แชร์

บทที่ 57

ผู้เขียน: ชะนีติดมันส์
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-01-30 16:34:51

"ซี้ดด" ทำไมถึงขี้เซาได้ขนาดนี้ ไม่มีเวลาให้สิงขรได้คิดมากแล้วยังไงวันนี้เขาก็ไม่ปล่อยเธอไปแน่ เมื่อคืนนี้อยากได้แทบคลั่ง "อาาไอริน รู้ตัวไหมว่าตัวเองน่ารักแค่ไหน"

"อือ" เสียงครางดังออกมาเบาๆ เหมือนเธอจะตื่น แต่เธอก็ครางแค่ตอนที่อีกฝ่ายเร่งการกระแทก

"อ่าาา นั่งรถเหนื่อยขนาดนั้นเลยเหรอผัวจะแตกแล้วรู้ไหม" ชายหนุ่มกระซิบพูดในขณะที่เร่งการกระแทกเข้าไปอีก ยิ่งเธอครางแบบไม่รู้ตัวมันก็ยิ่งน่าเอา

ร่างเล็กถูกจับตะแคงก่อนที่สิงขรจะเอนตัวลงด้านหลังแล้วสอดใส่ความใหญ่ยาวนั้นเข้าไปอีก..

เช้าวันต่อมา..

"อือ เจ็บ.." หญิงสาวขยับตัวก็รู้สึกเจ็บหน่วงท้องน้อยและหว่างขา แต่อาการนี้จะเกิดขึ้นเฉพาะตอนที่ทั้งสองมีอะไรกัน เมื่อคืนนี้เธอไม่ได้มีอะไรกับเขาไม่ใช่เหรอ ไอรินค่อยๆ ดันตัวลุกขึ้นมาก็รู้ว่าตัวเองมาถึงบ้านหลังนี้แล้ว นี่เธอนอนขี้เซาจนไม่รู้ว่าเขาพามาถึงตอนไหน แล้วเขาอุ้มลงจากรถได้ยังไงเนี่ย

ไอรินลุกขึ้นจากเตียงก็ยังคงมีอาการเหมือนเดิม เธออดไม่ได้ที่จะเช็คดูว่าตกลงมันคืออะไร มันเป็นแบบที่คิดไหม พอเช็คแล้วก็รู้ได้ในทันทีเลย แบบนี้เหรอที่เขาเรียกลักหลับ ไอรินเอ้ย ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่นแย่เลยนะเนี่ย

หญิงสาวเข
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • สิงขร [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 58

    "ว้ายย" ผู้หญิงหลายคนที่มองอยู่ต่างก็ตกใจ อยู่ดีๆ ไอรินก็อาเจียนใส่แขกคนสำคัญของเสี่ย"คุณเป็นอะไรไหม" สิงขรหันมาถามเธอด้วยความเป็นห่วงพร้อมกับลูบหลังให้"ไม่เป็นอะไรค่ะ คุณคะฉันขอโทษด้วย" ส่วนไอรินก็หันไปขอโทษขอโพยคนที่เธออาเจียนใส่ เพราะตอนนี้เสื้อสูทของเขาเลอะไปด้วยอาหารที่เธอเพิ่งทานมา"เป็นไงบ้างวะ""แทนที่จะเป็นห่วงเพื่อนก่อนดูสภาพสิ""พาเสี่ยขุนรามไปล้างเนื้อล้างตัวหน่อย" สิงขรมองไปเห็นฟ้างามกำลังยืนมองอยู่พอดี"ค่ะ" ฟ้างามเลยเดินตรงเข้ามาก่อนจะเชิญให้แขกคนสำคัญเดินตามเธอมาทางนี้ จังหวะที่เดินผ่านไอรินฟ้างามก็อดมองไม่ได้ อย่าบอกนะว่าผู้หญิงสองคนนี้..ห้องเผด็จศึก"หือ?" ขุนรามที่เดินตามฟ้างามมาเห็นป้ายชื่อหน้าห้องก็อดสงสัยไม่ได้"วันนี้ห้องวีไอพีไม่มีห้องว่างเลยค่ะ คุณเข้าไปล้างตัวในห้องนี้ก่อนนะคะเดี๋ยวฉันไปดูเสื้อผ้ามาให้" ว่าแล้วฟ้างามก็เดินกลับปล่อยให้แขกเข้าไปล้างเนื้อล้างตัวเองขุนรามเปิดประตูเข้าไปในห้องเผด็จศึกก็นึกขำ ร้ายกาจจังเลยนะไอ้เพื่อนคนนี้ ..ใช่แล้วขุนรามก็คืออีกหนึ่งในกลุ่มเพื่อนที่สนิทกันมาวันนี้ที่เขาบอกเลื่อนนัดไป เพราะไม่อยากให้ขุนรามมาเห็นไอรินกลัวว่าเดี๋

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30
  • สิงขร [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 59

