เมื่อมองหวางเสวียนที่ตาแดงก่ำทั้งสองข้าง หัวใจของลู่เฉินก็มีความรู้สึกสงสารอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้โดนอาจารย์ของเขาหลอกใช้ก็แล้ว ขนาดคู่หมั้นยังโดนแย่งอีกช่างน่าเศร้าโศก อนาถใจจริง ๆ ความเกลียดชังที่ถูกแย่งเมีย อยู่ร่วมโลกกันไม่ได้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น เป็นใครก็ล้วนรับไม่ได้ทั้งนั้นใครจะไปคิดว่าเจ้าสำนักสวนอู่ผู้สูงส่งจะเป็นคนจิตใจโฉดชั่วเสมือนหมาป่าแบบนี้จริง ๆ"พักฟื้นให้ดีเถอะ รักษาแผลให้เรียบร้อยก่อน แล้วค่อยไปเอาของที่เสียไปคืนมา" ลู่เฉินตบไหล่เขา"บาดแผลของผม รักษาไม่หายแล้ว..."หวางเสวียนสีหน้าอ้างว้างและสิ้นหวัง "จุดตันเถียนของผมแตกสลาย เส้นเลือดย่อยยับ ลมปราณภายในบาดเจ็บสาหัสไปทั้งหมด ผมในตอนนี้ไม่มีความสามารถในการไปแก้แค้นแม้แต่น้อย ตอนนี้ผมมันก็เป็นแค่เศษขยะ! เศษสวะตั้งแต่หัวจรดเท้า!"เขากําหมัดแน่น เล็บมือแทงลึกเข้าไปในเนื้อแล้วเลือดไหล่ออกมาตามง่ามมือเขาน่ะเหรอที่ไม่อยากแก้แค้น?เขามีเหรอที่จะไม่ต้องการคืนความยุติธรรมให้ตัวเอง?แต่เขา ไม่มีโอกาสอะไรอีกแล้ว“ใครบอกว่าคุณเป็นขยะ บาดแผลของคุณ ผมรักษาได้” ลู่เฉินกล่าว"คุณ... คุณพูดอะไร?"หวางเสวียนเงยหน้าขึ้น
"เฮ้ย! ช่วยมีเหตุผลหน่อยได้ไหม?""นั่นสิ! คุณทําผิดแท้ ๆ ยังไปด่าคนอื่นอีก ไม่เคยเห็นคนหยิ่งผยองขนาดนี้มาก่อน!""ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว แจ้งตํารวจเลย!"ความเย่อหยิ่งของจ้าวจวี๋ ทําให้มวลชนโดยรอบไม่พอใจมาก ต่างพากันตําหนิ"หุบปาก! หุบปากให้หมด!"จ้าวจวี๋เอามือเท้าเอวแล้วพูดขึ้นอย่างก้าวร้าว "กูบอกพวกแกให้นะ พวกกูเป็นคนของตระกูลหลี่เจียงเป่ย แม้แต่หัวหน้าเมืองของพวกมึงก็ต้องเคารพพวกกู นับประสาอะไรกับคนจัณฑาลอย่างพวกแก?ถ้าพวกแกยังจะกล้าพูดจาเหลวไหลอีก เชื่อไหมว่ากูจะเรียกคนมาจับพวกแกไปทั้งหมด!"พอผู้คนรอบ ๆ ได้ฟังดังนี้ เสียงพวกเขาก็เบาลงในพริบตาตระกูลหลี่เจียงเป่ย นั่นเป็นตระกูลขุนนางที่ร่ำรวยมาก คนธรรมดาจะกล้าไประรานได้อย่างไร?"แม่ อย่าไปถือสาอะไรกับพวกจัณฑาลกลุ่มนี้เลย แม่ดูฉันสิ บาดเจ็บไปหมดแล้ว"ในขณะนี้ หลี่มู่ยวี่ หญิงสาวคนนี้ก็เปิดปากพูดขึ้นอย่างกะทันหัน"บาดเจ็บเหรอ ไหนให้แม่ดูหน่อย!"ใบหน้าของจ้าวจวี๋เปลี่ยนไปและรีบวิ่งไปหาลูกสาวเพื่อตรวจสอบอย่างละเอียดในไม่ช้า เธอก็พบว่าที่ตําแหน่งข้อศอกของลูกสาวมีรอยถลอกเล็ก ๆ อยู่"ย๊า! เลือดไหลแล้ว! ซวยแล้ว..."จ้าวจวี๋ตกใจจนห
