Share
บทที่ 297
Related chapter
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 298
"โอเค ฉันรับปากกับคุณ..."ในคลับระดับไฮเอนด์แห่งหนึ่ง เมื่อฟังเสียงที่ดังจากอีกฝั่งของโทรศัพท์ หลงอ้าวยิ้มอย่างอดไม่ได้ "ได้ งั้นเราเจอกันคืนนี้นะ จำไว้ว่าผมไม่อยากถูกเบี้ยวนัดอีกครั้ง “พูดจบ เขาก็วางสายไปในขณะนี้ ยังมีหนุ่มสาวหลายคนนั่งอยู่ข้าง ๆ เขา หลังจากทราบเรื่องราวทั้งหมด แต่ละคนก็ยกนิ้วให้"คุณชายหลงครับ ไม่คิดว่าคุณจะใช้ลูกไม้เพียงเล็กน้อยก็ให้คนสวยเชื่อฟังได้ เก่งจริง ๆนะครับ" ใบหน้าของชายหนุ่มผมขาวคนหนึ่งเต็มไปด้วยความชื่นชม"ฮ่าฮ่า... ถ้าไม่ส่งน้องเธอเข้าคุก เธอจะเชื่อฟังได้อย่างไร? สาวสวยสุดยอดแบบนี้ พลาดไม่ได้นะ" หลงอ้าวยิ้มอย่างชั่วร้ายไม่มีผู้หญิงคนไหนที่เขาชอบหนีไปได้เพียงแค่ใช้ความคิดมากขึ้นและใช้วิธีการบางอย่างอย่างเช่นหลี่ชิงเหยา ดูเหมือนเป็นผู้หญิงที่มีรักความบริสุทธิ์มาก แต่ตราบใดที่ลงมือจากญาติและเพื่อนของเธอ ก็สามารถควบคุมเธอได้อย่างง่ายดาย"คุณชายหลงครับ ผมอยากรู้นิดหน่อย คุณเล่นก็เล่น ทําไมต้องแต่งงานกับเธอด้วย? นี่เหมือนไม่ตรงกับสไตล์การทํางานของคุณเลย" ชายหนุ่มผมขาวถามอย่างลองใจ"คุณถามถึงจุดสำคัญแล้ว"หลงอ้าวจุดซิการ์อและพูดอย่างมีความหมายว่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 299
สายแรก ไม่รับสายสายที่สอง ก็ยังไม่รับสายเช่นกันจนถึงสายครั้งที่ 3 ถึงจะรับในที่สุด"ฮัลโหล ชิงเหยา คืนนี้คุณไม่ใช่ให้ผมเลี้ยงข้าวหรอ? แล้วคุณอยู่ที่ไหนล่ะ? ทําไมยังไม่มาถึงล่ะ?” ลู่เฉินพูดก่อน"เอ่อ...ขอโทษที ฉันมีธุระต้องทำหน่อย ไปไม่ได้ชั่วคราวค่ะ" หลี่ชิงเหยาอึกอักเล็กน้อย"โอ้ เป็นแบบนี้หรือ งั้นคุณจะมาถึงเมื่อไหร่ล่ะ?" ลู่เฉินถามต่อ"ฉันต้องกินข้าวกับลูกค้า คืนนี้น่าจะมาไม่ได้แล้ว ขอโทษนะคะ" เสียงของหลี่ชิงเหยอย่างแปลกเล็กน้อย"ไม่เป็นไร งานสําคัญกว่า งั้นคุณยุ่งก่อน ผมก็ไม่รบกวนแล้วนะ" ลู่เฉินแสดงออกอย่างใจกว้างมากแม้จะเสียดายเล็กน้อยแต่ก็เข้าใจได้"อืม ได้ ฉันจะเลี้ยงคุณวันหลัง""ได้"ลู่เฉินยิ้มเล็กน้อย ตอนที่เขากําลังจะวางสาย จู่ ๆ ก็มีเสียงผู้ชายที่คุ้นเคยมาจากฝั่งตรงข้ามว่า "ชิงเหยา คุณกําลังโทรหาใครอยู่? รีบเข้ามาดื่มกับผมสักสองสามแก้ว..."พูดจบ โทรศัพท์ก็วางไปทันที"เจ้านายครับ คุณหลี่จะมาเมื่อไหร่ล่ะครับ" ผู้จัดการถาม"เธอมีธุระ มาไม่ได้แล้ว ของพวกนี้ถอนออกหมดเถอะ ทําให้ทุกคนลำบากแล้วเลยนะ"ลู่เฉินยิ้มอย่างสุภาพแล้วลุกขึ้นจากไปเหลือคนกลุ่มหนึ่งมองหน้าก
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 300
