ВойтиShare
ตอน 12
Последнее обновление:
2024-12-09 12:02:53
Related chapter
หนิงชิง ตอน 13
วันหนึ่งหนิงกวานไปขายสมุนไพร ขากลับฝนกลับตกลงมาอย่างแรง เขาจึงขอขึ้นเกวียนกลับหมู่บ้านทั้งที่ปกติเขาจะเดินเอา ด้วยถนนหนทางที่ไม่ดี ทำให้เกวียนเสียหลักคว่ำไปทับหนิงกวานที่กระโดดลงไม่ทัน ส่วนคนอื่นที่ขึ้นเกวียนมาด้วยก็บาดเจ็บมากน้อยต่างกันไป เพียงแต่หนิงกวานเจ็บหนักที่สุดเพราะเขาช่วยเด็กเอาไว้ไม่ให้ถูกเกวียนทับเหมือนเขา กว่าที่จะมีคนมาช่วยหนิงกวานกลับบ้าน อาการของเขาก็หนักมากแล้ว เสี่ยวชุ่ยไปขอเงินหลานจิวเพื่อจะพาสามีไปหาหมอ“ฮึก.. ท่านแม่ ข้าขอร้องท่าน ขอเงินให้ข้าพาหนิงกวานไปหาหมอด้วยเถิดเจ้าค่ะ ไม่อย่างนั้นเขาต้องทนไม่ไหวแน่”“ฮึ! เรื่องอะไรข้าจะช่วยมัน ถ้ามันตายได้ก็ดี ข้าจะได้ไม่ต้องเปลืองข้าวปลาอาหารอีก ไหนมันจะอกตัญญูกับข้าบ่อย ๆ เจ้าเองก็เห็น”“ท่านแม่ แต่นี่หนิงกวานเป็นลูกชายท่านนะเจ้าคะ ท่านไม่คิดจะช่วยเหลือเขาหรืออย่างไร ทั้งที่เขาหาเลี้ยงคนทั้งครอบครัว”“มันเป็นลูกข้าแล้วยังไง ข้าเกลียดที่มันทำให้ข้าไม่สามารถมีลูกได้อีก สามีก็ห่างเหินจากข้าจนหย่ากับข้า เจ้าไม่รู้อะไรเลยจริง ๆ ไป ไป จะไปไหนก็ไป อย่าให้มันมาตายที่บ้านข้าให้อัปมงคล” เสี่ยวชุ่ยไ
Последнее обновление : 2024-12-09หนิงชิง ตอน 14
สามวันต่อมาหลังจากหนิงกวานฟื้นตัวได้ดี เขาก็บอกให้เสี่ยวชุ่ยเก็บของทุกอย่างให้เรียบร้อย ส่วนเงินเก็บเขาก็นำออกมาให้หนิงชิงไปจัดการเรื่องการหาบ้านเช่าที่หมู่บ้านอื่น เสี่ยวชุ่ยแนะนำลูกสาวให้ไปเช่าที่หมู่บ้านนางซึ่งไม่ไกลจากเมืองนัก อีกทั้งเวลาจะพาหนิงกวานไปหาหมอจะได้สะดวกหน่อย หนิงชิงได้แต่กำชับให้น้อง ๆ ดูแลท่านพ่อให้ดี นางกับแม่จะรีบกลับมาหลังจากได้บ้านเช่าแล้ว ครอบครัวเล็ก ๆ ได้แต่อยู่ในห้องเฝ้าพ่อของพวกเขา ตอนนี้สวนสมุนไพรไม่มีใครดูแล ใช่ว่าหนิงกวานจะไม่เป็นห่วงสมุนไพรพวกนั้น แต่จนใจที่ลูก ๆ กลัวว่าหลานจิวจะมาทำร้ายเขาขณะที่ยังบาดเจ็บอยู่จึงไม่ยอมออกไปไหน หนิงชิงยังกำชับไม่ให้เขาเคลื่อนไหวอีกด้วย เพราะกระดูกของเขายังไม่หายดี หนิงชิงเดินตามท่านแม่ของนางไปที่หมู่บ้านคังที่เป็นบ้านเดิมของท่านแม่นาง ซึ่งความจริงแล้วนางไม่ได้กลับบ้านมานานแล้วตั้งแต่แต่งงาน เป็นเพราะนางท้องต่อ ๆ กันนั่นเองจึงไม่ได้มาเยี่ยมที่บ้านเลย อีกทั้งหลานจิวที่มาอยู่ก็ไม่ยอมให้นางออกไปไหน นางจำเป็นจะต้องรองมือรองเท้าของหลานจิวอยู่ตลอดเวลา วันนี้เมื่อมีโอกาสนางจึงจะแวะเยี่ยมครอบครัว
Последнее обновление : 2024-12-09หนิงชิง ตอน 15
ช่วงสองสามวันมานี้พวกหนิงชิงไม่สนใจเสียงก่นด่าของหลานจิว พวกนางกินข้าวที่เรือนของพวกนางเองอย่างไม่ไว้หน้าหลานจิว หากพวกเขาหิวก็ให้พวกเขาทำกันเอง พวกนางไม่สนใจจะเป็นที่รองมือรองเท้าของคนพวกนี้อีก นางยังนัดให้ท่านลุงผู้ใหญ่บ้านมาช่วยเรื่องการแยกบ้านในวันพรุ่งนี้ด้วย ช่วงนี้พวกนางต้องเก็บของที่จำเป็นก่อนที่จะย้ายออกจากเรือนนี้ในวันพรุ่งนี้ หลานจิวเองก็ไม่อยากไปเหยียบเรือนของคนพวกนี้ นางจึงได้แต่ใช้สะใภ้ทั้งสองให้ทำอาหารให้พวกนางกินแทน ถึงแม้ฝีมืออาหารจะไม่อร่อยเท่าเสี่ยวชุ่ยทำแต่ก็พอที่จะกินได้บ้าง ทำให้หลานจิวค่อยสบายใจขึ้นหน่อยที่นางไม่มีคนพวกนี้นางก็ยังอยู่ได้ วันทั้งวันครอบครัวของหนิงชิงไม่คิดไปเหยียบเรือนใหญ่ของท่านย่าแม้แต่นิดเดียว ด้วยยังยุ่งอยู่ว่าจะเอาสิ่งใดไปบ้างในการย้ายบ้านครั้งนี้ พวกหม้อไหต่าง ๆ ก็เป็นของที่บ้านเก่า“ท่านพ่อจะให้ขนสิ่งใดไปบ้างเจ้าคะ ข้าเห็นว่าของพวกนั้นเก่าเก็บมานานแล้ว หากท่านพ่อพอจะมีเงินเหลือบ้างข้าจะได้หาซื้อเอาใหม่ ตอนไปดูบ้านข้าก็ลืืมดูเครื่องครัวว่ามีหรือไม่ด้วยเจ้าค่ะ”“หากเจ้าคิดเช่นนี้ก็ซื้อใหม่เอาเถิดหนิงชิง พ่อเองก็
Последнее обновление : 2024-12-09หนิงชิง ตอน 16
ไม่นานนักเกวียนของผู้ใหญ่บ้านก็มาถึง ทุกคนช่วยกันยกเสื้อผ้าและที่นอนขึ้นไปวางไว้ก่อน จากนั้นพยุงหนิงกวานไปนั่งที่เกวียน ส่วนคนอื่น ๆ ก็ขึ้นเกวียนกันไปรอแล้ว เหลือแค่หนิงชิงที่ยังคงผูกรถเข็นเข้ากับเกวียนเพื่อเดินทางในครั้งนี้ เมื่อผูกเสร็จแล้วนางก็ขอให้ท่านปู่ผู้ใหญ่บ้านออกเดินทางได้ โชคดีที่พวกนางไม่มีของมากนักจึงขนของได้อย่างรวดเร็ว หลานจิวเห็นพวกมันเตรียมตัวอย่างดีก็ถึงได้รู้ว่าเรื่องแยกบ้านนี้พวกมันคิดกันเอาไว้ดีแล้ว ต่อไปนางจะหาเงินได้จากที่ใดถ้าไม่มีหนิงกวานคอยไปขายสมุนไพร นางได้แต่เสียใจที่ไม่ให้ลูก ๆ เรียนรู้เรื่องการปลูกสมุนไพรเหมือนหนิงกวาน ยังดีที่นางยังพอมีเงินเหลืออยู่บ้าง แต่นางต้องคิดหาทางให้ได้เงินมากกว่านี้ ไม่อย่างนั้นแค่ค่าอาหารพวกนางก็คงอยู่ได้ไม่กี่เดือนแน่ ๆ ส่วนเงินที่หนิงเจิ้งเคยให้นางเอาไว้นางก็ใช้หมดไปนานแล้ว หลานจิวให้ลูก ๆ ไปดูแปลงสมุนไพรว่าพอจะมีเหลือขายอีกหรือไม่ หากมีก็ให้พวกเขาเก็บไปขายเสียขณะที่หนิงกวานยังไม่สบายอยู่ บ้านนั้นคงไม่มีใครขายสมุนไพรได้กระมัง นางจะได้มีรายได้เพิ่มขึ้นบ้าง ลูก ๆ ที่ขี้เกียจของนางคราแรกจะ
Последнее обновление : 2024-12-09หนิงชิง ตอน 17
หนิงชิงซื้อของเสร็จแล้วก็จะจ่ายค่าเกวียนให้ท่านปู่ผู้ใหญ่บ้านหนิงไค่แต่เขาไม่รับ เขาบอกว่าเขาต้องการช่วยเหลือหลานของเพื่อนรัก หนิงชิงจึงไม่ได้จ่ายค่าเกวียนเลย แถมท่านปู่ผู้ใหญ่บ้านหนิงไค่ยังช่วยนางยกของลงอีกต่างหาก“ท่านปู่วางเอาไว้แถวนี้ก็ได้้เจ้าค่ะ เดี๋ยวที่เหลือพวกข้าจะจัดการเอง ข้ารบกวนเวลาของท่านปู่มาทั้งวันแล้ว”“เพ้ย! อย่าได้คิดแบบนั้น ข้าเต็มใจมาช่วยเหลือพวกเจ้าเข้าใจหรือไม่ อย่าได้เกรงใจข้า และหากมีสิ่งใดคับข้องใจก็ไปหาข้าที่หมู่บ้านได้เลย เจ้าอย่าลืมล่ะหนิงชิง”“ไม่ลืมเจ้าค่ะท่านปู่ ข้าขอบคุณท่านมากนะเจ้าคะ” หลังร่ำลากันแล้ว ผู้ใหญ่บ้านหนิงไค่ก็ขับเกวียนกลับไปที่หมู่บ้านเพราะตอนนี้ก็บ่ายมากแล้ว เขากลัวว่าจะถึงบ้านค่ำมืดเสียก่อน เมื่อเห็นว่าผู้ใหญ่บ้านจากไปแล้ว หนิงชิงก็เรียกน้อง ๆ มาช่วยกันยกของเข้าบ้าน นางไม่ได้ซื้อของมากมายนัก เพราะนางซื้อแต่ของที่จำเป็นเท่านั้น หลังจากจัดสิ่งของเสร็จแล้ว หนิงชิงก็ให้แม่ของนางไปบอกท่านตาท่านยายว่าย้ายมาแล้ว เพียงแต่ท่านพ่อไม่สะดวกเดินทางไปหาพวกท่าน หากพวกท่านมีสิ่งใดจะใช้พวกนางก็ยินดีช่วยเหลือ เสี่ย
Последнее обновление : 2024-12-09หนิงชิง ตอน 18
รุ่งเช้าวันต่อมาหนิงชิงปลุกน้อง ๆ ให้ไปช่วยกันลงต้นสมุนไพรก่อนที่มันจะทนไม่ไหวแล้วตายไป น้อง ๆ รีบล้างหน้าล้างตาแล้วไปช่วยหนิงชิงทำงานกันอย่างขยันขันแข็ง พวกนางใช้เวลาทั้งเช้าในการทำงานจนเสร็จสิ้นก่อนจะไปทานอาหารทีหลัง เนื่องจากหนิงชิงไม่อยากทิ้งงานเอาไว้แล้วค่อยกลับมาทำนางจึงทำเช่นนี้ น้อง ๆ เห็นพี่สาวขยันขันแข็งขนาดนี้ พวกเขาก็ไม่ได้โอดครวญอันใด แต่ช่วยพี่สาวทำงานจนเสร็จไปพร้อมกัน ขณะกินข้าวหนิงชิงยังคิดว่าจะหาเงินได้จากที่ใดอีกนอกจากการปลูกสมุนไพร นางสอบถามท่านแม่ว่าท่านลุงที่ไปล่าสัตว์ขายได้ราคาดีหรือไม่ พอนางรู้ว่าท่านลุงขายได้ราคาไม่น้อยนางก็คิดอยากไปล่าสัตว์บ้าง แต่ท่านพ่อท่านแม่นางกลัวว่านางจะไม่ปลอดภัยจึงไม่ให้ทำ หนิงชิงอธิบายให้พ่อกับแม่ฟังว่านางจะทำกับดักเอาไว้แล้วค่อยไปเก็บกับดักทีหลัง พ่อกับแม่จะได้ไม่ต้องห่วงนาง หนิงกวานที่พอจะรู้ว่ากับดักทำอย่างไรก็อาสาช่วยลูกสาวทำ หนิงชิงขอบคุณพ่อของนางที่เข้าใจนางว่านางต้องช่วยหาเงินให้กับที่บ้านเพื่อรักษาเขา สองพ่อลูกจึงได้ช่วยกันทำกับดักง่าย ๆ จากไม้ไผ่ที่อยู่แถวบ้าน โดยหนิงชิงเป็นคนไปตัดไม้แล้วล
Последнее обновление : 2024-12-09หนิงชิง ตอน 19
สองลุงหลานเดินลงจากภูเขาพร้อมรอยยิ้ม วันนี้หนิงชิงไม่คิดว่าจะได้หมูป่าตั้งแต่วันแรก นับว่าภูเขาลูกนี้อุดมสมบูรณ์มากจริง ๆ“หลานจะให้ลุงเอาเหยื่อไปขายให้หรือไม่เล่าหนิงชิง”“เจ้าค่ะท่านลุง ท่านลุงก็แบ่งเหยื่อไปด้วยนะเจ้าคะ เพราะท่านลุงช่วยออกแรงขุดหลุมกับดักมากกว่าข้าเสียอีกเจ้าค่ะ ข้าขอแค่ไก่ป่าตัวนี้ไปต้มน้ำซุปให้ท่านพ่อทานตัวเดียวก็พอเจ้าค่ะ ส่วนตัวที่เหลือท่านลุงจะทำอย่างไรก็สุดแท้แต่ท่านลุงเลยเจ้าค่ะ”“นั่นจะได้อย่างไร กับดักเป็นเจ้าที่คิดขึ้นมา ลุงจะเอาเปรียบเจ้าเช่นนี้ได้อย่างไรกันเล่าหนิงชิง”“ท่านลุงอย่าพูดเช่นนี้สิเจ้าคะ ข้าต่างหากที่ต้องพึ่งพาท่านลุงพาไปวางกับดัก ท่านเอาไปมากหน่อยก็ถูกต้องแล้วเจ้าค่ะ ท่านลุงอย่าทำให้ข้าลำบากใจสิเจ้าคะ ไม่อย่างนั้นคราวหน้าข้าคงต้องขึ้นเขาคนเดียวแล้ว”“ไฮ้! เจ้านี่นะ เอาล่ะ ๆ ลุงจะตามใจเจ้าก็แล้วกัน ส่วนเงินค่าหมูเดี๋ยวขายแล้วลุงจะเอามาให้เจ้าทีหลัง”“ท่านลุงให้ข้าแค่ครึ่งเดียวพอนะเจ้าคะ อย่างไรวันหลังเราก็ยังหาเหยื่อได้อีกจากหลุมเดิมของเราที่ปิดเอาไว้”“เฮ้อ! เจ้านี่นะ ตกลง ๆ ลุงจะตามใจเจ้า” ขณะจะเดินเข้าบ้านท่านตาท่าน
Последнее обновление : 2024-12-09หนิงชิง ตอน 20
เสี่ยวเหยาเข้าเมืองตั้งแต่ฟ้ายังไม่สาง เขาเข็นรถเข็นเข้าเมืองเพื่อนำเหยื่อไปขายให้หลานสาว คราวนี้เขาคิดว่าต้องได้เงินไม่น้อยแน่ ๆ เพราะเหยื่อที่อยู่ในกับดักยังไม่ตาย เมื่อวานเขาเอาแค่ไก่ป่าไปทำอาหารเหมือนหลานสาวเท่านั้น ที่เหลือจึงมีกระต่ายป่าอีกสามตัว ส่วนหมูป่าตัวใหญ่ขนาดนี้เขาคิดไว้ว่าราคาไม่น่าต่ำกว่าร้อยตำลึง เพราะนานมากแล้วที่เขาไม่ได้ล่าหมูป่าไปขาย เมื่อไปถึงโรงเตี๊ยมเจ้าประจำ เสี่ยวเหยาก็เดินเข้าหาเถ้าแก่ร้านทันที“เถ้าแก่ วันนี้ข้ามีหมูป่าตัวใหญ่มาขายไม่ทราบท่านรับหรือไม่ขอรับ”“รับสิ ๆ รีบเอามาให้ข้าดูเร็วเข้า