แชร์

บทที่ 55

ผู้เขียน: ชะนีติดมันส์
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-01-30 16:34:12

"คุณเป็นอะไรไปหาหมอไหม" สิงขรตามเข้ามาเปิดไฟให้ เพราะตอนที่ไอรินวิ่งเข้ามาอาเจียนเธอไม่มีเวลาแม้จะเปิดไฟห้องน้ำเลย แต่เธอก็รู้ว่าอะไรอยู่ตรงไหน เพราะโตมากับบ้านหลังนี้

"ก็คุณตัวเหม็น"

"ผมแค่โกหกว่ายังไม่อาบน้ำ คุณก็ดมดูสิ"

"อึก.." ยังไม่ทันได้ดมเลยแค่หันมาเธอก็จะอาเจียนอีกแล้ว

"คุณไม่สบายแน่เลย เดี๋ยวผมจะพาไปหาหมอ"

"ฉันไม่เป็นอะไรหรอกแค่ช่วงนี้เครียดไปหน่อย"

"เครียดงั้นเหรอ" คงเป็นแบบที่เธอว่า ใครเจอแบบเธอก็คงเครียดกันทั้งนั้น เขาต้องรีบจบเรื่องนี้ให้เร็วที่สุด ปล่อยไว้เดี๋ยวสุขภาพจิตของเธอก็จะไม่ดีตามไปด้วย

สิงขรแค่ขยับตัวนั่งลงบนเตียงข้างๆ ไอรินก็มีอาการคล้ายแบบเดิม เขาจำเป็นต้องนอนลงพื้นข้างเตียง โดยมีแค่หมอนใบเดียวไว้หนุน

"พื้นมันหนาว คุณเอาผ้าห่มลงไปด้วยสิ"

"ไม่หรอกห่มเถอะ" อะไรเนี่ยคิดว่าจะแอบมานอนกอดเมียให้ชื่นใจหน่อย แต่ต้องมานอนข้างเตียงเนี่ยนะ ถ้าลูกน้องรู้เสียหน้าแย่เลยมึงไอ้สิงขร

เช้าวันต่อมา..

สิงขรตื่นขึ้นมาก็พบว่าผ้าห่มคลุมร่างตัวเองอยู่ เขาเลยรีบดันตัวลุกขึ้น "ไอริน?" แต่ยังไม่ทันได้มองไปบนเตียงก็เจอเธอที่นอนอยู่ข้างๆ ก่อน

"คุณตื่นแล้วเหรอ"

"ทำไมมานอนตรงนี้"

"ฉันกลัวคุ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • สิงขร [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 56

    "ทำไมเหรอ ฉันเป็นแม่ฉันไม่มีสิทธิ์จะเรียกค่าสินสอดของลูกเลยหรือไง" อิงอรพูดออกมาก่อนที่จะถูกตำหนิ ลูกสาวทั้งคนจะยกให้ผู้ชายฟรีๆ หรือไง"เรียกได้ครับ คุณแม่ต้องการอะไรเพิ่มอีกบอกผมมาได้เลย" เขาไม่ได้กลัวเลยกับค่าสินสอด 30 ล้าน ที่แม่เธอเรียกมา ถ้าให้เขาเสนอสิงขรให้มากกว่านี้อีกเยอะ"บอกได้เลย?" อิงอรแปลกใจพูดเหมือนว่าจะเพิ่มให้อย่างนั้นแหละ 30 ล้านนี่ยังไม่มากพออีกเหรอ ที่จริงที่นางเรียกไปเพื่อจะให้อีกฝ่ายต่อรอง"เรื่องค่าสินสอดพ่อไม่ได้ต้องการอะไรมากหรอก อยากจะให้เราสองคนประคับประคองชีวิตคู่อย่ามีเรื่องทะเลาะกันก็พอแล้ว" อิทธิกลัวว่าฝ่ายชายจะมีไม่มากพอ เดี๋ยวก็ได้ไปหยิบยืมคนอื่นมา 30 ล้านมันไม่ใช่เงินน้อยๆ ถ้าไม่ใช่นักธุรกิจร้อยล้านพันล้าน คงไม่มีปัญญามาสู่ขอกันถึงขนาดนี้"ขอบพระคุณคุณพ่อขอบพระคุณคุณแม่มากนะครับ เรื่องเงินสดผมจะจัดให้ 30 ล้านตามที่คุณแม่บอกมา ส่วนสินทรัพย์อย่างอื่นผมขอเป็นคนจัดให้นะครับ""สินทรัพย์อย่างอื่นคืออะไร" อิงอรชักจะสนใจผู้ชายคนนี้แล้ว เขาดูวางตัวได้ดีมากไม่ว่านางจะพูดด้วยท่าทียังไง"บ้านหลังข้างๆ ผมจะให้เป็นชื่อของไอริน ส่วนเครื่องเพชรและเครื่องทอง ผมจะจัดมา

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30
  • สิงขร [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 57

