เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 27
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 28
อย่างไรก็ตาม หนิงเป่ยไม่สามารถอธิบายได้ และเขาก็ขี้เกียจเกินกว่าจะอธิบายถ้าอันเคอซิน ใส่ใจตัวเขา เธอน่าจะรู้ความจริงมานานแล้วเขายิ้มเศร้า: "เธอจะพูดอะไรก็ได้"“ช่วยหลีกทางให้ฉันด้วย และขัดขวางหน้าที่ของฉันเลย”หนิงเป่ยโหดร้าย ผลักอันเคอซิน ออกไปแล้วเดินไปหาคุณชายรองฉางหนิงเป่ย!อันเคอซิน โกรธมาก: "ฉันตัดสินนายผิดไปจริงๆ"หนิงเป่ย: "ฮ่าฮ่า!"เมื่อเห็น หนิงเป่ย เดินไปหาคุณชายรองฉาง อันเคอซินก็อยากจะหยุดเขาอย่างไรก็ตาม หลีชุนฮวาและอันกั๋วเหว่ยคว้าเธอเอาไว้ก่อน“ เคอซิน ปล่อยเขาไว้คนเดียว”“ถ้าเขาอยากตายก็ปล่อยเขาไป ให้คุณชายรองฉางดำเนินการ จะได้ไม่ต้องลำบากเราในการดำเนินการ”อันเคอซิน: "แต่..."หลีชุนฮวา: "หุบปาก!"หนิงเป่ย เดินไปหาคุณชายรองฉางทีละก้าว ด้วยเจตนาฆ่าอันไม่มีที่สิ้นสุดในดวงตาของเขาคุณชายรองฉางหัวเราะเหน็บแนม: "หนิง ฉันบอกแกแล้วว่าเราจะได้พบกันอีกเร็ว ๆ นี้"“เมื่อวานแกทำให้คนของฉันพิการ เราต้องชำระแค้นอย่างระมัดระวัง”อะไรนะ!อันเคอซิน ตกใจมากเมื่อได้ยินสิ่งนี้หนิงเป่ย ทำให้สมาชิกของหอการค้าสี่ทะเลพิการจริงๆ คนของหอการค้าสี่ทะเลจะต้องทุบตีเขาเป็นชิ้น
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 29
คุณชายรองฉางเต็มไปด้วยเลือดและมีกระดูกหักหลายท่อน เขานอนอยู่บนพื้นและอาเจียนเป็นเลือดเลือดนี้ผสมกับเศษอวัยวะภายในด้วยการดูฉากนี้ทำให้ครอบครัวของอันเคอซิน รู้สึกช๊อคหนิงเป่ยไม่เคยตีหรือด่าทอในบ้านของพวกเขาพวกเขาคิดเสมอว่า หนิงเป่ยขี้ขลาดและไร้ความสามารถใครจะคิดว่าเขาจะกล้าหาญและดุร้าย แข็งแกร่งจนวิปริตได้หากเขาต่อสู้กลับแม้แต่น้อย พวกเขาคงพิการไม่ก็ตายความมุ่งมั่นของเขาแข็งแกร่งแค่ไหนที่สามารถอดทนได้ตลอดห้าปีเต็มคุณชายรองฉางก็รู้สึกหวาดกลัวอย่างยิ่งเช่นกันเขาประเมินความแข็งแกร่งของหนิงเป่ย ต่ำเกินไปซ้ำแล้วซ้ำอีก แต่ในที่สุดเขาก็พบว่าเขายังคงประเมินคู่ต่อสู้ต่ำเกินไปอย่างจริงจังไอ้สารเลวนี้มาจากไหน?หนิงเป่ย อุ้มคุณชายรองฉางขึ้นมาราวกับสุนัขที่ตายแล้วแล้วเดินออกไปอันเคอซิน รู้สึกตัวและรีบตะโกน: " หนิงเป่ย นายสร้างปัญหาใหญ่แล้ว หอการค้าสี่ทะเลจะไม่ปล่อยนายไปอย่างแน่นอน"“รีบวิ่งออกไปจากเมืองฉงเฉิง หนีออกนอกประเทศจะดีที่สุด ฉันจะช่วยคุณแก้ปัญหาที่เหลือ…”หนิงเป่ย หยุดชั่วคราวและพูดว่า "เมื่อวานฉันตายไปแล้วครั้งหนึ่งในสุสานตระกูลหนิง ดังนั้นจึงไม่มีอะไรต้องกลัว"เข
