Share

บทที่ 3

last update Last Updated: 2025-03-15 06:03:59

"อ่ะ..อื้อ"

เสียงครางหวานดังอย่างซ่านสยิว ความรู้สึกวูบวาบร้อนรุ่มไปทั่วตัวที่ไม่เคยรู้จัก กำลังหลอมละลายให้พาฝันบิดเร่าครวญครางคล้ายลอยละล่องและถูกฉุดดึงให้ทิ้งดิ่งสลับกันไปอย่างไม่อาจควบคุมร่างกายได้

ความรู้สึกกึ่งฝันกึ่งตื่นที่ทำเธอตาปรือปรอย มือไม้ควานสะเปะสะปะอย่างหาที่ยึดเหนี่ยว สติสัมปชัญญะที่เลือนหายทำให้เธอไม่สามารถรับรู้ได้ว่ากำลังจะเกิดสิ่งใดกับร่างกายที่แสนบริสุทธิ์ผุดผ่องมาตลอดชีวิต

กายเล็กเปลือยเปล่างดงามอวดสายตากระหายของผู้ล่าแสนช่ำชองในค่ำคืนนี้ ที่ใช้ความเหนือกว่าในประสบการณ์เล้าโลมกายเล็กจนคล้อยตามได้ไม่ยาก

พาฝันแอ่นอกรับสัมผัสจากลิ้นร้อนที่ละเลงลงบนยอดอกอย่างไม่อาจต้านทานความต้องการทางร่างกายได้ แม้จะรู้ว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง แต่เธอไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้เลย

ได้แต่ปล่อยตัวเคลิบเคลิ้มไปกับความปรารถนาที่ถูกจุดขึ้นจนยากปฏิเสธ

กายเล็กบิดเร่าครวญครางอย่างไร้ประสบการณ์

"อ้ะ! จะ เจ็บ อื้อ"

เสียงหวานร้องประท้วงเมื่อถูกนิ้วยาวถูไถร่องรักจนน้ำฉ่ำเยิ้มออกมา ช่องทางที่ไม่เคยมีใครล่วงล้ำ กำลังถูกรุกรานอย่างอุกอาจจากผู้ล่าที่มากล้นประสบการณ์

"อื้อ อ้ะ อ๊าา"

พาฝันบิดเร่าครางลั่นเมื่อนิ้วร้อนบดขยี้ติ่งนูนจนเธอกระสันเสียวอย่างไม่เคยรู้สึกมาก่อน กายเล็กกระตุกเกร็งชาวาบไปถึงปลายเท้า

"อย่า อ้ะ อื้อ อย่าทำ อ๊าา"

สะโพกสวยแอ่นส่ายไปมาเมื่อถูกลิ้นร้อนละเลงเลียช่องทางอย่างรัวเร็วจนแทบกรีดร้อง เธอหวามไหว ทรมานแต่ก็สุขสมอย่างสับสนในอารมณ์ไปหมด

ห้วงความรู้สึกราวอยู่ในฝัน แต่ความกระสันเสียวที่ได้รับกลับชัดเจนจนเหมือนจริง ไม่อาจควบคุมร่างกายได้ ไม่แม้แต่จะมีแรงผลักใสความวาบหวามที่ถูกมอบให้

"อ้ะ อ๊าาา"

จนเมื่ออารมณ์แตกพร่ากายเล็กกระตุกปลดปล่อยหยาดความปรารถนาออกมาเป็นครั้งแรกในชีวิต พาฝันล่องลอยอย่างสุขสมในห้วงอารมณ์ที่แสนจะหวามไหว อ่อนระทวยจนไร้เรี่ยวแรง และหอบหายใจหนัก

ก่อนจะกรีดร้องลั่นกับความคับแน่นที่สอดแทรกเข้ามาอย่างกะทันหันในช่องทางอ่อนนุ่ม

"อ้ะ เจ็บ! อ่ะ อย่า เอาออกไป!เจ็บ ฮึก.."