    "ซี้ดด" ทำไมถึงขี้เซาได้ขนาดนี้ ไม่มีเวลาให้สิงขรได้คิดมากแล้วยังไงวันนี้เขาก็ไม่ปล่อยเธอไปแน่ เมื่อคืนนี้อยากได้แทบคลั่ง "อาาไอริน รู้ตัวไหมว่าตัวเองน่ารักแค่ไหน""อือ" เสียงครางดังออกมาเบาๆ เหมือนเธอจะตื่น แต่เธอก็ครางแค่ตอนที่อีกฝ่ายเร่งการกระแทก"อ่าาา นั่งรถเหนื่อยขนาดนั้นเลยเหรอผัวจะแตกแล้วรู้ไหม" ชายหนุ่มกระซิบพูดในขณะที่เร่งการกระแทกเข้าไปอีก ยิ่งเธอครางแบบไม่รู้ตัวมันก็ยิ่งน่าเอาร่างเล็กถูกจับตะแคงก่อนที่สิงขรจะเอนตัวลงด้านหลังแล้วสอดใส่ความใหญ่ยาวนั้นเข้าไปอีก..เช้าวันต่อมา.."อือ เจ็บ.." หญิงสาวขยับตัวก็รู้สึกเจ็บหน่วงท้องน้อยและหว่างขา แต่อาการนี้จะเกิดขึ้นเฉพาะตอนที่ทั้งสองมีอะไรกัน เมื่อคืนนี้เธอไม่ได้มีอะไรกับเขาไม่ใช่เหรอ ไอรินค่อยๆ ดันตัวลุกขึ้นมาก็รู้ว่าตัวเองมาถึงบ้านหลังนี้แล้ว นี่เธอนอนขี้เซาจนไม่รู้ว่าเขาพามาถึงตอนไหน แล้วเขาอุ้มลงจากรถได้ยังไงเนี่ยไอรินลุกขึ้นจากเตียงก็ยังคงมีอาการเหมือนเดิม เธออดไม่ได้ที่จะเช็คดูว่าตกลงมันคืออะไร มันเป็นแบบที่คิดไหม พอเช็คแล้วก็รู้ได้ในทันทีเลย แบบนี้เหรอที่เขาเรียกลักหลับ ไอรินเอ้ย ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่นแย่เลยนะเนี่ยหญิงสาวเข

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30
  • สิงขร [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 58

    "ว้ายย" ผู้หญิงหลายคนที่มองอยู่ต่างก็ตกใจ อยู่ดีๆ ไอรินก็อาเจียนใส่แขกคนสำคัญของเสี่ย"คุณเป็นอะไรไหม" สิงขรหันมาถามเธอด้วยความเป็นห่วงพร้อมกับลูบหลังให้"ไม่เป็นอะไรค่ะ คุณคะฉันขอโทษด้วย" ส่วนไอรินก็หันไปขอโทษขอโพยคนที่เธออาเจียนใส่ เพราะตอนนี้เสื้อสูทของเขาเลอะไปด้วยอาหารที่เธอเพิ่งทานมา"เป็นไงบ้างวะ""แทนที่จะเป็นห่วงเพื่อนก่อนดูสภาพสิ""พาเสี่ยขุนรามไปล้างเนื้อล้างตัวหน่อย" สิงขรมองไปเห็นฟ้างามกำลังยืนมองอยู่พอดี"ค่ะ" ฟ้างามเลยเดินตรงเข้ามาก่อนจะเชิญให้แขกคนสำคัญเดินตามเธอมาทางนี้ จังหวะที่เดินผ่านไอรินฟ้างามก็อดมองไม่ได้ อย่าบอกนะว่าผู้หญิงสองคนนี้..ห้องเผด็จศึก"หือ?" ขุนรามที่เดินตามฟ้างามมาเห็นป้ายชื่อหน้าห้องก็อดสงสัยไม่ได้"วันนี้ห้องวีไอพีไม่มีห้องว่างเลยค่ะ คุณเข้าไปล้างตัวในห้องนี้ก่อนนะคะเดี๋ยวฉันไปดูเสื้อผ้ามาให้" ว่าแล้วฟ้างามก็เดินกลับปล่อยให้แขกเข้าไปล้างเนื้อล้างตัวเองขุนรามเปิดประตูเข้าไปในห้องเผด็จศึกก็นึกขำ ร้ายกาจจังเลยนะไอ้เพื่อนคนนี้ ..ใช่แล้วขุนรามก็คืออีกหนึ่งในกลุ่มเพื่อนที่สนิทกันมาวันนี้ที่เขาบอกเลื่อนนัดไป เพราะไม่อยากให้ขุนรามมาเห็นไอรินกลัวว่าเดี๋

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30
  • สิงขร [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 59

