LOGINShare
บทที่ 20
Last Updated:
2025-04-01 17:19:21
Related chapters
หนี้รักจำเลยปรารถนา บทที่ 21
แม้จะเลิกรากันไป แต่ใช่ว่าติณณ์นั้นจะทนกับความรักที่แสนเจ็บปวดได้ ชายหนุ่มนั่งมองรูปถ่ายเก่าๆ ระหว่างเขาและณัฐชยา แต่ละรูปต่างบอกเล่าเรื่องราวในตัวของมันเอง อยู่ๆ ความคิดก็หวนไปยังรูปที่ชัชชัยส่งให้ ติณณ์ขยี้รูปในมือจนยับไม่เป็นท่า แต่ก็ใช่ว่าติณณ์จะลืมณัฐชยาได้ เพราะหญิงสาวนั้นก็ยังคงคิดถึงชายหนุ่มอยู่ไม่น้อย ถึงอย่างนั้นเธอก็ต้องอยู่กับปัจจุบัน เพราะคงทำได้แค่คิดถึงเท่านั้น ความสัมพันธ์ระหว่างชายหนุ่มกับคู่หมั้นสาวก็ค่อยเป็นค่อยไปจากวันก็เป็นอาทิตย์ เดือนและหลายเดือน ติณณ์ไม่เคยแตะต้องธัญชยาอย่างที่ตั้งใจไว้ว่าให้ถึงวันแต่งงานก่อน ส่วนหญิงสาวในเมื่อคู่หมั้นไม่ยอมแตะเนื้อต้องตัวเธอ ทั้งๆ ที่ทำได้เนื่องจากได้ชื่อว่าเป็นคู่หมั้นกันแล้วก็ตามธัญชยาจึงให้ชายคนอื่นแตะเนื้อต้องตัวเธอแทน บางครั้งธัญชยาก็พูดจากระทบกระเทียบชายหนุ่มด้วยการหยิบเอาเรื่องของณัฐชยามาพูดซ้ำๆ ยิ่งตอกย้ำให้ติณณ์นั้นเจ็บปวด และทางออกของชายหนุ่มคือการประชดประชันที่เข้าทางธัญชยาพอดี ด้วยอารมณ์ชั่ววูบที่ถูกยั่วยุ บวกกับต้องการทำให้ณัฐชยาเจ็บปวดที่ล้อเล่นกับความรักของเขา ติณณ์จึงตัดสินใจขอธัญชยาแต่งงาน“จริงเหรอคะพี่ติณ เ
Last Updated : 2025-04-01หนี้รักจำเลยปรารถนา บทที่ 22
ความเกลียดชังและเจ็บปวดแสนสาหัสจากความรักที่ได้รับ กลับไม่สามารถทำให้ติณณ์นั้นเลิกรัก เลิกคิดถึงณัฐชยาได้เลยแม้แต่น้อย แม้เรื่องจะผ่านมาหลายเดือน แต่ชายหนุ่มก็ยังคงตัดใจจากเธอไม่ขาด จนบางครั้งชายหนุ่มยังเผลอเรียกชื่อณัฐชยาผิดสลับกับ ธัญชยา จนทำให้ว่าที่เจ้าสาวหมั่นไส้ หาเรื่องโกหกหมั่นใส่ความน้องสาวฝาแฝดอย่างณัฐชยาต่างๆ นานา เพื่อให้ติณณ์มีแต่ความเกลียดชังเท่านั้น “น่าเบื่อ...น่าเบื่อ” เสียงบ่นดังมาจากธัญชยา แม้จะใกล้วันแต่งงาน แต่เธอกลับไม่มีความสุขเลยแม้แต่น้อย งานแต่งงานในฝันที่เธอวาดหวังไว้กำลังจะเป็นจริงในอีกไม่กี่วันข้างหน้า แต่ทำไมเธอถึงได้รู้สึกหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูกความรักระหว่างเธอและติณณ์ดูเหมือนว่าจะจืดจางลงไปอย่างง่ายดาย ธัญชยาไม่เคยคบใครนานเท่านี้มาก่อน และเพิ่งรู้ว่าติณณ์เป็นผู้ชายที่น่าเบื่อมาก ชีวิตของเขาตอนนี้มีแต่งานและงาน ไม่มีความโรแมนติก อย่างที่เธอต้องการให้เป็น ชีวิตเขาดูไร้ซึ่งสีสันชวนให้ตื่นเต้น หนำซ้ำเธอยังไม่ได้มีอะไรกับเขาอย่างที่ต้องการอีก ธัญชยาเริ่มมองหาข้อเสียของติณณ์ ทั้งๆ ที่เมื่อก่อนเธอมองว่าเป็นข้อดี ติณณ์ไม่ชอบเที่ยวกลางคืน ผิดกับธัญชยาที่เที่ย
