม่อยากเชื่อพวกเขาไม่เคยฝันเลยว่า ลู่เฉินกล้าขนาดนี้และฆ่าคนโดยแค่พูดไม่ถูกหูหยาบคาย และโหดร้ายไม่มีโอกาสแม้แต่จะต่อรองจับตัวประกัน ควรจะเจรจากันก่อนไม่ใช่หรือไหงไม่พูดอะไรเลย ลงมือฆ่าโดยไม่มีเหตุผลด้วยซ้ำนี่ไม่ใช่แค่การเล่นตามกฎเท่านั้น"จบแล้ว ครั้งนี้จบแล้วจริงๆ"ฉาวอานอานตบหน้าผากและหลับตาปี๋หากก่อนหน้านี้ยังเป็นเพียงข้อสงสัย งั้นตอนนี้ ไม่ว่าความจริงจะเป็นอย่างไร ก็นั่งยืนยันตัวตนของฆาตกรลู่เฉินตั้งแต่นั้นมา ลู่เฉินก็เป็นศัตรูของตระกูลฉาวหลังจากเงียบไปไม่นาน ผู้คนก็เดือดพล่าน“เจ้าบ้า! กล้าดียังไงมาก่อเหตุฆาตกรรมในที่สาธารณะ? วันนี้คุณจะต้องตายแน่นอน!” "แม่งเอ้ย ผู้ชายคนนี้บ้าไปแล้วหรือเปล่า ในอาณาเขตของตระกูลฉาว กล้าฆ่าทายาทของตระกูลฉาวจริง ๆ เหรอ บ้าจริง ๆ!""ท้าทายทั้งตระกูลเฉาอย่างโจ่งแจ้ง ไม่เคยเห็นคนโหดร้ายขนาดนี้มาก่อนจริง ๆ"เนื่องจากพฤติกรรมของลู่เฉิน ทำให้สถานที่ประชุมประจำปีโกลาหลบางคนตกใจ บางคนตําหนิ และบางคนก็ชื่นชม"สัตว์เดรัจฉาน คุณมันสัตว์เดรัจฉาน!"เมื่อ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 459
"ทุกคนครับ ผมรู้ว่าพวกคุณเกลียดผม แต่ตอนนี้ลองฟังผมอธิบาย"ลู่เฉินมองไปรอบ ๆ และเอ่ยปากว่า "ขอแค่ให้ผมพูดให้จบ หลังจากนั้นจะฆ่าจะแกงผม ผมจะไม่ต่อต้านเด็ดขาด""ฮึ่ม! ความตายกําลังจะมาถึง คุณจะแก้ตัวได้อย่างไร" เฉาเปียวจ้องมอง"ไม่ว่าพวกคุณจะเชื่อหรือไม่ ผมก็ต้องบอกว่า ฉาวชิงซูสมควรตายจริง ๆ เพราะเขาต่างหากที่เป็นฆาตกรตัวจริงที่วางยาพิษ" คําพูดของลู่เฉินทำให้คนต้องประหลาดใจ"ไร้สาระ!"ฉาวเปียวครวญครางว่า "ชิงซูเป็นทายาทของตระกูลฉาวของผม จะวางยาพิษตระกูลฉาวได้อย่างไร ใส่ร้ายป้ายสีอย่างชัดเจน!""ใช่แล้ว แม้ว่าคุณจะแต่งเรื่อง ก็ต้องหาเหตุผลที่น่าเชื่อถือใช่ไหม บอกว่าฉาวชิงซูเป็นฆาตกร ใครจะเชื่อล่ะ"คนทั้งหลายเยาะเย้ยและมองดวงตาของลู่เฉิน ถ้าไม่ใช่ฉาวซวนเฟยขวางไว้ พวกเขาคงลงมือกันนานแล้ว"คุณบอกว่าฉาวชิงซูเป็นฆาตกร มีหลักฐานไหม"ในเวลานี้ ฉาวก้วนซึ่งไม่เคยพูดอะไรสักคํา ในที่สุดก็พูดแล้วก่อนที่ความจริงจะถูกเปิดเผย เขาไม่เชื่อใครเลย"ก่อนอื่น ผมไม่มีเรื่องบาดหมางกับตระกูลฉาว ไม่มีเหตุผลใด ๆ ที่จะวางยาพิษและใส่ร้ายคนตระกูลฉาว"ลู่เฉินเริ่มพูดอย่างช้า ๆ "ประการที่สอง ทุกคนรู้อยู่แ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 460
