LOGINShare
บทที่ 15 แผนเด็ด
Last Updated:
2024-11-25 11:05:53Related chapters
หลอกรักวิศวะร้าย [Engineer NRU] บทที่ 16 วันสุดท้ายของภาคเรียน
นี่ก็ผ่านไปหลายวันแล้วที่ปอร์เช่ไปนอนกับหม้อแกงที่คอนโดทุกวัน ช่วงเช้าก็เดินทางไปส่ง เย็นก็กลับมารับ เธอไม่สามารถกระดิกตัวไปไหนได้เลย นี่เพิ่งจะได้ห่างกันประมาณสองชั่วโมงเนี่ยแหละ เห็นว่ามีเรียนในตอนเช้า หญิงสาวก็เลยมานั่งเรียนกับเพื่อนรัก ซึ่งนี่ก็เป็นวันสุดท้ายของการเรียนเพราะว่าพรุ่งนี้จะปิดเทอมแล้ว คิดว่าอาจจะได้พักผ่อนสักหนึ่งเดือน หลังจากนั้นก็จะเข้าไปฝึกงานประมาณสามเดือน แล้วก็จะเรียนจบทันที เธออยากจะหายตัวแล้วไปโผล่ในวันนั้นพอดีเลยด้วยซ้ำ รู้สึกเหนื่อยมาก ๆ"แกฝึกงานที่ไหนยัยหม้อ อาจารย์บอกว่าอยู่ ๆ แกก็ไปเปลี่ยนที่ฝึกงาน"หญิงสาวพยักหน้าก่อนจะถอนหายใจออกมาอยากรู้สึกเซ็ง"อือ บริษัทเพื่อนแม่น่ะ พอดีว่าเขาจะเปิดสาขาใหม่ที่ญี่ปุ่นอยากได้ล่ามไปช่วยแปล"เพนตี้พยักหน้าอย่างเข้าใจ ถือว่ามีเหตุผลในการเปลี่ยนที่ฝึกงาน ก็ถือว่าจบไปไม่มีอะไรน่าสงสัยอีก"ก็ดีนะ จะได้ไปเที่ยวด้วย ฉันก็อยากจะเที่ยวบ้าง""นี่ยัยแว่น แกเอาพี่ปอร์เช่ไปกกไว้ที่ไหน ทำไมฉันถึงติดต่อเขาไม่ได้เลย"หม้อแกงหันไปมองตามเสียงก่อนจะเจอดาวคณะบัญชีหรือผู้หญิงที่ชื่อมะปราง ความจริงแล้วหล่อนเป็นรุ่นน้องปี 1 แต่อย่างว่าแหละเ
หลอกรักวิศวะร้าย [Engineer NRU] บทที่ 17 ล่ามสาว
หลังจากปิดเทอมปอร์เช่ก็ได้เริ่มเข้าไปช่วยงานที่บริษัทอย่างเต็มตัว ฝึกงานที่บริษัทของตัวเองเพื่อเป็นการเรียนรู้งานไปในตัว ส่วนคนรักของเขาตอนเช้าก็พามาส่งที่ร้านขนมไทย เพราะเธอยังไม่ได้เข้าฝึกงาน ก็เลยมาช่วยคุณแม่ขายขนม"ปอร์เช่วันนี้ไปดูงานกับพ่อนะ"เขาพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะเดินไปเก็บของที่โต๊ะ จากนั้นก็เดินตามคุณพ่อไปที่รถทันที"แกกับหนูหม้อแกงเป็นยังไงบ้าง""ก็เรื่อย ๆ นะครับ เหมือนจะดีขึ้นมานิดหนึ่งแล้ว ช่วงหลังหม้อแกงไม่ค่อยต่อต้านผมเท่าไหร่ น่าจะเริ่มใจอ่อนขึ้นมาบ้าง"ความจริงเรื่องนี้เขาเล่าให้คุณพ่อฟังหมดแล้ว ตอนที่ท่านรู้ความจริงก็เขม่นหน้าเขาอยู่หลายวัน แต่พอเห็นว่าสำนึกผิดก็เลยยอมให้อภัย"ดีแล้ว พยายามอย่าไปทำอะไรเขาอีกล่ะ เป็นลูกผู้ชายอย่ารังแกผู้หญิงเข้าใจหรือเปล่า""ผมรู้แล้วน่า ผมสัญญาว่าจะไม่ทำให้ว่าที่ลูกสะใภ้พ่อเสียใจแน่นอน""ให้มันจริงเถอะ"ทางด้านของหม้อแกงตอนนี้เธอมาช่วยคุณแม่ขายขนมอยู่ที่ร้าน ส่วนปอร์เช่ก็เข้าไปทำงานที่บริษัทเต็มตัว และอีกไม่กี่วันเธอก็จะได้เข้าไปฝึกงานที่นั่นแล้ว"สวัสดีค่ะรับอะไรดีคะ"เธอยืนรับออเดอร์อยู่ตรงเคาน์เตอร์หน้าร้าน ทำตัวให้มีประโยชน์สั
หลอกรักวิศวะร้าย [Engineer NRU] บทที่ 18 หวงหนักมาก
