"ทำไม? หรือจะรอให้ฉันถอดให้"
คนร่างบางรีบลุกขึ้นแล้วเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวผืนที่พับวางอยู่บนชั้นขึ้นมากอดไว้..นัยหนึ่งเธอทำไปเพื่อปิดหน้าอกตัวเอง..
"หึ ทำเหมือนอินโนเซนต์" มุมปากหนาแสยะยิ้มเมื่อเห็นท่าทางของอีกฝ่าย
คนร่างสูงเดินเข้าห้องน้ำไปทันทีที่ถอดเสื้อผ้าทุกชิ้นบนร่างกายของตัวเองออก.. //ใช่ค่ะ..สิบทิศถอดชุดของตัวเองกองไว้ตรงนั้นแล้วเดินล่อนจ้อนเข้าห้องน้ำ..
"โรคจิตหรือเปล่า" หญิงสาวได้แต่พูดเบาๆกับตัวเองโชคดีที่เห็นแค่ข้างหลัง
และเธอก็ต้องรีบหันมาจัดการกับเสื้อผ้าตัวเองที่สวมใส่อยู่ เดี๋ยวออกจากห้องน้ำมาก็จะหาว่ารอให้เขาถอดให้อีก
พอชุดวิวาห์หลุดออกจากร่างระหงเธอก็รีบเอาผ้าขนหนูผืนนั้นพันรอบตัวไว้ และค้นหาอีกผืนเพื่อที่จะมาคลุมไหล่เพื่อไม่ให้มันโป๊เกินไป แต่ก็ไม่มี..จังหวะที่กำลังค้นอยู่นั้นประตูห้องน้ำก็ได้ถูกเปิดออกมา
และภาพที่เห็นมันก็ทำให้เธอตกใจจนรีบหันหลัง เมื่อเขาเดินออกมาในสภาพเดียวกับที่เดินเข้าไป
"ทะ.. ทำไมคุณไม่.." หญิงสาวพูดออกมาแบบตะกุกตะกัก
ชายหนุ่มร่างสูงก้าวเดินเข้ามาประชิดตัวแล้วโน้มใบหน้าลงมาหาคนตัวเล็กที่ยืนสั่นระริกอยู่ "ไม่..อะไร?"
"ไม่เอาผ้าเข้าไปใส่ด้วย"
"ห้องนี้มีผ้าเช็ดตัวแค่ผืนเดียว ตอนนี้มันอยู่ที่ตัวเธอ.."
"ผะ..ผืนเดียว?" เธอก็สะเพร่าเองที่ไม่ได้เตรียมของพวกนี้มาด้วย แต่บ้านหลังใหญ่โตขนาดนี้มีผ้าเช็ดตัวผืนเดียวได้ยังไง
"เอามายืมเช็ดก่อน" ว่าแล้วชายหนุ่มก็ยื่นมือลงไปแกะผ้าเช็ดตัวตรงที่เธอเหน็บไว้หน้าอกออก
"กรี๊ดดด!" หญิงสาวตกใจรีบคว้าผ้าผืนนั้นไว้ก่อนที่มันจะหลุด
"แสบแก้วหู! จะกรี๊ดทำไมเนี่ย!"
"คุณไม่เห็นหรือไงว่าฉันอยู่ในสภาพไหน!"
"เดี๋ยวก็ได้ถอดแล้ว ทำเป็นอายไปได้"
"ถะ..ถอด?" ได้ยินแค่นี้เธอก็รีบถอยหลังไปจนหลังชนผนัง ใบหน้างามรีบเบือนหนีไปทางอื่น
แต่เขาก็ยังแกล้งเดินเข้ามาใกล้ๆ โดยที่ไอ้นั่นยังห้อยโตงเตงอยู่
"กรี๊ดดดด!!" ว่าจะไม่มองแต่ก็อดมองไม่ได้ พอเห็นแค่นั้นแหละหญิงสาวก็กรีดร้องแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำไป
หญิงสาวใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำนานร่วมสองชั่วโมงได้ เพราะเธอรอให้คนที่อยู่ด้านนอกนอนหลับไปก่อนมือเรียวค่อยๆ แง้มประตูห้องน้ำออกมาส่องดู ก็เห็นว่าเขานอนหันหลังให้ ถ้าตั้งใจฟังคงจะได้ยินเสียงถอนหายใจแบบโล่งอก ..คนร่างบางค่อยๆ ย่างกรายออกมาจากห้องน้ำให้เบาที่สุดพอมาถึงตู้ก็รีบเปิดเพื่อที่จะหาเสื้อผ้าเข้าไปใส่ในห้องน้ำ แต่พอเปิดออก ....???... ลืมไปเลยว่ากระเป๋าเสื้อผ้ายังอยู่ในรถนาทีนี้คว้าได้ชุดไหนต้องได้รีบเอาเข้าไปใส่ก่อน เพราะเขาเริ่มจะกระดุกกระดิกตัวทำไมเราสะเพร่าได้ถึงเพียงนี้ ..