Last Updated : 2025-04-01หนี้รักจำเลยปรารถนา บทที่ 23
เย็นวันนั้นแบรดขับรถสปอร์ตสุดหรูมูลค่าสิบกว่าล้านมารับธัญชยาที่บ้าน ยังดีที่มนตรีออกไปกินเลี้ยงกับลูกค้าจึงไม่เห็น ลินดายืนมองว่าที่ลูกเขยคนใหม่อย่างสนอกสนใจ ความหล่อ ความรวยของแบรดเป็นไปตามที่ธัญชยาบอกจริงๆ ป้าอ้วนเองก็สังเกตเห็นอีกคน แต่ทำได้แค่ยืนถอนหายใจ รู้สึกสงสารทั้งณัฐชยาและติณณ์ ที่ถูกลินดาและธัญชยาพรากความรักไปแบบนี้ สถานที่ดินเนอร์ระหว่างธัญชยากับแบรดก็สุดหรูหรา ชายหนุ่มจองโต๊ะชั้นบนสุดของโรงแรมชื่อดัง ที่สามารถนั่งมองวิวกรุงเทพฯ ได้แบบสามร้อยหกสิบองศาก็ว่าได้ อาหารที่นำมาเสิร์ฟก็ล้วนราคาแสนแพงที่ติณณ์ไม่มีวันทำให้ธัญชยาได้ ข้อเปรียบเทียบระหว่างแบรดและติณณ์เกิดขึ้นมากมายจนธัญชยาไม่อยากใส่ใจ สมองตอนนี้เธอมีไว้คิดแค่เรื่องของแบรดเท่านั้น แบรดมอบช่อดอกไม้ช่อใหญ่ให้ทันทีที่ธัญชยานั่งบนเก้าอี้ “มีความสุขไหมครับฮันนี่”“ค่ะ” เสียงสดใสของธัญชยาเอ่ยรับ สีหน้าของหญิงสาวนั้นแสดงออกว่าเธอมีความสุขมาก แบรดเซอร์ไพรส์เธอได้ในทุกๆ ครั้งที่พบกัน ทำให้ธัญชยาราวกับเป็นเจ้าหญิง“ทานนี้หน่อยนะครับ ผมสั่งพิเศษให้พิณโดยเฉพาะ” พูดจบแบรดก็ตักอาหารจานพิเศษให้ธัญชยา หญิงสาวยิ้มหวานรับความน่ารักของ
Last Updated : 2025-04-01หนี้รักจำเลยปรารถนา บทที่ 24
หลังจากมีอะไรกันครั้งแรก ครั้งที่สอง สาม สี่ และครั้งอื่นๆ ก็ตามมา ทุกครั้งหลังจบเรื่องบนเตียง แบรดก็มักจะพาธัญชยาไปช้อปปิ้ง ให้เธอเลือกซื้อของตามที่ต้องการ แม้ธัญชยาจะบอกปัดว่าเธอนั้นไม่ต้องการอะไรแล้ว แต่ผู้หญิงก็ยังเป็นผู้หญิงวันยังค่ำ ธัญชยาเลือกซื้อแต่ของแบรนด์เนม เพราะคิดว่าคู่ควรกับเธอ และแบรดเองก็รวยพอที่จะจ่ายค่าของพวกนี้ได้ เพราะหลงจนหัวปักหัวปำทำให้ ธัญชยาไม่สืบประวัติของแบรดแม้แต่น้อยแบรดนั้นทุ่มให้ธัญชยาทุกอย่าง ทั้งความเร่าร้อนบนเตียง ในรถ หรือทุกที่ที่เธอต้องการเขา ไหนจะแก้ว แหวน เงินทอง ของแบรนด์เนม ทุกสิ่งที่เธอต้องการขอแค่ชี้นิ้วสั่งไม่เกินครึ่งชั่วโมงสิ่งนั้นก็จะถูกส่งถึงมือ นั่นทำให้ธัญชยากระหยิ่มยิ้มย่องว่าเธอได้พบคนที่ใช่เข้าแล้ว ผู้ชายแบบนี้สิที่ธัญชยาคู่ควรแต่งงานใช้ชีวิตด้วย และก็เข้าทางเมื่อแบรดบอกรักพร้อมขอธัญชยาแต่งงาน“ผมรักพิณมาก เราแต่งงานกันนะครับ”“แต่งงานเหรอคะ” ธัญชยาเอ่ยทวนสิ่งที่ได้ยิน เพราะคิดว่าเธอนั้นหูฝาดไป“ครับ ผมอยากแต่งงานกับพิณมาก มากอย่างที่ไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อนในชีวิต ที่สำคัญอีกสองอาทิตย์ผมต้องบินกลับอเมริกาแล้ว ผมอยากให้พิณไป
