“ใครน่ะปล่อยน่ะ อื้ออออออออ”ฉันเอ่ยปากพูดไม่ทันไรก็ถูกผ้าปิดปากพร้อมมัดไว้ทันทีด้วยฝีมือของชายที่มีกลิ่นกายที่หอมเป็นเอกลักษณ์ “อีเออ”ฉันอู้อี้พูดขึ้น ร่างสูก็คว้าเอวฉันเข้ามากอดแนบชิดกายเขาพลางปิดประตูลงกลอน เขาคิดจะทำอะไรฉันกันน่ะ “น้องอลิซเป็นคนบีบพี่ให้เป็นแบบนี้เองนะครับ!!!”เขาพูดแนบหูฉันด่วยนำ้เสียงที่บ่งบอกถึงอารมณ์ที่ไม่พอใจของเขา ฉันชักจะกลัวขึ้นมาแล้วสิ เขาคิดจะทำอะไรของเขา และฉันไปบีบอะไรของเขา มือฉันยังไม่ได้ไปจับอะไรของอีตานี้เลยน่ะ!!!!!!!ห้องนำ้อลิซ อลิศา....“อื้อออ อ่อย!”ฉันร้องอู้อี้ออกไปเมื่อพี่เฮลจับแขนฉันมัดรวบกันทั้งสองข้างและเขายังปิดปากฉันด้วยผ้าด้วยน่ะเนี่ย“อะอำอะไอ”ฉันร้องถามเขาไปด้วยความกลัวที่ตอนนี้เขากำลังถอดเสื้อผ้าตัวเองอยู่น่ะสิ และเขาเองก็เอาเสื้อผ้าของเขาไปวางลองที่พื้นปูนในห้องน้ำ ฉันขยับตัวไปไหนไม่ได้เพราะพี่เฮลจับแขนฉันมัดไว้กับไม้ที่อยู่บนเหนือศีรษะฉัน“หนูบีบให้พี่เป็นคนใจร้ายเองนะครับ!”เขาจุดตะเกียงสองอันและเอาไปวางไว้บนที่แขวนทั้งสองอัน และเขาก็หันกลับมาบอกฉัน แววตาของเขาจริงจังจนน่ากลัว เขาจะทำอะไรฉันแกว๊กกกก“อื้อออออ”ฉันร้องขึ้นเมื่อพี่
“อื้อออ อ๊ะ”“อื้ออ อ่าาาาาาห์”เสียงคำรามของพี่เฮลดังขึ้นเมื่อเขาจับความเป็นชายที่แข็งจนน่ากลัวถูไถไปกับร่องเสียวของฉันผ่านแพนตี้ตัวบาง ฉันสั่นสะท้านไปทั้งร่างด่วยความกลัวและความเจ็บ เพราะที่ฉันสัมผัสได้ไอนั่นของเขามันทั้งมีขนาดใหญ่กว่าข้อแขนของฉันมากและมันแข็งมากจนน่ากลัว ฉันจะหุบขาเข้าหากันแต่่ก็โดนต้นขาแกร่งดันไว้ซะก่อน “อื้ออ เสียวหัว อ่าาาาาห์”เขาเงยหน้าขึ้นอีกมือเขาก็ยังคงบีบคลึงยอดอกของฉันอย่างหมั่นเขี้ยวและอีกมือหนึ่งเขาก็จับความเป็นชายของเขาถูไปกับร่องเสียวของฉัน“อื้ออออ อี๊อออออ”ฉันหลับตาลงด้วยความเจ็บเมื่อเขากดความเป็นชายของเขาเข้ามาในร่องเสียวของฉันผ่านแพนตี้ตัวบาง ขาทั้งสองข้างของฉันสั่นระริก นำ้ตาของฉันไหลออกมา “ฮืฮๆๆๆ”ร่างของฉันสั่นสะท้านด้วยความกลัว “น้องอลิซ!!!”พี่เฮลเรียกฉันเมื่อเขาเห็นว่าฉันร้องไห้ออกมาอย่างหนักขึ้นเรื่อยๆ“พี่ขอโทษ”เขาบอกฉันพลางรีบยันตัวลุกออกมาจากหว่างขาของฉัน เขารีบมาแก้เชือกที่มัดมือฉันและมัดปากฉันไว้ออกทันที ฉันก็ค่อยๆยันตัวลุกขึ้นนั่งจับข้อมือตัวเองด้วยความเจ็บแสบร้าวไปทั้งข้อมือ“ฮืฮฮ ไอเฮงซวย!”ฉันร้องไห้ไปพลางก่นด่าเขาไป เขาก็คว้าตัวฉันเ
