MasukShare
บทที่ 134
Bab terkait
สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ บทที่ 135
มีภาพหลักฐาน ภาพกู้ว่างเชินที่โยนเธอขึ้นรถนั้นชัดเจนเป็นพิเศษ ไม่นานภายในห้องตรวจก็วุ่นวายสวีฮุ่ยเป็นคนแรกที่พูดขึ้นว่า “โอ้ สื่อนี่ก็ถ่ายรูปทุกอย่างจริง ๆ สามีภรรยาแค่สวีทหวานกัน ไม่เห็นจะมีอะไรเลย!”“ประธานกู้เหมาะสมกับหมอฉู่ที่สุด ไม่ว่าจะเป็นรูปร่างหรือว่าหน้าตา” หมออีกคนก็พูดขึ้นพร้อมรอยยิ้มใคร ๆ ก็บอกว่าพวกเธอเหมาะสมกันมีเพียงลู่เจียวที่เห็นรูปชุดนี้ตั้งแต่เมื่อคืนนี้เท่านั้นที่ยิ้มไม่ออก สีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความเย็นชาเมื่อคืนเธอโยนตัวเองเข้าไปในอ้อมแขนของเขา และแทบจะเปลื้องผ้าให้กู้ว่างเชินนอนกับเธอด้วยซ้ำ แต่!แต่กู้ว่างเชินกลับโยนเธอลงในอ่างอาบน้ำเย็น และจากไปโดยไม่หันกลับมามอง!เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ลู่เจียวก็อดไม่ได้ที่จะหน้าแดง เธอทำถึงขนาดนี้แล้วแต่กู้ว่างเชินก็ยังไม่ยอมแตะต้องเธอ หากเรื่องนี้แพร่ออกไป คนรอบข้างจะไม่หัวเราะจนฟันหลุดเลยเหรอ?โดยเฉพาะฉู่เหมียน หากรู้ว่าเธอถวายตัวให้กับกู้ว่างเชินแต่เขาก็ยังไม่แตะต้องเธอ ฉู่เหมียนจะหัวเราะเยาะเธอได้ยังไง!“ฉู่เหมียน มาตรวจสอบกับฉันหน่อย” จู่ ๆ ชูหลานก็เรียกฉู่เหมียนไปฉู่เหมียนพยักหน้าและเดินตามเธอออกไปลู่เ
สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ บทที่ 136
เมื่อชูหลานออกมาจากวอร์ด เธอพบว่าฉู่เหมียนดูไม่ค่อยปกติ จึงกระแอมไอเบา ๆ แล้วเอ่ยว่า “ฉู่เหมียน?”ฉู่เหมียนชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะมองไปที่ดวงตาของชูหลานที่มองมายังเธอด้วยความแปลกใจฉู่เหมียน “...” เธอก้มศีรษะลงเงียบ ๆ และมองดูท่าทางของตัวเอง มันแปลกมากฉู่เหมียนยุ่งตลอดเช้า ไม่มีแม้แต่เวลาให้นั่งพักผ่อนจนถึงเที่ยงเธอหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วเปิดระบบแฮ็กเกอร์ ม้าโทรจันของเธอถูกถอดรหัสสำเร็จแล้วจริง ๆ งั้นเหรอ!ฉู่เหมียนค้นหาบริษัทตระกูลกู้ทันที ซึ่งก็เปิดทำการตามปกติแล้วแฮกเกอร์คนนี้เป็นใครกัน ฝีมือไม่เลวเลยขณะที่ฉู่เหมียนกำลังคิดว่าจะทำอย่างไรต่อไปโม่อี้ก็ส่งข้อความมาหาเธอ : หัวหน้า ฐาน M ถูกแฮกเกอร์โจมตีแล้ว เป็นฝีมือของคนของกู้ว่างเชิน ฉู่เหมียนกำลังจะดื่มน้ำ เมื่อเห็นข้อความนี้เธอก็แทกสำลักน้ำออกมาเต็มปากอะไรนะ?! โม่อี้ : แถมยังทิ้งประโยคหนึ่งไว้ด้วยว่า…ก็ไม่เห็นจะเท่าไหร่ฉู่เหมียน : โอ้ ผยองขนาดนั้นเลย? นี่มันเท่ากับยั่วยุเราไม่ใช่เหรอ?โม่อี้: ฉันตรวจสอบแล้ว ชื่อรหัสของคนนี้คือ : เสี่ยวตู๋ เป็นแฮ็กเกอร์ส่วนตัวของกู้ว่างเชิน ระบบความปลอดภัยของบริษัทตระกูลกู้ทั้งห
สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ บทที่ 137
โต๊ะอาหาร คุณหญิงมองทั้งสองด้วยรอยยิ้มแล้วถามว่า “ช่วงนี้พวกเธอทั้งสองเป็นยังไงกันบ้าง?”“ก็ดีครับ” กู้ว่างเชินตอบฉู่เหมียนยุ่งอยู่กับการกิน จริง ๆ แล้ว หญิงชรารู้ดีว่าพวกเขาเป็นยังไง “อืม ก็ดีจริง ๆ นั่นแหละ ย่าเห็นข่าวแล้ว” หลินไห่เม่ยยิ้มแล้วพูดต่อว่า “ไอ้หยา ทำเอาย่าหน้าแดงไปด้วย!”การเคลื่อนไหวของฉู่เหมียนหยุดชะงัก จะต้องรู้สึกอย่างไรที่รูปถ่ายของพวกเขาถูกพวกผู้ใหญ่เห็น?ตอนนี้เธออยากหามุมมุดในที่ที่ไม่มีคนนี่มันต่างจากการประหารชีวิตในที่สาธารณะตรงไหนกัน?หลินไห่เม่ยคีบอาหารให้ฉู่เหมียน และถามด้วยรอยยิ้ม “เหมียนเหมียน ในเมื่อช่วงนี้ความสัมพันธ์ของเธอกับอาเชินมีความมั่นคงแล้ว เธอวางแผนที่จะมีลูกเมื่อไหร่กันล่ะ?”เมื่อจบประโยค ฉู่เหมียนก็แทบสำลักเธอไปสองสามครั้งกู้ว่างเชินยื่นทิชชู่ให้แล้วไม่ลืมที่จะช่วยตบหลังเธอ สีหน้าเขาก็ดูทำอะไรไม่ถูกเช่นกันหลินไห่เม่ยมองไปที่ทั้งสองคน รอยยิ้มในดวงตาของเธอเริ่มเพิ่มมากขึ้น และอดไม่ได้ที่จะแสดงออก : ติดคอซะแล้วฉู่เหมียนส่งสายตาให้กู้ว่างเชิน บอกให้เขาตอบคำถามนี้กู้ว่างเชินขมวดคิ้ว เขาไม่เคยรับมือกับคุณย่าได้เลย และฉู่เหมียนก็
สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ บทที่ 138
คำว่า “คุณเป็นแขก” ลิขิตให้ลู่เจียวไม่สามารถเข้าสู่ตระกูลกู้ได้ในชีวิตนี้ ใบหน้าของลู่เจียวมืดหม่นลงทันทีฉู่เหมียนยิ้มเล็กน้อย และทานอาหารต่อไปอย่างสบายใจมีคุณย่าคอยปกป้องเธอ เธอก็ไม่จำเป็นต้องจัดการกับลู่เจียวเอง“คุณหนูลู่ ยังไม่ได้กินข้าวใช่ไหม? มานั่งด้วยกันสิ” คุณหญิงกวักมือเรียกลู่เจียวลู่เจียวรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยที่คุณหญิงยอมให้เธอทานอาหารเย็นด้วยแน่นอนว่าเธอไม่ปฏิเสธ เธอจะไม่พลาดโอกาสที่จะได้เอาใจคุณหญิง แม้ว่าจะมีฉู่เหมียนอยู่ที่โต๊ะอาหารด้วยก็ตามจู่ ๆ บรรยากาศที่โต๊ะอาหารก็แปลกไป ฉู่เหมียนกำลังจะคีบกุ้ง แต่พบว่าลู่เจียวก็จะคีบเช่นกัน ฉู่เหมียนดึงตะเกียบของตัวเองกลับ ลู่เจียวยิ้มเล็กน้อยและดึงตะเกียบของตัวเองกลับไปเช่นกัน ลู่เจียวมองไปที่กู้ว่างเชินอย่างระมัดระวัง ราวกับว่ากำลังรอให้กู้ว่างเชินปอกเปลือกกุ้งให้เธอดวงตาของหลินไห่เม่ยหรี่ลงชั่วขณะ เธอมองทะลุความคิดของลู่เจียว จากนั้นจึงคีบกุ้งใส่ลงในชามของกู้ว่างเชินอย่างเด็ดขาดแล้วพูดว่า “อาเชิน ไม่เห็นเหรอว่าภรรยาของเธออยากกินกุ้ง? ทำไมถึงยังไม่ปอกให้เธออีก!”ฉู่เหมียนเงยหน้าขึ้นและสบตาเข้ากับดวงตาสีเข้
สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ บทที่ 139
