แชร์

บทที่ 436

ผู้เขียน: ดั่งสายน้ำ
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-12-14 18:00:00
หลินเซียงนึกถึงตอนที่ฟู่จิ่นซิ่วแบกซ่งซ่งไปทางห้องนอน

เธอรีบลุกไป แต่ถูกลู่สือเยี่ยนขวางไว้

“หลบไปเลย!”

หลินเซียงพูดด้วยสีหน้าจริงจัง

แต่ลู่สือเยี่ยนจับมือเธอไว้ พูดเสียงเบาว่า “ถ้าเข้าไปตอนนี้ พวกเขาไม่รู้สึกอึดอัดแย่เหรอ?”

หลินเซียงนิ่งไป

ลู่สือเยี่ยนพูด “บางเรื่องก็ต้องปล่อยให้เป็นความสมัครใจ ถ้าไม่เต็มใจ ใครก็บังคับไม่ได้”

หลินเซียง “…”

เธอขมวดคิ้ว มองไปทางห้องนอน ก่อนที่จะตัดสินใจไม่เข้าไป

นึกถึงร่องรอยบนตัวซ่งซ่งแล้ว รวมถึงท่าทีที่ไม่ใส่ใจของเธอ

บางที…

เธออาจจะแค่มองอีกฝ่ายเป็นของเล่น

เมื่อเล่นจนเบื่อแล้วคงไม่กลับมายุ่งอีก

หลินเซียงหันหลังกลับ ทุกคนออกไปแล้วปิดประตู

ทางเดินแคบ สามารถลงบันไดได้ทีละคน

ลู่สือเยี่ยนอยู่ข้างหน้า หลินเซียงอยู่ตรงกลาง ฉินโหย่วหานเดินตามหลัง

เขาพูดกับหลินเซียงว่า “ผมเจอสวนสนุกน่าสนใจที่ต่างประเทศด้วย เดี๋ยวว่าง ๆ จะเอารูปให้ดู”

หลินเซียงหันไปมองเขา แล้วพูดว่า “ได้ค่ะ”

ฉินโหย่วหานยิ้มมุมปาก “ไม่ใช่แค่เครื่องเล่นนะที่สนุก วิวก็สวยด้วย แสงเหนือที่เกาะบีสวยมาก มีโอกาสก็ไปด้วยกันนะ”

ดวงตาของหลินเซียงเต็มไปด้วยความคาดหวัง “ได้ยินว่าหาดทรายดำ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 437

    “ใช่เหรอ?”ลู่สือเยี่ยนจ้องมองใบหน้าขาวสะอาดบริสุทธิ์ของเธอ ก่อนจะก้มตัวลงกดศีรษะเธอไว้แล้วจูบลงมาการจูบของเขามีเทคนิค ค่อย ๆ ล่อลวงเธอ รอจนเธอทนไม่ไหวแล้วเข้ามาเกาะเกี่ยวเขาเอง“ฉันไม่เชื่อ”ลมหายใจของเขาหนักหน่วงและลึกล้ำ ลากเลียริมฝีปากเธอ น้ำเสียงแหบพร่ายามค่ำคืนภายนอกค่อย ๆ มืดลง แสงไฟถนนส่องไม่ถึงภายในรถ ภายในรถมืดมิด ลมหายใจของทั้งสองคนเกี่ยวกระหวัดพันกัน อุณหภูมิเพิ่มสูงขึ้นเรื่อย ๆรถจอดอยู่ใต้ต้นไม้ เงาไม้ไหวเป็นระลอก ใบหน้าของทั้งสองคนถูกเงาบาง ๆ ปกคลุมหลินเซียงอยากจะขัดขืนก็ไม่ทันแล้ว ร่างกายของเธอคุ้นเคยกับการสัมผัสของลู่สือเยี่ยนมากเกินไปคุ้นเคยจนไม่ต้องใช้เวลามาก เธอก็อ่อนยวบลงอย่างรวดเร็วลู่สือเยี่ยนหัวเราะเบา ๆ “แต่ร่างกายคุณบอกว่าชอบผมนะ”ดวงตาใสของหลินเซียงฉ่ำไปด้วยน้ำตา หายใจไม่ทั่วถึง และพูดว่า “ฉันเป็นผู้หญิง ถูกผู้ชายอย่างคุณล่อลวง มีปฏิกิริยาแบบนี้ไม่ใช่เรื่องปกติเหรอ? ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่น ฉันก็…”แต่เธอยังพูดไม่จบ ลู่สือเยี่ยนก็จูบปิดปากเธออีกครั้งพูดออกมาแล้วไม่น่าฟังเลย!ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่น เธอก็จะมีปฏิกิริยาอ่อนหวานแบบนี้ด้วยงั้นเหรอ?เขา

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-14
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 438