“อมให้พี่หน่อยครับ แบบนี้ไม่เสร็จแน่ๆเลยครับ”เขาบอกฉันพลางจับความเป็นชายมาจ่อที่ริมฝีปากของฉัน ฉันรอบกลืนนำ้ลายดังอึก มันจะเข้ามาในปากของฉันได้ยังไงกันล่ะ อันเบ้อเร่อขนาดนี้อ่ะ “อ่าห์ ซี๊ดดดดด”เขาหลับตาพรางร้องครวญครางเมื่อเขากดปลายหัวเห็ดลงมาสัมผัสกับริมฝีปากนุ่มของงฉัน “ช่วยพี่หน่อยนะครับ พี่ไม่ไหวแล้วจริงๆ”เขาบอกฉัน ใบหน้าของเขาบางบอกถึงความอึดอัดและทนไม่ไหวแล้วจริงๆ เห็นแล้วสงสาร ฉันจึงค่อยๆอ้าปากและอมความเป็นชายของเขาเข้ามาในโพรงปาก มีนค่บเเน่นโพรงปากฉันไปหมด “อ่าาาาห์ ปากนุ่ม ซี๊ดดด เสียวหัว”เขาพูดไปพลางจับศีรษะฉันโยกเข้าออกความเป็นชายของเขา อึก อึก อึก“อ่าาาาห์ ซี๊ดดดด”ร่างสูงยังคงครวญครางอยู่ ปากของฉันก็ยังคงทำหน้าที่ช่วยเขาอย่างดี “เลียหัวเห็ดให้พี่หน่อยสิครับ”เขาบอกฉันปากจับความเป็นชายออกจากปากของฉัน ฉันจึงค่อยยื่นลิ้นเล็กเลียตวัดลิ้นไปกับหีวเห็นสีแดงออกอมชมพู ของเขาทำให้เขาสั่นสะท้านไปทั้งร่างมือของเขาก็ลูบมาบีบคลึงเต้าอวบของฉัน“อ่าห์ เสียวหัว ไม่ไหวแล้วครับ!”เขาบอกฉันแล้วที่นี้เขาก็ดันความเป็นชายเข้ามาให้โพรงปากของฉันอย่างเร็ว และโยกสะโพกสอบเข้าออกจากโพรงปากของฉันอย
ร้านนมสดOP 13:30น. อลิซ อลิศา.... “อีลิซมึงดูน่าตาหมองๆรึป่าวว่ะ”เสียงเเซนนี้เอ่ยทักฉันขึ้นหลังจากที่ฉันกลับมาจากดอยสูงได้สองวันแล้ว แล้วฉันก็หลับเป็นตายไปสองวัน จนม๊าฉันเป็นห่วงว่าเฮียเคใช้งานฉันหนักไปรึป่าว รีบไปถามคุณป้าเสารสทันที เฮียเคจึงต้องอธิบายยาวเยียดเลย คุณหญิงเฟื้องฟ้าก็เป็นอย่างนี้ล่ะคะ มีลูกสาวคนเดียวทั้งห่วงทั้งหวงเลยล่ะ วันนั้นพี่เฮลไปเอากระเป๋าเสื้อผ้าให้ฉันไม่มีใครสงสัยอะไรในความสัมพันธ์ของเรา เราทั้งสองคนก็นั่งรถตู้กับมาด้วยกันและฉันเองก็นั่งข้างเขาเหมือนตอนขามา เราคุยกันเรื่อยเปื่อย จนฉันแลกเบอร์กับเขามา และอีตาบ้านั้นไม่โทรมาหาฉันเลยตั้งแต่ได้เบอร์ฉันไป “กูนอนมากมั้ง”ฉันตอบมันไปพลางดูดนำ้มะนาวในแก้วของฉันไปด้วยใบหน้าที่อิดโรย ก็ฉันน่ะสิโทรปรึกษากับฮันนี่ทั้งคืนเลยอ่ะเมื่อคืน ฉันถามมันว่าการชอบใครสักคนมันจะมีอาการยังไง ฮันนี่มันก็ร่ายยาวเรื่องของมันที่แอบชอบเพื่อนของพี่ชายข้างบ้านมัน ฉันเป็นเพื่อนกับมันมาตั้งหลายปีไม่เคยเห็นพี่ชายของมันเลย สงสัยเป็นพวกเด็กในกรอบมั้งเก็บเนื้อเก็บตัวอะไรแบบนี้อ่ะ ขนาดฮันนี่มันไปเรียนที่อเมริกาตั้งหลายปี พี่มันยังไม่เคยไปเยี่ย