    แต่พอเห็นสายตาสิงขรแล้วไอรินก็ไม่กล้าเดินเข้าไปนั่งข้างขุนราม"รออะไรอยู่ล่ะครับ จะยืนให้ปวดขาทำไมมาสิครับ" สายตาขุนรามจับจ้องแค่ไอริน แต่ไม่ใช่ว่าไม่ได้มองสิงขร เพราะเขายังคงเห็นสิงขรในรัศมีสายตาอยู่เอาวะไม่ได้นั่งตัวติดกันเขาคงไม่ว่าอะไรหรอก หญิงสาวหายใจเข้าลึกๆ ก่อนที่จะเดินไปนั่งลงตรงที่ขุนรามขยับให้หมับ!"โอ๊ย" แต่สะโพกยังไม่แตะโซฟาเลยร่างของเธอก็ถูกดึงกระเด็นมานั่งบนตักชายคนรักก่อน"เป็นอะไรไหม" สิงขรตกใจตอนที่เธอร้องโอ๊ยกลัวว่าจะดึงแรงเกินไป"ไม่เป็นอะไรค่ะแค่ฉันตกใจ""หึหึ.. เมื่อกี้ใครบอกไม่ต้องสนใจนะ""มึงหยุดพูดได้หรือยัง กูก็บอกลูกน้องให้เลื่อนนัดแล้วไม่ใช่เหรอ""จะเลื่อนอะไรวะกูมาตั้งไกล มึงมาบอกตอนที่กูถึงแล้วเนี่ยนะ" จังหวะนั้นขุนรามเอื้อมไปหยิบบุหรี่กำลังจะมาจุด แต่ถูกสิงขรแย่งไปอีกครั้ง"อะไรของมึงวะ""ไม่เห็นหรือไงว่าผู้หญิงนั่งอยู่ด้วย""แหมแต่ก่อนกูเห็นผู้หญิงนั่งล้อมหน้าล้อมหลังมึงยังสูบ"พอคำพูดนี้ออกจากปากขุนรามเท่านั้นแหละ คนที่นั่งอยู่บนตักก็หันขวับกลับไปมอง"มึงอยากตายหรือไง" สิงขรกระซิบพูดกับเพื่อนแต่ไอรินก็ได้ยินเพราะอยู่ใกล้กว่า "มันแค่หาเรื่องคุณก็อย่าไ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30
  • สิงขร [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 60

    ไอรินนอนตื่นขึ้นมาก็พบว่าเขายังคงนอนอยู่ข้างๆ เมื่อคืนนี้เขาแค่กอดเธอแล้วหลับไปด้วยกันมันจึงทำให้เธอรู้สึกแปลกมากยิ่งขึ้น เพราะถ้าเป็นสิงขรคนเดิมคงต้องทำอะไรแล้ว"ตื่นแล้วเหรอครับ""อึกอึก" แต่ยังไม่ทันได้ตอบไอรินก็ยกมือขึ้นมาปิดปากตัวเองไว้ก่อนเพราะรู้สึกคลื่นไส้"คุณจะอ้วกเหรอ" เมื่อเห็นอาการพะอืดพะอมของเธอเขาก็รีบดันตัวลุกขึ้นก่อนจะพยุงเธอให้ลุกตามไอรินหายใจเข้าลึกๆ แล้วก็นั่งลงที่เดิม"ไม่เข้าห้องน้ำเหรอ""ไม่เป็นไรแล้วค่ะ" ขณะที่ตอบสายตาเธอก็จับจ้องใบหน้าอีกฝ่ายไม่ยอมวาง"ผมมีขี้ตาเหรอ""ไม่ต้องมาตีเนียนไปทำอะไรผิดมาหรือเปล่าคะ""จะทำอะไรผิดล่ะ ก็เมื่อกี้เหมือนคุณจะอ้วก""ฉันไม่เป็นอะไรแล้วค่ะ หิวข้าวแล้ว""คุณเข้าไปอาบน้ำก่อนนะเดี๋ยวผมไปบอกพวกนั้นจัดหาอาหารไว้รอ" เขาพาเธอไปส่งถึงห้องน้ำก่อนจะเดินออกมา แต่จังหวะนั้นก็ได้ยินเสียงเธออาเจียนสิงขรเลยรีบเดินกลับไปดู"เป็นยังไงบ้าง""คุณออกไปค่ะ" ที่จริงเธอยังรู้สึกพะอืดพะอมอยู่แต่ไม่อยากให้เขาอยู่ใกล้ ใครจะอยากให้คนอื่นมาเห็นตัวเองอาเจียนล่ะ"ทานข้าวเสร็จผมจะพาไปหาหมอ"ไอรินไม่ได้ปฏิเสธที่เขาจะพาไปหาหมอ ในใจของเธอคิดว่าตัวเองเป็นโรคร

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30
  • สิงขร [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 61

    "ใครท้องมึงก็พูดมาสิวะ!" อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด ถ้าเป็นเด็กที่เกิดจากเขาจริง เขาก็ต้องรับผิดชอบอยู่แล้ว แต่ผู้หญิงคนเดียวที่สิงขรจะแต่งงานด้วยก็คือไอริน ที่ผ่านมาไม่มีผู้หญิงคนไหนเลยที่ทำให้เขาอยากจะหยุดไว้แค่เธอเหมือนผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าเวลานี้"ยี่หวา""ยี่หวา?" สิงขรแทบขยี้หูฟังใหม่อีกรอบ "มึงจะบ้าเหรอกูไม่ใช่ปลากัดนะที่จะมองตากันแล้วท้องได้""พูดแบบนี้มึงจะไม่ยอมรับใช่ไหม!" ที่จริงยี่หวาไม่ได้บอกกับขุนรามหรอกว่าท้อง แต่เขาได้ยินตอนที่ฟ้างามคุยกับยี่หวา ..ครั้นจะถามก่อนก็ได้ยินยี่หวากำชับกับฟ้างามว่าอย่าให้ใครรู้เรื่องนี้เด็ดขาด ขุนรามเลยต้องเอาเรื่องนี้มาถามกับสิงขรโดยตรง"อ้าวไอ้นี่กูยังไม่เคยมีอะไรกับยี่หวา แล้วเธอจะท้องกับกูได้ยังไง" สิงขรหายใจโล่งขึ้นเมื่อได้ยินว่าผู้หญิงคนนั้นคือยี่หวาไอรินที่กำลังสับสนอยู่ปรายตามองไปดูสิงขร เพราะเขาดูยืนยันหนักแน่นมากว่าตัวเองบริสุทธิ์"เธอท้องเหรอครับ?" อีกคนที่พูดอะไรไม่ออกก็คือธามม์ แต่พอตั้งสติได้ถึงได้ถามเสี่ยขุนราม"ใช่!" ขณะที่ตอบลูกน้องคนสนิทของเพื่อน สายตาขุนรามยังคงจ้องมองไปที่สิงขรแบบจะกินเลือดกินเนื้อ "กูขอถามหน่อย ถ้ายี่หว