ในห้องเพรสซิเดนเชียลสวีทจางชุ่ยฮัวช่วยพยุงหลี่ชิงเหยาขึ้นไปบนเตียง แล้วถอดรองเท้าให้เธอสุดท้ายยังไปเอาน้ำอุ่นมาช่วยเช็ดแก้มและร่างกายของเธอด้วย"แม่ ฉันไม่สบายหน่อย ฉันอยากดื่มน้ํา"หลี่ชิงเหยานอนอย่างอ่อนแรง รู้สึกแค่ปากแห้ง"ดื่มน้ําจะไม่มีประโยชน์ ฉันจะไปซื้อนมให้คุณ คุณรอสักครู่นะ"หลังจากจางชุ่ยฮัวหาข้ออ้างแล้ว เธอก็ออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว"ป้าจางครับ ชิงยาวเป็นอย่างไรบ้าง?”เพิ่งออกจากห้องก็เจอหลงอ้าวที่ตามมา"ไม่มีอะไรหรอก นอนพักหนึ่งก็ได้แล้ว" จางชุ่ยฮัวยิ้มอย่างประจบ"ป้าจางจะออกไปทําอะไรล่ะ?" หลงอ้าวถามต่อ"ซื้อนมให้ชิงเหยาอุ่นท้อง เผื่อท้องจะไม่สบาย""แบบนี้หรือ"หลงอ้าวยิ้มอย่างมีความหมาย "แต่แถวนี้ไม่มีที่ขายนม คาดว่าต้องไปที่ไกลหน่อย ดังนั้นคุณต้องกลับมาช้าๆ "“เป็นไปไม่ได้มั้ง? ฉันเพิ่งเห็นว่าชั้นล่างมีซูเปอร์มาร์เก็ตร้านหนึ่ง" จางชุ่ยฮัวพูดด้วยรอยยิ้ม"ทำไม? คุณกําลังสงสัยคําพูดของผมเหรอ?” รอยยิ้มของหลงอ้าวค่อยๆหายไปสายตาที่เย็นชาเหมือนสัตว์ป่า"ไม่ๆๆ ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้น ฉันเข้าใจแล้ว ฉันสัญญาว่าจะกลับมาช้าๆอย่างแน่ค่ะ" จางชุ่ยฮัวรีบยิ้ม"งั
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่301
ถ้าอีกฝ่ายจะบังคับเธอจริง ๆ เธอยอมไปตายดีกว่ารับการดูถูก"จะบังคับคุณแล้วยังไงล่ะ? ผู้หญิงที่เคยแต่งงาน คุณแม่งแกล้งทำเป็นบริสุทธิ์อะไรต่อหน้าผม? รีบถอดเสื้อผ้าตัวเองออก"หลงอ้าวตะโกนอย่างเข้มงวด"ไม่"หลี่ชิงเหยากัดฟัน เธออดทนต่อความไม่สบายของร่างกาย วิ่งออกจากประตูอย่างโซเซ"วิ่งเหรอ? คุณคิดว่าจะหนีได้เหรอ?"หลงอ้าวหัวกราะอย่างชั่วร้าย แล้วรีบวิ่งไล่ตามไปเมื่อเห็นว่าหลี่ชิงเหยาใกล้จะหนีถึงที่ประตูลิฟต์ หลงอ้าวก็เร่งความเร็วทันทีและพุ่งเธอจนล้มลงกับพื้นจากนั้นก็เริ่มฉีกเสื้อผ้าอย่างบ้าคลั่ง"ติ๊ง"ในเวลานี้ ประตูลิฟต์เปิดอย่างกะทันหันสองคนเงยหน้าขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว แล้วก็ตกตะลึงทันทีลู่เฉินที่มีสีหน้าเย็นชาเดินออกมาจากลิฟต์"พวกคุณ ทําอะไรกันอยู่?"ลู่เฉินกัดฟัน ตัวเขาเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าก่อนหน้านี้เมื่อคุยโทรศัพท์ เห็นว่าหลี่ชิงเหยพูดอ้อมค้อม เขาก็ตระหนักได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติดังนั้นเขาก็เรียกคนมาระบุตําแหน่งรถของหลี่ชิงเหยาทันทีแต่เมื่อเขามาถึงที่เกิดเหตุก็ได้เห็นฉากตรงหน้านี้"เฮ่ย เปนคุณหรือ?"หลงอ้าวลุกขึ้นอย่างช้า ๆ เขายกกางเกงขึ้นอย่างเป็นธรรมชาติ แล้วยิ้
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่302