"คุณโตชิ..."ปอร์เช่เหลือบสายตาหันไปมองหม้อแกงที่ดูตกใจเมื่อเห็นหุ้นส่วนของเขา แถมยังเรียกชื่อถูกเหมือนเคยรู้จักกันมาก่อน หันไปจ้องมองใบหน้าของผู้ชายอีกคนที่ส่งสายตามองคนรักของเขาดูหวานหยาดเยิ้ม จึงทำให้อาการหึงหวงเริ่มออก และมีคำถามอยู่ในหัวว่าสองคนไปรู้จักกันได้ยังไง"คุณเป็นหุ้นส่วนของที่นี่เหรอคะ"หญิงสาวเอ่ยถามชายตรงหน้าซึ่งเขาก็พยักหน้าก่อนจะยิ้มกว้างออกมา"ใช่ครับ ดีใจจังที่เจอคุณอีกครั้ง""รู้จักกันด้วยเหรอ"ในขณะที่ทั้งสองคนคุยกันเป็นภาษาญี่ปุ่น ปอร์เช่ก็รู้สึกหงุดหงิดเพราะเขาไม่สามารถฟังออกว่าทั้งคู่กำลังคุยอะไรกันอยู่"คุณโตชิเป็นลูกค้าที่ร้านขนมค่ะ เราบังเอิญได้เจอกันก็เลยได้คุยกันนิดหน่อย"ปอร์เช่พยักหน้าเล็กน้อยอย่างเข้าใจ แต่ที่ยังคาใจก็คือหุ้นส่วนคนใหม่ใช้สายตามองคนรักของเขามันแปลกจนอดสงสัยไม่ได้ หรือว่าเขาจะคิดมากไปเองนะ"ถ้าอย่างนั้นเชิญนั่งดีกว่าค่ะ เชิญคุณโตชิทางนี้เลยค่ะ"หม้อแกงปล่อยมือจากคนรัก ก่อนจะผายมือเชิญแขกคนสำคัญให้ไปนั่งตรงโซฟาที่ทางพนักงานได้จัดเตรียมไว้ เพื่อที่จะได้คุยรายละเอียดต่าง ๆสองชั่วโมงผ่านไป...หญิงสาวรู้สึกได้เลยว่าตอนนี้คนรักกำลังแผ่รังสีค
หลอกรักวิศวะร้าย [Engineer NRU] บทที่ 19 ไม่มีใครยอมใคร
หลังจากวันนั้นทั้งสองคนก็ไม่ได้คุยอะไรกันเลย เนื่องจากว่าปอร์เช่ไม่อยากจะทำให้หม้อแกงรู้สึกอึดอัด เขาตัดสินใจที่จะกลับมานอนที่คอนโดของตัวเอง ซึ่งตอนนี้ก็เป็นเวลาเกือบอาทิตย์แล้ว และอีกฝ่ายก็ไม่ได้ติดต่อมาเลยซึ่งก็เพราะรู้แล้วแหละว่าเจ้าหล่อนน่าจะไม่ได้สนใจเขาเลยตู๊ดดดดดดด"ว่าไงครับแม่"เขากดรับสายคุณแม่บังเกิดเกล้าของตัวเอง นาน ๆ จะโทรมาหาลูกสักทีหนึ่ง และถ้าไม่มีเรื่องรบกวนไม่มีทางที่จะโทรมาแน่(ปอร์เช่วันนี้ไปเป็นเพื่อนแม่)"ไปไหนอะแม่"(ไปที่บ้านของหนูหม้อแกงไงลูก แม่นัดกับแม่ของหนูหม้อแกงเอาไว้ว่าจะไปกินข้าวด้วยกันตอนเย็น)"ผมไม่ค่อยว่างอะแม่ ไปเองได้ไหมล่ะ"เขากำลังหลีกเลี่ยงที่จะไปเจอหญิงสาวอยู่ กลัวว่าถ้าเจอแล้วจะอดใจไม่ไหวจับกดลงเตียงเพื่อลงโทษคนใจแข็ง ที่ไม่ยอมติดต่อมาคุยกับเขาเลย(ต้องไป ถ้าอย่างนั้นเจอกัน 4 โมงเย็นนะลูกมารับแม่ด้วย รักลูกนะแม่วางละ)พูดจบคุณแม่ก็กดตัดสายทันที ไม่รอให้ลูกชายตอบรับหรือตัดสินใจอะไร ปอร์เช่ถึงกับพ่นลมหายใจออกมาด้วยความเหนื่อยใจ หันไปสนใจงานตรงหน้า และเมื่อถึงเวลาก็หยิบกุญแจรถขับรถไปรับคุณแม่อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้และเมื่อมาถึงที่บ้านคุณแม่ก็รี
หลอกรักวิศวะร้าย [Engineer NRU] บทที่ 20 พรีเวดดิ้ง
