อันกั๋วเหว่ยพูดว่า: "เพียงเพราะเสี่ยวหลิงทำให้สุสานตระกูลหนิงพังโดยไม่ได้ตั้งใจ ไอ้เดรัจฉานหนิงเป่ย จึงวางยาพิษเซียวหลิงจริงๆ"“เขาปิดการใช้งานมือของเสี่ยวหลิงและหักซี่โครงของเธอสามซี่... ชีวิตของเสี่ยวหลิงตอนนี้เป็นตายเท่ากัน”แน่นอนว่านี่คือ "ความจริง" หร่วนเสี่ยวหลิงบอกกับอันกั๋วเหว่ยหลังจากพูดแบบนี้เธอก็เป็นลมอันกัวเว่ยไม่รู้ว่าหร่วนเสี่ยวหลิงจะไม่ตื่นขึ้นมาอีกเลยได้ยังไงกัน!อันเคอซินอุทาน: " หนิงเป่ย ทำเรื่องเลวทรามเช่นนี้ได้อย่างไร!"“แม้แต่ ราชาเจิ้นเป่ยก็ไม่สามารถทำเรื่องผิดกฎหมายขนาดนี้ได้”ราชาเจิ้นเป่ยบ้าบอคอแตกเหอะ!หลีชุนฮวาสาปแช่ง: "ไอ้หนิงไม่ใช่ราชาเจิ้นเป่ยแน่นอน แต่เป็นแพะรับบาปของราชาเจิ้นเป่ย "“ราชาเจิ้นเป่ย รู้ว่ามีคนวางแผนต่อต้านเขา เขาจึงขอให้ หนิงเป่ย เป็นคนแทนในงานเลี้ยง”จริงหรือโกหก!อันเคอซินนั้นเต็มไปด้วยความสงสัยอันกั๋วเหว่ยกล่าวว่า: "แน่นอนว่าเป็นเรื่องจริงราชาเจิ้นเป่ย ได้ชี้แจงเรื่องนี้เป็นการส่วนตัว"“ลุงฟู่ก็เกษียณเช่นกัน มีข่าวลือจากโลกภายนอกว่า ราชาเจิ้นเป่ยกล่าวโทษจิ่วโจวอินเตอร์เนชั่นแนลที่ล้มเหลวในการควบคุมสถานการณ์และปล่อยให้ผ
“แค่เธอประสบการณ์ไม่เพียงพอและจะสูญเสียเงิน”ไร้ยางอาย!อันเคอซินกัดฟันและสาปแช่งหยางซื่อเจี๋ย ตบสัญญาบนโต๊ะ: "หยุดพูดเรื่องไร้สาระ หนึ่งพันล้านจะต้องจ่ายคืนให้ฉันทันที"ด้วยสัญญานี้และการที่คุณชายรองฉางเซ็นค้ำประกันไว้ อันเคอซินรู้ว่าเธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องยอมรับความพ่ายแพ้เธอพูดว่า: "ให้เวลาฉันห้าวัน แล้วฉันจะให้คุณ หาเงินหนึ่งพันล้านบาทมาจ่ายคืนเต็มจำนวน"หยางซื่อเจี๋ยพูดว่า: "ฉันขอโทษ ตอนนี้ฉันก็ขาดแคลนเงินเหมือนกัน และไม่สามารถให้เวลาคุณได้นานขนาดนั้นได้"“นอกจากนี้ แม้ว่าฉันจะเห็นด้วย คุณชายรองฉางก็อาจไม่เห็นด้วย”อันเคอซินมองไปที่คุณชายรองฉาง: "คุณชายรองฉาง ฉันขอถามหน่อยได้ไหม คุณมีส่วนร่วมในเรื่องนี้ด้วยหรือเปล่า"คุณชายรองฉางพูดว่า: "พูดตามหลักเหตุผลแล้ว ฉันไม่สามารถควบคุมเรื่องนี้ได้"“แต่ซื่อเจี๋ย เพิ่งเข้าร่วมหอการค้าสี่ทะเลของเรา ดังนั้นฉันต้องมีส่วนร่วมในเรื่องนี้”"ตอนนี้ซื่อเจี๋ยขาดเงินจริงๆ ดังนั้นคุณควรจ่ายเงินคืน หากคุณไม่มีเงิน ให้ใช้บริษัทเพื่อชำระหนี้""ไม่เช่นนั้น คุณก็ไม่เห็นแก่หน้าหอการค้าสี่ทะเลของฉัน"หยางซื่อเจี๋ยเข้าร่วมหอการค้าสี่ทะเล