“คุณย่า พอเถอะครับ!”กู้ว่างเชินยืนขึ้น เสียงของเขาเย็นชาและดุดัน ทำเอาหลายคนบนโต๊ะถึงกับตกใจหลินไห่เม่ยจ้องมองเขา “ทำไม? เธอจะพูดแทนสุนัขจิ้งจอกตัวน้อยคนนี้หรือไง?”“คุณย่าไม่จำเป็นต้องพูดจารุนแรงขนาดนั้น” กู้ว่างเชินลดเสียงลง และพยายามสื่อสารกับหลินไห่เม่ยอย่างใจเย็นหลินไห่เม่ยหรี่ตาลงและพูดด้วยท่าทีแข็งกร้าว “ฉันยังพูดแรงได้มากกว่านี้อีก อยากฟังไหม?”“คุณย่า!” กู้ว่างเชินขมวดคิ้ว เห็นได้ชัดว่าหมดความอดทนหลินไห่เม่ยตบโต๊ะและยืนขึ้น เธอเตือนกู้ว่างเชิน “กู้ว่างเชิน แกจงเอาจำไว้ ว่าแกเป็นผู้ชายที่มีภรรยาแล้ว!”“แต่ผมกับฉู่เหมียนไม่ได้รักกัน” กู้ว่างเชินขมวดคิ้ว เขาไม่อยากพูดเรื่องแบบนี้ต่อหน้าฉู่เหมียนฉู่เหมียนไม่แปลกใจกับคำตอบของกู้ว่างเชิน สีหน้าของเธอยังคงสงบนิ่งหลินไห่เม่ยไม่สนใจว่าพวกเขาจะรักกันหรือเปล่า เธอชี้ไปที่ลู่เจียว พลางจ้องไปที่กู้ว่างเชินแล้วพูดอย่างเย็นชา “ถ้าแกอยากแต่งกับผู้หญิงคนนี้ ก็รอจนกว่าฉันจะตาย!”กู้ว่างเชินและหลินไห่เม่ยมองหน้ากันกู้ว่างเชินไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าลู่เจียวทำอะไร ตระกูลกู้ถึงได้ปฏิเสธเธอแบบนี้ลู่เจียวดึงแขนเสื้อกู้ว่านเชินพลางสะอื
สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ บทที่ 140
เธอเองก็แค่รักกู้ว่างเชิน และอยากอยู่กับกู้ว่างเชินเท่านั้น เธอทำอะไรผิดกัน?สามปีนี้...มันหนักหนาเกินไปเธอฟังกู้ว่างเชินปลอบใจลู่เจียว น้ำเสียงของเขาที่นุ่มนวลมากขึ้นเรื่อย ๆ เป็นเหมือนเข็มที่ทิ่มแทงหัวใจฉู่เหมียนเธอหันศีรษะไปมองกู้ว่างเชินหลายครั้งเขาอ่อนโยนมากจนฉู่เหมียนรู้สึกเหมือนว่านี่ไม่ใช่ความจริงฉู่เหมียนลดสายตาลงและอดไม่ได้ที่จะยิ้มอย่างขมขื่น กู้ว่างเชิน ฉันยังอยู่ในรถนะ…ขณะที่รถขับเข้าไปในเมือง ฉู่เหมียนก็พูดขึ้นว่า “จอดข้างหน้านี่แหละ ฉันจะนั่งแท็กซี่กลับไปเอง”เขามองฉู่เหมียน เธอปลดเข็มขัดนิรภัยแล้ว “ขอบคุณที่พาฉันกลับเข้ามา”“ผมจะไปส่งที่บ้าน” เสียงของเขาเบาลงฉู่เหมียนส่ายหัว “ไม่เป็นไร”การอยู่ต่อแม้เพียงวินาทีเดียว มันทำให้เธอรู้สึกหายใจไม่ออกรถจอดที่ข้างถนน ฉู่เหมียนเปิดประตูเพื่อลงจากรถ ก่อนจะได้ยินเขาตะโกนเรียกเธอ “ฉู่เหมียน”“หืม” ฉู่เหมียนเงยหน้าขึ้นมองเขา น้ำเสียงของเธอสงบนิ่ง แต่ในใจกลับเต็มไปด้วยพายุที่กำลังปะทุ“ฉันขอโทษ” เสียงของชายคนนั้นต่ำและแหบแห้งขนตาของฉู่เหมียนสั่นไหว หลังจากได้ยินคำว่า “ฉันขอโทษ” ของกู้ว่างเชิน เลือดในตัวของเธอก็พ
สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ บทที่ 141
