บทที่ 206

"ลู่.....ลู่เฉิน? จะเป็นเขาได้ยังไง? เฮ้ ! "

หลังจากได้รู้ความจริง พวกจางชุ่ยฮัวก็มองหน้ากันต่อกันและใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความไม่น่าเชื่อ.

พวกเธอไม่ได้คาดถึงว่าคนที่ช่วยถานหงไม่ได้เป็นหลวี่ยวี่ถางแต่เป็นลู่เฉินซึ่งในสายตาของพวกเธอลู่เฉินเป็นคนที่ไร้ความปราณีและจิตใจดุร้าย

นี้ก็เป็นตบหน้าเองซึ่งต่อหน้าคนอื่น!

"ดังนั้น ลู่เฉินไม่ได้ทำร้ายเสี่ยวหง เป็นพวกคุณ...จงใจใส่ร้ายเขาหรอ?" หลี่ชิงเหยาตะลึงยืนอยู่ในที่เดิม

ใบหน้าที่สวยงามของเธอซีดเหมือนกระดาษ

"ใคร... ใครใส่ร้ายเขา? ฉันว่าเขามีความลับแฝงอยู่ในใจ เขารู้ว่าต้วเองทําผิด จึงหาโอกาสเพื่อชดเชยเลย! "จางชุ่ยฮัวพูดอย่างไม่ยอมแพ้

เธอหยิ่งผยองมาตลอดเลยไม่ยอมรับว่าเธอเข้าใจผิดลู่เฉิน

นั่นเป็นเรื่องน่าอับอาย

"คุณแม่ จนถึงตอนนี้ คุณยังคงเจ้าเล่ห์อหรอ?" หลี่ชิงเหยากัดริมฝีปากและหัวใจกระตุกอยู่

"ฉันเจ้าเล่ห์ได้อย่างไร? ถ้าไม่ใช่ไอคนที่ชื่อลู่นั้นได้ใส่ร้ายเสี่ยวหง แล้วทําไมเขาถึงต้องช่วยเธอล่ะ

? พูดเอาตรงๆ ก็เป็นเพราะเขาได้ทำอะไรผิดจริงๆ! " จางชุ่ยฮัวโกรธและกล่าวว่า

"ถูกต้องแล้ว! ถ้าเขาไม่ได้เป็นคนทําร้ายเขาแล้วทําไมเขาถึงช่วยล