เข้าสู่ระบบแชร์
ชอบเล่นกับใจ
บทที่เกี่ยวข้อง
หยกมังกร คุณหนูใหญ่ตระกูลหยาง นอกบท
“ว่าไง อยากให้ส่งกลับฮ่องกงไหม” น้ำเสียงเด็ดขาดจริงจังจนถิงถิงหวาดผวา“ไม่ ไม่กลับฮ่องกง แต่หากคุณไม่ให้อยู่ที่นี่ ถิงถิงก็จะไปอยู่ที่อื่น”“ฝันไปเถอะ” เสียงแหลมกระชาก สายตาคาดโทษยังไม่ทันได้ตั้งตัว ข้อมือเรียวของถิงถิงก็ถูกกระชากลากออกไปจากสถานที่ ที่เต็มไปด้วยกลิ่นฉุนกึก หากแต่ผู้คนต่างชื่นชอบกลิ่นพวกนี้...“ปล่อย ไม่ต้องมาจับ...” เธอสะบัดข้อมือและบิดไปมา แต่เหม่ยหลินไม่ยอม ซ้ำยังกดไว้แน่น “เจ็บนะ” เสียงเริ่มสั่น และไม่พอใจอย่างหนัก “เจ็บก็อยู่นิ่ง ๆ” เสียงกดต่ำและบังคับไปในตัว “พ่อกับแม่ไม่เคยทำแบบนี้นะ” เธอยังฝืนตัว “นี่พี่... อยากสมัครใจมาอยู่ ก็อย่าทำตัวมีปัญหา”คำพูดเด็ดขาด ที่เหม่ยหลินเลือกใช้ เพื่อไม่ให้เกิดเป็นปัญหาใหญ่ในวันข้างหน้า ในขณะเดียวกันคนถูกย้อนอย่างคุณหนูถิงถิงถึงกับกลืนน้ำลายลงคอ...ใช่เธอสมัครใจและมาแบบไม่อยากเจอหน้าพ่อหรือใคร ๆเธอยอมรับ ในขณะที่ยังทำตัวสโลว์ไลฟ์ไปวัน ๆ แต่เมื่อได้ยินคำพูดของผู้เป็นพ่อในเชิงวางแผน เธอตัดสินใจบินมาเมืองไทยทันที ซึ่งคำพูดนั้นยังก้องอยู่ในหัวเป็นระยะ‘คุณจะว่าไงหากผมจะให้ถิงถิงหมั้นกับลูกชา
หยกมังกร คุณหนูใหญ่ตระกูลหยาง กล้า กล้าหน่อย
เวลาผ่านไป เหม่ยหลินออกมาจากห้องน้ำในชุดเสื้อคลุมสีขาวเมื่อเธอมองไปบนเตียง ก็พบว่าถิงถิงได้หลับไปแล้ว เธอจึงจัดการเรื่องของเธอไปเรื่อย จนกระทั่งคนบนเตียงขยับตัวแล้วบ่นพึมพำเหมือนพูดอะไรบางอย่างออกมา ด้วยความอยากรู้ เหม่ยหลินจึงเดินไปย่อตัวลงนั่งตรงขอบเตียง แล้วโน้มตัวลงไปหา เอียงหูฟังเหม่ยหลินชะงักค้าง หน้าถอดสี ตากลมไหวระริก มองใบหน้าหวานละมุนที่หลับตาพริ้ม ก่อนจะใช้นิ้วชี้ปัดปอยผมที่ปรกอยู่บนใบหน้านั้นออกอย่างเบามือ จากนั้นก็ดึงผ้าห่มขึ้นมาปิดหน้าอกที่โผล่อยู่อย่างนึกเอ็นดูเด็กดื้อ... เธอบ่นให้คนหลับ ตัดสินใจแทรกตัวไปใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน ในขณะที่หัวใจเต้นผิดจังหวะ ทั้งที่ให้เวลาตัวเองมาแล้ว แต่ร่างกายกลับแสดงอาการออกมาอีกหลับเถอะหยางเหม่ยหลิน เธอเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว... เฝ้าปลอบย้ำกับตัวเอง โดยมือจับหน้าอกข้างซ้ายไว้ แล้วฝืนเปลือกตาให้ปิดลง จากนั้นก็บังคับลมหายใจให้เข้าออกเป็นจังหวะ เพราะไม่เช่นนั้นเธอกลัวมันดังแข่งกับลมหายใจร้อน ๆ ที่ถูกพ่นออกมา ไปรบกวนคนหลับข้าง ๆ ไม่นานเธอก็หลับไปด้วยความอ่อนเพลียตามอีกคนไป8.20น.เหม่ยหลินสะดุ้งตื่น เมื่อมีบางอย่างฟาดลงมาบนหน้าอกจนเจ็บจุก จาก
หยกมังกร คุณหนูใหญ่ตระกูลหยาง ใจเคยเป็นของตัวเอง
“คุณเหม่ยหลินคะ” เสียงเรียกดังผ่านออกมาจากห้องน้ำเหม่ยหลินหยุดชะงักแล้วมองไปยังประตูห้องน้ำที่ยังปิดสนิทอยู่“มีอะไรคะ” เธอจะโกนถามเข้าไป แล้วสังเกตว่าประตูห้องน้ำเปิดแง้มออกมาเล็กน้อย“ผ้าค่ะ... ผ้าขนหนู กับเสื้อคลุม ฉันไม่ได้เอาติดมือมา รบกวนคุณช่วยเอามาให้หน่อยได้ไหมคะ...”เสียงนั่นนุ่มระรื่นหูน่าฟัง จนเหม่ยหลินอดไม่ได้ที่จะยิ้มเอ็นดูให้กับเจ้าของเสียงที่ไม่กล้าโผล่หน้าออกมาเพื่อบอกจุดประสงค์“รอแปบ” แล้วเดินไปหยิบผ้าขนหนูที่พับไว้อย่างเป็นระเบียบออกมาจากชั้นวางเมื่อไปถึงหน้าประตูเหม่ยหลินเพียงเคาะเบา ๆ มือเรียวก็ยื่นออกมาอยากแกล้ง แต่เห็นนิ้วเรียว ๆ คว้าหาอยู่กลางอากาศก็แกล้งไม่ลง“รีบหน่อยนะ” เหม่ยหลินบอกไปเบา ๆ เมื่อผ้าขนหนูถูกดึงออกไปจากมือ ไม่นานคนในห้องน้ำก็เดินออกมา“มีอะไรด่วนหรือเปล่า หากมี คุณไปก่อนก็ได้นะคะ เดี๋ยวจะตามไปทีหลัง”“ไม่ได้...”ไม่ได้เด็ดขาดมาขนาดนั้น ถิงถิงจึงเงียบและจัดการเรื่องของตัวเองต่อหนึ่งชั่วโมงต่อมาห้างหยางหลงทันทีที่ไปถึงหน้าห้างหยางหลง เหม่ยหลินก็พบกับหนานซิงและบอดี้การ์ดกลุ่มหนึ่งยืนรออยู่ด้านหน้า จากนั้นก็พากันเดินไปยังห้องทำงานของเธอโดยมีถ
หยกมังกร คุณหนูใหญ่ตระกูลหยาง ภาพจำ
สีหน้าไม่สู้ดีของเหม่ยหลิน ทำให้ถิงถิงไม่กล้าตอแย โดยเธอรอจังหวะให้อีกฝ่ายพูดขึ้นก่อน เพื่อเดาทางว่าอยู่ในอารมณ์ไหน “ลงไปหาอะไรกินกันเถอะ”เหม่ยหลินเอ่ยชวน หลังจากที่เข้ามาในห้องได้ไม่ถึงห้านาทีถิงถิงคิ้วขมวดผูกปม มองหน้าเหม่ยหลิน“ทำไม ไม่หิวหรือ”“หิ หิว แต่...” ถิงถิงตอบเสียงติดขัด อยากบอกว่าเป็นห่วง