(น้องอลิซครับ คิดถึงหนูจังเลย พี่ขอโทษนะครับที่ไม่ได้ติดต่อไปและเมื่อวานพี่ยังเบี้ยวนัดเดทของเรา หนูไม่โกรธพี่ และหนูคงไม่รอพี่ใช่ไหม?)ปลายสายกรอกเสียงนุ่มใส่ยาวมาเป็นชุด เหอะไม่รอบ้าอะไรล่ะ ฉันตื่นมาแต่งตัวตั้งแต่ตีสามอ่ะและฉันก็รอสายจากอีตาเฮงซวยนี้ทั้งวันจนเย็น ฉันจึงรู้ว่าฉันโดนเขาเทแล้ว“อ้าวเหรอคะ อลิซลืมไปสนิทเลยว่ามีนัดเดทกับพี่เฮล”ฉันโกหกเขาไป ในใจฉันอยากจะด่าเขาและบอกว่าฉันรอเขาทั้งวันเเต่เขาก็ไม่มา แต่ฉันคงพูดแบบนั้นออกไปไม่ได้หรอก เพราะมันจะทำให้เขาเป็นคนนำเกมส์น่ะสิ(ดีแล้วครับที่น้องอลิซลืม)ดูมันสิ ยังมีหน้ามาบอกว่าดีอีก เบี้ยวนัดฉันไปกับผู้หญิงคนอื่นล่ะสิ“ค่ะ ก็ดีเหมือนกันที่พี่เฮลเองก็ลืม”(ป่าวครับ พี่ไม่ได้ลืม)เขาบอกฉันกลับมา เขาน่าจะบอกว่าลืมยังดีกว่าอีกน่ะ “ไม่ได้ลืมแล้วทำไมไม่มาตามนัดล่ะคะ?”(พี่มีงานยุ่งมากเลยครับน้องอลิซ พี่หายไปอาทิตย์หนึ่งงานที่บริษัทพี่งอกเต็มไปหมด ตอนนี้พี่ปวดหัวไปหมดแล้วครับ ไม่รู้จะแก้ตรงไหนแล้ว)นำ้เสียงของเขาบ่งบอกถึงความท้อและเครียดเหนื่อยล้าจริงๆทำให้ความโกรธของฉันที่มีต่อเขาค่อยๆจางลง“พี่เฮลอยู่ไหนเหรอคะ?”ไม่รู้อะไรดลใจให้ฉันเอ่ยคำถ
โรงแรมHD 15:00น. อลิซ อลิศา.... “น้องอลิซคร๊าบบบบบ”เสียงยานคางเรียกฉันมาแต่ไกล เมื่อตอนนี้ฉันได้เข้ามาถึงโซนวีไอพีของโรงแรมHDเป็นที่เรียบร้อยแล้ว มีพนักงานเดินมาส่งฉันน่ะ ชั้นนี้ตั้งอยู่ชั้นบนสุดของโรงแรม งั้นแสดงว่าพี่เฮลเป็นเจ้าของโรงเเรมที่นี้เหรอ โรงแรมนี้ดังมาก ติดท็อปอันดับหนึ่งของประเทศเรื่องความหรูหราและราคาที่แพงมาก “พี่เฮลเป็นคนขับรถให้เจ้าของโรงแรมเหรอคะ?”ฉันเอ่ยถามเขาไปด้วยความจะกวนประสาทเขา ฉันเดินมองสำรวจรอบๆห้อง ห้องนี้มีระดับความกว้างมาก มีห้องนำ้ห้องนอน ห้องนั่งเล่น ห้องทำงานไปในตัวถูกตกแต่งด้วยโทนสีดำสลับขาว ตรงกลางห้องมีรูปของพี่เฮลตั้งตะหง่านตาอยู่“น้องอลิซแกล้งถามพี่เหรอครับ?”เขาเดินเข้ามาหาฉัน ฉันจึงหันไปเบะปากใส่เขา และถึงได้เห็นหน้าตาของเขาชัดขึ้น ใบหน้าที่เคยใสกิ๊กไม่มีหนวดเคราตอนนี้เริ่มมีหนวดเคราขึ้นมาหน่อยๆแล้ว แค่สองวันอีตานี้มันโทรมไปได้ขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย“แล้วพี่เฮลคิดว่ายังไงล่ะคะ”ฉันถามเขาไปพลางวาวกระเป๋าสะพายไว้บนโซฟาขนาดใหญ่กลางห้องและเดินเข้าไปในห้องครัวเพื่อจะสำรวจดูว่ามีอะไรพอจะทำกินได้บ้างไหม“คิดว่าน้องอลิซแกล้งถามพี่ครับ พี่หล่อพี่รวยพี่เ
“งานเยอะจัง”ฉันลากเก้าอี้เดินมานั่งข้างๆเขา เขาก็เงยหน้าขึ้นมายิ้มให้ฉันรอยยิ้มของเขามองเหนื่อยๆและอ่อนเพลียอย่างเห็นได้ชัด ไม่น่าเชื่อเลยน่ะ ผู้ชายที่มองเจ้าชู้กระล่อนไปวันๆจะจริงจังกับงานได้มากขนาดนี้“มีอะไรที่อลิซจะพอช่วยได้ไหมคะ?”ฉันถามเขาไป เขาจึงหยุดปลายปากกาและเงยหน้ามามองฉันอีกรอบ “น้องอลิซอยากช่วยพี่เหรอครับ?”