ถึงแม้ว่าตอนนี้จะมีเสื้อใส่แล้ว แต่กางเกงก็ใส่ไม่ได้ เพราะตัวใหญ่มาก แต่โชคดีเสื้อเชิ้ตสีขาวยาวลงมาเกือบถึงเข่าทันใดนั้นละอองดาวก็คิดขึ้นมาได้ ก็เลยออกมาจากห้องน้ำอีกครั้งเพื่อหยิบโทรศัพท์เธอส่งข้อความไลน์ไปหาใครบางคน เพื่อให้เอากระเป๋าขึ้นมาให้หน่อยเพียงไม่นานก็ได้ยินเสียงเคาะประตูห้องแล้วจะเคาะทำไมเนี่ย..ทำไมไม่ส่งข้อความมา ..หญิงสาวตกใจรีบมาที่ประตูเพราะกลัวว่าเขาจะตื่นแกร็ก~ เธอเปิดประตูออกแค่นิดเดียวเพื่อที่จะรับกระเป๋า"จะเอาอะไรอีกไหม" เข็มทิศถามขึ้นเมื่อเห็นว่าเธอเปิดประตูออกมามือเรียวถูกยกขึ้น
SIBTHIS | สิบทิศ 9 🔞Nc25++ในขณะที่จูบอยู่เขาสัมผัสได้ว่าร่างกายของเธอสั่น แต่เพราะความโมโห จนทำให้หน้ามืด ที่โมโหมากก็เพราะถูกเอาไปเปรียบกับน้อง แถมเปรียบน้องไม่ติดอีกต่างหากเสื้อเชิ้ตของเขาตัวที่เธอสวมใส่อยู่ถูกฉีก จนกระดุมขาดหลุดลุ่ยออก..เผยให้เห็นร่างระหงเด่นชัดมาก เพราะด้านในไม่มีอะไรปิดบังเลยจมูกคมสันฝังลงที่ร่องหน้าอก แล้วบดขยี้จนทำให้เจ้าของเรือนร่างนั้นรู้สึกสยิว เธอพยายามดิ้นรนต่อสู้ ถึงแม้รู้ว่าร่างกายของเธอได้มอบให้เขาไปแบบถูกต้องทั้งพฤตินัยและนิตินัย แต่ถ้าเขาจะทำรุนแรงขนาดนี้เธอก็ไม่ยอมแต่แรงแค่กระจิ๋วหลิวนี่เหรอจะสู้คนร่างหนาแบบเขาได้ สิบทิศพยายามกระชากเสื้อส่วนที่เหลือออกจากร่างกายของเธอ จนตอนนี้ไม่เหลืออะไรปิดบัง"กรี๊ดด อืมมม" จังหวะไหนที่ปากเธอเป็นอิสระ หญิงสาวพยายามจะกรีดร้อง เผื่อว่าเขาจะหยุดเพราะกลัวคนด้านนอกได้ยิน แต่เธอคิดผิด พอส่งเสียงออกมา เขาก็ปิดปากอีกครั้งแถมครั้งนี้เขาดูดแรงมาก และไม่ยอมหลงกลให้เธอกัดได้เหมือนตอนอยู่บนเวที ..มือเรียวทั้งสองข้างทุบลำตัวชายหนุ่มและผลักดันให้เขาออก แต่ทันใดนั้นมือของเขาก็ได้จับมันรวบขึ้นไปไว้เหนือศีรษะ ด้วยแรงอันมีมากกว
จูบอยู่เพียงไม่นานมือหนาก็เริ่มปลดเปลื้องเสื้อผ้าที่เธอเพิ่งจะสวมใส่หญิงสาวสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อเขาถอดมันออก เพราะเธอไม่คิดว่าวันนี้เขายังจะมีอารมณ์ทำเรื่องแบบนี้อีก แต่เธอก็ไม่ได้ดิ้นรนอะไร แค่นอนอยู่เฉยๆ พอชิ้นสุดท้ายหลุดออกริมฝีปากหนาก็เริ่มพรมจูบตามเรือนร่างระหง เพื่อกระตุ้นอารมณ์ของตัวเองหญิงสาวรู้สึกสยิวและหวาดกลัวปนเปกันไป เพราะถ้าเจอเข้าไปอีก วันนี้ไม่รู้ว่าจะทนได้ไหมแผลเดิมก็ยังเจ็บอยู่และเธอก็ไม่รู้ว่าเขาควักเอามันออกมาตั้งแต่เมื่อไร พอรู้ตัวอีกทีเขาก็พร้อมที่จะส่งมันเข้ามาสร้างความเจ็บปวดให้เธออีกครั้ง"อื้อ" พอแก่นกายลำใหญ่ค่อยๆ คืบคลานเข้ามาในร่างกายเธอก็เริ่มเกร็ง ที่เกร็งเพราะเจ็บตรงที่มันฉีกขาดเมื่อคืนนี้ แถมยังไม่มีน้ำหล่อลื่นอะไรมาช่วยพอให้คลายความเสียดสีได้บ้าง"อ้าาา..ซี๊ดด" จังหวะที่เขาค่อยๆ ขยับสะโพก เสียงทุ้มก็ได้ครางออกมา โชคดีหน่อยที่วันนี้เขาไม่ได้ทำรุนแรง หรือคงเพราะเธอนอนนิ่ง ..แต่ถ้าเธอปฏิเสธคงเจอเหมือนเมื่อคืนนี้แน่"โอ๊ย" จังหวะที่เขาเริ่มเร่งกระแทก หญิงสาวก็เจ็บหน่วงขึ้นมา จนทนกลั้นเสียงไว้ไม่ได้ พอได้ยินเสียงโอดโอยเขาก็ยิ่งเร่ง ประหนึ่งเหมือนชอบที่เห็
