เมื่อผ่านค่ำคืนที่เร่าร้อนกันไปแล้ว ยามเช้าที่แสงจากดวงอาทิตย์ฉายเข้ามาสู่ห้องนอนที่แสนเย็นฉ่ำจากแอร์คอนดิชั่นเนอร์ที่เปิดเอาไว้ในอุณหภูมิที่ทำให้ทั้งสองคนได้รับความสบาย และกอดกันและกันเอาไว้ทั้งคืน
ร่างกายบอบบางที่เปลือยเปล่ามีผ้าห่มมาคลุมให้ตั้งแต่เมื่อไหร่เธอจำไม่ได้ แต่ตอนนี้เธอรู้สึกถึงสิ่งที่คั่งค้างภายในกายจึงจะลุกขึ้นไปทำความสะอาดร่างกายก่อน แต่เขาที่ถึงแม้จะหลับตาอยู่ แต่ก็สามารถรั้งร่างเล็กนั่นให้ลงไปนอนเคียงข้างได้
หญิงสาวขมวดคิ้วน้อย ๆ เพราะมันรู้สึกถึงความประหลาดใจเมื่อคืนเท่าที่จำได้พวกเขาก็เรียกได้ว่ามีความสุขจนแทบล้นแล้วนะ แต่นี่เหมือนเขาอยากได้ตัวเธอขึ้นมาอีกครั้งอย่างนั้นแหละ เพราะเรือนกายใต้ผ้าห่มที่ตอนนี้ร่างทั้งสองเปลือยเปล่าทั้งคู่ มันมีอะไรบางอย่างเสียดสีที่ตรงขาเธอ
ชายหนุ่มลืมตาขึ้นมองแล้วกดจูบลงบนแก้มนิ่มของฟ้า อ้อมกอดปลอบประโลมด้วยปลายนิ้วที่ลูบขึ้นลงแผ่นหลังอย่างทะนุถนอม ร่างกายของพวกเขาตกอยู่ในวงแขนของกันและกัน สายตาของทั้งสองประสานเชื่อมความรู้สึกภายในใจ ปลายจมูกของเขาซุกไซ้ลงมาที่ซอกคอ พร้อมกับลมหายใจถี่กระชั้น ความรู้สึกหวาบหวามจากการสัมผัสปัดป่ายไปทั่วตัวได้กระจายลงสู่เบื้องล่าง อุณหภูมิในร่างกายไต่ระดับขึ้นตามแรงกระตุ้น จนรู้สึกร้อนวูบวาบขึ้นสมอง สัมผัสแนบชิดของผิวเปลือยเปล่าทำให้ลุ่มหลงจนโงหัวไม่ขึ้น ความรู้สึกนี้ช่างแตกต่างจากความสุขที่ปรนเปรอตัวเองโดยตรงอย่างเห็นได้ชัด ไม่ว่าจะปลายนิ้วหรือลิ้นที่ลากผ่านเรือนร่าง ตรงจุดนั้นก็ร้อนผ่าวคล้ายจะมีไฟลุกขึ้นมาทันที ฟันคมงับติ่งหูพ่นลมหายใจร้อนผ่าวคล้ายจะยั่วให้ทนไม่ไหว ทั้งเสียงกระซิบหรือลิ้นที่ลากไล้อย่างเน้นย้ำล้วนกระตุ้นความต้องการอย่างร้ายกาจ มือของเขาลูบไล้ไปตามส่วนต่าง ๆ ของร่างกาย ผมไหล่ แขน ท้อง ต้นขา เว้นแต่ส่วนกลางหว่างขาที่เหมือนจะแกล้งให้ปั่นป่วน เป็นการสัมผัสที่ไม่รุนแรงแต่เร่าร้อนเหลือกำลัง ฝ่ามือใหญ่ลูบไล้ผิวกายค่อย ๆ เพาะเมล็ดพันธุ์แห่งความสุขสะสมไปทีละเมล็ด ก่อนมันจะแตกหน่ออยู่ใต้ผิวของเธออย่างรวดเร็ว เนื้อตัวสั่นเทิ้มเมื่อถูกดูดเข้าที่ซอกคอ เธอบิดตัวหนีตามสัญชาตญาณ แต่ริมฝีปากของร่างสูงยังตามมาไม่ลดละ ริมฝีปากขบต้นคอฝากร่องรอยสีกุหลาบไว้เป็นเครื่องหมาย ต่างฝ่ายต่างสบตากันในสภาพเปลือยทั้งตัว แสงสว่างไม่อาจปิดบังใบหน้าที่แดงซ่าน แรงกระตุ้นจากฝ่ามือที่ลูบไล้ส่งผลกับทุกส่วนในร่างกาย ลิ้นอุ่นไล้เลียไปรอบสะดือ ขณะที่ส่วนกลางหว่างขาเริ่มตื่นตัวขึ้นมา ความเสียวซ่านเริ่มก่อตัวเมื่อถูกปลุกเร้าอย่างนุ่มนวลและต่อเนื่อง ความรู้สึกปั่นป่วนตรงหว่างขายังไม่จางหายก็ถูกจูบไซ้เข้าไปถึงต้นขาด้านใน ฝ่ามือที่เคยโอบรอบแผ่นหลัง เลื่อนผ่านมายังท้องน้อย และกำลังจะเคลื่อยคล้อยลงไปถึงสะโพก เนื้อตัวทุกตารางนิ้วที่เขาก้าวผ่านไปบนร่างกายของเธอเป็นเหมือนการผจญภัยที่น่าตื่นเต้น
ความเสียวซ่านจากยอดอกที่ถูกปลายนิ้วขยี้ส่งผ่านไปยังท้องน้อย ลิ้นอุ่นเลียลงมาตรงยอดเชอร์รี่ ก่อนดูดดึงหนัก ๆ ไม่ก็ออกแรงงับเบา ๆ พอให้สะดุ้งตาม ยอดอกชูชันขึ้นมาราวกับรอคอยการปลุกเร้า ยอด อกด้ายซ้ายเปียกเป็นวงไปจนถึงส่วนที่ผิวจางรอบ ๆ จากนั้นข้างขวาจึงถูกเลียตามมาติด ๆ เธอคาดเดาไม่ได้ว่าเขาจะทำอะไร บางครั้งยอดอกก็ถูกจับบิด บางทีก็ขยี้ดึงดัน บางจังหวะก็หนีบขึ้นมาดูดเต็มแรง ปลายลิ้นตอดหนัก ๆ ไปยังตุ่มไตสีหวานชูชัน ปลายยอดสั่นระริกถูกเคล้นคลึง ยอดอกที่ยกแอ่นถูกดูดเม้ม ขณะที่สองมือถูกกดตรึงไว้หมดหนทางจะทำอะไรได้ ความรู้สึกเสียวปลาบแผ่ซ่านออกมาจากส่วนนั้นเมื่อถูกปลุกเร้ายอดอก ยอดอกแข็งชันถูกลิ้นตวัดเลีย ปลุกอารมณ์ซาบซ่านจนลมหอบหายใจถี่กระชั้น ความเป็นชายร้อนผ่าวแนบลงมาตรงต้นขา ส่วนกลางหว่างขาตื่นตัวเต็มที่บอกเล่าทุกความต้องการเป็นอย่างดี ท่อนล่างเริ่มรู้สึกถึงความชื้น แม้ใจจะลังเล แต่ร่างกายกลับตอบสนองอย่างซื่อตรง สิ่งที่ตื่นขึ้น ถูกกอบกุมขึ้นอย่างเบามือ หยาดน้ำใสจางผุดซึมจากส่วนปลายของแก่นกายที่ถูกคลึงเคล้น เจ้าสิ่งนั้นเติบโตอย่างรวดเร็วเมื่อถูกปลุกเร้าจากฝ่ามือ ความรู้สึกแปลบปลาบจากการสัมผัสแล่นผ่านไปทั้งร่างแม้สะโพกยังออกอาการสั่นสะท้าน กลุ่มก้อนความร้อนอันแสนอ่อนไหวสะดุ้งน้อย ๆ เมื่อใช้ปลายลิ้นสัมผัส ดูดดึงเบา ๆ ตรงปลายส่วน ก่อนกดลึกเข้าไปในช่องปาก ครอบครองเข้าไปให้ลึกที่สุดก็ถอยร่นออกมาเป็นจังหวะ เธอคอยระวังไม่ให้ฟันขบขณะใช้ริมฝีปากทำหน้าที่ น้ำลายช่วยหล่อลื่นระหว่างดูดกลืนจนเกิดเสียงดังเฉอะแฉะ ไล้ปลายลิ้นโลมเลียไปตามส่วนปลายซึ่งอ่อนไหวมากที่สุด ปล่อยออกจากปากมองส่วนนั้นที่แวววาวด้วยน้ำลาย
ส่วนคับแคบถูกคลี่ขยายอย่างระมัดระวังและทนุถนอม นิ้วสอดคว้านเข้ามาถึงส่วนลึกจนแผ่นหลังลอยขึ้นจากที่นอนโดยไม่รู้ตัว ลิ้นแทรกเข้ามาช้า ๆ ตรงปากทางเข้าด้วยสัมผัสที่หยุ่นนุ่มต่างจากนิ้ว น้ำลายที่ถูกส่งเข้ามาทำให้เกิดเป็นเสียงน่าละอายหู ช่องทางสั่นสะท้านเมื่อถูกเลียอย่างช้า ๆ จนถึงข้างใน ปลายลิ้นขยับเข้าออกอย่างระมัดระวัง ขณะที่สะโพกชาวาบจากสัมผัสอ่อนนุ่มที่ต่างจากความแข็งของนิ้วและแก่นกาย ส่วนนั้นชุ่มไปด้วยน้ำลายหยาดเยิ้มยั่วยวนให้แทรกกายเข้ามา
ความเป็นชายที่ตื่นตัวเต็มที่ดันเข้ามาตรงปากทางและแทรกเข้าสู่ภายในช้า ๆ ตามจังหวะลมหายใจของทั้งสองฝ่าย สะโพกถูกยึดแน่นระหว่างส่วนนั้นล่วงผ่านเข้ามา ส่วนที่เชื่อมโยงกันบีบรัดอย่างเร่าร้อน ต่างฝ่ายต่างเรียกร้องร่างกายของกันและกัน ส่วนลึกจ้วงแทงครั้งแล้วครั้งเล่าโดยไม่เว้นระยะ จงใจเสียดสีจุดไวสัมผัสในส่วนลึกซ้ำ ๆ สองขาเกี่ยวสะโพกของเขาโดยไม่สงวนท่าทีร่างกายของเขาเคลื่นไหวรุนแรงขึ้น เช่นเดียวกับสีหน้าที่บอกให้รู้ว่าตื่นตัวจนแทบทนไม่ไหว สัมผัสจากอีกฝ่ายที่นำลื่นไหลไม่มีสะดุดและรู้สึกดีทุกครั้งที่เขาเคลื่อนไหว ร่างกายเกร็งเสียวแปลบไปทั้งตัวมากกว่าคำว่ารู้สึกดี ความเป็นชายแทรกลึกเข้ามา ก่อนจะถูกดึงออกเพื่อรอเวลากลับเข้ามายังส่วนลึกอีกครั้ง ภายในกระตุกเกร็งกับความรุนแรงที่ได้รับจนเผลอบีบรัดส่วนสำคัญโดยไม่ได้ตั้งใจ แม้พยายามกลั้นเสียงหวีดร้อง แต่มันก็เผลอหลุดออกมาง่าย ๆ โดยควบคุมไม่อยู่ เมื่อถูกกระทั้นตรงจุดที่ไวสัมผัสเพียงไม่นานก็ปลดปล่อยความต้องการจนหมดสิ้น ช่องทางที่รองรับความต้องการบีบรัดราวกับยินดีที่ปลดปล่อยน้ำอุ่นร้อนเข้ามาภายใน ความรู้สึกอึดอัดแตกกระจายออก สะโพกสั่นไหวอย่างห้ามไม่อยู่ แผ่นอกกระเพื่อมเป็นจังหวะพร้อมลมหายใจที่ค่อย ๆ ผ่อนลงมาเป็นปกติ ซุกหน้ากับเส้นผมชื้นเหงื่อสูดกลิ่นหอมหวานทั้งผม หู หน้าผากพรมจูบทุกส่วนอย่างมีความสุข
ความพึงพอใจที่ได้รับจากร่างกายของกันและกันสร้างความสุขสมจนร่างกายทั้งร่างผ่อนคลาย ก่อนต่างฝ่ายจะจูงมือกันไปห้องน้ำเพื่อชำระเนื้อตัว
เมื่ออารมณ์ความใคร่ผ่านไป สองคนพากันแยกย้ายไปทำหน้าที่ของตัวเองทานข้าวเช้าอย่างกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น พอฟ้าลงมาจากห้อง พริตตี้สาวที่นั่งดื่มกันอยู่เมื่อคืนเดินเข้ามาหาเพราะเมื่อคืนเธอค่อนข้างแปลกใจมากที่เขาคนนั้นเลือกเธอไปด้วย
“เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นบ้างน่ะเธอ” ความอยากรู้อยากเห็นของเธอทำให้ฟ้ารู้สึกละอายนิด ๆ
“เอ่อ...ก็...อย่างที่คิดนั่นแหละ” ตอบไปด้วยความจริงเพราะใคร ๆ ก็พอจะเดาได้อยู่แล้ว
เมื่อการทำงานของฟ้าจบลงแล้ว ต่างคนต่างแยกย้ายและเขาเองก็ไม่มีท่าทีจะตามหาตัวของฟ้าเลย ทำให้เธอคิดแล้วว่ามันคงจะเป็นเพียงความพลั้งเผลอของเราทั้งคู่ ซึ่งจริง ๆ แล้วเขาก็มีคุณสมบัติที่น่าคบหาอยู่เหมือนกัน แต่ฟ้าก็รู้ว่าไม่ได้มีอะไรที่เหมาะสม เพราะเขาเป็นนักธุรกิจที่น่าจะอยากได้คนสวยและมีชื่อเสียงมากกว่าเธอ มาเป็นแฟนจริง ๆ ของเขา ส่วนความสุขข้ามคืนแบบนี้ก็น่าจะเป็นเรื่องปกติของเขา ซึ่งเธอเองก็เป็นหนึ่งในนั้นฟ้ากลับมาเรียนเหมือนเดิม แล้วไม่ได้มีงานที่ติดกันจนทำให้ชีวิตเริ่มน่าเบื่อเข้าไปทุกที ช่วงนี้ทำให้เหงามาก ฟ้าจึงลองหันไปใช้โซเชียลเพื่อสร้างตัวตนในโลกแห่งนั้นขึ้นมาด้วยความที่มีหน้าตาดีอยู่แล้ว หุ่นดี ทำให้ผู้คนสนใจได้ไม่ยากนักแอคเค้าท์มีคนตามหลักแสน งานก็เข้ามารัว ๆ จนไม่สามารถหาเวลามารู้สึกเหงาได้ในบริษัทแห่งหนึ่งที่วันนี้ที่พิทยาได้เข้ามาเพื่อประชุมโปรเจคใหม่ที่กำลังจะเกิดขึ้นในอีก 3 เดือนข้างหน้าเมื่อนั่งฟังการพรีเซนต์ของบริษัทที่เข้าร่วมการทำงานในครั้งนี้ พิทยาฟังไปดูโทรศัพท์มือถือไปเพราะเขาไม่ได้มีส่วนร่วมในงานนี้มากนัก เขาได้มอบให้ฝ่ายอื่นทำไปแล้ว ตัวเขาแค่จะมาดูเรื่องความพร
เขาเดินมานั่งเก้าอี้ด้านข้างของเธอ แล้วเอ่ยถามขึ้นมาท่ามกลางความเงียบจนทำให้ฟ้าสะดุ้งเล็กน้อย เพราะคิดว่าเขาจะขึ้นไปบนห้องกับนางแบบคนนั้นแล้ว“มาทำอะไรตรงนี้คนเดียวครับฟ้า”ใบหน้าหญิงสาวบ่งบอกถึงความตกใจอย่างเห็นได้ชัด“เอ๊ะเมื่อกี้ คุณเข้าไปแล้วนี่คะ”“เมื่อกี้เห็นผมด้วยเหรอ”ฟ้าไม่อยากพูดอะไรต่อแล้ว อีกอย่างไม่อยากเผชิญหน้ากันในสถานการณ์แบบนี้เลย จึงเลี่ยงจะขึ้นห้องนอนไปพักผ่อนเพราะพรุ่งนี้ยังต้องมีถ่ายอีก“อืม ตอนนี้ดึกแล้วจริง ๆ ด้วยถ้าอย่างนั้นฉันไปก่อนดีกว่าค่ะ”“มานั่งตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย ดูสิน้ำค้างเต็มเลย” ผมของเธอเปียกเล็กน้อยเนื่องจากน้ำค้างที่หยดลงมาจากที่ไหนเธอเองก็ไม่รู้ตัว “เดี๋ยวจะป่วยเอานะครับ”“ค่ะ ขอตัวก่อนนะคะ”พอเธอจะไปจริง ๆ พิทยารั้งเธอเอาไว้ให้เดินไปด้วยกัน ซึ่งฟ้าเองก็ไม่อยากจะทำแบบนี้แต่เขาไม่ยอมปล่อยมือที่เอื้อมมาจับมือเธอเอาไว้ทำให้ขยับไปไม่ถนัดนักทั้งสองคนเดินเข้าไปในลิฟต์ด้วยกัน“เดี๋ยวคุณ นั่นไม่ใช่...”“ไปด้วยกันนี่แหละ”ดีที่ในลิฟต์ไม่มีใครอยู่เลย จึงทำให้พิทยากล้าจะกอดรวบตัวของฟ้าเอาไว้ทั้งตัว ไม่ให้เธอหนีเขาไปได้ แล้วพาเธออกมาจากลิฟต์ด้วยกัน
ช่วงเช้าทุกคนยังคงทำงานอยู่ และฟ้ายังคงต้องลงมาทำงานในความเพลียของตัวเองแบบนั้น ทำให้พี่เลี้ยงที่ตามมาสงสัยกับอาการแปลก ๆ ของเธอ ร่องรอยที่ปรากฏให้เห็นจาง ๆ นั่นก็มีคนตั้งข้อสังเกตแต่ก็ไม่ได้โฟกัสมันเท่าไหร่เพราะต่างคนต่างก็รู้อยู่แล้วว่าวงการนี้มีหลายรูปแบบพวกเขาถ่ายงานกันจนเสร็จแล้วจึงปิดกองแล้วพากันไปเก็บของเตรียมตัวบินกลับในคืนนี้ ฟ้าวันนี้ทั้งวันยังไม่เห็นพิทยาเลย จนมีทีมงานบอกว่าเขาบินกลับไปแล้วตั้งแต่ตอนบ่ายแค่นี้เธอก็รู้แล้วว่าถึงอย่างไร เธอเองก็แค่ของเล่นยามที่เขาไม่มีใครเท่านั้น เมื่อทำงานจบแล้ว ได้รับค่าจ้างมาแล้วเธอก็ไม่มีสิทธิ์ไปเรียกร้องอะไรมากไปกว่านี้หลังจากนั้นฟ้ากลับมาอยู่ในโลกความเป็นจริงของตัวเอง เมื่อชีวิตรักมันไม่สมหวังก็คงต้องพึ่งพาโซเชียลให้ความรักวิ่งเข้ามาหา คนเราเมื่อต้องอยู่คนเดียวก็ชอบคิดอะไรฟุ้งซ่านแบบนี้เสาร์อาทิตย์ที่เธอว่างจึงลองหาทะเลที่สวย ๆ สงบ ๆ ไปเที่ยวกับเพื่อน ๆ บ้าง สมัยมัธยมฟ้ามีเพื่อนกลุ่มเดียวกันอยู่ และครั้งนี้มีเพื่อนคนหนึ่งที่ไปเรียนไกลถึงเชียงใหม่อยากไปเที่ยวทะเล จึงลองนัดเพื่อน ๆ กลุ่มเดียวกันไปและฟ้าที่ยังคงอยู่ในกลุ่มนั้นด้วยถึงแม