    ลู่สือเยี่ยนจ้องมองใบหน้าที่ยังแดงก่ำของเธอด้วยดวงตาที่ลึกและมืดมน “ได้ งั้นผมจัดการเอง”พูดจบ เขาก็เปิดหัวเข็มขัดทันทีเสียงดังกรุ๊งกริ๊ง ลมหายใจของหลินเซียงสั่นสะท้าน รู้สึกว่าอากาศในรถไม่เพียงพอรู้สึกปากคอแห้งในวินาทีถัดไป มือของเธอก็ถูกดึงไป“อะไรเนี่ย?”หลินเซียงตกใจ ขัดขืนโดยไม่รู้ตัวดวงตาเรียวเล็กของลู่สือเยี่ยนจ้องมองเธออย่างล้ำลึก “ก็ช่วยตัวเองไง”“คุณ…” หลินเซียงยังอยากจะพูดอะไรอีก ใบหน้าก็แดงก่ำขึ้นมาอย่างรวดเร็ว นิ้วมือหดกำแน่น แต่รับรู้สึกถึงความร้อนลูกกระเดือกของลู่สือเยี่ยนกลืนลงอย่างแรง ยังคงจ้องมองเธอ ลมหายใจหนักหน่วงขึ้นเรื่อย ๆหลินเซียงหันหน้าหนี ไม่สนใจแล้ว!อย่างไรก็ตาม เธอไม่ช่วยเขาแน่!“คุณใจร้ายจริง ๆ” เสียงทุ้มต่ำของลู่สือเยี่ยนดังขึ้นข้างหู ล่อลวงประสาทของเธอหลินเซียงกัดริมฝีปากเบา ๆ พยายามอย่างสุดความสามารถที่จะไม่ส่งเสียงไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ช่วย เธอก็รู้สึกถึงความอ่อนล้าของนิ้วมือ แต่บรรยากาศในรถก็ยิ่งอึดอัดและคลุมเครือมากขึ้นไม่มีทีท่าว่าจะจบลง“จะทำอย่างนี้ไปถึงเมื่อไหร่?” หลินเซียงทนไม่ไหวแล้วพูดออกมาลู่สือเ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-14
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 439

    ฉินโหย่วหานก้มหน้าลง อารมณ์ในดวงตาของเขาปั่นป่วน คล้ายกับฟิล์มดำที่ไม่สามารถหลอมละลายได้สงบอารมณ์อยู่นานจึงขับรถออกไปชั้นบนฟู่จิ่นซิ่วนั่งกอดซ่งซ่งอยู่พักใหญ่“ไหวหรือเปล่าเนี่ย?”ซ่งซ่งถูกเขากดจนหายใจไม่ออก!ผู้ชายคนนี้ กอดเธอไม่ยอมปล่อย!ฟู่จิ่นซิ่วนิ่วหน้า “พูดอีกครั้งสิ”ซ่งซ่งสัมผัสได้ถึงอุณหภูมิร่างกายของเขา จึงไม่กล้าตะโกนต่อ ใครใช้ให้เธอถูกเขาคร่อมอยู่ล่ะอย่าให้โอกาสเธอได้ลุกขึ้นเชียว ไม่งั้นเธอจะต้องต่อยฟันหน้าเขาให้หลุดแน่!“พวกเขากลับไปหมดแล้ว คุณก็ควรกลับไปได้แล้ว” ซ่งซ่งพูดเธอได้ยินเสียงข้างนอกอย่างชัดเจนถึงแม้จะอึดอัด แต่ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่ฟู่จิ่นซิ่วเงยหน้าขึ้น มองใบหน้าของเธอที่แดงระเรื่อ รูปลักษณ์ที่งดงามไร้เครื่องสำอาง บริสุทธิ์ราวกับไข่ต้มปอกเปลือก ดวงตาเป็นประกายสดใส แต่กลับมีสีแดงระเรื่อ ซึ่งเป็นการแสดงออกถึงความรู้สึกตื่นเต้นฟู่จิ่นซิ่วก้มหน้าลงเล็กน้อยซ่งซ่ง “จะทำอะไร? ไม่ได้คิดจะจูบฉันใช่ไหม?”ฟู่จิ่นซิ่วนิ่งเงียบ…ท่าทางของเขาหยุดชะงักทันทีใช่ เขาทำอะไรอยู่?เมื่อมองดูเธอในสภาพแบบนี้ ทำไมเขาถึงอดใจไม่ไหวจนอยากจูบ?ซ่งซ่งหน้านิ่ง “ทำ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-15
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 440