พนักงานขมวดคิ้วและมองฉู่เหมียนด้วยความไม่เชื่อในสายตา และถามขึ้นว่า “เธอกำลังฝันอยู่หรือไง?”นี่เป็นครั้งแรกที่ฉู่เหมียนถูกถามแบบนี้“เหอะ ยังไม่ทันได้นอนก็ฝันซะแล้ว อยู่ก่อนนอน เหมาหมดงั้นเหรอ?” ข่ายลี่ก็รู้สึกว่ามันตลก เธอมองไปรอบ ๆ ก่อนจะถอนหายใจอีกครั้ง “แค่คำนวณคร่าว ๆ หากจะซื้อหมดทั้งร้านก็คงต้องใช้เงินหลายร้อยล้าน”ข่ายลี่เบ้ปากและมองฉู่เหมียนอีกครั้ง คนจนคนนี้ แม้แต่เศษสตางค์ก็คงแทบไม่มี แต่กลับผยองบอกว่าจะเหมาหมดทั้งร้าน? เหอะ!ข่ายลี่กลอกตา กอดอก แล้วพูดจาประชดประชัน “น้ำเข้าสมองหรือเปล่า จะออกไปสลัดข้างนอกหน่อยไหม?”พนักงานปลอบใจข่ายลี่และพูดว่า “คุณข่ายลี่ กรุณาไปรอที่ห้องวีไอพีก่อนนะคะ ฉันจะขับไล่เธอออกไป แล้วจะเอาผลิตภัณฑ์ใหม่ของร้านของเราไปให้คุณทันที!”“ตกลง” ข่ายลี่พยักหน้าและมองฉู่เหมียนด้วยสายตาดูถูกยัยคนยากจน ทำมาเป็นเสแสร้งเป็นคุณหนู?หากเธอสามารถซื้อทั้งร้านได้จริง เธอข่ายลี่จะเขียนชื่อกลับกันให้ดู!ขณะที่ข่ายลี่กำลังจะพักผ่อน ฉู่เหมียนก็หยิบการ์ดสีดำในกระเป๋าสตางค์ออกมาตรงหน้าพวกเธอ การ์ดสีดำเรืองแสงสีทองภายใต้แสงไฟ และเธอก็ถามขึ้นอย่างเย็นชา “พอไหม
สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ บทที่ 142
ข่ายลี่ตัวแข็งทื่อ ดวงตาของฉู่เหมียนคมชัดจนเธอตัวสั่น และรู้สึกผิดขึ้นมาโดยไม่มีเหตุผลฉู่เหมียนยิ้ม น้ำเสียงยังคงสงบนิ่ง ดูเหมือนไร้อารมณ์ “ส่วนคุณผู้หญิงคนนี้ดูเหมาะกับร้านประเภทนี้มากเลยทีเดียว หวังว่าในอนาคตคุณจะมาบ่อย ๆ นะ”คอของข่ายลี่กระชับ ฉู่เหมียนหมายถึงอะไร เธอเหมาะกับร้านค้าระดับล่างแบบนี้งั้นเหรอ? นี่เธอกำลังเยาะเย้ยเธอไม่ใช่หรือไง?ฉู่เหมียนสถบอย่างเย็นชาและเดินออกไปโดยไม่หันกลับมามองข้างนอกฝนตกหนักมากกว่าเดิมฉู่เหมียนเงยหน้าขึ้นมอง หยาดฝนเย็น ๆ ก็ตกลงมากระทบบนใบหน้าของเธอ ลมหนาวทำให้ฉู่เหมียนตื่นตัวเป็นพิเศษฉู่เหมียนรู้สึกหงุดหงิดในใจเธอยกมือขึ้นกำลังจะปิดหน้ารีบฝ่าสายฝนไป แต่ทันใดนั้นร่มสีดำก็ปรากฏขึ้นเหนือหัวของเธอฉู่เหมียนชะงักและหยุดก้าวไปข้างหน้าเธอหันศีรษะมองขึ้นไปตามร่ม ตรงหน้าเธอคือผู้ชายที่ดูสุภาพ เย็นชา และนิ่งสงบฉู่เหมียนจำเขาได้ เขาคือลู่อี้ พี่ชายคนโตของลู่เจียวทายาทของตระกูลลู่ อายุเพียง 26 ปี และเขาก็กลายเป็นคมมีดในโลกธุรกิจไปแล้วเขามีหน้าตาหล่อเหลา โสด และเป็นชนชั้นสูง เขาเด็ดเดี่ยว และทำตัวไม่เหมือนใครเขาให้ความสำคัญกับลู่เจียวมาก
Bab terbaru
สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ บทที่ 295
ฉู่เหมียนไปที่ฐาน M ในทันที เธอต้องการรู้ให้ได้เดี๋ยวนี้ว่าใครเป็นคนปล่อยข่าวเรื่องลู่เจียวเธอทนไม่ได้กับความอับอาย แม้แต่นิดเดียวก็ทนไม่ได้!โม่อี้กำลังตรวจสอบกล้องวงจรปิดของโรงพยาบาล เขาตรวจสอบทุกมุมแล้ว แต่ก็หาคนที่เข้าไปในห้องทำงานของผู้อำนวยการไม่พบ“ดูกล้องวงจรปิดตรงหน้าต่างซิ” ฉู่เหมียนสั่งโม่อี้เสียงเย็นโม่อี้หันไป ก็เห็นฉู่เหมียนยืนอยู่ข้างหลังเขา “หัวหน้า มาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย?”“เมื่อกี้” ฉู่เหมียนพูดเสียงแข็ง ชัดเจนว่ากำลังโกรธ คำสองคำนั้นเหมือนเค้นผ่านไรฟันออกมาโม่อี้กำลังตรวจสอบอย่างตั้งใจมาก จนไม่ได้สังเกตเห็นว่าเธอมาโม่อี้ร้อง “อืม” เสียงหนึ่ง รีบเปลี่ยนภาพกล้องวงจรปิดไม่ลืมเหลือบมองฉู่เหมียนอย่างระมัดระวังดูตรงหน้าต่าง… เดี๋ยวนะ“หน้าต่างโรงพยาบาลเหรอ?” โม่อี้เหยียดยิ้ม ดูเหมือนจะไม่เชื่อ “หัวหน้า นั่นมันชั้นที่สามสิบกว่านะ คนคนนั้นจะเข้ามาทางหน้าต่างเพื่อแจ้งเบาะแสเรื่องลู่เจียวเหรอ? บ้าไปแล้ว!”แล้วก็ไม่มีที่ให้เข้าไปด้วยนี่นา?“นอกหน้าต่างห้องทำงานของหลินเฉิงชุยมีระเบียง พอจะเข้าไปได้” ฉู่เหมียนคลายความสงสัยของเขาโม่อี้รีบตรวจสอบกล้องวงจรปิดในห
สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ บทที่ 294
“ฉันไม่ได้แจ้งเบาะแสเกี่ยวกับน้องสาวคุณ เราไม่มีอะไรต้องคุยกัน” ฉู่เหมียนไม่อยากติดต่อกับคนตระกูลลู่“คุณฉู่ ผมไม่ได้มีเจตนาไม่ดี” ลู่อี้อธิบายฉู่เหมียนเงียบไปสามวินาที ก่อนจะเดินไปที่รถ “คุยกันตรงนี้แหละ”ลู่อี้คิดอยู่ครู่หนึ่ง ก็ได้“ฉู่เหมียน ผมรู้ว่าคุณไม่ได้ขัดสนเรื่องเงิน แต่บัตรใบนี้มีมูลค่าสองล้าน” ลู่อี้ยื่นบัตรเครดิตมาให้ฉู่เหมียนตกใจเมื่อเห็นบัตรเครดิตใบนี้เขาหมายความว่ายังไง?“ขอให้คุณใจดีกับน้องสาวผมด้วย” เขาจ้องฉู่เหมียน นัยยะคือ เรื่องนี้เป็นฝีมือคุณ รับเงินสองล้านนี้ไป แล้วจบเรื่องไปซะฉู่เหมียนหัวเราะเขาคิดจะใช้เงินฟาดหัวเธอ นี่ไม่ใช่การดูถูกเธอหรอกเหรอ?“คิดว่าเงินแค่สองล้านจะเปลี่ยนทัศนคติของฉันที่มีต่อน้องสาวคุณได้เหรอ?” ฉู่เหมียนหยิบบัตรเครดิตขึ้น พลางจ้องมองลู่อี้อย่างเยาะเย้ย “ฉันจ่ายให้คุณสองล้าน หวังว่าคุณจะไม่มาปรากฏตัวต่อหน้าฉันอีก เป็นคุณจะรู้สึกยังไง?”“ฉู่เหมียน คุณไม่ยุติธรรมเลย! กล้าทำก็ต้องกล้ารับสิ!” ลู่อี้ขมวดคิ้ว คิดว่าฉู่เหมียนไม่เข้าใจเหตุผล“ฝ่ายที่ไม่ยุติธรรมคือตระกูลลู่ของคุณต่างหาก!” ฉู่เหมียนโยนบัตรเครดิตใส่ลู่อี้พวกเขาทั้งคร
สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ บทที่ 293
ชูหลานคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วส่ายหัว เธอพูดว่า “ไม่มีเลย ตอนนั้นเลิกงานพอดี ฉันเลยเอาเอกสารมาให้ผู้อำนวยการ”ฉู่เหมียนเงียบไปสองสามนาที เธอมองวิดีโอในโทรศัพท์ สักพักก็คิดอะไรไม่ออก “ค่ะ”ถ้าไม่ใช่ชูหลานที่เอาเข้ามา งั้นจดหมายร้องเรียนที่ไม่ระบุชื่อนี่บินเข้ามาเองงั้นเหรอ?