เขายิ้มให้ฉันอย่างอ่อนโยน ฉันจึงพยักหน้าให้เขา“มีเอกสารที่บันทึกการเข้าใช้อยู่สองสามสาขาที่พี่ยังไม่ได้ตรวจ น้องอลิซช่วยพี่เช็กวงเงินของลูกค้ากับการเข้าใช้ว่าตรงกันไหมให้พี่จะได้ไหมครับ”เขาร่ายยาวมาเป็นชุด ฉันถึงกับอ้าปากค้าง ฉันไม่ได้ตกใจว่าเขาให้งานฉันยากไปรึง่ายไปแต่ที่ฉันตกใจคือ อีตานี้มันจะละเอียดไปถึงไหน “ยากไปเหรอครับ?”เขาถามฉันด้วยสีหน้ากังวล“ป่าวหรอกคะ เดี๋ยวอลิซทำให้ ช่วงที่อลิซทำให้พี่เฮลช่วยไปทานข้าวก่อนนะคะ เหมือนกับแลกเปลี่ยนกัน^_^”ฉันบอกเขาเพราะเขาเป็นคนที่จริงจังกับงานมากไปและฉันก็แอบไปเห็นแก้วกาแฟที่วาวอยู่บนโต๊ะทำงานขนาดใหญ่นี้มีไม่ตำ่กว่าสิบแก้ว ไหนเขาบอกว่ากินไปแค่สามแก้วไง“มันจะดีเหรอครับ?”เขามีสีหน้าลำบากใจ“ดีสิค่ะ อลิซทานข้าวมาแล้ว พี่เฮลไว้
โรงแรมHD 19.00น. อลิซ อลิศา.... “น้องอลิซนอนรอพี่ตรงนี้นะครับ^_^”พี่เฮลบอกฉันพลางตบมือลงไปบนเตียงนอนสีขาวสลับดำขนาดคิงไซส์ “ค่ะ”ฉันพยักหน้าให้เขาและเขาก็เดินไปไหนก็ไม่รู้ และก็กลับมาพร้อมห่อขนมกอบแกบเยอะแยะเต็มมือไปหมด “ขนมเอาไว้กินเวลาดูหนังครับ^_^”เขาบอกฉันและวางขนมไว้บนโต๊ะตรงกลางระหว่างโทรทัศน์จอแบนโค้งขนาด98นิ้วซึ่งมันใหญ่มาก “รอแปปนะครับเดี๋ยวพี่ไปใส่แผ่นหนังก่อน”เขาบอกฉันและในจังหวะที่เขาจะล้มตัวลงนอนแต่เหมือนว่าเขาจะเพิ่งนึกได้ว่าเขายังไม่ได้เปิดหนังเลย ฉันที่มองเขาอย่างงงๆก็ยิ่งงงเข้าไปอีก อะไรมันจะเยอะขนาดนี้ ห้องนี้เป็นห้องสี่เหลี่ยมถูกปิดไฟหมดทุกดวงมีเเสงแค่จากจอทีวีขนาด98นิ้วเท่านั้น อากาศในห้องนี้ก็เย็นเฉียบ ฉันรีบเอาผ้าห่มสีชมพูขนนุ่มขึ้นมาคลุมตัวทันที พี่เฮลเดินไปใส่แผ่นหนังและเดินกลับมาล้มตัวลงนอนข้างๆฉัน เขาแทรกตัวเข้ามาในผ้าห่่มผืนเดียวกับฉัน เขายิ้มให้ฉันและเราก็หนุนหมอนลูกเดียวกัน “ขอกอดให้หายคิดถึงหน่อยได้ไหมครับ?”นำ้เสียงอ้อนๆดังขึ้นจากคนข้างๆฉัน ฉันจึงมองเขาด่วยสายตาจับผิด เขาก็เบะปากแล้วกระพริบตาปิปๆใส่ฉัน ฉันจึงต้องยอมพอฉันพยักหน้าเขาก็รีบคว้าร่างของฉ
“พี่เฮลนี้มันเกาะส่วนตัวเหรอคะ?”ฉันเมื่อมองไปรอบๆของหมู่เกาะนี้ก็ต้องร้องขึ้นอย่างตกใจเงยหน้าขึ้นมองหน้าพี่เฮลทันที เกาะนี้อยู่ห่างไกลจากเกาะอื่นๆและยังอยู่ตรงใจกลางของทะเลที่สวยงามที่นี้อีก บ้านหลังสวยงามนั้น ที่นี้ช่างน่าอยู่ซะเหลือเกิน มูลค่าของเกาะนี้น่าจะไม่ตำ่กว่าพันล้าน “ครับ เกาะส่วนตัวของพี่เองและพี่เพิ่งซื้อเมื่อเดือนที่เเล้ว ที่เราแต่งงานกัน พี่สั่งคนมาสร้างบ้านที่นี้เพื่อให้เป็นเรือนหอของเราสองคน^_^”พี่เฮลเอ่ยบอกฉันทันทีหลังจากที่เราทั้งคู่หยุดมองพื้นที่รอบๆบ้าน ฉันเอนตัวหันกลับมาเผชิญหน้ากับเขาและยื่นมือขึ้นไปโอบรอบคอของพี่เฮล “เกาะนี้เป็นของน้องอลิซครับ ชื่ออลิซเบลีซ^-^”พี่เฮลเอ่ยบอกฉัน และเราทั้งคู่ก็ยิ้มให้กัน “ที่จริงพี่เฮลไม่ได้มาเจรจาธุรกิจใช่ไหมคะ?”