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30
  • สิงขร [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 62

    ไอรินยอมตามสิงขรมาที่เพนท์เฮ้าส์ เธอก็อยากรู้ความจริงเหมือนกันแกร็ก.. มาถึงสิงขรก็กดรหัสผ่านห้องแล้วเปิดประตูเข้าไป"........." ทั้งสองที่คุยกันยังไม่เคลียร์หันไปมองประตูที่เพิ่งเปิดเข้ามา ก็เห็นว่าคนที่เข้ามาก็คือสิงขรรวมไปถึงขุนรามยังมีไอรินตามมาด้วย"มาทำไมกันเยอะแยะ" ยี่หวารีบนำยาห่อนั้นไปที่ลิ้นชัก"ไอ้ขุนรามมันบอกว่าคุณท้องเหรอ"จังหวะนั้นมือของยี่หวาก็ชะงักเล็กน้อยแต่เธอก็ยังคงปิดลิ้นชักไว้ให้สนิทก่อนหันกลับมามองพวกเขา"คุณยี่หวาบอกความจริงมาเถอะค่ะ คุณท้องกับคุณสิงขรหรือเปล่าคะ" ถ้ายี่หวาท้องกับสิงขรเธอก็พร้อมที่จะไป ไอรินเลยถามออกมาตรงๆ ไม่ต้องอ้อมค้อมอะไรแล้วสายตายี่หวาตวัดมองดูสิงขรที่ยืนอยู่ข้างๆ ไอรินแบบเป็นห่วงเป็นใย"หึ.." ริมฝีปากยี่หวาแสยะยิ้มออกมาเล็กน้อย เพราะรู้แล้วว่าทำไมทุกคนถึงตื่นตระหนกกันแบบนี้ "ทำไมคะ ถ้าฉันท้องกับคุณสิงขร คุณจะยอมถอยงั้นเหรอ""ยี่หวา!" แต่สิงขรไม่ได้สนุกด้วยเลย เขาไม่อยากให้เธอมีความเครียด"ไม่ต้องกลัวขนาดนั้นหรอกค่ะ ฉันไม่ได้ท้องกับเขาหรอก""แล้วท้องกับใคร" ขุนรามถามบ้าง"พ่อของลูกฉันอาจจะไม่ใช่มนุษย์ก็ได้ อาจจะเป็นหมูเป็นหมาที่ไหน""พูดอ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30
  • สิงขร [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 63

    "อะไรนะคะ?" ได้ยินผลตรวจไอรินหันขวับไปมองหน้าเขาทันที "คุณหมอพูดจริงเหรอคะ" แล้วเธอก็หันกลับมาถามหมออีกครั้งเพื่อความแน่ใจ"ใช่ครับตอนนี้คุณกำลังตั้งครรภ์ 3 Week แล้วครับ" การตรวจครรภ์มีหลายแบบถ้าอยากให้ชัวร์คือตรวจเลือด และผลออกมาคือไอรินตั้งครรภ์ได้ 3 สัปดาห์แล้วส่วนสิงขรเดาได้แต่ทีแรกแล้ว ยิ่งผลตรวจยืนยันมาแบบนี้มันก็ยิ่งทำให้เขาภาคภูมิใจในตัวเองมาก ที่กำลังจะมีสิงขรน้อยออกมาให้เชยชมก่อนออกมาสิงขรก็ไม่ลืมถามคุณหมอเรื่องดูแลเธอในระหว่างตั้งครรภ์ต้องทำยังไง และก็ไม่ลืมถามเรื่องบนเตียงด้วย"ดีใจด้วยนะครับ" หลังจากที่เปิดประตูให้เจ้านายขึ้นรถแล้วมนตรีก็หันกลับมาแสดงความยินดีกับเจ้านายที่กำลังจะมีทายาทสิงขรพยักหน้าตอบกลับลูกน้องก่อนจะหันมามองใบหน้าที่เป็นกังวลของเธอ"ยังแพ้ท้องอยู่เหรอ""เปล่าหรอกค่ะ ทำไมคุณต้องโกหกด้วย""โกหกอะไร""ก็เรื่องที่คุณบอกว่าเป็นหมันนั่นแหละ ฮือออ" ไอรินมีท่าทีเหมือนจะร้องไห้จนสิงขรตกใจ"คุณยังไม่อยากมีลูกเหรอ""ฉันเพิ่งเรียนจบยังไม่ได้ทำงานที่ตั้งใจไว้เลย ถ้าฉันท้องแล้วจะทำอะไรได้ล่ะ""ผมก็นึกว่าเรื่องอะไร คุณไม่ต้องทำงานหรอกผมเลี้ยงดูคุณกับลูกได้""คุณไม

