เข้าสู่ระบบแชร์
ตอน 53
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-23 17:00:31ด้านเสี่ยวเจียงที่ไปส่งเจียงเฉิงก็ได้รับเชิญให้นั่งดื่มเป็นเพื่อนเขา เขายังบอกว่าให้ค้างที่ค่ายทหารได้คืนนี้ สาเหตุที่เจียงเฉิงต้องการให้เสี่ยวเจียงค้างที่นี่ก็เพราะเขาอยากรู้จักหนิงชิงให้มากกว่านี้ การที่เขาจะรู้จักนิสัยใจคอของนางได้ก็ต้องสอบถามคนใกล้ตัวนางเช่นนี้แล
เสี่ยวเจียงไม่คิดว่าเจียงเฉิงจะให้ความเป็นกันเองกับเขามากขนาดนี้ เขามีหรือจะกล้าปฏิเสธแม่ทัพใหญ่ชายแดนเช่นชายตรงหน้า เขาจึงได้แต่จำใจนั่งดื่มกับเจียงเฉิงพร้อมกับตอบคำถามต่าง ๆ ที่เจียงเฉิงอยากรู้ ซึ่งส่วนใหญ่เป็นเรื่องของหนิงชิง จนทำให้เสี่ยวเจียงคิดว่าหรือว่าท่านแม่ทัพใหญ่จะสนใจน้องสาวเขาจริง ๆ กันหนอ แต่เสี่ยวเจียงคิดว่าเรื่องนี้เกินที่เขาจะเข้าใจและตัดสินใจ เขาอาจบอกได้ว่าน้องสาวเป็นคนอย่างไร แต่เขาไม่สามารถช่วยเรื่องการเข้าหาน้องสาวของเขาได้จริง ๆ ในเมื่อบ้านเขามีแต่ลูกชาย ท่านพ่อท่านแม่เองจึงรักหนิงชิงกับหนิงกุ้ยมากจนพวกเขาต้องกลายเป็นหมาหัวเน่าบ่อย ๆ เวลาอยู่กับน้อง
บทที่เกี่ยวข้อง
หนิงชิง ตอน 54
เสี่ยวเจียงที่เช้านี้มากินข้าวที่ร้านรีบบอกท่านอาเขยของเขาว่าท่านแม่ทัพใหญ่อยากมางานปักปิ่นของหนิงชิงด้วย เขาจึงได้แต่เชิญมาอย่างจำใจ ทำเอาหนิงกวานได้แต่ตกตะลึงที่ท่านแม่ทัพขอหลานชายเขาเอาดื้อ ๆ แบบนี้ เขารู้ดีว่าหลานชายทำดีที่สุดแล้วจึงได้แต่จำใจพยักหน้ารับรู้ว่าจะต้องเตรียมงานให้ดีขึ้นกว่าเดิมเพราะมีคนใหญ่คนโตอย่างท่านแม่ทัพใหญ่จะมางานด้วยนั่นเอง ส่วนเสี่ยวชุ่ยเองก็แปลกใจไม่น้อยที่ท่านแม่ทัพใหญ่อยากมางานปักปิ่นของลูกสาวนางด้วยตนเอง นางพอจะมองออกว่าท่านแม่ทัพใหญ่คนนี้ดูจะสนใจลูกสาวของนางอยู่ไม่น้อย หากเขาจริงใจกับลูกสาวนางจริง ๆ นางเองก็ไม่ขัดข้องที่จะให้พวกเขาทำความรู้จักกันสักหน่อย แต่หนิงกวานที่หวงลูกสาวเล่าเขาจะยอมรับได้อย่างไร เสี่ยวชุ่ยคิดว่าคงต้องหาเวลาคุยกับสามีเรื่องนี้สักหน่อยแล้ว เท่าที่นางดูท่านแม่ทัพก็ไม่เคยทำกิริยาไม่ดีกับพวกนางหรือหนิงชิงเลยแม้แต่น้อย หากว่าเขายังคงมีใจมั่นคงกับลูกสาวนางจริง ๆ เขาก็ต้องทำตามเงื่อนไขของพวกนางได้เช่นเดียวกัน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-24หนิงชิง ตอน 55
