ท่อนล่างของเธอเริ่มรู้สึกชื้นแฉะ และยังเต้นตุบ ๆ เหมือนเชิญชวนให้เขาได้เข้ามาสัมผัสมันอย่างใกล้ชิดมากขึ้น เมื่อชายหนุ่มมองเห็นมันอย่างถนัดตาแล้วลิ้นชื้นจึงเข้าไปสัมผัสจนทำให้หญิงสาวรู้สึกเสียวแปลบขึ้นมาเพราะถูกกระตุ้นจากปลายลิ้นของเขา การเคลื่อนไหวนั้นไม่มีความเกรงใจ มีเพียงความตั้งใจจะสำรวจทุกซอกทุกมุมถึงส่วนที่ลึกที่สุด เมื่อสำรวจจนมันฉ่ำเยิ้มได้ที่แล้ว
ชายหนุ่มจึงใช้นิ้วยาวสอดคว้านเข้ามาถึงส่วนที่ลึกจนแผ่นหลังลอยขึ้นจากที่นอนโดยไม่รู้ตัว ความเปียกลื่นกระจายไปทั่วทั้งผนังช่องทาง หญิงสาวเกร็งไปทั่วตัวเมื่อนิ้วแข็งเสียดสีกับผิวอ่อนด้านใน นิ้วขยับเคลื่อนไหวคล้ายจะขยายปากทางให้กว้างขึ้น
อ๊า.... เสียงหวานของเธอดังขึ้นเพราะสิ่งที่กระทำนั้นมันทำให้รู้สึกซ่านไปทั้งร่าง
เมื่อเห็นว่าช่องทางพร้อมกับกับสิ่งที่ใหญ่โตกว่านิ้วแล้ว เขาจึงนำความเป็นชายร้อนผ่าวถูทาบเข้ามายังช่องทาง สะโพกถูกยึดเอาไว้แน่นล่วงผ่านเข้ามา ส่วนที่เชื่อมโยงนั้นบีบรัดอย่างเร่าร้อน ต่างฝ่ายต่างเรียกร้องร่างกายของกันและกัน ส่วนลึกจ้วงแทงครั้งแล้วครั้งเล่าโดยไม่เว้นระยะ ในอกสะท้านวาบกับการกระทั้นกายเข้าออกโดยไม่ยั้งแรงใด ๆ จงใจเสียดสีกับจุดไวสัมผัสในส่วนลึกซ้ำ ๆ
สองขาเกี่ยวสะโพกของเขาโดยไม่สงวนท่าที ร่างกายของเขาเคลื่อนไหวรุนแรงขึ้น เช่นเดียวกับสีหน้าที่บอกให้รู้ว่าตื่นตัวจนแทบทนไม่ไหว ส่วนหญิงสาวนั้นได้แต่ไล่ตามความต้องการด้วยความละโมบจนเผลอส่ายสะโพกตามสัญชาตญาณ เลือดฉีดซ่านไปทั้งตัวส่งผลให้ลมหายใจออกมารุนแรง ความรู้สึกแปลบปลาบบางอย่างแล่นริ้วขึ้นมาตามแนวสีข้าง
สัมผัสจากอีกฝ่ายที่นำลื่นไหลไม่มีสะดุดและรู้สึกดีทุกครั้งที่เขาเคลื่นไหว ร่างกายเกร็งเสียวแปลบไปทั้งตัวมากกว่าคำว่ารู้สึกดี ได้แต่บิดเร่า ๆ ซุกหน้ากับหมอนด้วยความรู้สึกยากจะทนไหว ขาทั้งคู่แยกออกจากกัน มือใหญ่ช้อนใต้เข่าเพื่อรั้งเรียวขายกขึ้นจนถึงไหล่ แรงปรารถนาซัดสาดไปทุกหนแห่งจนร่างกายสะท้านไหว ทุกครั้งที่ช่องทางนุ่ม ๆ ถูกเสียบด้วยความโอฬารความสุขสมบางอย่างรุนแรงก็แล่นริ้วไปทั่งร่าง เธอกางขาออกเหมือนเชิญชวนให้เขาสัมผัสมากกว่านี้ เสียงหอบหายใจถี่กระชั้น ต้นขาด้านในสั่นสะท้าน ได้แต่บิดตัวเร้าเมื่อการสอดแทรกทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ
ร่างบางถูกยกขึ้นบนตักก่อนสะโพกจะถูกปล่อยให้ตกลงบนอะไรบางอย่างที่แข็งผงาดเตรียมพร้อม เมื่อการร่วมรัก แรงจนตัวโยนสมองก็คล้ายจะถูกสั่นไหวไปพร้อมกับร่างกาย ความเป็นชายแทรกลึกเข้ามา ก่อนจะถูกดึงออกเพื่อรอเวลากลับเข้ามายังส่วนลึกอีกครั้ง
ภายในกระตุกเกร็งกับความรุนแรงที่ได้รับจนเผลอบีบรัดส่วนสำคัญโดยไม่ได้ตั้งใจ ความสุขเอ่อล้นออกมาจนตาพร่าเมื่อรู้สึกว่าได้สิ่งที่ต้องการเข้ามาเติมเต็ม ความเปียกชื้นจากร่างกายของทั้งสองไหลซึมออกมา เสียงเปียกแฉะจากหว่างขาดังก้องจนบาดหู ร่างกายถูกรั้งขึ้นจนส่วนแข็งขึงหลุดพรวดออกไปในครั้งเดียวรู้สึกโล่งได้ไม่นาน ปลายยอดก็เสียบกลับเข้ามาใหม่อีกครั้ง สะโพกของเธอถูกยกสูงขึ้น ก่อนจะเติมรสรักลงไปซ้ำแล้วซ้ำเล่า สองขาโอบสะโพกกำยำตรงหน้าไว้ ขณะที่รับความต้องการของเขาเข้ามาจนสุดทาง ช่องทางรักบีบรัดความเป็นชายที่แนบสนิทคล้ายจะทำให้ละลาย ยามที่แก่นกายดุนดันเข้ามา มันสอดรับกับสรีระได้อย่างพอเหมาะเป็นไปตามธรรมชาติ