จนกระเพาะอาหารไม่ทำงานไปแล้ว แต่ก็ไม่ได้พูดออกไป“หิวก็ต้องไปกินก่อน ป่ะลุกขึ้น” เธอเร่ง“ค่ะ” ถิงถิงรับเสียงแผ่วจากนั้นทั้งคู่ก็พากันเดินออกจากห้องเพื่อตรงไปยังร้านอาหารที่อยู่ชั้นล่างของห้าง โดยมีการ์ดเดินตามอยู่ห่าง ๆถิงถิงมองซ้ายมองขวาเหมือนไม่อยากเชื่อ ศูนย์อาหารที่มีคนเดินกันพลุกพล่าน ทุกสายตามองมาเป็นจุดเดียวกัน“มีอะไรหรือเปล่า” เหม่ยหลินถามเมื่อเห็นท่าทางของถิงถิงดูตื่นผิดปกติ“นั่งกินที่นี่หรือคะ” เธอถามเพื่อให้แน่ใจ เพราะคิดว่า แม้ไม่พาไปภัตตคารเหมือนเมื่อคืน ก็เป็นร้านอาหารที่มีความเป็นส่วนตัวมากกว่านี้“ใช่ ที่ที่คิดว่าคนพลุกพล่านวุ่นวาย บางครั้งก็เป็นที่ที่ปลอดภัยสำหรับเรา อีกอย่างกลางวันแบบนี้ มีสายตาหลายคู่รอจับผิดให้เราอยู่”ถิงถิงอึ้งในคำตอบของเหม่ยหลินแล
หยกมังกร คุณหนูใหญ่ตระกูลหยาง ไม่เคยลืม
เด็กหญิงนลินเมื่อไม่ได้รับการสนใจ ก็รู้สึกกระดากอาย ผลุนผลันลุกขึ้น ในขณะที่ตุ๊กตาบลายท์หลุดจากมือ ร่วงทับปราสาททรายของอีกคนจนพังทลายเสียรูปจากนั้นเจ้าของปราสาททรายหน้าบิดเบี้ยว เมื่อเห็นสภาพของที่ตัวเองบรรจงสร้างมากับมือพังไม่เหลือชิ้นดี ด้วยความโมโหจึงหยิบตุ๊กตาผมสีทองตัวสวยขว้างออกไป จนตกไปที่แอ่งน้ำสีดำคล้ำเจ้าของตุ๊กตากรีดร้องเสียงหลง ทำให้เด็กและผู้ใหญ่แตกตื่น วิ่งกรูกันมาดูด้วยความสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น‘เกิดอะไรขึ้นหนูนลิน’ เจ้าของสถานที่เอ่ยถามเสียงรนเด็กหญิงน้ำตาเอ่อเรื่อบอกเสียงสั่น ‘ตุ๊กตาค่ะ ตุ๊กตาหนูค่ะ’ แล้วชี้ไปยังหลุมน้ำสีคล้ำ ทุกคนหันมองแล้วก็ต้องตกใจอิงฟ้าหน้าถอดสี รีบเดินไปหยิบมาให้ ในขณะที่ตุ๊กตาตัวสวยสกปรกไม่เหลือเค้าเดิม‘ตุ๊กตาหนู สกปรกหมดแล้ว...ฮือ แล้วนลินจะเล่นยังไงล่ะคะ...’ เด็กหญิงนลินร้องไห้สะอื้น นายแพทย์เกรียงจึงเดินเข้ามาโอบไหล่ลูกสาวคนเดียวของเขาแล้วพูดขึ้น‘ไม่เป็นไร เดี๋ยวพ่อซื้อให้ใหม่นะ’‘เขาคนทำ ทำไมพ่อต้องซื้อ ให้เขาสิต้องซื้อให้’ แล้วชี้ไปยังเด็กหญิงรุ่นเดียวกันโดยที่ไม่มีสีหน้าสลดแม้แต่น้อยกลับกันเด็กหญิงถิงถิงกำหมัด กัดริมฝีปากแน่น เธอไม