"พูดไม่ออกแล้วเหรอ? ดังนั้น คุณยอมรับโดยปริยายแล้วใช่ไหม?"เมื่อเห็นว่าหลี่ชิงเหยาไม่พูดอะไร ความหวังสุดท้ายในใจของลู่เฉินก็พังทลายลงอย่างสมบูรณ์เขาให้โอกาสเธอได้อธิบาย แต่น่าเสียดาย เขาไม่ได้ผลลัพธ์ที่เขาอยากได้"ขอโทษ...ฉันมีความทุกข์ใจ"หลี่ชิงเหยาแค่รู้สึกเจ็บใจมาก จนหายใจก็ลําบากขึ้นแล้ว"ความทุกข์ใจเหรอ?"ลู่เฉินหัวเราเยาะเย้ย “ความทุกข์ใจอะไร ถึงทำให้คุณขายตัวได้? ความทุกข์ใจอะไร ถึงทำให้คุณไม่สามารถอธิบายได้คำเดียว?""ขอโทษที...ขอโทษ..."น้ำตาของหลี่ชิงเหยาไหลเหมือนฝนตก ใจเธอสับสนวุ่นวายมาก"อย่ามาบอกว่าขอโทษผม เราหย่ากันแล้ว ที่คุณทําอะไร ผมก็ไปสนใจไม่ได้ ดังนั้นคุณไม่ได้ขอโทษต่อผม"สีหน้าของลู่เฉินค่อยๆ เย็นชาลง "แต่จากนี้ไป โปรดอย่ามารบกวนผมอีก ผมก็มีหัวใจด้วย ทนการทรมานแบบนี้ของคุณไม่ไหว ขอคุณปล่อยผมไป ได้ไหม?""ฉัน..."หลี่ชิงเหยาอ้าปากและไม่รู้ว่าจะพูดอะไรอาจในเวลานี้ ตัดกันอย่างสมบูรณ์ กลับเป็นการปลดปล่อยอย่างหนึ่งมั้ง?เธอจำเป็นต้องประนีประนอมกับหลงอ้าวเพื่อน้องชายเธอ เพื่อตระกูลของเธอ เพื่อลู่เฉินแต่เธอก็ตัดสินใจแล้ว วันแต่งงาน ก็คือเวลาที่เธอเสียชีว
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่303
ลู่เฉินที่กลับถึงโรงพยาบาล แค่รู้สึกใจขุ่นและยากที่จะสงบอยู่นานคําพูดของหลี่ชิงเหยาทำร้ายเขาอย่างหนักเขาไม่คาดคิดว่าอีกฝ่ายจะเป็นคนแบบนี้ตั้งใจเข้าใกล้ เล่นกลเขาเพื่อแก้แค้นทั้งๆที่สามารถอยู่ดีเลิกดี แต่ต้องทำจนเป็นศัตรูกันเขาไม่สามารถเข้าใจได้จริง ๆ ทําไมกันแน่?เขาคิดว่าเขาไม่เคยทําเรื่องชั่วอะไร"ท่านพระคุณครับ คุณได้เจอปัญหาอะไรหรือเปล่าครับ?"ในเวลานี้ หวางเสวียนเดินออกจากห้องพักแขกและถามอย่างลองใจว่า "ถ้าต้องการความช่วยเหลือจากผม สามารถพูดได้ตลอดเวลานะครับ"โดยผ่านการรักษาหลายวัน ตันเถียนของเขาได้รับเยียวยาใหม่ แม้ว่ายังไม่ฟื้นคืนสู่ความสามารถอย่างสูงสุด แต่เขาก็พอใจมากแล้ว"นั่งดื่มสักสองสามแก้วไหม?"ลู่เฉินหยิบขวดเหล้าสองขวดออกมาจากใต้เคาน์เตอร์มีผู้เฒ่าขี้เหล้าอยู่ ที่บ้านไม่เคยขาดเหล้าเลย"ได้ครับ"หวางเสวียนก็ตรงไปตรงมาและนั่งลงอย่างซื่อสัตย์ในไม่ช้า ทั้งสองคนก็เริ่มดื่มด้วยกัน ไม่มีใครพูดอะไรสักคำบรรยากาศ ดูหดหู่บ้างหลังจากดื่มเหล้าสองสามแก้วไป ในที่สุดลู่เฉินก็เอ่ยปากแล้ว “อาการบาดเจ็บของคุณเป็นอย่างไรบ้าง?”"ไม่เป็นไรแล้ว อีกสองวันก็จะหายเป็นปก
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่304
สายตาของผู้ชายมองซ้ายขวาไปมาด้วยความเย่อหยิ่งเล็กน้อย"ผมเป็นลู่เฉิน มีเรื่องอะไรไหม?"ลู่เฉินเงยหน้ามองแล้วก็ดื่มเหล้าต่อไป"ผมเป็นผู้แทนของแก๊งเฉียนสำนักสวนอู่ การมาเยี่ยมครั้งนี้คือมาส่งจดหมายท้าทายให้คุณตามกฎระเบียบของสังคม""คุณฆ่าหม่าหยาง ศิษย์พี่เจ็ดของผมไป เรื่องนี้ต้องมีผล ดังนั้นครั้งนี้ ศิษย์พี่ใหญ่ของผมมาที่เมืองเจียงหลิงด้วยตัวเอง ตั้งใจจะสู่ตายกับคุณ"ผู้ชายหยิ่งผยองมาก เวลาพูดยังโยนจดหมายท้าทายฉบับหนึ่งออกมาในฐานะที่เป็นสำนักมีชื่อเสียง แม้ว่าเป็นการแก้แค้นก็ต้องเปิดเผยถือโอกาสนี้แสดงความสง่าผ่าเผยของสำนักสวนอู่"เก็บจดหมายท้าทายกลับไปเถอะ ผมไม่สนใจ"ลู่เฉินไม่ได้มองแม้แต่แวบเดียวก็ปฏิเสธไปโดยตรง"ทำไม? กลัวแล้วเหรอ?"เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ผู้ชายก็หัวเราะเยาะ "ตอนฆ่าศิษย์พี่เจ็ดของผม คุณบ้าบิ่นมากไม่ใช่เหรอ? ทําไมตอนนี้พอได้ยินชื่อของศิษย์พี่ใหญ่ผมก็ยอมแพ้ทันทีล่ะ?""อย่าคิดเข้าข้างเองมาก ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าศิษย์พี่ใหญ่ของคุณเป็นใครกัน"ลู่เฉินพูดเบา ๆ"ฮึ่ม งั้นตอนนี้ผมก็บอกคุณ ศิษย์พี่ใหญ่ของผมชื่อว่าเหลยเจิ้น เป็นผู้ยอดฝีมือในรายชื่อฟ้า เป็นหนึ่งในแปดอั
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่305
เวลาผ่านไปสองวันเร็วๆเรื่องที่ผู้ยอดฝีมือชั้นสูงสุดของสำนักสวนอู่เหลยเจิ้นนัดท้าทายลู่เฉินได้กระจายไปทั่วในสังคมนักสู้ที่ได้รับข่าว ต่างก็มาด้วยและตั้งใจที่จะเห็นให้สบายฝ่ายหนึ่งเป็นหัวหน้าของแก๊งเฉียนสำนักสวนอู่ เหลยเจิ้น ซึ่งเป็นดาบบ้าเผด็จการที่ตั้งอยู่บนรายชื่อฟ้า อีกฝ่ายหนึ่งเป็นผู้ยอดฝีมือใหม่ที่เพิ่งสร้างชื่อเสียงได้ไม่นาน ลู่เฉินการต่อสู้ของทั้งสองคนได้สร้างกระแสร้อนในสังคมดังนั้น ท้องฟ้ายังไม่สว่างขึ้น หลายคนก็มาถึงภูเขาฉีอวิ๋นแล้วในขณะนี้ ตีนเขาของถูเขาฉีอวิ๋น"ไม่คิดว่าจะมีคนเยอะขนาดนี้มาด้วยเหรอ?"ลู่เฉินมองยานพาหนะที่หนาแน่น เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยตอนแรกคิดว่าแค่เป็นการนัดท้าทายธรรมดา โดยไม่คาดคิดว่าจะสร้างความฮือฮาได้ไม่น้อย"สำนักสวนอู่ก็เป็นแบบนี้หรอก เมื่อมีศิษย์ที่มีชื่อเสียงต้องสู้สังเวียนกับคนอื่น พวกเขาจะสร้างแรงผลักดันล่วงหน้าและแสดงความน่าเกรงขาม นี่เป็นกฎที่ไม่ได้เขียนไว้ระหว่างสำนักต่าง ๆ แล้วครับ" หวางเสวียนไม่แปลกใจมานานแล้ว"เหรอ?"ลู่เฉินยิ้มเบา ๆ "ทําฉากใหญ่ขนาดนี้ ถ้าแพ้ไป จ้ะสียงหน้ามากไม่ใช่หรือ?""แพ้?"หวางเสวียน
Latest chapter
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1200
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1199
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1198
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1197
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1196
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1195
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1194
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1193
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1192