และทั้งคืนเธอแทบจะนอนไม่หลับ เพราะรู้สึกทุรนทุรายกับความเย็นชาของปอร์เช่ พอตื่นเช้ามาก็มีความวุ่นวาย เดินวนไปมาอยู่ในร้านตั้งแต่เช้าตรู่ เพราะว่าเขาจะมารับเธอไปลองชุดที่จะใช้ในงานหมั้น"ทำไมยังไม่มาสักทีเนี่ย ลีลาอะไรอยู่"เธอบ่นออกมาก่อนจะเดินวนอีกรอบจนคนเป็นแม่เห็นถึงกลับรู้สึกเวียนหัว"หยุดเดินเดี๋ยวนี้เลยนะหม้อแกง แม่ปวดหัวมากเลยรู้หรือเปล่า"คุณแม่หยิบยาดมขึ้นมา นั่งลงตรงโซฟาจ้องมองไปยังลูกสาวที่ตอนนี้ดูจะร้อนรน ชะเง้อคอมองออกไปข้างนอกเหมือนกำลังรอคอยใครสักคนหนึ่ง"ก็ปอร์เช่ชักช้าไม่ยอมมาสักทีนี่คะแม่ นัดไม่เป็นนัดเลย""หนูนัดกับเขาเก้าโมงไม่ใช่หรือไง นี่มันจะพึ่ง 8:30 น เองนะ จะรีบไปไหนกัน"คุณแม่เอ่ยออกมาพร้อมกับยกยิ้มมุมปาก ดูท่าทางลูกสาวตัวดีจะปากไม่ตรงกับใจเสียแล้ว ทำเหมือนไม่รักไม่แคร์ แต่ชะเง้อคอมองไม่หยุด และพอถูกคุณแม่แซวแบบนั้นเธอก็รีบขยับมานั่งลงก่อนจะหยิบโทรศัพท์ไปกดเล่น เพราะไม่อยากถูกสงสัย"เรานี่มันจริง ๆ เลยนะ"และเพียงไม่นานรถยนต์ของปอร์เช่ก็เคลื่อนที่เข้ามาจอดตรงหน้าร้าน แต่ทว่าหญิงสาวกลับทำเป็นไม่สนใจ ทั้งที่ก่อนหน้านี้ยังเดินวนไปมาจ้องมองไปนอกร้านไม่หยุด เมื่อ
หลอกรักวิศวะร้าย [Engineer NRU] บทที่ 21 หึงหวง
ทั้งสองคนยืนถ่ายรูปด้วยกันมาเป็นชั่วโมงแล้ว แต่ทว่ายังไม่ไปถึงไหนเลย ก็เพราะว่าคนข้าง ๆ เนี่ยแหละเอาแต่กวนประสาท พอช่างภาพบอกให้กอดก็เอามือมาจับหน้าอกของเธอแทน บอกให้หอมแก้มก็จับเธอมาจูบ ทั้งอายทั้งเขินจนทำตัวไม่ถูกแล้ว แล้วตอนนี้ทั้งคู่ก็ถ่ายในชุดไทย ปอร์เช่เองก็กำลังมโนว่าตัวเองเป็นคนพี่หมื่นอยู่"ออเจ้ามานั่งตรงตักข้านี่มา"ปอร์เช่ตบขาตัวเองเรียกให้หญิงสาวเข้าไปหา แถมยังใช้คำพูดเหมือนในละครไทย ทำเอาเธอเขินไปหมด"เลิกเล่นสักทีได้ไหม เราเสียเวลามาเป็นชั่วโมงแล้วนะ"เขาทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ ยังคงใช้คำพูดเล่นเหมือนเดิมไม่สนใจเลยว่าเธอจะบ่นแค่ไหน"ถ้าเจ้าไม่มานั่งตักข้า ข้าจะลงหวายให้เจ้าหลังลายเลย"หม้อแกงหยิบหมอนที่อยู่บริเวณนั้นปาใส่กบาลของเขาทันที จนชายหนุ่มถึงกับร้องครางออกมา ลูบหัวตัวเองป้อย ๆ ก่อนจะสะบัดหน้าหนีใส่ด้วยความรู้สึกงอน"งอนแล้ว"หญิงสาวพ่นลมหายใจออกมา เดินเข้าไปนั่งใกล้ชายหนุ่มก่อนจะทำการถ่ายภาพเพื่อที่จะได้เสร็จโดยเร็ว แต่ทว่าปอร์เช่ก็ยังคงไม่หยุดเล่น แต๊ะอั๋งเธอทุกครั้งที่มีโอกาส กว่าทุกอย่างจะเสร็จเรียบร้อยก็ใช้เวลากินไปเกือบสองชั่วโมง ทั้งโมโหหิวแล้วก็รู้สึกเหนื่อย"
หลอกรักวิศวะร้าย [Engineer NRU] บทที่ 22 ต้องมีอะไรแลกเปลี่ยน