    แต่พอเห็นสายตาสิงขรแล้วไอรินก็ไม่กล้าเดินเข้าไปนั่งข้างขุนราม"รออะไรอยู่ล่ะครับ จะยืนให้ปวดขาทำไมมาสิครับ" สายตาขุนรามจับจ้องแค่ไอริน แต่ไม่ใช่ว่าไม่ได้มองสิงขร เพราะเขายังคงเห็นสิงขรในรัศมีสายตาอยู่เอาวะไม่ได้นั่งตัวติดกันเขาคงไม่ว่าอะไรหรอก หญิงสาวหายใจเข้าลึกๆ ก่อนที่จะเดินไปนั่งลงตรงที่ขุนรามขยับให้หมับ!"โอ๊ย" แต่สะโพกยังไม่แตะโซฟาเลยร่างของเธอก็ถูกดึงกระเด็นมานั่งบนตักชายคนรักก่อน"เป็นอะไรไหม" สิงขรตกใจตอนที่เธอร้องโอ๊ยกลัวว่าจะดึงแรงเกินไป"ไม่เป็นอะไรค่ะแค่ฉันตกใจ""หึหึ.. เมื่อกี้ใครบอกไม่ต้องสนใจนะ""มึงหยุดพูดได้หรือยัง กูก็บอกลูกน้องให้เลื่อนนัดแล้วไม่ใช่เหรอ""จะเลื่อนอะไรวะกูมาตั้งไกล มึงมาบอกตอนที่กูถึงแล้วเนี่ยนะ" จังหวะนั้นขุนรามเอื้อมไปหยิบบุหรี่กำลังจะมาจุด แต่ถูกสิงขรแย่งไปอีกครั้ง"อะไรของมึงวะ""ไม่เห็นหรือไงว่าผู้หญิงนั่งอยู่ด้วย""แหมแต่ก่อนกูเห็นผู้หญิงนั่งล้อมหน้าล้อมหลังมึงยังสูบ"พอคำพูดนี้ออกจากปากขุนรามเท่านั้นแหละ คนที่นั่งอยู่บนตักก็หันขวับกลับไปมอง"มึงอยากตายหรือไง" สิงขรกระซิบพูดกับเพื่อนแต่ไอรินก็ได้ยินเพราะอยู่ใกล้กว่า "มันแค่หาเรื่องคุณก็อย่าไ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30
  • สิงขร [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 60

    ไอรินนอนตื่นขึ้นมาก็พบว่าเขายังคงนอนอยู่ข้างๆ เมื่อคืนนี้เขาแค่กอดเธอแล้วหลับไปด้วยกันมันจึงทำให้เธอรู้สึกแปลกมากยิ่งขึ้น เพราะถ้าเป็นสิงขรคนเดิมคงต้องทำอะไรแล้ว"ตื่นแล้วเหรอครับ""อึกอึก" แต่ยังไม่ทันได้ตอบไอรินก็ยกมือขึ้นมาปิดปากตัวเองไว้ก่อนเพราะรู้สึกคลื่นไส้"คุณจะอ้วกเหรอ" เมื่อเห็นอาการพะอืดพะอมของเธอเขาก็รีบดันตัวลุกขึ้นก่อนจะพยุงเธอให้ลุกตามไอรินหายใจเข้าลึกๆ แล้วก็นั่งลงที่เดิม"ไม่เข้าห้องน้ำเหรอ""ไม่เป็นไรแล้วค่ะ" ขณะที่ตอบสายตาเธอก็จับจ้องใบหน้าอีกฝ่ายไม่ยอมวาง"ผมมีขี้ตาเหรอ""ไม่ต้องมาตีเนียนไปทำอะไรผิดมาหรือเปล่าคะ""จะทำอะไรผิดล่ะ ก็เมื่อกี้เหมือนคุณจะอ้วก""ฉันไม่เป็นอะไรแล้วค่ะ หิวข้าวแล้ว""คุณเข้าไปอาบน้ำก่อนนะเดี๋ยวผมไปบอกพวกนั้นจัดหาอาหารไว้รอ" เขาพาเธอไปส่งถึงห้องน้ำก่อนจะเดินออกมา แต่จังหวะนั้นก็ได้ยินเสียงเธออาเจียนสิงขรเลยรีบเดินกลับไปดู"เป็นยังไงบ้าง""คุณออกไปค่ะ" ที่จริงเธอยังรู้สึกพะอืดพะอมอยู่แต่ไม่อยากให้เขาอยู่ใกล้ ใครจะอยากให้คนอื่นมาเห็นตัวเองอาเจียนล่ะ"ทานข้าวเสร็จผมจะพาไปหาหมอ"ไอรินไม่ได้ปฏิเสธที่เขาจะพาไปหาหมอ ในใจของเธอคิดว่าตัวเองเป็นโรคร

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30
  • สิงขร [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 61

