หลี่ชิงเหยาขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้วดูเหมือนจะตอบสนองมา เธอมองไปที่จางชุ่ยฮัวที่มีชีวิตชีวา ด้วยใบหน้าที่ตกตะลึง "แม่ คุณบอกว่ามือและเท้าหักไปไม่ใช่หรือ? จะลุกขึ้นได้ยังไง? ""ห๊ะ?"สีหน้าของจางชุ่ยฮัวแข็งทื่อไปครู่หนึ่ง แล้วเธอฝืนยิ้มว่า "เพิ่งเห็นถานหง ตื่นเต้นเกินไปแล้ว เลยลืมความเจ็บปวดไปพักหนึ่ง ฉันจะกลับไปนอนพักผ่อนทันที"จากนั้น เธอก็เดินย่องแย่งไปบนเตียงแต่การแสดงที่แย่ของเธอนั้น ไม่สามารถหลอกคนได้"แม่! คุณไม่ได้บาดเจ็บใช่ไหม? แกล้งทำเป็นให้ฉันเห็นเหรอ? ! "สีหน้าของหลี่ชิงเหยามืดลง"ไม่บาดเจ็บได้ยังไง? คุณเห็นแล้วว่าลู่เฉินตีฉันไม่ใช่เหรอ? โอ๊ย.....หัวฉันเริ่มปวดอีกแล้ว! "จางชุ่ยฮัวอุ้มหัวของเธอ และเริ่มเสแสร้ง"คุณบอกว่าการกระทบกระเทือนทางสมอง มือและเท้าหัก แล้วประวัติอาการป่วยของโรงพยาบาลล่ะ? เอามาให้ฉัน! " หลี่ชิงเหยาตะโกน"นี่..."จางชุ่ยฮัวและหลี่ห้าวมองหน้ากัน และพูดอะไรไม่ออกพอเห็นฉากนี้ หลี่ชิงเหยาจะไม่เข้าใจได้อย่างไร?"ดังนั้น คุณสองคนโกหกฉันตลอด? ทำไมล่ะ? " เธอกัดริมฝีปาก"ใช่! ฉันไม่ได้บาดเจ็บ! แต่แล้วไงล่ะ? "พอเห็นว่าถูกเปิดเผย จางชุ่ยฮัวก็ไม่เสแสร
"ลู่.....ลู่เฉิน? จะเป็นเขาได้ยังไง? เฮ้ ! "หลังจากได้รู้ความจริง พวกจางชุ่ยฮัวก็มองหน้ากันต่อกันและใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความไม่น่าเชื่อ.พวกเธอไม่ได้คาดถึงว่าคนที่ช่วยถานหงไม่ได้เป็นหลวี่ยวี่ถางแต่เป็นลู่เฉินซึ่งในสายตาของพวกเธอลู่เฉินเป็นคนที่ไร้ความปราณีและจิตใจดุร้ายนี้ก็เป็นตบหน้าเองซึ่งต่อหน้าคนอื่น!"ดังนั้น ลู่เฉินไม่ได้ทำร้ายเสี่ยวหง เป็นพวกคุณ...จงใจใส่ร้ายเขาหรอ?" หลี่ชิงเหยาตะลึงยืนอยู่ในที่เดิมใบหน้าที่สวยงามของเธอซีดเหมือนกระดาษ"ใคร... ใครใส่ร้ายเขา? ฉันว่าเขามีความลับแฝงอยู่ในใจ เขารู้ว่าต้วเองทําผิด จึงหาโอกาสเพื่อชดเชยเลย! "จางชุ่ยฮัวพูดอย่างไม่ยอมแพ้เธอหยิ่งผยองมาตลอดเลยไม่ยอมรับว่าเธอเข้าใจผิดลู่เฉินนั่นเป็นเรื่องน่าอับอาย"คุณแม่ จนถึงตอนนี้ คุณยังคงเจ้าเล่ห์อหรอ?" หลี่ชิงเหยากัดริมฝีปากและหัวใจกระตุกอยู่"ฉันเจ้าเล่ห์ได้อย่างไร? ถ้าไม่ใช่ไอคนที่ชื่อลู่นั้นได้ใส่ร้ายเสี่ยวหง แล้วทําไมเขาถึงต้องช่วยเธอล่ะ? พูดเอาตรงๆ ก็เป็นเพราะเขาได้ทำอะไรผิดจริงๆ! " จางชุ่ยฮัวโกรธและกล่าวว่า"ถูกต้องแล้ว! ถ้าเขาไม่ได้เป็นคนทําร้ายเขาแล้วทําไมเขาถึงช่วยล
