Share

เวลาผันผ่าน...

last update Last Updated: 2025-02-24 20:00:22

“ท่านแม่ ท่านแม่ขอรับ”

หลินเสวี่ยอี้ในวัยหนึ่งหนาววิ่งโร่เข้ามาหาผู้เป็นมารดาทันทีที่ได้ยินจากท่านป้าอาเยียนว่าจะได้ไปท่องเที่ยว

หลินจื่อเยว่ที่เก็บสมุนไพรเข้าตู้เรียบร้อยหันมาหาเจ้าเด็กร่างกลมแก้มกลมคล้ายซาลาเปานิ่ม และไม่ผิดจากที่นางคาด เพราะเพียงเติบโตมาหนึ่งหนาว หลินเสวี่ยอี้ก็ได้เค้าความหล่อเหลามาจากผู้เป็นบิดาทั้งหมด 

“ท่านป้าอาเยียนบอกลูกว่าท่านแม่จะพาลูกไปเที่ยว เป็นความจริงหรือไม่ขอรับ”

หลินเสวี่ยอี้เป็นเด็กฉลาด และเพราะมารดามักชวนพูดคุยมาตั้งแต่เด็ก ทำให้เพียงสิบเดือนเด็กน้อยก็เริ่มพูดเป็นคำสั้น ๆ ได้ และเหมือนเด็กน้อยจะพิเศษมากกว่าเด็กวัยเดียวความเฉลียวฉลาดของลูกชายทำให้หลินจื่อเยว่ภูมิใจเป็นอย่างมาก

“เป็นความจริง แต่มิใช่ช่วงนี้”

เด็กน้อยหน้างอลงเล็กน้อย หลินจื่อเยว่จึงอุ้มลูกชายขึ้นมานั่งบนตัก ก่อนจะบอกอธิบายถึงเหตุผล 

“ที่แม่บอกเจ้าว่ายังไปช่วงนี้มิได้นั่นเป็นเพราะช่วงนี้เป็นหน้าหนาว หิมะตกหนักหลายที่ ถึงเดินทางก็มิได้ชมความสวยงามอันใด รอให้พ้นหน้าหนาวไปก่
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • หมอปีศาจพันหน้า   เดินทางท่องยุทธภพ

    ฤดูหนาวผันผ่านจนวสันตฤดูมาเยือน ต้นไม้ใบหญ้าเริ่มผลิดอกออกใบให้สีสันไปตามธรรมชาติ อากาศที่คลายหนาวลงไปมากมายหลายส่วน ทว่ายังคงความเย็นสบายให้สัมผัสถึง หลินเสวี่ยอี้วิ่งโร่เข้ามาในคฤหาสน์หลังกลับจากตลาดกับท่านป้าอาเยียนของเขา พลางชูผลไม้ที่ตั้งใจเลือกมาให้มารดาด้วยตัวเอง ไม่ยอมวางรวมในตะกร้า เพราะกลัวจดจำไม่ได้ “ท่านแม่ ท่านแม่ขอรับ” “ว่าอย่างไรเสวี่ยอี้ แม่เคยบอกเจ้าแล้วว่าอย่าวิ่ง เหตุใดไม่จำนะ” “ลูกขอโทษขอรับ แต่ลูกมีผิงกั่วสด ๆ มาให้ท่านแม่ขอรับ กลัวโดนลมจะช้ำ เลยรีบวิ่งมาขอรับ” หลินเสวี่ยอี้พูดพลางยื่นผลผิงกั่วสีแดงน่ารับประทานไปให้ พลางส่งสายตาวิบวับราวกับอยากออดอ้อนขอสิ่งใด ทำเอาหลิ่นจื่อเยว่มองลูกชายนิ่ง ๆ แล้วยิ้มออกมา “เด็กดี เจ้าปรารถนาสิ่งใดกัน บอกแม่มาเถิด” หลินจื่อเยว่รับเอาผลผิงกั่วมาถือเอาไว้ ก่อนจะยกมืออีกข้างขึ้นลูบเรือนผมสีดำขลับอย่างเอื้อเอ็นดู “ท่านแม่ ท่านจำสัญญาที่ให้กับข้าได้หรือไม่ว่า พอหน้าหนาวผ่านไปท่านจะพาข้าไปท่องเที่ยวพร้อมกับท่านป้าอาเยียน” ผู้ใดจะคาดว่าเด็กน้อยตอนนั้นที่เอาแต่เล่นซนไปว