ชายหนุ่มรีบส่ายหน้าปฏิเสธพัลวัน ตั้งแต่ที่เราสองคนมีปัญหากัน เขาไม่เคยไปยุ่งวุ่นวายกับน้องมะปรางอีกเลย และหัวใจของปอร์เช่มีแต่หม้อแกงคนเดียวเท่านั้นไม่คิดมีใครอื่นอีก"เลิกยุ่งนานแล้วเว้ย อย่านะ อย่ามองด้วยสายตาแบบนั้นสิ เอ๊ะ หรือว่าหึงผัวใช่ไหมล่ะ"เขาเอ่ยแซวหญิงสาวทันทีก่อนจะยิ้มมุมปากออกมากรุ้มกริ่ม และทำให้หม้อแกงที่รู้สึกตัวรีบส่ายหน้าปฏิเสธทันที"เปล่าสักหน่อย ใครเขาจะหึงกันเล่า รีบกินเดี๋ยวนี้เลยนะ จะได้กลับบ้าน"หม้อแกงรีบขยับตัวลุกขึ้นก่อนจะกลับไปนั่งตรงข้ามเขาที่เดิมทันที ใช้ตะเกียบคีบแซลมอนมากินแต่ก็ยังรู้สึกเจ็บใจที่ตัวเองเผลอแสดงความรู้สึกส่วนตัวออกไป จนทำให้ปอร์เช่ได้ใจหัวเราะคิกคักอยากมีความสุข"ไม่ไปเลือกแหวนแต่งงานแล้วเหรอที่รัก""ไอ้บ้าปอร์เช่ บอกให้หยุดพูดไงเล่า""ฮ่า ๆ เอากี่กะรัตดีครับเมีย""ไอ้..."สองเดือนผ่านไป...เวลาผ่านไปหม้อแกงและปอร์เช่ได้หมั้นใหม่กันเรียบร้อยประมาณเดือนที่แล้ว ซึ่งตอนนี้เธอได้เข้ามาฝึกงานที่บริษัทอย่างเต็มตัว เก็บเสื้อผ้าไปอยู่ที่คอนโดของชายหนุ่มเป็นที่เรียบร้อย แต่ก็ไม่ใช่ความคิดของตัวเองหรอก เพราะว่ารายนั้นเป็นคนจัดแจงทุกอย่าง และให้เหต
หลอกรักวิศวะร้าย [Engineer NRU] บทที่ 23 กวนประสาท
เขายืนกอดอกจ้องมองไปยังทั้งสองคน เอาจริงเลยนะถ้าไม่ติดว่าต้องร่วมงานกัน เขาอยากจะต่อยหน้ามันไปสักทีหนึ่ง โคตรหน้าด้านเลย ทั้งที่รู้ว่าผู้หญิงมีคู่หมั้นอยู่แล้วยังคิดจะเคลมเมียคนอื่น ฝันอยู่หรือไงกัน ทำไมเขาถึงรู้นะเหรอ... ก็เพราะว่าที่ผ่านมาหมอนี่มันพูดภาษาอังกฤษได้ แต่กวนประสาทใช้ภาษาบ้านเกิดของตัวเองคุยกับคู่หมั้นของเขา เพื่อไม่ให้คนกลางฟังเข้าใจ โคตรกวนประสาทเลย และดูเหมือนว่าหม้อแกงจะหันมาเห็นคนรักพอดีก็เลยส่งยิ้มมาให้"อ้าวปอร์เช่มาได้ยังไง""ก็ถ้าเมียจะสนใจกันสักนิดก็คงจะรอมากินข้าวด้วยกันแล้วแหละ ไอ้เราทำงานเสร็จก็รีบไปหาที่ห้องกลัวว่าจะหิว นี่นะเหรอสิ่งที่ได้ตอบแทนโคตรน้อยใจเลย"เขาตัดพ้อใส่สาวยังไม่ปิดบัง ความจริงก็ไม่ได้อะไรเยอะหรอกแค่อยากจะให้เมียง้อก็เท่านั้น แถมยังหมั่นไส้ไอ้ผู้ชายตรงหน้าด้วย ถ้าไม่ติดว่าเป็นหุ้นส่วนถีบตกตึกไปนานแล้ว"ไม่เอาสิปอร์เช่มานั่งด้วยกันนี่มา เดี๋ยวเค้าสั่งของอร่อยให้กินนะ"หญิงสาวกวักมือเรียกคนรักให้มานั่งดูด้วยกัน ปอร์เช่ทำหน้างอแต่ก็ยอมเดินไปนั่งลงข้างหม้อแกง ถึงแม้ว่าเขาจะเล่นตัวแต่ก็มีขอบเขตอยู่"ที่รักจะกินอะไรดีคะ"ทีแบบนี้ทำมาเรียกที่รงที
Latest chapter
หลอกรักวิศวะร้าย [Engineer NRU] บทที่ 30 ของขวัญเพื่อภรรยา จบบริบูรณ์
หลังจากที่กลับมาเขาก็พาเธอไปนอนพักผ่อน คงจะคิดมากทั้งวันจึงทำให้เหนื่อยล้าและสลบไสลไปในที่สุดและในช่วงเช้าของวันต่อมาปอร์เช่ปลุกให้หม้อแกงลุกขึ้นตั้งแต่เช้าตรู่ จูบหน้าผาก จั๊กจี้ที่เอวก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะลืมตาขึ้น เขาจึงเลื่อนมือเข้าไปในชุดนอนจากนั้นก็ค่อย ๆ ใช้มือบีบเคล้นเนินปทุมถัน ก่อนจะโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้ ใช้ลิ้นร้อนดูดเม้มเม็ดทับทิมสีชมพู"อื้อ ปะ...