    ลู่สือเยี่ยนขับรถกลับไปที่วิลล่าตระกูลลู่ทันทีหลินเซียงรู้สึกงงมากพูดว่าจะไปซื้อของ แต่เป็นการหลอกลวงเธอนี่เองเธอทำหน้านิ่งก้าวลงจากรถ เดินเข้าไปข้างใน“ไปไหน?”ลู่สือเยี่ยนจับแขนเธอไว้หลินเซียงพูดว่า “มันดึกแล้ว ควรพักผ่อนเถอะ”ลู่สือเยี่ยนพูดว่า “พักผ่อนทีหลังก็ได้”พูดจบ เขาก็พาเธอไปอีกทางหนึ่งวิลล่าตระกูลลู่มีขนาดใหญ่ มีหลายที่ที่หลินเซียงไม่เคยไปมาก่อน พอมาถึงหน้าประตู ลู่สือเยี่ยนเปิดประตูออก ก็เห็นของสะสมต่าง ๆ มากมายในห้องหลินเซียงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย “นี่อะไรเหรอ?”ลู่สือเยี่ยนพูดว่า “เลือกสักชิ้นไปให้คุณย่า”หลินเซียงเดินเข้าไป ของทั้งหมดอยู่ในตู้กระจก แสงไฟส่องลงมากระทบในห้องนี้มีทั้งของสะสมโบราณ ภาพเขียน หยก เครื่องประดับ ฯลฯ…ใต้ของแต่ละชิ้นมีการระบุราคาไว้บางชิ้นซื้อมา บางชิ้นประมูลมาราคาแต่ละชิ้นแพงมาก!หลินเซียงแค่เห็นเลขศูนย์หลายตัวหลังตัวเลขก็อดที่จะตกใจไม่ได้น่ากลัวจัง!ลู่สือเยี่ยนยืนอยู่ที่ประตู และพูดว่า “ชอบอันไหนก็โอนเงินเข้าบัญชีผมได้เลย”หลินเซียงมองเขาด้วยความประหลาดใจ “คุณจะขายให้ฉันเหรอ?”ลู่สือเยี่ยนเลิกคิ้ว “ไม่งั้นล่ะ?”

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-15
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 441

    เธอกำลังคิดว่าจะหย่าให้เร็วที่สุดได้เมื่อไหร่ลู่สือเยี่ยนเดินเข้ามาหาเธอแล้วยื่นมือออกไปหลินเซียงสวมชุดราตรีสีดำ ดูสง่างามและมีรสนิยม ใบหน้าที่งดงามถูกแต่งแต้มอย่างประณีต ดวงตาเป็นประกาย ความบริสุทธิ์อ่อนโยนแผ่ซ่านออกมาเอวบาง สะโพกโค้งเว้าอย่างเป็นธรรมชาติหลินเซียงวางมือลงบนมือเขาลู่สือเยี่ยนจับมือเธอแน่น อารมณ์ในดวงตาของเขากระเพื่อมอย่างรุนแรง พูดเสียงต่ำว่า “เซียงเซียง คุณสวยมาก”หลินเซียงยิ้มเล็กน้อย “ขอบคุณค่ะ เพิ่งรู้เหรอคะ”ลู่สือเยี่ยน “…”เขารู้สึกหมดหนทาง แต่ไม่ได้โกรธ ความอ่อนโยนในดวงตาของเขาทวีคูณขึ้นเขาเชื่อคำพูดของฟู่จิ่นซิ่ว แสดงความอ่อนโยนอย่างสูงสุด ถึงแม้หลินเซียงจะยังคงต่อต้านเขาอยู่ แต่สองวันนี้พวกเขาก็อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขถ้าเป็นแบบนี้ตลอดไป ชีวิตคงไม่เลวร้ายเกินไปทั้งสองคนออกจากวิลล่าตระกูลลู่ ขึ้นรถไปทันทีงานเลี้ยงวันเกิดของคุณย่าลู่จัดขึ้นที่บ้านหลังเก่าของตระกูลลู่ เชิญแขกผู้มีเกียรติจากตระกูลชั้นสูงของเมืองอวิ๋น ดาราหญิงแถวหน้าเป็นเพียงแค่ตัวประกอบงานเลี้ยงยิ่งใหญ่ พอลงจากรถก็เห็นพรมแดงทอดยาวจากประตูไปจนถึงลานบ้านทุกแห่งในลานบ้านถูก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-15
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 442

    ลู่สือเยี่ยนหันไปมอง ก็เห็นใบหน้าที่เย็นชาของเธอ ดวงตารูปทรงอัลมอนด์ที่งดงามคู่นั้นกลับเต็มไปด้วยความเยือกเย็นดั่งน้ำแข็งถ้าตอนนี้เขาบอกให้เธอไปตอนนี้ เธอคงไม่ลังเลและเดินจากไปทันทีใบหน้าหล่อเหลาของลู่สือเยี่ยนดูเคร่งขรึม เขาพูดเสียงต่ำว่า “ไม่ต้องสนใจความคิดของคนอื่น”หลินเซียงมองเขา ยิ้มมุมปาก แต่รอยยิ้มนั้นแผ่ไปไม่ถึงดวงตา “ลู่สือเยี่ยน สิ่งที่ฉันเจอล้วนเป็นเพราะคุณ คุณต้องชดใช้”ลู่สือเยี่ยน “…จะคิดเงินอีกเหรอ?”หลินเซียงยกไหล่ “ฉันไม่ต้องการความรักแล้ว จะขอเงินแทนไม่ได้หรือไง?”ได้ยินดังนั้น สีหน้าของลู่สือเยี่ยนยิ่งแย่ลง บรรยากาศรอบตัวก็เย็นลงหลินเซียงหันไปมอง ก่อนจะถามว่า “คุณย่าอยู่ไหน?”ลู่สือเยี่ยนหันไปมองรอบ ๆ บรรยากาศรอบตัวถึงอ่อนลง เขากำลังสงบสติอารมณ์ไม่ต้องการความรักแล้วเหรอ?มันเป็นสิ่งที่พูดแล้วก็ทิ้งง่าย ๆ ได้หรือไง?ลู่สือเยี่ยนพาเธอเดินขึ้นไปชั้นบนพอมาถึงห้องหนึ่งบนชั้นสอง ประตูเปิดอยู่ มีคนอยู่หลายคน ฟู่จิ่นซิ่วยืนอยู่ข้าง ๆ พูดเรื่องตลกเพื่อทำให้คุณย่าลู่อารมณ์ดี“คุณย่า”ลู่สือเยี่ยนเดินเข้าไปใบหน้าของหลินเซียงเผยรอยยิ้ม “คุณย่า”คุณย่าลู่เ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-15
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 443