นานแล้วที่ข้าไม่ได้ทำอาหารจากหมูป่า” เสี่ยวเหยารีบเดินไปลากรถเข็นมาเปิดให้เถ้าแก่ดู“โอ้ เจ้ายังมีกระต่ายที่ยังไม่ตายอีกเหรอ เจ้าจะขายพร้อมกันหรือไม่”“ขายขอรับ ไม่ทราบเถ้าแก่รับราคาเท่าไหร่ขอรับ”“เดี๋ยวข้าให้เด็กนำไปชั่งก่อนนะ ราคายุติธรรมแน่นอนเจ้าไม่ต้องกังวล ยิ่งกระต่ายป่าเป็น ๆ ยิ่งหายากนัก ขอบใจเจ้ามากที่ช่วยหาสัตว์ป่าดี ๆ มาขายให้ข้าบ่อย ๆ” เสี่ยวเหยายิ้มให้กับเถ้าแก่ที่คอยช่วยเหลือซื้อสัตว์ป่ากับเขามานานหลายปี ราคาที่เถ้าแก่
Последнее обновление : 2024-12-09
Latest chapter
หนิงชิง ตอน 150
สองปีผ่านไป หนิงชิงตอนนี้ขยายสาขาเพิ่มอีกหนึ่งมณฑลแล้ว กิจการที่นั่นดำเนินไปได้ด้วยดี หนิงชิงแนะนำเทคนิคการวางขายสินค้าทั่วไปเสียก่อนที่จะวางขายสินค้าสั่งทำ เนื่องจากของใช้ทั่วไปคนธรรมดาเองก็สามารถซื้อได้ มันจะทำให้รายได้ของร้านคงที่ได้ระยะหนึ่งเลยทีเดียว ต้าเจียงเองก็ทำหน้าที่พ่อบ้านใหญ่ได้ดีสมกับที่หนิงชิงหวังเอาไว้เช่นเดียวกัน ไม่ว่างานที่จวนหรือที่ร้านเขาก็เป็นผู้ดูแลอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง ตอนนี้ลูก ๆ ของหนิงชิงก็อายุครบสามขวบแล้ว ยิ่งโตพวกเขายิ่งผอมลง ไม่เหมือนตอนเด็กที่อ้วนท้วนกันใหญ่ ฮ่องเต้เองก็มักเรียกหาเหลน ๆ ทั้งสองเข้าวังไปเล่นด้วยอยู่บ่อย ๆ หลัง ๆ มานี้หนิงชิงก็ให้แม่นมพาทั้งสองไปหาเสด็จปู่ของพวกเขาแทนที่นางจะไปเอง เพราะหนิงชิงกลับไปดูงานที่ร้านอีกครั้งแล้ว เมื่อปีก่อนน้องสาวนางก็พาหล
หนิงชิง ตอน 149
วันนี้กว่าที่พ่อกับแม่ของหนิงชิงจะกลับก็เป็นตอนที่ลูกทั้งสองของนางเข้านอนตอนบ่ายแล้วนั่นเอง พวกท่านยังบอกให้นางดูแลหลานของพวกเขาให้ดี แล้วว่าง ๆ พวกเขาจะมาเยี่ยมใหม่ หลังจากร่ำลากันแล้ว พ่อแม่ของเจียงเฉิงและหนิงชิงก็ส่งพวกเขาขึ้นรถม้าแล้วออกจากจวนไป พ่อกับแม่ของเจียงเฉิงยังเยินยอพ่อแม่ของหนิงชิงเสียมากมายให้นางฟัง ก่อนที่พวกท่านจะไปพักผ่อนยามบ่ายกันตามปกติ ส่วนหนิงชิงที่วันนี้เหน็ดเหนื่อยกับการจับเจ้าลูกชายที่เพิ่งจะเดินได้มากขึ้นก็อยากกลับไปนอนพักผ่อนเช่นเดียวกัน แม่นมทั้งสองเองก็คอยดูแลคุณชายน้อยทั้งสองเป็นอย่างดี หนิงชิงจึงไม่ได้ห่วงอันใดพวกเขานัก สองวันต่อมา ต้าเจียงนำสมุดบัญชีมาให้หนิงชิงหลังจากที่ต้าเจินลูกชายของเขาเดินทางไปตรวจสอบบัญชีที่ร้านสาขาทั้งสองกลับมาเมื่อวานนี้ เขายังนำตั๋วแลกเงินจำนวนนับหลายหมื่นตำลึงกลับมาให้หนิงชิงด้วย ต