อย่างไรก็ตาม หนิงเป่ยไม่สามารถอธิบายได้ และเขาก็ขี้เกียจเกินกว่าจะอธิบายถ้าอันเคอซิน ใส่ใจตัวเขา เธอน่าจะรู้ความจริงมานานแล้วเขายิ้มเศร้า: "เธอจะพูดอะไรก็ได้"“ช่วยหลีกทางให้ฉันด้วย และขัดขวางหน้าที่ของฉันเลย”หนิงเป่ยโหดร้าย ผลักอันเคอซิน ออกไปแล้วเดินไปหาคุณชายรองฉางหนิงเป่ย!อันเคอซิน โกรธมาก: "ฉันตัดสินนายผิดไปจริงๆ"หนิงเป่ย: "ฮ่าฮ่า!"เมื่อเห็น หนิงเป่ย เดินไปหาคุณชายรองฉาง อันเคอซินก็อยากจะหยุดเขาอย่างไรก็ตาม หลีชุนฮวาและอันกั๋วเหว่ยคว้าเธอเอาไว้ก่อน“ เคอซิน ปล่อยเขาไว้คนเดียว”“ถ้าเขาอยากตายก็ปล่อยเขาไป ให้คุณชายรองฉางดำเนินการ จะได้ไม่ต้องลำบากเราในการดำเนินการ”อันเคอซิน: "แต่..."หลีชุนฮวา: "หุบปาก!"หนิงเป่ย เดินไปหาคุณชายรองฉางทีละก้าว ด้วยเจตนาฆ่าอันไม่มีที่สิ้นสุดในดวงตาของเขาคุณชายรองฉางหัวเราะเหน็บแนม: "หนิง ฉันบอกแกแล้วว่าเราจะได้พบกันอีกเร็ว ๆ นี้"“เมื่อวานแกทำให้คนของฉันพิการ เราต้องชำระแค้นอย่างระมัดระวัง”อะไรนะ!อันเคอซิน ตกใจมากเมื่อได้ยินสิ่งนี้หนิงเป่ย ทำให้สมาชิกของหอการค้าสี่ทะเลพิการจริงๆ คนของหอการค้าสี่ทะเลจะต้องทุบตีเขาเป็นชิ้น
คุณชายรองฉางเต็มไปด้วยเลือดและมีกระดูกหักหลายท่อน เขานอนอยู่บนพื้นและอาเจียนเป็นเลือดเลือดนี้ผสมกับเศษอวัยวะภายในด้วยการดูฉากนี้ทำให้ครอบครัวของอันเคอซิน รู้สึกช๊อคหนิงเป่ยไม่เคยตีหรือด่าทอในบ้านของพวกเขาพวกเขาคิดเสมอว่า หนิงเป่ยขี้ขลาดและไร้ความสามารถใครจะคิดว่าเขาจะกล้าหาญและดุร้าย แข็งแกร่งจนวิปริตได้หากเขาต่อสู้กลับแม้แต่น้อย พวกเขาคงพิการไม่ก็ตายความมุ่งมั่นของเขาแข็งแกร่งแค่ไหนที่สามารถอดทนได้ตลอดห้าปีเต็มคุณชายรองฉางก็รู้สึกหวาดกลัวอย่างยิ่งเช่นกันเขาประเมินความแข็งแกร่งของหนิงเป่ย ต่ำเกินไปซ้ำแล้วซ้ำอีก แต่ในที่สุดเขาก็พบว่าเขายังคงประเมินคู่ต่อสู้ต่ำเกินไปอย่างจริงจังไอ้สารเลวนี้มาจากไหน?หนิงเป่ย อุ้มคุณชายรองฉางขึ้นมาราวกับสุนัขที่ตายแล้วแล้วเดินออกไปอันเคอซิน รู้สึกตัวและรีบตะโกน: " หนิงเป่ย นายสร้างปัญหาใหญ่แล้ว หอการค้าสี่ทะเลจะไม่ปล่อยนายไปอย่างแน่นอน"“รีบวิ่งออกไปจากเมืองฉงเฉิง หนีออกนอกประเทศจะดีที่สุด ฉันจะช่วยคุณแก้ปัญหาที่เหลือ…”หนิงเป่ย หยุดชั่วคราวและพูดว่า "เมื่อวานฉันตายไปแล้วครั้งหนึ่งในสุสานตระกูลหนิง ดังนั้นจึงไม่มีอะไรต้องกลัว"เข