พอวิ่งข้ามถนนมาได้ หญิงสาวก็เดินเข้าไปในร้านอาหาร เธอสั่งเพื่อที่จะห่อไปทานกับแม่ที่บริษัท ..พอได้อาหารครบแล้วก็ออกมาเรียกแท็กซี่ ยืนตากแดดรออยู่ตรงนั้นเพียงไม่นานก็มีแท็กซี่วิ่งผ่านมา[บริษัท]"สวัสดีค่ะคุณหนูนา" เป็นเสียงพนักงานต้อนรับที่อยู่ด้านหน้า ส่วนมากพนักงานจะคุยกับเธอแบบนี้ เพราะหญิงสาวให้ความสนิทสนมกับทุกคน"สวัสดีค่ะ พวกพี่ๆ ทานข้าวกันหรือยังคะ""ทานแล้วค่ะ""ถ้างั้นหนูนาขึ้นไปข้างบนก่อนนะ""เออ..คือ..""มีอะไรคะ" จังหวะที่เธอกำลังจะเดินปลีกตัวออกมาก็เห็นพนักงานเหมือนมีคำถาม"อยากจะถามเรื่องผู้ชายคนที่ออกไปกับคุณหนูนาค่ะ""ทำไมคะ""คืออย่าว่าอย่างนั้นอย่างนี้เลยนะคะ..เขาหล่อมากค่ะ""หล่อ?" ข้อนี้เธอไม่เถียง แต่ก็อยากจะขำอยู่เหมือนกัน ถ้ารู้ว่าเขาเป็นคนนิสัยยังไง สาวๆ พวกนี้คงไม่อยากจะปลื้มแน่ คิดไปอีกอย่างเขาอาจจะทำกับคนอื่นไม่เหมือนทำกับเธอก็ได้ใครจะไปรู้"รู้แล้วเหยียบไว้นะคะ" ละอองดาวทำท่าทางกระซิบกระซาบ"อะไรคะ" ยิ่งทำท่าทางแบบนี้พนักงานก็ยิ่งอยากจะรู้"เขาไม่ค่อยเต็มบาทหรอกค่ะ"..สิบทิศ.."ฮัดเช้ย!""แกเป็นอะไร ถ้าไม่สบายก็ไปหายากิน""เปล่าครับพ่อ แค่รู้สึกคันจมูก" ว่
คนร่างบางไม่มีทางที่จะต่อสู้อยู่แล้ว ในเมื่อเขาอยากจะได้เธอก็ปล่อยให้ทำไป จนเขาสำเร็จอีกครั้งในห้องน้ำเช้าวันต่อมาก็เป็นเหมือนทุกเช้าตื่นขึ้นมาไม่เจอเขาอยู่ในห้องแล้ว ละอองดาวพยุงร่างกายอันบอบช้ำเข้าห้องน้ำเพื่อที่จะทำให้ตัวเองสดชื่นก่อนที่จะออกไปเจอหน้าแม่หญิงสาวค่อยๆ ก้าวลงมาจากบันได เพราะท่ายืนในห้องน้ำ มันทำให้เธอเดินไม่ค่อยถนัดกลัวว่าจะตกลงไป ..พอลงมาถึงข้างล่างก็ไม่เจอใคร แม้แต่แม่ของเขาก็ไม่มีรถคันงามได้ถูกขับออกมาจากบ้านหลังใหญ่ เรื่องการเงิน ข้าวของเครื่องใช้ เธอไม่ติดขัดอยู่แล้ว เพราะพ่อพยายามหาจนมีทุกวันนี้ แต่ละอองดาวเสียใจที่ยังไม่ทันได้ตอบแทนบุญคุณ ยังไม่ได้แบ่งเบาภาระของท่านเลย ท่านก็ด่วนจากไปเสียก่อนขับรถมาเพียงไม่นานก็ถึงบริษัท พอลงจากรถเธอก็แปลกใจที่เห็นรถของเขาจอดอยู่ ละอองดาวรีบขึ้นไปด้านบน เพราะกลัวว่าเขาจะไปพูดอะไรให้แม่ไม่สบายใจ"กำลังทำอะไรกันอยู่" ขึ้นมาก็เห็นพนักงานกำลังเดินกันให้วุ่น"จัดห้องใหม่ค่ะ" มันคือคำตอบของพนักงานที่กำลังยกของเต็มไม้เต็มมือ"จัดห้องให้ใคร""ก็ให้ตาสิบทิศนั่นแหละลูก" แสงจันทร์ออกมาจากห้องใหม่เมื่อได้ยินเสียงลูกสาว"ทำไมต้องจัดห้อ