หนิงชิง ตอน 148
ข่าวที่หนิงชิงได้รับแต่งตั้งเป็นฮูหยินอันดับหนึ่งดังไปทั่วเมืองหลวงในเวลาไม่นาน มีบรรดาฮูหยินขุนนางมากหน้าหลายตาเข้ามาส่งของขวัญแสดงความยินดีกับหนิงชิงมากมายในช่วงเวลาเกือบสองสัปดาห์ที่นางต้องปั้นยิ้มรับของที่ไม่อยากได้เข้าจวน กระทั่งเหล่าฮูหยินมอบของขวัญครบทุกคนแล้วนั่นแหละ หนิงชิงจึงได้ถอนหายใจได้เสียที นางเบื่อการเข้าสังคมจอมปลอมเช่นนี้ที่สุด หากให้นางต้องไปนั่งดื่มชานินทาชาวบ้านล่ะก็นางคงทำไม่ได้ การได้รับความโปรดปรานใช่ว่าจะมีแต่ข้อดีเสียหน่อย ข้อเสียก็คือจะมีคนมารบกวนเรามากขึ้นเหมือนที่ผ่านมาอย่างไรเล่า อาหารเย็นวันนี้แม่ของเจียงเฉิงได้สอบถามหนิงชิงว่านางรู้สึกอย่างไรที่มีตำแหน่งสูงที่สุดในเหล่าฮูหยินขุนนางแล้ว หนิงชิงได้แต่ยิ้มแหยตอบกลับไป“ท่านแม่เจ้าคะ ข้าไม่เคยคิดหวังที่จะได้รับตำแหน่งนี้มาก่อน ทุกอย่างที่ข้าทำเพื่อเลี้ยงลูกก็เป็นจิตสำนึกของข้าเอง ข้ารู้ว่าฝ่าบ
หนิงชิง ตอน 147
สามวันต่อมา ราชโองการลงโทษจวนอดีตเสนาบดีกรมพิธีการสั่งการให้คนที่กระทำความผิดถูกประหารรวมทั้งบ่าวไพร่ที่ร่วมมือด้วยก็เช่นเดียวกัน ส่วนผู้ที่ไม่เกี่ยวข้องให้เนรเทศไปชายแดนเหนือและห้ามเข้ารับราชการอีกตลอดชีวิต เสนาบดีกรมอาญาน้อมรับราชโองการและแจ้งวันประหารในอีกสามวันถัดไป เพราะพวกเขาต้องคัดคนที่จะถูกเนรเทศออกไปก่อนจึงต้องใช้เวลาสักหน่อยก่อนที่จะแยกออกได้ เจียงเฉิงที่ทำหน้าที่ของตนเองเสร็จแล้วก็กลับไปทำงานที่ค่ายทหารเช่นเคย หนิงชิงยังเคยบอกเจียงเฉิงว่าดีที่ตอนนี้ไม่มีศึกสงคราม ทำให้แคว้นพัฒนาไปได้มาก อีกทั้งนางยังไม่ต้องแยกจากสามีด้วยสี่เดือนต่อมา ฮ่องเต้ที่คิดถึงเหลนชายตัวอ้วนก็มีรับสั่งให้คนในจวนแม่ทัพเข้าเฝ้าเป็นกรณีพิเศษ วันนี้เจียงเฉิงพอได้รับข่าวก็รีบมาจากค่ายทหารแล้วพาทุกคนในครอบครัวเข้าไปในวัง แ
หนิงชิง ตอน 146
ไม่ถึงสามวัน คนที่เจียงเฉิงส่งไปสืบเรื่องราวก็รู้ว่าเป็นฮูหยินกับบุตรสาวของเสนาบดีกรมพิธีการที่ทำเรื่องเช่นนี้จริง ๆ เจียงเฉิงพอรู้ว่าเกี่ยวข้องกับเสนาบดีกรมพิธีการก็ยิ่งแค้นนัก เขาหรือก็ไม่เคยไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องราวที่เสนาบดีกรมพิธีการกระทำมาก่อน ตอนนี้เขากลับกล้ามาแตะเกล็ดย้อนของเขา