ช่วงนี้หนิงชิงกับหนิงกวานยุ่งอยู่กับงานที่ร้านขายของแปลกเสียเป็นส่วนใหญ่ ทุกวันหลังจากปิดร้านอาหารเช้าแล้วก็จะพากันไปที่ร้านขายของแปลกทันที กระทั่งมีดบินที่สั่งทำออกมาเสร็จภายในเวลาสามสัปดาห์ตามที่หนิงชิงตกลงเอาไว้ นางกับทุกคนก็เอาสินค้าไปส่งเหมือนครั้งก่อน โดยครั้งนี้มีเสี่ยวเจียงมาด้วยเพื่ออยู่เป็นเพื่อนหนิงชิงระหว่างรอขนของลงที่คลังเสบียงของกองทัพ ด้วยว่าหนิงกวานไม่ไว้ใจแม่ทัพใหญ่ผู้นี้เท่าใดนัก เพราะช่วงหลังมานี้เขาหมั่นไปที่ร้านอาหารเช้าและร้านขายของแปลกตอนเย็นโดยอ้างว่ามาซ้อมยิงปืนกับเสี่ยวเจียง แต่กลับเอาแต่มองลูกสาวเขาตาเป็นมันเสียนี่ ใครมีตาก็คงเห็นเหมือนกันหมดนั่นแหละ ส่วนแบบปืนของหนิงชิงก็เสร็จแล้วเช่นเดียวกัน นางจึงนำมาส่งให้เขาด้วยในวันนี้ ที่นางทำช้าเพราะต้องพักผ่อนเช่นกัน ช่วงนี้นางทำงานหลายอย่างจนหัวหมุนไปหมด จึงต้องการเวลาพักผ่อน วันไหนไม่เหนื่อยมากนางจึงจะทำแบบต่อจึงทำให้ล่าช้าเช่นนี้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-24หนิงชิง ตอน 56
พิธีการปักปิ่นเป็นไปอย่างเรียบง่าย มีเพียงแม่ของหนิงชิงเท่านั้นที่สางผมให้นางก่อนการปักปิ่น หลังจากสวมปิ่นที่แม่กับพ่อเลือกซื้อมาให้นางแล้วก็ใส่เสื้อคลุมก่อนที่จะดื่่มเหล้าเป็นอันเสร็จพิธีการ ส่วนคนอื่น ๆ เองก็นำปิ่นมาให้กับนายหญิงน้อยของพวกเขาด้วย แม้ว่าจะไม่ใช่ของราคาแพงแต่พวกเขาก็เต็มใจหามาให้ด้วยใจ หนิงชิงขอบคุณทุกคนที่ให้ปิ่นนาง ส่วนเจียงเฉิงเป็นคนสุดท้ายที่นำปิ่นมาปักให้นางเองกับมือ เขาบอกนางว่าปิ่นนี้เขาตั้งใจซื้อมาให้นางโดยเฉพาะ เขาอยากเห็นนางปักปิ่นของเขาบ่อย ๆ นางจะได้คิดถึงเขาบ้าง หนิงชิงได้แต่อึ้งไปเลยกับคำพูดของเจียงเฉิง นางทำตัวไม่ถูกที่จู่ ๆ ถูกจู่โจมอย่างกระทันหัน นางได้แต่ตอบแบบแบ่งรับแบ่งสู้ว่านางมีปิ่นมากมายเสียขนาดนี้ก็คงจะสลับสับเปลี่ยนใส่มากกว่าที่จะปักปิ่นของเขาเพียงคนเดียว คนอื่น ๆ ที่ได้ยินต่างพากันอมยิ้มที่เจียงเฉิงถูกตอบกลับมาเช่นนี้ พวกเขารู้ดีว่าหนิงชิงเป็นคนอย่างไร นางเป็นคนพูดตรงจนน่ากลัวจริง
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-25หนิงชิง ตอน 57
กว่าที่งานเลี้ยงจะจบลงก็เกือบเย็นแล้ว บ่าวทุกคนช่วยกันเก็บข้าวของไปล้างให้หนิงชิง พวกเขาไม่ได้ดื่มมากเหมือนท่านแม่ทัพใหญ่กับเสี่ยวเจียงจึงไม่ได้เมานัก แต่เสี่ยวเจียงถึงกับหลับคาวงเหล้าทำเอาหนิงกวานได้แต่อ่อนใจกับหลานชายตนเองที่คออ่อนเสียเหลือเกิน ไม่แปลกใจว่าเหตุใดท่านแม่ทัพใหญ่จึงได้เทียวตามเสี่ยวเจียงไปดื่มบ่อย ๆ ก็เขาจะได้สอบถามเรื่องลูกสาวเขาได้อย่างไรเล่าเวลาที่เสี่ยวเจียงเมา แม่ทัพใหญ่ไปบอกลาหนิงชิงและบอกว่าเขาจะมากินอาหารเช้าพรุ่งนี้แน่นอน เขาอยากเห็นนางปักปิ่นของเขาในวันพรุ่งนี้ ทำเอาหนิงชิงแทบไม่อยากปักปิ่นของเขาเอาเสียเลย แต่ทำอย่างไรได้ในเมื่อเจ้าตัวด้านหน้ามาขอเช่นนี้หากนางไม่ปักปิ่นของเขาเขาคงต้องงอแงอีกเป็นแน่ นางล่ะไม่เข้าใจคนตัวโตตรงหน้านางเลยว่าเขามาติดอกติดใจอันใดนางนักหนา ทั้งที่นางก็ไม่เคยแสดงท่าทางว่าจะสนใจเขาสักนิด เพื่อให้เขารีบกลับไป หนิงชิงได้แต่รับปากว่านางจะปักปิ่นของเขาพรุ่งนี้ก็แล้วกัน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-25หนิงชิง ตอน 58
หลายวันต่อมาหนิงกุ้ยที่กล้า ๆ กลัว ๆ มาคุยกับหนิงชิงเรื่องนางอยากเปิดร้านสมุนไพรเองมากกว่าส่งขายที่โรงหมอ หนิงชิงก็นึกว่าน้องสาวมีเรื่องคับข้องใจอันใด นางเห็นหนิงกุ้ยเงียบมาหลายวันแล้ว ที่แท้น้องสาวนางก็คิดมากเรื่องนี้นี่เอง นางที่เป็นพี่สาวมีหรือจะไม่สนับสนุนน้องสาวคนเก่งของนาง ในเมื่อนางรักชอบในการปลูกและขายสมุนไพร นางก็จะเปิดร้านให้น้องสาวของนาง“หากเจ้าต้องการเปิดร้านจริง ๆ เจ้าต้องไปหาพี่ชายเสี่ยวเจียงให้เขาพาหาร้านใกล้ ๆ กันเพื่อเปิดร้านเข้าใจหรือไม่ พี่สาวจะให้เจ้าเริ่มต้นทำเองทั้งหมด หากเป็นสิ่งที่เจ้าชอบ พี่สาวเชื่อว่าเจ้าจะทำได้ดี ไม่ต้องกังวลเรื่องเงินค่าร้านค้า ขอเพียงเจ้าชอบ พี่สาวจะให้เงินทุนเจ้าไปทำกิจการของเจ้าเอง ส่วนร้านอาหารเช้าเจ้าก็มาช่วยเท่าที่เจ้าช่วยได้ก็แล้วกัน ส่วนจะเปิดปิดร้านตอนไหนบ้างเจ้าก็ต้องคิดให้ดี สิ่งของต่าง ๆ หากในร้านที่เจ้าดูไม่มีแล้วอยากให้พี่สาวทำให้ก็บอกมาได้ คนของเราเยอะแยะแค่ช่วยเจ้าปรับปรุงร้านคงใช้เวลาไม่นานนัก
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-26หนิงชิง ตอน 59