Last Updated : 2025-04-01หนี้รักจำเลยปรารถนา บทที่ 25
แม้จะไม่ได้คุยกันทุกวัน แต่มนตรีก็รับรู้ถึงความผิดปกติ เพราะพักนี้ว่าที่เจ้าบ่าวและเจ้าสาวที่ใกล้จะลั่นระฆังวิวาห์กันทุกขณะ กลับหมางเมินใส่กันแปลกๆ ธัญชยาออกไปนอกบ้านแทบทุกวัน บางวันก็มีผู้ชายที่ไม่ใช่ติณณ์มาส่ง นั่นทำให้มนตรีเรียกบุตรสาวคนโตมาพบเพื่อพูดคุยด้วย“ตกลงเรื่องงานแต่งงานไปถึงไหนแล้วพิณ ไม่เห็นมาเล่าให้พ่อฟังเลย”“คุณพ่อสนใจเรื่องนี้ด้วยเหรอคะ” แทนที่จะตอบคำถาม ธัญชยากลับพูดประชดบิดากลับไป “ทำไมลูกถึงคิดว่าพ่อไม่สนใจ”“ก็คุณพ่อทำแต่งาน งาน ไม่มีเวลาอยู่บ้าน พิณก็เลยคิดว่าคุณพ่อคงเห็นงานสำคัญกว่าพิณ” “ถ้าพ่อเห็นงานสำคัญกว่าลูกจริงๆ พ่อคงไม่ถามหรือเห็นว่ามีผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้มาส่งลูกหรอกนะ อย่าลืมว่าพิณกำลังจะแต่งงานกับติณณ์เขาอยู่แล้ว ทำอะไรก็ให้เกียรติวงศ์ตระกูล ให้เกียรติตัวเองบ้าง ที่สำคัญพิณกำลังตั้งท้องอยู่ไม่ใช่เหรอ” คำพูดของบิดาทำให้ธัญชยารู้สึกร้อนๆ หนาวๆ จนต้องรีบแก้ต่างให้ตัวเอง“พิณรู้ค่ะว่ากำลังทำอะไร”“รู้ก็ดี” มนตรีเอ่ยทิ้งหางเสียง ไม่ใช่เขาไม่รู้ไม่เห็นอะไร เพียงแค่อยากได้ยินจากปากของบุตรสาวคนต้นเรื่องเท่านั้นเอง “แล้วนี่ไปฝากครรภ์อะไรเสร็จแล้วหรือยัง” “เ
Last Updated : 2025-04-01หนี้รักจำเลยปรารถนา บทที่ 26
ณัฐชยาเหมือนถูกปิดกั้นทุกอย่างที่เมืองไทย หญิงสาวยังไม่รู้ข่าวเรื่องธัญชยากับติณณ์ด้วยซ้ำ ว่าทั้งคู่จะเปลี่ยนสถานะจากคู่หมั้นไปเป็นบ่าวสาว เรื่องนี้ไม่มีใครบอกเธอแม้แต่ผู้เป็นบิดา เนื่องจากมนตรีเข้าใจว่าลินดาจะบอกเอง เพราะได้พูดไว้ตั้งแต่แรกแล้ว ธัญชยาหาทางออกให้ตัวเองได้อย่างแยบยล เธอกลับคิดว่านี่คือเรื่องราวดีๆ ที่เธอจะมอบให้ณัฐชยาน้องสาว เป็นของขวัญชิ้นพิเศษจากเธอผู้เป็นพี่ ธัญชยาตัดสินใจหลอกให้ณัฐชยากลับมาเมืองไทยโดยให้เหตุผลว่าผู้เป็นบิดากำลังป่วยหนักมาก อาจจากไปได้ทุกเมื่อ อยากให้ณัฐชยากลับมาดูใจบิดาทันที ผู้เป็นพี่ระบุวันกลับเป็นวันที่เธอต้องแต่งงานกับติณณ์พอดี เมื่อวางสายจากพี่สาวที่โทรศัพท์มาแจ้งข่าวด้วยตัวเอง ณัฐชยาถึงกับทรุดลงไปนั่งกับพื้น ใจสั่น ตัวสั่นไปหมด ก่อนจะตั้งสติจองตั๋วเครื่องบิน ไรอันที่แวะมาหารู้เรื่องเข้าจึงช่วยเธอเก็บของแล้วไปส่งยังสนามบิน“เดินทางดีๆ นะซอ ถึงแล้วโทรหาผมหน่อยก็ได้” อันที่จริงแล้วไรอันนั้นอยากไปเมืองไทยพร้อมกับณัฐชยา แต่ชายหนุ่มติดธุระสำคัญจึงไปกับเธอไม่ได้ “อืมม์...ไปก่อนนะ” พูดจบณัฐชยาก็เดินเข้าไปยังอาคารผู้โดยสารทันที หญิงสาวใจร้อนดั่งเปลว