เสียงหวานสะอื้นอย่างเจ็บปวดที่ถูกรุกล้ำจนรวดร้าวไปทั้งตัว เธอกรีดร้องทุรนทุรายเมื่อความเจ็บที่ได้รับมันชัดเจนจนต้องฝืนลืมตามอง เห็นเพียงเงาตะคุ่มที่อยู่เหนือร่าง อยากผลักไสดิ้นหนีแต่ทำได้แค่ขยับปาก เพราะร่างกายเธออ่อนแรงเกินไป

"บ้าชิบ อ่า ทำไมแน่นขนาดนี้วะ อย่าบอกนะว่าไม่เคย"

เสียงทุ้มแหบพร่าสบถอย่างหัวเสียและทรมานในห้วงอารมณ์ที่ชะงัก แต่เพราะทุกอย่างมันมาไกลเกินจะถอยกลับจึงได้แต่ล่วงล้ำไปต่ออย่างอ่อนโยนลงกว่าเดิม

ปากร้อนจูบซับน้ำตาที่ไหลด้วยความเจ็บปวด จนลงมาเคล้าคลึงบดเบียดที่ปากอิ่ม ดูดดึงสอดแทรกลิ้นร้อนจนพาฝันเคลิบเคลิ้มลืมความเจ็บปวดด้านล่าง ตอบรับความอ่อนหวานนุ่มนวลอย่างเงอะงะ

จมูกได้กลิ่นแอลกอฮอร์รุนแรงจากลมหายใจร้อนของคนด้านบน พาให้คนที่มึนเมาสะลึมสะลือรู้สึกล่องลอยยิ่งกว่าเดิม

มือร้อนที่ฟอนเฟ้นบีบนวดลูบไล้เล้าโลมไปทั่วตัวเพื่อให้คนใต้ร่างผ่อนคลาย

กลิ่นหอมบางอย่างที่ถูกใจจากกายบางพาให้ความต้องการทบทวีคูณจนแทบเล้าโลมต่อไม่ไหว ซุกซบดุดดึงซอกคอหอมอย่างหลงไหลจนพาฝันสะท้านตัวสั่น

ก่อนจะวกมาละเลียดริมฝีปากอิ่มอีกครั้งอย่างติดใจ จนเมื่อทนต่อไปไม่ไหวถึงได้กดตัวตนที่ค้างคาเข้าจนมิดสุดโคน

"อื้ออ"

พาฝันสะดุ้งน้ำตาไหล เปล่งเสียงจากในลำคอเพราะถูกจูบอยู่ กายเล็กดิ้นไปมาอย่างเจ็บปวดแต่ถูกล็อคทั้งแขนขาอย่างไร้ทางหนี เธอได้แต่น้ำตาไหลกับความรู้สึกที่แสนปวดร้าว มันเจ็บแบบที่ไม่เคยพบเจอ

ก่อนที่มือหนาจะลูบไล้บีบขยำอกอวบให้ผ่อนคลาย บดจูบปลอบประโลมอย่างคนช่ำชองจนพาฝันเคลิ้มอีกรอบ จนเมื่อกายใหญ่ขยับตัวตนเข้าออก จากความรู้สึกที่เจ็บปวด คล้ายมีระลอกความหวามไหวปนเปอย่างแยกไม่ออก

มันเจ็บปวดแต่กลับปรารถนามากขึ้น ทั้งอยากผลักไสและอยากรั้งเข้าหาให้แนบชิดกว่าเดิม

"ซี้ดด แน่นไปหมดเลย อ่า"

เสียงครางพร่าทุ้มต่ำอย่างพึงพอใจในความคับแน่นจากช่องทางอ่อนนุ่มที่ตอดรัดตัวตนจนแทบหลอมละลาย

"อื้อ อ้ะๆๆอ๊า"

เสียงหวานครางกระเส่าอย่างไร้สติ รับรู้เพียงความวาบหวามรัญจวนจนต้องจิกเท้าแน่น มือเล็กปัดป่ายอย่างไร้ทิศทางเมื่อถูกตอกอัดหนักหน่วงขึ้น

"อืม..หอม"

กายแกร่งสวนเอวเข้าออกเน้นหนักถี่รัวขึ้นตามอารมณ์ ปากร้อนก้มลงดูดดึงอกอวบอย่างเมามันจนกายเล็กใต้ร่างบิดเร่าครวญครางอย่างกระสันเสียว