ปอร์เช่ทำอะไรเนี่ย"เสียงร้องครางของหม้อแกงทำเอาความเป็นชายตื่นตัว ก็ต้องอดทนไว้ก่อนเพราะว่าเมียท้องอยู่ไม่อยากจะทำรุนแรงมากนัก"อ้าส์! เช่จ๋า"ในตอนนี้ความอดทนของเขาเริ่มจะหมดลงแล้ว จัดการถอดกางเกงของตัวเองที่ตอนนี้ความเป็นชายชี้โด่ออกมา ดีนะที่ของหญิงสาวเป็นกระโปรงถอดง่าย ถึงไม่ต้องอะไรให้มากความ"เมียจ๋าขอแป๊บหนึ่งนะ เช่จะทำเบา ๆ เลย"เขาเอ่ยอ้อนภรรยาเพื่อขออนุญาต ไม่ใช่ว่าจะทำได้เลยนะเดี๋ยวจะพานโกรธอีก เดี๋ยวก็ได้ง้อกันยาว"ห้ามทำแรงนะ"เขาพยักหน้าทันทีก่อนจะจับแก่นกายความเป็นชายสอดใส่เข้าไป ทั้งสองคนกัดริมฝีปากก่อนจะครางออกมาในลำคอ นาน ๆ จะได้มีความสุขด้วยกันแบบนี้ แต่ไม่ต้องห่วงหรอกนะเพราะถ้าเกิดหลังจากที่เธอคลอดลูกคนแรกออกม
หลอกรักวิศวะร้าย [Engineer NRU] บทที่ 29 คำอธิบาย
ปอร์เช่หยิบโทรศัพท์กดโทรไปหาเพื่อนรักก่อน เพราะว่าไทเกอร์เป็นคนเดียวที่มีเบอร์ของเพนตี้ กดโทรไปเพียงไม่นานเขาก็รับสายฉันที(ไงปอร์เช่)"ขอเบอร์เพนตี้หน่อย"เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงเร่งรีบเป็นอย่างมาก แต่ทว่าอีกฝ่ายกลับแสดงความหึงหวงจนออกนอกหน้า(ยุ่งอะไรกับเมียกู)"ใช่เวลาที่มึงจะมาหึงหวงไหม เมียกูหายเนี่ย"(อ้าวกูก็นึกว่ามึงจะมาจีบเมียกูนี่ เออ... เดี๋ยวส่งไลน์ไปให้รอแป๊บหนึ่ง"พูดจบเขาก็กดวางสายทันที มองโทรศัพท์อย่างใจจดใจจ่อ สักพักก็มีข้อความเด้งเข้ามาLINETiger : 08928xxxxxเมื่อได้เบอร์โทรศัพท์เขาก็ไม่รอช้ารีบกดติดต่อไปยังปลายสายทันที และเพียงไม่นานเธอก็กดรับสาย(สวัสดีค่ะเพนตี้พูดสายค่ะ)"เพนตี้นี่ปอร์เช่เองนะ หม้อแกงอยู่ที่นั่นหรือเปล่า"เพนตี้เหลือบสายตาหันไปมองหม้อแกงที่ตอนนี้นอนหลับอยู่ตรงโซฟา และเสียงปลายสายทำให้เธอไม่กล้าพูดอะไรออกไป เพราะกลัวว่าคนที่อยู่ตรงนี้จะรู้สึกไม่ดี"หม้อแกงเดี๋ยวฉันไปหารุ่นพี่แป๊บหนึ่งนะ เขาเอาของมาให้""ไปเถอะฉันอยู่ตรงนี้แหละ"หม้อแกงเอ่ยออกมาก่อนจะหลับตาลงด้วยความรู้สึกเสียใจ เพนตี้เห็นแบบนั้นก็รีบเดินออกไปจากคอนโดของตัวเอง เพราะจำเป็นจะต้องไปคุยโท
หลอกรักวิศวะร้าย [Engineer NRU] บทที่ 28 เกิดเรื่องวุ่นวาย
สองสัปดาห์ต่อมา...ช่วงนี้หม้อแกงค่อนข้างจะทำตัวติดสามี ตามไปทำงานแทบจะทุกวัน แล้ววันนี้ก็เช่นกันช่วยงานแปลเอกสารทำทุกอย่างเพื่อแบ่งเบาภาระของเขา แต่ทว่าคนเป็นสามีกลับไม่อยากให้แตะต้องอะไรทั้งนั้น เพราะกลัวว่าจะเครียดมากเกินไปส่งผลกระทบถึงเจ้าตัวเล็กในท้องได้"ตัวเองเดี๋ยวเช่ลงไปคุยกับลูกค้าข้างล่างนะ อยู่ในห้องนี้รอไปก่อน"หญิงสาวเหลือบสายตาหันไปมองคนรักก่อนจะพยักหน้าเล็กน้อยอย่างรับทราบ"รีบมานะไม่อยากอยู่คนเดียว""จ๊ะ"ชายหนุ่มซื้อแฟ้มเอกสารขยับตัวลุกขึ้นจากเก้าอี้ เดินมาลูบศีรษะของคนรักเอาไว้จากนั้นก็เดินออกไปทันที ส่วนหม้อแกงเธอก็วางโทรศัพท์ลงทำนั่นนี่นิดหน่อย แต่ทว่าเวลาผ่านไปเกือบชั่วโมงแล้วยังไม่มีวี่แววว่าจะกลับมาเลย เธอเองก็เริ่มหิวคิดว่าจะลงไปหาอะไรกินในระหว่างรอเขา เมื่อนึกได้แบบนั้นเธอก็วางทุกอย่างลงจากนั้นก็หยิบโทรศัพท์แล้วเดินออกไปจากตรงนั้นทันที ว่าแต่ปอร์เช่อยู่ชั้นไหนนะ..."