ทั้งที่คิดว่าหัวใจจะไม่ต้องรู้สึกอะไรกับเขาแล้ว แต่มันก็ทำได้ยากเหลือเกิน การที่มีความสัมพันธ์กันมาแล้วนั้นทำให้มันติดเป็นความทรงจำในหัวที่ยังเอาออกไปไม่ได้ เมื่องานจบลงแล้วฟ้าเปลี่ยนเสื้อผ้าจะออกมาจากสถานที่แต่งตัวเพื่อไปลานจอดรถของตัวเอง แต่เขาคนนั้นเหมือนยืนรออยู่หน้าลิฟต์เธอจำเป็นต้องเดินไปทางนั้นเสียด้วย“ไม่ได้เจอกันนาน คุณยังจำผมได้อยู่ใช่ไหม”“ทำไมจะจำไม่ได้ล่ะคะ” เธอยิ้มฝืน ๆ ไปให้เขา“ดีใจจังที่ยังจำกันได้วันนี้คุณควรจะว่างได้แล้วมั้ง”“เอ่อ...ไม่ว่างค่ะต้องกลับบ้านไปทานข้าวกับที่บ้าน”“อย่างนั้นเหรอ” เขามีท่าทีครุ่นคิดอะไรอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดออกมาหน้าตาเฉยว่า“ผมไปด้วยสิ”ฟ้าถึงกับไปไม่เป็นเพราะเขามาทางนี้แล้ว แล้วเธอจะออกทางไหนดีไม่น่าเชื่อไฮโซเพล์บอยจะมาตามตื๊อเธอไม่เลิกแบบนี้ แต่เธอก็ทำอะไรไม่ได้แล้วเขาก็พยายามจะตามมาให้ได้จริง ๆ อย่างที่เขาบอกเอาไว้เสียด้วย ที่บ้านของฟ้าเป็นร้านขายข้าวแกงที่วันนี้ขายหมดแล้วเพราะเย็นมากแล้ว อีกอย่างแม่กับพ่อของเธอไม่ได้มีกำลังมากพอจะทำเยอะให้ได้ขายได้จนถึงมืดค่ำพอลูกสาวคนโตกลับมาที่บ้านพ่อกับแม่ก็ไม่ได้สนใจเพราะปกติเย็นวันอาทิตย์บางอาท
เมื่อมาถึงสถานที่ต้องมาทำงานกับเพื่อน ฟ้ารู้สึกแปลก ๆ แต่ไม่ได้มั่นใจนักว่ามันจะมีเรื่องอะไรจะต้องรู้สึกว่ามันไม่น่าไว้ใจอย่างไรก็ไม่รู้ แต่เพราะเพื่อนที่ทำท่าทางเกร็ง ๆ อยู่ข้าง ๆ แล้วต้องพยายามทำให้เพื่อนรู้สึกหายกังวล แล้วพากันไปจนถึงสถานที่ที่ทางคนว่าจ้างจองเอาไว้ในห้องนั้นเป็นห้องแขก VIP แสงสว่างสลัว มีจอขนาดใหญ่เพื่อเอาไว้ร้องเพลงได้ ตอนนี้ภายในห้องนั้นมีคนมาแล้วสองสามคน พร้อมทั้งพริตตี้ที่ถูกจ้างมาแล้วอีกสองคนด้วย เพื่อนของฟ้าและตัวฟ้าเองนั่งลงตรงที่ว่าง เมื่อคนจัดงานหันมาเจอจึงรีบเข้ามาหาเพื่อนและฟ้าทันที“น้ำเมยมาแล้วเหรอ นี่ใช่ไหมที่บอกว่าจะชวนเพื่อนมาด้วย”“ใช่ค่ะ คุณอนุญาตนี่คะ”“เปล่าไม่ได้ว่าอะไรเลยครับ แค่รู้สึกว่าคุณฟ้านี่งานดีมากจริง ๆ”“ขอบคุณนะคะ” ฟ้ารู้สึกแปลก ๆ กับเขาขึ้นมาคำพูดมันคล้ายกับว่ารู้จักเธอมาจากที่ไหนอย่างนั้นแหละ“สาว ๆ หาอะไรดื่มได้เลยนะครับ มีเตรียมไว้ทางโน้นนะ เดี๋ยวผมต้องออกไปรับเพื่อนเจ้าของวันเกิดเสียหน่อย ถ้าอีกสักพักมีคนมาเพิ่มไม่ต้องตกใจนะครับ คืนนี้ปาร์ตี้ถึงเช้าแน่นอน”เขาออกไปแล้วโดยที่เพื่อนของเขาอีกสองคนไม่ได้ตามไปด้วยแล้วเดินไปทางมุมอาห
“มันก็แล้วแต่พฤติกรรมของเธอด้วย”“ยังไงคะ”“อยู่ด้วยกันตลอดใน 3 ชั่วโมงนี้ห้ามคิดจะหนีออกไหนเด็ดขาดเพราะเธอเองก็ใช่ว่าจะปลอดภัยเห็นไหม”เขามองไปที่ด้านหลังมีชายหนุ่มอีกสามสี่คนที่มองมาทางพวกเขา ซึ่งพิทยายืนใกล้กับฟ้ามากแทบจะสิงร่างกันได้อยู่แล้ว แบบนี้ใครที่เห็นก็คิดว่าฟ้าเองก็ขายบริการพิเศษเหมือนกัน ทำให้ใครก็มีสิทธิ์ทำอะไรก็ได้ภายในเวลาที่กำหนด ถ้านอกเหนือจากนี้แล้วพวกเขาจะต้องรับผิดชอบเมื่อเกิดความเสียหายขึ้นตอนนี้ฟ้าอยากให้เพื่อนกลับไปอย่างปลอดภัยก่อนเพราะเชื่อว่าเหล้าที่น้ำเมยดื่มไปมันมีสารเสพติดบางอย่างผสมอยู่แน่ ๆเธอจึงจำเป็นต้องยอมตกลงที่จะอยู่ต่อแต่ขอพาเพื่อนกลับออกไปก่อน น้ำเมยหลับเหมือนไม่รู้สึกตัวในห้องน้ำหลังจากที่พามาพักเพื่อหลบคนที่จะฉวยโอกาสพวกนั้นด้วย“คุณจะพาน้ำเมยออกไปจากที่นี่ได้ยังไงคะ”“ตามผมมา”พิทยาอาสาพาไปเองด้วยเส้นทางพิเศษด้านหลังที่มีทางออกลับเอาไว้เพราะที่นี่ก็สร้างมาเพื่อคนเทา ๆ พวกนี้อยู่แล้ว พอพาออกมาสู่ทางเดินที่ทอดยาวไปด้านหลัง รถที่เขาให้มาจอดรออยู่แล้วมารับน้ำเมยที่หลับไปอย่างไม่รู้สึกตัวเลย“ไว้ใจได้ ทั้งสองคนนี้คนของผมเอง” เขาหันมาบอกให้ฟ้าวางใจ
ในห้องนอนกว้างร่างบางขาวเนียนของหญิงสาว ใบหน้าสวย ตอนนี้ขึ้นสีแดงระเรื่อชวนมอง ชายหนุ่มที่กำลังมึนเมาอยู่กำลังคลอเคลียใกล้ใบหน้าหวานละมุนนี้ด้วยความเสน่หา คืนนี้ความตั้งใจจะหาคนที่ตรงสเปคมานอนเป็นเพื่อนอยู่แล้ว“โอ้ย มึนชะมัดเลยอะ แล้วเดี๋ยวนะนี่ใครอะ” หญิงสาวจับใบหน้าของเขาเอาไว้เพื่อเพ่งมองแต่ก็ไม่สามารถมองให้ชัดได้“คุณยอมตามมาเองนะ”“ตามมาอะไรกัน” ตาปรือจนจะหลับอยู่แล้ว แต่ยังฝืนเอาไว้“แล้วเมื่อกี้บอกว่าอะไร ถ้าจ่ายมากพอจะตามมาไง”“จ่ายเหรอ ก็ดี ๆ จ่ายมาเลย นี่พร้อมเพย์” เธอคว้าโทรศัพท์ในกระเป๋าออกมาให้เขาโอนเงินชายหนุ่มอยากจะได้คนตัวขาว ผิวนุ่ม หุ่นดีระดับพรีเมี่ยมตรงหน้านี้อยู่แล้วจึงยอมโอนเงินให้แต่โดยดี แล้วถือว่าวันนี้เขาได้ซื้อแล้ว และไม่คิดจะเกรงใจเพราะเขาอยากได้ของที่มันอัดแน่นด้วยคุณภาพอยู่แล้ว“เรียบร้อยแล้ว เริ่มเลยแล้วกันนะ” เขาโยนทุกอย่างออกห่างจากตัว และเริ่มไล่จูบไปตามใบหน้า ลำคอระหง ดึงสิ่งกีดขวางของทั้งสองออกจากกาย“เดี๋ยวสิอะไรของแกเนี่ย ปล่อยก่อนสิ”“ผมไม่อยากรออีกแล้วขอเถอะ”ร่างบางระหง บิดส่ายไปมาเพราะความรู้สึกบางอย่างตีตื้นขึ้นมาในอก อกภูเขาไฟตั้งชูชันล่อ
เมื่อมีคนมากดอินเตอร์คอมหน้าห้องพัก เมื่อเห็นว่าเป็นใครแล้วเขาก็บอกว่าเป็นคนที่จะพาเธอลงไปจากชั้นนี้ ทำให้ฟ้าไม่มีเวลาจะคิดอะไรแล้วจึงเปิดประตูออกไปแล้วตามเขาลงมาจากห้องชั้นบนสุด เมื่อมาถึงล้อบบี้ด้านล่างแล้ว มีรถจอดอยู่เพื่อพาเธออกไปจากที่นี่ เมื่ออยู่บนรถและใช้เวลามาสักพักเธอจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา พยายามเลื่อนหาสาเหตุอะไรก็ได้ว่าเธอมาอยู่ตรงนี้ได้อย่างไรพอเห็นข้อความบางอย่างในไลน์ที่ เอพริล เจ้าของโมเดลลิ่งที่เธอทำงานร่วมด้วยนั้นส่งอะไรบางอย่างมาให้ เธอเลื่อน ๆ ดูแล้วก็พอจะรู้ว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นบ้าง จำได้ว่ารับงานเอนเตอร์เทนแขก VIP กลุ่มหนึ่ง แล้วก็ดื่มกับพวกเขาเข้าไปมากพอสมควรและ....อาจจะโดนหิ้วกลับมาซึ่งมันไม่ใช่จุดประสงค์ของการทำงานในครั้งนี้โอ้ย แล้วมันเกิดขึ้นได้ยังไงวะเนี่ยโทรศัพท์มือถือของฟ้าสั่นเพราะมีคนโทรเข้ามา และเบอร์ที่โชว์นั่นคือ เอพริล เจ้าของโมเดลลิ่งของฟ้านั่นเอง ซึ่งเธอเป็นคนจัดการดูแลเรื่องงานต่าง ๆ ให้ฟ้า และงานเมื่อคืนที่สติขาด ๆ หาย ๆ นี่ด้วย เมื่อรับสายปุ๊บก็โดนอีกฝ่ายแผดเสียงใส่ทันที“ยัยฟ้าเมื่อคืนเธอไปกับใครที่ไหนกัน”“ก็อยู่กับแขก วีไอพีของพี่ทั้งคืน