"อ้ะๆ อื้อ อย่ากัด อ้ะ"

มือเล็กจิกขยุ้มกลุ่มผมหนาที่รังแกยอดอกอย่างไร้ปราณี สติรับรู้ส่วนลึกอยากจะห้ามแต่เพราะเธอไม่รู้สักนิด ว่าใครที่กำลังล่วงล้ำรังแกเธออยู่

สติที่พร่าเลือนไม่สามารถแยกแยะความจริงกับความฝันได้ รับรู้แค่คลื่นความรู้สึกแปลกใหม่ที่แสนทรมานปนสุขสม จนทำได้แค่เปล่งเสียงประหลาดออกมา

"อ้ะๆๆ อื้อ อย่า อ่ะ อือ.."

"อืม ซี้ด…"

ร่างบางที่ถูกปรนเปรอทั้งบนทั้งล่าง ส่ายหน้าไปมา ร่างสั่นคลอนตามแรงกระแทกที่หนักหน่วงถี่รัวตามอารมณ์ของคนบนร่าง

เสียงเนื้อกระทบเนื้อผสานเสียงครางกระเส่าดังทั่วห้องมืด ก่อนกายเล็กจะกระตุกตัวเกร็งหวีดร้องลั่นเมื่อถึงฝั่งฝัน

"อ๊าาา"

ช่องทางคับแน่นอุ่นร้อนตอดรัดตัวตนหนึบหนับอย่างรุนแรงจนต้องกัดฟันอย่างทรมาน

"ซี้ด..อ่า ไม่ไหวแล้ว ขอแรงๆนะครับ"

เสียงทุ้มแหบพร่ากระซิบบอก ก่อนที่เอวสอบจะตะบี้ตะบันกระแทกกระทั้นอย่างรุนแรงจนพาฝันตัวไหวโยกผวากอดคอแกร่งแน่น

กรีดร้องครวญครางอย่างกระสันเสียวทั้งที่เพิ่งเสร็จอย่างที่ไม่อาจควบคุม ก่อนกายใหญ่จะกอดรัดแน่น กระแทกเสยมิดปลดปล่อยความปรารถนาร้อนรุ่มสู่ช่องทางอย่างรุนแรง

"อ่า…"

"อื้อ"

พาฝันครางแผ่วกับการเสร็จสมระลอกสอง สองกายกระตุกกอดรัดแนบแน่น หอบหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน

แล้วทั้งคืนนั้นพาฝันก็ต้องครวญครางใต้ร่างกายใหญ่โตที่มอบความเจ็บปวดแสนสุขสมให้ร่างกายจนอ่อนล้าไร้เรี่ยวแรง

ก่อนความมึนเมาและความเหนื่อยล้าจะพรากสติจนจมดิ่งกับความฝันทั้งที่ยังกอดก่ายกันแน่น

โดยไม่ได้รับรู้สักนิดว่าคนที่แนบสนิทอยู่นั้นคือใคร…
Continue to read this book for free
Scan code to download App

Related chapters

  • สายฟ้าของพาฝัน   บทที่ 4

    พาฝันเดินออกจากร้านขายยาอย่างลนๆ สายตามองไปรอบๆอย่างระแวงทั้งที่ก็ไม่มีใครสนใจเธอสักนิด มือขาวกำถุงยาแน่นราวกับกลัวว่าใครจะมาแย่งมันไปจากมือเธอ จ้ำเท้าเดินตรงดิ่งขึ้นคอนโดที่พักอย่างเร่งรีบ ไม่แม้แต่จะเดินไปเล่นกับแมวหน้าคอนโดอย่างเคยใจที่เต้นระทึกสวนทางกลับลิฟท์ที่เลื่อนขึ้นชั้นที่กดอย่างเชื่องช้า