หยกมังกร คุณหนูใหญ่ตระกูลหยาง ใส่ใจกัน
หลังจากที่ลงจากรถคันหรู เหม่ยหลินก็หันมามองถิงถิงสาวร่างบางที่สูงแค่ร้อยหกสิบ ในชุดผ้าพริ้วลายดอกที่ขับให้ร่างบางสวยสะดุดตา โดยกระโปรงที่สั้นขึ้นไปเหนือเข้าโชว์เรียวขาขาวจนเห็นเส้นเลือด “เดินเล่นอยู่นั่นแหละ” เหม่ยหลินอดไม่ได้ที่ต้องทักไปเมื่ออีกฝ่ายเดินอ้อยอิ่งอยู่กลางแจ้ง จนกลัวว่าแดดเมืองไทยจะทำร้ายผิวบอบบางของเธอ จนอยากหาผ้ามาปิด คนโดนทักจิกตาใส่ แล้วเปลี่ยนใจหันกลับมาเดินผ่านเธอไป “กินอะไรก่อนไหม” เหม่ยหลินถามในขณะที่อีกคนก้าวฉับ ๆ ไปก่อนแล้ว “กาแฟ ที่ห้องคุณกับขนมปังกรอบหรือบราวนี่สักชิ้นดีกว่าค่ะ”เหม่ยหลินหยุดมอง พร้อมกับยิ้มเอ็นดูกับคำตอบ“อ้าวไหนบอกว่ารีบ”ถิงถิงหันกลับมา แล้วเห็นว่าคนเร่งยังยืนนิ่งอยู่“ก็เนี่ยไง” เหม่ยหลินตอบแล้วรีบก้าวตามมาถิงถิงแอบยิ้มแล้วเดินนำไปก่อน ซึ่งตั้งแต่มาอยู่ไทย นิสัยคุณหนูที่ใช้ในแต่ล่ะวันหายไป เมื่อเหม่ยหลินกินง่ายอยู่ง่ายเธอเองก็ทำได้เช่นกัน เธอเรียนรู้การใช้ชีวิตของเหม่ยหลิน ผู้หญิงที่หลายคนมองแค่เผด็จการ เขาถึงอยาก จิตใจโหดร้าย หากถึงตอนนี้มันไม่ใช่ เพราะสถานการณ์มันบีบให้เราต้องเอาตัวรอด อ่อนแอก็แพ
หยกมังกร คุณหนูใหญ่ตระกูลหยาง ไม่เคยสงบ
เหม่ยหลินออกมาจากห้องทำงานก็พบว่าถิงถิงยังคุยอยู่กับเลขาแคท จึงยืนมองทั้งคู่อยู่ห่าง ๆ จนกระทั่งทั้งคู่ผันมาเห็นจึงเลิกคุยกัน“คุณถิงถิงใช้แรงงานคุณแคทเกินเวลาหรือเปล่า”“อุ้ย! ไม่เลยค่ะ คุณเหม่ยหลิน คุณถิงถิงน่ารัก” หญิงสาววัยกลางคนเอ่ยชื่นชมจากใจ คนถูกชมหันมายักคิ้วหลิ่วตาให้ผู้บริหารที่ยืนอยู่ไม่ไกลนัก แล้วพูดขึ้น“เนี่ย ได้พี่เลี้ยงเก่งขนาดนี้ ถิงถิงว่าจะพาไปเลี้ยงอะไรเย็น ๆ สักหน่อย”เลขาแคทผู้ยังครองตัวเป็นโสดตาลุกวาวด้วยความดีใจ แต่พอนึกขึ้นได้ก็รีบบอก “มะ ไม่เป็นไรค่ะ... ”“ไม่เป็นไรไม่ได้...” มองหน้าเลขาแคทบอกเป็นนัย ว่าห้ามปฏิเสธ เลขาแคทหน้ามุ่ยกึ่งกล้า ๆ กลัว ๆ ทั้งเกรงใจและรู้สึกประหม่าเมื่อต้องอยู่ใกล้หยางเหม่ยหลิน ทั้งที่เธอก็อยู่นิ่ง ๆ ของเธอ ผิดกับอีกคน ที่คุยหัวเราะได้ โดยไม่รู้สึกเกร็งแต่อย่างใด“ถือว่าเป็นการขอบคุณที่เราทำงานเข้ากันได้ดี...นะ นะ” ทำสายตาเว้าวอน “หากไม่ไปถือว่าคุณแคทไม่ชอบถิงถิง”“อุ้ย! ไม่ใช่แบบนั้นนะคะ”ในขณะที่เหม่ยหลินยกมือกอดอกรอฟังคนทั้งคู่ตกลงกัน“งั้นต้องไป ปะเก็บของ” แล้วเดินไปหยิบกระเป๋าที่วางอยู่บนโต๊ะแทนเจ้าของ เลขาแคทรีบวิ่งไปคว้า “ปะไปก