    Last Updated : 2025-02-24
  • หมอปีศาจพันหน้า   ทำความสะอาดวังหลวงแคว้นเว่ย

    ทางด้านเมืองหลวงนั้นเกิดเหตุวุ่นวายลุกลามร่วมปี กระนั้นทุกอย่างก็จบลงได้อย่างสวยงาม ย้อนไปราว ๆ หลายเดือนก่อนที่เจียงเหม่ยสั่งให้บิดาส่งคนไปกำจัดหลี่ชุน เพื่อที่จะได้ส่งโอรสของตนอย่างองค์ชายหลี่หมิงขึ้นเป็นองค์รัชทายาทแทนทว่าพวกโจรเดนตายพวกนั้นก็ทำเสียแผน สังหารหลี่ชุนไม่สำเร็จ ทั้งพวกมันยังถูกทหารองครักษ์สังหารจนตายราบ นางจึงจำเป็นต้องเร่งลงมือสังหารหลี่เซียน โดยใช้อุบายหญิงงามลวงสังหาร แสร้งทำเป็นป่วยไข้หวังให้หลี่เซียนมาดูแลใกล้ชิดและดูเหมือนทุกอย่างจะเป็นไปตามแผนเมื่อหลี่เซียนเดินทางมาเยือนตำหนักฝูหรง ถามไถ่อาการของนางอย่างห่วงใย ทว่ากลับมิได้จะค้างที่นี่ นางจึงพยายามใช้มารยาสตรียั่วยวน แต่ไม่เป็นผล นางจึงร้องขอเพียงแค่ให้หลี่เซียนอยู่ร่วมโต๊ะเสวยมื้อเย็นด้วยก่อนจะเดินทางมายังตำหนักฝูหรง หลี่เซียนได้รับยาระงับพิษที่มีฤทธิ์คอยสกัดพิษร้ายตามคำแนะนำของเซี่ยวจวิน“ฝ่าบาท แน่นอนว่าหากพระองค์ปฏิเสธ เจียงกุ้ยเฟยย่อมเลือกที่จะชวนพระองค์อยู่เสวยมื้อเย็นด้วย ซึ่งเป็นสิ่งที่พระองค์ไม่ควรเลี่ยง”“เพราะนางวางแผนและรู้ว่า

    Last Updated : 2025-02-25
  • หมอปีศาจพันหน้า   ตามหาดวงใจ

    “นายท่าน มาหาผู้ใดกันเจ้าคะ”เซี่ยวจวินหันไปหาหญิงสาวก่อนจะไล่สายตามองนางอย่างสำรวจตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า ก่อนจะเงยมองใบหน้านั้นอีกครั้ง“นายท่าน...”“ขออภัยแม่นาง ข้ามาตามหาท่านหมอหญิงแซ่หลิน ไม่ทราบว่าที่นี่ใช่...”“ใช่เจ้าค่ะ ที่นี่คือบ้านท่านหมอหญิงหลิน แต่ในเวลานี้ท่านหมอไม่อยู่ที่นี่เจ้าค่ะ” อาหลานตอบกลับน้ำเสียงฉะฉาน ทั้งยังยิ้มแย้มเมื่อคิดว่าท่านผู้นี้มาหาผู้เป็นนายนั้นเพราะชื่อเสียงที่เลื่องลือออกไป“แล้วรู้หรือไม่ว่านางไปที่ใด หรือจะกลับมาเมื่อไหร่”“เรื่องไปที่ใดข้าน้อยไม่ทราบแน่ชัดเจ้าค่ะนายท่าน หากแต่นายหญิงคงมิกลับมาเยือนหลงไห่อีกแล้วนี่เป็นสิ่งที่นายหญิงบอกเอาไว้”เซี่ยวจวินพยักหน้ารับเล็กน้อย ก่อนจะเดินกลับออกไป และด้วยเวลาตอนนี้ใกล้พลบค่ำมากแล้ว ชายหนุ่มจึงตัดสินใจเปิดห้องพักที่โรงเตี๊ยมแห่งนั้นไปเสีย เพราะเดินทางมาหลายวัน พักผ่อนได้ไม่เต็มที่ อีกทั้งคนและม้าก็ล้าเต็มทีเซี่ยวจวินขึ้นไปพักผ่อนที่ห้องพักบนชั้นสาม ได้แต่คิดว่าสตรีตัวคนเดียวเช่