    "ใครท้องมึงก็พูดมาสิวะ!" อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด ถ้าเป็นเด็กที่เกิดจากเขาจริง เขาก็ต้องรับผิดชอบอยู่แล้ว แต่ผู้หญิงคนเดียวที่สิงขรจะแต่งงานด้วยก็คือไอริน ที่ผ่านมาไม่มีผู้หญิงคนไหนเลยที่ทำให้เขาอยากจะหยุดไว้แค่เธอเหมือนผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าเวลานี้"ยี่หวา""ยี่หวา?" สิงขรแทบขยี้หูฟังใหม่อีกรอบ "มึงจะบ้าเหรอกูไม่ใช่ปลากัดนะที่จะมองตากันแล้วท้องได้""พูดแบบนี้มึงจะไม่ยอมรับใช่ไหม!" ที่จริงยี่หวาไม่ได้บอกกับขุนรามหรอกว่าท้อง แต่เขาได้ยินตอนที่ฟ้างามคุยกับยี่หวา ..ครั้นจะถามก่อนก็ได้ยินยี่หวากำชับกับฟ้างามว่าอย่าให้ใครรู้เรื่องนี้เด็ดขาด ขุนรามเลยต้องเอาเรื่องนี้มาถามกับสิงขรโดยตรง"อ้าวไอ้นี่กูยังไม่เคยมีอะไรกับยี่หวา แล้วเธอจะท้องกับกูได้ยังไง" สิงขรหายใจโล่งขึ้นเมื่อได้ยินว่าผู้หญิงคนนั้นคือยี่หวาไอรินที่กำลังสับสนอยู่ปรายตามองไปดูสิงขร เพราะเขาดูยืนยันหนักแน่นมากว่าตัวเองบริสุทธิ์"เธอท้องเหรอครับ?" อีกคนที่พูดอะไรไม่ออกก็คือธามม์ แต่พอตั้งสติได้ถึงได้ถามเสี่ยขุนราม"ใช่!" ขณะที่ตอบลูกน้องคนสนิทของเพื่อน สายตาขุนรามยังคงจ้องมองไปที่สิงขรแบบจะกินเลือดกินเนื้อ "กูขอถามหน่อย ถ้ายี่หว

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30
  • สิงขร [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 62

    ไอรินยอมตามสิงขรมาที่เพนท์เฮ้าส์ เธอก็อยากรู้ความจริงเหมือนกันแกร็ก.. มาถึงสิงขรก็กดรหัสผ่านห้องแล้วเปิดประตูเข้าไป"........." ทั้งสองที่คุยกันยังไม่เคลียร์หันไปมองประตูที่เพิ่งเปิดเข้ามา ก็เห็นว่าคนที่เข้ามาก็คือสิงขรรวมไปถึงขุนรามยังมีไอรินตามมาด้วย"มาทำไมกันเยอะแยะ" ยี่หวารีบนำยาห่อนั้นไปที่ลิ้นชัก"ไอ้ขุนรามมันบอกว่าคุณท้องเหรอ"จังหวะนั้นมือของยี่หวาก็ชะงักเล็กน้อยแต่เธอก็ยังคงปิดลิ้นชักไว้ให้สนิทก่อนหันกลับมามองพวกเขา"คุณยี่หวาบอกความจริงมาเถอะค่ะ คุณท้องกับคุณสิงขรหรือเปล่าคะ" ถ้ายี่หวาท้องกับสิงขรเธอก็พร้อมที่จะไป ไอรินเลยถามออกมาตรงๆ ไม่ต้องอ้อมค้อมอะไรแล้วสายตายี่หวาตวัดมองดูสิงขรที่ยืนอยู่ข้างๆ ไอรินแบบเป็นห่วงเป็นใย"หึ.." ริมฝีปากยี่หวาแสยะยิ้มออกมาเล็กน้อย เพราะรู้แล้วว่าทำไมทุกคนถึงตื่นตระหนกกันแบบนี้ "ทำไมคะ ถ้าฉันท้องกับคุณสิงขร คุณจะยอมถอยงั้นเหรอ""ยี่หวา!" แต่สิงขรไม่ได้สนุกด้วยเลย เขาไม่อยากให้เธอมีความเครียด"ไม่ต้องกลัวขนาดนั้นหรอกค่ะ ฉันไม่ได้ท้องกับเขาหรอก""แล้วท้องกับใคร" ขุนรามถามบ้าง"พ่อของลูกฉันอาจจะไม่ใช่มนุษย์ก็ได้ อาจจะเป็นหมูเป็นหมาที่ไหน""พูดอ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30
  • สิงขร [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 63

    "อะไรนะคะ?" ได้ยินผลตรวจไอรินหันขวับไปมองหน้าเขาทันที "คุณหมอพูดจริงเหรอคะ" แล้วเธอก็หันกลับมาถามหมออีกครั้งเพื่อความแน่ใจ"ใช่ครับตอนนี้คุณกำลังตั้งครรภ์ 3 Week แล้วครับ" การตรวจครรภ์มีหลายแบบถ้าอยากให้ชัวร์คือตรวจเลือด และผลออกมาคือไอรินตั้งครรภ์ได้ 3 สัปดาห์แล้วส่วนสิงขรเดาได้แต่ทีแรกแล้ว ยิ่งผลตรวจยืนยันมาแบบนี้มันก็ยิ่งทำให้เขาภาคภูมิใจในตัวเองมาก ที่กำลังจะมีสิงขรน้อยออกมาให้เชยชมก่อนออกมาสิงขรก็ไม่ลืมถามคุณหมอเรื่องดูแลเธอในระหว่างตั้งครรภ์ต้องทำยังไง และก็ไม่ลืมถามเรื่องบนเตียงด้วย"ดีใจด้วยนะครับ" หลังจากที่เปิดประตูให้เจ้านายขึ้นรถแล้วมนตรีก็หันกลับมาแสดงความยินดีกับเจ้านายที่กำลังจะมีทายาทสิงขรพยักหน้าตอบกลับลูกน้องก่อนจะหันมามองใบหน้าที่เป็นกังวลของเธอ"ยังแพ้ท้องอยู่เหรอ""เปล่าหรอกค่ะ ทำไมคุณต้องโกหกด้วย""โกหกอะไร""ก็เรื่องที่คุณบอกว่าเป็นหมันนั่นแหละ ฮือออ" ไอรินมีท่าทีเหมือนจะร้องไห้จนสิงขรตกใจ"คุณยังไม่อยากมีลูกเหรอ""ฉันเพิ่งเรียนจบยังไม่ได้ทำงานที่ตั้งใจไว้เลย ถ้าฉันท้องแล้วจะทำอะไรได้ล่ะ""ผมก็นึกว่าเรื่องอะไร คุณไม่ต้องทำงานหรอกผมเลี้ยงดูคุณกับลูกได้""คุณไม