คนพวกนี้ไม่รู้หรืออย่างไรว่าเขารักภรรยามากจึงได้ทำเช่นนี้ เจียงเฉิงนั่งคิดอยู่พักใหญ่ จากนั้นเขาจึงให้คนของเขาไปหาหลักฐานการทุจริตหรือการทำชั่วต่าง ๆ ที่คนในจวนเสนาบดีเคยทำมาให้หมด ในเมื่อเป็นเสนาบดีดีดีไม่ชอบ เจียงเฉิงก็จะให้เขากลายเป็นนักโทษไปเสียให้สิ้นเรื่องสิ้นราว ถือว่าเป็นการเชือดไก่ให้ลิงดู จะได้ไม่มีใครกล้ามาทำเช่นนี้อีก หลังรับคำสั่งแล้วคนของเจียงเฉิงมากกว่ายี่สิบคนก็แยกกันออกไปตามหาเบาะแสเรื่องของเสนาบดีกรมพิธีการทันที พวกเขารู้ดีว่านายน้อยใจร้อนมากเพียงใด หากพวกเขามัวแต่ชักช้า นายน้อยคงสั่งลงโท
หนิงชิง ตอน 145
คืนนี้หนิงชิงจึงได้นอนหลับอย่างสบายโดยที่สามีไม่ก่อกวนนางจริง ๆ เจียงเฉิงที่ได้แต่กอดภรรยานอน เขาอดหมั่นเขี้ยวคนตัวเล็กไม่ได้ จึงแอบหอมแก้มนางฟอดใหญ่ก่อนจะหลับไปพร้อมกับความอ่อนเพลียเช่นกัน จวนแม่ทัพเลี้ยงดูเด็ก ๆ ได้เกือบห้าเดือนแล้ว ช่วงนี้กลับมีข่าวลือว่าแม่ทัพใหญ่ไปติดพันลูกสาวเสนาบดีกรมพิธีการเสียได้ หนิงชิงไม่รู้ว่าข่าวนี้ใครเป็นคนปล่อย แต่สามีนางน่าจะรู้เรื่องนี้แล้วกระมัง ขนาดนางที่อยู่แต่ในจวนยังรู้เลย เขาที่ไปทำงานทุกวันจะไม่รู้ได้อย่างไร อีกทั้งข่าวลือยังบอกอีกว่าฮ่องเต้สนับสนุนให้แม่ทัพใหญ่มีฮูหยินรองเพื่อจะได้มีทายาทสืบทอดเพิ่มขึ้นอีก ทั้งสัปดาห์มีแต่ข่าวลือเรื่องนี้ ด้านเจียงเฉิงได้แต่โกรธแค้นว่าใครกันเป็นคนปล่อยข่าวบ้า ๆ นี่ออกมา เขาที่ทำงานที่ค่ายทหารงก ๆ จะเอาเวลาที่ไหนไปยุ่งกับหญิงอื่น อีกทั้งเขายังรักภรรยาคนเดียวด้วย จะมีหญิงใดที่เขาชายตามองในเมืองหลวงบ้างเ
หนิงชิง ตอน 144
สัปดาห์ต่อมาหลังจากเจียงเฉิงเริ่มจับทางเจ้าอ้วนน้อยทั้งสองได้แล้วว่าจะนอนตอนไหน แผนการเผด็จศึกภรรยาสุดที่รักก็เริ่มขึ้นทันที คืนนั้นเจียงเฉิงอาบน้ำให้ภรรยาพร้อมกับใส่ชุดให้นางแล้วอุ้มไปที่เตียงทันที หนิงชิงเองก็งงกับสามีตัวดีว่าจะทำอันใด ปกตินางก็เดินไปนอนเองอยู่แล้วหลังเขาใส่เสื้อผ้าให้ แต่วันนี้สามีนางมาแปลก เมื่อถึงเตียงแล้วเจียงเฉิงก็เริ่มปฏิบัติการเล้าโลมภรรยาตัวน้อยทันที หนิงชิงที่กว่าจะตั้งสติได้ก็ตอนที่เสื้อผ้าหลุดลุ่ยหมดแล้ว นางเข้าใจแล้วว่าเหตุใดสามีตัวดีจึงได้ทำตัวแปลก ๆ ที่แท้เขาก็กำลังคิดเรื่องบนเตียงอยู่นั่นเอง หนิงชิงได้แต่กลัวว่าลูกจะตื่นจึงได้บอกเขาทั้งที่นางเองก็พร้อมให้กับสามีที่กำลังเล้าโลมนางอยู่ไม่น้อย เจียงเฉิงกระซิบบอกภรรยาที่รักของเขาว่าลูก ๆ จะยังไม่ตื่นจนกว่าจะอีกหนึ่งชั่วยาม เขาที่จับตาดูลูกมาตลอดหนึ่งสัปดาห์มั่นใจมาก หนิงชิงที่ได้ยินเช่นนั้นได้แต่บ่นสามีในใจว่าเขาถึงกับดูกิจวัตรประจำวันของเจ้าอ้วนน้อยทั้งสอ