    “นั่นภรรยาของลู่สือเยี่ยนนี่นา สวยไม่เบาเลยนะ!”“ก็เพราะว่าเธอมีดีที่หน้าตา ถึงได้ตามติดลู่สือเยี่ยนมาตลอด ข่าวลือบอกว่าเธอช่วยลู่สือเยี่ยนที่เป็นโรคความจำเสื่อมไว้ แล้วก็แต่งงานกับเขา พอความจำของลู่สือเยี่ยนกลับคืนมา เธอก็ไม่ยอมหย่า”“ชิชะ จับต้นไม้เงินต้นไม้ทองได้แล้ว จะปล่อยไปได้ยังไงล่ะ?”“พวกคุณคอยดูเถอะ ตระกูลลู่โดนผู้หญิงคนนี้รุมทึ้งแน่!”“…”เสียงกระซิบกระซาบดังขึ้นรอบ ๆสายตาของทุกคนมองหลินเซียงด้วยความสงสัย หรือไม่ก็ดูถูก ไม่มีใครมองเธอด้วยความเมตตาหลินเซียงเห็นทุกอย่าง เธอก้มหน้าลงเล็กน้อย ได้แต่ยิ้มตามมารยาทคำอวยพรอันยาวนานจบลง งานเลี้ยงก็เริ่มขึ้นคุณย่าลู่จับมือหลินเซียงไว้ไม่ยอมปล่อย ไม่ยอมไปกินข้าวด้วยอวิ๋นหลานจึงพูดว่า “หลินเซียง งั้นเธออยู่กับคุณย่าสักพักนะ? พวกเราต้องไปทักทายแขกก่อน”“ค่ะ”หลินเซียงพยักหน้าเธออยากจะหนีออกจากงานเลี้ยงนี้ให้เร็วที่สุดเธอเข็นคุณย่าลู่ออกจากลานบ้าน ไปที่สวน ที่นั่นไม่มีคน เงียบสงบมาก“ไม่ชอบ”คุณย่าลู่พูดขึ้นมาอย่างกะทันหันหลินเซียงงุนงง เดินไปหาเธอ ก้มตัวลงถามว่า “คุณย่า คุณย่าพูดว่าอะไรคะ?”คุณย่าลู่บ่นพึมพำ “ฉั

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-16
  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 444

    คนที่มาถึงก่อนชี้ไปที่หลินเซียง และพูดว่า “ตอนที่ฉันมาถึง ฉันก็เห็นเธออยู่ข้างๆ คุณย่า คุณย่าเอาแต่ร้องไห้ตลอดเวลา”สายตาของทุกคนมองไปที่หลินเซียง“เธอที่พาคุณย่าออกไป คิดจะแกล้งคุณย่าเหรอ?”“ฉันว่าคุณย่าชอบเธอ น่าจะไม่ใช่”“คุณจะไปรู้อะไร? ผู้หญิงแบบนี้ เก่งเรื่องหลอกลวงผู้ชาย ยิ่งเก่งเรื่องหลอกลวงคนแก่ ใครจะรู้ว่าเธอแอบทำอะไรกับคุณย่าบ้าง”“…”ลู่เจิ้งหรงมองหลินเซียง ถามด้วยหน้าตาเคร่งขรึม “เกิดอะไรขึ้นกันแน่?”หลินเซียงหายใจเข้าลึก เล่าเรื่องราวทั้งหมด สุดท้ายพูดว่า “ถ้าไม่เชื่อ ก็ไปดูกล้องวงจรปิดได้ค่ะ”ลู่เจิ้งหรงมองพ่อบ้าน พ่อบ้านรีบไปตรวจสอบกล้องวงจรปิดห้านาทีต่อมา พ่อบ้านกลับมา ใบหน้าดูซับซ้อน และพูดว่า “ท่านประธาน คุณหนูสามพาคุณย่าไปที่มุมอับของกล้องวงจรปิด เลยไม่สามารถบันทึกภาพได้ครับ”ใบหน้าของลู่เจิ้งหรงยิ่งแย่ลง “หลินเซียง เธอทำอะไรกับคุณย่า? ทำไมใจร้ายขนาดนี้? รู้ทั้งรู้ว่าคุณย่าเป็นโรคสมองเสื่อม ยังกล้าทำร้ายท่านอีกเหรอ?”หลินเซียงส่ายหัว “ฉันไม่ได้ทำนะคะ!”เธอมองไปที่คุณย่าลู่ทันที หวังว่าอีกฝ่ายจะช่วยเป็นพยานให้เธอแต่คุณย่าลู่ดูเหมือนจะตกใจมาก ถึงแม้จะหย