ไม่ไกลนัก หม่าจือหยางเดินเข้ามา เขามีสมุดประวัติการรักษาสองเล่มในมือ พูดพลางเดินเข้ามา “คุณหมอชู พรุ่งนี้ผมขอลาพักร้อนนะครับ”ชูหลานเหลือบมองหม่าจือหยาง หม่าจือหยางยื่นใบลาพักร้อนให้ชูหลาน“ค่ะ” ชูหลานตอบรับหม่าจือหยางมองฉู่เหมียน แล้วเลิกคิ้ว ก่อนจะหันหลังเดินจากไปฉู่เหมียนสังเกตเห็นใบลาพักร้อนในมือของชูหลาน นั่นเป็นลายมือของหม่าจือหยางแน่นอน“ลายมือรองผู้อำนวยการหม่า สวยดีนะคะ” ฉู่เหมียนพูด“ค่ะ ลายมือรองผู้อำนวยการหม่าอ่านง่ายดี หนักแน่นด้วย” ชูหลานเก็บใบลาพักร้อนไว้ฉู่เหมียนเหลือบมองอีกสองสามครั้ง แล้วก็ไปทำงานต่อแผนกฉุกเฉิน ฉู่เหมียนไปส่งเอกสาร กำลังจะจากไปก็ได้ยินเสียงคนเรียก “คุณหมอฉู่ มารับคนไข้เหรอคะ?”ฉู่เหมียนงง อะไรนะ?“มีคนไข้ของแผนกคุณอยู่ที่นี่พอดี อย่าลืมไปรับนะคะ” พยาบาลสาวเตือนฉู่เหมี
สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ บทที่ 292
ฉู่เหมียน “…” ก็เธอไม่ใช่เหรอ?“ตำแหน่งของใครมีความขัดแย้งกับลู่เจียวมากที่สุด?”ฉู่เหมียน “…”แผนกศัลยกรรมหัวใจมีหมอสองคน ถ้าตำแหน่งเดียวกัน ก็คงเป็นฉันสินะฉู่เหมียน “คุณหมอหลิน อย่าเอาแต่วิเคราะห์เลยค่ะ” ขืนยังวิเคราะห์ต่อไป เดี๋ยวจะถูกตัดสินว่ามีความผิดเอาเสียเองทุกอย่างชี้ไปที่เธอ ยากจะแก้ตัวจริง ๆฉู่เหมียนเท้ามือลงบนโต๊ะ ถอนหายใจอย่างหนักหน่วง “ขนาดวันหยุดสุดสัปดาห์ฉันยังนอนไม่หลับเลย”“งั้น… คุณพักร้อนสักสองสามวันไหมครับ?” หลินเฮิงชุยถามความเห็นของฉู่เหมียนอย่างระมัดระวังฉู่เหมียนตกใจ ทำไมล่ะ? ทำอย่างนั้นก็เหมือนกับตัวเองมีความผิดน่ะสิ!เธอไม่ทำอย่างนั้นหรอก ไม่เพียงแต่จะไม่พักร้อน แต่ยังจะปรากฏตัวต่อหน้าทุกคนอย่างองอาจทุกวันอีกด้วยจดหมายแจ้งเบาะแสฉบับนี้ “จริง ๆ แล้ว คุณไม่ได้เป็นคนเขียนใช่ไหม?”หลินเฮิงชุยเองก็เริ่มสงสัยแล้วฉู่เหมียน “…” ฉู่เหมียนเริ่มปวดหัว“ฉันไปดูที่ห้องควบคุมกล้องวงจรปิดดีกว่า” ฉู่เหมียนยิ้มขณะที่กำลังพูด ประตูห้องทำงานก็ถูกเคาะ เป็นพนักงานผู้รับผิดชอบเรื่องนี้“ผลการตรวจสอบกล้องวงจรปิดออกแล้วเหรอครับ?” หลินเฮิงชุยสวมแว่น รู้สึกว่ามีหว
สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ บทที่ 291
ขณะที่ฉู่เหมียนกำลังคิดไม่ตกว่าจะพูดอย่างไร เสียงแตกของแจกันที่ตกพื้นในห้องผู้ป่วยก็ดังขึ้น“กรี๊ดดด!”เสียงกรีดร้องของหญิงสาวดังแว่วแทรกเข้ามาในหูกู้ว่างเชินรีบเปิดประตูห้องผู้ป่วยเข้าไปทันที พบว่าผลไม้ถูกโยนมาตกอยู่ที่เท้าของเขากู้ว่างเชินเดินเข้าไปข้างใน ลู่เจียวกำลังนั่งอยู่บนเตียง ผมยุ่งเหยิง ดวงตาแดงก่ำ ดูเหมือนจะใกล้ถึงขีดสุดของความอดทนเมื่อลู่เจียวเห็นกู้ว่างเชิน เธอก็ร้องไห้จนพูดไม่ออก จบแล้ว จบสิ้นแล้วจริง ๆกู้ว่างเชินไม่ยอมรับตัวตนของเธอ ตอนนี้อาชีพที่เธอภาคภูมิใจที่สุดก็หายวับไปแล้ว!เธอจะทำอย่างไรดี?กู้ว่างเชินขมวดคิ้ว ลู่เจียวดูโทรมลงทุกวัน ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป เธอต้องมีปัญหาแน่ กู้ว่างเชินเก็บของที่ตกอยู่บนพื้น ลู่เจียวก็โยนลงไปอีกกู้ว่างเชินไม่พูดอะไร แค่คอย ๆ เก็บขึ้นมาวางไว้บนโต๊ะข้างเตียงซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนกระทั่งลู่เจียวเหนื่อยที่จะโยน เธอหยุดโยนแล้วเอาแต่ร้องไห้กู้ว่างเชินรู้สึกอึดอัดใจ เดินเข้าไปลูบหัวลู่เจียวเพื่อปลอบโยน เมื่อเห็นเช่นนั้น ลู่เจียวก็ร้องไห้หนักกว่าเดิมเธอลุกขึ้นคุกเข่าแล้วโอบกอดกู้ว่างเชินไว้ ดูเหมือนว่ามีเพียงกู้ว่างเชินเท่
สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ บทที่ 290
ฉู่เหมียนตกใจ ร้ายแรงขนาดนั้นเลยเหรอ? ถึงกับต้องฉีดยา!“ใช่ค่ะ ตอนนี้คุณกู้กำลังรออยู่หน้าห้อง เป็นห่วงเจียวเจียวมาก” ซางหานถอนหายใจพอพูดถึงเรื่องนี้ ทุกคนต่างก็คิดว่าฉู่เหมียนแพ้แบบไม่ยุติธรรม!ทุกอย่างของฉู่เหมียนดีกว่าลู่เจียว แต่กลับแพ้ในเรื่องของกู้ว่างเชินฉู่เหมียนกัดริมฝีปาก ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แล้วลุกขึ้น “ฉันจะไปดูหน่อย”“อย่าไปเลยค่ะ ถ้าเจียวเจียวตื่นขึ้นมา ไม่รู้ว่าเธอจะด่าคุณยังไงบ้าง พยาบาลบอกว่าตอนที่เธอกำลังใจเสีย เธอพูดว่า...” พูดมาถึงตรงนี้ ซางหานก็เงียบไปฉู่เหมียนไม่เข้าใจ พูดว่าอะไรล่ะ?ซางหานเกาหัว ดูเหมือนไม่อยากจะเล่าต่อฉู่เหมียนยิ้ม “พูดมาเถอะ ไม่เป็นไรหรอก”คำพูดที่ออกมาจากปากของลู่เจียวเจียว โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมันเกี่ยวกับเธอ…ฉู่เหมียน คงไม่ใช่เรื่องดีแน่“ลู่เจียวบอกว่า เธอจะฆ่าคุณซะ...” ซางหานพูดฉู่เหมียนเม้มปาก เป็นอย่างที่คิดไว้จริงด้วย“เพราะงั้นคุณหมอฉู่ ตอนนี้คุณต้องระวังตัวตอนอยู่ในโรงพยาบาลนะคะ เพราะทุกคนต่างก็คิดว่าคุณเป็นคนแอบเขียนจดหมายร้องเรียน” ซางหานเตือนฉู่เหมียนฉู่เหมียนพยักหน้า ลูบหัวซางหาน “ได้ พี่รู้แล้ว ไปทำงานเถอะ!”“
สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ บทที่ 289
ร่างกายของฉู่เหมียนเบี่ยงหลบทัน ทำให้มือของหลิ่วอิงพลาดเป้าหลิ่วอิงขมวดคิ้ว “แกยังกล้าหลบอีกเหรอ?”“พ่อแม่ฉันยังไม่เคยกล้าตีฉันเลยสักครั้ง คุณเป็นใครกันถึงมาทำแบบนี้?” ฉู่เหมียนถามหลิ่วอิงอย่างท้าทายหลิ่วอิงอึ้งไปชั่วขณะ เธอจ้องฉู่เหมียนด้วยความโกรธจนแทบจะระเบิดออกมา“ถ้าฉันมีลูกสาวอย่างแก ฉันจะ...” หลิ่วอิงชี้ไปที่ฉู่เหมียน ร่างกายสั่นเทาด้วยความโกรธฉู่เหมียนยิ้ม “โชคดีที่ฉันไม่ใช่ลูกสาวของคุณ และคุณก็ไม่มีลูกอย่างฉัน”พูดตามตรง ถ้าเธอมีแม่แบบหลิ่วอิง เธอก็อยากจะกระโดดตึกตายเสียให้รู้แล้วรู้รอด!“นี่แก! นังตัวแสบ!” หลิ่วอิงโมโหจนสติแตกลู่อี้ที่เฝ้าสังเกตการณ์อยู่เงียบ ๆ อดรู้สึกไม่ได้ว่าฉู่เหมียนกับแม่ของเขาไม่เพียงแต่หน้าตาคล้ายกันแต่กระทั่งนิสัยที่ดื้อรั้นก้าวร้าวก็เหมือนกันอย่างน่าประหลาดลู่อี้กลืนน้ำลายลงคอ แล้วก็เห็นฉู่เหมียนเดินจากไปโดยไม่แม้แต่จะหันกลับมาหลิ่วอิงที่โกรธจนหน้ามืดก็หันหลังกลับมุ่งหน้าสู่ห้องประชุมทันที เห็นว่าทั้งสองคนดูเหมือนจะเจรจาเข้าใจกันเป็นอย่างดีลู่อี้อดไม่ได้ที่จะดึงแขนหลิ่วอิงไว้ แล้วถามขึ้นมาอย่างไม่ทันตั้งตัว “แม่ครับ แม่ไม่คิดว่า เ
สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ บทที่ 288
ปัญหาอยู่ที่ว่าใครเป็นคนปล่อยข่าวนี้ นี่มันทำลายอนาคตของลู่เจียวชัด ๆ“งั้นบอกมาสิ ถ้าไม่ใช่เธอ แล้วจะเป็นใคร?” หลิ่วอิงหน้าแดงก่ำด้วยความโกรธ สำหรับแม่คนหนึ่ง อนาคตของลูกสาวถูกทำลาย มันเจ็บปวดกว่าการตายเสียอีก เธอรู้สึกผิดที่ปกป้องลู่เจียวไม่ได้ รู้สึกว่าในเมื่อลู่เจียวทุกข์ เธอก็ทุกข์เหมือนกัน…“ใครจะไปรู้ว่าลูกสาวคุณเมาแล้วพูดอะไรออกมาบ้าง สรุปแล้ว…” ฉู่เหมียนเดินไปหาหลินเฮิงชุย เธอยกจดหมายไม่เปิดเผยตัวตนขึ้นมาดู “คุณหมอคะ ฉันมาเพื่อชี้แจงว่าจดหมายฉบับนี้ไม่ใช่ฉันที่เป็นคนเขียน”“ถ้าคุณหมอจะสอบสวน ฉันจะให้ความร่วมมืออย่างเต็มที่” ฉู่เหมียนไม่กลัว เธอไม่ได้เขียน ก็คือไม่ใช่เธอเขียน เธอเกลียดลู่เจียวมาก แต่ตลอดหลายปีที่ผ่านมา เธอไม่เคยคิดจะทำร้ายลู่เจียว ใช่ว่าเธอไม่สู้คน เพราะเธอสู้ได้มากกว่าใคร แต่เพราะลู่เจียวเป็นคนที่กู้ว่างเชินรัก เธอจึงอดทนมาตลอด แต่ถ้าตระกูลลู่มาใส่ร้ายเธอ ฉู่เหมียนจะไม่ยอมอดทนอีกต่อไป“ได้ครับ ฉู่เหมียน ผมเข้าใจแล้ว” หลินเฮิงชุยตอบกลับอย่างจริงจังหลิ่วอิงยังคงไม่พอใจ “คุณหมอคะ ลูกสาวฉันถูกพักงานใช่ไหม? ฉันต้องการให้เธอโดนพักงานด้วย!”เมื่อได้ยินคำพูดนั้
สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ บทที่ 287
ห้องประชุมโรงพยาบาล ตรงข้ามคุณหมอหลินเฮิงชุ่ยนั่งกันอยู่สามคน คือพ่อและหลิ่วอิง และลู่อี้ที่มาร่วมประชุมสายเห็นได้ชัดว่าเรื่องของลู่เจียวเป็นเรื่องใหญ่สำหรับตระกูลลู่ ถึงกับทำให้ทั้งสามคนต้องมาโรงพยาบาลกันพร้อมหน้าหลินเฮิงชุยพลิกดูประวัติการศึกษาของลู่เจียวแล้วมองทั้งสามคนอย่างมีนัยยะสำคัญ“คุณลู่… ประวัติการศึกษาของลูกสาวคุณ…” หลินเฮิงชุยพูดขึ้นมาหลิ่วอิงรีบพูดแทรกขึ้นมาทันที “ประวัติการศึกษาของลูกสาวฉันถูกต้อง ไม่มีการปลอมแปลงแม้แต่น้อย!”“ใช่ครับ แต่ตอนนี้มีคนแจ้งว่าคุณลู่เจียวได้เข้าเรียนคณะแพทย์โดยการแย่งโควตาของคนอื่น” หลินเฮิงชุยพูดด้วยสีหน้าซับซ้อน การแย่งโควตาเรียนถือเป็นเรื่องใหญ่ เทียบได้กับคดีอาชญากรรม“ใครเป็นคนแจ้ง?” ลู่อวี้เหิงหน้าตาเปลี่ยนไปทันที “นี่มันใส่ร้ายลูกสาวผมชัด ๆ!”หลินเฮิงชุยรีบพูดขึ้นมา “คุณลู่ครับ อย่าเพิ่งใจร้อนนะครับ ตอนนี้เรากำลังอยู่ในขั้นตอนการรวบรวมหลักฐานอยู่”“บอกมาสิว่าใครแจ้ง!” หลิ่วอิงโมโห เธอตบโต๊ะดังปัง “ลูกสาวฉันยังนอนอยู่โรงพยาบาลอยู่เลย ใครมันมาใส่ร้ายลูกสาวฉันแบบนี้!”หลินเฮิงชุยตอบ “เป็นการแจ้งเบาะแสแบบไม่เปิดเผยตัวตนครับ”“แ