“มันก็แล้วแต่พฤติกรรมของเธอด้วย”“ยังไงคะ”“อยู่ด้วยกันตลอดใน 3 ชั่วโมงนี้ห้ามคิดจะหนีออกไหนเด็ดขาดเพราะเธอเองก็ใช่ว่าจะปลอดภัยเห็นไหม”เขามองไปที่ด้านหลังมีชายหนุ่มอีกสามสี่คนที่มองมาทางพวกเขา ซึ่งพิทยายืนใกล้กับฟ้ามากแทบจะสิงร่างกันได้อยู่แล้ว แบบนี้ใครที่เห็นก็คิดว่าฟ้าเองก็ขายบริการพิเศษเหมือนกัน ทำให้ใครก็มีสิทธิ์ทำอะไรก็ได้ภายในเวลาที่กำหนด ถ้านอกเหนือจากนี้แล้วพวกเขาจะต้องรับผิดชอบเมื่อเกิดความเสียหายขึ้นตอนนี้ฟ้าอยากให้เพื่อนกลับไปอย่างปลอดภัยก่อนเพราะเชื่อว่าเหล้าที่น้ำเมยดื่มไปมันมีสารเสพติดบางอย่างผสมอยู่แน่ ๆเธอจึงจำเป็นต้องยอมตกลงที่จะอยู่ต่อแต่ขอพาเพื่อนกลับออกไปก่อน น้ำเมยหลับเหมือนไม่รู้สึกตัวในห้องน้ำหลังจากที่พามาพักเพื่อหลบคนที่จะฉวยโอกาสพวกนั้นด้วย“คุณจะพาน้ำเมยออกไปจากที่นี่ได้ยังไงคะ”“ตามผมมา”พิทยาอาสาพาไปเองด้วยเส้นทางพิเศษด้านหลังที่มีทางออกลับเอาไว้เพราะที่นี่ก็สร้างมาเพื่อคนเทา ๆ พวกนี้อยู่แล้ว พอพาออกมาสู่ทางเดินที่ทอดยาวไปด้านหลัง รถที่เขาให้มาจอดรออยู่แล้วมารับน้ำเมยที่หลับไปอย่างไม่รู้สึกตัวเลย“ไว้ใจได้ ทั้งสองคนนี้คนของผมเอง” เขาหันมาบอกให้ฟ้าวางใจ
เมื่อมาถึงสถานที่ต้องมาทำงานกับเพื่อน ฟ้ารู้สึกแปลก ๆ แต่ไม่ได้มั่นใจนักว่ามันจะมีเรื่องอะไรจะต้องรู้สึกว่ามันไม่น่าไว้ใจอย่างไรก็ไม่รู้ แต่เพราะเพื่อนที่ทำท่าทางเกร็ง ๆ อยู่ข้าง ๆ แล้วต้องพยายามทำให้เพื่อนรู้สึกหายกังวล แล้วพากันไปจนถึงสถานที่ที่ทางคนว่าจ้างจองเอาไว้ในห้องนั้นเป็นห้องแขก VIP แสงสว่างสลัว มีจอขนาดใหญ่เพื่อเอาไว้ร้องเพลงได้ ตอนนี้ภายในห้องนั้นมีคนมาแล้วสองสามคน พร้อมทั้งพริตตี้ที่ถูกจ้างมาแล้วอีกสองคนด้วย เพื่อนของฟ้าและตัวฟ้าเองนั่งลงตรงที่ว่าง เมื่อคนจัดงานหันมาเจอจึงรีบเข้ามาหาเพื่อนและฟ้าทันที“น้ำเมยมาแล้วเหรอ นี่ใช่ไหมที่บอกว่าจะชวนเพื่อนมาด้วย”“ใช่ค่ะ คุณอนุญาตนี่คะ”“เปล่าไม่ได้ว่าอะไรเลยครับ แค่รู้สึกว่าคุณฟ้านี่งานดีมากจริง ๆ”“ขอบคุณนะคะ” ฟ้ารู้สึกแปลก ๆ กับเขาขึ้นมาคำพูดมันคล้ายกับว่ารู้จักเธอมาจากที่ไหนอย่างนั้นแหละ“สาว ๆ หาอะไรดื่มได้เลยนะครับ มีเตรียมไว้ทางโน้นนะ เดี๋ยวผมต้องออกไปรับเพื่อนเจ้าของวันเกิดเสียหน่อย ถ้าอีกสักพักมีคนมาเพิ่มไม่ต้องตกใจนะครับ คืนนี้ปาร์ตี้ถึงเช้าแน่นอน”เขาออกไปแล้วโดยที่เพื่อนของเขาอีกสองคนไม่ได้ตามไปด้วยแล้วเดินไปทางมุมอาห
ทั้งที่คิดว่าหัวใจจะไม่ต้องรู้สึกอะไรกับเขาแล้ว แต่มันก็ทำได้ยากเหลือเกิน การที่มีความสัมพันธ์กันมาแล้วนั้นทำให้มันติดเป็นความทรงจำในหัวที่ยังเอาออกไปไม่ได้ เมื่องานจบลงแล้วฟ้าเปลี่ยนเสื้อผ้าจะออกมาจากสถานที่แต่งตัวเพื่อไปลานจอดรถของตัวเอง แต่เขาคนนั้นเหมือนยืนรออยู่หน้าลิฟต์เธอจำเป็นต้องเดินไปทางนั้นเสียด้วย“ไม่ได้เจอกันนาน คุณยังจำผมได้อยู่ใช่ไหม”“ทำไมจะจำไม่ได้ล่ะคะ” เธอยิ้มฝืน ๆ ไปให้เขา“ดีใจจังที่ยังจำกันได้วันนี้คุณควรจะว่างได้แล้วมั้ง”“เอ่อ...ไม่ว่างค่ะต้องกลับบ้านไปทานข้าวกับที่บ้าน”“อย่างนั้นเหรอ” เขามีท่าทีครุ่นคิดอะไรอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดออกมาหน้าตาเฉยว่า“ผมไปด้วยสิ”ฟ้าถึงกับไปไม่เป็นเพราะเขามาทางนี้แล้ว แล้วเธอจะออกทางไหนดีไม่น่าเชื่อไฮโซเพล์บอยจะมาตามตื๊อเธอไม่เลิกแบบนี้ แต่เธอก็ทำอะไรไม่ได้แล้วเขาก็พยายามจะตามมาให้ได้จริง ๆ อย่างที่เขาบอกเอาไว้เสียด้วย ที่บ้านของฟ้าเป็นร้านขายข้าวแกงที่วันนี้ขายหมดแล้วเพราะเย็นมากแล้ว อีกอย่างแม่กับพ่อของเธอไม่ได้มีกำลังมากพอจะทำเยอะให้ได้ขายได้จนถึงมืดค่ำพอลูกสาวคนโตกลับมาที่บ้านพ่อกับแม่ก็ไม่ได้สนใจเพราะปกติเย็นวันอาทิตย์บางอาท