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-16

บทล่าสุด

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 470

    คุณย่าลู่ “จะมีใครทำร้ายเธอได้ยังไง? นั่นเป็นแค่การคาดเดาของเธอเท่านั้น”“เหอะ!”ลู่สือเยี่ยนหัวเราะเบา ๆ แล้วพูดต่อ “คุณย่าครับ คนคนหนึ่งที่เพิ่งฟื้นขึ้นมาแต่ความจำเสื่อม จะไปอยู่บนถนนได้ยังไง? คนดูแลที่บ้านเราล่ะ? หายหัวไปไหนหมด?”คุณย่าลู่เงียบไปลู่สือเยี่ยนพูดต่อ “ตอนนั้นเธอเป็นคนที่ช่วยผม พาผมกลับบ้าน ถ้าไม่ใช่เธอ วันนี้ย่าก็คงไม่ได้เจอหน้าผมแล้ว”คุณย่าลู่มองหลินเซียง แล้วพูดขึ้นมาทันทีว่า “ความจริงเป็นแค่เรื่องบังเอิญหรือเปล่า ตอนนี้ยังสรุปไม่ได้ ถ้าเกิดเธอรู้ตัวตนของหลานตั้งแต่แรกล่ะ?”“ฉันไม่รู้ค่ะ”หลินเซียงรู้สึกว่าเธอควรจะพูดอะไรสักอย่างเธอมองคุณย่าลู่อย่างสงบ “คุณย่าคะ ฉันไม่รู้ว่าทำไมคุณย่าถึงได้เกลียดฉันขนาดนี้ แต่เมื่อก่อนย่าไม่ใช่แบบนี้ แถมยังชอบฉันมาก ถึงกับบอกเขาว่า ถ้าเขาทำร้ายฉัน คุณย่าจะช่วยฉันตีเขา ฉันยังจำคำพูดพวกนั้นได้อยู่เลย”เธอหายใจออกเบา ๆ แล้วพูดต่อ “แต่แน่นอนค่ะ คุณย่าจำไม่ได้ งั้นก็ไม่สำคัญแล้ว ฉันไม่รู้จักตัวตนของเขาตั้งแต่แรก จนกระทั่งเขาได้ความทรงจำกลับมา แล้วมาเปิดตัวในที่ที่ฉันทำงานอยู่ ฉันถึงได้รู้จักตัวตนของเขา”คุณย่าลู่เงียบไป ใบหน้

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 469

    หลินเซียงมองคุณย่าลู่ด้วยความประหลาดใจไม่เคยคิดมาก่อนว่าคุณย่าที่เคยใจดีกับเธอ ในระดับที่เรียกว่าเอาใจใส่ กลับคิดร้ายกับเธอแบบนี้ แล้วยังมองเธอด้วยสายตาเย็นชาหลินเซียงรู้สึกเจ็บปวดในใจที่แท้ไม่ใช่แค่ตอนที่ลู่สือเยี่ยนทำร้ายเธอเท่านั้นถึงจะรู้สึกเจ็บปวดการถูกคนที่เคยสนิทสนมทำร้าย ใจก็เจ็บปวดเช่นกันเธอเม้มริมฝีปาก แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาลู่สือเยี่ยน“ฮัลโหล?”ไม่นานปลายสายก็รับ ได้ยินเสียงทุ้มต่ำของชายหนุ่มดังขึ้นหลินเซียงบอกว่า “คุณย่ามีเรื่องจะพูดกับพวกเรา ตอนนี้คุณช่วยมาโรงพยาบาลหน่อย”ลู่สือเยี่ยนถามว่า “เกิดอะไรขึ้นเหรอ?”หลินเซียง “มาถึงเดี๋ยวก็รู้เอง”พูดจบก็วางสายไปเรื่องหย่าควรจะพูดต่อหน้าทั้งสองคนจะดีกว่าบอกกับเธอแค่คนเดียวมีประโยชน์อะไร?เธออยากหย่า แต่ลู่สือเยี่ยนไม่ยอม คุณย่าลู่ก็ไม่เชื่อเธอทำผิดอะไร?ถึงได้ถูกปฏิบัติแบบนี้?หลินเซียงนั่งลงบนโซฟา ก้มหน้าลง ไม่มองคุณย่าลู่อีกนิสัยของเธอค่อนข้างแปลกถ้าคนคนนั้นทำร้ายเธอ ก็ยากที่จะเข้าไปอยู่ในใจเธอได้อีกคุณย่าลู่ไม่ค่อยชอบท่าทางของหลินเซียง จึงจับมือเซี่ยหว่านแล้วคุยต่อ เพราะชอบท่าทางอ่อนโยนขอ