    Last Updated : 2025-02-25
  • หมอปีศาจพันหน้า   พ่อลูกพบกัน

    “ท่านลุง ท่านหน้าเหมือนเสวี่ยอี้หรือขอรับ” หลินเสวี่ยอี้ที่ได้ยินคนแปลกหน้าเอ่ยแบบนั้นก็เอ่ยถามไปตามประสาซื่อ“เจ้าลองถามท่านแม่ของเจ้าดูสิ”“ท่านแม่...”คราวนี้เป็นหลินจื่อเยว่ที่พูดไม่ออก ก็จะเอาสิ่งใดมาค้านในเมื่อใบหน้าเหมือนกันราวกับคนคนเดียว จะต่างกันก็ตรงที่อีกคนมากวัย ส่วนอีกคนก็อ่อนวัยเท่านั้น“ท่านตามหาพวกเราอย่างนั้นหรือ” หลินจื่อเยว่ถามออกไปตรง ๆ“หากข้าตอบว่าใช่ เจ้าจะเชื่อหรือไม่”“แน่นอนว่าไม่เจ้าค่ะ คนเคยพานพบกันเพียงหนึ่งครั้ง ไม่มีเหตุใดให้ต้องออกตามหานี่เจ้าคะ”เซี่ยวจวินอดขำในท่าทีของสตรีตรงหน้าเสียไม่ได้ก่อนจะสืบเท้าเข้าไปใกล้ ก่อนจะโน้มไปกระซิบให้ได้ยินกันเพียงเขาและนาง “เจ้าแน่ใจหรือว่าอยากให้ข้าพูดตรงนี้ว่าเราเจอกันแบบใด ข้าถึงได้ออกตามหาเจ้า”หลินจื่อเยว่เบิกตาโตเมื่อคิดทันคำพูดชวนให้คิดนั่น แน่นอนว่าเสวี่ยอี้ยังไม่รู้ความมากนักอาจจะฟังแล้วลืมไป แต่อาเยียนนั้นจะมองนางหลังจากนี้อย่างไรกันเล่า“อาเยียน

    Last Updated : 2025-02-26
  • หมอปีศาจพันหน้า   ท่านพ่อ

    หลินจื่อเยว่และอาเยียนออกมาเดินเล่นที่ตลาด และปล่อยให้หลินเสวี่ยอี้อยู่กับบิดาที่ห้องพัก ส่วนหนึ่งเพราะนางเองยังไม่รู้ว่า ควรจัดการเรื่องราวนี้เช่นไรดี“คิดมากเรื่องพ่อของเสวี่ยอี้หรือเจ้าคะ” อาเยียนที่เห็นว่านายหญิงของนางเงียบผิดปกติ จึงเอ่ยถามขึ้น“อืม ก่อนหน้านี้ข้าไม่เคยคิดเรื่องเช่นนี้มาก่อน เพราะเราไม่ได้รู้จักกัน เจอกันเพียงครั้งเดียว แล้วไม่ได้เจอกันอีกเลยจนเสวี่ยอี้จะหนึ่งหนาวแล้ว ข้าเลยไม่รู้หลังจากนี้เป็นเช่นไร เขาดูสูงศักดิ์ หากเขาจะเอาตัวเสวี่ยอี้ไป ข้าจะเอากำลังใดไปทัดทานได้กัน”“เชื่อใจเสวี่ยอี้สิเจ้าคะ หลินเสวี่ยอี้เช่นไรก็ไม่ยอมทอดทิ้งมารดาอย่างนายหญิงแน่นอน จริงอยู่ว่าเขาอยากเจอบิดา และดีใจที่ได้เจอและรู้จักว่าบิดาเป็นผู้ใด แต่เขามิมีทางทอดทิ้งท่านแน่เจ้าค่ะ”“นั่นสินะ ข้าเป็นคนคลอดเสวี่ยอี้ออกมา อย่างไรบุรุษผู้นั้นคงต้องเห็นแก่ความเหนื่อยยากข้อนี้ของข้าบ้าง”“แล้วหากพ่อของเสวี่ยอี้พึงใจในตัวนายหญิงเล่าเจ้าคะ”“พึงใจ?” หลินจื่อเยว่เอ่ยพึมพำออกมา

    Last Updated : 2025-02-26
  • หมอปีศาจพันหน้า   ตามเกี้ยวภรรยา

    “หยุดรถม้าก่อนได้หรือไม่เจ้าคะ”เซี่ยวจวินหันมามองด้วยความไม่เข้าใจ กระนั้นก็สั่งให้หยุดรถม้าตามคำร้องขอของสตรีข้างกาย และทันทีที่รถม้าหยุดลงหลินจื่อเยว่ก็รีบลงไปทันที เซี่ยวจวินอุ้มหลินเสวี่ยอี้ตามลงไปจึงได้เห็นนางตรงเข้าไปช่วยชายชราที่กำลังนอนนิ่งหญิงชราที่กำลังนั่งร้องห่มร้องไห้อยู่เมื่อได้เห็นคนตรงเข้ามาช่วยก็พานดีใจ กระนั้นให้มองเต็มตาเท่าไรก็มองมิกระจ่างว่าผู้ที่สวมหมวกม่านมี่หลี่ปิดบังใบหน้ามองเห็นเพียงดวงตานั้นเป็นบุรุษหรือสตรี“ท่านยาย ท่านตาเป็นเช่นนี้มานานแล้วหรือไม่”“สักราว ๆ สองเค่อ ได้แล้วละ”หลินจื่อเยว่วางมือทาบลงไปตรงกลางระหว่างอกก็รับรู้ได้ว่าลมหายใจติดขัด การรักษาเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วและแม่นยำ ทว่าจังหวะที่นางกำลังทำการรักษาใกล้เสร็จ จู่ ๆ ก็วางมือลง แววตาเต็มไปด้วยความเย็นชาจากนั้นก็ลุกขึ้นแล้วหันหลังเดินขึ้นรถม้าไปทันที ไม่สนใจเสียงร้องคร่ำครวญของหญิงชราแม้แต่น้อย อาเยียนเองเมื่อเห็นผู้เป็นนายหันหลังให้ นางก็เดินกลับไปขึ้นรถม้าด้านหลังเช่นกัน สร้างความงุนงงให้กับเ