"ไร้สาระ ไร้สาระสิ้นดี""เราทุกคนเห็นอย่างชัดเจน ก่อนที่คุณจะลงมือฆ่าชิงซูมีชีวิตชีวาเสมอ จะบอกว่าเขาเป็นศพเหรอ ไร้สาระสิ้นดี!"ฉาวเปียวโกรธและเกลียดชังคนตรงหน้ามากยิ่งขึ้น“ฮึ่ม! คุณคิดว่าเราโง่เหรอ ทำไมคุณถึงคิดว่าเราจะเชื่อคำโกหกบ้าๆแบบนั้น!” "ไม่ผิดแน่ ฉาวชิงซูถูกคุณฆ่าแน่นอน เราทุกคนพิสูจน์ได้"ทุกคนไม่พอใจและตั้งคําถามมากขึ้นการฆ่าคนยังไม่ยอมรับ คาดไม่ถึงว่าจะใช้ข้ออ้างที่ไร้สาระนี้มาอนุมาน คิดว่าพวกเขาเป็นเด็กอายุสามขวบจริง ๆ เหรอ"วัยหนุ่ม คุณรู้หรือไม่ว่าตัวเองกําลังอะไรออกมา"ในขณะนี้ฉาวก้วนขมวดคิ้วเขาพยายามให้โอกาสลู่เฉินอธิบาย แต่คําพูดของอีกฝ่ายนั้นไร้สาระมากขึ้นเรื่อย ๆ"ฉันรู้ว่าพวกคุณไม่เชื่อ แต่ผมมีหลักฐาน"ลู่เฉินพูดพลางเดินไปหาศพของฉาวชิงซูและดึงเสื้อของเขาออกในไม่ช้า ลายสีแดงเข้มก็ปรากฏต่อสายตาของทุกคน"เห็นไหม นี่ก็คือจุดศพ!"ลู่เฉินพูดอย่างน่าตกใจอีกครั้ง"จุดศพ?"เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ทุกคนก็มองหน้ากันด้วยความตกใจและสงสัยในอีกด้านหนึ่ง มันตกใจกับคําพูดของลู่เฉิน ในทางกลับกัน เป็นการตั้งข้อสงสัยว่าจุดศพดังกล่าวเป็นของจริงหรือเท็จ"ฮึ่ม! คุณบอก
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 461
ฉาวเปียวตกตะลึง มีบางคนไม่อยากจะเชื่อนี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นภาพแปลก ๆ เช่นนี้"ท่านพ่อมดดำ! ต้องเป็นท่านพ่อมดดำแน่ๆ!"มีลูกหลานตระกูลฉาวอุทานออกมาเป็นพัก ๆเมื่อก่อนมีคนตายอย่างกะทันหันในบ้านเป็นช่วงๆ แต่ไม่น่ากลัวเท่าวันนี้"จิตใจโหดเหี้ยมจริง ๆ"ฉาวก้วนขมวดคิ้วลึก สีหน้าน่าเกลียดฆ่าฉาวชิงซูก่อน แล้วค่อยใช้เวทมนตร์คาถา ควบคุมศพของเขา และวางยาพิษทุกคนในตระกูลฉาววิธีการนี้ไม่เพียงแต่เป็นพิษเท่านั้น แต่ยังโหดร้ายอีกด้วยไม่มีใครทำได้นอกจากท่านพ่อมดดำ"ตอนนี้ พวกคุณควรเชื่อคําพูดของผมแล้วใช่ไหม" ลู่เฉินเอ่ยปากในเวลาที่เหมาะสม"นี่..."ฉาวเปียวกำลังจะพูดแต่ก็หยุดลงแม้ว่าจะยอมรับได้ยาก แต่ความจริงอยู่ตรงหน้าแล้ว ทนไม่ได้ที่เขาจะเชื่อ"พ่อ ตอนนี้ความจริงถูกเปิดเผยแล้ว ยังไม่เรียกคนของคุณถอยอีกหรือ" ฉาวซวนเฟยเตือน"ถอยไป"ฉาวก้วนโบกมือ ส่งสัญญาณให้ทหารรักษาการณ์ทั้งหมดแยกย้ายกันไป"พี่สาม ผมเป็นลูกชายคนเดียว จะตายเปล่าไม่ได้นะ"ฉาวจวินที่นั่งอยู่บนพื้นเป็นอัมพาตก็อดไม่ได้ที่จะร้องไห้"พี่อ้าย! เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับลู่เฉิน คนที่เราจะเกลียดควรเป็นท่านพ่อมดดำ" ฉาวก้วนมีส