"คุณเป็นคนเสนอตัวให้ผมเองไม่ใช่เหรอ""คุณคิดแบบนี้เองเหรอ""แล้วคุณจะให้ผมคิดยังไง"พอได้ยินคำจากปากของคนที่ทับร่างเธออยู่..ดวงตางามก็ค่อยๆ หลับลง ที่จริงเขาก็ไม่ได้ผิดที่คิดแบบนั้น เพราะเธอเป็นคนเสนอตัวให้อย่างที่เขาพูดมาพอหลับตาลงริมฝีปากหนาก็แนบจูบอีกครั้ง ถึงแม้เธอจะไม่ได้ปฏิเสธแล้ว แต่ก็ได้ยินเสียงสะอื้นในลำคอออกมา..ร่างหนายันกายลุกขึ้น และสิ่งที่มันเชื่อมต่อกันอยู่นั้นก็ได้หลุดออก เพราะตอนนี้เขาคงไม่มีอารมณ์ที่จะเอาต่อแล้วพอลุกขึ้นได้เขาก็เดินเข้าห้องน้ำไป ..เพียงไม่นานก็ออกมาเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่ แล้วเดินไปหยิบกุญแจรถเสียงสะอื้นของหญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียงได้ดังขึ้น เมื่อเขาออกจากห้องไป ที่จริงมันก็ยังดังอยู่แบบนี้ตั้งแต่ตอนที่เขาอยู่ในห้องแล้ว แต่เขาก็ไม่คิดที่จะสนใจ หรือเขาคงจะรำคาญด้วยซ้ำจึงออกจากห้องไปแบบนี้เช้าวันต่อมา"เมื่อคืนนี้ลูกไม่ได้กลับบ้านเหรอ" ไทเกอร์ถามเมื่อมองออกไปด้านนอกไม่เห็นรถของลูกชาย"คุณถามฉันแล้วฉันจะถามใครคะ ฉันนอนคนละห้องกับลูก" แล้วทันใดนั้นสายตาของที่รักก็มองไปดูผู้หญิงที่กำลังเดินลงมาละอองดาวลงมาถึงข้างล่างก็ยกมือไหว้ทั้งสอง ถึงแม้จะอยู่บ้านเดีย
"เข้ามาสิ" สิบทิศบอกให้ผู้หญิงคนที่อยู่หน้าประตูเข้ามา ละอองดาวจึงได้รีบถอยออกเพื่อให้เธอคนนั้นเดินเข้ามาได้"นั่งรออยู่ตรงนี้ก่อน เดี๋ยวผมจะให้คนจัดโต๊ะด้านหน้าให้" เขายังพูดกับผู้หญิงคนนั้นต่อ โดยที่ไม่ได้สนใจเธอที่ยืนงงอยู่สิบทิศเปิดประตูออกมาอีกครั้ง แล้วสั่งเลขาคนเดิม ให้เรียกคนมาจัดโต๊ะทำงานที่หน้าห้อง"เธอจะมาทำตำแหน่งเลขาของผม" พอสั่งให้คนจัดโต๊ะเสร็จ เขาก็เลยหันไปบอกกับละอองดาวที่ยังยืนอยู่ที่เดิมหญิงสาวอดไม่ได้ที่จะมองดูผู้หญิงคนนั้นอีกครั้ง..เธอสวยมาก..และมันก็ทำให้คิดเป็นอื่นไปไม่ได้ว่าผู้หญิงคนนี้คงจะเป็นผู้หญิงของเขา ..นี่อะไรกัน เขากล้าเอาผู้หญิงคนอื่นเข้ามาทำงานในบริษัทของเธอเลยเหรอ"โต๊ะจัดเตรียมเสร็จแล้วค่ะ" อำไพเดินเข้ามาบอกซึ่งตอนนี้ ละอองดาวได้ออกจากห้องนี้ไปแล้ว ทิ้งให้เขาอยู่กับผู้หญิงคนนั้นแค่สองคนงานกองเต็มหน้าแต่ไม่มีอารมณ์ที่จะเปิดมันขึ้นมาดู เพราะมัวแต่คิดถึงเรื่องที่เขาเอาผู้หญิงเข้าทำงาน ถึงแม้ว่าเขาจะไม่มีใจให้ แต่ทำไมเขาต้องเอาผู้หญิงคนอื่นมาเหยียบย่ำเธอขนาดนี้ด้วยกว่าจะดึงสติตัวเองให้กลับมาทำงานได้ก็ ต้องใช้เวลามาก แถมตอนเที่ยงยังคิดว่าจะกลับบ้านไป
"ถ้าคุณไม่อยากจะคุยก็ไปเถอะค่ะฉันจะทำงาน" พูดไปพูดมาก็เหมือนจะพูดคนละเรื่อง หญิงสาวก็เลยเดินกลับมาที่เก้าอี้กำลังจะนั่งลง ..แต่ถูกมือหนาคว้าไว้ก่อนเธอไม่ได้พูดอะไรแค่มองด้วยสายตาตรงที่เขาเหนี่ยวรั้งไว้..พอเห็นสายตาของเธอ สิบทิศก็เลยปล่อย ดวงตาคมเผลอไปมองริมฝีปากบางแล้วลอบกลืนน้ำลาย "คืนนี้จะไปนอนที่ไหน""บ้าน""บ้านไหน""บ้านฉัน"เย็นวันเดียวกัน.."..??.." กลับมาถึงบ้านก็เห็นรถของเขาจอดอยู่ ละอองดาวแอบสงสัยว่าเขามาทำไม หญิงสาวก็เลยรีบเข้าไปในบ้าน"กลับมาแล้วเหรอลูก""คุณแม่ดีขึ้นแล้วเหรอคะ" เข้ามาถึงด้านในก็เห็นแม่นั่งอยู่ที่ห้องรับแขก..และมีเขานั่งอยู่ด้วย"ดีขึ้นแล้วจ้า คุณหมอเอายามาฉีดให้""คุณหมอ?" สายตางามตวัดไปมองคนที่นั่งอยู่ด้านข้างของผู้เป็นแม่..เพราะเธอไม่ได้เรียกหมอหรือจะเป็น.."วันนี้คุณไทเกอร์มาเยี่ยม เห็นแม่ไม่ดีขึ้นก็เลยโทรตามหมอให้มาที่บ้าน""เหรอคะ" ว่าแล้วคงไม่ใช่ฝีมือของเขาหรอก"วันนี้สามีของเราจะค้างที่นี่ด้วยนะลูก แม่ให้คนจัดห้องด้านบนไว้ให้แล้ว" เมื่อคืนนี้นางไม่รู้ว่าลูกเขยมา เพราะลูกสาวไม่ได้บอก"ค่ะ" หญิงสาวตอบออกไปเบาๆ แล้วก็เดินไปที่ห้องนอนของแม่ เพื่อที่จ