วันต่อมาหลังปิดร้านอาหารเช้าแล้ว เสี่ยวเจียงก็มาที่ร้านพอดี พวกเขาพากันไปดูร้านใหม่ของหนิงกุ้ยกันทั้งครอบครัว มีเพียงหนิงหยางเท่านั้นที่ไปโรงเรียนไม่ได้มากับพวกเขา ทุกคนเดินไปไม่นานก็มาถึงหน้าร้านที่ล็อกกุญแจไว้ เสี่ยวเจียงไขกุญแจให้ทุกคนเข้าไปด้านในและมอบกุญแจกับโฉนดให้กับหนิงกุ้ยเอาไว้กันลืม ทุกคนต่างพากันเดินสำรวจรอบ ๆ พื้นที่ก็พบว่าที่หลังร้านมีที่ว่างพอที่จะปลูกสมุนไพรของหนิงกุ้ยได้อีกสักหลายแปลง นางดีใจไม่น้อยที่มีผู้ช่วยอย่างต้าเป่าที่จะมาทำงานช่วยนาง ท่านแม่จะได้ไม่ลำบาก หนิงกุ้ยมาที่หน้าร้านเพื่อบอกพี่สาวว่านางอยากได้ชั้นวางสมุนไพรแบบใด หนิงชิงจดเอาไว้เพื่อกันลืม นางจะออกแบบให้น้องสาวสักสามอันเพื่อติดตามผนังร้านให้หยิบจับได้สะดวกเวลามีคนมาซื้อหาสมุนไพร ซึ่งตอนนี้สมุนไพรของหนิงกุ้ยยังมีไม่มากนัก นางจะรับซื้อและขายสมุนไพรไปด้วยเพื่อเป็นการสะดวกในการเปิดร้านใหม่ ราคาสมุนไพรนางก็รู้ดีว่าโรงหมอขายอย่างไร นางเองก็จ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-26หนิงชิง ตอน 60
“ขอรับคุณหนู ข้าจะทำบัญชีรายจ่ายมาให้คุณหนูดูเสียก่อนที่จะออกไปดูที่ดินรอบ ๆ เมืองนะขอรับ”“ได้สิ ขอบใจเจ้ามาก เจ้าไปทำงานเถอะ มีอันใดสงสัยค่อยมาถามข้าอีกที”“ขอรับคุณหนู เช่นนั้นข้าขอตัวก่อนขอรับ” หลังพูดคุยกับต้าเจียงรู้เรื่องแล้วหนิงชิงก็ค่อยสบายใจขึ้นหน่อย นางเห็นว่าต้าเจียงอายุมากที่สุดในหมู่บ่าวไพร่และเคยอยู่ในจวนใหญ่มาก่อน นางจึงอยากให้โอกาสเขาในการทำงานเพิ่มมากขึ้น เพราะหนิงชิงไม่คิดที่จะมีร้านเพียงร้านเดียว นางอยากขยายกิจการของนางให้ครอบคลุมทั่วทั้งแคว้นสำหรับร้านขายของแปลกของนาง เวลาที่นางคิดสิ่งใดได้ นางก็จะได้ส่งคำสั่งให้แต่ละสาขาผลิตออกมานั่นเอง แต่กว่าที่นางจะขยายสาขาได้นางจะต้องจัดการเรื่องของน้องสาวให้เสร็จสิ้นเสียก่อน ต้าเจียงนั่งเขียนบัญชีค่าใช้จ่ายที่เขาประมาณเอาไว้ ที่ดินที่จะปลูกสมุนไพรหากว่าใช้คนห้าคนในการดูแลเขาจะซื้อประมาณ 10 หมู่เท่านั้นเพื่อการดูแลอย่างทั่วถึง เขาเคย
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-27หนิงชิง ตอน 61
หลังจากตรวจสอบสภาพงานที่ทุกคนทำแล้วหนิงชิงเห็นว่าไม่มีอันใดต้องแก้ไข นางให้น้องสาวเขียนป้ายติดหน้าร้านเรื่องราคารับซื้อสมุนไพรและราคาขายสมุนไพรให้ชัดเจน เพื่อที่คนผ่านไปมาจะได้ส่งข่าวบอกกันได้และเป็นมาตรฐานราคาของร้านค้านั่นเอง หากสมุนไพรที่มีราคาแพงให้นางไม่ต้องเขียนลงไป เพียงแต่บอกว่าราคายุติธรรมเท่านั้นก็พอ เพราะไม่สามารถกำหนดราคาสมุนไพรหายากได้ง่าย ๆ ไม่ว่าจะเป็นที่โรงหมอหรือที่เมืองอื่นก็ไม่มีใครกำหนดราคาซื้อขายเหมือนร้านของน้องสาวนางด้วยนั่นเอง ทำให้หนิงชิงคิดเรื่องนี้ขึ้นมาเพื่อเป็นการโปรโมทร้านค้า ส่วนต้าเจียงที่มีงานมากขึ้นก็ให้ลูกชายช่วยทำบัญชีร้านค้าแทนตนเอง เขาสอนลูกไว้นานแล้วเรื่องทำบัญชีเพียงแต่ยังไม่เคยให้ลูกชายลองทำดู ในเมื่อตอนนี้เขาไม่ว่างก็คงต้องให้ลูกชายทดลองทำแล้วให้คุณหนูใหญ่มาดูทีหลัง ต้าเจียงไปรับเสี่ยวเจียงแต่เช้า ทางเสี่ยวเจียงที่ยังทำโฉนดไม่เสร็จบอกให้ต้าเจียงรอก่อน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-27
บทล่าสุด
หนิงชิง ตอน 92
ที่ร้านอาหารนั้นกำลังจะปิดทำการพอดี ทุกคนก็เห็นคู่บ่าวสาวค่อย ๆ ประคองกันมาที่หน้าร้านอย่างช้า ๆ หนิงกวานกับเสี่ยวชุ่ยจำได้ว่าต้องมีพิธีมอบน้ำชาอีกที่ยังไม่ได้ทำ นางจึงให้เจิ้งเปียวไปนำน้ำชามาเตรียมรอทั้งสองคนเอาไว้ก่อน กระทั่งทั้งคู่เดินมาถึงโต๊ะของหนิงกวานและเสี่ยวชุ่ย พวกเขาทำการคารวะน้ำชาตามธรรมเนียมและกล่าวขอบคุณที่หนิงกวานและเสี่ยวชุ่ยไม่ตำหนิที่พวกเขาออกมาช้า ทั้งหนิงกวานและเสี่ยวชุ่ยมีหรือจะไม่รู้เรื่องแบบนี้ พวกเขาได้แต่ยิ้มให้ลูกสาวที่ตอนนี้เป็นฝั่งเป็นฝาไปแล้วโดยไม่พูดอะไรให้ลูกสาวต้องอับอาย พวกเขาเห็นว่าทั้งคู่ดูอ่อนเพลียอยู่จึงไล่ให้ไปพักผ่อน หนิงชิงที่มองดูอยู่ได้แต่แปลกใจว่าการเข้าหอมันเหนื่อยขนาดนี้เลยเหรอ แล้วถ้าเป็นงานแต่งของนางกับเจียงเฉิงเล่าจะเป็นอย่างไร เกิดมานางก็ไม่เคยรู้เรื่องพวกนี้มาก่อนเสียด้วย หนิงชิงได้แต่คิดแล้วก็หน
หนิงชิง ตอน 91
ก่อนวันแต่งงานหนึ่งวันหลังปิดร้านอาหารเช้าแล้ว ต้าเจียงพาเหล่าบ่าวแซ่เจิ้งมาทำความสะอาดและตกแต่งร้านให้เหมาะสมกับงานแต่งงานที่กำลังจะเกิดขึ้นในวันพรุ่งนี้ โดยห้องหอจะอยู่ที่สุดทางของห้องอื่น เพราะห้องของหนิงกุ้ยนั้นติดกับห้องของหนิงชิง พวกเขาจึงกลัวว่าเสียงดังจะทำให้หนิงชิงตกใจเอาได้จึงได้เปลี่ยนห้องให้หนิงกุ้ย กว่าที่ทุกคนจะตกแต่งร้านด้วยสิ่งของสีแดงเสร็จก็เกือบเย็นแล้ว หนิงชิงมองดูผ้าสีแดงด้วยความรู้สึกแปลก ๆ หากตอนนางแต่งงานก็คงจะต้องมีแต่ของสีแดงเช่นนี้หมดสินะ งานแต่งนี้ไม่เหมือนยุคที่นางจากมาที่จะใส่ชุดอันใดก็ได้ รุ่งเช้าวันต่อมาร้านทั้งสามปิดทำการ ด้านหนิงกุ้ยเองถูกแม่ปลุกให้ตื่นมาอาบน้ำแต่งตัวตั้งแต่ยังไม่รุ่งสางด้วยซ้ำ ส่วนหนิงชิงนั้นปล่อยให้แม่ของนางกับแม่ของต้าเป่าช่วยกันจัดการหนิงกุ้ย เพราะนางเองก็ไม่รู้ว่าต้องแต่งตัวอย่างไร แต่งหน้าอย่างไรในยุคสมัยนี้