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 462
"อยู่เบื้องหลัง?"เมื่อได้ยินคำเหล่านี้ สายตาของทุกคนก็จับจ้องไปที่หญิงงามถ้าเป็นเมื่อก่อน ลู่เฉินพูดคําเหล่านี้ พวกเขาย่อมไม่เชื่อและเยาะเย้ยด้วยซ้ําแต่หลังจากเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้น พวกเขาต้องพิจารณาอย่างรอบคอบท้ายที่สุดแล้ว หากศพเดียวสามารถกระโดดโลดเต้นได้อย่างมีชีวิต จะมีอะไรที่เป็นไปไม่ได้อีก"หมอมหัศจรรย์ตัวน้อย ฉันถามตัวเองว่าฉันไม่เคยทำให้คุณขุ่นเคือง ทำไมคุณถึงใส่ร้ายฉัน"หญิงสาวสวยขมวดคิ้วและหน้าน่าเกลียดเล็กน้อย"ลู่เฉินถ้าไม่มีหลักฐานคุณอย่าพูดพล่ามดีกว่า" ฉาวก้วนเตือนอย่างรุนแรงพี่ชายคนโตของตนเพิ่งประสบความเจ็บปวดจากการสูญเสียลูกชายและตอนนี้ภรรยาถูกกล่าวหาว่าเป็นคนในนี่เป็นการโรยเกลือลงบนบาดแผลของมันอย่างไม่ต้องสงสัย"ถูกต้อง! คุณมีหลักฐานอะไรที่จะพิสูจน์ว่าพี่สะใภ้มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้" ฉาวเปียวปรบมืออย่างเงียบ ๆ"ในเมื่อผมกล้าพูด ผมก็มั่นใจโดยธรรมชาติในระดับหนึ่ง"ลู่เฉินมองหญิงสาวที่สวยงามด้วยสายตาที่สดใสและกล่าวว่า "กลิ่นแปลก ๆ บนร่างกายของฉาวชิงซูเธอก็มีและชัดขึ้น ไม่เชื่อว่าพวกคุณจะไม่ได้กลิ่น"ผู้หญิงที่อยู่ใกล้ ๆ หลายคนเดินไปดมและพยักหน้า
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 463
ยังไม่ทันได้รอให้เขารู้สึกตัว ได้มีมีดปลายแหลม 1 เล่มแขวนอยู่ที่คอแล้วกริชเต็มไปด้วยแสงสีดำ และเห็นได้ชัดว่ามีพิษ"จิ้งเอ่อ นี่ทําอะไรอยู่"ฉาวจวินตกตะลึงและไม่รู้จะทําอย่างไรดีเขาไม่คิดว่าคนที่นอนข้างหมอนของเขาจะใช้มีดแทงตัวเขาเอง"อย่าตะโกนมั่วซั่ว จิ้งเอ่อของคุณ ตายไปแล้วเมื่อหลายวันก่อน" หญิงสาวสวยยิ้มเล็กน้อย"คุณไม่ใช่จิ้งเอ่อ คุณเป็นใครกันแน่?"ฉาวจวินมีสีหน้าเปลี่ยนไป"ท่านพ่อมดดำคืออาจารย์ของฉัน คุณคิดว่าฉันเป็นใคร" หญิงสาวสวยยิ้มไม่เปลี่ยน"คุณเป็นสาวกของท่านพ่อมดดำ?"ฉาวก้วนขมวดคิ้วขมวดและใบหน้าเคร่งขรึมการป้องกันขโมยในบ้านเป็นเรื่องยากไม่คิดว่าท่านพ่อมดดำจะบุกเข้าไปในบ้านตระกูลฉาวแล้ว"เป็นการวางยาพิษของเจ้าจริง ๆ เอาคนมาจับไว้!"ฉาวเปียวไม่พูดสักคําและออกคําสั่งโดยตรง"หยุดทั้งหมด!"กริชของสาวสวยกระดกขึ้นเล็กน้อยและขู่ว่า "มีดของฉันดับพิษแล้ว ขอแค่กรีดหนังนิดหน่อย พี่ชายคนโตของพวกคุณจะตายอย่างไม่ต้องสงสัย ดังนั้นฉันจึงแนะนําพวกคุณว่าอย่ามายุ่ง"พอคําพูดนี้ออกมา ทุกคนก็หยุดและไม่กล้าก้าวไปข้างหน้าอีก"ปล่อยพี่อ้ายของข้า ข้าจะไว้ชีวิตเจ้า!" ฉาวก้วนร้องเ