Last Updated : 2025-04-01หนี้รักจำเลยปรารถนา บทที่ 27
หลังเสร็จสิ้นพิธีฉลองมงคลสมรสก็ได้เวลาส่งตัวเข้าหอ มนตรี ลินดา และนัยนา รวมถึงญาติผู้ใหญ่คนอื่นๆ เข้ามาอวยพรบ่าวสาวด้วยประโยคอันเป็นมงคลในการครองชีวิตคู่ จากนั้นพวกเขาก็ออกไปจากห้องเพื่อให้คู่รักข้าวใหม่ปลามันได้มีเวลาอยู่ด้วยกัน“พี่ติณไปอาบน้ำก่อนนะคะ เดี๋ยวพิณขอแกะผมก่อน”“ครับ” ติณณ์เอ่ยรับสั้นๆ อย่างไม่เซ้าซี้ เพราะวันนี้เขานั้นผิดหวังหลายเรื่อง โดยเฉพาะที่ไม่ได้พบณัฐชยาในงาน จึงไม่ได้ถามหญิงสาวอย่างที่ตั้งใจไว้ เมื่อเห็นติณณ์เข้าไปในห้องน้ำแล้ว ธัญชยาก็รีบออกจากห้องหอ ซึ่งที่หน้าห้องมีมารดายืนรออยู่แล้ว ทั้งคู่หายเข้าไปในห้องที่อยู่ติดกับห้องส่งตัว ซึ่งในนั้นมีณัฐชยาที่ถูกขังไว้นานหลายชั่วโมงจนตอนนี้เธอค่อยๆ รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาแล้วหลังจากที่ฤทธิ์ของยาสลบรอบสองหมดฤทธิ์ไป หญิงสาวงุนงงทันทีที่ได้สติ ว่านี่เกิดอะไรขึ้นกับเธอกันแน่ ทำไมถึงมานอนในห้องที่ไม่คุ้นตานี่ได้ แล้วมารดากับพี่สาวหายไปไหน เธอจำได้ว่าก่อนหน้าเธอเหมือนจะรู้สึกตัวแล้วรอบหนึ่ง แต่กลับหมดสติไปอีก เพราะมีใครก็ไม่รู้เอาผ้าขนหนูมาปิดกึ่งปากกึ่งจมูกสิ่งที่ทำให้ณัฐชยาตกใจมากไปกว่านั้น คือ ตอนนี้เธอไร้ซึ่งอิสระ เพราะถูก
Last Updated : 2025-04-01หนี้รักจำเลยปรารถนา บทที่ 28
ธัญชยาและลินดากำลังมีความสุขกับอนาคตอันสดใสที่รออยู่ ผิดกับณัฐชยาที่ตอนนี้เหมือนตกอยู่ในนรกทั้งๆ ที่ยังหายใจ เพราะแม้จะถูกแก้มัด แต่ณัฐชยากลับไม่มีเรี่ยวแรงที่จะหลบหนี ร่างกายร้อนรุ่ม รู้สึกร้อนๆ หนาวๆ อย่างบอกไม่ถูก แค่ถูกเสื้อผ้าตัวที่สวมใส่เสียดสีร่างกาย ณัฐชยากลับรู้สึกราวกับมีกระแสไฟฟ้าแล่นผ่าน ถึงจะรู้ว่าเธอต้องเจอกับติณณ์ แต่ต้องไม่ใช่สถานการณ์แบบนี้“ช่วยด้วย ใครก็ได้ช่วยด้วย” เสียงร้องขอความช่วยเหลือของ ณัฐชยานั้นแสนจะแผ่วเบา น้ำตายังคงไหลนองอาบแก้ม เพราะเธอเหมือนคนไร้หนทางให้หนีรอด ณัฐชยาตะเกียกตะกายพาตัวเองลงจากเตียงจนหล่นตุ้บลงไปกองกับพื้นพรมข้างๆ เตียง ยิ่งดิ้นรนณัฐชยาก็เหมือนวิ่งเข้าหากับดัก เพราะตอนนี้ยาที่ถูกบังคับให้กินเข้าไปกำลังออกฤทธิ์มากขึ้น เรี่ยวแรงที่จะใช้หนีกลับไม่มี ร่างกายทวีความร้อนรุ่มราวกับเธอนั้นเป็นไข้สูง ความร้อนนี้มาพร้อมกับความต้องการแปลกๆ ที่วิ่งพลุ่งพล่านอยู่ในกายสาว เธอไม่เข้าใจว่าต้องการอะไร แต่รู้แน่ๆ คือกำลังทรมานติณณ์ที่กลับออกมาจากห้องน้ำหลังใช้เวลาทำความสะอาดร่างกายและนั่งเหม่อคิดเรื่องนั้นเรื่องนี้ โดยเฉพาะเรื่องแต่งงานที่เพิ่งเสร็จสิ้นไ