"ชายหนุ่ม ผมว่าคุณควรพิจารณาอย่างรอบคอบดีกว่า ผมเป็นคนที่ไม่ชอบที่จะถูกปฏิเสธ ทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมอยากได้ ไม่ว่ายังไงผมก็จะต้องได้มันแน่นอน"หลวี่ตงหนานเริ่มเตือนเขา "ถ้าคุณยอมรับ ไม่เพียงแต่มีเงินเป็นจํานวนมากแต่ยังสามารถกลายเป็นเพื่อนของตระกูลหลวี่ ต่อไปนี้หากคุณเกิดเรื่องอะไรขึ้นแล้วตระกูลหลวี่ก็จะย่อมช่วยคุณแต่วา หากคุณปฏิเสธ งั้นคุณก็เป็นศัตรูของตระกูลหลวี่ คุณเองคิดดีๆว่า ตกลงอยากจะเป็นเพื่อนของตระกูลหลวี่ที่หรือศัตรู? "พอได้ยิน ลู่เฉินก็หัวเราะ: "ฉันไม่ชอบที่จะถูกคนอี่นขู่ หากคุณต้องพูดอย่างนั้นแล้วเราสามารถเป็นศัตรูเท่านั้น""เอ๋?"หลวี่ตงหนานสีหน้ามืดลง "ชายหนุ่ม! คุณแน่ใจนะว่าจะทําอย่างนี้เหรอ? ""แน่นอน" ลู่เฉินพยักหน้า." ฮึ่ม ! อย่าคิดว่ามีตระกูลฉาวสนับสนุนคุณแล้วก็ไม่มีกลัวอะไรเลย! บอกคุณความจริง หากผมต้องการที่จะจัดการกับตัวละครเล็กๆน้อยๆเช่นคุณ ผมมีวิธีหนึ่งร้อย ถ้าคุณโง่เขลาอย่างนี้ต่อ ผมยินดีที่จะเล่นกับคุณ "หลวี่ตงหนานพูดอย่างสีหน้าไม่ดี"ผมจะเล่นกับคุณจนถึงที่สุด"ลู่เฉินไม่กลัวแม้แต่นิดหนึ่ง"ได้ครับ ผมหวังว่าคุณจะไม่เสียใจ!"หลวี่ตงหนานฮัมคำหนึ่งและลุ
หลังจากวางสาย . . .ลู่เฉินเริ่มทําความสะอาดโรงพยาบาลกับหลินหว่านเอ๋อร์แม้ว่าหลินหว่านเอ๋อร์ไม่ได้บ่นแต่ลู่เฉินสามารถดูออกได้ว่าการตายของแมวสัตว์เลี้ยง ทำให้เธอเสียใจมากเธอตาแดงตลอด แต่อดทนไว้ไม่ได้ร้องไห้สาวที่น่าสงสารนี้ ใช้ชีวิตอย่างต่ำต้อยและรอบคอบ แม้ร้องไห้ก็ไม่กล้าเลยนิสัยดีมากจนทำให้คนอื่นเขาน่าสงสารพวกเขาทํางานในขณะที่ยาว ในที่สุดก็ทําความสะอาดโรงพยาบาลได้เสร็จหลังจากนั้นไม่นานรถเบนท์ลี่สีเงินก็หยุดช้าๆที่ประตูประตูรถเปิดออก ฉาวซวนเฟยที่สวมชุดกี่เพ้าสีแดงได้ลงจากรถ"คุณหนูฉาว?"หลินหว่านเอ๋อร์พอได้เห็นเธอก็รีบโค้งคํานับอย่างต่อเนื่อง"ได้แล้ว หว่านเอ๋อร์ ฉันบอกคุณหลายครั้งแล้ว ไม่จําเป็นต้องเกรงใจกับฉัน คุณถือฉันเป็นพี่สาวก็ได้แล้ว" ฉาวซวนเฟยสัมผัสหัวของเขาด้วยรอยยิ้ม"อืม อืม"หลินหว่านเอ๋อร์พยักหน้าอย่างเธียร แต่ยังคงแสดงความเคารพมาก"คุณหนูเฉามีเรื่องอะไรหรือ?"ลู่เฉินเดินออกมาจากห้อง"ไม่มีเรื่องอะไรก็ไม่สามารถมาหาคุณหรือ?" ฉาวซวนเฟยยกคิ้วที่สวย"แน่นอนว่าใช่ คุณมาเมื่อไรผมก็ยินดีต้อนรับเสมอ" ลู่เฉินยิ้ม"คิกคัก...พูดอย่างนี้ก็ดีแล้ว"ฉาวซวนเฟยหัว