หนิงชิง ตอน 90
ฮุ่ยหลางได้รับจดหมายจากฮ่องเต้ในอีกห้าวันถัดมา เขารีบไปหาแม่สื่อเพื่อให้ไปคุยเรื่องงานแต่งงานของเขากับหนิงกุ้ยทันที โชคดีที่ฝ่าบาทอนุญาต แถมยังสั่งให้เขาอยู่คุ้มครองหนิงกุ้ยให้ดีด้วย ไม่จำเป็นต้องกลับเมืองหลวง เรื่องนี้ทำให้เขาดีใจมากที่จะได้อยู่กับภรรยาและดูแลนาง แม่สื่อได้รับค่าจ้างไม่น้อยจากฮุ่ยหลาง นางพาฮุ่ยหลางไปแลกเปลี่ยนวันเดือนปีเกิดตามธรรมเนียม รวมทั้งของหมั้นที่ฮุ่ยหลางแอบซื้อเอาไว้ก่อนหน้านี้ เขาเป็นองครักษ์มาตั้งแต่เด็กทำให้มีเงินสะสมไม่น้อย จึงสามารถจัดการเรื่องพวกนี้เองได้ พ่อแม่ของหนิงกุ้ยพอเห็นของหมั้นก็ได้แต่ตกตะลึง พวกเขาไม่คิดว่าเขยแต่งเข้าของบ้านพวกเขาจะมีเงินมากมายขนาดนี้ เฉพาะตั๋วแลกเงินที่ให้มาก็เป็นพันตำลึงแล้ว ไหนจะผ้าไหมชั้นดีพร้อมเครื่องประดับอีกเล่า มูลค่าสิ่งของหมั้นนับว่าไม่น้อยเลยทีเดียว พวกเขาส่งวันเดือนปีเกิดของหนิงกุ้ยให้กับแม่สื่อตามธรรมเนียมแล้วจ
หนิงชิง ตอน 89
หนิงชิงนั่งเขียนจดหมายบอกเล่าเรื่องราวต่าง ๆ ให้เจียงเฉิงรู้ นางไม่รู้ว่าที่เมืองหูกุ้ยมีพันธมิตรของตระกูลเจียงหรือไม่ นางอยากให้พวกเขาช่วยดูแลคนงานในร้านของนางด้วย เนื่องจากนางไม่รู้จักใครที่เมืองหูกุ้ยเลย หากเกิดสิ่งใดขึ้นกับคนของนางนางคงรู้สึกผิดเป็นแน่ เมื่อเขียนจดหมายเสร็จแล้วหนิงชิงก็รอทหารที่มักจะมาถามหาจดหมายจากนางในช่วงบ่ายของวันอยู่เป็นประจำ และไม่นานก็มีทหารมาจริง ๆ หนิงชิงจึงยื่นจดหมายให้กับเขา ตอนนี้ร้านข้าวเช้าปิดไปนานแล้ว หนิงชิงไม่รู้ตัวเลยว่าตนเองใช้เวลาเขียนจดหมายนานมากถึงขนาดนี้ อาหารเที่ยงนางก็ลืมออกมากินเสียด้วยซ้ำ เป็นปกติที่แม่ของนางจะไม่มาเรียกเผื่อว่านางกำลังออกแบบงานอยู่จะเสียสมาธิได้ เรื่องนี้ทุกคนต่างรู้กันมานานหลายปีแล้ว ทหารที่มาส่งจดหมายและรับจดหมายเห็นหนิงชิงอยู่เสียที เขาส่งจดหมายที่แม่ทัพใหญ่เขียนมาให้นางก่อนที่จะรับจดหมายจากนางเพื่อนำไปส่งให้กับแม่ทัพใหญ่ที่เ
หนิงชิง ตอน 88