Last Updated : 2025-04-01
Latest chapter
หนี้รักจำเลยปรารถนา บทที่ 42
“คุณพระคุณเจ้าคุ้มครอง” คุณหญิงวาสนายกมือขึ้นทาบอก โล่งอกมากที่ติณณ์นั้นไม่ได้รับบาดเจ็บอะไร เพราะตั้งแต่รู้เรื่องจากตำรวจ หัวอกของคนเป็นยายก็ร้อนรุ่มทั้งหมดลงไปรับติณณ์ ก่อนจะพลิกตัวชายหนุ่มไปมาเพื่อดูให้แน่ใจว่าไม่ได้รับบาดเจ็บจริงๆ เมื่อเห็นว่าปลอดภัยแบบนี้จึงพากันโล่งอก ก่อนที่คุณหญิงวาสนาจะถามถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น รู้จากติณณ์คงละเอียดกว่ารู้จากตำรวจ ซึ่งชายหนุ่มก็เล่าเท่าที่จะเล่าได้ เพราะไม่อยากให้คนที่รักต้องมากังวล เขามองไปยังณัฐชยาด้วยแววตาของความรัก หญิงสาวเองก็ยิ้มตอบกลับมาเช่นกันอ้อมกอดอุ่นๆ ของติณณ์ยังคงทำให้หัวใจของณัฐชยาเต้นไม่เป็นจังหวะ เธอนอนหนุนหัวไหล่คนที่ได้ชื่อว่าสามีที่ถูกต้องทุกอย่าง คนที่เธอนั้นห่วงด้วยหัวใจ เพียงแค่รู้ว่าเขาได้รับอันตรายใจก็แทบสลาย เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับติณณ์ ทำให้ณัฐชยารู้ใจตัวเองว่าเธอนั้นขาดชายหนุ่มไม่ได้ เธอรักเขามากกว่าที่คิดหลายเท่า นั่นก็ทำให้กำแพงหัวใจของทั้งสองพังทลายลงมาทันที“คิดอะไรอยู่ซอ ทำไมใจถึงเต้นแรงแบบนี้” เสียงทุ้มๆ เอ่ยถาม เพราะรับรู้ได้ถึงจังหวะการเต้นของหัวใจณัฐชยา
หนี้รักจำเลยปรารถนา บทที่ 41
ส่วนคนที่คิดร้าย ยิ่งได้รู้ว่าติณณ์นั้นจะได้ จะมีสมบัติของคุณหญิงอย่างที่พวกเขาหวังอยากได้ จันทาและครอบครัวก็ยิ่งไม่พอใจ แผนการกำจัดติณณ์จึงถูกคิดขึ้น และหวังให้เป็นอุบัติเหตุ เพื่อไม่ให้ใครสงสัย“พวกเอ็งพร้อมแล้วนะ”“ครับ”“ดี...อีกวันสองวัน ติณมันจะขึ้นไปดูไร่ส้ม ใช้จังหวะนั้นขับรถไล่ยิงมันให้ตกเหว” เจริญยิ้มเหี้ยม เพราะหมายมั่นปั้นมือให้งานนี้จบลงในครั้งเดียว“ครับนาย” บรรดาลูกน้องเอ่ยรับอย่างพร้อมเพรียง“งานนี้อย่าให้พลาด” ไม่ว่ายังไงงานนี้จะต้องไม่มีคำว่าพลาด เจริญลงทุนจ้างมือปืนฝีมือดีสำหรับปลิดชีพติณณ์โดยเฉพาะวันเดินทางไปไร่ส้มที่อยู่บนเนินเขาซึ่งห่างจากโรงทอผ้าไหมประมาณร้อยกว่ากิโล ณัฐชยาตื่นตั้งแต่เช้า ลงไปทำอาหารว่างสำหรับติณณ์ด้วยตัวเอง เธอง่วนอยู่ในครัวกับการทำแซนด์วิช มือเล็กๆ ก็หยิบนั่นจับนี่เพื่อทำอาหารว่างดูคล่องแคล่ว ติณณ์ยืนอมยิ้มมองภรรยาด้วยสีหน้าของความสุข ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่ตลอดเวลา นัยนานั