    Last Updated : 2025-03-15
  • สายฟ้าของพาฝัน   บทที่ 5

    "อือ...ฉิบหายแล้วภาส"สายฟ้าตอบเสียงแผ่วอย่างช็อคจนหัวสมองว่างเปล่า ตอนรู้สึกตัวตื่นก็ว่าช็อคพอแล้ว แต่ตอนนี้กลับช็อคยิ่งกว่า สายฟ้าขยุ้มหัวตัวเองอย่างคิดหนัก'มึงจำอะไรได้บ้างมั้ยฟ้า'ภาสกรที่เงียบไปนานเพราะอึ้งไม่ต่างกันถามขึ้น อย่างน้อยถ้ารู้ว่าเป็นใคร คงไม่น่ายุ่งยาก"กลิ่น…"'ห้ะ?!'ภาสกรร้องเส

    Last Updated : 2025-03-15
  • สายฟ้าของพาฝัน   บทที่ 6

    สายฟ้าที่เหน็ดเหนื่อยกับการตรวจ เดินอย่างเอื่อยเฉื่อยไร้เรี่ยวแรงขึ้นมาห้องผู้อำนวยการรพ.ยามเย็นที่ใกล้จะได้เวลาพักร่างแล้ว รอยยิ้มละมุนยังคงมีประดับบนใบหน้าแสนดูดีอย่างเคยชิน ไม่ว่าตอนนี้จะอยากลงไปกองกับพื้นแค่ไหน แต่พอมีใครเดินผ่านมาและทักทาย ก็ยังคงส่งยิ้มให้เสมอ ยิ้มจนบางทีก็ไม่รู้ว่าจะต้องยิ้มอ

    Last Updated : 2025-03-15
  • สายฟ้าของพาฝัน   บทที่ 7

    สุดท้ายสายฟ้าก็ตกหลุมพรางการเกลี้ยกล่อมแบบละมุนละไมจากพ่อเข้าจนได้"ตกใจอะไร พ่อเรียกมาบอกแล้วจะได้ไปเตรียมตัวไง หกโมงเย็นล้อหมุนนะครับพี่ฟ้า""พ่อครับ…"สายฟ้าลากเสียงอย่างไม่อยากจะเชื่อ แต่คนที่บังคับเหมือนไม่บังคับกลับเดินไปจิบชาต่ออย่างสบายอารมณ์ ยิ้มแย้มมองต้นไม้อย่างอารมณ์ดี ไม่หันมาสนใจลูกชาย

    Last Updated : 2025-03-15
  • สายฟ้าของพาฝัน   บทที่ 8

    "ไง ได้ข่าวว่าพ่อจับคู่ให้เหรอวะ"ณภัทรถามเพื่อนที่เอาแต่นั่งกระดกเหล้าไม่พูดไม่จาอย่างหยอกเย้า"จับก็เหี้ยละ"สายฟ้าตอบอย่างหงุดหงิด มือก็ไม่หยุดส่งเหล้าเข้าปากจนเพื่อนต้องปราม"เบาๆไอ้ห่า รีบเมาอะไรขนาดนั้น""เพราะมึงเลยภาส"สายฟ้าหันไปโทษภาสกรทันทีอย่างคนพาลทำเอาภาสกรถึงกับทำตาโต ชี้นิ้วเข้าหาตัว

    Last Updated : 2025-03-15
  • สายฟ้าของพาฝัน   บทที่ 9

    "เห้ย!""อ้ะ!ว้าย!"สองเสียงร้องดังลั่นแข่งกันอย่างตกใจ สายฟ้าที่ใจลอยเดินถึงมุมตึกที่ออกจะมืด จู่ๆก็มีร่างนึงเดินเข้ามาชนจนรับไว้อย่างตกใจ ร่างสูงเซถอยหลังจนชนกำแพงด้านหลังโดยที่ยังกอดคนที่ชนตัวเองอยู่"คุณ..เป็นอะไรรึเปล่าครับ"สายฟ้าถามอย่างเป็นห่วงเมื่อเห็นอีกคนนิ่งไป แขนแกร่งค่อยๆคลายออกปล่อยคน