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30

บทล่าสุด

  • สิงขร [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 81 ตอนจบ

    พิมพ์ไม่รู้ว่าจะหันไปทางไหนได้แล้ว ร้านก๋วยเตี๋ยว​ก็เป็นร้านที่เช่ามา เธอต้องรับผิดชอบสองต่อทั้งร้านก๋วยเตี๋ยว​และก็บ้านหลังนั้น"เราค่อยๆ แก้ปัญหากันไปทีละจุด คุณพิมพ์อย่าเครียดมากนะคะ" ถ้ายี่หวายังใช้เงินฟุ่มเฟือยได้อยู่เหมือนเดิมเธอคงเอาเงินส่วนนั้นมาช่วยพิมพ์แล้ว แต่ตอนนี้ชีวิตเธอยังจะเอาไม่รอดพิมพ์มองดูซากของร้าน เธอแทบไม่มีแรงจะยืน คิดอะไรก็ไม่ออก"คุณพิมพ์ไปค้างที่เพนท์เฮ้าส์กับยี่หวานะคะ""ไม่หรอกค่ะ"ยี่หวาหันมองไปดูธามม์ขอความช่วยเหลือให้เขาพูดอะไรบ้าง ที่ธามม์เอาแต่เงียบถ้าเขาออกความคิดเห็นกลัวว่ายี่หวาจะคิดเล็กคิดน้อย เหมือนตอนที่คิดว่าพิมพ์เป็นผู้หญิงที่เขาเคยสนใจ"ไปพักที่เพนท์เฮ้าส์กับคุณยี่หวาก่อนนะ""พิมพ์ไม่อยากไปรบกวนคุณทั้งสองค่ะ""ไม่ได้รบกวนเลยค่ะ ถ้ามีลู่ทางแล้วคุณพิมพ์ค่อยแยกตัวออกมาก็ได้""คืนนี้พิมพ์จะกลับไปที่โรงพยาบาลค่ะ""ลืมเลยว่าแฟนคุณพิมพ์ยังอยู่โรงพยาบาล""อย่าลืมนะว่าเธอต้องรับผิดชอบเรื่องบ้านของฉัน" ป้าคนนั้นยังหันมาพูดตะคอกใส่พิมพ์ "ประเภทที่สร้างความเสียหายให้คนอื่นแล้วบอกให้ตำรวจจับตัวเองติดคุกเพื่อทดแทนค่าเสียหายกูไม่เอานะ" คนส่วนมากถ้าไม่มีเงิน

  • สิงขร [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 80

    เพจของทางจังหวัดที่ธามม์กดติดตามไว้ตอนนี้ออกข่าวเรื่องไฟไหม้ร้านก๋วยเตี๋ยว ที่มีชื่อร้านว่าก๋วยเตี๋ยวอยุธยา และตอนที่เกิดเหตุเจ้าของร้านก็ไม่อยู่ร้านและก็ไม่มีใครติดต่อได้ ทางเพจเลยแจ้งข่าวกับคนที่รู้จักเจ้าของร้านนี้ให้ติดต่อกลับมาที่ร้านด่วนธามม์รีบบึ่งรถมาที่ร้านก๋วยเตี๋ยวอยุธยา ก็เป็นแบบที่คิดไว้จริง ร้านนี้มีทั้งห้องพักของพิมพ์อยู่ในร้านด้วย เพราะตอนต่อเติมเธอทำเป็นห้องพักของตัวเองด้วยเลยจะได้สะดวกในการค้าขาย"ทำไงดีคะเรารีบแจ้งคุณพิมพ์ดีไหมคะ""เดี๋ยวผมขอลงไปคุยกับเจ้าหน้าที่ก่อนคุณรออยู่บนรถนะ""ฉันไปด้วยค่ะ""ไม่ต้องมันอันตราย" ถึงแม้ตอนนี้ไฟจะถูกดับหมดแล้ว แต่เจ้าหน้าที่ก็ยังคงอยู่ในพื้นที่เพราะเหตุเพิ่งเกิดเมื่อไม่นานมานี้เอง"สวัสดีครับ ผมเป็นญาติเจ้าของร้านครับ""คุณพอติดต่อเจ้าของร้านได้ไหมครับ""ติดต่อได้ครับ แต่ผมอยากรู้ว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง""เราคาดว่าไฟฟ้าลัดวงจรครับ""ไฟฟ้าลัดวงจรเหรอครับ?""ตอนนี้บ้านหลังข้างๆ ก็ได้รับความเสียหายร่วมด้วย ทางเจ้าของบ้านอยากจะคุยกับต้นเพลิงครับ""คุยกับผมมาได้เลยครับ" ธามม์อดคิดไม่ได้ว่าเรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้นเพราะตัวเอง ถ้าไม่เพรา