หลังจากหนิงชิงจากไปแล้ว ก้านลู่ก็ช่วยกันดูแลหน้าร้านเพราะคุณหนูใหญ่สั่งว่าสิ่งของพวกนี้เป็นตัวอย่าง หากลูกค้าอยากได้ก็ให้สั่งเอาไว้ก่อนพร้อมกับวางมัดจำแล้วค่อยสั่งให้คนงานสร้างออกมา นี่เป็นเทคนิคที่จะไม่ทำให้ทุนจมของหนิงชิง นางสร้างสิ่งของเยอะก็จริง แต่ก็ไม่ได้สร้างออกมาจำนวนมากนอกจากจะมีคนมาสั่งซื้อ ที่เมืองสือมีคนซื้อมากก็เพราะนางทำเช่นนี้เช่นเดียวกัน เรื่องประโยชน์ใช้สอยสิ่งของต่าง ๆ เจิ้งหงกับเจิ้งหย่งก็อธิบายให้หูอ้าย หูกวนและก้านลู่ฟังแล้วก่อนที่จะนำออกมาหน้าร้าน พวกเขาจึงไม่กังวลว่าทั้งสามคนจะดูแลหน้าร้านไม่ได้ หากสงสัยสิ่งใดก็สามารถเข้าไปสอบถามพวกเขาให้มาสาธิตวิธีการใช้งานให้ได้เช่นกัน อย่างไรคุณหนูก็ฝากสาขานี้เอาไว้กับพวกเขา อย่างไรพวกเขาต้องทำหน้าที่ให้ดีที่สุดอยู่แล้ว ด้านหนิงชิงกับต้าเจียงกว่าที่จะเดินทางถึงเมืองกังก็ใช้เวลาเก้าวันเช่นเคย พวกนางมาถึงเมืองกังก็เป็นช่วงบ่ายแล้วเช่นเดียวกับตอนไปที่เมืองหูกุ้ย นับว่าการเดินทางค
หนิงชิง ตอน 87
หลังจากกินอาหารและทาสใหม่เปลี่ยนชุดกันหมดแล้ว หนิงชิงก็เรียกพวกเขามาคุยกัน“ตอนนี้พวกเจ้าเป็นคนของข้าแล้ว ข้าหวังว่าพวกเจ้าจะซื่อสัตย์และตั้งใจทำงาน หากใครทำงานดีก็จะได้เงินดีด้วยเช่นกัน ถึงแม้พวกเจ้าจะเป็นทาส แต่บ่าวทุกคนที่อยู่กับข้าก็ได้รับเงินเดือนไม่น้อยเลยสักคนเดียว หากไม่เชื่อพวกเจ้าค่อยลองสอบถามกับเจิ้งหงหรือเจิ้งหย่งก็ได้ ที่สาขานี้จะมีทั้งสองคนคอยดูแลงานแทนข้า ส่วนพ่อบ้านใหญ่อย่างต้าเจียงจะมาตรวจสอบบัญชีทุก ๆ หนึ่งเดือนและจ่ายค่าจ้างให้พวกเจ้า พวกเจ้าเข้าใจหรือไม่”“พวกเราเข้าใจขอรับ” คนทั้งแปดตอบเสียงดังฟังชัด พวกเขาไม่คิดว่าจะโชคดีได้รับใช้ครอบครัวที่ดีเช่นนี้ ตั้งแต่เป็นทาสมาพวกเขาไม่เคยได้เงินเดือนเลยแม้สักครั้งเดียวในชีวิต ตอนนี้พวกเขามีนายที่ดี มีหรือที่จะคิดเป็นอื่น“พวกเจ้าเข้าใจก็ดีแล้ว ทั้งห้าคนที่ทำงานไม้ต้องเรียนรู้และทำงานกับเจิ้งหย่
หนิงชิง ตอน 86
หลังอาหารเย็นไม่นานนัก ต้าเจียงก็กลับมาถึงร้านค้าพร้อมโฉนดที่ดิน นับว่าเจ้าหน้าที่ทำงานได้รวดเร็วจริง ๆ หนิงชิงให้ต้าเจียงกินข้าวเสียก่อนแล้วค่อยคุยกัน เขาจึงนั่งลงกินข้าวที่เจิ้งหงกับเจิ้งหย่งเหลือเอาไว้ให้ไม่น้อย หนิงชิงคุยกับเจิ้งหงและเจิ้งหย่งเรื่องที่นางจะให้พวกเขาประจำการที่สาขานี้ นางไม่รู้ว่าพวกเขาจะเต็มใจหรือไม่“ได้ขอรับคุณหนู พวกเราจะอยู่ดูแลคนงานที่สาขานี้ให้ขอรับ อย่างไรร้านที่เมืองกังก็มีงานไม่มากนัก