    Last Updated : 2025-03-15
  • สายฟ้าของพาฝัน   บทที่ 10

    เป็นอีกครั้งที่สายฟ้าเดินมาหาพ่อตัวเองที่ห้องทำงานด้วยอารมณ์เบื่อหน่าย ไม่ใช่ไม่อยากเจอแต่เพราะรู้ว่าเจอแล้วพ่อจะกวนอารมณ์จนต้องฟาดฝีปากกันสักตั้งนั่นแหละถึงจะยอมคุยเป็นเรื่องเป็นราวได้ร่างสูงเปิดประตูเข้าไปพบเจอฉากเดิมๆที่แสนจะน่าหมั่นไส้ คนอะไรยืนจิบชาสบายอารมณ์เปิดเพลงสมัยเก่ากึก มองต้นไม้ใบหญ้

    Last Updated : 2025-03-15
  • สายฟ้าของพาฝัน   บทที่ 11

    พาฝันที่กำลังจะหลับตาพักผ่อนหลังออกเวรมาด้วยความเหนื่อย เหนื่อยกับงานยุ่งๆแถมยังเหนื่อยที่ต้องคอยระแวงหมอฟ้าอีก ยังไม่ทันได้หลับก็ต้องหันไปตามเสียงเรียกเข้าจากมือถือที่ต้องเปิดทิ้งไว้ตลอดเวลาเพราะอาชีพพยาบาล มือเล็กเอื้อมไปหยิบมาดูพอเห็นว่าเป็นพี่ที่รพ.ถึงได้รีบกดรับทันที"ค่ะพี่มิ้ง"'ฝัน หลับหรือ

    Last Updated : 2025-03-15

Latest chapter

  • สายฟ้าของพาฝัน   บทที่ 102

    “หนาวมั้ยครับ” น้ำเสียงอ่อนโยนจากคนตัวสูงที่หันไปถามภรรยา ฟังดูอบอุ่นซะจนอากาศที่มีหิมะโปรยปรายยังพร้อมละลายไปด้วย ใบหน้าที่เคยหล่อเหลาจนใครๆมองเหม่อเป็นแถว จนถึงตอนนี้ที่เลยเลขสี่มาแล้ว อาจะมีร่องรอยของเวลาที่พรากความอ่อนเยาว์บนใบหน้าไปเล็กน้อย แต่สายฟ้าก็ยังคงเป็นคุณหมอที่หล่อและดูดีไม่ต่างไปจากเ

  • สายฟ้าของพาฝัน   บทที่ 101

    “อืม น่าจะอีกครึ่งชั่วโมงค่ะ อยากเล่นกับพ่อมากเลยเหรอคะ” “ครับ พี่ม่านอยากเล่นกับพ่อขอไปรอที่หน้าประตูได้มั้ยครับ” “ได้สิครับ แต่ว่าถ้านานเกินไปก็กลับมานั่งในนี้นะคะ” “ครับ” ม่านฟ้าเดินออกไปรอที่หน้าประตูบานใหญ่ ท่ามกลางสายตาเป็นห่วงของคนเป็นแม่ที่กำลังคิดไปมากมายว่าลูกเจอเรื่องอะไรมาถึงได้ดูซึม

  • สายฟ้าของพาฝัน   บทที่ 100

    “พี่ม่านจะมีน้องจริงๆเหรอครับ” เสียงถามด้วยความตื่นเต้นของม่านฟ้าที่กำลังจะเป็นพี่ ช่างน่าเอ็นดูจนทั้งพาฝันและแม่บัวต่างพากันยิ้มออกมากับความน่ารักนั่น “จริงสิคะ น้องอยู่ในนี้แล้วนะ อีกเจ็ดเดือนก็ได้เจอหน้ากันแล้วค่ะ” พาฝันเป็นคนตอบลูกชายพลางลูบหน้าท้องที่เริ่มนูนออกมาเล็กน้อย เพราะเพิ่งท้องได้สา

  • สายฟ้าของพาฝัน   บทที่ 99

    “นอกจากจะสวยวันสวยคืนแล้ว เมียพี่ฟ้ายังน่ากินไปทั้งตัวอีกนะเนี่ย พี่ฟ้านี่โชคดีที่สุดเลยเนอะว่ามั้ย” “หยุดพูดแบบนั้นสักที อ๊าาา พี่ฟ้า” พาฝันต่อว่า แต่ก็ต้องครางลั่นออกมาเมื่อนิ้วยาวของสายฟ้าสอดแทรกเข้าไปในร่องรักของเธอจนคับแน่น “แน่นมากเลย เราไม่ได้ทำกันมากี่วันแล้วนะ” “มะ ไม่รู้ อื้อออ” “มันร