ช่วงเช้าทุกคนยังคงทำงานอยู่ และฟ้ายังคงต้องลงมาทำงานในความเพลียของตัวเองแบบนั้น ทำให้พี่เลี้ยงที่ตามมาสงสัยกับอาการแปลก ๆ ของเธอ ร่องรอยที่ปรากฏให้เห็นจาง ๆ นั่นก็มีคนตั้งข้อสังเกตแต่ก็ไม่ได้โฟกัสมันเท่าไหร่เพราะต่างคนต่างก็รู้อยู่แล้วว่าวงการนี้มีหลายรูปแบบพวกเขาถ่ายงานกันจนเสร็จแล้วจึงปิดกองแล้วพากันไปเก็บของเตรียมตัวบินกลับในคืนนี้ ฟ้าวันนี้ทั้งวันยังไม่เห็นพิทยาเลย จนมีทีมงานบอกว่าเขาบินกลับไปแล้วตั้งแต่ตอนบ่ายแค่นี้เธอก็รู้แล้วว่าถึงอย่างไร เธอเองก็แค่ของเล่นยามที่เขาไม่มีใครเท่านั้น เมื่อทำงานจบแล้ว ได้รับค่าจ้างมาแล้วเธอก็ไม่มีสิทธิ์ไปเรียกร้องอะไรมากไปกว่านี้หลังจากนั้นฟ้ากลับมาอยู่ในโลกความเป็นจริงของตัวเอง เมื่อชีวิตรักมันไม่สมหวังก็คงต้องพึ่งพาโซเชียลให้ความรักวิ่งเข้ามาหา คนเราเมื่อต้องอยู่คนเดียวก็ชอบคิดอะไรฟุ้งซ่านแบบนี้เสาร์อาทิตย์ที่เธอว่างจึงลองหาทะเลที่สวย ๆ สงบ ๆ ไปเที่ยวกับเพื่อน ๆ บ้าง สมัยมัธยมฟ้ามีเพื่อนกลุ่มเดียวกันอยู่ และครั้งนี้มีเพื่อนคนหนึ่งที่ไปเรียนไกลถึงเชียงใหม่อยากไปเที่ยวทะเล จึงลองนัดเพื่อน ๆ กลุ่มเดียวกันไปและฟ้าที่ยังคงอยู่ในกลุ่มนั้นด้วยถึงแม
เขาเดินมานั่งเก้าอี้ด้านข้างของเธอ แล้วเอ่ยถามขึ้นมาท่ามกลางความเงียบจนทำให้ฟ้าสะดุ้งเล็กน้อย เพราะคิดว่าเขาจะขึ้นไปบนห้องกับนางแบบคนนั้นแล้ว“มาทำอะไรตรงนี้คนเดียวครับฟ้า”ใบหน้าหญิงสาวบ่งบอกถึงความตกใจอย่างเห็นได้ชัด“เอ๊ะเมื่อกี้ คุณเข้าไปแล้วนี่คะ”“เมื่อกี้เห็นผมด้วยเหรอ”ฟ้าไม่อยากพูดอะไรต่อแล้ว อีกอย่างไม่อยากเผชิญหน้ากันในสถานการณ์แบบนี้เลย จึงเลี่ยงจะขึ้นห้องนอนไปพักผ่อนเพราะพรุ่งนี้ยังต้องมีถ่ายอีก“อืม ตอนนี้ดึกแล้วจริง ๆ ด้วยถ้าอย่างนั้นฉันไปก่อนดีกว่าค่ะ”“มานั่งตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย ดูสิน้ำค้างเต็มเลย” ผมของเธอเปียกเล็กน้อยเนื่องจากน้ำค้างที่หยดลงมาจากที่ไหนเธอเองก็ไม่รู้ตัว “เดี๋ยวจะป่วยเอานะครับ”“ค่ะ ขอตัวก่อนนะคะ”พอเธอจะไปจริง ๆ พิทยารั้งเธอเอาไว้ให้เดินไปด้วยกัน ซึ่งฟ้าเองก็ไม่อยากจะทำแบบนี้แต่เขาไม่ยอมปล่อยมือที่เอื้อมมาจับมือเธอเอาไว้ทำให้ขยับไปไม่ถนัดนักทั้งสองคนเดินเข้าไปในลิฟต์ด้วยกัน“เดี๋ยวคุณ นั่นไม่ใช่...”“ไปด้วยกันนี่แหละ”ดีที่ในลิฟต์ไม่มีใครอยู่เลย จึงทำให้พิทยากล้าจะกอดรวบตัวของฟ้าเอาไว้ทั้งตัว ไม่ให้เธอหนีเขาไปได้ แล้วพาเธออกมาจากลิฟต์ด้วยกัน
เมื่อการทำงานของฟ้าจบลงแล้ว ต่างคนต่างแยกย้ายและเขาเองก็ไม่มีท่าทีจะตามหาตัวของฟ้าเลย ทำให้เธอคิดแล้วว่ามันคงจะเป็นเพียงความพลั้งเผลอของเราทั้งคู่ ซึ่งจริง ๆ แล้วเขาก็มีคุณสมบัติที่น่าคบหาอยู่เหมือนกัน แต่ฟ้าก็รู้ว่าไม่ได้มีอะไรที่เหมาะสม เพราะเขาเป็นนักธุรกิจที่น่าจะอยากได้คนสวยและมีชื่อเสียงมากกว่าเธอ มาเป็นแฟนจริง ๆ ของเขา ส่วนความสุขข้ามคืนแบบนี้ก็น่าจะเป็นเรื่องปกติของเขา ซึ่งเธอเองก็เป็นหนึ่งในนั้นฟ้ากลับมาเรียนเหมือนเดิม แล้วไม่ได้มีงานที่ติดกันจนทำให้ชีวิตเริ่มน่าเบื่อเข้าไปทุกที ช่วงนี้ทำให้เหงามาก ฟ้าจึงลองหันไปใช้โซเชียลเพื่อสร้างตัวตนในโลกแห่งนั้นขึ้นมาด้วยความที่มีหน้าตาดีอยู่แล้ว หุ่นดี ทำให้ผู้คนสนใจได้ไม่ยากนักแอคเค้าท์มีคนตามหลักแสน งานก็เข้ามารัว ๆ จนไม่สามารถหาเวลามารู้สึกเหงาได้ในบริษัทแห่งหนึ่งที่วันนี้ที่พิทยาได้เข้ามาเพื่อประชุมโปรเจคใหม่ที่กำลังจะเกิดขึ้นในอีก 3 เดือนข้างหน้าเมื่อนั่งฟังการพรีเซนต์ของบริษัทที่เข้าร่วมการทำงานในครั้งนี้ พิทยาฟังไปดูโทรศัพท์มือถือไปเพราะเขาไม่ได้มีส่วนร่วมในงานนี้มากนัก เขาได้มอบให้ฝ่ายอื่นทำไปแล้ว ตัวเขาแค่จะมาดูเรื่องความพร