พวกเราน่าจะช่วยทางนี้ได้มากกว่าขอรับ”“ขอบใจพวกเจ้ามากนะที่ช่วยกันทำงานและศึกษางานใหม่ ๆ กันมาตลอด ที่นี่ห่างไกลจากเมืองกังไม่น้อย หากต้าเจียงต้องมาตรวจงานก็คงต้องพึ่งพวกเจ้าให้ควบคุมคนงานใหม่ที่ข้าจะซื้อมาให้พวกเจ้าเสียก่อนล่ะนะ”“คุณหนูใหญ่ไม่ต้องกังวลขอรับ พวกเราจะทำงานและดูแลร้านนี้ให้ดีอย่างแน่นอนขอรับ” หนิงชิงค่อยพรูลมหาย
หนิงชิง ตอน 85
บ่าวทั้งสามฟังที่หนิงชิงพูดแล้วก็ได้แต่นึกขอบคุณนางที่ทำทุกสิ่งเพื่อพวกเขา พวกเขายิ่งเคารพนางมากยิ่งขึ้น หากคุณหนูใหญ่ให้ทำสิ่งใด แน่นอนว่าพวกเขาจะไม่ขัดคำสั่ง กว่าที่หนิงชิงกับพวกจะเดินทางถึงมณฑลหูกุ้ยก็เป็นช่วงบ่ายของวันที่เก้าในการเดินทางแล้ว เนื่องจากระยะทางไกลไม่น้อย รวมทั้งพวกเขาไม่รู้ทางไปที่เมืองหูกุ้ยจึงได้สอบถามคนมาตลอดทางกระทั่งมาถึงได้เสียที ต้าเจียงขับรถม้าพาทุกคนเข้าไปในเมืองอย่างช้า ๆ หนิงชิงสั่งให้ต้าเจียงไปที่ที่ว่าการมณฑลเลยเพื่อหาร้านทันที คืนนี้พวกนางจะได้หาที่พักก่อนหากยังซื้อขายไม่ได้ ต้าเจียงสอบถามคนไปจนถึงที่ว่าการ เขาลงจากรถม้าเพื่อติดต่อเจ้าหน้าที่ที่มีหน้าที่ซื้อขายร้านค้าภายในเมือง ไม่นานนักเจ้าหน้าที่ก็ออกมาคุยกับเขา“คารวะท่านเจ้าหน้าที่ขอรับ ข้าเป็นพ่อบ้านตระกูลหนิง มาติดต่อขอซื้อร้านว่างที่เมืองนี
หนิงชิง ตอน 84
เมื่อตกลงเรื่องการเดินทางกับพ่อแม่ได้แล้ว หนิงชิงก็ขอบคุณพี่ชายเสี่ยวเจียงที่มาเป็นธุระให้นางอีกครั้ง พวกเขาแยกกันหลังจากทานอาหารเสร็จต่างคนต่างไปพักผ่อน ส่วนหนิงชิงยังต้องจัดเตรียมของสำหรับการเดินทางไกลในครั้งนี้ นางจะต้องเอาเงินไปเพิ่มสักสองหมื่นตำลึง เพราะไปเมืองสือครั้งนี้นางหมดเงินไปหลายพันตำลึง จึงต้องหาเงินไปเผื่อเอาไว้สำหรับการจัดตั้งร้านสาขาใหม่ของนาง หนิงชิงนึกถึงพวกพี่ชายเจิ้ง นางจะให้พี่ชายเจิ้งหงกับพี่ชายเจิ้งหย่งไปด้วยในคราวเดียว รอพรุ่งนี้ออกเดินทางสายหน่อยก็คงไม่เป็นไร อย่างไรนางก็ต้องกินข้าวเช้าก่อนอยู่ดี รุ่งเช้าวันต่อมาหนิงชิงมองหนิงกุ้ยกับชายร่างใหญ่ที่ช่วยกันทำอาหารอย่างแปลกใจ เอาไว้นางกลับมาค่อยสอบถามน้องสาวก็ยังไม่สาย หนิงชิงสั่งต้าเจียงให้พาเจิ้งหงกับเจิ้งหย่งไปด้วยเลย ให้พวกเขาเก็บเสื้อผ้าหลังอาหารเช้าให้เรียบร้อยเพื่อไปประจำที่สาขาใหม่เหมือนตอนที่พวกเขาไปสอนคนที่เมืองสือ ต้าเจียงรับคำสั่งคุณหนูใหญ่