“พ่อบอกฉันว่าถ้าเจอปัญหาที่ไม่สามารถแก้ไขได้ ให้โทรหาคุณแล้วคุณจะมาช่วยเราอีกครั้ง”พ่อของอันเคอซิน เคยช่วยชีวิตคุณฮวาไว้ในทางกลับกัน นายฮวาสัญญาว่าจะช่วยครอบครัวของตนหนึ่งครั้งตลอดหลายปีที่ผ่านมา พวกเขาไม่เคยเต็มใจที่จะเสียโอกาสที่ได้มาอย่างยากลำบากนี้ไปตอนนี้ อันเคอซินให้โอกาสนี้แก่หนิงเป่ยคุณฮวา: "เวลาและสถานที่"ในขณะเดียวกัน หนิงเป่ยและคุณชายรองฉางก็มุ่งหน้าไปยังที่ดินรกร้างอย่างฟ้าผ่าหนิงเป่ย หยุดรถและพูดอย่างเย็นชา: "นายรู้จักหร่วนเสี่ยวหลิงและพี่ชายของเธอใช่ไหม?"คุณชายรองฉางรีบปฏิเสธ “ไม่...ผมไม่รู้...”หนิงเป่ย ไม่พูดอะไร จับหูของคุณชายรองฉางแล้วดึงอย่างแรงหูของเขาหลุดออกและมีเลือดไหลออกมาอ๊าก!คุณชายรองฉางกรีดร้องราวกับหมูเชือด: "ฉันรู้จักเขา ฉันได้จัดการกับเขามาแล้วสองครั้ง"หนิงเป่ย: "บอกรายละเอียดมาหน่อยสิ"คุณชายรองฉาง: "ฉันไม่คุ้นเคยกับพวกเขา ประธานพางสีไห่ของเราเป็นผู้สั่งให้ฉันจัดเตรียมตัวตนใหม่ให้พวกเขา และปล่อยให้หร่วนเสี่ยวหลิงแต่งงานกับครอบครัวของคุณ"“เช่นกัน เมื่อวานนี้พางสีไห่ขอให้ฉันส่งห่อยาพิษให้หร่วนเสี่ยวหลิงผ่านทางพี่ชายของหร่วนเสี่ยว
สายโทรศัพท์ถูกวางสายไปไม่นานหลังจากนั้น เขาก็ส่งรูปถ่ายอีกรูปหนึ่งมาให้หนิงเป่ยมีผู้หญิงคนหนึ่งในภาพผู้หญิงคนนั้นกระเซอะกระเซิง เสื้อผ้าของเธอสกปรก เธอดูเหมือนขอทานมีรอยแผลเป็นต่างๆ บนใบหน้าและมือของเธอ และมีรอยกัดชัดเจนที่บนมุมปากและจมูก ราวกับไม่ใช่ทั้งคนและไม่ใช่ทั้งผีเธอแบกถังไม้ขนาดใหญ่สองถังบนไหล่แ ละน้ําหนักของมันกดทับร่างกายที่ผอมแห้งของเธอให้โค้งงอ มองจากด้านหลังเหมือนหญิงชราถังเต็มไปด้วยอุจจาระอ๊าก!หนิงเป่ยทุบกระจกหน้ารถด้วยกำปั้น และความรู้สึกเจ็บปวดเกินบรรยายนั่นคือพี่น้องแท้ๆของเขา หนิงซานซาน!เธอในวัยที่กำลังผลิบาน กลับใช้ชีวิตย่ำแย่กว่าหมูกว่าหมา ต้องคอยทำความสะอาดห้องน้ำเก็บมูลหาเลี้ยงชีพเธอถูกกระทำจนเปลี่ยนเป็นคนแก่ตาย!ตาย!อ๊ากกกกก!เขาโทรหาราชาแห่งเว็บมืดทันที“จักรพรรดิดำ ออกคำสั่งฆ่าฮ่องเต้ทันที!”"รวบรวมสมาชิกทั้งหมดของเว็บมืด ข้ามพรมแดนมาที่ต้าเซี่ยทันที"“ถ้าเทพยืนขวางทางก็ฆ่าซะ หรือถ้าพระพุทธเจ้ายืมขวางทางก็ฆ่าอยากให้เหลือ!”“ฆ่ามันจนกว่าท้องฟ้าจะมืดมิด ฆ่ามันจนเลือดไหลรวมกันเป็นแม่น้ำ ฆ่ามันจนกว่าท้องฟ้ากลายเป็นสีเลือด!”จักรพรร