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 468

    หลังจากออกจากโรงพยาบาล ลู่สือเยี่ยนมองเธอ “อย่าคิดมาก คุณย่าแค่ลืมความทรงจำไปสองปีเท่านั้นเอง”หลินเซียงมองเขา แล้วถามว่า “แล้วถ้าคุณย่ายืนกรานจะให้คุณแต่งงานกับเซี่ยหว่านล่ะ?”ลู่สือเยี่ยนมองเธออย่างลึกซึ้ง “หลินเซียง เธอควรเลิกคิดเรื่องนี้นะ เพราะผมไม่หย่ากับคุณแน่”หลินเซียงอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ แล้วพูดว่า “จริง ๆ แล้ว เราหย่ากันก็ไม่เลวนะ ฉัน…”“หยุด!”ลู่สือเยี่ยนมองเธอด้วยความหงุดหงิด “ฟังที่ผมพูดไม่รู้เรื่องเหรอ? ถ้าพูดถึงเรื่องหย่าอีก ผมจับคุณขังไว้แน่!”ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ รอบตัวเต็มไปด้วยออร่าเย็นชาหลินเซียงหยุดชะงัก ไม่พูดต่อเพราะเขาทำได้จริงเมื่อหันหลังเดินไป ใบหน้าเล็ก ๆ นั้นเย็นชายิ่งกว่าเก่าลู่สือเยี่ยนมองตามหลังเธอไป ริมฝีปากบางเม้มเป็นเส้นตรงเขาเปิดประตูแล้วก้าวขึ้นรถ สีหน้ามืดครึ้มอย่างที่สุดในขณะนั้น เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์เขาดังขึ้น เขาหยิบขึ้นมาดู เป็นสายจากซืออวี่“พูดมา!”ซืออวี่ตกใจกับน้ำเสียงเย็นชาของเขา ก่อนจะกลืนน้ำลายอึกใหญ่ “พี่ใหญ่ ฉันสืบได้เรื่องบ้างแล้ว แต่คนคนนั้นฉลาดเป็นกรด ปกปิดตัวตนได้ดีมาก รู้แค่ว่าเป็นผู้ชาย”ลู่สือเยี

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 467

    วันรุ่งขึ้น ทั้งสองคนไปที่โรงพยาบาลคุณย่าลู่ทานอาหารเช้าเสร็จแล้ว อวิ๋นหลานนั่งคุยกับเธออยู่“คุณย่าครับ”ลู่สือเยี่ยนเดินเข้าไปเรียกด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนคุณย่าลู่เห็นเขา ใบหน้าที่แก่ชราพลันมีรอยยิ้ม“สือเยี่ยน เธอมาแล้ว” คุณย่าลู่จับมือเขาไว้ มองใบหน้าหล่อเหลาของเขาแล้วพูดขึ้นมาทันทีว่า “สือเยี่ยน ทำไมดูเปลี่ยนไปจังเลย? ดูเหมือนจะโตขึ้นมากเลยนะ”ริมฝีปากบางของลู่สือเยี่ยนโค้งเป็นรอยยิ้ม “โตขึ้นแล้วไม่ดีเหรอครับ?”คุณย่าลู่พยักหน้า “ดี แน่นอนว่าดี แต่ฉันยังชอบเธอตอนเด็ก ๆ ที่ไร้เดียงสามากกว่า เอาแต่วิ่งตามหลังพี่ชายตลอดเวลา แล้วยังทำหน้าบึ้งใส่เขา มีแต่พี่ชายที่ตามใจ ถ้าเป็นคนอื่นคงตีเธอไปแล้ว”รอยยิ้มที่มุมปากของลู่สือเยี่ยนแข็งทื่อไปชั่วขณะคุณย่าลู่สังเกตเห็นหลินเซียงในตอนนี้ จึงถามว่า “แล้วเธอล่ะ มายังไง?”ลู่สือเยี่ยนบอกว่า “ย่าครับ เธอเป็นภรรยาผม หลินเซียง”หลินเซียงมองคุณย่าลู่ “คุณย่า”คิ้วของคุณย่าลู่ขมวดเข้าหากันทันที เธอปล่อยมือลู่สือเยี่ยน “ก่อนหน้านี้เธอบอกว่าจะแต่งงานกับหว่านหว่านไม่ใช่เหรอ? ฉันเห็นว่าเด็กคนนั้นก็ใช้ได้นะ ทำไมถึงแต่งงานกับคนอื่นล่ะ?”ท่าทีนั้