บทล่าสุด
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1200
กระโดดขึ้นไปกลางอากาศ แล้วก็หยุดกะทันหันแสงแดดส่องลงมา เสื้อเกราะสีทองของเหลยว่านจุนส่องแสงประกาย และสะดุดตาเป็นพิเศษ"ดาบนี้เรียกว่าโพ่หยวีนกวน ผมเคยเก็บตัวมาสามปี ถึงจะเรียนรู้เทคนิคนี้ให้ได้""จนถึงตอนนี้ ยังไม่เคยแสดงต่อหน้าคนนอกเลย""วันนี้ จะเป็นเกียรติในชีวิตของคุณที่สามารถตายด้วยดาบนี้ของผม!""ดูดาบผมสิ!"พูดจบ ดาบทองของเหลยว่านจุนก็สั่นอย่างกะทันหัน ตัวเขาก็กลายเป็นแสงสีทองที่แสบตา พุ่งลงมาอย่างรวดเร็วโมเมนตัมของมันยิ่งใหญ่เหมือนแม่น้ำไหลลง ไม่สามารถหยุดยั้งได้และอยู่ยงคงกระพัน"ดาบที่เร็วมาก ลมดาบที่น่ากลัวมาก""โอ้พระเจ้า นี่คือการลงโทษจากพระเจ้าหรือ น่ากลัวเกินไป!"“เมื่อดาบนี้ใช้ออกมา จะไม่มีใครหยุดยั้งได้ การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่ม ถึงตายก็ยังได้รับเกียรติ”ดาบที่น่าตกใจของเหลยว่านจุนทําให้เกิดความโกลาหลเหล่านักสู้ต่างสะเทือนใจแสงสีทองนั้นพราวเหมือนดวงอาทิตย์ ทําให้คนไม่สามารถต้านทานได้แม้แต่น้อยดาบนั้นตกลงมาเหมือนวันสิ้นโลกมาถึงมากพอที่จะทำลายทุกอย่าง!"ชางฉง!"ในขณะที่เหลยว่านจุนออกดาบ ลู่เฉินก็เคลื่อนไหวอย่างกะทันหันเห็นเพียงว่าเขาตบเบาๆ ดาบสีดำท
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1199
เมื่อที่เกิดเหตุสงบเหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวที รู้สึกแต่หลังเย็นและหวาดกลัวคลื่นกระทบของการโจมตีเมื่อกี้นั้นน่ากลัวเกินไปหากไม่ได้เตรียมการมานานและหลบได้ทัน เกรงว่าจะถูกประแทกจนได้รับบาดเจ็บสาหัสทันทีถึงกระนั้น พลังทําลายล้างที่น่ากลัวนั้นยังคงทําให้คนกลัวในใจ"ไม่เลว ความแข็งแกร่งของคุณแข็งแกร่งกว่าตอนที่อยู่ในป่าดำเลย"เหลยว่านจุนแบกมือข้างเดียวไว้ด้านหลัง และยิ้มเบา ๆ ดูเหมือนว่าชัยชนะอยู่ในมือแล้ว "น่าเสียดายที่คุณยังคงต้องตายในวันนี้""เหลยว่านจุน มีความสามารถจริง ๆ อะไร ก็ใช้ออกมาเลย มิฉะนั้นคุณจะไม่มีโอกาสแล้ว"ลู่เฉินยืนตัวตรงอย่างช้า