ฉันเออ่ยถามเขาไป พี่เฮลก็ยิ้มแหะๆให้ฉันและพยักหน้าหล่อไปให้ฉัน “ฟอดดด ฟอด ขอบคุณนะคะที่ใส่ใจคำพูดของอลิซและยังจะจดจำทุกรายละเอียดที่อลิซชอบ^_^”ฉันเขย่งปลายเท้าขึ้นไปหอมแก้มพี่เฮลทั้งสองข้าง ดวงตาของพี่เฮลเบิกโตขึ้น ฉันกลับมายืนดังเดิมและเอ่ยบอกเขา ฉันทราบซึ้งใจจริงๆที่เขาใส่ใจคำพูดของฉันและนู้ว่าฉันชอบอะไร บ้านที
ประเทศ เบลีซ ทะเลแคริบเบียน “น้องอลิซครับ มองกล้องหน่อยครับ”พี่เฮลที่ยืนถือกล้องที่คล้องคอเขาอยู่เอ่ยขึ้น ฉันจึงหันไปมองเขา แชะ “เมียใครเนี่ย สวยที่สุดเลย^_^”เสียงร่าเริงของพี่เฮลเอ่ยขึ้นพร้อมกับร่างของเขาที่วิ่งเข้ามานั่งเเนบชิดกับร่างกายของฉัน ฉันจึงเบี่ยงตัวและหันไปหาเขา“ไหนพี่เฮลบอกว่ามีเจรจาธุรกิจ?”ฉันเอ่ยถามข้อข้องใจของตัวเองออกไปทันที เพราะตอนนี้เราทั้งคู่กำลังเดินทางโดยสารเรือสปีชโบ๊ทเพื่อไปยังหมู่เกาะที่อยู่รอบๆของทะเลแคริบเบียนน่ะสิ ฉันก็เลยงงอยู่เนี่ย พี่เฮลถอดเเว่นกันแดดสีชาออกพร้อมกับยิ้มที่พิฆาตใจสุดๆมาให้ฉัน นับวันพี่เฮลยิ่งน่ารักน่าหยิกขึ้นไปทุกที อ้อนยิ่งกว่าลูกแมวเหมียวอีกน่ะ“ก็มีครับ แต่ต้องไปที่หมู่เกาะทางด้านนู้นนนนน่ะ”พี่เฮละอ่ยบอกฉันพลางชี้นิ้วไปที่เกาะน้อยๆที่ห่างออกไป ฉันก็มองตามปลายนิ้วของเขาไป“เห้อ ไกลจัง อลิซเริ่มเหนื่อยแล้วนะคะ”ฉันหันมาบอกพี่เฮลและเริ่มเอื้อมมือไปกอดเอวเขาและซุกใบหน้าไปซบกับแผงอกของสามีผู้น่ารักทันที สามีของฉันเขาก็โอบกอดร่างฉันและเอามือลูบศีรษะฉันเบาๆ สัมผัสอ่อนโอนและอบอุ่นของเขาทำให้ฉันค่อยๆหลับตาลงอย่างเหนื่อยล้า เราออกเดินทางจาก
“งื้อออ เอาเมียทุกคืนยังหาว่าพี่ไม่สนใจอีกเหรอครับ แล้วถ้าแบบที่เขาเรียกว่าสนใจเนี่ยต้องเอาทุกเวลาเลยรึป่าวครับ^_^”นำ้เสียงเเละเเววตาเจ้าเล่ห์เริ่มส่องประกายวิบวับของเขา ทำให้ใบหน้าของฉันร้อนผ่าวขึ้นมา ฉันจึงเบะปากใส่เขาและเลิกสนใจเขาหันมาหยิบโทรศัพท์เครื่องหรูมาช้อปปิ้งเสื้อผ้าให้ลูกฉันดีกว่า ที่เขาพูดมามันก็จริงนั้นแหละ ไม่ว่าพี่เฮลจะกลับดึกแค่ไหน ต้องมาแหย่ฉันที่นอนหลับอยู่ให้ตื่นทุกทีและเราก็เริ่มบรรเลงเพลงรักมอบความสุขให้กันและกันทุกคืน ตลอดเวลาที่เราแต่งงานกันมา เขาไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงมาทำให้ฉันเจ็บใจ เขามีเเค่ฉันเพราะฉันส่งสายสืบให้ไปตามติดชีวิตเขา และสายสืบเพิ่งจะรายงานผลงานว่าพี่เฮลวันๆหนึ่งนั่งอยู่แต่โต๊ะทำงานกับกองเอกสารกองโต