หนี้รักจำเลยปรารถนา บทที่ 40
ความที่อยากให้ลูกและหลานๆ ขึ้นไปไหว้หลุมศพของผู้เป็นสามีสักครั้ง ทำให้คุณหญิงวาสนาเอ่ยชวนทุกคนขึ้นไปพักผ่อนที่เชียงใหม่ ประจวบเหมาะกับติณณ์และณัฐชยาที่แต่งงานแต่งการไปแล้ว แต่ยังไม่ได้ฮันนีมูน คุณหญิงวาสนาจึงหยิบยกเรื่องนี้มาพูดด้วย ลึกๆ นั้นรู้ว่าสองคนนี้รักกันอยู่มาก แต่บางครั้งกลับปั้นปึ่งใส่กัน เมื่อผู้ใหญ่ในบ้านเอ่ยขอทุกคนจึงทำตาม ทั้งหมดจึงเดินทางขึ้นไปยังเชียงใหม่ ซึ่งที่นั่นคือโรงทอผ้าไหมที่มีชื่อเสียงของภาคเหนือ ผ้าไหมที่ทอจากที่นี่มีคุณภาพ ส่งออกนอกทุกผืน และยังมีไร่ส้มขนาดเกือบพันไร่ที่สร้างรายได้ให้เป็นกอบเป็นกำทนายจอมพลจำต้องเก็บซ่อนความลับเรื่องที่ตนบอกข้อมูลของนัยนาและติณณ์ให้ครอบครัวของเจริญรู้ไว้ก่อน รอจังหวะที่เหมาะสมมากกว่านี้ค่อยสารภาพ เมื่อมาถึงเชียงใหม่นั่นคือครั้งแรกที่นัยนา ติณณ์ รวมถึงณัฐชยาได้ไหว้ที่เก็บอัฐิของเสรี สามีของคุณหญิงวาสนา การขึ้นมาถึงที่ของนัยนาและติณณ์ทำให้คนกลุ่มหนึ่งยิ้มอย่างยินดี พวกเขาไม่ได้คิดจะต้อนรับจากใจจริง แต่กำลังหาเวลาและโอกาสกำจัดคนใดคนหนึ่งในสองคนนี้ทิ้งต่างหาก แม้ใจจะคิดแบบนั้น เมื่อพบหน้าพวกเขาต่างยิ้
หนี้รักจำเลยปรารถนา บทที่ 39
หนุ่มใหญ่ยื่นมือไปบีบเฟ้นหน้าอกของธัญชยาแรงๆ ก่อนจะเด้งตัวขึ้นนั่ง พร้อมกับใช้แขนทั้งสองข้างรวบเอวคอดของเธอไว้แล้วกดเข้าหาเป็นจังหวะ ธัญชยาเอนตัวไปด้านหลังนั่นทำให้อลันก้มหน้าลงไปจูบหน้าอกเธออย่างถนัดถนี่ยิ่งขึ้น เกมสวาทของทั้งคู่ดำเนินต่อไปอย่างเร่าร้อน ต่อเนื่อง แม้จะอายุมากแล้วแต่เรื่องบนเตียง อลันสู้ตายเสมอกว่าที่หนุ่มใหญ่จะยอมแยกห่างออกจากธัญชยาก็ผ่านไปหลายชั่วโมง เขาต้องการตักตวงความสุขจากเธอให้สมกับเงินที่เสียไป แต่เหมือนว่าความต้องการที่อลันมอบให้จะยังไม่เพียงพอสำหรับธัญชยา ตอนนี้เธอจึงลุกขึ้นมาเป็นฝ่ายรุก ซึ่งอลันก็นอนนิ่งให้เธอทำตามใจ ญชยาถึงสวรรค์ชั้นที่ต้องการนับครั้งไม่ถ้วน ก่อนจะเอะใจขึ้นมาในครั้งล่าสุดถึงความต้องการเซ็กซ์ที่มากมายขนาดนี้ว่าเกิดเพราะอะไร แต่ไม่นานก็คิดออก‘ยาปลุกเซ็กซ์’คำๆ นี้ดังก้องอยู่ในความคิด ใครกันที่เอายาบ้าๆ นั่นมาให้เธอกิน หรือจะเป็นอลันกันแน่ ธัญชยาไม่เคยคิดเลยว่าคนที่เธอนั้นไว้ใจอย่างแบรดจะทำแบบนี้ได้ แต่แทนที่ค่ำคืนแห่งความผิดพลาดจะจบลงเพียงแค่นั้น อลันยังคงกกกอดธัญชยาอยู่
หนี้รักจำเลยปรารถนา บทที่ 38