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30
  • สิงขร [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 64

    Set [มาเฟียร้ายรัก] ธามม์ บทที่ 64หลังจากทุกอย่างผ่านไปยี่หวาก็ออกจากห้องมา ส่วนธามม์ยังคงนั่งรออยู่ด้านนอก"ผมไม่เห็นคุณเปิดไฟเลยเป็นห่วง" เขาอธิบายว่าทำไมถึงต้องเปิดประตูเข้าไปโดยไม่ได้ขออนุญาตเธอไม่ได้ตอบเพียงแต่เดินไปเปิดตู้เย็นหยิบน้ำออกมาดื่ม และยังหยิบน้ำขวดนั้นจะเข้าห้องด้วยเพราะต้องทานยาก่อนนอน"พรุ่งนี้ผมว่างจะพาไปหาหมอ""ค่ะ" ตอบแค่นี้ยี่หวาก็กลับเข้าห้องแล้วปิดประตูล็อกห้องไว้ คิดว่าอยู่คนเดียวเลยไม่ล็อกใครจะรู้อยู่ดีๆ ก็เปิดประตูพรวดพราดเข้ามาตอนที่เธออาบน้ำออกมาจากห้องน้ำพอดี และเธอก็ดันลืมเอาผ้าเช็ดตัวเข้าไปด้วยคิดว่าจะออกมาเอาผ้าเช็ดตัวเช้าวันต่อมา.. ยี่หวาลุกมาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเผื่อว่าเขามารับจะได้ไม่ต้องให้รอนานพอเปิดประตูออกมาก็เห็นธามม์นั่งรออยู่ด้านนอก"?" เมื่อคืนเขาค้างที่นี่เหรอ นึกว่าจบเรื่องแล้วเขาจะกลับไปทำงาน แต่ยี่หวาก็ไม่ได้ถามหรอกออกมาเธอก็ตรงไปเปิดตู้เย็นแต่พอเปิดตู้เย็นก็แปลกใจเมื่อคืนนี้น้ำเหลือแค่ขวดเดียว คิดว่าวันนี้จะลงไปซื้อมาใส่ตู้เย็นไว้เพิ่ม แต่พอเปิดก็เห็นว่าน้ำเต็มตู้เย็นเลยเธอหยิบออกมาขวดหนึ่งแล้วก็ดื่ม เพราะติดดื่มน้ำตอนเช้า"คุณเ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30
  • สิงขร [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 65

    "ลูกพี่เมามากแล้วนะครับ" มนตรีเห็นว่าธามม์ดื่มเยอะแล้วเลยเข้ามาดู"เมาที่ไหนวะ ดูน้องเจนนี่สิยังไม่เห็นเมาเลยกูเป็นผู้ชายอกสามศอกจะเมาได้ยังไงอายผู้หญิงแย่" ขณะที่พูดมือของธามม์ก็เอื้อมไปโอบไหล่เจนนี่ก่อนจะชนแก้วกันอีกครั้ง"สวัสดีค่ะคุณลูกค้า มากี่ท่านคะ"ธามม์ได้ยินเสียงนี้ถึงได้หันกลับไปมองด้านหลัง แต่มือที่โอบเจนนี่อยู่ก็ไม่ได้ปล่อย"มาเท่าที่เห็นนี่แหละครับ คุณว่างนั่งคุยกับผมหน่อยไหมครับคนสวย""เอ่อ..ตกลงค่ะ" ทีแรกยี่หวากำลังจะปฏิเสธ แต่ปากไวไปตอบตกลงตอนที่มองไปเห็นว่าเขายังคงกอดผู้หญิงคนนั้นอยู่"ถ้างั้นผมขอเปิดห้องพิเศษเลยนะครับ" ผู้ชายที่มาเที่ยวก็ไม่ใช่ธรรมดาคนที่ตามมาด้วยอีกสองคนก็คือลูกน้อง"เชิญทางนี้ค่ะ" หน้าที่ของยี่หวาเป็นผู้จัดการทั่วไปของร้าน เธอสามารถจัดการได้ทุกอย่างตอนที่ยี่หวาบอกว่าจะทำงานที่นี่สิงขรไม่รู้ว่าจะให้ตำแหน่งไหนกับเธอดี เขาเลยให้เป็นผู้จัดการทั่วไปจะได้สมฐานะเธอหน่อย"สวัสดีค่ะเสี่ย" พอเห็นว่ามีเสี่ยกระเป๋าหนักเข้ามาเที่ยวเด็กเอ็นเตอร์เทนก็เข้ามาต้อนรับแต่แขกคนนี้ไม่ต้องการคนอื่น เพราะต้องการยี่หวายี่หวาเลือกนั่งโซฟาเดียวกับแขกแต่ก็ไม่ได้นั่งใกล้เพ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30