การทำรักของเขาเริ่มต้นอย่างนุ่มนวลไม่ต่างจากคลื่นทะเลยามสงบ แต่จากนั้นลมทะเลก็ค่อย ๆ โหมแรงขึ้นเรื่อย ๆ ตามความหฤหรรษ์ที่โอบล้อมราวกับโดนคลื่นซัดเป็นระลอก ความสุขถาโถมเข้ามาตามจังหวะการขยับสะโพกเข้าออก ความเปียกชื้นเพิ่มขึ้นทุกครั้งที่ถูกกระแทกกระทั้นจนได้ยินเสียงดังมาจากส่วนที่สอดผสาน ความต้องการที่ทำท่าจะระเบิดถูกจ่อเข้ามาในส่วนที่เปียกชุ่ม
แผ่นหลังบางลอยขึ้นจากที่นอนเมื่อถูกสอดใส่ไม่หยุดพัก ส่วนแข็งขึงจมลึกเข้าไปสุดความยาวรู้สึกถึงแรงบีบรัดอย่างหนักราวกับจะตอบสนอง ร่างกายถูกจู่โจมด้วยความเสียวซ่านอย่างไม่อาจต้านทานได้อีกต่อไป ความตื่นตัวที่ฝังอยู่พองขยายดำดิ่งเข้ามาในส่วนลึกอย่างไม่น่าเชื่อ สะโพกลอยขึ้นจากที่นอน บางสิ่งที่ร้อนระอุสัมผัสกับส่วนลึกเข้าไป ร่างกายถูกจับให้คว่ำบนที่นอนสะโพกลอยเด่นพร้อมรับความต้องการจากเขา แผ่นอกสั่นสะท้านลำคอแหงนหงาย แรงสะเทือนแผ่ซ่านจากส่วนลึก ส่วนที่แข็งแทบระเบิดเสียดสีกับผิวนุ่ม ๆ ความหวาบหวามที่ก่อตัวขึ้นเป็นความรู้สึกเสียวซ่านแล่นผ่านตามความแนวกระดูกสันหลังไปถึงสมอง ส่วนกลางกายถูกคลึงเคล้นอย่างหนักหน่วงเช่นเดียวกับข้างในที่อ่อนไหวยิ่งกว่า ซึ่งถูกขยี้ในเวลาเดียวกัน แผ่นอกสะท้านขึ้นลงตามความสุขสมที่เพิ่มพูนจนแทบจะสำลัก เผลอข่มความต้องการที่อยากจะถึงเอาไว้โดยการถดสะโพกถอยห่าง ถูกเล่นงานจุดไวสัมผัสอย่างไม่ปราณีจนแทบร้องไห้ เขาขยับคล้ายจะดึงแก่นกายออกมาจากช่องทางจนเกือบสุด แต่แล้วกลับดันพรวดเข้ามาในจังหวะเดียว ต้นขาถูกรั้งขึ้นทำให้ร่างกายเชื่อมโยงอย่างล้ำลึกยิ่งกว่าตอนแรก ช่องทางบีบรัดอย่างต่อเนื่องราวกับอ้อนวอนให้สัมผัสมากกว่านี้ ไม่ว่าจะมุมไหนอีกฝ่ายก็ขยี้ได้ถูกต้องราวกับรู้จุดอ่อนไหวที่สุดในร่างกาย รู้สึกเสียวแปลบในช่องท้อง เธอเชิดหน้าขึ้นเกร็งไปทั้งตัว ความเร่าร้อนของเขาคว้านไล้วนในตัวเธอบีบไล้ต้อนจนกระทั่งจนมุม
ร่างสูงค่อย ๆ ประคองเธอให้นอนหงายลงไป ขาสองข้างถูกแยกกว้าง เขาจับเปลี่ยนท่าทั้งที่ส่วนนั้นยังอยู่ในตัว ส่วนที่ฝังอยู่ถูกส่วนล้ำลึกของเธอรัดแน่นบีบตัวจนตึงเขม็ง สะโพกที่กระทั้นเข้ามาขยับเป็นจังหวะถี่ยิบขึ้นทุกที แนบกายร้อนผ่าวที่อยู่ในตัวขยายใหญ่ขึ้น ค่อย ๆ ขยับออกทีละน้อย ก่อนจะเบียดแทรกกลับเข้ามาให้ลึกกว่าเดิมเท่าที่จะลึกได้ ส่วนลึกถูกกระทุ้งหนัก ๆ จนคนโดนกระทำร้องเสียงหลง
อ๊า.....
แผ่นหลังแอ่นหงายเมื่อถูกจ้วงแทงซ้ำแล้วซ้ำเล่า การสอดใส่เป็นไปอย่างดุดันเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังสะท้อนไปทั่วห้อง ช่องทางบีบรัดจนสัมผัสได้ถึงรูปร่างลักษณะและขนาดอันใหญ่โตของอีกฝ่าย ร่างทั้งร่างสั่นไหวรุนแรง เขายกตัวเธอขึ้นมาให้รับแรงกระทั้นจากเขาอีกครั้ง เธอทรงตัวได้ยากเต็มที ร่างกายท่อนบนค่อย ๆ ทรุดตัวลง เธอแนบแก้มกับผ้าปูที่นอน ยกสะโพกขึ้นสูงสอดคล้องไปกับจังหวะการชักนำของเขา ใช้ขาเกี่ยวสะโพกของเขาเอาไว้ ราวกับกลัวว่าจะถูกพายุที่เริ่มเขาก่อนตัวขึ้นจะพัดหายไป ร่างบอบบางสั่นสะท้าน และกระตุกตอบรับจังหวะการสอดใส่
ร่างกายสั่นสะท้านวาบด้วยแรงกระตุ้นอันหนักหน่วงราวกับมีกระแสไฟฟ้าแล่นทั่วร่าง รู้สึกเสียวแปลบจนแทบเห็นดอกไม้ไฟแตกเปรี๊ยะอยู่หลังเปลือกตา เมื่อถูกกระทั้นตรงจุดไวสัมผัสเพียงไม่นานก็ปลดปล่อยความต้องการจนหมดสิ้น รู้สึกถึงความร้อนที่ทะลักทลายเข้ามาภายใน เนื้อตัวชาวาบด้วยความสุขจากการได้ปลดปล่อย รับรู้ถึงหยดหยาดร้อนผ่าวที่ซัดสาดเข้ามายังส่วนลึก เธอถึงจุดสูงสุดในเวลาต่อมา สะโพกสั่นกระตุกไม่หยุดอย่างควบคุมไม่ได้