หญิงสาวได้แต่นั่งจ้องมองหน้าจอโทรศัพท์..ซึ่งตอนนี้มีแค่รูปลูกชายที่ปรากฏอยู่ เพราะมันเป็นรูปพักหน้าจอมือเรียวรีบยกขึ้นมาปาดน้ำตาออกจากใบหน้า เธอคิดถึงพวกเขาทั้งสองมาก ร้องไห้อยู่แบบนั้นเพียงไม่นานก็หลับไปเพราะฤทธิ์ยาที่ทานหลังอาหารเช้าวันต่อมา.."ยี่สิบกว่าสาย!??" ตื่นมาก็รีบคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดดู สายจากสามีโทรมายี่สิบกว่าสาย ละอองดาวนึกตำหนิตัวเองที่ไม่ได้เปิดเสียงไว้ ถ้าไม่งั้นคงจะได้คุยกับเขาแล้ว หญิงสาวรีบโทรกลับไป แต่เหมือนปลายสายจะปิดเครื่อง ..เขาโกรธหรือเปล่าที่เราไม่ได้รับโทรศัพท์ ละอองดาวทำอะไรไม่ได้แล้ว เธอก็เลยเดินเข้าห้องน้ำเพื่อที่จะอาบน้ำก่อนออกไปทำงานคนตัวเล็กยืนอยู่ใต้ฝักบัวนานพอสมควร เพื่อให้มันชำระคราบน้ำตาออก เธอยังนึกเสียดายที่ไม่ได้รับโทรศัพท์ของสามีแกร็ก~ ประตูห้องน้ำได้ถูกเปิดออกมาจากคนที่อยู่ด้านใน ขาเรียวก้าวเดินออกจากห้องน้ำมา แล้วก็ไปหยุดอยู่ที่หน้ากระจกบานใหญ่ของห้องนั้นด้วยผ้าขนหนูผืนเดียวที่ห่อหุ้มร่างกายอยู่ สายตางามมองกระจกไม่ยอมกระพริบ เพราะคิดว่าตัวเองมองผิด"เราคิดถึงเขามากขนาดนั้นเลยเหรอ" หญิงสาวคิดว่ามันเป็นภาพลวงตาที่เธอจินตนาการขึ้นมา เพรา
สองปีต่อมา ถึงตอนนี้ทั้งสองก็อายุใกล้จะ 5 ขวบแล้วมีบางทีได้ออกไปนอกบ้านบ้าง เพราะต้องให้รู้สถานที่จริงนอกจากให้ดูในหนังสือและในอินเทอร์เน็ต ส่วนเรื่องเรียน มีครูสอนพิเศษเข้ามาสอนถึงที่บ้านและตอนนี้ทุกคนในบ้านก็ชินแล้ว เพราะรู้ดีว่าความปลอดภัยของเด็กๆ ต้องมาเป็นอันดับแรกในเย็นวันนั้น.. ก่อนวันเกิดของเด็กทั้งสองเพียงแค่ไม่กี่วัน ราชทูตก็เดินทางมาขอเข้าพบเจ้าหญิงด้วยตัวเอง"อะไรนะคะ? แต่ลูกของฉันยังเล็กมาก" เมื่อได้ยินหญิงสาวแทบเข่าทรุด เพราะไม่คิดว่ามันจะมาถึงเร็วขนาดนี้"ใช่แล้วครับ พระองค์ยังอายุน้อยมาก พวกเราถึงได้เชิญเจ้าหญิงให้กลับไปเพื่อเป็นผู้สำเร็จราชการแทนไปก่อน" ตอนนี้ประชาชนได้ทำสำเร็จแล้ว พวกเขาทวงคืนทุกอย่างกลับมาได้โดยเสียเลือดเสียเนื้อเพียงไม่มาก เพราะคนข้างกายของกบฏผู้นั้นลงมือสังหารเอง"ฉันเหรอคะ" พอรู้ว่าเธอจะต้องได้ไปทำหน้าที่สำเร็จราชการแทนลูกชาย หญิงสาวรีบหันไปมองสามีที่นั่งอยู่ข้างกาย ถึงแม้ว่าจะเป็นการเข้าพบแบบส่วนตัว แต่เข็มทิศไม่ยอมปล่อยให้เธออยู่ในห้องกับพวกเขาเพียงลำพัง"แล้วแต่เจ้าหญิงจะตัดสินใจเลยครับ" มันคือเวลาที่เธอรอคอย ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าเธออยากจะกลั