หนิงชิง ตอน 143
กว่างานเลี้ยงจะเลิกก็เกือบเย็นแล้ว ครอบครัวเจียงเฉิงกับหนิงชิงพากันส่งแขกร่วมกันที่หน้าจวนจนกระทั่งแขกกลับกันหมดแล้ว หนิงกวานก่อนจะกลับจวนเช่นกันก็มอบของเล่นเอาไว้ให้หลาน ๆ เสียหลายอย่าง พ่อกับแม่ของเจียงเฉิงได้แต่ขอบคุณท่านตาของหลานพวกเขาที่สละเวลาทำของเล่นออกมาเสียมากมาย หนิงกวานได้แต่หัวเราะและบอกว่าพวกเขาเป็นหลานชายตัวอ้วนที่พวกเขามี หากมีสิ่งใดดี ๆ เขาก็อยากมอบให้หลาน ๆ มากกว่าที่จะให้กับคนอื่น หลังจากร่ำลากันได้สักพักพวกหนิงกวานก็ขึ้นรถม้าจากไป ตอนนี้จวนแม่ทัพกลับมาเงียบสงบดังเดิมแล้ว บ่าวไพร่เองต่างก็ช่วยกันเก็บข้าวของเพื่อให้บริเวณงานเลี้ยงสะอาดสะอ้านเหมือนก่อนที่จะจัดงาน พ่อกับแม่ของเจียงเฉิงที่เหนื่อยมาทั้งวันต่างชวนกันไปพักผ่อน วันนี้พวกเขาเสียเรี่ยวแรงไปมากจริง ๆ เอาไว้พรุ่งนี้พวกเขาค่อยไปเล่นกับหลาน ๆ ก็ยังไม่สาย อย่างไรหลานของพวกเขาก็อยู่ด้วยกันที่จวนอยู่แล้วด้วย ฟากฝ
หนิงชิง ตอน 142
สิ่งของสำหรับเลือกในครั้งนี้มีทั้งอุปกรณ์การช่างที่หนิงชิงเป็นคนวาง ตำราที่ฮ่องเต้ให้ขันทีวางลงไป ก้อนเงินที่ฮองเฮาประทาน ส่วนของไทเฮานั้นเป็นกุญแจอายุยืนที่นางสั่งร้านเครื่องประดับทำขึ้นมา สิ่งของอื่น ๆ ก็ยังมีของเล่นที่หนิงกวานทำมา มีดไม้แกะสลักก็ยังมี ไหนจะดาบของเล่นที่เจียงเฉิงเป็นคนวางอีกเล่า ยังไม่รวมสิ่งของอื่น ๆ อีกนับสิบอย่างที่มีคนมาวางเอาไว้ให้คุณชายน้อยทั้งสองเลือกอีก เมื่อถึงเวลาเลือกของแล้ว หนิงชิงกับเจียงเฉิงก็วางลูกลงบนกองสิ่งของแล้วให้พวกเขาเลือกมาสักหนึ่งอย่าง ด้านโหย่วเฉียงและคงหมิงได้แต่มองกันตาปริบ ๆ พวกเขารู้เพียงว่าอยากได้สิ่งของมาเล่นเท่านั้น จึงทำให้ทั้งคู่คลานต้วมเตี้ยมวน ๆ หาดูว่าจะเอาสิ่งใดมาเล่นดี โหย่วเฉียงที่เห็นดาบของเล่นก็ชอบใจ เขาเลือกดาบและตำราโดยนำดาบมาฟันตำราเล่นเสียอย่างนั้น การกระทำของเขาทำเอาแขกทั้งหลายมีแต่เสียงหัวเราะเอ็นดูเด็กน้อยกันทั้งนั้น ส่วนคงหมิงนั้นเลือกก้อนเงินและอุปกรณ์แปลก ๆ ของหนิงชิง &nb