“แบรด...ฉันต้องการคุณ” ธัญชยาหลับตาพริ้มเอ่ยถึงสามี ริมฝีปากหยักเม้มเข้าหากันแน่น มือข้างหนึ่งลูบไล้นวดเฟ้นหน้าอกตัวเองทั้งสองข้างสลับกันไปมา ส่วนอีกข้างลูบไล้กุหลาบดอกงามที่พรั่งพร้อมสำหรับการต้อนรับแก่นเนื้ออันทรงพลังของแบรด เสียงครางดังขึ้นเป็นระยะ แต่ความใจร้อนทำให้ธัญชยาส่งนิ้วเข้าสู่ร่างกายตัวเองพร้อมกับดึงเข้าออก แรงเสียดสีจากนิ้วพอทำให้เธอพอใจได้บ้าง แต่ไม่มากเท่าสิ่งที่หวังจังหวะนั้นอลันเปิดประตูเข้ามาภายในห้องพอดี หนุ่มใหญ่วัยสี่สิบกว่าปียืนมองภาพของธัญชยาที่นอนหลับตาพริ้มช่วยตัวเองบนโซฟาด้วยความตะลึง รูปร่างของเธอช่างสวยงาม ยิ่งได้เห็นความเร่าร้อนตรงหน้าก็ยิ่งกระตุ้นให้เกิดความต้องการมากขึ้นเท่านั้น อลันก้าวเข้าไปหาเธอแล้วนั่งลงปลายโซฟา“แบรดคะ ช่วยพิณด้วย พิณไม่ไหวแล้ว” เสียงครางที่ฟังไม่ค่อยได้ศัพท์ดังมาจากธัญชยา เธอเข้าใจผิดคิดว่าอลันคือแบรดไปแล้ว ใบหน้าสวยยังคงพริ้มหลับเพื่อรอให้สามีปรนเปรอ อลันลูบไล้ธัญชยาตั้งแต่ปลายเท้า สัมผัสนั้นทำให้หญิงสาวสะท้าน ความเสียวซ่านมากมายวิ่งปรู๊ดขึ้นจากปลายเท้าเข้าสู่กระดูกสัน
หนี้รักจำเลยปรารถนา บทที่ 37
“รับไปเถอะ อย่าขัดใจคนแก่เลยนะ”“ขอบพระคุณมากค่ะคุณยาย” ณัฐชยาเอ่ยขอบคุณพร้อมทั้งยกมือไหว้คุณหญิงวาสนา“รักติณให้มากๆ นะซอ มีอะไรก็ถนอมน้ำใจกันและกันให้มาก แต่งงานอยู่กินกันก็เหมือนเป็นคนคนเดียวกัน หนักนิดเบาหน่อยก็ให้อภัย”“ค่ะ”“อ้อ...อีกข้อ มีเหลนให้ยายอุ้มเร็วๆ นะ ยายแก่แล้ว” คำพูดของคุณหญิงวาสนาทำให้ณัฐชยาขัดเขิน หญิงสาวเริ่มทำตัวไม่ถูก เพราะไม่รู้จะตอบว่าอย่างไร คุณหญิงวาสนานึกเอ็นดูหลานสะใภ้คนนี้อย่างบอกไม่ถูก แม้จะเพิ่งเคยพบหน้ากัน แต่กลับรู้สึกว่าถูกชะตาเมื่อมีโอกาสได้พบหน้า คุณหญิงวาสนาจึงอยู่กับบุตรสาวให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้ ซึ่งขณะนั้นคนของเจริญเองก็เฝ้าสังเกตอยู่ห่างๆ เพื่อรอโอกาส พร้อมกับโทรศัพท์ไปรายงานผู้เป็นนายทุกระยะ ว่าตอนนี้บรรดาเป้าหมายกำลังทำอะไรอยู่“ว่าไงบ้างคุณ”“เราไปช้ากว่านังคุณหญิงนั่นก้าวหนึ่ง” เจริญบีบโทรศัพท์เครื่องที่ใช้คุยกับลูกน้อ
หนี้รักจำเลยปรารถนา บทที่ 36
“ติณครับ ทั้งชื่อเล่นและชื่อจริง”“ชื่อเพราะเหลือเกินนะ” คุณหญิงวาสนายิ้มกว้าง นัยนาเข้าใจตั้งชื่อบุตรชาย เพราะนี่คือชื่อของสามีเธอ ผู้มีศักดิ์เป็นตาของติณณ์นั่นเอง นัยนาที่ตอนนี้กำลังอยู่ในครัวกับสะใภ้ แต่ขณะที่กำลังจัดโต๊ะ หูกลับได้ยินบุตรชายพูดคุยกับใครที่หน้าบ้านแว่วๆ จึงเอ่ยถามทั้งๆ ที่ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมาดู“ใครมาเหรอติณ”“คุณยายคนนี้บอกว่ามาขอพบแม่ครับ” คำตอบของบุตรชาย ทำให้นัยนาเงยหน้าขึ้นมอง เมื่อเห็นว่าเป็นใคร จานในมือถึงกับร่วงพร้อมอุทานออกมาอย่างตกใจและคาดไม่ถึงว่าจะได้พบมารดา“คุณแม่!”