คุณจีคะ คุณปอร์เช่คุยงานอยู่ชั้นไหนคะ""อยู่ชั้น 14 ค่ะ ตรงร้านกาแฟค่ะคุณหม้อแกง"เธอเอ่ยถามเลขาที่อยู่หน้าห้อง แล้วเมื่อได้คำตอบก็เอ่ยขอบคุณก่อนจะเดินตรงไปยังลิฟต์ จากนั้นก็เก็บปลายทางไปยังชั้น 1
หลอกรักวิศวะร้าย [Engineer NRU] บทที่ 27 คุณแม่ขี้น้อยใจ
แอ๊ดดดดดดเสียงประตูห้อง VIP ถูกเปิดออก เป็นปอร์เช่นั่นเองที่มา แถมยังหิ้วของอร่อยหลายอย่างติดมือมาด้วยอีก"สวัสดีครับทุกคน ตัวเองเป็นยังไงบ้าง อาการดีขึ้นหรือเปล่าหมอว่าไงบ้าง"ชายหนุ่มเอ่ยทักทายผู้ใหญ่ก็เดินเข้าไปนั่งลงเคียงข้างคนรัก หม้อแกงโอบรอบเอวว่าที่สามี จากนั้นก็จ้องมองไปทางผู้ใหญ่ด้วยสีหน้าน้อยใจ"เช่จ๋า หม้อแกงอยากไปเที่ยวญี่ปุ่นด้วย ช่วยคุยกับคุณพ่อคุณแม่แล้วก็คุณลุงให้หน่อยนะ"ชายหนุ่มเองก็ลำบากใจไม่น้อยเลย ก็พอรู้ว่ามันเป็นการเดินทางไกลและเป็นอันตรายได้ ซึ่งดูจากสีหน้าเขาในตอนนี้หม้อแกงก็พอจะดูออกว่าเขาก็คงเป็นห่วงเธอไม่น้อยเหมือนกัน"ตอนนี้ตัวเองกับลูกต้องดูแลตัวเองนะ เค้ากลัวว่าถ้าเดินทางไกลมันจะอันตราย เข้าใจกันเถอะ"เขาพยายามพูดปลอบใจซึ่งหญิงสาวรู้สึกน้อยใจมากเมื่อถูกทุกคนห้าม เบือนหน้าหนีหันไปมองทางอื่น หยิบผ้าห่มมาคลุมโปงไม่ยอมคุยกับใคร ทำเอาผู้ใหญ่ทุกคนที่อยู่ภายในห้องรวมถึงปอร์เช่ถอนหายใจออกมาด้วยความเหนื่อยใจเอาจริงเขาเป็นห่วงคนรักมาก การเดินทางไปต่างประเทศจะต้องนั่งนานเป็นพิเศษ ทุกคนไม่มีใครอยากให้เธอลำบากหรอก อีกอย่างหนึ่งร่างกายเธอไม่ค่อยแข็งแรงด้วย นิดหน่อย
หลอกรักวิศวะร้าย [Engineer NRU] บทที่ 26 รู้สึกผิด
ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหน ทว่าชายหนุ่มก็ยังคงตกใจไม่หาย เมื่อนึกถึงตอนที่มีเลือดไหลออกมาตามร่องขาของคนรัก อาจจะเป็นเพราะว่าแรงกระแทกก่อนหน้านี้ หน้าท้องเธอไปชนกับราวเหล็ก จึงทำให้กระทบกระเทือน แต่ก็ยังงงว่าทำไมเลือดถึงออกได้แอ๊ด!ในที่สุดประตูห้องฉุกเฉินก็ถูกเปิดออก เขาได้สติรีบวิ่งเข้าไปหาคุณหมอทันที ก่อนจะเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงร้อนรนเพราะอดเป็นห่วงคนรักไม่ได้"คุณหมอครับเมียผมเป็นยังไงบ้าง""ใจเย็นก่อนนะครับ ตอนนี้คุณแม่ปลอดภัยดีแล้ว ส่วนเด็กในท้องหมอต้องขอดูอาการอีกสักหน่อยเพราะว่าค่อนข้างจะเสียเลือดเยอะมาก ว่าแต่ไปทำอะไรมาครับทำไมถึงตกเลือดขนาดนั้น"จบประโยคของคุณหมอทำเอาเขาช็อกจนแทบพูดอะไรไม่ออก นี่หม้อแกงกำลังตั้งครรภ์อย่างนั้นเหรอ หมายความว่าเขากำลังเป็นพ่อใช่รึเปล่า ณ เวลานี้เขาควรจะดีใจมากด้วยซ้ำ แต่ทำไมกลับรู้สึกเศร้ายังบอกไม่ถูกเมื่อได้ยินว่าเด็กน้อยยังคงไม่ปลอดภัย ความผิดของเขาคนเดียวแท้ ๆ เลยที่ดูแลเธอไม่ดีพอ"ลูกของผมจะปลอดภัยใช่ไหมครับ เท่าไหร่ผมก็ยอมจ่ายแต่ลูกผมต้องรอดนะครับหมอเข้าใจหรือเปล่า เขาจะต้องอยู่กับผม!"ปอร์เช่เดินเข้าไปใกล้คุณหมอก่อนจะคุกเข่าขอร้อง ซึ่งคุณห