หลังจากปลดปล่อยสิ้นสุดความร้อนก็ยังไม่หายไปจากร่างกายสีหน้าสุขสมราวกับตกอยู่ในภวังค์ แผ่นอกกระเพื่อมเป็นจังหวะพร้อมกับลมหายใจที่ค่อย ๆ ผ่อนลงมาเป็นปกติ เมื่อได้รับความสุขสมอันล้ำลึก ก็เผลอซุกตัวเข้าหาอย่างออดอ้อน ท่ามกลางบรรยากาศหอมหวานที่ล่องลอย เขาปิดเปลือกตาลงช้า ๆ เข้าสู่ห่วงนิทราในที่สุด
เมื่อผ่านค่ำคืนที่เร่าร้อนกันไปแล้ว ยามเช้าที่แสงจากดวงอาทิตย์ฉายเข้ามาสู่ห้องนอนที่แสนเย็นฉ่ำจากแอร์คอนดิชั่นเนอร์ที่เปิดเอาไว้ในอุณหภูมิที่ทำให้ทั้งสองคนได้รับความสบาย และกอดกันและกันเอาไว้ทั้งคืนร่างกายบอบบางที่เปลือยเปล่ามีผ้าห่มมาคลุมให้ตั้งแต่เมื่อไหร่เธอจำไม่ได้ แต่ตอนนี้เธอรู้สึกถึงสิ่งที่คั่งค้างภายในกายจึงจะลุกขึ้นไปทำความสะอาดร่างกายก่อน แต่เขาที่ถึงแม้จะหลับตาอยู่ แต่ก็สามารถรั้งร่างเล็กนั่นให้ลงไปนอนเคียงข้างได้หญิงสาวขมวดคิ้วน้อย ๆ เพราะมันรู้สึกถึงความประหลาดใจเมื่อคืนเท่าที่จำได้พวกเขาก็เรียกได้ว่ามีความสุขจนแทบล้นแล้วนะ แต่นี่เหมือนเขาอยากได้ตัวเธอขึ้นมาอีกครั้งอย่างนั้นแหละ เพราะเรือนกายใต้ผ้าห่มที่ตอนนี้ร่างทั้งสองเปลือยเปล่าทั้งคู่ มันมีอะไรบางอย่างเสียดสีที่ตรงขาเธอชายหนุ่มลืมตาขึ้นมองแล้วกดจูบลงบนแก้มนิ่มของฟ้า อ้อมกอดปลอบประโลมด้วยปลายนิ้วที่ลูบขึ้นลงแผ่นหลังอย่างทะนุถนอม ร่างกายของพวกเขาตกอยู่ในวงแขนของกันและกัน สายตาของทั้งสองประสานเชื่อมความรู้สึกภายในใจ ปลายจมูกของเขาซุกไซ้ลงมาที่ซอกคอ พร้อมกับลมหายใจถี่กระชั้น ความรู้สึกหวาบหวามจากการสัมผัสปัดป่ายไปทั่วต
เมื่อการทำงานของฟ้าจบลงแล้ว ต่างคนต่างแยกย้ายและเขาเองก็ไม่มีท่าทีจะตามหาตัวของฟ้าเลย ทำให้เธอคิดแล้วว่ามันคงจะเป็นเพียงความพลั้งเผลอของเราทั้งคู่ ซึ่งจริง ๆ แล้วเขาก็มีคุณสมบัติที่น่าคบหาอยู่เหมือนกัน แต่ฟ้าก็รู้ว่าไม่ได้มีอะไรที่เหมาะสม เพราะเขาเป็นนักธุรกิจที่น่าจะอยากได้คนสวยและมีชื่อเสียงมากกว่าเธอ มาเป็นแฟนจริง ๆ ของเขา ส่วนความสุขข้ามคืนแบบนี้ก็น่าจะเป็นเรื่องปกติของเขา ซึ่งเธอเองก็เป็นหนึ่งในนั้นฟ้ากลับมาเรียนเหมือนเดิม แล้วไม่ได้มีงานที่ติดกันจนทำให้ชีวิตเริ่มน่าเบื่อเข้าไปทุกที ช่วงนี้ทำให้เหงามาก ฟ้าจึงลองหันไปใช้โซเชียลเพื่อสร้างตัวตนในโลกแห่งนั้นขึ้นมาด้วยความที่มีหน้าตาดีอยู่แล้ว หุ่นดี ทำให้ผู้คนสนใจได้ไม่ยากนักแอคเค้าท์มีคนตามหลักแสน งานก็เข้ามารัว ๆ จนไม่สามารถหาเวลามารู้สึกเหงาได้ในบริษัทแห่งหนึ่งที่วันนี้ที่พิทยาได้เข้ามาเพื่อประชุมโปรเจคใหม่ที่กำลังจะเกิดขึ้นในอีก 3 เดือนข้างหน้าเมื่อนั่งฟังการพรีเซนต์ของบริษัทที่เข้าร่วมการทำงานในครั้งนี้ พิทยาฟังไปดูโทรศัพท์มือถือไปเพราะเขาไม่ได้มีส่วนร่วมในงานนี้มากนัก เขาได้มอบให้ฝ่ายอื่นทำไปแล้ว ตัวเขาแค่จะมาดูเรื่องความพร
เขาเดินมานั่งเก้าอี้ด้านข้างของเธอ แล้วเอ่ยถามขึ้นมาท่ามกลางความเงียบจนทำให้ฟ้าสะดุ้งเล็กน้อย เพราะคิดว่าเขาจะขึ้นไปบนห้องกับนางแบบคนนั้นแล้ว“มาทำอะไรตรงนี้คนเดียวครับฟ้า”ใบหน้าหญิงสาวบ่งบอกถึงความตกใจอย่างเห็นได้ชัด“เอ๊ะเมื่อกี้ คุณเข้าไปแล้วนี่คะ”“เมื่อกี้เห็นผมด้วยเหรอ”ฟ้าไม่อยากพูดอะไรต่อแล้ว อีกอย่างไม่อยากเผชิญหน้ากันในสถานการณ์แบบนี้เลย จึงเลี่ยงจะขึ้นห้องนอนไปพักผ่อนเพราะพรุ่งนี้ยังต้องมีถ่ายอีก“อืม ตอนนี้ดึกแล้วจริง ๆ ด้วยถ้าอย่างนั้นฉันไปก่อนดีกว่าค่ะ”“มานั่งตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย ดูสิน้ำค้างเต็มเลย” ผมของเธอเปียกเล็กน้อยเนื่องจากน้ำค้างที่หยดลงมาจากที่ไหนเธอเองก็ไม่รู้ตัว “เดี๋ยวจะป่วยเอานะครับ”“ค่ะ ขอตัวก่อนนะคะ”พอเธอจะไปจริง ๆ พิทยารั้งเธอเอาไว้ให้เดินไปด้วยกัน ซึ่งฟ้าเองก็ไม่อยากจะทำแบบนี้แต่เขาไม่ยอมปล่อยมือที่เอื้อมมาจับมือเธอเอาไว้ทำให้ขยับไปไม่ถนัดนักทั้งสองคนเดินเข้าไปในลิฟต์ด้วยกัน“เดี๋ยวคุณ นั่นไม่ใช่...”“ไปด้วยกันนี่แหละ”ดีที่ในลิฟต์ไม่มีใครอยู่เลย จึงทำให้พิทยากล้าจะกอดรวบตัวของฟ้าเอาไว้ทั้งตัว ไม่ให้เธอหนีเขาไปได้ แล้วพาเธออกมาจากลิฟต์ด้วยกัน