"โรค...โรคเอดส์"มาดามซุนอึ้งในสถานที่ ไม่รู้ควรทำยังไงดีเธอกลัวจริงๆไม่ใช่เพียงเพราะอาการที่ลู่เฉินกล่าวนั้นสอดคล้องกับสภาพร่างกายของเธอทั้งหมดที่สําคัญที่สุดคือเมื่อไม่นานมานี้ เธอเพิ่งได้หาแฟนเมื่อพวกเขานอนด้วยกัน ไม่ได้ใช้มาตรการประกันภัยตอนนี้ได้ยินคนอื่นบอกแบบนี้ มันเป็นเรื่องหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะตื่นตระหนกเล็กน้อย"ลู่เฉิน คุณ...แน่ใจหรือ?"ฉาวซวนเฟยในข้างๆก็ได้แสดงสีหน้าที่ประหลาดใจเอดส์ไม่ใช่เรื่องเล็กๆนะหรือว่าโรคที่ซ่อนอยู่ของซุนฟู่กุ้ยก็คือนี้หรอ?"แม้ว่าจะไม่สามารถตัดสินใจได้100 % แต่ก็เกือบแล้ว " ลู่เฉินตอบ"คุณคุณคุณ...คุณพูดจาเหลวไหล!"มาดามซุนกรีดร้องอย่างกะทันหัน "ฉันเพิ่งได้รับการตรวจร่างกายที่โรงพยาบาลเมื่อเช้านี้ ก็ไม่เห็นมีเอดส์อไรเลบ? อย่าพูดจาเหลวไหล! ""จะเชื่อหรือไม่ตามคุณ" ลู่เฉินอองไหล่"ไอเหี้ย! คุณพูดจาเหลวไหล อัปยศอดสฉันในที่สาธารณะ ฉันต้องตีคุณในวันนี้แน่นอน! เสี่ยวหวู่ ไปตบหน้าเขา! "มาดามซุนโกรธมาก สั่งบอดี้การ์ดที่อยู่เบื้องหลังลงมือกับลู่เฉินแต่บอดี้การ์ดที่เรียกว่าเสี่ยวหวู่นั้น มีแต่ยืนตะลึง ใบหน้าซีด เหงื่อเย็นออกตลอด "
"คุณ.....คุณสามี คุณตีฉันทําไม?"มาดามซุนครอบคลุมใบหน้า ดูเหมือนจะน้อยใจมากคนรอบข้างก็มองหน้ากัน ค่อนช้างงงไม่มีใครคาดถึงว่า เทพเจ้าโชคลาภซุนที่ปรดปรานภรรยาเสมอ จะตีภรรยาของเขาได้"คุณดูด้วยตัวคุณเอง!"ซุนฟู่กุ้ยสีหน้าเงียบ โยนโทรศัพท์มือถือโดยตรงทุบมาดามซุนมาดามซุนหยิบขึ้นมาและมองไปที่โทรศัพท์มือถือ ทันใดนั้นก็เหมือนโดนฟ้าผ่า หน้าซีดด้วยความตกใจนั่นคือรายงานการตรวจร่างกายของโรงพยาบาลและผลการวินิจฉัยคือเธอเป็นโรคเอดส์จริงๆ!" อะไร . . . . . . เป็นไปได้อย่างไร ? ไม่ มันเป็นไปไม่ได้! "มาดามซุนเขย่าหัวอย่างบ้าคลั่งไม่กล้าเชื่อเลย"รายงานการตรวจร่างกายนี้ต้องเป็นของปลอม! ที่รักฉันไม่ได้เป็นเอดส์ฉันไม่ได้เป็นจริงๆ! " "จนถึงขณะนี้คุณยังต้องการที่จะอภิปรายไหวพริบ? "ซุนฟู่กุ้ยมองเธอด้วยสีหน้าที่ไม่ดีทุกผู้ชายก็ไม่สามารถทนต่อที่ภรรรยาแอบคบชู้ยิ่งไม่ต้องว่าภรรยาของเขาก็เป็นโรคเอดส์ด้วยนี่เป็นความอัปยศ! " สามีของฉัน ! ฉันขอโทษ ฉันแค่สับสนชั่วคราว ได้โปรดให้อภัยฉันด้วย! "มาดามซุนพึมพําคุกเข่าลงบนพื้นดินแล้วชี้ไปที่บอดี้การ์ดหนุ่ม ตะโกนว่า"เขาทั้งหมด! เขาเกลี้ยกล่อมฉัน! ไม