“แม่คะ” ณัฐชยาเข้าไปพยุงร่างของนัยนาไว้ เนื่องจากมีอาการเซเล็กน้อย ส่วนติณณ์รีบเข้าไปช่วยพยุงอีกคน“แม่...เป็นอะไรหรือเปล่าครับ”“เปล่าลูกเปล่า” นัยนาเอ่ยตอบบุตรชาย ก่อนจะมองหน้าสองคนสลับกันไปมา ติณณ์รับรู้ได้ในทันทีว่าจะต้องมีเรื่องราวบางอย่างที่ไม่ปกติเกิดขึ้นแน่นอน และก็จร
หนี้รักจำเลยปรารถนา บทที่ 35
“โอเคๆ ฉันเข้าใจ เอาเป็นว่าฉันไม่ได้ถามอะไรไปแล้วกัน”“ขอบคุณครับ งั้นผมขอตัวกลับก่อน”“เชิญ” จันทาเอ่ยรับห้วนๆ ทนายจอมพลจึงกลับออกไป เมื่อเสียงรถเคลื่อนตัวออกจากบ้านแล้ว เบญจาและสามีก็ออกมาหามารดาเพื่อถามข่าวว่าได้เรื่องอะไรจากทนายจอมพลไหม จันทารู้สึกเพียงเอะใจในคำตอบของทนายพี่สาวว่าต้องรู้อะไรไม่มากก็น้อย เพียงแต่ไม่ยอมพูด ทั้งๆ ที่เธอให้เงินเปิดปากไปก้อนใหญ่“แต่ผมมีแผนสำรองครับคุณแม่” เจริญยิ้ม เพราะเขาเองก็ได้สืบประวัติครอบครัวของทนายจอมพลมาบ้างพอสมควร ในสมองตอนนี้จึงคิดแผนล้วงความลับขึ้นมาได้แผนหนึ่ง“แผนอะไรคะคุณ” เบญจารีบถามสามีทันที“ก็ในเมื่อเราล้วงความลับจากไอ้ทนายปากแข็งนั่นตรงๆ ไม่ได้ เราก็ใช้เมียมันเป็นเครื่องมือก็หมดเรื่อง เดี๋ยวผมจัดการเอง รับรองได้ข่าวแน่นอน”“ดีมาก เป็นถึงลูกเขยฉัน ต้องฉลาดแบบนี้สิ” จันทาเอ่ยชมบุตรเขย ทำให้เจริญหน้าบานที่เอาอกเอาใจแม่ยายได้ โดยลึกๆ ก็หวัง
หนี้รักจำเลยปรารถนา บทที่ 34
“พี่ติณเป็นอะไรไหมคะ ไหนขอซอดูหน่อย” สีหน้าของ ณัฐชยาแสดงออกว่าเป็นห่วง ก่อนจะจับมือที่ติณณ์ยกขึ้นมาปิดใบหน้าตัวเองออก เพื่อจะดูให้ว่าอะไรเข้าตา คนเจ้าเล่ห์กลอกตาไปมาเพื่อให้ณัฐชยาดูว่ามีอะไรทั้งๆ ที่เขานั้นสบายดีทุกอย่าง แต่ไม่นานณัฐชยาก็รับรู้ถึงความผิดปกติ เพราะติณณ์นอนกอดเธอนิ่ง นั่นทำให้หัวใจเธอเต้นรัวและหวั่นไหว ก่อนจะผละออกจากอ้อมกอดเขา“เจ้าเล่ห์”“พี่เปล่า” เสียงทุ้มๆ เอ่ยขึ้น แต่แววตานั้นเจ้าเล่ห์อย่างที่ ณัฐชยาพูดจริงๆ“ปล่อยนะคะ แล้วก็ลงไปจากเตียงด้วย ซอง่วงจะนอนแล้ว”“พี่ก็ง่วงมากแล้วเหมือนกัน งั้นเรามานอนด้วยกันนะ”“ไม่เอา” ณัฐชยาใช้กำปั้นยันตัวชายหนุ่มไว้ พร้อมกับผลักให้เขาออกห่าง แต่กลับไม่ได้ผล ติณณ์อาศัยว่าตนมีแรงมากกว่ารั้งเธอเข้ามากอดได้สำเร็จ ณัฐชยานอนฟังเสียงเต้นของหัวใจชายหนุ่มนิ่งราวกับรูปปั้น เธอไม่คุ้นชินกับสัมผัสใกล้ชิดแบบนี้เท่าไหร่นัก แม้จะเคยคบหากันมาก่อนก็ตาม แต่จะว่าไปตอนนี้เธอกับติณณ์ก็เกิ