    Last Updated : 2025-02-27
  • หมอปีศาจพันหน้า   มาเยือนเมืองหลวง

    เมืองหลวงในช่วงเช้าตรู่ดูคึกคัก เสียงรถม้าวิ่งสวนกันไปมาเคล้าไปกับเสียงพ่อค้าแม่ขายที่ตะโกนเรียกลูกค้าให้เข้ามาจับจ่ายใช้สอยกันเซ็งแซ่ รถม้าคันหรูแล่นไปหยุดหน้าเหลาอาหารที่ใหญ่ที่สุด เซี่ยวจวินเดินลงไปพลางยื่นมือไปรับเอาหลินเสวี่ยอี้มาอุ้มเอาไว้ด้วยแขนข้างเดียว ก่อนจะยื่นมือไปให้หลินจื่อเยว่“ท่านพ่อ ที่นี่คือเมืองหลวงหรือขอรับ”“ใช่แล้ว แต่พ่อเกรงว่ากว่าจะไปจวนเจ้าจะหิวเสียก่อน เลยแวะทานข้าว และเราค่อยกลับไปพักดีหรือไม่”หลินเสวี่ยอี้ยิ้มแต้พลางยกมือขึ้นลูบหน้าท้องที่กำลังร้องโครกครากขออาหาร จากนั้นทั้งสามพร้อมด้วยอาเยียนก็เดินเข้าไปด้านใน ที่ผ่านมาหลินจื่อเยว่ให้อาเยียนนั่งร่วมโต๊ะด้วยตลอด ด้วยเพราะไม่เคยเห็นว่านางเป็นเพียงสาวใช้ แต่เห็นนางเป็นเสมือนพี่สาวคนหนึ่ง“เซี่ยวจวิน เอ่อ หากข้าให้อาเยียนร่วมโต๊ะด้วย ท่าน...”“ไม่เป็นไรเจ้าค่ะนายหญิง” อาเยียนรีบเอ่ยขัดขึ้น เพราะเกรงใจเซี่ยวจวินไม่น้อย แม้นางจะไม่ใช่สตรีสูงศักดิ์ หรือมาจากครอบครัวผู้ดีอันใด ทว่านางก็รู้ดีว่ามิควรเอาตัวไปเทียบเสมอผู้เป็นนา

    Last Updated : 2025-02-27
  • หมอปีศาจพันหน้า   ฮูหยินของเซี่ยงซื่อ

    “ฮู...ฮูหยิน”อาเยียนที่ออกมาเดินเล่นได้ยินแบบนั้นก็หันไปมองบุรุษที่แต่งกายด้วยอาภรณ์สีน้ำเงินเข้มด้วยความงุนงง อีกทั้งตอนที่เดินเข้ามาก็ไม่เคยเห็นบุรุษผู้นี้มาก่อนเลย“ท่านเรียกข้าหรือ”“เอ่อ ฮูหยินจะไปพบนายท่านหรือขอรับ”“เดี๋ยวนะ อย่างแรกข้ามิใช่ฮูหยิน” อาเยียนที่พอจะเข้าใจอะไรก็พยายามจะอธิบาย ทว่าดูเหมือนอีกฝ่ายจะไม่รับฟังเท่าไร“แม้จะยังไม่กราบไหว้ฟ้าดินกัน หากแต่ฮูหยินเข้ามาแล้ว อย่างไรก็หนีไม่พ้นตำแหน่งนี้แน่นอนขอรับ”“ข้ายังพูดไม่จบ เจ้าก็ทึกทักไปเองทั้งหมด ข้าเพียงอยากบอกเจ้าว่า ข้ามิใช่ฮูหยิน ข้ามีนามว่าอาเยียน เป็นผู้ติดตามของนายหญิงหลินจื่อเยว่ หรือก็คนที่จะมาเป็นฮูหยินตามที่ท่านเข้าใจ”จางหมิ่นได้ยินเช่นนั้นก็หน้าม้านทั้งยังอับอายที่ทักคนผิดไปเช่นนั้น และหากสตรีตรงหน้าเอาเรื่องนี้ไปฟ้องนายหญิงของนาง มีหวังเขาเองก็คงได้รับโทษจากเซี่ยวจวินเช่นกัน“ข้าขออภัยแม่นาง ข้าไม่ทราบว่าเป็นผู้ติดตามของฮูหยิน ข้าจางหมิ่น เป็นผู้ช่วยของเซี่ยว เอ่อ นายท่า