บทล่าสุด

  • สิงขร [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 81 ตอนจบ

    พิมพ์ไม่รู้ว่าจะหันไปทางไหนได้แล้ว ร้านก๋วยเตี๋ยว​ก็เป็นร้านที่เช่ามา เธอต้องรับผิดชอบสองต่อทั้งร้านก๋วยเตี๋ยว​และก็บ้านหลังนั้น"เราค่อยๆ แก้ปัญหากันไปทีละจุด คุณพิมพ์อย่าเครียดมากนะคะ" ถ้ายี่หวายังใช้เงินฟุ่มเฟือยได้อยู่เหมือนเดิมเธอคงเอาเงินส่วนนั้นมาช่วยพิมพ์แล้ว แต่ตอนนี้ชีวิตเธอยังจะเอาไม่รอดพิมพ์มองดูซากของร้าน เธอแทบไม่มีแรงจะยืน คิดอะไรก็ไม่ออก"คุณพิมพ์ไปค้างที่เพนท์เฮ้าส์กับยี่หวานะคะ""ไม่หรอกค่ะ"ยี่หวาหันมองไปดูธามม์ขอความช่วยเหลือให้เขาพูดอะไรบ้าง ที่ธามม์เอาแต่เงียบถ้าเขาออกความคิดเห็นกลัวว่ายี่หวาจะคิดเล็กคิดน้อย เหมือนตอนที่คิดว่าพิมพ์เป็นผู้หญิงที่เขาเคยสนใจ"ไปพักที่เพนท์เฮ้าส์กับคุณยี่หวาก่อนนะ""พิมพ์ไม่อยากไปรบกวนคุณทั้งสองค่ะ""ไม่ได้รบกวนเลยค่ะ ถ้ามีลู่ทางแล้วคุณพิมพ์ค่อยแยกตัวออกมาก็ได้""คืนนี้พิมพ์จะกลับไปที่โรงพยาบาลค่ะ""ลืมเลยว่าแฟนคุณพิมพ์ยังอยู่โรงพยาบาล""อย่าลืมนะว่าเธอต้องรับผิดชอบเรื่องบ้านของฉัน" ป้าคนนั้นยังหันมาพูดตะคอกใส่พิมพ์ "ประเภทที่สร้างความเสียหายให้คนอื่นแล้วบอกให้ตำรวจจับตัวเองติดคุกเพื่อทดแทนค่าเสียหายกูไม่เอานะ" คนส่วนมากถ้าไม่มีเงิน

  • สิงขร [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 80

    เพจของทางจังหวัดที่ธามม์กดติดตามไว้ตอนนี้ออกข่าวเรื่องไฟไหม้ร้านก๋วยเตี๋ยว ที่มีชื่อร้านว่าก๋วยเตี๋ยวอยุธยา และตอนที่เกิดเหตุเจ้าของร้านก็ไม่อยู่ร้านและก็ไม่มีใครติดต่อได้ ทางเพจเลยแจ้งข่าวกับคนที่รู้จักเจ้าของร้านนี้ให้ติดต่อกลับมาที่ร้านด่วนธามม์รีบบึ่งรถมาที่ร้านก๋วยเตี๋ยวอยุธยา ก็เป็นแบบที่คิดไว้จริง ร้านนี้มีทั้งห้องพักของพิมพ์อยู่ในร้านด้วย เพราะตอนต่อเติมเธอทำเป็นห้องพักของตัวเองด้วยเลยจะได้สะดวกในการค้าขาย"ทำไงดีคะเรารีบแจ้งคุณพิมพ์ดีไหมคะ""เดี๋ยวผมขอลงไปคุยกับเจ้าหน้าที่ก่อนคุณรออยู่บนรถนะ""ฉันไปด้วยค่ะ""ไม่ต้องมันอันตราย" ถึงแม้ตอนนี้ไฟจะถูกดับหมดแล้ว แต่เจ้าหน้าที่ก็ยังคงอยู่ในพื้นที่เพราะเหตุเพิ่งเกิดเมื่อไม่นานมานี้เอง"สวัสดีครับ ผมเป็นญาติเจ้าของร้านครับ""คุณพอติดต่อเจ้าของร้านได้ไหมครับ""ติดต่อได้ครับ แต่ผมอยากรู้ว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง""เราคาดว่าไฟฟ้าลัดวงจรครับ""ไฟฟ้าลัดวงจรเหรอครับ?""ตอนนี้บ้านหลังข้างๆ ก็ได้รับความเสียหายร่วมด้วย ทางเจ้าของบ้านอยากจะคุยกับต้นเพลิงครับ""คุยกับผมมาได้เลยครับ" ธามม์อดคิดไม่ได้ว่าเรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้นเพราะตัวเอง ถ้าไม่เพรา

