Share

ตอนที่ 29

สิงห์เจ้าเล่ห์เหลือร้าย เขาแกล้งทำแก้วน้ำหก แล้วเรียกมะนาวมาเช็ดน้ำที่พื้น

หญิงสาวเดินเข้าไปคว้าผ้าเช็ดพื้นในห้องน้ำแล้วกลับออกมาก้มลงเช็ดน้ำบนพื้น โดยหารู้ไม่ว่ามันคือแผนของคนหื่น

‘อื้อฮือ… ’

สิงห์เหลือบตามอง ในมุมสายตาซึ่งอยู่สูงกว่า ทำให้เขาเห็นทรวงอกอวบใหญ่ของหล่อน เบียดกันแน่นจนแลดูน่าอึดอัดอยู่ภายใต้เสื้อผ้าฝ้ายบางๆ ขยับยวบยาบตามจังหวะกวาดผ้าเช็ดคราบน้ำ

‘โห... เห็นตัวเล็กๆ แต่ข้างไม่เล็กเลยสักนิด’

สิงห์คิดในใจ เผลอกลืนน้ำลายลงคอเสียงดังเอื๊อก จุ๊ปากเบาๆ นึกในใจว่าผู้หญิงอะไรเห็นตัวเล็กๆ แต่นมใหญ่ชะมัด วันนั้นที่โรงเก็บฟางเขาเกือบจะได้เห็นสองเต้าของหล่อน ถ้าเสียงโทรศัพท์ไม่ดังขึ้นขัดจังหวะเสียก่อน

“คุณสิงห์มองอะไรคะ… ”

เหมือนมะนาวจะรู้ตัว หล่อนเหลือบมองขึ้นมาแวบหนึ่ง ทำให้รู้ว่าตัวเองกำลังตกเป็นเป้าสายตาคนหื่น

“ปะ.. เปล่า... ไม่ได้มองอะไร”

สายตาลามกของเจ้าของบ้านรีบถอนออกมาจากทรวงอกอวบอัด สิงห์ปากแข็ง เขาไม่ยอมรับง่ายๆ ว่าแอบสนใจหล่อน

“ก็มะนาวเห็นคุณสิงห์มองนี่คะ”

หล่อนจ้องหน้าเขา

“ยัยบ๊อง... อย่าสำคัญตัวผิดนัก คิดว่าตัวเองสวยนักหรือ”

เขาว่า มะนาวนิ่งเงียบไม่ตอบโต้ เอามือมาจับคอเสื้อแล้วก้มหน้าก้มตาเช็ดพื้นต่อไปจนแห้ง

          “เธอมีแฟนหรือยัง”

จู่ๆ เขาก็ถามออกมา

“ยังค่ะ”

มะนาวตอบโดยไม่ได้หันไปมองหน้าเขา หญิงสาวยังดงปัดกวาดห้องนอนอีกพักใหญ่ๆ ตอนนั้นสิงห์หายเข้าไปในห้องน้ำครู่สั้นๆ แล้วกลับออกมาในสภาพนุ่งผ้าขนหนูผืนเดียวพันร่างกายท่อนล่างเอาไว้ ท่อนบนเปลือยเปล่า อวดเนื้อตัวกำยำล่ำสันไปด้วยมัดกล้าม

“มองอะไร... ไม่เคยเห็นคนหล่อหรือไงยัยบ๊อง”

สิงห์ถามเมื่อเห็นมะนาวตะลึงมอง หล่อนไม่เถียงว่าเขาหล่อมาก

ผิวของสิงห์เป็นสีแทนเพราะทำงานอยู่ในฟาร์มมานาน เส้นขนสีน้ำตาลเข้มเกือบดำ แผ่กระจายเป็นแพปกคลุมแผงอก บางส่วนเลื้อยรกลงมาตามแนวกล้ามท้องแน่นนูนไปด้วยซิกแพ็คเป็นลูกเป็นลอนน่าลูบไล้ ไม่ว่าจะมองตรงไหน ผู้ชายคนนี้ก็มีความเป็นชายชาตรีในทุกกระเบียดนิ้ว

“เสร็จแล้วค่ะ... มะนาวไปได้หรือยังคะ”

“ยัง... เข้าไปทำความสะอาดในห้องน้ำให้ด้วยสิ”

“ค่ะ... ”