โจวไห่ถง: "ฉันก็หวังเช่นนั้น มีอีกเรื่อง ต่อไปอย่าเรียกฉันว่าประธานโจว เรียกแค่ไห่ถงก็พอค่ะ"โอเคหนิงเป่ยจากไปโจวไห่ถงหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา ลังเลอยู่สักพักและก่อนจะก็รวบรวมความกล้าทั้งหมดจะกดหมายเลข"คุณลุงคะ หนูตกลงที่จะผนวกจิ่วโจวอินเตอร์เนชั่นแนลเข้ากับกิจการของตระกูล แต่หนูมีข้อแม้..."หลังจากวางสาย โจวไห่ถงก็ยิ้มอย่างขมขื่นถึงตีเธอจนตายก็คาดไม่ถึงเธอที่เป็นโรคเบื่อผู้ชายอย่างรุนแรง แต่เพื่อสักวันหนึ่งจะทุ่มเททุกอย่างเพื่อผู้ชายในคืนนั้นกระดูกสันหลังของเว็บมืดที่หลับใหลอยู่ทั่วโลก นักฆ่ารับจ้างระดับระดับพระกาฬ ขึ้นไป ฯลฯ ทั้งหมดระดมกำลังพลและรีบมุ่งหน้าไปที่ต้าเซี่ยพร้อมกันจำนวนคนเกิน 10,000 คนเหตุการณ์ไม่ปกติเช่นนี้ ทำให้ประเทศต่างๆ ทั่วโลกแตกตื่นและจับตาดูอย่างเฝ้าระวังทันทีโดยเฉพาะอย่างยิ่งในต้าเซี่ย เจ้าหน้าที่ระดับสูงได้จัดการประชุมดึก และออกคําสั่งห้ามถึงสิบสองข้อออกมาติดต่อกัน ทั้งประเทศจึงเข้าสู่สถานการณ์เตรียมพร้อมรบกองกำลังรบเกือบทั้งหมดถูกส่งไปเฝ้าชายแดนอย่างไรก็ตาม นักฆ่าทหารรับจ้างเหล่านั้นไม่รู้ว่าจะใช้วิธีใด ถึงสามารถแอบเข้าไปในต้าเซี่ยได้ส
โจวเจิ้งกั๋วเตือนโจวไห่ถงว่า "ไห่ถง ครั้งนี้ฉันช่วยเขาได้ แต่แกต้องอยู่ห่างจากเขาไว้ในอนาคต"“ไม่อย่างนั้น คนที่แบบนี้ที่ไม่เคยเห็นโลกมาก่อนนี้ จะทำให้แกตายก่อนวัยอันควร”โจวไห่ถงพูด: "หนูจะเก็บไปคิดค่ะฃ"ในเวลานี้ ขบวนรถก็ขับไปตามบนถนนทางใต้ และหยุกจอดอยู่หน้าจิ่วโจวอินเตอร์เนชั่นแนลขบวนรถนี้ไม่ด้อยไปกว่าขบวนของโจวเจิ้งกั๋วเลยประตูรถของมอร์เซเดส-มายบัคหัวขบวนนำเปิดออก และทันใดนั้นอันเคอซินกับชายชราในชุดสไตล์ถังก็ลงมาอย่างไม่คาดคิดหนิงเป่ยขมวดคิ้ว: “ทำไมเธอถึงมาที่นี่?”อันเคอซินพาชายชราในชุดสไลต์ถังมาที่จิ่วโจวอินเตอร์เนชั่นแนลเธอกล่าวทักทายโจวไห่ถงก่อน: "ประธานโจว ขอโทษที่รบกวนค่ะ ฉันมาหาหนิงเป่ยพอดีว่ามีเรื่องนิดหน่อยค่ะ "อืม!โจวไห่ถงพยักหน้าเบาๆอันเคอซินมองไปที่หนิงเป่ย: " หนิงเป่ย ฉันขอโทษสำหรับเรื่องของหร่วนเสี่ยวหลิงเมื่อวานนี้ ฉันเข้าใจคุณผิดไปค่ะ"ไม่เป็นไรหนิงเป่ยพูดอย่างใจเย็นโดยไม่มีอารมณ์ร่วมใดๆความเฉยเมยของเขา ทำให้อันเคอซินรู้สึกยิ่งผิดหวังมากขึ้นเธอพูดว่า: " หนิงเป่ย ฉันขอแนะนำคนให้คุณรู้จักค่ะ คนนี้คือคุณฮวาแห่งตงเฉิง ฉันเชิญเขามาช่วยคุณจัดการป