    Last Updated : 2025-02-28

Latest chapter

  • หมอปีศาจพันหน้า   บทส่งท้าย ครอบครัวสุขสันต์

    เรื่องราวจุดเริ่มต้นความสัมพันธ์ระหว่างเซี่ยวจวินและหลินจื่อเยว่ ถูกบอกเล่าให้กับเหล่าศิษย์พี่ทุกคนได้ฟังในค่ำคืนที่พวกเขาจัดงานฉลองต้อนรับหลานคนแรกของสำนักเจินเฉียงลุกมานั่งข้างเซี่ยวจวินพลางยกมือขึ้นตบไหล่เขาปุ ๆ อย่างเห็นใจ “น้องเขย ศิษย์น้องข้าผู้นี้นิสัยห่างไกลความเป็นสตรีปกติ ข้าเล่าเห็นใจเจ้าเสียจริง”“ใช่ ๆ พวกข้าเองก็เห็นใจเจ้า”“ศิษย์พี่ทั้งหลายรักข้าเสียจริง พากันเห็นใจบุรุษด้วยกัน ไยมิเห็นใจข้าบ้างเล่าที่มีสามีโดยที่ตอนนั้นมิรู้ว่าเขาชื่อเสียงเรียงนามอันใด”บุรุษทั้งเก้าคนพากันส่ายหน้าให้ เพราะไม่ได้รู้สึกเห็นใจสตรีเช่นศิษย์น้องเล็กอย่างที่นางเรียกร้องเลยแม้แต่น้อย“พวกท่านมิต้องเห็นใจข้าก็ได้ เพราะข้ายินยอมนางเอง มิได้ขัดขืนยามนางลุกขึ้นมาปลุกปล้ำข้า...”เพียะฝ่ามือเรียวฟาดลงบนต้นแขนแกร่งของสามีมิคิดถนอมแรง ใจจริงอยากจะแทรกกำลังภายในเข้าไปด้วยเสียด้วยซ้ำ ที่นำเรื่องน่าอายเช่นนี้ออกมาบอกเล่า ก่อนที่หลินจื่อเยว่จะหนีอุ้มเอาหลินเสวี่ยอี้เข้าไปนอนเสีย ปล่อยให้บรรดาบุรุษได้นั่ง

  • หมอปีศาจพันหน้า   กลับหุบเขาเทวะ

    เทศกาลหยวนเซียวครึกครื้นไปด้วยผู้คนที่พากันออกมาชมโคมไฟกันยังจัตุรัสกลางเมืองหลวง โคมไฟกระดาษที่ถูกบรรจงเขียนภาพหรือคำกลอนขึ้นลอยไปบนฟ้ายามค่ำคืน จนทั่วนภาสว่างโร่มิต่างจากกลางวันมากมายนักเซี่ยวจวินพาหลินจื่อเยว่และหลินเสวี่ยอี้มาหยุดยืนกลางสะพาน ในมือมีโคมไฟที่เป็นรูปครอบครัวนกพิราบเผือกสีขาวนวลสามตัวเกาะอยู่บนกิ่งไม้“นกพิราบเป็นตัวแทนสันติภาพ” หลินจื่อเยว่เอ่ยขึ้นขณะทอดมองสายตาไปยังโคมไฟของพวกเขาที่ค่อย ๆ ลอยสูงขึ้น“ไม่ผิด หากแต่นกพิราบสามตัวนี้กำลังเกาะอยู่บนกิ่งไม้ ตัวผู้และตัวเมียกระพือปีกป้องลูกน้อย ข้ามองมันแทนตัวพวกเรา มีข้า มีเจ้า มีเสวี่ยอี้โผบินไปบนท้องนภาอย่างอิสระนับจากนี้”“โหราจารย์เอกแห่งวังหลวงมีคารมคมคายเช่นนี้เลยหรือ มิน่าทำให้องค์หญิงหลงใหลได้ถึงเพียงนั้น”หลินจื่อเยว่เอ่ยแซว กว่าเรื่องราวขององค์หญิงหลี่หรงเอ๋อร์จะจบลง นางแทบจะกลายร่างเป็นนางมารวันละสิบครั้ง ทว่าได้ฮ่องเต้หลี่เซียนและองค์รัชทายาทช่วยปรามจนนางถอดใจไป ก่อนจะถูกส่งตัวไปอภิเษกกับองค์ชายต่างแคว้นเพื่อเชื่อมสัมพันธ์สตรีด้วยกันม