ช่วงเช้าทุกคนยังคงทำงานอยู่ และฟ้ายังคงต้องลงมาทำงานในความเพลียของตัวเองแบบนั้น ทำให้พี่เลี้ยงที่ตามมาสงสัยกับอาการแปลก ๆ ของเธอ ร่องรอยที่ปรากฏให้เห็นจาง ๆ นั่นก็มีคนตั้งข้อสังเกตแต่ก็ไม่ได้โฟกัสมันเท่าไหร่เพราะต่างคนต่างก็รู้อยู่แล้วว่าวงการนี้มีหลายรูปแบบพวกเขาถ่ายงานกันจนเสร็จแล้วจึงปิดกองแล้วพากันไปเก็บของเตรียมตัวบินกลับในคืนนี้ ฟ้าวันนี้ทั้งวันยังไม่เห็นพิทยาเลย จนมีทีมงานบอกว่าเขาบินกลับไปแล้วตั้งแต่ตอนบ่ายแค่นี้เธอก็รู้แล้วว่าถึงอย่างไร เธอเองก็แค่ของเล่นยามที่เขาไม่มีใครเท่านั้น เมื่อทำงานจบแล้ว ได้รับค่าจ้างมาแล้วเธอก็ไม่มีสิทธิ์ไปเรียกร้องอะไรมากไปกว่านี้หลังจากนั้นฟ้ากลับมาอยู่ในโลกความเป็นจริงของตัวเอง เมื่อชีวิตรักมันไม่สมหวังก็คงต้องพึ่งพาโซเชียลให้ความรักวิ่งเข้ามาหา คนเราเมื่อต้องอยู่คนเดียวก็ชอบคิดอะไรฟุ้งซ่านแบบนี้เสาร์อาทิตย์ที่เธอว่างจึงลองหาทะเลที่สวย ๆ สงบ ๆ ไปเที่ยวกับเพื่อน ๆ บ้าง สมัยมัธยมฟ้ามีเพื่อนกลุ่มเดียวกันอยู่ และครั้งนี้มีเพื่อนคนหนึ่งที่ไปเรียนไกลถึงเชียงใหม่อยากไปเที่ยวทะเล จึงลองนัดเพื่อน ๆ กลุ่มเดียวกันไปและฟ้าที่ยังคงอยู่ในกลุ่มนั้นด้วยถึงแม
ทั้งที่คิดว่าหัวใจจะไม่ต้องรู้สึกอะไรกับเขาแล้ว แต่มันก็ทำได้ยากเหลือเกิน การที่มีความสัมพันธ์กันมาแล้วนั้นทำให้มันติดเป็นความทรงจำในหัวที่ยังเอาออกไปไม่ได้ เมื่องานจบลงแล้วฟ้าเปลี่ยนเสื้อผ้าจะออกมาจากสถานที่แต่งตัวเพื่อไปลานจอดรถของตัวเอง แต่เขาคนนั้นเหมือนยืนรออยู่หน้าลิฟต์เธอจำเป็นต้องเดินไปทางนั้นเสียด้วย“ไม่ได้เจอกันนาน คุณยังจำผมได้อยู่ใช่ไหม”“ทำไมจะจำไม่ได้ล่ะคะ” เธอยิ้มฝืน ๆ ไปให้เขา“ดีใจจังที่ยังจำกันได้วันนี้คุณควรจะว่างได้แล้วมั้ง”“เอ่อ...ไม่ว่างค่ะต้องกลับบ้านไปทานข้าวกับที่บ้าน”“อย่างนั้นเหรอ” เขามีท่าทีครุ่นคิดอะไรอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดออกมาหน้าตาเฉยว่า“ผมไปด้วยสิ”ฟ้าถึงกับไปไม่เป็นเพราะเขามาทางนี้แล้ว แล้วเธอจะออกทางไหนดีไม่น่าเชื่อไฮโซเพล์บอยจะมาตามตื๊อเธอไม่เลิกแบบนี้ แต่เธอก็ทำอะไรไม่ได้แล้วเขาก็พยายามจะตามมาให้ได้จริง ๆ อย่างที่เขาบอกเอาไว้เสียด้วย ที่บ้านของฟ้าเป็นร้านขายข้าวแกงที่วันนี้ขายหมดแล้วเพราะเย็นมากแล้ว อีกอย่างแม่กับพ่อของเธอไม่ได้มีกำลังมากพอจะทำเยอะให้ได้ขายได้จนถึงมืดค่ำพอลูกสาวคนโตกลับมาที่บ้านพ่อกับแม่ก็ไม่ได้สนใจเพราะปกติเย็นวันอาทิตย์บางอาท
เมื่อมาถึงสถานที่ต้องมาทำงานกับเพื่อน ฟ้ารู้สึกแปลก ๆ แต่ไม่ได้มั่นใจนักว่ามันจะมีเรื่องอะไรจะต้องรู้สึกว่ามันไม่น่าไว้ใจอย่างไรก็ไม่รู้ แต่เพราะเพื่อนที่ทำท่าทางเกร็ง ๆ อยู่ข้าง ๆ แล้วต้องพยายามทำให้เพื่อนรู้สึกหายกังวล แล้วพากันไปจนถึงสถานที่ที่ทางคนว่าจ้างจองเอาไว้ในห้องนั้นเป็นห้องแขก VIP แสงสว่างสลัว มีจอขนาดใหญ่เพื่อเอาไว้ร้องเพลงได้ ตอนนี้ภายในห้องนั้นมีคนมาแล้วสองสามคน พร้อมทั้งพริตตี้ที่ถูกจ้างมาแล้วอีกสองคนด้วย เพื่อนของฟ้าและตัวฟ้าเองนั่งลงตรงที่ว่าง เมื่อคนจัดงานหันมาเจอจึงรีบเข้ามาหาเพื่อนและฟ้าทันที“น้ำเมยมาแล้วเหรอ นี่ใช่ไหมที่บอกว่าจะชวนเพื่อนมาด้วย”“ใช่ค่ะ คุณอนุญาตนี่คะ”“เปล่าไม่ได้ว่าอะไรเลยครับ แค่รู้สึกว่าคุณฟ้านี่งานดีมากจริง ๆ”“ขอบคุณนะคะ” ฟ้ารู้สึกแปลก ๆ กับเขาขึ้นมาคำพูดมันคล้ายกับว่ารู้จักเธอมาจากที่ไหนอย่างนั้นแหละ“สาว ๆ หาอะไรดื่มได้เลยนะครับ มีเตรียมไว้ทางโน้นนะ เดี๋ยวผมต้องออกไปรับเพื่อนเจ้าของวันเกิดเสียหน่อย ถ้าอีกสักพักมีคนมาเพิ่มไม่ต้องตกใจนะครับ คืนนี้ปาร์ตี้ถึงเช้าแน่นอน”เขาออกไปแล้วโดยที่เพื่อนของเขาอีกสองคนไม่ได้ตามไปด้วยแล้วเดินไปทางมุมอาห
“มันก็แล้วแต่พฤติกรรมของเธอด้วย”“ยังไงคะ”“อยู่ด้วยกันตลอดใน 3 ชั่วโมงนี้ห้ามคิดจะหนีออกไหนเด็ดขาดเพราะเธอเองก็ใช่ว่าจะปลอดภัยเห็นไหม”เขามองไปที่ด้านหลังมีชายหนุ่มอีกสามสี่คนที่มองมาทางพวกเขา ซึ่งพิทยายืนใกล้กับฟ้ามากแทบจะสิงร่างกันได้อยู่แล้ว แบบนี้ใครที่เห็นก็คิดว่าฟ้าเองก็ขายบริการพิเศษเหมือนกัน ทำให้ใครก็มีสิทธิ์ทำอะไรก็ได้ภายในเวลาที่กำหนด ถ้านอกเหนือจากนี้แล้วพวกเขาจะต้องรับผิดชอบเมื่อเกิดความเสียหายขึ้นตอนนี้ฟ้าอยากให้เพื่อนกลับไปอย่างปลอดภัยก่อนเพราะเชื่อว่าเหล้าที่น้ำเมยดื่มไปมันมีสารเสพติดบางอย่างผสมอยู่แน่ ๆเธอจึงจำเป็นต้องยอมตกลงที่จะอยู่ต่อแต่ขอพาเพื่อนกลับออกไปก่อน น้ำเมยหลับเหมือนไม่รู้สึกตัวในห้องน้ำหลังจากที่พามาพักเพื่อหลบคนที่จะฉวยโอกาสพวกนั้นด้วย“คุณจะพาน้ำเมยออกไปจากที่นี่ได้ยังไงคะ”“ตามผมมา”พิทยาอาสาพาไปเองด้วยเส้นทางพิเศษด้านหลังที่มีทางออกลับเอาไว้เพราะที่นี่ก็สร้างมาเพื่อคนเทา ๆ พวกนี้อยู่แล้ว พอพาออกมาสู่ทางเดินที่ทอดยาวไปด้านหลัง รถที่เขาให้มาจอดรออยู่แล้วมารับน้ำเมยที่หลับไปอย่างไม่รู้สึกตัวเลย“ไว้ใจได้ ทั้งสองคนนี้คนของผมเอง” เขาหันมาบอกให้ฟ้าวางใจ
ในห้องนอนกว้างร่างบางขาวเนียนของหญิงสาว ใบหน้าสวย ตอนนี้ขึ้นสีแดงระเรื่อชวนมอง ชายหนุ่มที่กำลังมึนเมาอยู่กำลังคลอเคลียใกล้ใบหน้าหวานละมุนนี้ด้วยความเสน่หา คืนนี้ความตั้งใจจะหาคนที่ตรงสเปคมานอนเป็นเพื่อนอยู่แล้ว“โอ้ย มึนชะมัดเลยอะ แล้วเดี๋ยวนะนี่ใครอะ” หญิงสาวจับใบหน้าของเขาเอาไว้เพื่อเพ่งมองแต่ก็ไม่สามารถมองให้ชัดได้“คุณยอมตามมาเองนะ”“ตามมาอะไรกัน” ตาปรือจนจะหลับอยู่แล้ว แต่ยังฝืนเอาไว้“แล้วเมื่อกี้บอกว่าอะไร ถ้าจ่ายมากพอจะตามมาไง”“จ่ายเหรอ ก็ดี ๆ จ่ายมาเลย นี่พร้อมเพย์” เธอคว้าโทรศัพท์ในกระเป๋าออกมาให้เขาโอนเงินชายหนุ่มอยากจะได้คนตัวขาว ผิวนุ่ม หุ่นดีระดับพรีเมี่ยมตรงหน้านี้อยู่แล้วจึงยอมโอนเงินให้แต่โดยดี แล้วถือว่าวันนี้เขาได้ซื้อแล้ว และไม่คิดจะเกรงใจเพราะเขาอยากได้ของที่มันอัดแน่นด้วยคุณภาพอยู่แล้ว“เรียบร้อยแล้ว เริ่มเลยแล้วกันนะ” เขาโยนทุกอย่างออกห่างจากตัว และเริ่มไล่จูบไปตามใบหน้า ลำคอระหง ดึงสิ่งกีดขวางของทั้งสองออกจากกาย“เดี๋ยวสิอะไรของแกเนี่ย ปล่อยก่อนสิ”“ผมไม่อยากรออีกแล้วขอเถอะ”ร่างบางระหง บิดส่ายไปมาเพราะความรู้สึกบางอย่างตีตื้นขึ้นมาในอก อกภูเขาไฟตั้งชูชันล่อ
“มันก็แล้วแต่พฤติกรรมของเธอด้วย”“ยังไงคะ”“อยู่ด้วยกันตลอดใน 3 ชั่วโมงนี้ห้ามคิดจะหนีออกไหนเด็ดขาดเพราะเธอเองก็ใช่ว่าจะปลอดภัยเห็นไหม”เขามองไปที่ด้านหลังมีชายหนุ่มอีกสามสี่คนที่มองมาทางพวกเขา ซึ่งพิทยายืนใกล้กับฟ้ามากแทบจะสิงร่างกันได้อยู่แล้ว แบบนี้ใครที่เห็นก็คิดว่าฟ้าเองก็ขายบริการพิเศษเหมือนกัน ทำให้ใครก็มีสิทธิ์ทำอะไรก็ได้ภายในเวลาที่กำหนด ถ้านอกเหนือจากนี้แล้วพวกเขาจะต้องรับผิดชอบเมื่อเกิดความเสียหายขึ้นตอนนี้ฟ้าอยากให้เพื่อนกลับไปอย่างปลอดภัยก่อนเพราะเชื่อว่าเหล้าที่น้ำเมยดื่มไปมันมีสารเสพติดบางอย่างผสมอยู่แน่ ๆเธอจึงจำเป็นต้องยอมตกลงที่จะอยู่ต่อแต่ขอพาเพื่อนกลับออกไปก่อน น้ำเมยหลับเหมือนไม่รู้สึกตัวในห้องน้ำหลังจากที่พามาพักเพื่อหลบคนที่จะฉวยโอกาสพวกนั้นด้วย“คุณจะพาน้ำเมยออกไปจากที่นี่ได้ยังไงคะ”“ตามผมมา”พิทยาอาสาพาไปเองด้วยเส้นทางพิเศษด้านหลังที่มีทางออกลับเอาไว้เพราะที่นี่ก็สร้างมาเพื่อคนเทา ๆ พวกนี้อยู่แล้ว พอพาออกมาสู่ทางเดินที่ทอดยาวไปด้านหลัง รถที่เขาให้มาจอดรออยู่แล้วมารับน้ำเมยที่หลับไปอย่างไม่รู้สึกตัวเลย“ไว้ใจได้ ทั้งสองคนนี้คนของผมเอง” เขาหันมาบอกให้ฟ้าวางใจ
เมื่อมาถึงสถานที่ต้องมาทำงานกับเพื่อน ฟ้ารู้สึกแปลก ๆ แต่ไม่ได้มั่นใจนักว่ามันจะมีเรื่องอะไรจะต้องรู้สึกว่ามันไม่น่าไว้ใจอย่างไรก็ไม่รู้ แต่เพราะเพื่อนที่ทำท่าทางเกร็ง ๆ อยู่ข้าง ๆ แล้วต้องพยายามทำให้เพื่อนรู้สึกหายกังวล แล้วพากันไปจนถึงสถานที่ที่ทางคนว่าจ้างจองเอาไว้ในห้องนั้นเป็นห้องแขก VIP แสงสว่างสลัว มีจอขนาดใหญ่เพื่อเอาไว้ร้องเพลงได้ ตอนนี้ภายในห้องนั้นมีคนมาแล้วสองสามคน พร้อมทั้งพริตตี้ที่ถูกจ้างมาแล้วอีกสองคนด้วย เพื่อนของฟ้าและตัวฟ้าเองนั่งลงตรงที่ว่าง เมื่อคนจัดงานหันมาเจอจึงรีบเข้ามาหาเพื่อนและฟ้าทันที“น้ำเมยมาแล้วเหรอ นี่ใช่ไหมที่บอกว่าจะชวนเพื่อนมาด้วย”“ใช่ค่ะ คุณอนุญาตนี่คะ”“เปล่าไม่ได้ว่าอะไรเลยครับ แค่รู้สึกว่าคุณฟ้านี่งานดีมากจริง ๆ”“ขอบคุณนะคะ” ฟ้ารู้สึกแปลก ๆ กับเขาขึ้นมาคำพูดมันคล้ายกับว่ารู้จักเธอมาจากที่ไหนอย่างนั้นแหละ“สาว ๆ หาอะไรดื่มได้เลยนะครับ มีเตรียมไว้ทางโน้นนะ เดี๋ยวผมต้องออกไปรับเพื่อนเจ้าของวันเกิดเสียหน่อย ถ้าอีกสักพักมีคนมาเพิ่มไม่ต้องตกใจนะครับ คืนนี้ปาร์ตี้ถึงเช้าแน่นอน”เขาออกไปแล้วโดยที่เพื่อนของเขาอีกสองคนไม่ได้ตามไปด้วยแล้วเดินไปทางมุมอาห
ทั้งที่คิดว่าหัวใจจะไม่ต้องรู้สึกอะไรกับเขาแล้ว แต่มันก็ทำได้ยากเหลือเกิน การที่มีความสัมพันธ์กันมาแล้วนั้นทำให้มันติดเป็นความทรงจำในหัวที่ยังเอาออกไปไม่ได้ เมื่องานจบลงแล้วฟ้าเปลี่ยนเสื้อผ้าจะออกมาจากสถานที่แต่งตัวเพื่อไปลานจอดรถของตัวเอง แต่เขาคนนั้นเหมือนยืนรออยู่หน้าลิฟต์เธอจำเป็นต้องเดินไปทางนั้นเสียด้วย“ไม่ได้เจอกันนาน คุณยังจำผมได้อยู่ใช่ไหม”“ทำไมจะจำไม่ได้ล่ะคะ” เธอยิ้มฝืน ๆ ไปให้เขา“ดีใจจังที่ยังจำกันได้วันนี้คุณควรจะว่างได้แล้วมั้ง”“เอ่อ...ไม่ว่างค่ะต้องกลับบ้านไปทานข้าวกับที่บ้าน”“อย่างนั้นเหรอ” เขามีท่าทีครุ่นคิดอะไรอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดออกมาหน้าตาเฉยว่า“ผมไปด้วยสิ”ฟ้าถึงกับไปไม่เป็นเพราะเขามาทางนี้แล้ว แล้วเธอจะออกทางไหนดีไม่น่าเชื่อไฮโซเพล์บอยจะมาตามตื๊อเธอไม่เลิกแบบนี้ แต่เธอก็ทำอะไรไม่ได้แล้วเขาก็พยายามจะตามมาให้ได้จริง ๆ อย่างที่เขาบอกเอาไว้เสียด้วย ที่บ้านของฟ้าเป็นร้านขายข้าวแกงที่วันนี้ขายหมดแล้วเพราะเย็นมากแล้ว อีกอย่างแม่กับพ่อของเธอไม่ได้มีกำลังมากพอจะทำเยอะให้ได้ขายได้จนถึงมืดค่ำพอลูกสาวคนโตกลับมาที่บ้านพ่อกับแม่ก็ไม่ได้สนใจเพราะปกติเย็นวันอาทิตย์บางอาท