  • สิงขร [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 79

    "คุณหมอบอกว่าเป็นยังไงบ้าง" นรสิงห์เข้ามาก็ถามอาการของน้องสาว"คุณหมอบอกว่าห้ามฉันขยับตัว""ห้ามขยับตัวเลยเหรอ?""ก็ขยับได้บ้างค่ะ แต่ห้ามกระทบกระเทือน""ตอนนี้เจ้านายมึงอยู่ไหน" นรสิงห์หายใจเข้าลึกๆ แล้วก็ถามหาผู้เป็นเจ้านายของธามม์"เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับนายครับ""กูถามว่าเจ้านายมึงอยู่ไหน" เขาเน้นหนักประโยคเดิม"พี่จะถามหาพี่สิงขรทำไมคะ""มันรู้เรื่องนี้ไหม""รู้หรือไม่รู้มันก็ไม่ใช่เรื่องของเขา พี่อย่าก่อเรื่องได้ไหม""เราหาว่าพี่เป็นคนก่อเรื่องงั้นเหรอ""โอ๊ย" ตอนที่นรสิงห์ขึ้นเสียงใส่ยี่หวาก็ขยับมือมากุมท้องเหมือนว่าเจ็บปวดมากจนคนเป็นพี่หายใจเข้าลึกๆ อีกครั้ง "พี่จะพาเราไปรักษาตัวที่กรุงเทพฯ""พี่ไม่ได้ยินหรือไงฉันบอกว่าคุณหมอห้ามฉันขยับตัว""พี่จะให้คุณหมอมาย้ายตัวเราเอง""ฉันไม่ไป""ดูสภาพเราสิ รู้ว่าตัวเองท้องยังไปทำงานอยู่อีก""มันไม่ได้เกี่ยวกับที่ฉันทำงานเลย มันเกี่ยวกับพี่นั่นแหละ""พี่ปล่อยให้เราอยู่ที่นี่ไม่ได้หรอกนะ ถ้าจะให้มันไปด้วยพี่ก็ไม่ว่า" คนที่นรสิงห์เอ่ยถึงก็คือธามม์ แต่สายตาผู้เป็นพี่ไม่ได้มองไปดูทางนั้นเลย"ฉันไม่อยากกลับไป ฉันอยากใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ ฉันสัญญาว

  • สิงขร [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 78

    "ถ้าพี่ไม่ปล่อยให้ฉันลง ฉันจะฆ่าตัวตาย" พูดจบยี่หวาก็มองไปรอบๆ ข้างว่ามีอาวุธหรือสิ่งของไหนที่ทำให้เธอปลิดชีวิตตัวเองได้ไหม"ยี่หวา!""ฉันบอกพี่ก็ได้ ฉันไม่ได้รักพี่สิงขร คนที่ฉันรักก็คือคุณธามม์""พี่ไม่เชื่อ""พี่จะเชื่อหรือไม่เชื่อมันก็เรื่องของพี่ ตอนนี้ฉันกำลังท้องกับเขา""อะไรนะ?""ถ้าพี่รักใครสักคนเป็น พี่จะรู้ว่าความรักมันไม่ได้ขึ้นอยู่กับฐานะ มันขึ้นอยู่กับหัวใจของคนสองคน" เธอคิดว่าพี่ชายคงไม่รู้จักกับความรักหรอก ถ้างั้นก็คงไม่ยอมให้ผู้ใหญ่หาคู่ครองให้"พูดบ้าอะไรของเธอ""พี่สิงห์ปล่อยฉันไปเถอะนะ พี่กำลังจะทำให้หลานไม่มีพ่อ"เอี๊ยดดด จังหวะนั้นคนขับรถก็เหยียบเบรกจนยี่หวากระเด็นเกือบจะชนกับเบาะข้างหน้า แต่นรสิงห์ที่กระเด็นไปตามแรงเหมือนกันรีบยื่นมือมาดึงตัวน้องสาวไว้ไม่ให้ชนกับเบาะเพราะได้ยินว่าเธอกำลังท้อง"เจ้านายเป็นอะไรไหมครับ" คนขับรถหันมาถามคนด้านหลังดู"มึงเบรกทำไมวะ""มีรถมาขวางหน้าครับ"ได้ยินแบบนั้นยี่หวาก็มองไปด้านหน้าและจังหวะเดียวกันประตูรถตู้ก็มีคนมาพยายามจะเปิดมันออก"คุณธามม์ฉันอยู่ในนี้ค่ะ" ยี่หวาขยับไปจะไปปลดล็อกประตูรถแต่ถูกพี่ชายดึงตัวเข้ามาก่อน "ปล่อยนะพี่

  • สิงขร [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 77

    "มองอะไรวะกินสิ" ธามม์เห็นว่ากายเอาแต่มองก๋วยเตี๋ยวต้มยำ"คุณกลัวฉันทำไม่อร่อยเหรอคะ""ทานสิคะคุณกาย อร่อยมากเลยนะ" ทั้งสามจ้องมาที่กายอยู่คนเดียวจนกายต้องเอื้อมมือไปหยิบช้อนแล้วก็ตักน้ำซุปขึ้นมาซด"อร่อยไหมคะ" ยี่หวารอฟังอยู่ว่าอีกฝ่ายจะว่ายังไงเพราะเธอชิมแล้วมันก็อร่อยดี"อร่อยครับ" ถ้าไม่กินอาหารทะเลคงไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง กายเลยคีบเส้นขึ้นมาใส่ปากแล้วเคี้ยวเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้อาหารทะเลเข้าปาก คนอื่นเห็นว่าเขาทานได้ก็เลยเริ่มทานกันธามม์กำลังจะคีบกุ้งปลาหมึกและก็หมูให้กับยี่หวา แต่เธอบอกว่าไม่เอา เท่าที่คุณพิมพ์ให้มาไม่รู้จะกินหมดหรือเปล่า เพราะวันนี้พิมพ์ให้เยอะมาก เห็นว่าธามม์ตักให้กับแฟนวันก่อน วันนี้เลยจัดเต็มมาให้เลยจนทุกอย่างผ่านพ้นไปด้วยดี..มั้ง.. และตอนนี้ธามม์ก็พายี่หวาขับรถกลับไปแล้ว"คุณยังไม่ไปเหรอคะ" พิมพ์เห็นว่าเพื่อนของธามม์ยังยืนอยู่ข้างๆ รถ เลยออกมาถามดู"อึกอึกอึก""คุณเป็นอะไรคะ" จังหวะนั้นพิมพ์ตกใจทำอะไรไม่ถูกเพราะอีกฝ่ายเหมือนจะอาเจียน "มาทางนี้ดีกว่าค่ะ" พิมพ์รีบเดินนำหน้ากายมาทางห้องน้ำ"อ้วกกก"[เพนท์เฮ้าส์] หลังจากที่ออกจากร้านก๋วยเตี๋ยวแล้วธามม์ก็พายี่หวา