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 466

    ใบหน้าของลู่สือเยี่ยนแสดงออกถึงความซับซ้อนเล็กน้อย เขาพูดอย่างสงบว่า “เรื่องนี้ยังบอกไม่ได้ ต้องรอผลตรวจของแพทย์”หลินเซียงพยักหน้า ตอนนี้คงทำได้แค่นี้ลู่เจิ้งหรงมองหลินเซียงด้วยสายตาไม่เป็นมิตร แล้วพูดกับลู่สือเยี่ยนว่า “อาการของย่าแกดูเหมือนจะดีขึ้น ความคิดของผู้ใหญ่ แกคงรู้ดี น่าจะอยากเห็นแกแต่งงานกับหว่านหว่าน ตอนนั้นแกเป็นคนพาหว่านหว่านไปหาท่านเอง ตอนนี้ถ้าท่านขอร้อง แกก็ปฏิเสธไม่ได้”อวิ๋นหลานกล่าวว่า “เจิ้งหรง แต่สือเยี่ยนกับหลินเซียงรักกันดี ทำแบบนี้ไม่ค่อยดีหรอกมั้ง?”“เหอะ!” ลู่เจิ้งหรงหัวเราะเยาะ “รักกันดี? หลินเซียงไม่ใช่เหรอที่อยากหย่ามาตลอด? ใช้โอกาสนี้หย่ากันไปซะสิ ไม่ต้องมีใครขัดขวางใคร!”อวิ๋นหลานมองหลินเซียงด้วยความกังวล กลัวว่าเธอจะเสียใจแต่หลินเซียงเหมือนไม่ได้ยิน ยืนอยู่มุมห้อง ก้มหน้าลง ปากสวยเม้มเป็นเส้นตรงลู่สือเยี่ยนไม่ได้สนใจคำพูดของลู่เจิ้งหรงเลยเขาตามหาลู่จิ้นหนานจนแทบคลั่ง ยังมีเวลาสนใจเรื่องของเขากับหลินเซียงอีกเหรอ?ดูเหมือนว่าเขาควรหาอะไรให้อีกฝ่ายทำบ้าง!ประมาณสองชั่วโมงผ่านไปผลการตรวจของคุณย่าลู่ออกมาแล้วแพทย์ถือรายงานผลการตรวจแล้วพูด

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 465

    เสียงของคุณย่าลู่ดังขึ้น ทุกคนในห้องนั่งเล่นต่างก็ตกตะลึง!สีหน้าของลู่สือเยี่ยนตึงเครียดขึ้น เขาคุกเข่าครึ่งตัวอยู่ข้างหน้าคุณย่าลู่แล้วถามว่า “คุณย่าครับ ตอนนี้คุณย่าจำอะไรได้แล้วเหรอครับ?”คุณย่าลู่เอามือลูบหัวเขา “ย่าต้องจำได้อยู่แล้วสิ ย่ายังไม่แก่จนความจำเลอะเลือนซะหน่อย ก่อนหน้านี้เธอบอกว่าจะแต่งงานกับหว่านหว่าน แล้วทำไมวันนี้ถึงไม่พาเธอมาด้วย?”ลู่สือเยี่ยนรู้สึกถึงความผิดปกติอย่างรวดเร็ว เขาชี้ไปที่หลินเซียงแล้วถามว่า “แล้วคุณย่าจำเธอได้ไหมครับ?”คุณย่าลู่มองตามนิ้วมือของเขาไป แล้วส่ายหัว “ไม่รู้จัก เธอเป็นใคร? คนใช้ใหม่ของบ้านเราเหรอ?”หลินเซียงได้ยินคำพูดของเธอ เหมือนกับถูกตบหน้าอย่างแรง ก่อนหน้านี้ตอนที่คุณย่าลู่ความจำเสื่อม เธอมักจะคิดว่าเซี่ยหว่านเป็นคนใช้ของบ้านตระกูลลู่ และยังดีกับหลินเซียงเป็นพิเศษแต่ตอนนี้กลับกัน!ลู่สือเยี่ยนลุกขึ้นยืนแล้วพูดว่า “ผมจะพาคุณย่าไปโรงพยาบาลครับ”คุณย่าลู่ขมวดคิ้ว ใบหน้าที่แก่ชราเต็มไปด้วยความไม่เข้าใจ “ไปโรงพยาบาลทำไม? ย่ารู้สึกว่าย่าสบายดีนะ”ลู่สือเยี่ยน “ตรวจร่างกายคุณย่านิดหน่อย เชื่อผมเถอะครับ”คุณย่าลู่ก็ยังไม่ค่อยเต็มใจ

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 464

    หลังจากที่ลู่สือเยี่ยนพูดจบ เขาก็ไม่ได้วางสาย ได้ยินเสียงเขาเปิดประตูรถลงจากรถ ตามมาด้วยเสียงฝีเท้าที่เร่งรีบหลินเซียงกำโทรศัพท์แน่น ยื่นมือไปกดปุ่มปิดประตูอีกครั้งครั้งนี้ประตูลิฟต์ปิดลง หัวใจที่สั่นไหวก็ค่อยผ่อนคลายลงอย่างเฉียบพลัน"ประตูลิฟต์ปิดแล้ว" หลินเซียงพูด ตอนนี้เธอเพิ่งรู้ว่าขาของตัวเองอ่อนแรงแค่ไหน!ลู่สือเยี่ยนพูดว่า "อย่าออกจากลิฟต์ก่อนถึงชั้นหนึ่งนะ""อืม"หลินเซียงตอบ ยังไม่วางสายโชคดีที่ลิฟต์มาถึงชั้นหนึ่งอย่างรวดเร็ว ตอนนี้ไม่มีใครทำงานล่วงเวลาในตึกแล้วเมื่อประตูลิฟต์เปิดออก หลินเซียงก็เห็นลู่สือเยี่ยนยืนอยู่ที่ประตู เธอวิ่งออกไปทันที!ลู่สือเยี่ยนกอดเธอไว้พลางปลอบเบา ๆ "ไม่เป็นไร เดี๋ยวผมจะตรวจสอบให้ชัดเจน"ด้วยกลิ่นอายที่สดชื่นของเขา หลินเซียงจึงผ่อนคลายลง ตามมาด้วยความหวาดกลัวอย่างรุนแรง!จมูกของเธอรู้สึกแสบร้อน น้ำตาเกือบไหล แต่เธอก็อดทนไว้!ลู่สือเยี่ยนประกองกอดเธอแล้วออกจากอาคารพอก้าวขึ้นรถ ความอบอุ่นจากเครื่องทำความร้อนทำให้ร่างกายที่เย็นเยือกเริ่มอุ่นขึ้นลู่สือเยี่ยนจับมือเธอ ถามว่า "คุณเห็นใครหรือเปล่า?"หลินเซียงส่ายหัว "ไม่มีนะ"แล้วถา