ช่วงเช้าทุกคนยังคงทำงานอยู่ และฟ้ายังคงต้องลงมาทำงานในความเพลียของตัวเองแบบนั้น ทำให้พี่เลี้ยงที่ตามมาสงสัยกับอาการแปลก ๆ ของเธอ ร่องรอยที่ปรากฏให้เห็นจาง ๆ นั่นก็มีคนตั้งข้อสังเกตแต่ก็ไม่ได้โฟกัสมันเท่าไหร่เพราะต่างคนต่างก็รู้อยู่แล้วว่าวงการนี้มีหลายรูปแบบพวกเขาถ่ายงานกันจนเสร็จแล้วจึงปิดกองแล้วพากันไปเก็บของเตรียมตัวบินกลับในคืนนี้ ฟ้าวันนี้ทั้งวันยังไม่เห็นพิทยาเลย จนมีทีมงานบอกว่าเขาบินกลับไปแล้วตั้งแต่ตอนบ่ายแค่นี้เธอก็รู้แล้วว่าถึงอย่างไร เธอเองก็แค่ของเล่นยามที่เขาไม่มีใครเท่านั้น เมื่อทำงานจบแล้ว ได้รับค่าจ้างมาแล้วเธอก็ไม่มีสิทธิ์ไปเรียกร้องอะไรมากไปกว่านี้หลังจากนั้นฟ้ากลับมาอยู่ในโลกความเป็นจริงของตัวเอง เมื่อชีวิตรักมันไม่สมหวังก็คงต้องพึ่งพาโซเชียลให้ความรักวิ่งเข้ามาหา คนเราเมื่อต้องอยู่คนเดียวก็ชอบคิดอะไรฟุ้งซ่านแบบนี้เสาร์อาทิตย์ที่เธอว่างจึงลองหาทะเลที่สวย ๆ สงบ ๆ ไปเที่ยวกับเพื่อน ๆ บ้าง สมัยมัธยมฟ้ามีเพื่อนกลุ่มเดียวกันอยู่ และครั้งนี้มีเพื่อนคนหนึ่งที่ไปเรียนไกลถึงเชียงใหม่อยากไปเที่ยวทะเล จึงลองนัดเพื่อน ๆ กลุ่มเดียวกันไปและฟ้าที่ยังคงอยู่ในกลุ่มนั้นด้วยถึงแม
เขาเดินมานั่งเก้าอี้ด้านข้างของเธอ แล้วเอ่ยถามขึ้นมาท่ามกลางความเงียบจนทำให้ฟ้าสะดุ้งเล็กน้อย เพราะคิดว่าเขาจะขึ้นไปบนห้องกับนางแบบคนนั้นแล้ว“มาทำอะไรตรงนี้คนเดียวครับฟ้า”ใบหน้าหญิงสาวบ่งบอกถึงความตกใจอย่างเห็นได้ชัด“เอ๊ะเมื่อกี้ คุณเข้าไปแล้วนี่คะ”“เมื่อกี้เห็นผมด้วยเหรอ”ฟ้าไม่อยากพูดอะไรต่อแล้ว อีกอย่างไม่อยากเผชิญหน้ากันในสถานการณ์แบบนี้เลย จึงเลี่ยงจะขึ้นห้องนอนไปพักผ่อนเพราะพรุ่งนี้ยังต้องมีถ่ายอีก“อืม ตอนนี้ดึกแล้วจริง ๆ ด้วยถ้าอย่างนั้นฉันไปก่อนดีกว่าค่ะ”“มานั่งตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย ดูสิน้ำค้างเต็มเลย” ผมของเธอเปียกเล็กน้อยเนื่องจากน้ำค้างที่หยดลงมาจากที่ไหนเธอเองก็ไม่รู้ตัว “เดี๋ยวจะป่วยเอานะครับ”“ค่ะ ขอตัวก่อนนะคะ”พอเธอจะไปจริง ๆ พิทยารั้งเธอเอาไว้ให้เดินไปด้วยกัน ซึ่งฟ้าเองก็ไม่อยากจะทำแบบนี้แต่เขาไม่ยอมปล่อยมือที่เอื้อมมาจับมือเธอเอาไว้ทำให้ขยับไปไม่ถนัดนักทั้งสองคนเดินเข้าไปในลิฟต์ด้วยกัน“เดี๋ยวคุณ นั่นไม่ใช่...”“ไปด้วยกันนี่แหละ”ดีที่ในลิฟต์ไม่มีใครอยู่เลย จึงทำให้พิทยากล้าจะกอดรวบตัวของฟ้าเอาไว้ทั้งตัว ไม่ให้เธอหนีเขาไปได้ แล้วพาเธออกมาจากลิฟต์ด้วยกัน
เมื่อการทำงานของฟ้าจบลงแล้ว ต่างคนต่างแยกย้ายและเขาเองก็ไม่มีท่าทีจะตามหาตัวของฟ้าเลย ทำให้เธอคิดแล้วว่ามันคงจะเป็นเพียงความพลั้งเผลอของเราทั้งคู่ ซึ่งจริง ๆ แล้วเขาก็มีคุณสมบัติที่น่าคบหาอยู่เหมือนกัน แต่ฟ้าก็รู้ว่าไม่ได้มีอะไรที่เหมาะสม เพราะเขาเป็นนักธุรกิจที่น่าจะอยากได้คนสวยและมีชื่อเสียงมากกว่าเธอ มาเป็นแฟนจริง ๆ ของเขา ส่วนความสุขข้ามคืนแบบนี้ก็น่าจะเป็นเรื่องปกติของเขา ซึ่งเธอเองก็เป็นหนึ่งในนั้นฟ้ากลับมาเรียนเหมือนเดิม แล้วไม่ได้มีงานที่ติดกันจนทำให้ชีวิตเริ่มน่าเบื่อเข้าไปทุกที ช่วงนี้ทำให้เหงามาก ฟ้าจึงลองหันไปใช้โซเชียลเพื่อสร้างตัวตนในโลกแห่งนั้นขึ้นมาด้วยความที่มีหน้าตาดีอยู่แล้ว หุ่นดี ทำให้ผู้คนสนใจได้ไม่ยากนักแอคเค้าท์มีคนตามหลักแสน งานก็เข้ามารัว ๆ จนไม่สามารถหาเวลามารู้สึกเหงาได้ในบริษัทแห่งหนึ่งที่วันนี้ที่พิทยาได้เข้ามาเพื่อประชุมโปรเจคใหม่ที่กำลังจะเกิดขึ้นในอีก 3 เดือนข้างหน้าเมื่อนั่งฟังการพรีเซนต์ของบริษัทที่เข้าร่วมการทำงานในครั้งนี้ พิทยาฟังไปดูโทรศัพท์มือถือไปเพราะเขาไม่ได้มีส่วนร่วมในงานนี้มากนัก เขาได้มอบให้ฝ่ายอื่นทำไปแล้ว ตัวเขาแค่จะมาดูเรื่องความพร