"แม่! เป็นอะไรหรือเปล่า?"สีหน้าของหลี่มู่ยวี่เปลี่ยนไป เธอรีบไปพยุงแม่ขึ้นมาเธอทั้งตกใจและโกรธแค้น"โอ้ย! ฟันของฉัน!"จ้าวจวี๋กุมหน้าที่ร้อนพราวพลางร้องครวญครางตบปาดเดียวนั้นทำเอาเธอปากเบี้ยวไปเลย"แกกล้าตบพวกกูงั้นเหรอ? มึงตายแน่! ครอบครัวของมึงตายทั้งหมดแน่!""แน่จริงมึงอย่าหนีนะ ดูสิว่าวันนี้กูจะทํจัดการมึงยังไง!"หลี่มู่ยวี่ไม่พอใจอย่างมาก เธอหยิบโทรศัพท์ออกมาทันทีแล้วเริ่มโทรเรียกหาคนมาลู่เฉินขี้เกียจที่จะสนใจ เขาช่วยเหลือคนต่อไปด้วยการรักษาด้วยเข็มเทคนิคฉีเหมินนั้น อาการของเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ทรงตัวนิ่งอย่างรวดเร็วและในเวลานี้ รถพยาบาลก็มาถึงที่เกิดเหตุ"ลูกสาวของคุณตอนนี้ไม่มีอะไรน่าห่วงแล้ว แต่แผลยังต้องเย็บและทำแผลอยู่ ดูแลอย่างระมัดระวังนะครับ"ลู่เฉินวางเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ บนเปลหาม"ขอบพระคุณมากค่ะ! ขอบพระคุณ จริง ๆ!"หญิงชุดขาวโค้งคํานับรัว ๆ ก่อนออกไปพร้อมกับรถพยาบาล"ฮึ! ชอบเป็นฮีโร่นักใช่ไหม? มึงรอกูก่อนนะ เดี๋ยวกูจะจัดการมึงเอง!"แม่ลูกสองคนจ้องมองอยู่ข้าง ๆ ด้วยท่าทางที่ไม่ยอมหยุดลู่เฉินกวาดสายตาขึ้นลง และพูดนิ่ง ๆ ว่า "คุณจะมาเสียเวลาตรงผม ไปตรวจท
ตอนบ่าย ที่หน้าประตูเทียนเซียงหยวนรถเพื่อการพาณิชย์สีดําสองสามคัน จู่ ๆ ก็ส่งเสียงหวีดแหลมขึ้นมาประตูรถเปิดออก ที่เดินนำออกมาคือชายหนุ่มวัยรุ่นที่ดูแต่งตัวดีคนหนึ่งผู้ชายที่หล่อเหลาดูสง่างาม บุคลิกองอาจห้าวหาญ ตั้งแต่หัวจรดเท้าล้วนกำลังปล่อยพลังออร่าที่ทำให้คนต้องสะพรึงกลัวออกมาข้างหลังของเขา ยังตามมาด้วยกลุ่มนักสู้ที่แต่งกายแปลก ๆ กลุ่มหนึ่งแต่ละคนดูท่าทางดุร้าย มีออร่าที่ทรงพลังเห็นได้ชัดว่าไม่ใช่คนธรรมดา"ที่นี่เป็นเขตอำนาจของตระกูลฉาว คนอื่น ๆ ที่ไม่เกี่ยวข้อง ออกไปเดี๋ยวนี้!"พอบอดี้การ์ดสองคนที่หน้าประตูเห็น ก็ส่งเสียงเตือนออกมาในทันที"เสียงดังโหวกเหวก"เมื่อผู้ชายคนนั้นโบกมือกลางอากาศบอดี้การ์ดทั้งสองคนดูราวกับถูกรถชนเข้าเลยก็มิปาน บินถอยออกไปข้างหลังในทันที และกระอักเลือดไม่หยุดจากนั้น ทั้งกลุ่มก็เดินเข้าไปในเทียนเซียงหยวนด้วยท่าทางอวดดีในขณะนี้ ภายในห้องโถงใหญ่ของคฤหาสห์ฉาวซวนเฟยกําลังลิ้มรสชาอยู่อย่างสบาย ๆ ในมือของเธอก็ยังถือใบแจ้งงบการเงินอยู่ชุดหนึ่งในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมานี้ เพราะด้วยความโด่ดเด่นของยาเม็ดบำรุงหน้า ตระกูลฉาวจึงเรียกได้ว่ายังคงด
