แชร์

ตอนที่ 39

สิงห์กล่าว

“พ่อจะพาไปดูห้องพักที่จองไว้”

พ่อเลี้ยงเดินนำทุกคนมาที่เรือนพักหลังใหญ่ริมคลอง ทั้งหลังสร้างด้วยไม้สักเนื้อดี ทาสีน้ำตาลสไตล์คลาสสิค กลมกลืนไปกับธรรมชาติรายรอบ

“ดูคุณแม่มีความสุขนะคะ”

มะนาวอดแซวไม่ได้ เมื่อสังเกตเห็นสีหน้าของมารดาดูเอิบอิ่มมีน้ำมีนวลเป็นพิเศษ

นานมากแล้วที่มะนาวไม่ค่อยได้เห็นเดือนฉายยิ้มอย่างมีความสุขแบบนี้ ก็จะไม่ให้มีความสุขได้ยังไง  เพราะว่าพ่อเลี้ยงดามพ์เอาอกเอาใจหล่อนสารพัด และยังจัดหนักให้ทุกคืน... ตั้งแต่วันแรกที่มาถึง

“คืนนี้จะมีงานอะไรหรือครับคุณพ่อ”

สิงห์หันมาถามบิดา เมื่อเหลือบไปเห็นพนักงานของรีสอร์ต กำลังจัดเตรียมโต๊ะเก้าอี้ริมคลอง

“ปาร์ตี้เล็กๆ ของพวกเรา... พ่อสั่งอาหารและเครื่องพิเศษสำหรับมื้อค่ำ”

พ่อเลี้ยงกล่าวกับลูกชาย สิงห์กวาดสายตามองไปรอบๆ เรือนพักหลังใหญ่ มีหลายห้องอยู่รวมกัน

“โซนนี้พ่อเหมาเอาไว้ทั้งหลัง... จะได้ไม่มีใครมารบกวนความเป็นส่วนตัวของเรา”

“ผมนอนห้องไหนครับ”

สิงห์สนใจเรื่องห้องนอน

“แกนอนห้องริม... หนูมะนาวนอนห้องกลาง”

พ่อเลี้ยงตอบ สิงห์แอบกระซิบข้างหูบิดา

“แหม... ผมนึกว่าจะให้ผมกับมะนาวนอนห้องเดียวกัน”

“กลางคืนเอ็งก็หาจังหวะดีๆ สิวะ แอบเข้าห้องปิดประตูตีแมว ไม่มีใครรู้หรอกน่ะ... เอ็งกล่อมหนูมะนาวดีๆ ก็แล้วกัน”

คำแนะนำของเลี้ยงทำให้สิงห์อดยิ้มไม่ได้ หื่นแบบนี้สมแล้วที่เกิดมาเป็นพ่อลูกกัน

ในระหว่างที่พ่อเลี้ยงดามพ์กำลังยืนคุยอยู่กับเดือนฉาย ภรรยาของเจ้าของรีสอร์ตซึ่งเป็นหญิงวัยกลางคนเดินผ่านมาทางนี้พอดี จึงแวะทักทายแขกของรีสอร์ต

“ขาดเหลืออะไรเรียกได้ตลอดเวลานะคะ”

สาวใหญ่วัยทักทายพ่อเลี้ยงดามพ์และเดือนฉาย เพราะรู้ว่ารายนี้เป็นแขกระดับวีไอพีของรีสอร์ต และช่างบังเอิญ ตอนที่ผู้จัดการรีสอร์ตกำลังจะเดินออกมา สายตาก็พลันเหลือบไปเห็นมะนาวเดินออกมาจากห้อง

 “อุ๊ย... ”

ผู้จัดการรีสอร์ตตะลึงมองใบหน้าสะสวยของมะนาว หล่อนสวยเหลือเกิน อ่อร่าเปล่งประกายยังกับดารา

“ลูกสาวพ่อเลี้ยงสวยจังค่ะ... คุณแม่ก็สวย”

หล่อนมองมะนาวแล้วก็หันมามองหน้าเดือนฉาย “หนูมะนาวสวยติดแม่เค้าครับ”

พ่อเลี้ยงเอื้อมมือมาโอบเอวของเดือนฉายด้วยแววตาเปี่ยมรัก

“หนูมะนาวสวยมากค่ะ พอดีคุณไมเคิลสามีป้าที่เป็นเจ้าของรีสอร์ต เค้าเป็นผู้กำกับหนังค่ะ ตอนนี้กำลังมองหานางเอกหน้าใหม่ ถ้าหนูมะนาวสนใจอยากจะเข้าวงการบันเทิงบอกป้านะคะ... ป้าชื่อมะลิจ้ะ”