  • สายฟ้าของพาฝัน   บทที่ 98

    “มองอะไรขนาดนั้นคะ” พาฝันถามคนที่เอาแต่จ้องหน้ากันตลอดเวลาจนชักจะเขินขึ้นมา แต่สายฟ้ากลับยิ้มหวานก่อนจะเอ่ยประโยคชวนเลี่ยนด้วยสายตาพราวระยับ “พี่ฟ้ากำลังคิดว่า หนูสวยมากทำไมสวยขึ้นขนาดนี้นะ ไปทำอะไรมาครับ” “ฝันจะไปทำอะไรได้คะ ก็อยู่แต่บ้านเนี่ยไม่ได้แต่งตัวดีๆด้วยซ้ำ” พาฝันนิ่วหน้าตอบอย่างเหลือเ

  • สายฟ้าของพาฝัน   บทที่ 97

    “คนบ้า ไหนบอกจะพาฝันกลับบ้านไงคะ”พาฝันต่อว่าด้วยเสียงที่ยืดยาน มือเล็กทุบอกแกร่งอย่างเขินอายที่สายฟ้าพูดถึงความหลังขึ้นมาตอนนี้ แม้จะเมาแต่เธอก็ไม่ได้ความจำเสื่อมสักหน่อย“ไหนๆก็ครบรอบแล้ว เรามาทบทวนความทรงจำกันดีกว่ามั้ยคะ วันนั้นเราไม่รู้จักกัน แต่วันนี้หนูครางชื่อพี่ฟ้าได้แล้วนะ”“อื้อ”ปากร้อ

  • สายฟ้าของพาฝัน   บทที่ 96

    สายฟ้าที่พอจะรู้สาเหตุของความงอนก็บอกด้วยเสียงที่อ่อนลง จะดื้อยังไงก็ได้แต่ตอนนี้ต้องกลับบ้านก่อน ไม่อยากให้ใครเห็นพาฝันตอนเมาเลย แค่นี้ก็หวงจะแย่แล้ว“ทำไมคะ จะพาฝันไปส่งแล้วกลับมาใหม่ละสิ”พาฝันที่เริ่มคิดไปตรงกันข้ามถามออกมาอย่างประชดประชันแบบที่ปกติไม่มีทางทำตัวไร้เหตุผลแบบนี้แน่ๆ แต่เพราะความเม

  • สายฟ้าของพาฝัน   บทที่ 95

    หลังสิ้นภารกิจที่ต้องขึ้นเวทีกล่าวเปิดงานและเดินทักทายเพื่อนร่วมธุรกิจไปกับพ่อ สายฟ้าก็เดินกลับมาหากลุ่มเพื่อนอีกครั้ง สายตาก็มองหาภรรยาไปทั่วจนเห็นว่ายังอยู่กับกลุ่มเดิมก็วางใจ แต่ก็สบายใจได้ไม่นานเมื่อถูกรุมล้อมจากสาวๆที่ทั้งรู้จักและไม่รู้จักอีกครั้งณภัทรที่ทนเห็นเพื่อนอึดอัดไม่ไหวถึงได้เดินเ

  • สายฟ้าของพาฝัน   บทที่ 94

    งานเลี้ยงโรงพยาบาลวนกลับมาครบรอบอีกครั้งอย่างน่าตกใจ เพราะมันกลายเป็นวันครบรอบที่รู้จักกันโดยไม่ตั้งใจของสายฟ้าและพาฝัน ความผิดพลาดที่นำมาซึ่งชีวิตคู่และครอบครัวที่อบอุ่นในวันนี้ เวลาผ่านไปรวดเร็วจนเข้าปีที่หกแบบไม่ทันรู้ตัวและวันนี้ทั้งสายฟ้าและพาฝันต่างก็ต้องพากันไปงานเหมือนทุกครั้งอย่างหลีกเลี

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status