  • สิงขร [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 79

    "คุณหมอบอกว่าเป็นยังไงบ้าง" นรสิงห์เข้ามาก็ถามอาการของน้องสาว"คุณหมอบอกว่าห้ามฉันขยับตัว""ห้ามขยับตัวเลยเหรอ?""ก็ขยับได้บ้างค่ะ แต่ห้ามกระทบกระเทือน""ตอนนี้เจ้านายมึงอยู่ไหน" นรสิงห์หายใจเข้าลึกๆ แล้วก็ถามหาผู้เป็นเจ้านายของธามม์"เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับนายครับ""กูถามว่าเจ้านายมึงอยู่ไหน" เขาเน้นหนักประโยคเดิม"พี่จะถามหาพี่สิงขรทำไมคะ""มันรู้เรื่องนี้ไหม""รู้หรือไม่รู้มันก็ไม่ใช่เรื่องของเขา พี่อย่าก่อเรื่องได้ไหม""เราหาว่าพี่เป็นคนก่อเรื่องงั้นเหรอ""โอ๊ย" ตอนที่นรสิงห์ขึ้นเสียงใส่ยี่หวาก็ขยับมือมากุมท้องเหมือนว่าเจ็บปวดมากจนคนเป็นพี่หายใจเข้าลึกๆ อีกครั้ง "พี่จะพาเราไปรักษาตัวที่กรุงเทพฯ""พี่ไม่ได้ยินหรือไงฉันบอกว่าคุณหมอห้ามฉันขยับตัว""พี่จะให้คุณหมอมาย้ายตัวเราเอง""ฉันไม่ไป""ดูสภาพเราสิ รู้ว่าตัวเองท้องยังไปทำงานอยู่อีก""มันไม่ได้เกี่ยวกับที่ฉันทำงานเลย มันเกี่ยวกับพี่นั่นแหละ""พี่ปล่อยให้เราอยู่ที่นี่ไม่ได้หรอกนะ ถ้าจะให้มันไปด้วยพี่ก็ไม่ว่า" คนที่นรสิงห์เอ่ยถึงก็คือธามม์ แต่สายตาผู้เป็นพี่ไม่ได้มองไปดูทางนั้นเลย"ฉันไม่อยากกลับไป ฉันอยากใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ ฉันสัญญาว

  • สิงขร [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 78

    "ถ้าพี่ไม่ปล่อยให้ฉันลง ฉันจะฆ่าตัวตาย" พูดจบยี่หวาก็มองไปรอบๆ ข้างว่ามีอาวุธหรือสิ่งของไหนที่ทำให้เธอปลิดชีวิตตัวเองได้ไหม"ยี่หวา!""ฉันบอกพี่ก็ได้ ฉันไม่ได้รักพี่สิงขร คนที่ฉันรักก็คือคุณธามม์""พี่ไม่เชื่อ""พี่จะเชื่อหรือไม่เชื่อมันก็เรื่องของพี่ ตอนนี้ฉันกำลังท้องกับเขา""อะไรนะ?""ถ้าพี่รักใครสักคนเป็น พี่จะรู้ว่าความรักมันไม่ได้ขึ้นอยู่กับฐานะ มันขึ้นอยู่กับหัวใจของคนสองคน" เธอคิดว่าพี่ชายคงไม่รู้จักกับความรักหรอก ถ้างั้นก็คงไม่ยอมให้ผู้ใหญ่หาคู่ครองให้"พูดบ้าอะไรของเธอ""พี่สิงห์ปล่อยฉันไปเถอะนะ พี่กำลังจะทำให้หลานไม่มีพ่อ"เอี๊ยดดด จังหวะนั้นคนขับรถก็เหยียบเบรกจนยี่หวากระเด็นเกือบจะชนกับเบาะข้างหน้า แต่นรสิงห์ที่กระเด็นไปตามแรงเหมือนกันรีบยื่นมือมาดึงตัวน้องสาวไว้ไม่ให้ชนกับเบาะเพราะได้ยินว่าเธอกำลังท้อง"เจ้านายเป็นอะไรไหมครับ" คนขับรถหันมาถามคนด้านหลังดู"มึงเบรกทำไมวะ""มีรถมาขวางหน้าครับ"ได้ยินแบบนั้นยี่หวาก็มองไปด้านหน้าและจังหวะเดียวกันประตูรถตู้ก็มีคนมาพยายามจะเปิดมันออก"คุณธามม์ฉันอยู่ในนี้ค่ะ" ยี่หวาขยับไปจะไปปลดล็อกประตูรถแต่ถูกพี่ชายดึงตัวเข้ามาก่อน "ปล่อยนะพี่

  • สิงขร [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 77

    "มองอะไรวะกินสิ" ธามม์เห็นว่ากายเอาแต่มองก๋วยเตี๋ยวต้มยำ"คุณกลัวฉันทำไม่อร่อยเหรอคะ""ทานสิคะคุณกาย อร่อยมากเลยนะ" ทั้งสามจ้องมาที่กายอยู่คนเดียวจนกายต้องเอื้อมมือไปหยิบช้อนแล้วก็ตักน้ำซุปขึ้นมาซด"อร่อยไหมคะ" ยี่หวารอฟังอยู่ว่าอีกฝ่ายจะว่ายังไงเพราะเธอชิมแล้วมันก็อร่อยดี"อร่อยครับ" ถ้าไม่กินอาหารทะเลคงไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง กายเลยคีบเส้นขึ้นมาใส่ปากแล้วเคี้ยวเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้อาหารทะเลเข้าปาก คนอื่นเห็นว่าเขาทานได้ก็เลยเริ่มทานกันธามม์กำลังจะคีบกุ้งปลาหมึกและก็หมูให้กับยี่หวา แต่เธอบอกว่าไม่เอา เท่าที่คุณพิมพ์ให้มาไม่รู้จะกินหมดหรือเปล่า เพราะวันนี้พิมพ์ให้เยอะมาก เห็นว่าธามม์ตักให้กับแฟนวันก่อน วันนี้เลยจัดเต็มมาให้เลยจนทุกอย่างผ่านพ้นไปด้วยดี..มั้ง.. และตอนนี้ธามม์ก็พายี่หวาขับรถกลับไปแล้ว"คุณยังไม่ไปเหรอคะ" พิมพ์เห็นว่าเพื่อนของธามม์ยังยืนอยู่ข้างๆ รถ เลยออกมาถามดู"อึกอึกอึก""คุณเป็นอะไรคะ" จังหวะนั้นพิมพ์ตกใจทำอะไรไม่ถูกเพราะอีกฝ่ายเหมือนจะอาเจียน "มาทางนี้ดีกว่าค่ะ" พิมพ์รีบเดินนำหน้ากายมาทางห้องน้ำ"อ้วกกก"[เพนท์เฮ้าส์] หลังจากที่ออกจากร้านก๋วยเตี๋ยวแล้วธามม์ก็พายี่หวา