เมื่อผ่านค่ำคืนที่เร่าร้อนกันไปแล้ว ยามเช้าที่แสงจากดวงอาทิตย์ฉายเข้ามาสู่ห้องนอนที่แสนเย็นฉ่ำจากแอร์คอนดิชั่นเนอร์ที่เปิดเอาไว้ในอุณหภูมิที่ทำให้ทั้งสองคนได้รับความสบาย และกอดกันและกันเอาไว้ทั้งคืนร่างกายบอบบางที่เปลือยเปล่ามีผ้าห่มมาคลุมให้ตั้งแต่เมื่อไหร่เธอจำไม่ได้ แต่ตอนนี้เธอรู้สึกถึงสิ่งที่คั่งค้างภายในกายจึงจะลุกขึ้นไปทำความสะอาดร่างกายก่อน แต่เขาที่ถึงแม้จะหลับตาอยู่ แต่ก็สามารถรั้งร่างเล็กนั่นให้ลงไปนอนเคียงข้างได้หญิงสาวขมวดคิ้วน้อย ๆ เพราะมันรู้สึกถึงความประหลาดใจเมื่อคืนเท่าที่จำได้พวกเขาก็เรียกได้ว่ามีความสุขจนแทบล้นแล้วนะ แต่นี่เหมือนเขาอยากได้ตัวเธอขึ้นมาอีกครั้งอย่างนั้นแหละ เพราะเรือนกายใต้ผ้าห่มที่ตอนนี้ร่างทั้งสองเปลือยเปล่าทั้งคู่ มันมีอะไรบางอย่างเสียดสีที่ตรงขาเธอชายหนุ่มลืมตาขึ้นมองแล้วกดจูบลงบนแก้มนิ่มของฟ้า อ้อมกอดปลอบประโลมด้วยปลายนิ้วที่ลูบขึ้นลงแผ่นหลังอย่างทะนุถนอม ร่างกายของพวกเขาตกอยู่ในวงแขนของกันและกัน สายตาของทั้งสองประสานเชื่อมความรู้สึกภายในใจ ปลายจมูกของเขาซุกไซ้ลงมาที่ซอกคอ พร้อมกับลมหายใจถี่กระชั้น ความรู้สึกหวาบหวามจากการสัมผัสปัดป่ายไปทั่วต
ท่อนล่างของเธอเริ่มรู้สึกชื้นแฉะ และยังเต้นตุบ ๆ เหมือนเชิญชวนให้เขาได้เข้ามาสัมผัสมันอย่างใกล้ชิดมากขึ้น เมื่อชายหนุ่มมองเห็นมันอย่างถนัดตาแล้วลิ้นชื้นจึงเข้าไปสัมผัสจนทำให้หญิงสาวรู้สึกเสียวแปลบขึ้นมาเพราะถูกกระตุ้นจากปลายลิ้นของเขา การเคลื่อนไหวนั้นไม่มีความเกรงใจ มีเพียงความตั้งใจจะสำรวจทุกซอกทุกมุมถึงส่วนที่ลึกที่สุด เมื่อสำรวจจนมันฉ่ำเยิ้มได้ที่แล้วชายหนุ่มจึงใช้นิ้วยาวสอดคว้านเข้ามาถึงส่วนที่ลึกจนแผ่นหลังลอยขึ้นจากที่นอนโดยไม่รู้ตัว ความเปียกลื่นกระจายไปทั่วทั้งผนังช่องทาง หญิงสาวเกร็งไปทั่วตัวเมื่อนิ้วแข็งเสียดสีกับผิวอ่อนด้านใน นิ้วขยับเคลื่อนไหวคล้ายจะขยายปากทางให้กว้างขึ้นอ๊า.... เสียงหวานของเธอดังขึ้นเพราะสิ่งที่กระทำนั้นมันทำให้รู้สึกซ่านไปทั้งร่างเมื่อเห็นว่าช่องทางพร้อมกับกับสิ่งที่ใหญ่โตกว่านิ้วแล้ว เขาจึงนำความเป็นชายร้อนผ่าวถูทาบเข้ามายังช่องทาง สะโพกถูกยึดเอาไว้แน่นล่วงผ่านเข้ามา ส่วนที่เชื่อมโยงนั้นบีบรัดอย่างเร่าร้อน ต่างฝ่ายต่างเรียกร้องร่างกายของกันและกัน ส่วนลึกจ้วงแทงครั้งแล้วครั้งเล่าโดยไม่เว้นระยะ ในอกสะท้านวาบกับการกระทั้นกายเข้าออกโดยไม่ยั้งแรงใด ๆ จงใจ
เมื่อมีคนมากดอินเตอร์คอมหน้าห้องพัก เมื่อเห็นว่าเป็นใครแล้วเขาก็บอกว่าเป็นคนที่จะพาเธอลงไปจากชั้นนี้ ทำให้ฟ้าไม่มีเวลาจะคิดอะไรแล้วจึงเปิดประตูออกไปแล้วตามเขาลงมาจากห้องชั้นบนสุด เมื่อมาถึงล้อบบี้ด้านล่างแล้ว มีรถจอดอยู่เพื่อพาเธออกไปจากที่นี่ เมื่ออยู่บนรถและใช้เวลามาสักพักเธอจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา พยายามเลื่อนหาสาเหตุอะไรก็ได้ว่าเธอมาอยู่ตรงนี้ได้อย่างไรพอเห็นข้อความบางอย่างในไลน์ที่ เอพริล เจ้าของโมเดลลิ่งที่เธอทำงานร่วมด้วยนั้นส่งอะไรบางอย่างมาให้ เธอเลื่อน ๆ ดูแล้วก็พอจะรู้ว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นบ้าง จำได้ว่ารับงานเอนเตอร์เทนแขก VIP กลุ่มหนึ่ง แล้วก็ดื่มกับพวกเขาเข้าไปมากพอสมควรและ....อาจจะโดนหิ้วกลับมาซึ่งมันไม่ใช่จุดประสงค์ของการทำงานในครั้งนี้โอ้ย แล้วมันเกิดขึ้นได้ยังไงวะเนี่ยโทรศัพท์มือถือของฟ้าสั่นเพราะมีคนโทรเข้ามา และเบอร์ที่โชว์นั่นคือ เอพริล เจ้าของโมเดลลิ่งของฟ้านั่นเอง ซึ่งเธอเป็นคนจัดการดูแลเรื่องงานต่าง ๆ ให้ฟ้า และงานเมื่อคืนที่สติขาด ๆ หาย ๆ นี่ด้วย เมื่อรับสายปุ๊บก็โดนอีกฝ่ายแผดเสียงใส่ทันที“ยัยฟ้าเมื่อคืนเธอไปกับใครที่ไหนกัน”“ก็อยู่กับแขก วีไอพีของพี่ทั้งคืน