มือกุมขมับเพราะเครียดที่ไม่มีเวลาให้ฉัน กิจการของพี่เฮลเริ่มเติบโตขึ้นทุกวัน ตอนนี้บริษัทและโรงแรมของสามีฉัน โด่งดังไปทั่วโลกยอดเข้าพักในแต่ละเดือนก็ทะลุหนึ่งพันล้านบาททุกเดือนในทุกๆสาขา ลูกฉันจะต้องเกิดมาบนกองเงินกองทองแน่ๆมีแด๊ดดี้ขยันขนาดนี้“อาทิตย์หน้าพี่ต้องไปเจรจาธุรกิจที่เบลีซ น้องอลิซไปกับพี่ได้ไหมครับ?”พี่เฮลพูดขึ้นด้วยนำ้เสียงอ้อนๆฉันที่กำล
“ร้านนี้เพิ่งเปิดใหม่เหรอ”ฉันที่เหลือบสายตาเห็นร้านนมสดเปิดใหม่และร้านถูกตกแต่งไว้อย่างสวยงาม ฉันจึงเปิดไฟเลี้ยวและเลี้ยวหัวรถเข้าจอดที่ร้านแห่งนี้ทันทีแต่ในจังหวะนั้น สายตาของฉันก็เหลือบไปเห็นร่างสูงของผู้ชายในชุดสูทสีดำที่คุ้นตาฉัน“พี่เฮล มาทำอะไรที่นี่?”ฉันพูดขึ้นเมื่อมองไปที่ป้ายของร้านดอกไม้ เขามาซื้อดอกไม้ไปให้ใคร “สันดานเดิมๆกลับมาเหรอ?”ฉันพูดขึ้นในจังหวะที่ฉันเห็นพี่เฮลยืนพูดคุยยิ้มหวานกับผู้หญิงที่อยู่ในชุดเดรสสีขาวนั้นเธอเองก็ยิ้มให้พี่เฮลอย่างมีความสุข ฉันกำหมัดแน่นมองทั้งคู่ที่พูดคุยกันกระหนุงกระหนิงพรึบ“หึ มาทำอะไรกันเหรอคะ!!!”ฉันไม่รู้ว่าตัวเองเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าของคนสองคนนี้ได้ยังไง พี่เฮลมองมาที่ฉันด้วยสีหน้าตกใจผู้หญิงคนนั้นก็มองมาที่ฉันและยิ้มแหย่ๆมาให้ฉัน“น้องอลิซ มาได้ไงครับ ออกมาทำไมเดี๋ยวไม่สบายน่ะ!”พี่เฮลรีบเดินเข้ามาหาฉันและเขากำลังจะเอื้อมมือมาจับตัวฉัน แต่ฉันเหวี่ยงตัวหลบทำให้เขาจับตัวฉันไม่โดน“คุณอลิซเหรอคะ?”ผู้หญิงคนนั้นเอ่ยถามขึ้นพี่เฮลก็มองหน้าฉันสลับกับหน้าผู้หญิงคนนั้น“ใช่ครับ นี้คุณอลิศาภรรยาของผมเอง”พี่เฮลเดินมายืนข้างฉันและผายมือมาที่ฉันเพื่
1เดือนต่อมาบ้าน รัตนบูรภาพิทักษ์14:30น.อลิซ อลิศา...“เป็นไงมึง เมื่อคืนหนักป่ะ?”เสียงหวานของฮันนี่เอ่ยถามฉันดังมาแต่ไกล ฉันจึงหันกลับไปมองหน้ามันพร้อมกับเบะปากมองบนใส่มัน สภาพมันเหมือนคนอดหลับอดนอนเหนื่อยล้าเหมือนฉันนี้แหละ มันเพิ่งจะเดินกลับมาจากบ้านพี่รามน่ะ บ้านพี่รามอยู่ข้างๆบ้านของฮันนี่นี้แหละ ฉันกับพี่เฮลแต่งงานกันแล้ว งานเเต่งของเราสองคนถูกจัดอย่างยิ่งใหญ่สมกับฐานะทางบ้านของเราทั้งคู่ งานเช้าเราจัดกันที่บ้านฉันและงานหมั้นและงานแต่งสวมแหวนเราจัดกันตอนเช้าพร้อมกันเลยและตอนมืดเราไปกินเลี้ยงกันที่โรงแรมหรูในเครือรัตนบูรภาพิทักษ์กัน มี๊กับแด๊ดของพี่เฮลท่านใจดีมากรักและเอ็นดูฉัน มี๊ของพี่เฮลมองจะเห่อๆๆหลานลูกในท้องฉันมากเลย ทำเฟื้องฟ้าของฉันก็แอบกระซิบวันที่มี๊กับแด๊ดของพี่เฮลและพี่เฮลพากันไปสู่ขอฉันที่บ้านของฉัน ม๊าฉันบอกว่าผู้ชายคนนี้แหละที่มารอที่บ้านฉันทุกเช้าเมื่อตอนที่ฉันเข้าไปดูงานในบริษัทคนที่หล่อๆๆที่ม๊าฉันชมก็คือพี่เฮลนี้แหละ แหละที่สำคัญน่ะพี่เฮลน่ะประจบประแจงม๊าฉันจนม๊าฉันหลงพี่เฮลไปอีกคนแล้วอ่ะ“หนักคงจะสู้ของมึงไม่ได้ มองท่าเดินเหมือนขาอ่อนหมดแรง”ฉันพูดด้วยนำ้เสียง