  • หมอปีศาจพันหน้า   สานสัมพันธ์ลึกซึ้ง

    เซี่ยวจวินอุ้มพาภรรยามาวางบนเตียงก่อนจะตามขึ้นไปคร่อมร่างเล็กเอาไว้ สายตาคู่คมไล่มองสำรวจเรือนร่างงดงามขาวผ่องไปทุกส่วนก่อนจะจับปลายเท้าเรียวขึ้นมาแล้วจรดจุมพิตไปบนหลังเท้าขาวสะอาดแผ่วเบา ยิ่งทำให้หัวใจของหลินจื่อเยว่เต้นรัวแรงหนักกว่าเดิม แม้นจะอยากดึงเท้ากลับ ทว่าก็มิอาจทำได้ เนื่องจากเซี่ยวจวินมิยอมปล่อยริมฝีปากหยักไล่พรมจูบขึ้นมาตั้งแต่ปลายเท้า ท่อนขา จนมาถึงต้นขาด้านใน เซี่ยวจวินขบเม้มมันเบา ๆ จนเกิดรอยสีกุหลาบ เซี่ยวจวินผละใบหน้าออกมาแล้วสบมองดวงตาคู่สวยครู่หนึ่ง จังหวะเดียวกันก็สอดก้านนิ้วแกร่งยาวเรียวชำแรกแทรกเข้าไปในกลีบผงางาม เรียกเสียงครางหวานจากคนตัวเล็กได้เป็นอย่างดีเซี่ยวจวินมิได้หยุดเพียงเท่านั้น ยังคงโน้มลงไปตวัดดูดดึงยอดปทุมสีหวานราวกับมันเป็นของหวานเลิศรสจากสวรรค์ก็ไม่ปาน“ภรรยาข้างดงามและหอมหวานเสียจริง”“อึก ท่านพี่”ความร้อนในกายแล่นปลาบไปทั่วเรือนร่าง ยิ่งยามที่ลิ้นของสามีดูดึงยอดปทุม คล้ายกับความร้อนยิ่งเพิ่มสูงขึ้นจนกายบางบิดเร่าไปมา ยิ่งก้านนิ้วที่สอดแทรกเข้าไปภายในกายขยับเข้าออกในจังหวะท

  • หมอปีศาจพันหน้า   สามีภรรยารักใคร่กลมเกลียว

    วันต่อมาเซี่ยวจวินเดินทางเข้าวังตั้งแต่ช่วงเช้าพร้อมด้วยหลินจื่อเยว่ หากแต่วันนี้บุตรชายมิได้มาด้วย เพราะเจ้าตัวอยากไปเที่ยวตลาดกับท่านป้าอาเยียนหลังจากได้เผยความรู้สึกของกันและกันให้ได้รับรู้ และทำการแยกห้องนอนกับหลินเสวี่ยอี้ ทั้งสองก็ช่วยกันทำงาน ให้คำปรึกษากันและกันในทุกเรื่อง แม้ว่าเซี่ยวจวินจะยกอำนาจการตัดสินใจเรื่องภายในจวนให้กับหลินจื่อเยว่ ทว่านางก็ยังถามไถ่จากพ่อบ้าน ด้วยว่าที่ผ่านเขาเป็นคนดูแลจวนนี้มาตลอดเมื่อเข้ามาถึงวังหลวงทั้งเซี่ยวจวินและหลินจื่อเยว่ก็ตรงไปยังตำหนักหลงเสวียนทันที เหิงกงกงยังคงต้อนรับทั้งสองด้วยใบหน้าแย้มยิ้มปรีดา เพราะนับจากวันที่หลินจื่อเยว่แนะนำให้หลี่เซียนแช่น้ำสมุนไพรเพื่อขับพิษ ดูเหมือนหลี่เซียนก็ค่อย ๆ แข็งแรงขึ้น“เซี่ยวจวินหรือ มา ๆ เข้ามา” เสียงของหลี่เซียนดูสดใสขึ้น“เซี่ยวจวินถวายพระพรฝ่าบาท”“จื่อเยว่ถวายพระพรฝ่าบาท”ทั้งสองเอ่ยขึ้นพลางยอบกาบย่อตัวลงคารวะตามพิธีการ“นั่งเถอะ”“พระอาการเป็นอย่างไรบ้างพ่ะย่ะค่ะฝ่าบาท&rdqu