มะนาวพยักหน้า ชายหนุ่มเดินไปเปิดทีวีจอแบนขนาดหกสิบนิ้วที่ตั้งอยู่มุมห้อง ทรุดร่างสูงใหญ่ลงนั่งบนโซฟา ขณะที่ตวัดขาไหว่ห้าง ชายหนุ่มหารู้ไม่ว่าอวัยวะสืบพันธุ์ของตนโผล่ออกมาทั้งพวง

“ว้าย.. ”

ช่างบังเอิญที่มะนาวเหลือบมาเห็นเข้าพอดี หล่อนยกมือขึ้นปิดปาก เผลอลูบแขนตัวเองด้วยความลืมตัว สิ่งที่เห็นถึงกับทำให้ขนลุกขนพองกันเลยทีเดียว ถ้าขืนอยู่ในห้องของเขานานกว่านี้ มีหวังว่าหล่อนเป็นตากุ้งยิงแน่ๆ

“แหม... ทำเหมือนไม่เคยเห็นไปได้... รู้นะว่าเมื่อวานเธอแอบดู”

คำพูดของสิงห์ทำให้มะนาวอายจนหน้าแดง รีบเดินดุ่มๆ หนีเข้าไปในห้องน้ำ ถ้าเป็นแบบนี้แสดงว่าสิงห์รู้ว่าเมื่อวานหล่อนแอบดูเขากับโรสฟีเจอร์ริ่งกันมันหยด

ครู่ใหญ่ๆ ต่อมา

“มะนาวทำความสะอาดเสร็จแล้วค่ะคุณสิงห์”

หญิงสาวชะโงกใบหน้าออกมาจากห้องน้ำ รู้สึกโล่งใจว่างานได้เสร็จสิ้นลงแล้ว แต่หารู้ไม่ว่าเรื่องราวไม่คาดคิดกำลังจะเกิดขึ้นกับหล่อน

          “แน่ใจนะว่าสะอาดเรียบร้อยดีแล้ว”

          สิงห์หยัดร่างขึ้นจากโซฟา มะนาวกลัวเหลือเกินว่าผ้าขนหนูผืนน้อยที่พันกึ่งกลางกายของเขาเอาไว้จะหลุดลงมา

ชายหนุ่มเดินตรงเข้ามาในห้องน้ำ ชะโงกหน้ามองตรงนั้นตรงนี้ ทำทีเหมือนตรวจงาน ก่อนจะเหลียวกลับมามองหล่อนด้วยแววตาขุ่นข้อง

“เอ่อ... มีอะไรไม่เรียบร้อยหรือคะ”

หญิงสาวสังเกตเห็นสายตาที่เปลี่ยนไป สิงห์จ้องตาเอาเรื่อง

          “ขึ้นชื่อว่าสิบแปดมงกุฏ... ไม่ว่าจะเอามาชุบเลี้ยงให้อยู่ดีกินดียังไงก็ไม่ทิ้งสันดานเดิม”

          ชายหนุ่มกราดน้ำเสียงใส่อย่างไม่ไว้หน้า

          “คุณสิงห์หมายความว่ายังไงคะ”

          คนที่ไม่รู้ตัวว่าทำอะไรผิด สวนขึ้นทันควัน มะนาวกำมือแน่นด้วยความโกรธ

          “เมื่อกี้ฉันเพิ่งถอดสร้อยทองเอาไว้ที่หน้ากระจกอ่างล้างหน้า ฉันวางเอาไว้ตรงนี้ แต่ตอนนี้มันหายไปแล้ว”

“อะไรนะคะ... ตอนมะนาวเข้ามาไม่มีนะคะ”

คนโดนปรักปรำยืนกรานเสียงแข็ง สาบานว่าไม่เห็นสร้อยทองที่เขาว่า

“มีสิ... แต่มันหายไปหลังจากเธอเข้ามาทำความสะอาด แล้วอย่างนี้จะให้ฉันคิดว่ายังไง ในห้องนี้ก็มีแค่เธอกับฉัน”

          “แต่มะนาวไม่เห็นนะคะ.. สาบานได้ว่าตรงนั้นมีแต่อาร์ฟเตอร์เชฟ มีดโกนหนวดแล้วก็ผ้าขนหนูวางอยู่ ไม่มีสร้อยทองอย่างที่คุณสิงห์ว่าสักหน่อย”

          หญิงสาวยืนกราน

          “ถ้ามั่นใจว่าไม่ได้เอาไป... เธอต้องยอมให้ฉันค้นตัว”

          รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ผุดขึ้นที่ริมฝีปากของสิงห์

          “คุณสิงห์หมายความว่ายังไง”

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status