พี่เฮลเดินเข้ามาหาฉัน ฉันก็ลุกขึ้นยืน“น้องอลิซพูดจริงเหรอครับ?”พี่เฮงเดินทาหยุดอยู่ตรงหน้าฉันและเอ่ยถามฉัน นำ้เสียงของเขาช่างตื่นเต้นและดีใจใบหน้าที่เปื้อนรอยยิ้มของเขาตอนนี้มันกลับทำให้ฉันลืมความผิดของเขาที่เคยทำให้ฉันร้องไห้เสียใจกับเรื่องเดิมๆไม่รู้กี่หนหดหายไปหมดเลย“ค่ะ ทำไมพี่เฮลถึงไม่บอกอลิซล่ะคะ ว่าพี่เฮลคือพี่ชายคนนั้น”ฉันเอ่ยถามเขาไปในจังหวะที่พี่เฮลยื่นมือของเชามาจับมือฉันไปกุมไว้ข้างหนึ่ง“พี่ไม่รู้ว่าหนูยังรอพี่”เขาพูดขึ้นด้วยนำ้เสียงเศร้าๆพลางก้มหน้าลง ฉันจึงยิ้มขึ้นและเอื้อมมือไปกุมโครงแก้มของพี่เฮลพลางยกใบหน้าของเขาให้กลับมามองสบตากับฉัน“ทำไมจะไม่รอล่ะคะ ก็เราสัญญากันไว้แล้วหนิ^_^”ฉันพูดขึ้นพี่เฮลเบิกตาโตมองหน้าฉันด้วยสีหน้าแปลกใจ สงสัยเขาจะจำไม่ได้ ฉันเองก็จำไม่ได้เพียงแต่ว่าฉันเอารูปถ่ายทั้งสองใบมาเรียงต่อกันและพลิกด้านหลังดูก็พบข้อความตัวหนังสือที่ถูกเขียนด้วยดินสอสีดำตัวสะอดาเรียบร้อยแต่ไม่ค่อยสวยเหมือนรายมือของผู้ชาย“สักวันเราจะเป็นแฟนกันสัญญาน่ะ”ฉันพูดขึ้นและหยิบรูปถ่ายทั้งสองใบที่ฉันถือมาด้วยให้พี่เฮลดู พี่เฮลก็มองรูปถ่ายทั้งสองใบสลับกับหน้าฉัน“ลองต่อกันและพ
12:00น.นำ้ตกอลิซ อลิศา...ซึบ จุ๋ม “เขามาทำอะไรน่ะ?”ฉันที่เดินหาพี่เฮลจนขึ้นมาที่นำ้ตกก็ต้องตกใจปนแปลกใจกับแผ่นหลังของผู้ชายที่คุ้นเคยตรงสะพานนั้น เขากำลังขยี้อะไรอยู่สักอย่างเสื้อผ้าที่เขาใส่คือชุดหม้อฮ้อมสีนำ้เงินและกางเกงขาก๊วยสีนำ้เงินเช่นเดียวกัน“ซักผ้าเหรอ?”ฉันมองไปที่กะละมังสองลูกที่วางอยู่บนสะพานไม้ที่ชาวบ้านมาทำกันไว้เพื่อเวลามาซักผ้าที่นี้จะได้สะดวกปกติคุณน้าเป็นคนซักผ้าให้ฉันน่ะ“พี่เฮลคะ!”ฉันตะโกนเรียกพี่เฮล ที่ตอนนี้เขากำลังนั่งเอามือปาดเหงื่อตัวเองอยู่เหงื่อเม็ดใหญ่ผุดขึ้นตามใบหน้าหล่อของเขาใบหน้าซีดและริมฝีปากซีดๆหันหน้ามามองฉันทันทีที่ได้ยินเสียงฉันที่ตะโกนเรียกเขา“น้องอลิซอย่าเดินมาตรงนี้น่ะครับ พื้นมันลื่นหนูกลับไปรอพี่ที่บ้านก่อนนะครับ แดงร้อนเดี๋ยวจะไม่สบายเอาน่ะ”พี่เฮงเอ่ยพูดบอกฉันทั้งแววตาและน้ำเสียงของเขาสื่อถึงความเป็นห่วงได้อย่างชัดเจน ไม่รู้ทำไมฉันถึงรู้สึกว่านำ้ตาของฉันมันกำลังจะไหลออกมา“พี่เฮลมาซักผ้าให้อลิซทำไมคะ?”ฉันเอ่ยถามเขากลับไปและเริ่มส่องสายตามองหาที่ร่มๆเพื่อจะเดินเข้าไปเพราะตอนนี้ฉันเริ่มร้อนขึ้นมาแล้วสิ“พี่อยากจะทำอะไรให้น้องอลิซมั่งน่ะครั