  • สิงขร [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 76

    "ซี๊ดด" ชายหนุ่มที่เพิ่งจะเสร็จ..ความเสียวยังคงค้างคาอยู่ แต่เขาก็ต้องกัดฟันสู้เพราะอีกฝ่ายกำลังเริ่มรุก ทีแรกคิดว่าเธอจะร้อนแรงแค่ตอนเมา แต่ตอนที่เธออารมณ์ค้างก็ร้อนแรงเหมือนกัน "อาาาเบาก่อนครับ" เธอคงไม่รู้ว่าเวลาผู้ชายเสร็จใหม่ๆ ความเสียวยังคงมีอยู่เยอะ ถ้าถูกกระแทกลงมากลัวว่าตัวเองจะทนไม่ไหวอีก"อือ.." ยี่หวาที่กำลังโยกหยุดเล็กน้อยเมื่ออีกฝ่ายบอกให้เธอเบาก่อน แต่มันเหมือนจะใกล้มากแล้วจะให้เธอหยุดยังไงล่ะ สะโพกงามโยกอีกครั้ง"โอ๊ววซี๊ดดด" ธามม์กัดฟันแน่นตอนที่อีกฝ่ายเร่งการกระแทกส่วนเสียงครางของเธอไม่ต้องพูดถึงเพราะคงเสียวมาก ยิ่งเธอครางพร้อมกระแทกแบบนี้มันยิ่งทำให้ความเสียวของเขามันใกล้ถึงจุดมากขึ้น"อ่ะอ่ะอ่ะ" ยี่หวาขยับมือหนาที่จับสะโพกเธออยู่ขึ้นมาแนบกับหน้าอกไว้ ชายหนุ่มรู้ได้ในทันทีเลยว่าเธอต้องการอะไร มือที่วางแนบอยู่กับหน้าอกเริ่มทำงานโดยการขย้ำ ก่อนจะสะกิดยอดเม็ดสีชมพูที่ตอนนี้มันแข็งมาก จนรับรู้ได้เลยว่าเธอคงใกล้จะถึงฝั่งแล้ว"อาาา ให้ผมช่วยไหม" แรงของเธอเหมือนจะไม่ถึง เขาเลยอยากช่วย แต่เขาไม่รู้ว่าผู้หญิงบางคนต้องทำเองถึงจะสำเร็จความใคร่ ไม่ว่าผู้ชายจะกระแทกหนักแค่ไหน"อ

  • สิงขร [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 75

    "แล้วนี่คุณยี่หวาเรียกคุณเข้ามาทำไมคะ เธอมีงานจะใช้เหรอ" เจนนี่พูดพร้อมกับชะโงกเข้าไปมองในห้องว่าตอนนี้ยี่หวาอยู่ตรงไหน เพราะนี่มันเป็นห้องผู้จัดการ"ผมไม่ว่างหรอก" ธามม์เอาตัวมาบังไม่ให้เจนนี่มองเข้าไปข้างในแล้วก็ปิดประตูห้องไว้ แต่พอหันกลับไปมองเห็นสายตาที่จ้องมองมาก็รู้สึกเสียวสันหลังวูบ"มีสาวมาชวนไปดื่มไม่ใช่เหรอคะ ทำไมไม่ไปล่ะ""จะไปดื่มได้ยังไง""ออกไป""ยี่หวาครับมันไม่มีอะไรเลยนะ""ไม่มีงั้นเหรอคะ แต่ฉันเคยเห็นว่าพวกคุณสนิทสนมกันมากจนโอบไหล่กันได้ไม่ใช่เหรอคะ""ตอนนั้นผมเมา""เมา? แสดงว่าคุณยังจำได้ว่าฉันพูดถึงตอนไหน""หึงผมเหรอ""หึงสิคะ!""อุ๊ย" คิดว่าเธอจะไม่ตอบออกมาเร็วขนาดนี้ แถมน้ำเสียงที่ตอบก็ทำให้ขนลุกเลย "เมียใครน่ารักจัง""ไม่ต้องมาพูดเฉไฉ""ต่อไปนี้ไม่มีอีกแล้วครับ ผมจะพยายามระวังเนื้อระวังตัว""พยายามอย่างเดียวไม่ได้ค่ะ ต้องทำให้ได้ด้วย""ครับผมจะทำให้ได้" ว่าแล้วเขาก็เดินเข้าไปจะกอดแต่เธอดันตัวเขาออก "คุณจะไปไหน""ออกไปข้างนอก" พูดจบยี่หวาก็เปิดประตูออกมาธามม์รีบเดินตามกลัวว่าจะมีเรื่องกัน"คุณธามม์คะ"ธามม์ที่กำลังเดินตามหลังยี่หวาอยู่ได้ยินเสียงเรียกก็หันกลับไป