"อือ" พอความเป็นชายสอดใส่เข้ามาในร่างกาย มือเรียวก็รีบดันหน้าอกสามีไว้ เพราะกลัวว่าเขาจะโน้มตัวลงมาทับเจ้าตัวเล็ก"ผมระวังอยู่" เสียงทุ้มกระซิบออกมาแผ่วเบา พร้อมกับขยับสะโพกเบาๆ "อ้าาา" ยิ่งทำเบาก็ยิ่งมีความเสียว หรืออาจเพราะไม่ได้ปลดปล่อยนานแล้ว"อื้อออ""เจ็บเหรอครับ" เขาไม่รู้ว่าการมีอะไรกับหญิงตั้งครรภ์ต้องทำได้ประมาณไหน ยิ่งกับท่อนเอ็นลำใหญ่ของเขาแล้วกลัวว่ามันจะเข้าลึกเกินไป"เปล่าค่ะแล้วคุณจะหยุดทำไม" ที่จริงเธอก็เสียวไม่แพ้กัน ที่ครางออกมาเพราะเริ่มมีอารมณ์"ผมกลัวคุณเจ็บ" ชายหนุ่มพูดออกไปด้วยรอยยิ้ม และนึกเอ็นดูที่เธอตำหนิว่าจะหยุดทำไม "ซี๊ดดด..ผมต่อเลยนะ" แต่ชายหนุ่มก็ไม่ได้แสดงอาการอะไรออกมาให้เห็นเพราะกลัวว่าเธอจะอาย แล้วท่อนเอ็นอุ่นก็เริ่มขยับเข้าออกโดยเพิ่มความเร็วขึ้นตามลำดับ เพราะไม่อยากจะอดกลั้นนาน"อื้อ อื้อ อื้อ // อ้าาา ปล่อยแล้วนะครับ" ทั้งสองครวญครางออกมาพร้อมกัน เพราะเริ่มทนความเสียดสีไม่ไหว และเพียงไม่นานชายหนุ่มก็รีบชักท่อนเอ็นออกมาเมื่อปล่อยน้ำออกหมดแล้ว เพราะกลัวจะเผลอไปทับเจ้าตัวเล็กเข้า"คุณจะทำอะไร" หญิงสาวถามเมื่อเขาลุกขึ้นแล้วโอบอุ้มเอาร่างของเธอขึ้นมาด
"คุณหมอรู้จักฉันเหรอคะ?" หญิงสาวนัยน์ตาสวยมองไปที่หมอคนที่เพิ่งจะเอ่ยชื่อเธอออกมา"คุณหมอรู้จักภรรยาผมได้ยังไง.." เข็มทิศก็อยากจะรู้เหมือนกัน ว่าหมอคนนี้รู้จักภรรยาของเขาได้ยังไง"หมอเป็นใคร!" สิบทิศรีบเข้ามาขวางหน้าแก้วกานดาไว้ เพราะเขาไว้ใจใครไม่ได้ทั้งนั้น ถึงแม้ว่าหมอคนนี้เพิ่งจะช่วยชีวิตแม่ยายของเขามา"ใจเย็นก่อนสิลูกปล่อยให้คุณหมอได้พูดบ้าง" ที่รักและไทเกอร์รีบเข้ามาห้ามลูกๆ ไว้ก่อน เพราะดูจากท่าทีแล้วหมอคนนี้คงไม่ใช่คนร้าย ถ้าไม่งั้นคงไม่ช่วยแม่ของลูกสะใภ้จนปลอดภัย"ผมคือหมอที่ถูกส่งมาเพื่อดูแลเจ้าหญิงโดยเฉพาะครับ เพราะตอนนี้เจ้าหญิงกำลังทรงพระครรภ์องค์รัชทายาท" ที่จริงหมอคนนี้แค่รอเวลาที่จะเดินทางมา แต่พอเกิดเหตุนี้ขึ้น ก็เลยรีบปรากฏตัวก่อน เพราะไม่อยากจะให้เจ้าหญิงอัญมณี มีความทุกข์ใจเกี่ยวกับญาติของสามี กลัวจะส่งผลถึงองค์รัชทายาทที่อยู่ในครรภ์ของเธอ"ขอบคุณเจ้าหญิงมากนะคะ" ได้ยินแบบนั้นละอองดาวรีบหันมายกมือไหว้ขอบคุณแก้วกานดา"อย่าทำแบบนี้อีกนะคะ เราเป็นญาติกันไม่ใช่เหรอคะ" แก้วกานดารีบรับไหว้ด้วยการไหว้กลับ แล้วใบหน้างามก็หันไปมอง.. "คุณหมอรู้เรื่องนี้ได้ยังไงคะ" เธอหมายถึ