  • หมอปีศาจพันหน้า   ยอมรับสามีคนนี้

    เซี่ยวจวินตั้งใจมอบหมายงานให้กับคนอื่นดูแลต่อจากนี้ แน่นอนว่านอกจากเขาและจางหมิ่นแล้วยังมีโหราจารย์อีกท่านที่เชี่ยวชาญการทำนายดวงชะตา และพยากรณ์ความเป็นไปของบ้านเมืองได้ขณะที่เซี่ยวจวินเข้าไปจัดการงานที่เหลือเพื่อมอบหมายให้คนอื่นหลังจากนี้ หลินจื่อเยว่และหลินเสวี่ยอี้ก็พากันเดินชมสวนใกล้ ๆ กลิ่นหอมของดอกไม้นานาพรรณเรียกรอยยิ้มจากใบหน้างามได้เป็นอย่างดี นางยืนมองบุตรชายวิ่งไล่จับผีเสื้อที่เข้ามาดูดน้ำหวานจากเกสรทว่าขณะเดียวกันนั้นกลับก็ปรากฏสตรีในอาภรณ์งามสง่าบ่งบอกว่านางเป็นสตรีสูงศักดิ์เดินเข้ามา หลินจื่อเยว่จึงทำเพียงดึงบุตรชายให้หลบทาง แล้วก้มหน้าก้มตาลง“วังหลวงหาใช่สถานที่ที่ใครจะเข้าออกได้ มิทราบว่าแม่นางคือผู้ใดกัน เปิ่นกงมิเคยเห็นหน้ามาก่อน”หลี่หรงเอ๋อร์ทราบจากนางกำนัลว่าเจอเซี่ยวจวินเข้ามาในวังหลวง จึงเร่งแต่งกายแล้วรีบมาหา กระทั่งมาเจอหนึ่งเด็กหนึ่งสตรีแปลกหน้า“องค์หญิง”เสียงทุ้มของเซี่ยวจวินดังขึ้นจากด้านหลัง ทำให้หลี่หรงเอ๋อร์ซึ่งกำลังไม่พอใจที่นางถามหลินจื่อเยว่แต่กลับไม่ได้คำตอบ

  • หมอปีศาจพันหน้า   หวั่นไหว

    เวลาผ่านไปค่อนคืนจนดึกสงัดแล้ว ทว่าร่างสูงที่นอนอยู่บนตั่งเตียงยังคงพลิกกายไปมาสลับซ้ายขวา จนสุดท้ายต้องผุดลุกขึ้นนั่ง แล้วถอนหายใจออกมาแรง ๆ เฮือกหนึ่ง เซี่ยวจวินผุดลุกขึ้นแล้วเปิดประตูเพื่อออกไปข้างนอก ภายในจวนยามนี้เงียบสงัดได้ยินเพียงเสียงลมยามราตรีที่พัดโบกต้นไม้ใบหน้าให้เสียดสีกันไปมา เท้าแกร่งเดินไปหยุดอยู่หน้าเรือนหมิงเยว่ แล้วถอนหายใจออกมาอีกรอบ ขณะที่ตั้งท่าจะหันหลังกลับ ประตูเรือนหมิงเยว่ก็ถูกเปิดออกมา“เซี่ยวจวิน เป็นท่านหรือ” หลินจื่อเยว่ซึ่งตื่นมาดูบุตรชายก็หลับไม่ลงอีก จึงตั้งใจว่าจะออกมาเดินเล่น แต่ไม่คิดว่าจะเจอใครอีกคนยืนอยู่“เป็นข้าเอง เจ้าออกมาทำไมกัน”“ข้าสิต้องถามท่าน ท่านมายืนตรงนี้ทำไม” หลินจื่อเยว่เดินเข้ามาหยุดยืนใกล้ ๆ“ข้า... เอ่อ... ข้าเพียงแค่... เฮ้อ ข้านอนไม่หลับ ก่อนหน้านี้บนรถม้ามีเจ้ากับเสวี่ยอี้นอนด้วยตลอด พอต้องกลับมานอนคนเดียวข้าเลยไม่ชิน”“...”“ข้าขอนอนด้วยได้หรือไม่”เซี่ยวจวินเอ่ยถามออกไปตรง ๆ และกว่าหลิ

  • หมอปีศาจพันหน้า   ฮูหยินของเซี่ยงซื่อ

    “ฮู...ฮูหยิน”อาเยียนที่ออกมาเดินเล่นได้ยินแบบนั้นก็หันไปมองบุรุษที่แต่งกายด้วยอาภรณ์สีน้ำเงินเข้มด้วยความงุนงง อีกทั้งตอนที่เดินเข้ามาก็ไม่เคยเห็นบุรุษผู้นี้มาก่อนเลย“ท่านเรียกข้าหรือ”“เอ่อ ฮูหยินจะไปพบนายท่านหรือขอรับ”“เดี๋ยวนะ อย่างแรกข้ามิใช่ฮูหยิน” อาเยียนที่พอจะเข้าใจอะไรก็พยายามจะอธิบาย ทว่าดูเหมือนอีกฝ่ายจะไม่รับฟังเท่าไร“แม้จะยังไม่กราบไหว้ฟ้าดินกัน หากแต่ฮูหยินเข้ามาแล้ว อย่างไรก็หนีไม่พ้นตำแหน่งนี้แน่นอนขอรับ”“ข้ายังพูดไม่จบ เจ้าก็ทึกทักไปเองทั้งหมด ข้าเพียงอยากบอกเจ้าว่า ข้ามิใช่ฮูหยิน ข้ามีนามว่าอาเยียน เป็นผู้ติดตามของนายหญิงหลินจื่อเยว่ หรือก็คนที่จะมาเป็นฮูหยินตามที่ท่านเข้าใจ”จางหมิ่นได้ยินเช่นนั้นก็หน้าม้านทั้งยังอับอายที่ทักคนผิดไปเช่นนั้น และหากสตรีตรงหน้าเอาเรื่องนี้ไปฟ้องนายหญิงของนาง มีหวังเขาเองก็คงได้รับโทษจากเซี่ยวจวินเช่นกัน“ข้าขออภัยแม่นาง ข้าไม่ทราบว่าเป็นผู้ติดตามของฮูหยิน ข้าจางหมิ่น เป็นผู้ช่วยของเซี่ยว เอ่อ นายท่า