  • สิงขร [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 74

    "อยู่ทางโน้นไงคะ" เดินหาจนทั่วแต่พออ้อมมาด้านข้างก็เห็นว่าธามม์กำลังถูกผู้ชายคนนั้นกระชากคอเสื้อเข้ามาชกต่อย โดยที่เขาไม่ได้ต่อสู้เพียงแค่ยืนให้อีกฝ่ายระบายอารมณ์ใส่ตัวเอง"หยุดนะพ่อ!" ใช่แล้วองอาจก็คือพ่อของยี่หวา พอท่านรู้ข่าวว่าสิงขรแต่งงานแต่เจ้าสาวไม่ใช่ลูกสาวของตัวเอง ท่านก็ให้คนสืบว่าเรื่องราวมันเป็นยังไง จนรู้แน่แล้วว่าคนที่ยี่หวามาอยู่ด้วยไม่ใช่สิงขรแต่เป็นลูกน้องคนสนิทของสิงขร"พ่อเหรอ?" ฟ้างามไม่คิดว่าผู้ชายคนนี้จะเป็นพ่อของยี่หวา แต่ท่านก็ดูภูมิฐานมาก"คุณเจ็บไหม" ยี่หวาเอื้อมมือขึ้นไปเช็ดคราบเลือดที่ปากให้กับเขา"คุณมาทำไมกลับไปก่อน""พ่อจะทำแบบนี้กับเขาไม่ได้นะ""ทำไมฉันจะทำไม่ได้ ลูกไม่รักดี ไหนบอกว่าจะมาหาไอ้สิงขรไง""ฉันจะมาหาใครมันก็เรื่องของฉัน ในเมื่อพ่อไม่เห็นฉันอยู่ในสายตาแล้วนี่""แกเป็นลูกสาวของฉันทำไมจะไม่เห็นแกอยู่ในสายตา แกเองไม่ใช่เหรอที่วิ่งแจ้นไปหาคนนั้นทีคนนี้ที"ฟ้างามที่ยืนฟังอยู่ถึงกับตกตะลึง เพราะเพิ่งรู้ว่าทั้งสองคบกัน อย่าบอกนะว่าลูกในท้องของยี่หวาก็คือลูกของ... นี่มันอะไรกันอยู่กับพวกเขาทุกวันยังไม่รู้เรื่องอะไรเลยเหรอเนี่ย"กลับบ้านกับพ่อ" มือของ

  • สิงขร [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 73

    "จะไปไหนต่อไหม" หลังจากเสร็จธุระแล้วเขาก็กลับขึ้นมาบนรถ"ไม่" เธอตอบเหมือนไม่อยากตอบและก็ไม่ได้มองหน้าคนที่ถามด้วย"พิมพ์เคยเป็นพนักงานในคลับตอนนั้นมีเรื่องกับเพื่อนร่วมงานพิมพ์เลยออกมาทำธุรกิจของตัวเอง" เขายังพยายามอธิบายให้เธอเข้าใจ"เหรอคะ""คุณเป็นอะไรมากไหม""ทำไมคะ คุณจะหาว่าฉันงี่เง่าใช่ไหม""ยี่หวา..""ฉันจะกลับไปพักผ่อน"ธามม์คิดว่าต้องหาโอกาสคุยกับเธอก่อน รวมถึงตอนนี้สถานที่ไม่เอื้ออำนวยด้วย เขาเลยขับรถพาเธอกลับมาที่เพนท์เฮ้าส์"ขอบคุณนะคะที่มาส่ง" หญิงสาวกล่าวขอบคุณก่อนจะลงจากรถ แต่คนที่เธอพูดด้วยเมื่อสักครู่ก็เปิดประตูลงรถตามมาด้วยตอนที่เธอเดินไปใกล้จะถึงลิฟต์ ธามม์ก็รีบก้าวให้ไวหน่อยเพื่อไปกดลิฟต์เปิดรอยี่หวาเข้าไปด้านในก็ยังคงไม่พูดกับเขาจนประตูลิฟต์เปิดออกที่ชั้นบนเข้ามาในห้องยี่หวาก็เดินตรงเข้าไปที่ห้องนอนของตัวเอง.. แต่จังหวะที่เธอกำลังจะปิดประตูมือหนาก็เอื้อมไปดันประตูไว้ก่อน"ขอคุยด้วยหน่อย""ถ้าจะคุยเรื่องคุณพิมพ์อะไรนั่นฉันไม่อยากฟัง""ตอนอยู่ข้างรถคุณพิมพ์มาบอกว่า""ก็บอกว่าไม่อยากฟังไง" ยี่หวาที่หันหลังให้ก็ได้หันขวับกลับมาตะคอกใส่ ก็บอกไม่อยากจะได้ยินชื่อผู้

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status