หลอกรักวิศวะร้าย [Engineer NRU] บทที่ 25 เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝัน
และแล้ววันหยุดก็มาถึง ปอร์เช่รับปากกับคนรักไว้ว่าจะพามาเที่ยวสวนสนุกดรีมเวิลด์ตามที่เธอต้องการ ตอนแรกก็นึกว่าลืมเสียแล้ว ไม่คิดว่าจะจำได้แล้วพามาตามสัญญา ปลุกให้หม้อแกงตื่นนอนตั้งแต่เจ็ดโมงเช้า เร่งรีบออกมาเพราะกลัวว่าจะมีเวลาน้อย"เช่จ๋า เค้าอยากไปเมืองหิมะ ไปกัน"หญิงสาวกุมมือคนรักเอาไว้จากนั้นก็ลากเข้าไปตรงประตูทางเข้าบ้านหิมะ เปลี่ยนชุดรองเท้าเสื้อกันหนาวให้เรียบร้อยจากนั้นก็วิ่งเข้าไปข้างใน บรรยากาศภายในนั้นเย็นสบายค่อนไปทางหนาว ยกโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปเล่นด้วยความสนุกสนาน"หม้อแกงอย่าวิ่งเดี๋ยวล้ม"เขาพยายามเตือนคนรักไม่ให้ซุกซนมากจนเกินไป เพราะพื้นค่อนข้างจะลื่น ใจเย็นสาวกำลังสนุกจึงไม่ฟังเสียงตักเตือนเลยแม้แต่น้อย"ปอร์เช่เดี๋ยวรอรับอยู่ตรงนี้นะ เค้าจะไปอยู่ตรงโน้นแล้วก็สไลด์ลงมา โอเคนะคะที่รัก"พูดจบก็รีบวิ่งขึ้นไปข้างบนทันที จากนั้นก็เตรียมพร้อมที่จะสไลด์ลงมาจากข้างบนลงไปยังช่องที่ปอร์เช่กำลังยืนรออยู่"อร๊าย!"หม้อแกงกรีดร้องออกมาอย่างสนุกสนาน แต่ทว่าผู้ชายอีกคนกลับทำหน้าบึ้งบูดเหมือนจะไม่ค่อยชอบใจ ที่เธอเล่นอะไรรุนแรงแบบนี้ ไม่เห็นจะหนักตรงไหนเลยก็แค่สไลด์หิมะเล่นเอง จนในที
หลอกรักวิศวะร้าย [Engineer NRU] บทที่ 24 จัดหนักเมียรัก
เขาโชว์ผ้าเช็ดตัวขึ้นอีกครั้งก่อนจะปาทิ้งติดกำแพงอีกฝั่ง จ้องมองมายังคนรักก่อนจะยิ้มกรุ้มกริ่ม ทั้งที่เธอทำงานเหนื่อยขนาดนี้ เขาก็ยังเอาแต่รังแกไม่หยุด ไม่รู้ว่าไปเอาแรงมาจากไหนขนาดนั้น"หยุดมองเดี๋ยวนี้เลยนะ"หม้อแกงเอามือทั้งสองข้างปิดหน้าอกของตัวเองเอาไว้ ต้องมองไปยังผ้าเช็ดตัวที่อยู่ติดกำแพง ก่อนจะรีบวิ่งเข้าไปหยิบ แต่ทว่าถูกชายหนุ่มใช้มือโอบรอบเอวกว่าจะดึงเข้าหาตัว เราสองคนมองสบตากันนิ่ง และเธอรู้สึกเลยว่าตอนนี้มีอะไรบางอย่างทิ่มแทงตรงเรียวขา และแน่นอนว่าท่อนเอ็นขนาดใหญ่กำลังแข็งตัวทะลุออกจากผ้าเช็ดตัว"อร๊าย! ตาบ้า อย่ามาโรคจิตแถวนี้"หญิงสาวยื่นมือไปทุบหน้าอกของเขา แต่ทว่าน้ำเสียงถูกกลืนหายไปด้วยรสจูบอันเร่าร้อนของผู้ชายตรงหน้า"อื้อ"หญิงสาวหลับตาลงรักสัมผัสอันหอมหวานจากคนรัก เอาเถอะห้ามตอนนี้ก็ไม่ทันแล้ว เพราะฉะนั้นเออออตามน้ำไปก็แล้วกัน"อาบน้ำอีกรอบดีกว่า"และเมื่อเขาผละออกก็อุ้มคนรักกลับไปยังอ่างอาบน้ำตามเดิม เริ่มลวนลามตั้งแต่บีบเคล้นตรงหน้าอก ลากไล่ไปยังช่วงล่าง บีบสะโพกถูไถตรงร่องสาว เล่นเอาเหนื่อยไปตามกัน กว่าจะอาบน้ำเสร็จก็ผ่านไปหลายนาที จากนั้นก็ล้างแล้วล้างตัวให้เรี