พอได้ข่าวเรื่องนี้พวกเขาถึงกับไม่ทานข้าวเช้า และก็รีบออกมาโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง"ออกมาพร้อมกันแต่คุณพ่อถึงก่อนซะงั้น" คนที่พูดก็คือแก้วกานดา เพราะเดินทางมารถคนละคัน พอมาถึงก็เห็นรถของพ่อสามีจอดอยู่แต่ไม่มีคน"คุณรู้จักพ่อผมน้อยไป สมัยท่านเป็นหนุ่มๆ ซ่าไม่เบา""ซ่ากว่าลูกอีกเหรอคะ""ผมเทียบท่านไม่ติดหรอก" ทั้งสองคุยในระหว่างที่รีบเดินเข้ามา แต่เข็มทิศก็พยายามประคองภรรยากลัวว่าจะหกล้มเอาในเวลาเดียวกันนั้นหน้าห้องผ่าตัด"แม่เราเป็นอะไร" ไทเกอร์ถามขึ้นทันทีที่เจอลูกชายกับลูกสะใภ้อยู่หน้าห้อง"คุณแม่มีอาการปวดหัวขึ้นมาอีก คุณสิบทิศก็เลยพามาที่โรงพยาบาลค่ะ""ปวดหัว? ตอนนั้นหายแล้วไม่ใช่เหรอ""ใช่ค่ะแต่พอมาเช็คดูใหม่อีกครั้ง เจอเนื้องอกอยู่ในนั้น" น้ำตาของลูกสาวไหลรินในขณะที่พูด จนสามีโอบร่างของเธอเข้ามากอดไว้เพื่อปลอบ"แล้วเข้าห้องผ่าตัดนานหรือยัง""ตอนที่โทรไปหาแม่นั่นแหละครับ" สิบทิศตอบผู้เป็นพ่อบ้างเพราะตอนนี้ภรรยามัวแต่ร้องไห้"หมอสมัยนี้เก่งหนูไม่ต้องคิดมาก ถ้าที่นี่รักษาไม่ได้เราจะไปรักษากันที่ต่างประเทศ""ขอบคุณมากนะคะ" ที่ละอองดาวตกใจมากก็เพราะเธอเสียพ่อไปกะทันหัน กว่าจะเจอโรคร้
"ถ้าอยากออกมาขับรถเล่นทำไมถึงไม่ชวนผม คุณรู้ไหมว่ามันอันตรายมากแค่ไหน" ตอนที่เธอลงมาเขาเผลอหลับไป ..ถ้าไม่ได้ยินเสียงข้อความที่พ่อส่งเข้าเครื่อง คงยังไม่รู้ว่าเมียตัวเองออกจากบ้านมาขับรถรับลมกับแม่"ขอโทษค่ะ ฉันไม่คิดว่าจะออกมาไกลขนาดนี้" ถึงแม้ว่าจะสำนึกผิดแต่ก็ไม่กล้าบอกความจริง เพราะความจริงนั้นมันเกี่ยวกับความรู้สึกของใครอีกคน"ทีหน้าทีหลังจำไว้อย่าให้เกิดเรื่องแบบนี้อีก ถ้าอยากออกมาให้บอกผม" ถ้าเธอไม่มาเจอตำรวจแต่ไปเจอผู้ร้ายพวกนั้นจะทำยังไงยิ่งมีแต่ผู้หญิง เขาก็เลยอดที่จะตำหนิไม่ได้ แต่พอเห็นสีหน้าที่สำนึกผิดของภรรยาแล้ว ชายหนุ่มก็เลยหันไปพูดกับตำรวจ "..ผมจะรับตัวภรรยากับแม่กลับบ้านได้หรือยังครับคุณตำรวจ""ได้แล้วครับเชิญเลยครับ""แล้วรถคันนี้ล่ะคะ" หญิงสาวถามขึ้นเมื่อเขาพาเธอเดินมารถคันที่เขาขับออกมา"เอาไว้นี่แหละ ค่อยให้คนมาเอากลับบ้าน""คุณจะไปไหน..มาขึ้นรถกับผมดีกว่า" ไทเกอร์เดินมาคว้าแขนของภรรยาเพื่อที่จะให้นั่งรถคันเดียวกันกลับ"ไม่ค่ะฉันจะกลับกับลูก" ที่รักจับแขนสามีออกแล้วก็เดินตามลูกชายมาที่รถ"เป็นอะไรของเขา" พอภรรยาไม่กลับด้วยไทเกอร์ก็เลยยังไม่กลับบ้านเพราะงานของเขาย
พอคุยงานกับผู้เป็นพ่อเสร็จเขาก็รีบกลับมาที่ห้องทำงานของตัวเอง"พ่อนะพ่อ.. เรื่องแค่นี้" เข็มทิศเหมือนคุยกับตัวเอง แต่อยากจะให้เธอถามมากกว่า "คุณเป็นอะไร" พอเธอไม่ถามเขาก็เลยเดินแวะไปที่โต๊ะของเธอก่อน"เปล่าค่ะ""จะอายทำไม..ไม่มีอะไรหรอก" มือหนายื่นไปลูบผมภรรยาที่นั่งอยู่เบาๆ เพราะรู้ดีว่าเธอคงจะอายเรื่องที่เกิดขึ้น"จะไม่มีอะไรได้ยังไง ท่านต้องเห็นแน่เลย" หญิงสาวรีบปัดมือของเขาออก"เอาเป็นว่าเดี๋ยวผมจะต่อว่าพ่อให้อีกแล้วกัน""อย่านะคะ""อ้าวทำไมล่ะ""แล้วคุณจะไปว่าให้ท่านเรื่องอะไร""ก็เรื่องที่ทำให้เมียผมอายไง""ถ้าคุณไม่จูบเรื่องแบบนี้ก็คงไม่เกิดขึ้น!""อ้าวเหรอ..ถ้างั้นเดี๋ยวผมคืนจูบให้คุณแล้วกัน" ว่าแล้วชายหนุ่มร่างสูงที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็โน้มลงไปหาคนที่นั่งอยู่"คุณจะคืนแบบไหน!?""