บทที่ 179

"เป็น เป็นไปได้ยังไง?!"

เจียงหนิงอ้าปากกว้าง สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ

ความแข็งแกร่งของคนชั่วทั้งสี่ เขาก็เพิ่งได้ลิ้มรสไปแล้ว

ไม่ว่าใครก็สามารถทรมานเขาได้อย่างง่ายดาย

แต่ผู้ยอดฝีมือเช่นนี้แหละ กลับถูกหมอที่พวกเขาดูถูกต่อยตีจนพิการ

มันช่างเหลือเชื่อจริง ๆ

"ไอ้หนุ่มคนนี้ ทําไมถึงมีพลังได้มากขนาดนี้?"

ต่งอวิ๋นเบิกตากว้าง แสดงความตกใจอย่างอธิบายไม่ได้

ตอนแรกเธอคิดว่าลู่เฉินใช้แค่อาวุธลับเป็นเท่านั้น เป็นเพียงพวกคนที่ไม่น่าต้องจับตาดูอะไร

ไม่คิดเลยว่าการต่อสู้ของเขาจะแกร่งขนาดนี้ด้วย

อีกทั้งยังจะเก่งยิ่งกว่าเธอ!

เขาอายุน้อยขนาดนี้แล้วก็มีพลังมากแบบนี้

เธอซึ่งได้รับการยกย่องว่าเป็นผ็หญิงที่ยอดเยี่ยมมาโดยตลอด ในขณะนี้ ก็ได้รับผลกระทบอย่างมาก

"พี่ลู่เฉินเก่งมากเลย!"

ดวงตาของมู่หรงเสวี่ยเปล่งประกาย เธอร้องวี๊ดว้ายอย่างชอบใจ

ผู้หญิงที่เหลือเองก็มองหน้ากัน แล้วมองไปที่ลู่เฉินด้วยสายตาที่เปลี่ยนไปจากเดิม

ลู่เฉินไม่ได้สนใจสายตาที่ประหลาดใจของผู้คนรอบ ๆ เขาเดินไปที่ชายหัวล้านในชุดเขียวและถามเบา ๆ ว่า "พูดมาเลย ใครส่งพวกคุณมา?"

"วันนี้พวกกูซวยเอง จะฆ่าจะฟันยังไงก็แล้