ๆ สายตายังคงเย็นชาการโจมตีเมื่อกี้นั้น ทำให้เขารู้ว่าความแข็งแกร่งของเหลยว่านจุนเป็นยังไงถ้าไม่มีอะไรที่เกินความคาดคิด อีกฝ่ายใกล้จะมาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้วโชคดีที่ยังไม่ได้ทะลุไปอย่างเต็มที่เพราะเวลา ไม่งั้นจะรับมืออย่างลำบาก"ฮึ่ม! คุณไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาจริง ๆ"เหลยว่านจุนหรี่ตาเล็กน้อย โมเมนตัมเพิ่มขึ้นอีกครั้ง เสื้อคลุมทั้งตัวไม่มีลมพัดแต่ปลิวอยู่ และส่งเสียงด้วย "คุณต้องดูความแข็งแกร่งที่แท้จริงของผมไม่ใช่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1198
การฝึกร่างขั้นจงซือก็มีคนที่แข็งแกร่งกว่าหรืออ่อนแอกว่า ช่องว่างของดินแดนเล็ก ๆ แต่ละระดับจะยากที่จะข้ามได้"หัวหน้าอู๋ประเมินคนนี้สูงเกินไปแล้ว"เจี่ยงซิวเจินส่ายหัวด้วยรอยยิ้ม "ถ้าผมมองไม่ผิด หลังจากหัวหน้าเหลยเก็บตัวครั้งนี้ ความแข็งแกร่งได้ก้าวไปอีกขั้นหนึ่ง จัดการกับลู่เฉิน ใช้สามท่าก็สามารถจัดการได้แล้ว""อ้อ เหรอ"อู๋หงต๋ายักคิ้ว ค่อนข้างประหลาดใจเหลยว่านจุนได้ประสบความสําเร็จอย่างมากในการฝึกร่างขั้นจงซือเมื่อหลายปีก่อน หากมีความก้าวหน้าอีก เขาจะใกล้มาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้สไม่ใช่หรือถ้าเป็นเช่นนั้น สำนักงานเจิ้นอู่ก็ต้องประเมินมูลค่าของเขาใหม่แล้ว"ลู่เฉิน คุณไม่ควรมาท้าทายผม ตอนอยู่ในป่าดำ ผมเคยให้โอกาสคุณแล้ว ไม่คิดว่าคุณจะยังเอาไข่มากระทบหินอีก วันนี้ ไม่มีใครช่วยคุณได้แล้ว"เหลยว่านจุนยังคงเข้าใกล้ต่อไป โมเมนตัมที่น่ากลัวในตอนแรกก็เพิ่มขึ้นอีกครั้งราวกับคลื่นสึนามิกวาดมา"แกร็บ แกร็บ...” ภายใต้การบีบอัดอย่างรุนแรง ออร่าที่เกิดขึ้นรอบ ๆ ลู่เฉินก็เริ่มมีรอยแตกทีละรอยเกิดขึ้นเหมือนกระจกขนาดใหญ่ที่กําลังจะแตกรอยแตกแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว และหนาแน่นขึ้นเรื
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1197
ภายใต้เสียงตะโกนของเหลยว่านจุน ใบไม่ต้องรับผิดชอบก็ส่งมาทั้งสองคนไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระ เซ็นชื่อบนใบไม่ต้องรับผิดชอบและพิมพ์ลายนิ้วมือติดต่อกันการดวลกันสังเวียน จะเป็นหรือจะตายนั้นกำหนดโดยโชคชะตามาตลอด แต่โดยทั่วไปแล้วถ้าไม่มีความเกลียดชังอย่างลึกซึ้ง ฝ่ายชนะจะออมมือ นี่เป็นกฎที่ไม่ได้เขียนไว้แต่หลังจากเซ็นใบไม่ต้องรับผิดชอบแล้ว กฎนี้ก็ถูกทําลายแล้วไม่ได้ออมมือ ไม่มีทางถอย มีแค่สู้ชีวิตจะอยู่หรือตาย ไม่มีทางเลือกอื่น"ลู่เฉิน นี่เป็นการตัดสินใจที่โง่ที่สุดในชีวิตของคุณ"หลังจากเซ็นชื่อเสร็จแล้ว โมเมนตัมของเหลยว่านจุนก็เปลี่ยนไปแล้วจากการสง่างามกลายเป็นคนเฉียบคม และมีบารมีแรงกดดันที่เหมือนภูเขาถูกปล่อยออกจากร่างกายเขา และปกคลุมทั้งที่เกิดเหตุทันทีหลังจากนั้น เหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวทีรู้สึกเพียงว่าร่างกายหนักขึ้น เหมือนมีก้อนหินที่มองไม่เห็นก้อนหนึ่งกดลงบนไหล่ของพวกเขา แม้แต่การหายใจก็เริ่มถี่ขึ้นคนที่อ่อนแอ ยิ่งหอบและเหงื่อออกเต็มหัว"แรงกดดันจากการฝึกร่างขั้นจงซือที่น่ากลัว หรือว่านี่ก็คือความแข็งแกร่งที่แท้จริงของหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือ"ทุกคนสั่นใ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1196
นี่อะไรกันเนี่ยไม่ใช่เพื่อตำแหน่งและอำนาจ เพื่อสร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ถึงมาท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือทำไมจะฟังดูเหมือนเป็นการแก้แค้นระหว่างทั้งสองคน มีความแค้นอะไรหรือ"พวกบ้าที่ใจกล้า คุณกล้าดูถูกหัวหน้าพันธมิตรอย่างโจ่งแจ้ง เป็นบาปชั่วร้ายที่ให้อภัยไม่ได้จริง ๆ"เหลยเชียนฉงลุกขึ้นและตําหนิเสียงดังสมาชิกของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ก็เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองในใจและตะโกนไม่หยุดเหลยว่านจุน เป็นหน้าเป็นตาของทั้งพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ถูกใส่ร้ายในที่สาธารณะ ย่อมจะทนไม่ได้"ได้แล้ว เงียบหน่อย"เหลยว่านจุนยกมือขึ้นอย่างช้า ๆ หยุดเสียงอึกทึกครึกโครมของสมาชิกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ แล้วก็พูดอย่างไม่เปลี่ยนสีหน้าว่า "ลู่เฉิน ความยุติธรรมอยู่ในใจคน ที่ผมทําสิ่งต่าง ๆ จะเปิดเผยเสมอ คุณคิดว่าการพูดพล่อย ๆ ไม่กี่คําจะทําให้ชื่อเสียงของผมเสื่อมเสียได้หรือ""ใส่ร้ายเหรอ ฮึ่ม..."ลู่เฉินส่งเสียงฮื่มอย่างเย็นชา "คุณเขียนด้วยมือ ลบด้วยเท้า กระทำสิ่งที่ฝ่าฝืนกฎเกณฑ์ของอาจารย์และศีลของบรรพบุรุษ สู้สัตว์ไม่ได้ด้วยซ้ำ คนหน้าซื่อใจคดอย่างคุณ ต้องถูกทุกคนลงโทษเลย""กําเริบเสิบสาน!"
