บทที่ 459

"ทุกคนครับ ผมรู้ว่าพวกคุณเกลียดผม แต่ตอนนี้ลองฟังผมอธิบาย"

ลู่เฉินมองไปรอบ ๆ และเอ่ยปากว่า "ขอแค่ให้ผมพูดให้จบ หลังจากนั้นจะฆ่าจะแกงผม ผมจะไม่ต่อต้านเด็ดขาด"

"ฮึ่ม! ความตายกําลังจะมาถึง คุณจะแก้ตัวได้อย่างไร" เฉาเปียวจ้องมอง

"ไม่ว่าพวกคุณจะเชื่อหรือไม่ ผมก็ต้องบอกว่า ฉาวชิงซูสมควรตายจริง ๆ เพราะเขาต่างหากที่เป็นฆาตกรตัวจริงที่วางยาพิษ" คําพูดของลู่เฉินทำให้คนต้องประหลาดใจ

"ไร้สาระ!"

ฉาวเปียวครวญครางว่า "ชิงซูเป็นทายาทของตระกูลฉาวของผม จะวางยาพิษตระกูลฉาวได้อย่างไร ใส่ร้ายป้ายสีอย่างชัดเจน!"

"ใช่แล้ว แม้ว่าคุณจะแต่งเรื่อง ก็ต้องหาเหตุผลที่น่าเชื่อถือใช่ไหม บอกว่าฉาวชิงซูเป็นฆาตกร ใครจะเชื่อล่ะ"

คนทั้งหลายเยาะเย้ยและมองดวงตาของลู่เฉิน

ถ้าไม่ใช่ฉาวซวนเฟยขวางไว้ พวกเขาคงลงมือกันนานแล้ว

"คุณบอกว่าฉาวชิงซูเป็นฆาตกร มีหลักฐานไหม"

ในเวลานี้ ฉาวก้วนซึ่งไม่เคยพูดอะไรสักคํา ในที่สุดก็พูดแล้ว

ก่อนที่ความจริงจะถูกเปิดเผย เขาไม่เชื่อใครเลย

"ก่อนอื่น ผมไม่มีเรื่องบาดหมางกับตระกูลฉาว ไม่มีเหตุผลใด ๆ ที่จะวางยาพิษและใส่ร้ายคนตระกูลฉาว"

ลู่เฉินเริ่มพูดอย่างช้า ๆ "ประการที่สอง ทุกคนรู้อยู่แ