ป้ามะลิชอบใบหน้าสวยหวานของมะนาว

“ขอบคุณค่ะป้า หนูไม่ได้สวยขนาดจะเป็นนางเอกหนังหรอกค่ะ”

มะนาวถ่อมตัว หล่อนยกมือไหว้ขอบคุณเจ้าของ

รีสอร์ต

“สวยจริงๆ จ้ะ... หนูสวยมาก ผิวพรรณก็ดี ตาสวยมาก จมูกก็โด่ง”

ป้ามะลิเจ้าของรีสอร์ตจ้องมองหน้ามะนาวด้วยสายตาชื่นผม ผู้หญิงคนนี้ทั้งสวยทั้งอ่อนหวาน ใบหน้าสวยหวานสะดุดตา ดวงตาคมประกายซ่อนแววเซ็กซี่น่าค้นหา มะนาวมีรอยยิ้มที่บาดใจคนมองเหลือเกิน

มะนาวหารู้ไม่ว่าตอนที่ป้ามะลิเอ่ยชวนหล่อนเรื่องเทสต์หน้ากล้อง สิงห์แอบเบะปากอย่างนึกหมันไส้ เขาเหลือบมองหล่อนด้วยหางตา สีหน้าแสดงออกถึงความไม่พอใจที่เห็นมะนาวเก็บอาการตื่นเต้นเอาไว้ไม่มิด

สิงห์เข้าใจว่าหล่อนคงอยากเป็นดาราจนเนื้อตัวสั่น พ่อเลี้ยงดามพ์เห็นเข้าก็เลยรีบยุส่ง ด้วยรู้ว่ามันจะทำให้สิงห์หวงมะนาวยิ่งขึ้น

“เข้าท่าดีเหมือนกันนะ... งั้นขอนามบัตรไว้ เดี๋ยวจังหวะดีๆ ผมจะให้หนูมะนาวลองไปเทสต์หน้ากล้อง”

“ได้เลยค่ะ”

ป้ามะลิรีบหยิบนามบัตร ยื่นให้กับมะนาว

“ขอบคุณค่ะ”

หญิงสาวเอื้อมมือรับนามบัตร กล่าวขอบคุณเจ้าของรีสอร์ต ท่ามกลางสายตาของสิงห์ที่แอบมองมาอย่างไม่พอใจ

“สวยแบบนี้... ทรวดทรงองเอวดีแบบนี้ถ้าไม่เป็นดาราก็เป็นนางแบบได้สบาย”

ป้ามะลิชมไม่หยุด

“หนูมะนาวสวยเหมือนคุณไม่มีผิด”

พ่อเลี้ยงกระซิบข้างหูของเดือนฉาย ตั้งใจชมหล่อน  เขาไม่ได้ยกยอหรือพูดเกินเลยไปจากความเป็นจริงเลยสักนิด เพราะว่าใบหน้ารูปไข่ที่เห็น ปาก คอ คิ้ว คางและผิวพรรณของมะนาวล้วนถอดแบบของนางเดือนฉายผู้เป็นมารดามาอย่างไม่มีผิดเพี้ยน

“เมื่อก่อนเคยมีคนมาทาบทามมะนาวไปเทสต์หน้ากล้องเป็นนางแบบค่ะ แต่ที่เดือนไม่อนุญาต ก็เพราะว่าเป็นห่วงลูกสาวค่ะ ไม่รู้ว่าเป็นโมเดลลิ่งจริงหรือเปล่า เพราะว่าเดือนเคยเห็นข่าวผู้หญิงโดนหลอกไปเทสต์หน้ากล้องแล้วต้องเสียตัวตามที่เป็นข่าวอยู่บ่อยๆ”

เดือนฉายเล่าเหตุการณ์เมื่อในอดีต

“ดีแล้วครับ... สมัยนี้เราต้องทันคน ไม่งั้นจะโดนหลอกเอาง่ายๆ”

พ่อเลี้ยงดามพ์ทอดสายตามองไปยังระเบียงที่ยื่นออกไปริมคลอง เห็นคนงานของรีสอร์ตที่กำลังช่วยกันจัดโต๊ะเก้าอี้ ประดับประดาดวงไฟเล็กๆ หลากสีสัน เรืองไสวไปทั้งระเบียง

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status