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1195
"ถึงแล้วหรือ?"เมื่อได้ยินอย่างนั้น หลายคนก็มองตามสายตาของเจี่ยงซิวเจินไปทันทีได้เห็นว่าหลังคาของสํานักงานใหญ่พันธมิตรศิลปะการต่อสู้ มีเงาสีขาวหนึ่งกระโดดลงมาอย่างกะทันหันเงามนุษย์แกว่งไปแกว่งมาตามลม เบาเหมือนไม่มีอะไร เหมือนขนนกสีขาว"มาแล้ว หัวหน้าเหลยมาแล้ว"เมื่อมองดูเงามนุษย์ที่ตกลงมาจากท้องฟ้า ทั้งสนามสู้ก็ฮือฮาขึ้นมาทันทีเหลยว่านจุน หัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ได้ปรากฏตัวในที่สุดท่ามกลางสายตาของทุกคน เหลยว่านจุนในชุดขาว แบกมือทั้งสองข้างไว้ข้างหลัง เสื้อผ้าปลิว เท้าเหยียบบนลม ราวกับเป็นเทพเจ้าตกลงมาบนโลกลอยละลิ่วลงมาด้วยอารมณ์ที่ลึกลับและสูงส่งไม่มีบารมีที่บีบบังคับ ไม่มีออร่าที่แข็งแกร่ง มีแค่ความศักดิ์สิทธิ์ที่ทําให้คนไม่กล้ามองตรง ๆ และไม่สามารถดูหมิ่นได้ในขณะนี้ เหลยว่านจุนเป็นเหมือนแสงที่สว่างที่สุดในโลกนี้ส่องบนแผ่นดิน สลายความมืดทำให้คนเคารพจากใจ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"ในเวลานี้ เหลยเชียนฉงลุกขึ้นก่อน และทําความเคารพ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"เหล่าสาวกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้จํานวนมากที่อยู่ข้างหลังเขาก็พากันลุกขึ้น และตะโกนพร้
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1194
"น้อง ตราบใดที่คุณเข้าร่วมสำนักงานเจิ้นอู่ ผมสามารถตัดสินใจได้ อนุญาตให้คุณขึ้นตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า!" อู๋หงต๋าเสนอเงื่อนไขที่ดีในสำนักงานเจิ้นอู่ ตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า อยู่เหนือผู้จัดการด้วยซ้ำเพิ่งเข้าร่วมก็ขึ้นสองระดับติดต่อกัน นี่เป็นการเลื่อนตําแหน่งเกินมาตรฐานแล้ว"ขอโทษครับ ผมยังคงไม่สนใจ"ลู่เฉินส่ายหัวอีกครั้งการปฏิเสธซ้ำๆทําให้อู๋หงต๋าขมวดคิ้วเขาไว้หน้ามากพอแล้ว ไม่คิดว่าเด็กตรงหน้านี้จะไม่รู้จักชั่วดีขนาดนี้"ไม่ใช่มั้ง ขนาดตําแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้าของสำนักงานเจิ้นอู่ก็ไม่เอา เด็กคนนี้คิดอะไรอยู่?""มันเป็นเรื่องดีมากที่ได้รับความสำคัญจากสำนักงานเจิ้นอู่ เด็กคนนี้ไม่ซาบซึ้งเลยเหรอ ไม่รู้จักชั่วดีจริง ๆ""ฮึ่ม! การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มอะไร ต่อหน้าสำนักงานเจิ้นอู่ เป็นไก่อ่อนทั้งนั้น"นักสู้ที่อิจฉาบางคน ต่างวิจารณ์ขึ้นการชักชวนของสำนักงานเจิ้นอู่ได้รับการยกย่องว่าเป็นเกียรติยศสูงสุดจากนักสู้มากมายแต่ลู่เฉินกลับปฏิเสธหลายครั้ง ไม่ได้เห็นสำนักงานเจิ้นอู่ในสายตาเลย หยิ่งผยองจริง ๆ"น้อง ถ้าพลาดโอกาสนี้ไปจะไม่มาอีก คุณแน่ใจนะว่าจะไม่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1193