ก็แบบนี้ไง""อืมมม!!" กำปั้นหญิงสาวรัวเข้าที่ไหล่กว้างของสามีแต่เขาก็ไม่ได้ปล่อย ยังจูบอยู่แบบนั้นจนพอใจแล้วก็รีบเดินกลับไปที่โต๊ะทำงานของตัวเองเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น"คนบ้า!!"เย็นวันเดียวกัน.."แล้วคุณพ่อล่ะครับ" เข็มทิศเห็นว่าแม่ให้คนไปตามลงมาทานข้าวแต่ผู้เป็นพ่อยังไม่กลับมา"เข้ามาเปลี่ยนชุดแล้วก็ออกไ
"หึง..คำนี้มันต้องใช้กับคนที่รักกันไม่ใช่เหรอ" เธอพูดออกมาแค่แผ่วเบา แต่เขาก็ได้ยิน.."เข็มทิศรักเจ้าหญิงแก้วกานดานะครับ" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับมองเข้าไปนัยน์ตาหวานคู่นั้น"คะ? ..เมื่อกี้คุณว่าอะไรนะ""รัก""คุณรักฉันเหรอ?" ดวงตากลมมองสบตาผู้เป็นสามีแบบไม่เชื่อหู "คุณจะรักฉันได้ยังไง แล้วรักตอนไหน""ทุกตอน""ฉันไม่เห็นรู้เลย""คุณจะรู้อะไร ผมหึงคุณแทบจะบ้าตายอยู่แล้วคุณยังไม่รู้ตัวเลย"ใบหน้างามเริ่มมีสีแดงขึ้นมาให้เห็น และก็พยายามทบทวนดูว่าเขาหึงเธอกับใครเมื่อไร..."คุณอย่าหึงฉันกับคุณสิบทิศเลยนะคะ เราทั้งสองเป็นแค่พี่น้องกัน ถ้าไม่มีคุณสิบ ป่านนี้คงไม่มีฉันในวันนี้" มีคนเดียวเท่านั้นที่อยู่ข้างกายเธอ หญิงสาวก็เลยพูดออกไปเพื่อให้เขาเข้าใจในความสัมพันธ์ที่เธอมีกับพี่ชายของเขาเอง"ผมขอโทษที่รู้จักคุณช้าไป""ไม่ต้องขอโทษหรอกค่ะ ทุกอย่างที่เกิดขึ้นบนโลกใบนี้มันมีเวลาของมัน ..และมันถูกกำหนดไว้หมดแล้ว""คุณรู้ไหมว่าผมไม่เคยเจอผู้หญิงคนไหนที่เหมือนคุณเลย""ฉันแปลกมากเลยเหรอคะ""คุณเข้าใจทุกอย่าง เข้าใจทุกคน ถึงแม้จะโกรธก็ยังใช้เหตุผลในการโกรธเลย""ฉันจะพยายามทำตัวให้เหมือนกับคนทั่วไปนะคะ" เธอค
ขับรถออกมาจากโรงแรม เข็มทิศก็พาเธอตรงกลับมาที่บ้าน"เพิ่งจะบ่ายโมงเองทำไมถึงรีบกลับบ้านจังเลยล่ะคะ""ผมว่าคุณคงจะเหนื่อยมากแล้ว กลับมาพักผ่อนดีกว่า" ที่เห็นเธอไม่ค่อยพูดค่อยจาเขาคิดว่าคงจะเหนื่อย คนกำลังท้องกำลังไส้ด้วย"ฉันยังต้องได้ทำอะไรอีกหลายอย่างเลยนะคะ""พรุ่งนี้ค่อยทำ วันนี้พักผ่อนก่อน" ว่าแล้วชายหนุ่มก็ลงรถแล้วเดินอ้อมไปเปิดประตูให้กับภรรยา"กลับกันมาแล้วเหรอลูก" ที่รักเดินออกมา เพราะได้ยินเสียงรถของลูกชาย"เพิ่งเสร็จงานจากโรงแรมครับแม่""มีงานอะไรกันเหรอ" นางถามออกไปเพราะสามีไม่ได้พูดเรื่องนี้ให้ฟังเลย"งานเปิดตัวโปรเจคใหม่ครับแม่..ผมก็เพิ่งรู้ตอนไปถึงโรงแรมนั่นแหละครับ..มีคนแถวนี้จัดเซอร์ไพรส์" เพราะเขาไม่รู้เรื่องนี้จริงๆ แถมเธอยังทำเป็นไม่รู้ ทั้งๆ ที่เป็นความคิดของเธอเอง"ไหนคุณบอกว่าจะรีบกลับไปทำงานไงคะ""เดี๋ยวผมขึ้นไปส่งข้างบนก่อน""ไม่เป็นไรค่ะ ฉันขึ้นไปเองได้""ฝากด้วยนะครับแม่" เขาพูดกับแม่แล้วก็หันกลับมาที่เธอ "..เดี๋ยวตอนเย็นผมกลับมานะ" ว่าแล้วคนตัวสูงก็โน้มลงมาหอมแก้มภรรยาก่อนที่จะเดินอ้อมกลับไปฝั่งคนขับจังหวะที่ถูกหอมแก้ม แก้วกานดารีบหันไปมองหน้าแม่สามี แต่ท่า