"พี่ชายคนนี้เป็นนายลู่ที่ยอดเยี่ยมแห่งด้านแพทย์ที่คุณพูดใช่มั้ย? พอวันนี้ได้เจอ ตามอย่างที่คุณพูดจริงๆ " ซุนฟู่กุ้ยกําปั้นอีกครั้ง"หวังว่าคุณซุนจะไม่ถืสา"ลู่เฉินพยักหน้าเล็กน้อยที่ภรรยานอกใจ ผู้ชายคนไหนก็ไม่สามารถอดทนได้"ฉันควรจะขอบคุณนายลู่ต่างหาก ถ้าไม่ใช่คุณฉันไม่รู้ว่าจะถูกหลอกไว้นานแค่ไหน" ซุนฟู่กุ้ยแทบยิ้มอย่างไม่เต็มใจเรื่องแบบนี้ รีบแก้ให้ดีกว่าทรมานแม้ว่าจะขายหน้าบ้าง แต่ก็ดีกว่าที่ภรรยานอกใจ"ประธารซุน ขอถามหน่อยว่าโรคที่ซ้อนของคุณที่พูดก่อนหน้านี้ก็เป็นโรคนี้มั้ย?" ฉาวซวนเฟยลองถามโดยปกติแล้วมาดามซุนป่วยแล้วซุนฟู่กุ้ยควรจะป่วยเหือนกัน"นี่...ผมน่าจะไม่ได้เป็น"ซุนฟู่กุ้ยหน้าอายบ้าง: "จริงๆแล้ว เนื่องด้วยการงานยุ่งเกินไป ผมกับภรรยาของผมไม่ได้อยู่ในห้องเดียวกันเป็นเวลาครึ่งปีแล้ว""นั่นเป็นเรื่องดีที่จะหลบหนี" ฉาวซวนเฟยยิ้ม."นายลู่คุณสามารถดูออกได้ไหมว่าผมเป็นโรคอะไรมั้ย?"ซุนฟู่กุ้ยเปลี่ยนพูดอีกเรื่อง"คุณซุน เมื่อเร็วๆนี้คุณมักจะหัวเข่าอ่อนหงุดหงิดอารมณ์เสียและนอนไม่หลับใช่ไหม?" จู่ๆลู่เฉินก็ถาม"คุณรู้ได้อย่างไร?"ซุนฟู่กุ้ยยกคิ้ว และค่อนข้างประหลาดใจ."
" . . . . . "ซุนฟู่กุ้ยอึ้งในสถานที่ สีหน้าซีดลงแม้เขาผ่านอะไรมามากมาย แต่ในขณะนี้ ก็งงและไม่รู้จะทำอย่างไรดีเขาคิดว่าการที่ภรรยาแอบคบชู้ มันก็แย่พอแล้วไม่คิดว่าด้านหลังมี"เซอร์ไพรส์"ที่ใหญ่กว่านั้นที่จริงแล้ว ลูกไม่ใช่ลูกแท้ๆเหรอ?เรื่องนี้แย่กว่าถูกนอกใจเลย!"นายลู่คุณ...แน่ใจจริงๆหรอ"ซุนฟู่กุ้ยกระตุกมุมตา ภายในหัวใจของเขายังคงมีความหวังอีกนิดทุดท้าย"นายซุน แม้ว่าจะเป็นเรื่องน่าเกลียดบางอย่างแต่ตามสภาพร่างกายของคุณคุณก็ไม่มีความอุดมสมบูรณ์แล้ว ถ้าคุณไม่เชื่อคุณสามารถตรวจสอบตัวเองได้" ลู่เฉินพูดอย่างจริงจังด้วยความจริงแล้ว ตอนนี้เขามีความเห็นอกเห็นใจซุนฟู่กุ้ยบ้างแม้ว่าร่ำรวยมาก แต่ทั้งภรรยาของเขาแอลคบชู้ แล้วลูกชายของเขาก็ไม่ได้เป็นลูกแท้ๆของตัวเองการตีสองครั้งนี้ ถ้าเป็นคนทั่วไปคงจะต้องบ้า"ผมรู้แล้ว ขอบคุณคำเตือนของนายลู่""ที่นี่มีคนแยอะ มีท่านสองคน เราสามารถพูดในที่อื่นได้หรือไม่"ซุนฟู่กุ้ยถือกําปั้น มอง ไม่มี ความสุข ไม่มี ความเศร้าโศก."แน่นอนว่าได้ครับ"ลู่เฉินกับฉาวซวนเฟยได้สอบตาด้วยกัน และพยักหน้าทันที"ได้ เหล่าจ้าวคุณส่งคุณหนูฉาวและนายลู่กลับไ