หยกมังกร คุณหนูใหญ่ตระกูลหยาง ใจดั่งไฟ
หลังจากที่นั่งดื่มไปได้ไม่นานผู้คนเริ่มหนาตา ถิงถิงจึงเรียกถามบริกรที่เดินผ่านมาพอดี“ปกติที่นี่คนเยอะแบบนี้ทุกคืนหรือเปล่าคะ” “ก็ไม่แบบนี้ทุกวันหรอกครับ แต่พอดีว่าคืนนี้เป็นคืนวันศุกร์ มีกิจกรรมพิเศษ เป็นคืนรวมตัวนายแบบนางแบบ มาพบปะกันนะครับ...” แล้วบริกรหนุ่มก็มองถิงถิงกับเหม่ยหลิน ตั้งแต่หัวจรดเท้า “ขอโทษนะครับ ผมนึกว่าคุณลูกค้าทั้งสองจะเป็นดารานางแบบเสียอีกนะครับเนี่ย”“อ่อ ไม่ใช่ค่ะ”“อ้อครับ... ขอให้สนุกกับค่ำคืนนี้นะครับ” บริกรโค้งคำนับอย่างสุภาพนอบน้อมแล้วเดินไปทำงานต่อค่ำคืนที่เต็มไปด้วยบรรดาอาหารตา ถิงถิงแอบมองเหม่ยหลินเป็นระยะ หากแต่ไม่พบความผิดปกติ เธอนั่งจิบน้ำสีอำพัน ไม่สนใจสิ่งรอบข้าง...จนกระทั่งมีหนุ่มหล่อเดินตรงเข้ามาสายตามุ่งหวังมองตรงมายังถิงถิง ในขณะที่หนานซิงกำลังขยับพร้อมรับมือ แต่เหม่ยหลินส่งสัญญาณไว้ เขาจึงยืนนิ่งอยู่กับที่ แต่เตรียมพร้อมเสมอ จากนั้นหนุ่มหล่อหุ่นสูงล่ำ อย่างคนดูแลรูปร่างเป็นอย่างดี เดินมาหยุดอยู่ตรงหน้า พร้อมยิ้มโปรยเสน่ห์ ถิงถิงยิ้มรับด้วยมารยาทเพราะในขณะที่อีกฝ่ายเดินมาถึง เหม่ยหลินยกแขนขึ้นหวาดไปโอบไหล่ของถิงถิงไว้ แล้วดึงมาหาจ
บทล่าสุด
หยกมังกร คุณหนูใหญ่ตระกูลหยาง ความสุขความรัก ที่ใครก็ต้องร่วมยินดี...
หยกมังกร คุณหนูใหญ่ตระกูลหยาง พร้อมกว่ารัก คือคนในครอบครัว
หยกมังกร คุณหนูใหญ่ตระกูลหยาง ไฟปรารถนา
หยกมังกร คุณหนูใหญ่ตระกูลหยาง ยิ่งใกล้ยิ่งรัก
หยกมังกร คุณหนูใหญ่ตระกูลหยาง เมื่อเรามีเรา
หยกมังกร คุณหนูใหญ่ตระกูลหยาง ในวันดี ๆ ที่พร้อมจูงมือไปด้วยกัน
หยกมังกร คุณหนูใหญ่ตระกูลหยาง กายพร้อมใจพร้อม
หยกมังกร คุณหนูใหญ่ตระกูลหยาง สมบูรณ์แบบ
หยกมังกร คุณหนูใหญ่ตระกูลหยาง ไม่มีข้อห้ามเรื่องความรัก