“อะไรนะ? ฉาวซวนเฟยถูกลักพาตัวไปงั้นเหรอ?!”เมื่อเฉินซวงและคนอื่น ๆ ที่มาเพราะทราบข่าว หลังจากรู้ความจริงก็พากันหน้าเปลี่ยนสี“เป็นแบบนี้ได้ยังไง? บอดี้การ์ดตั้งหลายสิบคนในบ้าน ทําไมพี่สาวของฉันยังถูกลักพาตัวไปได้อีก?” ฉาวอานอานแทบไม่อยากจะเชื่อ"คนที่มาความสามารถแข็งแกร่งเกินไป พวกเราต้านไว้ไม่ได้เลยครับ" หลิวเฉียงร้องไห้ด้วยหน้าโศกเศร้าขาทั้งสองข้างพิการ จุดตานเถียนก็ถูกทําลาย ตัวเขาในตอนนี้มีสภาพเหมือนบุคคลไร้ความสามารถ“เป็นใครกัน? ใครที่ใจกล้าขนาดนี้? ถึงขนาดที่กล้าลักพาตัวลูกสาวของฉันไป?" บนหน้าของเฉินซวงเต็มไปด้วยความโกรธ"ตัวตนที่แน่นอน ยังไม่อาจรู้ได้ แต่เขาได้ทิ้งจดหมายเอาไว้ฉบับหนึ่ง"หลิวเฉียงส่งสัญญาณให้ลูกน้องนำซองจดหมายมอบให้เฉินซวงเมื่อเธอเปิดอ่านดู สีหน้าของเธอก็เปลี่ยนเป็นมืดหม่นเป็นพิเศษ"แม่คะ ในจดหมายพูดว่าอย่างไรบ้าง?” ฉาวอานอานพูดถามอย่างร้อนรน"พวกเขาบอกว่า ก่อนรุ่งสางให้เอาสูตรยาเม็ดบำรุงหน้าผูกไว้กับตัวลู่เฉิน ไปไถ่ตัวฉาวซวนเฟยที่วิลล่าเทียนหาว" เฉินซวงพูดเสียงเข้มขรึม“วิลล่าเทียนหาว? นั่นไม่ใช่เขตอำนาจของหม่าเทียนหาวหรอกเหรอ?” ฉาวอานอานขมวดคิ้ว
"โอย..."ชายหัวโล้นตัวสั่น ทั้งสองตาเบิกโพล่งในทันทีจากนั้นเขาก็แข็งทื่อไปทั้งแบบนี้แน่นิ่งไม่ขยับ และไม่มีเสียงอันใด“เฮ้ย ! แกทําอะไรอืดอาดยืดยาดเนี่ย? ถ้าทำไม่ได้ ก็ให้พวกเราทำ อย่าถ่วงเวลาพี่น้องเสพสุขสิ!"“ก็ใช่น่ะสิ ! พวกเราตั้งหลายคนขนาดนี้ยังรอกันอยู่นะ แกรีบหน่อยได้ไหม?”ผู้คนรอบข้างไม่ได้สังเกตเห็นความผิดปกติเลยสักนิด กลับเริ่มเร่งเร้ากันขึ้นมา“เฮ้ย ! พูดกับแกอยู่นะ? แกหูหนวกไปแล้วเหรอ?”ชายฉกรรจ์คนหนึ่งเดินปรี่เข้าไป ยื่นมือไปตบที่ไหล่ของหัวโล้นวินาทีต่อมา ร่างของชายหัวโล้นราวกับรูปปั้นที่เสียสมดุล ก็ล้มลงไปข้างหลังทั้งตรง ๆ ทื่อ ๆ แบบนี้ชายฉกรรจ์ตกอกตกใจ ยื่นมือเข้าไปดู"แม่งเอ้ย! หมดลมหายใจแล้ว!"เสียงพูดของเขาเพิ่งหยุดลง ก็เป็นเสียง "ฟิ้ว" อีกครั้ง เข็มทองด้ามหนึ่งยิงออกมา โดนตรงหว่างคิ้วของเขาพอดีชายฉกรรจ์แหงนหน้าขึ้นล้มลงกับพื้น และเสียชีวิตลงตรงนั้นทันที !"เกิดเหตุอะไร?"ทุกคนมองหน้ากันและกันจนกระทั่งผู้ตายมีเลือดออกตรงหว่างคิ้ว พวกเขาจึงถึงจะรู้สึกตัวกันขึ้นมา“ศัตรูบุก ! ระวังตัว !"ตามจากเสียงตะคอกดัง นักเลงทั้งหมดก็พากันชักมีดลุกขึ้นยืน แล
