Share

บทที่ 204

"ไม่มีอะไรจะพูดแล้วใช่ไหม? ฉันก็รู้ว่าคุณโกหกอยู่! "

"ทำไม? ทำไมคุณถึงเปลี่ยนเป็นแบบนี้? "

"ทำไมคุณต้องยั่วยุเส้นตายของฉันซ้ำแล้วซ้ำอีก? "

"คุณต้องทำให้เราเป็นศัตรูกันถึงจะยอมแพ้หรือ? "

ใบหน้าของหลี่ชิงเหยาเต็มไปด้วยความผิดหวัง เธอท้อแท้ใจแล้ว

"ไม่ใช่ว่าผมเปลี่ยนไป แต่เป็นคุณไม่เคยเชื่อผมเลย ไม่ว่าจะในเมื่อก่อน หรือตอนนี้"

"ในเมื่อคุณไม่เชื่อ งั้นเราก็ไม่มีอะไรจะพูดคุยแล้ว"

"ที่คุณช่วยตาเฒ่าเหล้า ผมจะหาวิธีที่จะคืนให้คุณ"

พอลู่เฉินพูดจบ เขาก็วางสายโดยตรง

เรา... ...กลับไปเหมือนอดีตได้ไหม?

กลับไปไม่ได้แล้ว

นี่คือคำตอบของเขาสำหรับเธอเมื่อคืนนี้

"ลู่เฉิน! คุณหมายความว่าอะไร? คุณจะตัดความสัพันธ์กับฉันเหรอ? คุณ..."

เมื่อหลี่ชิงเหยายังอยากจะพูดอะไร โทรศัพท์ก็วางสายไปแล้ว

ความไร้ความประณีและความไม่แยแสของลู่เฉิน ทำให้เธอเจ็บใจมาก

เธอไม่เข้าใจ ทำไมพวกเขาถึงอยู่กันอย่างสงบสุขไม่ได้? ทำไมต้องทำร้ายกันและกัน?

ทำไมล่ะ?

หรือว่า ไม่สามารถเข้าใจเธอหน่อยหรอ?

"พี่ครับ! ผมบอกคุณแล้วว่าไอ้ลู่เฉินคนนั้นไม่มีความเป็นมนุษย ตอนนี้คุณควรจะเห็นใบหน้าที่แท้จริงของเขาแล้วใช่ไหม? " หลี่ห้าวพูดซ้ำ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status