หลอกรักวิศวะร้าย [Engineer NRU] บทที่ 23 กวนประสาท
เขายืนกอดอกจ้องมองไปยังทั้งสองคน เอาจริงเลยนะถ้าไม่ติดว่าต้องร่วมงานกัน เขาอยากจะต่อยหน้ามันไปสักทีหนึ่ง โคตรหน้าด้านเลย ทั้งที่รู้ว่าผู้หญิงมีคู่หมั้นอยู่แล้วยังคิดจะเคลมเมียคนอื่น ฝันอยู่หรือไงกัน ทำไมเขาถึงรู้นะเหรอ... ก็เพราะว่าที่ผ่านมาหมอนี่มันพูดภาษาอังกฤษได้ แต่กวนประสาทใช้ภาษาบ้านเกิดของตัวเองคุยกับคู่หมั้นของเขา เพื่อไม่ให้คนกลางฟังเข้าใจ โคตรกวนประสาทเลย และดูเหมือนว่าหม้อแกงจะหันมาเห็นคนรักพอดีก็เลยส่งยิ้มมาให้"อ้าวปอร์เช่มาได้ยังไง""ก็ถ้าเมียจะสนใจกันสักนิดก็คงจะรอมากินข้าวด้วยกันแล้วแหละ ไอ้เราทำงานเสร็จก็รีบไปหาที่ห้องกลัวว่าจะหิว นี่นะเหรอสิ่งที่ได้ตอบแทนโคตรน้อยใจเลย"เขาตัดพ้อใส่สาวยังไม่ปิดบัง ความจริงก็ไม่ได้อะไรเยอะหรอกแค่อยากจะให้เมียง้อก็เท่านั้น แถมยังหมั่นไส้ไอ้ผู้ชายตรงหน้าด้วย ถ้าไม่ติดว่าเป็นหุ้นส่วนถีบตกตึกไปนานแล้ว"ไม่เอาสิปอร์เช่มานั่งด้วยกันนี่มา เดี๋ยวเค้าสั่งของอร่อยให้กินนะ"หญิงสาวกวักมือเรียกคนรักให้มานั่งดูด้วยกัน ปอร์เช่ทำหน้างอแต่ก็ยอมเดินไปนั่งลงข้างหม้อแกง ถึงแม้ว่าเขาจะเล่นตัวแต่ก็มีขอบเขตอยู่"ที่รักจะกินอะไรดีคะ"ทีแบบนี้ทำมาเรียกที่รงที
หลอกรักวิศวะร้าย [Engineer NRU] บทที่ 22 ต้องมีอะไรแลกเปลี่ยน
ชายหนุ่มรีบส่ายหน้าปฏิเสธพัลวัน ตั้งแต่ที่เราสองคนมีปัญหากัน เขาไม่เคยไปยุ่งวุ่นวายกับน้องมะปรางอีกเลย และหัวใจของปอร์เช่มีแต่หม้อแกงคนเดียวเท่านั้นไม่คิดมีใครอื่นอีก"เลิกยุ่งนานแล้วเว้ย อย่านะ อย่ามองด้วยสายตาแบบนั้นสิ เอ๊ะ หรือว่าหึงผัวใช่ไหมล่ะ"เขาเอ่ยแซวหญิงสาวทันทีก่อนจะยิ้มมุมปากออกมากรุ้มกริ่ม และทำให้หม้อแกงที่รู้สึกตัวรีบส่ายหน้าปฏิเสธทันที"เปล่าสักหน่อย ใครเขาจะหึงกันเล่า รีบกินเดี๋ยวนี้เลยนะ จะได้กลับบ้าน"หม้อแกงรีบขยับตัวลุกขึ้นก่อนจะกลับไปนั่งตรงข้ามเขาที่เดิมทันที ใช้ตะเกียบคีบแซลมอนมากินแต่ก็ยังรู้สึกเจ็บใจที่ตัวเองเผลอแสดงความรู้สึกส่วนตัวออกไป จนทำให้ปอร์เช่ได้ใจหัวเราะคิกคักอยากมีความสุข"ไม่ไปเลือกแหวนแต่งงานแล้วเหรอที่รัก""ไอ้บ้าปอร์เช่ บอกให้หยุดพูดไงเล่า""ฮ่า ๆ เอากี่กะรัตดีครับเมีย""ไอ้..."สองเดือนผ่านไป...เวลาผ่านไปหม้อแกงและปอร์เช่ได้หมั้นใหม่กันเรียบร้อยประมาณเดือนที่แล้ว ซึ่งตอนนี้เธอได้เข้ามาฝึกงานที่บริษัทอย่างเต็มตัว เก็บเสื้อผ้าไปอยู่ที่คอนโดของชายหนุ่มเป็นที่เรียบร้อย แต่ก็ไม่ใช่ความคิดของตัวเองหรอก เพราะว่ารายนั้นเป็นคนจัดแจงทุกอย่าง และให้เหต