  • สิงขร [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 76

    "ซี๊ดด" ชายหนุ่มที่เพิ่งจะเสร็จ..ความเสียวยังคงค้างคาอยู่ แต่เขาก็ต้องกัดฟันสู้เพราะอีกฝ่ายกำลังเริ่มรุก ทีแรกคิดว่าเธอจะร้อนแรงแค่ตอนเมา แต่ตอนที่เธออารมณ์ค้างก็ร้อนแรงเหมือนกัน "อาาาเบาก่อนครับ" เธอคงไม่รู้ว่าเวลาผู้ชายเสร็จใหม่ๆ ความเสียวยังคงมีอยู่เยอะ ถ้าถูกกระแทกลงมากลัวว่าตัวเองจะทนไม่ไหวอีก"อือ.." ยี่หวาที่กำลังโยกหยุดเล็กน้อยเมื่ออีกฝ่ายบอกให้เธอเบาก่อน แต่มันเหมือนจะใกล้มากแล้วจะให้เธอหยุดยังไงล่ะ สะโพกงามโยกอีกครั้ง"โอ๊ววซี๊ดดด" ธามม์กัดฟันแน่นตอนที่อีกฝ่ายเร่งการกระแทกส่วนเสียงครางของเธอไม่ต้องพูดถึงเพราะคงเสียวมาก ยิ่งเธอครางพร้อมกระแทกแบบนี้มันยิ่งทำให้ความเสียวของเขามันใกล้ถึงจุดมากขึ้น"อ่ะอ่ะอ่ะ" ยี่หวาขยับมือหนาที่จับสะโพกเธออยู่ขึ้นมาแนบกับหน้าอกไว้ ชายหนุ่มรู้ได้ในทันทีเลยว่าเธอต้องการอะไร มือที่วางแนบอยู่กับหน้าอกเริ่มทำงานโดยการขย้ำ ก่อนจะสะกิดยอดเม็ดสีชมพูที่ตอนนี้มันแข็งมาก จนรับรู้ได้เลยว่าเธอคงใกล้จะถึงฝั่งแล้ว"อาาา ให้ผมช่วยไหม" แรงของเธอเหมือนจะไม่ถึง เขาเลยอยากช่วย แต่เขาไม่รู้ว่าผู้หญิงบางคนต้องทำเองถึงจะสำเร็จความใคร่ ไม่ว่าผู้ชายจะกระแทกหนักแค่ไหน"อ

  • สิงขร [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 75

    "แล้วนี่คุณยี่หวาเรียกคุณเข้ามาทำไมคะ เธอมีงานจะใช้เหรอ" เจนนี่พูดพร้อมกับชะโงกเข้าไปมองในห้องว่าตอนนี้ยี่หวาอยู่ตรงไหน เพราะนี่มันเป็นห้องผู้จัดการ"ผมไม่ว่างหรอก" ธามม์เอาตัวมาบังไม่ให้เจนนี่มองเข้าไปข้างในแล้วก็ปิดประตูห้องไว้ แต่พอหันกลับไปมองเห็นสายตาที่จ้องมองมาก็รู้สึกเสียวสันหลังวูบ"มีสาวมาชวนไปดื่มไม่ใช่เหรอคะ ทำไมไม่ไปล่ะ""จะไปดื่มได้ยังไง""ออกไป""ยี่หวาครับมันไม่มีอะไรเลยนะ""ไม่มีงั้นเหรอคะ แต่ฉันเคยเห็นว่าพวกคุณสนิทสนมกันมากจนโอบไหล่กันได้ไม่ใช่เหรอคะ""ตอนนั้นผมเมา""เมา? แสดงว่าคุณยังจำได้ว่าฉันพูดถึงตอนไหน""หึงผมเหรอ""หึงสิคะ!""อุ๊ย" คิดว่าเธอจะไม่ตอบออกมาเร็วขนาดนี้ แถมน้ำเสียงที่ตอบก็ทำให้ขนลุกเลย "เมียใครน่ารักจัง""ไม่ต้องมาพูดเฉไฉ""ต่อไปนี้ไม่มีอีกแล้วครับ ผมจะพยายามระวังเนื้อระวังตัว""พยายามอย่างเดียวไม่ได้ค่ะ ต้องทำให้ได้ด้วย""ครับผมจะทำให้ได้" ว่าแล้วเขาก็เดินเข้าไปจะกอดแต่เธอดันตัวเขาออก "คุณจะไปไหน""ออกไปข้างนอก" พูดจบยี่หวาก็เปิดประตูออกมาธามม์รีบเดินตามกลัวว่าจะมีเรื่องกัน"คุณธามม์คะ"ธามม์ที่กำลังเดินตามหลังยี่หวาอยู่ได้ยินเสียงเรียกก็หันกลับไป