"คุ้นตา?"เฉินหยวนเวยสงสัยเล็กน้อย "หรือว่าหัวหน้าอู๋เคยเห็นการฝึกร่างขั้นจงซือลู่มาก่อน""ผมอาจจะดูผิดแล้วมั้ง"อู๋หงต๋าสัมผัสเคราของตัวเอง ครุ่นคิดไปครู่หนึ่ง แต่ก็จําไม่ได้ด้วยความทรงจําของเขา ตราบใดที่เป็นนักสู้ที่ยอดเยี่ยม แทบจะเห็นแวบหนึ่งก็ลืมไม่ได้เลยอีกฝ่ายอายุยังน้อย ก็สามารถเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือได้ ในทั่วประเทศหลง จะเป็นคนที่หายากอัจฉริยะแบบนี้ ตามเหตุผลแล้ว ตราบใดที่เขาเคยเห็น ก็ไม่สามารถลืมได้แต่ตอนนี้ที่เขาจำไม่ได้ ก็พิสูจน์ว่าทั้งสองฝ่ายไม่รู้จักกัน"หัวหน้าอู๋ ท่านเดินทางมาไกล คงเหนื่อยแล้วแน่นอน กรุณาไปนั่งพักผ่อนด้วยครับ" เฉินหยวนเวยทำท่าเชิญด้วยมือเดียว"ไม่ต้องรีบ ผมจะไปพบการฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มคนนี้หน่อย"หลังจากบอกประโยคนี้ไป อู๋หงต๋าก็เดินตรงขึ้นสังเวียนเมื่อเห็นฉากนี้ เฉินหยวนเวยอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ในไม่ช้าก็กลับมาเป็นปกติเหตุผลที่สําคัญที่สุดที่สำนักงานเจิ้นอู่แข็งแกร่งจนทำให้ผู้คนพูดถึงก็จะเปลี่ยนสีหน้า ก็คือรับสมัครผู้มีความสามารถมากมายไม่ว่าจะเป็นคนชั่ยหรือคนดี ตราบใดที่มีความสามารถ ตราบใดที่มีทักษะที่โดดเด่น ตราบใดที่แข็ง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1192
"ลู่เฉิน คุณต้องสู้อย่างยอดเยี่ยม สร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ให้ผู้คนเห็นว่าอะไรเรียกว่าไม่มีใครเทียบได้ อยู่ยงคงกระพัน!"มองดูด้านหลังที่ตั้งตรงนั้น จั่วซินเยว่พึมพํากับตัวเอง ในดวงตาที่สวยงามเต็มไปด้วยความรักและความนับถือผู้ชายตัวโต ก็ควรจะถือดาบยาว ทำคุณงามความดีชั่วนิรันดร์ แม้ข้างหน้าจะลำบาก ก็ยังก้าวไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญและไม่เกรงกลัวนี่แหละ ถึงจะเป็นผู้ชายจริงๆ"กล้าท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ วันนี้ก็คือวันตายของคุณ!"หยางเจี๋ยมีสีหน้ามืดมน และแอบสาปแช่งเขาแค่หวังว่าทันทีที่ลู่เฉินขึ้นไปบนเวที ก็ถูกเหลยว่านจุนต่อยจนตาย"ฮึ่ม! จะตายไม่ช้าก็เร็ว แค่มีชีวิตอยู่อีกกี่นาทีเท่านั้น"เหลยเชียนฉงยิ้มอย่างดุเดือด สายตาดุร้ายมาก"ศิษย์พี่ลู่ ต้องปลอดภัยเลยนะ"หลินหรง พนมมือไหว้ แอบสวดมนต์"แม่งเอ้ย เด็กคนนี้กล้าขึ้นไปจริง ๆ เขาคงไม่คิดว่าตัวเองทําได้จริง ๆ เหรอ"เถาหยางขมวดคิ้ว ในดวงตาเต็มไปด้วยความอิจฉาและความเกลียดชังเขาไม่เข้าใจ ทั้งๆที่เป็นเพื่อนวัยเดียวกัน ทําไมลู่เฉินถึงกลายเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือ แต่เขาไม่ได้ฝ่าฟันไปถึงการฝึกร่างขั้นเซียนเทียนด้วยซ้ำทำไมล่