“ก็ได้ค่ะ!!”ฉันพูดบอกเขาพลางจับมือของเขาให้ปล่อยแขนฉันและฉันก็เดินขึ้นไปนอนบนที่นอนพี่เฮลก็ยืนยิ้มให้ฉัน “รีบไปทำสิคะ อลิซหิวจนจะกินหัวพี่เฮลได้อยู่แล้วเนี่ย!”ฉันตะโกนใส่เขาพลางทำตาดุๆใส่ “ครับๆๆไปเดี๋ยวนี้ครับ”พี่เฮลรีบรนรานเดินผิดเดินถูกและรีบเปิดประตูวิ่งลงบันไดบ้านไป ฉันก็ส่ายศีรษะไปมาหัวเราะๆเบากับท่าทางของเขา และฉันก็ยื่นมือไปลูบหน้าที่แลนราบท้องของตัวเอง “ป่ะป๊าเขาจะรักแม่จริงๆรึป่าวคะลูก?”ฉันเหลือบตามองไปยังหน้าท้องของฉันพลางเอ่ยพูดคุยปรับทุกข์และถามเขา บางทีตอนนี้ฉันกำลังจะเป็นแม่คนแล้ว ฉันควรจะคิด คิดเยอะๆเพราะฉันไม่ได้ตัวคนเดียวอีกต่อไปแล้ว 07:00น. “ฟอดดดด ฟอดดดด”สัมผัสหนักๆกดลงมาบนแก้มทั้งสองข้างของฉัน “อื้อออ อย่ายุ่งคนกำลังนอนอยู่!!”ฉันบ่นไปอย่างหงุดหงิดพลางผลิกตัวหันมานอนตะแคงแทน พรึบ “อื้อออ”ฉันครวญครางขึ้นอย่างขัดใจเมื่อมีมือหนาโอบกอดเอวของฉันแผ่นหลังของฉันไปกระทบเข้ากับแผงอกสุดเเกร่งของใครสักคนแต่ตอนนี้ความง่วงของฉันมันไม่สามารถทำให้ฉันลืมตามามองหน้าเขาได้ เห็นไหมล่ะฉันบอกแล้วว่าตอนนี้น่ะฉันขี้เซาเป็นอันดับสองอ่ะ เพราะอันดับหนึ่งคือเรื่องกิน “พี่คิดถึงหนูแ
บ้านพักของอลิซบนดอยสูงที่ห่างไกลความเจริญ05:00น.อลิซ อลิศา...“อื้อออ”ฉันครางขึ้นเล็กน้อยและบิดขี้เกียจไปมา และค่อยๆยันตัวลุกขึ้นนั่งออดดดด“หิวอะไรเวลานี้ล่ะคะลูกขา หนูรู้ไหมว่าม๊าน่ะกลัวผี”ฉันพูดกับลูกของฉันพลางเอามือลูบหน้าของตัวเองไปด้วย ฉันหยิบนาฬิกาขึ้นมาดูก็ต้องเบะปากทำหน้าเศร้า เพิ่งจะตีห้าหิวข้าวซ่ะงั้น จะเดินไปหาคุณน้าก็เกรงใจเธอ จะลงไปข้างล่างก็กลัวจะเจอเข้ากับสิ่งลี้ลับ “เอ่อจริงสิ ฉันซื้อขนมมานี้หน่า”ฉันพูดขึ้นอย่างดีใจและนำไม้ขีดไฟจุดเข้าไปที่ตะเกียงเพื่อทำให้ห้องนี้สว่างขึ้นมา ฉันอยู่ที่นี้คนเดียวมาเป็นอาทิตย์ได้ยังไงเนี่ยแกะๆๆๆๆ“อื้ออ ของอร่อย^_^”ฉันพูดขึ้นอย่างดีใจที่ตอนนี้ฉันใช้จมูกสูดดมกลิ่นขนมปังข้างในยัดใส่สตอเบอร์รี่ของโปรดของฉันที่เพิ่งจะไปซื้อกับคุณน้ามาเมื่อวานที่ไปหาหมอ“กินแล้วนะคะ กินน่ะลูก นี้น่ะของชอบของม๊าเลยน่ะ ถ้าหนูเป็นผู้หญิงม๊าจะให้หนูชื่ออลิน จะได้เข้ากับชื่อของม๊า^_^”ฉันกัดขนมปังไปพลางพูดถึงชื่อลูกไปและทำหน้าฟินกับความอร่อยของขนมปังก้อนใหญ่ที่อยู่ในมือฉัน“ฮึ”เสียงหัวเราะของใครสักคนดังขึ้นเบาๆทำให้ฉันหยุดการกระทำในการกินขนมปังและหันไปทางต้น