  • สิงขร [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 74

    "อยู่ทางโน้นไงคะ" เดินหาจนทั่วแต่พออ้อมมาด้านข้างก็เห็นว่าธามม์กำลังถูกผู้ชายคนนั้นกระชากคอเสื้อเข้ามาชกต่อย โดยที่เขาไม่ได้ต่อสู้เพียงแค่ยืนให้อีกฝ่ายระบายอารมณ์ใส่ตัวเอง"หยุดนะพ่อ!" ใช่แล้วองอาจก็คือพ่อของยี่หวา พอท่านรู้ข่าวว่าสิงขรแต่งงานแต่เจ้าสาวไม่ใช่ลูกสาวของตัวเอง ท่านก็ให้คนสืบว่าเรื่องราวมันเป็นยังไง จนรู้แน่แล้วว่าคนที่ยี่หวามาอยู่ด้วยไม่ใช่สิงขรแต่เป็นลูกน้องคนสนิทของสิงขร"พ่อเหรอ?" ฟ้างามไม่คิดว่าผู้ชายคนนี้จะเป็นพ่อของยี่หวา แต่ท่านก็ดูภูมิฐานมาก"คุณเจ็บไหม" ยี่หวาเอื้อมมือขึ้นไปเช็ดคราบเลือดที่ปากให้กับเขา"คุณมาทำไมกลับไปก่อน""พ่อจะทำแบบนี้กับเขาไม่ได้นะ""ทำไมฉันจะทำไม่ได้ ลูกไม่รักดี ไหนบอกว่าจะมาหาไอ้สิงขรไง""ฉันจะมาหาใครมันก็เรื่องของฉัน ในเมื่อพ่อไม่เห็นฉันอยู่ในสายตาแล้วนี่""แกเป็นลูกสาวของฉันทำไมจะไม่เห็นแกอยู่ในสายตา แกเองไม่ใช่เหรอที่วิ่งแจ้นไปหาคนนั้นทีคนนี้ที"ฟ้างามที่ยืนฟังอยู่ถึงกับตกตะลึง เพราะเพิ่งรู้ว่าทั้งสองคบกัน อย่าบอกนะว่าลูกในท้องของยี่หวาก็คือลูกของ... นี่มันอะไรกันอยู่กับพวกเขาทุกวันยังไม่รู้เรื่องอะไรเลยเหรอเนี่ย"กลับบ้านกับพ่อ" มือของ

  • สิงขร [มาเฟียร้ายรัก]   บทที่ 73

    "จะไปไหนต่อไหม" หลังจากเสร็จธุระแล้วเขาก็กลับขึ้นมาบนรถ"ไม่" เธอตอบเหมือนไม่อยากตอบและก็ไม่ได้มองหน้าคนที่ถามด้วย"พิมพ์เคยเป็นพนักงานในคลับตอนนั้นมีเรื่องกับเพื่อนร่วมงานพิมพ์เลยออกมาทำธุรกิจของตัวเอง" เขายังพยายามอธิบายให้เธอเข้าใจ"เหรอคะ""คุณเป็นอะไรมากไหม""ทำไมคะ คุณจะหาว่าฉันงี่เง่าใช่ไหม""ยี่หวา..""ฉันจะกลับไปพักผ่อน"ธามม์คิดว่าต้องหาโอกาสคุยกับเธอก่อน รวมถึงตอนนี้สถานที่ไม่เอื้ออำนวยด้วย เขาเลยขับรถพาเธอกลับมาที่เพนท์เฮ้าส์"ขอบคุณนะคะที่มาส่ง" หญิงสาวกล่าวขอบคุณก่อนจะลงจากรถ แต่คนที่เธอพูดด้วยเมื่อสักครู่ก็เปิดประตูลงรถตามมาด้วยตอนที่เธอเดินไปใกล้จะถึงลิฟต์ ธามม์ก็รีบก้าวให้ไวหน่อยเพื่อไปกดลิฟต์เปิดรอยี่หวาเข้าไปด้านในก็ยังคงไม่พูดกับเขาจนประตูลิฟต์เปิดออกที่ชั้นบนเข้ามาในห้องยี่หวาก็เดินตรงเข้าไปที่ห้องนอนของตัวเอง.. แต่จังหวะที่เธอกำลังจะปิดประตูมือหนาก็เอื้อมไปดันประตูไว้ก่อน"ขอคุยด้วยหน่อย""ถ้าจะคุยเรื่องคุณพิมพ์อะไรนั่นฉันไม่อยากฟัง""ตอนอยู่ข้างรถคุณพิมพ์มาบอกว่า""ก็บอกว่าไม่อยากฟังไง" ยี่หวาที่หันหลังให้ก็ได้หันขวับกลับมาตะคอกใส่ ก็บอกไม่อยากจะได้ยินชื่อผู้

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status