Share

บทที่ 208

หลังจากวางสาย . . .

ลู่เฉินเริ่มทําความสะอาดโรงพยาบาลกับหลินหว่านเอ๋อร์

แม้ว่าหลินหว่านเอ๋อร์ไม่ได้บ่นแต่ลู่เฉินสามารถดูออกได้ว่าการตายของแมวสัตว์เลี้ยง ทำให้เธอเสียใจมาก

เธอตาแดงตลอด แต่อดทนไว้ไม่ได้ร้องไห้

สาวที่น่าสงสารนี้ ใช้ชีวิตอย่างต่ำต้อยและรอบคอบ แม้ร้องไห้ก็ไม่กล้าเลย

นิสัยดีมากจนทำให้คนอื่นเขาน่าสงสาร

พวกเขาทํางานในขณะที่ยาว ในที่สุดก็ทําความสะอาดโรงพยาบาลได้เสร็จ

หลังจากนั้นไม่นานรถเบนท์ลี่สีเงินก็หยุดช้าๆที่ประตู

ประตูรถเปิดออก ฉาวซวนเฟยที่สวมชุดกี่เพ้าสีแดงได้ลงจากรถ

"คุณหนูฉาว?"

หลินหว่านเอ๋อร์พอได้เห็นเธอก็รีบโค้งคํานับอย่างต่อเนื่อง

"ได้แล้ว หว่านเอ๋อร์ ฉันบอกคุณหลายครั้งแล้ว ไม่จําเป็นต้องเกรงใจกับฉัน คุณถือฉันเป็นพี่สาวก็ได้แล้ว" ฉาวซวนเฟยสัมผัสหัวของเขาด้วยรอยยิ้ม

"อืม อืม"

หลินหว่านเอ๋อร์พยักหน้าอย่างเธียร แต่ยังคงแสดงความเคารพมาก

"คุณหนูเฉามีเรื่องอะไรหรือ?"

ลู่เฉินเดินออกมาจากห้อง

"ไม่มีเรื่องอะไรก็ไม่สามารถมาหาคุณหรือ?" ฉาวซวนเฟยยกคิ้วที่สวย

"แน่นอนว่าใช่ คุณมาเมื่อไรผมก็ยินดีต้อนรับเสมอ" ลู่เฉินยิ้ม

"คิกคัก...พูดอย่างนี้ก็ดีแล้ว"

ฉาวซวนเฟยหัว
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status