เมื่อผ่านค่ำคืนที่เร่าร้อนกันไปแล้ว ยามเช้าที่แสงจากดวงอาทิตย์ฉายเข้ามาสู่ห้องนอนที่แสนเย็นฉ่ำจากแอร์คอนดิชั่นเนอร์ที่เปิดเอาไว้ในอุณหภูมิที่ทำให้ทั้งสองคนได้รับความสบาย และกอดกันและกันเอาไว้ทั้งคืนร่างกายบอบบางที่เปลือยเปล่ามีผ้าห่มมาคลุมให้ตั้งแต่เมื่อไหร่เธอจำไม่ได้ แต่ตอนนี้เธอรู้สึกถึงสิ่งที่คั่งค้างภายในกายจึงจะลุกขึ้นไปทำความสะอาดร่างกายก่อน แต่เขาที่ถึงแม้จะหลับตาอยู่ แต่ก็สามารถรั้งร่างเล็กนั่นให้ลงไปนอนเคียงข้างได้หญิงสาวขมวดคิ้วน้อย ๆ เพราะมันรู้สึกถึงความประหลาดใจเมื่อคืนเท่าที่จำได้พวกเขาก็เรียกได้ว่ามีความสุขจนแทบล้นแล้วนะ แต่นี่เหมือนเขาอยากได้ตัวเธอขึ้นมาอีกครั้งอย่างนั้นแหละ เพราะเรือนกายใต้ผ้าห่มที่ตอนนี้ร่างทั้งสองเปลือยเปล่าทั้งคู่ มันมีอะไรบางอย่างเสียดสีที่ตรงขาเธอชายหนุ่มลืมตาขึ้นมองแล้วกดจูบลงบนแก้มนิ่มของฟ้า อ้อมกอดปลอบประโลมด้วยปลายนิ้วที่ลูบขึ้นลงแผ่นหลังอย่างทะนุถนอม ร่างกายของพวกเขาตกอยู่ในวงแขนของกันและกัน สายตาของทั้งสองประสานเชื่อมความรู้สึกภายในใจ ปลายจมูกของเขาซุกไซ้ลงมาที่ซอกคอ พร้อมกับลมหายใจถี่กระชั้น ความรู้สึกหวาบหวามจากการสัมผัสปัดป่ายไปทั่วต
ท่อนล่างของเธอเริ่มรู้สึกชื้นแฉะ และยังเต้นตุบ ๆ เหมือนเชิญชวนให้เขาได้เข้ามาสัมผัสมันอย่างใกล้ชิดมากขึ้น เมื่อชายหนุ่มมองเห็นมันอย่างถนัดตาแล้วลิ้นชื้นจึงเข้าไปสัมผัสจนทำให้หญิงสาวรู้สึกเสียวแปลบขึ้นมาเพราะถูกกระตุ้นจากปลายลิ้นของเขา การเคลื่อนไหวนั้นไม่มีความเกรงใจ มีเพียงความตั้งใจจะสำรวจทุกซอกทุกมุมถึงส่วนที่ลึกที่สุด เมื่อสำรวจจนมันฉ่ำเยิ้มได้ที่แล้วชายหนุ่มจึงใช้นิ้วยาวสอดคว้านเข้ามาถึงส่วนที่ลึกจนแผ่นหลังลอยขึ้นจากที่นอนโดยไม่รู้ตัว ความเปียกลื่นกระจายไปทั่วทั้งผนังช่องทาง หญิงสาวเกร็งไปทั่วตัวเมื่อนิ้วแข็งเสียดสีกับผิวอ่อนด้านใน นิ้วขยับเคลื่อนไหวคล้ายจะขยายปากทางให้กว้างขึ้นอ๊า.... เสียงหวานของเธอดังขึ้นเพราะสิ่งที่กระทำนั้นมันทำให้รู้สึกซ่านไปทั้งร่างเมื่อเห็นว่าช่องทางพร้อมกับกับสิ่งที่ใหญ่โตกว่านิ้วแล้ว เขาจึงนำความเป็นชายร้อนผ่าวถูทาบเข้ามายังช่องทาง สะโพกถูกยึดเอาไว้แน่นล่วงผ่านเข้ามา ส่วนที่เชื่อมโยงนั้นบีบรัดอย่างเร่าร้อน ต่างฝ่ายต่างเรียกร้องร่างกายของกันและกัน ส่วนลึกจ้วงแทงครั้งแล้วครั้งเล่าโดยไม่เว้นระยะ ในอกสะท้านวาบกับการกระทั้นกายเข้าออกโดยไม่ยั้งแรงใด ๆ จงใจ
เมื่อมีคนมากดอินเตอร์คอมหน้าห้องพัก เมื่อเห็นว่าเป็นใครแล้วเขาก็บอกว่าเป็นคนที่จะพาเธอลงไปจากชั้นนี้ ทำให้ฟ้าไม่มีเวลาจะคิดอะไรแล้วจึงเปิดประตูออกไปแล้วตามเขาลงมาจากห้องชั้นบนสุด เมื่อมาถึงล้อบบี้ด้านล่างแล้ว มีรถจอดอยู่เพื่อพาเธออกไปจากที่นี่ เมื่ออยู่บนรถและใช้เวลามาสักพักเธอจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา พยายามเลื่อนหาสาเหตุอะไรก็ได้ว่าเธอมาอยู่ตรงนี้ได้อย่างไรพอเห็นข้อความบางอย่างในไลน์ที่ เอพริล เจ้าของโมเดลลิ่งที่เธอทำงานร่วมด้วยนั้นส่งอะไรบางอย่างมาให้ เธอเลื่อน ๆ ดูแล้วก็พอจะรู้ว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นบ้าง จำได้ว่ารับงานเอนเตอร์เทนแขก VIP กลุ่มหนึ่ง แล้วก็ดื่มกับพวกเขาเข้าไปมากพอสมควรและ....อาจจะโดนหิ้วกลับมาซึ่งมันไม่ใช่จุดประสงค์ของการทำงานในครั้งนี้โอ้ย แล้วมันเกิดขึ้นได้ยังไงวะเนี่ยโทรศัพท์มือถือของฟ้าสั่นเพราะมีคนโทรเข้ามา และเบอร์ที่โชว์นั่นคือ เอพริล เจ้าของโมเดลลิ่งของฟ้านั่นเอง ซึ่งเธอเป็นคนจัดการดูแลเรื่องงานต่าง ๆ ให้ฟ้า และงานเมื่อคืนที่สติขาด ๆ หาย ๆ นี่ด้วย เมื่อรับสายปุ๊บก็โดนอีกฝ่ายแผดเสียงใส่ทันที“ยัยฟ้าเมื่อคืนเธอไปกับใครที่ไหนกัน”“ก็อยู่กับแขก วีไอพีของพี่ทั้งคืน