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 463

    หลินเซียงรู้สึกใจสั่นระรัวเสียงน้ำไหลในห้องน้ำดังขึ้น หลินเซียงจึงโล่งใจเล็กน้อยเธอค่อย ๆ ผ่อนคลายและกอดตัวเองขณะกำลังจะหลับ เตียงข้าง ๆ ก็ยุบลงไป ร่างกายของลู่สือเยี่ยนที่ยังเปียกชื้นจากน้ำ เข้ามากอดเธอแน่น หลินเซียงไม่ขยับหรือดิ้นรน ลู่สือเยี่ยนจูบที่ไหล่เธอเบา ๆ "ราตรีสวัสดิ์ ที่รัก"ขนตาของหลินเซียงกระตุกเล็กน้อย แต่เธอก็ยังไม่ตอบสนองอะไร…วันรุ่งขึ้น หลินเซียงไปทำงานก็พบว่าสวี่ซิงเย่มาถึงแล้ว เขาสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวสะอาด ดูสดใสและมีเสน่ห์ เป็นหนุ่มน้อยที่สดใสสวี่ซินหรานกำลังคุยกับเขาอยู่และสวี่ซิงเย่ก็ตอบด้วยรอยยิ้มเมื่อเห็นเธอมาถึง สวี่ซิงเย่รีบลุกขึ้นยืนและเดินมาหาเธอ "คุณหลิน อรุณสวัสดิ์ครับ!"หลินเซียงยิ้มบาง "ตอนนี้เราเป็นเพื่อนร่วมงานกันแล้ว นายเรียกฉันว่าหลินเซียงก็ได้"สวี่ซิงเย่เกาจมูกด้วยความเขินอายเล็กน้อย "หลินเซียง""อืม อรุณสวัสดิ์ค่ะ" หลินเซียงพยักหน้าเล็กน้อยสวี่ซินหรานนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน พูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย "ถ้าไม่รู้ว่าเธอแต่งงานแล้ว ฉันนึกว่าพวกเธอเป็นแฟนกันซะอีก"เมื่อได้ยินแบบนั้น สวี่ซิงเย่ขมวดคิ้ว พูดว่า "อย่าพูดอย่างนั้นเลยครับ ผมกั

  • หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ   บทที่ 462

    “ลู่สือเยี่ยน คุณเป็นอะไรมากไหม?”หลินเซียงรู้สึกงงกับเขา!เธอไม่ได้ทำอะไรเลย แต่เขากลับจะยัดเยียดให้เธอไปเปิดห้องกับผู้ชายคนอื่น?เขาเป็นบ้าหรือเปล่า?ลู่สือเยี่ยนจ้องมองเธออย่างเงียบ ๆ แล้วพูดว่า “หลินเซียง ห้ามรับของจากผู้ชายคนอื่น และห้ามชอบผู้ชายคนอื่นด้วย ถ้าผมรู้ คุณอาจไม่ตาย แต่ผู้ชายคนนั้นต้องตายแน่!”เขาเตือนอย่างจริงจังด้วยความเคร่งขรึม ดวงตาของเขาแสดงความต้องการครอบครองเธออย่างไม่มีปิดบังหลินเซียงกัดริมฝีปาก มองเขาด้วยสายตาซับซ้อนถ้าเป็นก่อนหน้านี้ เขาแสดงออกแบบนี้เธอคงดีใจมาก!แต่หลังจากผ่านเรื่องราวต่าง ๆ มาแล้ว เมื่อได้ยินเขาพูดแบบนี้ เธอกลับไม่รู้สึกอะไร!เธอเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย “ตอนนี้ฉันไปอาบน้ำได้แล้วใช่ไหม? ทำงานมาทั้งวัน เหนื่อยมากจริง ๆ”ลู่สือเยี่ยนมองเธออีกสักพัก แล้วปล่อยเธอไปหลินเซียงเดินไปที่ห้องน้ำลู่สือเยี่ยนเรียกคนใช้มาเก็บเค้กเมื่อหลินเซียงออกมา เธอก็เห็นเขานั่งอยู่บนโซฟา บนโต๊ะมีขี้ผึ้งวางอยู่“ทายา”เมื่อเห็นเธอหันมามอง เขาพูดเสียงต่ำหลินเซียงกัดริมฝีปาก แล้วพูดว่า “ฉันทาเองได้”พูดจบ เธอก็เดินไปหยิบขี้ผึ้งแต่ลู่สือเยี่ยนมือไวกว่

DMCA.com Protection Status