  • หมอปีศาจพันหน้า   มาเยือนเมืองหลวง

    เมืองหลวงในช่วงเช้าตรู่ดูคึกคัก เสียงรถม้าวิ่งสวนกันไปมาเคล้าไปกับเสียงพ่อค้าแม่ขายที่ตะโกนเรียกลูกค้าให้เข้ามาจับจ่ายใช้สอยกันเซ็งแซ่ รถม้าคันหรูแล่นไปหยุดหน้าเหลาอาหารที่ใหญ่ที่สุด เซี่ยวจวินเดินลงไปพลางยื่นมือไปรับเอาหลินเสวี่ยอี้มาอุ้มเอาไว้ด้วยแขนข้างเดียว ก่อนจะยื่นมือไปให้หลินจื่อเยว่“ท่านพ่อ ที่นี่คือเมืองหลวงหรือขอรับ”“ใช่แล้ว แต่พ่อเกรงว่ากว่าจะไปจวนเจ้าจะหิวเสียก่อน เลยแวะทานข้าว และเราค่อยกลับไปพักดีหรือไม่”หลินเสวี่ยอี้ยิ้มแต้พลางยกมือขึ้นลูบหน้าท้องที่กำลังร้องโครกครากขออาหาร จากนั้นทั้งสามพร้อมด้วยอาเยียนก็เดินเข้าไปด้านใน ที่ผ่านมาหลินจื่อเยว่ให้อาเยียนนั่งร่วมโต๊ะด้วยตลอด ด้วยเพราะไม่เคยเห็นว่านางเป็นเพียงสาวใช้ แต่เห็นนางเป็นเสมือนพี่สาวคนหนึ่ง“เซี่ยวจวิน เอ่อ หากข้าให้อาเยียนร่วมโต๊ะด้วย ท่าน...”“ไม่เป็นไรเจ้าค่ะนายหญิง” อาเยียนรีบเอ่ยขัดขึ้น เพราะเกรงใจเซี่ยวจวินไม่น้อย แม้นางจะไม่ใช่สตรีสูงศักดิ์ หรือมาจากครอบครัวผู้ดีอันใด ทว่านางก็รู้ดีว่ามิควรเอาตัวไปเทียบเสมอผู้เป็นนา

  • หมอปีศาจพันหน้า   ตามเกี้ยวภรรยา

    “หยุดรถม้าก่อนได้หรือไม่เจ้าคะ”เซี่ยวจวินหันมามองด้วยความไม่เข้าใจ กระนั้นก็สั่งให้หยุดรถม้าตามคำร้องขอของสตรีข้างกาย และทันทีที่รถม้าหยุดลงหลินจื่อเยว่ก็รีบลงไปทันที เซี่ยวจวินอุ้มหลินเสวี่ยอี้ตามลงไปจึงได้เห็นนางตรงเข้าไปช่วยชายชราที่กำลังนอนนิ่งหญิงชราที่กำลังนั่งร้องห่มร้องไห้อยู่เมื่อได้เห็นคนตรงเข้ามาช่วยก็พานดีใจ กระนั้นให้มองเต็มตาเท่าไรก็มองมิกระจ่างว่าผู้ที่สวมหมวกม่านมี่หลี่ปิดบังใบหน้ามองเห็นเพียงดวงตานั้นเป็นบุรุษหรือสตรี“ท่านยาย ท่านตาเป็นเช่นนี้มานานแล้วหรือไม่”“สักราว ๆ สองเค่อ ได้แล้วละ”หลินจื่อเยว่วางมือทาบลงไปตรงกลางระหว่างอกก็รับรู้ได้ว่าลมหายใจติดขัด การรักษาเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วและแม่นยำ ทว่าจังหวะที่นางกำลังทำการรักษาใกล้เสร็จ จู่ ๆ ก็วางมือลง แววตาเต็มไปด้วยความเย็นชาจากนั้นก็ลุกขึ้นแล้วหันหลังเดินขึ้นรถม้าไปทันที ไม่สนใจเสียงร้องคร่ำครวญของหญิงชราแม้แต่น้อย อาเยียนเองเมื่อเห็นผู้เป็นนายหันหลังให้ นางก็เดินกลับไปขึ้นรถม้าด้านหลังเช่นกัน สร้างความงุนงงให้กับเ

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status