"น่าสนใจ..."เมื่อมองดูรูปร่างที่เร่าร้อนและเซ็กซี่ของหันปิง เฮยหวูฉางก็เลียริมฝีปากของเขาอย่างตื่นเต้น "คนสวย! ให้ผมมาแข่งขันกับคุณเถอะ"พอพูดจบ เขายืนเขย่งปลายเท้าอย่างเบา เขาก็วิ่งออกมาเหมือนผีร่างกายที่มองเห็นไม่ชัดเจนและคาดเดาไม่ได้"รนหาที่ตาย!"หันปิงตะโกนอย่างรุนแรง ทันใดนั้นดาบยาวก็เหวี่ยงออก และแทงไปอย่างดุเดือดดาบนี้ ทั้งเร็วและรุนแรงแต่ เมื่อกําลังจะโจมตีถึงเป้าหมาย ร่างของเฮยหวูฉางก็หายไปจากอากาศอย่างกะทันหัน"สาวสวย มองไปทางไหนล่ะ?"เสียงเย็นช้าดังขึ้นข้างหลังเธอ สีหน้าหันปิงเปลี่ยนไปเล็กน้อย ดาบก็แทงไปข้างหลังโดยไม่หันกลับมามองเธอเร็วมาก แต่เฮยหวูฉางเร็วยิ่งกว่าดาบนี้ ตัดว่างเปล่าอีก"ฮ่าๆๆๆๆ"เฮยหวูฉางถือโอกาสที่หันปิงไม่ได้ตั้งตัว ลูบที่สะโพกของเธออย่างรุนแรง แล้วพูดด้วยรอยยิ้มที่ชั่วร้ายว่า "ความยืดหยุ่นและอ่อนนุ่ม สุดยอดจริง ๆ"เขาไม่ได้ทําร้ายคน เห็นได้ชัดว่าพยายามแกล้งเธอเท่านั้น"กูต้องฆ่าแก"หันปิงที่ถูกเหยียดหยามโกรธเป็นฟืนเป็นไฟดาบยาวโบกเร็วขึ้น ชั่วขณะหนึ่ง เงาดาบโดยรอบเกิดเรื่อยๆ แสงเย็นปกคลุมไปทั่วแต่เงาของเฮยหวูฉางก็กระพริบไม่หยุดแล
"เอ่อ..."มองหัวในช้าง ๆเท้า หันปิงตกใจมากเธอไม่เคยคิดถึงเฮยหวูฉางที่เพิ่งบารมีและหยิ่งอยู่ จะถูกฆ่าตายแบบนี้นั่นคือผู้เก่งด้านศิลปะการต่อสู้อันดับที่แปดของรายชื่อดินเขาต่อสู้กลุ่มยามลับทั้งห้ากลุ่มได้ด้วยความแข็งแกร่งคนเดียว คนแบบนี้ คาดไม่ถึงว่าจะถูกฆ่าด้วยดาบเล่มเดียวเกินจริงไปหรือป่าว?"เป็นไปได้อย่างไร?"เมื่อมองไปที่ศพไร้หัว สีหน้าของอาจารย์ฟางที่อยู่ด้านหลังก็ตกตะลึงเช่นกันเขารู้ว่าลู่เฉินมีพลังมาก แต่ไม่คิดว่าจะแข็งแกร่งขนาดนี้แค่ดาบเดียวก็ฆ่าเฮยหวูฉางที่อันดับแปดของรายชื่อดินแล้วความสามารถที่แข็งแกร่งนี้ กลัวว่ามีเพียงพ่านกวนอันดับที่สามเท่านั้นที่สามารถเอาชนะเขาได้"แก... แกฆ่าน้องกูจริงๆหรือ?"ในขณะนี้ ไป๋หวูฉางก็ยืนขึ้นในสุดท้ายหน้าซีดของเขาเต็มชั่วร้ายเพราะชัยชนะอยู่ในมือ เขาจึงไม่ได้ลงมือและปล่อยให้น้องแมวเล่นหนูแต่เขาไม่ได้คาดว่า ในบรรดาคนเหล่านี้ ยังมีผู้เก่งคนหนึ่งซ่อนอยู่แลเขาก็ฆ่าน้องของเขาโดยไม่คาดคิด"ผมเคยให้โอกาสพวกคุณได้สู้ด้วยกัน แต่เขาไม่ไม่ยอมรับ" ลู่เฉินพูดอย่างเบา ๆ"รนหาที่ตาย"ไป๋หวูฉางโกรธจัดและหยิบปืนสั้นสองกระบอกออกมาทั