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 30
“พ่อบอกฉันว่าถ้าเจอปัญหาที่ไม่สามารถแก้ไขได้ ให้โทรหาคุณแล้วคุณจะมาช่วยเราอีกครั้ง”พ่อของอันเคอซิน เคยช่วยชีวิตคุณฮวาไว้ในทางกลับกัน นายฮวาสัญญาว่าจะช่วยครอบครัวของตนหนึ่งครั้งตลอดหลายปีที่ผ่านมา พวกเขาไม่เคยเต็มใจที่จะเสียโอกาสที่ได้มาอย่างยากลำบากนี้ไปตอนนี้ อันเคอซินให้โอกาสนี้แก่หนิงเป่ยคุณฮวา: "เวลาและสถานที่"ในขณะเดียวกัน หนิงเป่ยและคุณชายรองฉางก็มุ่งหน้าไปยังที่ดินรกร้างอย่างฟ้าผ่าหนิงเป่ย หยุดรถและพูดอย่างเย็นชา: "นายรู้จักหร่วนเสี่ยวหลิงและพี่ชายของเธอใช่ไหม?"คุณชายรองฉางรีบปฏิเสธ “ไม่...ผมไม่รู้...”หนิงเป่ย ไม่พูดอะไร จับหูของคุณชายรองฉางแล้วดึงอย่างแรงหูของเขาหลุดออกและมีเลือดไหลออกมาอ๊าก!คุณชายรองฉางกรีดร้องราวกับหมูเชือด: "ฉันรู้จักเขา ฉันได้จัดการกับเขามาแล้วสองครั้ง"หนิงเป่ย: "บอกรายละเอียดมาหน่อยสิ"คุณชายรองฉาง: "ฉันไม่คุ้นเคยกับพวกเขา ประธานพางสีไห่ของเราเป็นผู้สั่งให้ฉันจัดเตรียมตัวตนใหม่ให้พวกเขา และปล่อยให้หร่วนเสี่ยวหลิงแต่งงานกับครอบครัวของคุณ"“เช่นกัน เมื่อวานนี้พางสีไห่ขอให้ฉันส่งห่อยาพิษให้หร่วนเสี่ยวหลิงผ่านทางพี่ชายของหร่วนเสี่ยว
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 31
สายโทรศัพท์ถูกวางสายไปไม่นานหลังจากนั้น เขาก็ส่งรูปถ่ายอีกรูปหนึ่งมาให้หนิงเป่ยมีผู้หญิงคนหนึ่งในภาพผู้หญิงคนนั้นกระเซอะกระเซิง เสื้อผ้าของเธอสกปรก เธอดูเหมือนขอทานมีรอยแผลเป็นต่างๆ บนใบหน้าและมือของเธอ และมีรอยกัดชัดเจนที่บนมุมปากและจมูก ราวกับไม่ใช่ทั้งคนและไม่ใช่ทั้งผีเธอแบกถังไม้ขนาดใหญ่สองถังบนไหล่แ ละน้ําหนักของมันกดทับร่างกายที่ผอมแห้งของเธอให้โค้งงอ มองจากด้านหลังเหมือนหญิงชราถังเต็มไปด้วยอุจจาระอ๊าก!หนิงเป่ยทุบกระจกหน้ารถด้วยกำปั้น และความรู้สึกเจ็บปวดเกินบรรยายนั่นคือพี่น้องแท้ๆของเขา หนิงซานซาน!เธอในวัยที่กำลังผลิบาน กลับใช้ชีวิตย่ำแย่กว่าหมูกว่าหมา ต้องคอยทำความสะอาดห้องน้ำเก็บมูลหาเลี้ยงชีพเธอถูกกระทำจนเปลี่ยนเป็นคนแก่ตาย!ตาย!อ๊ากกกกก!เขาโทรหาราชาแห่งเว็บมืดทันที“จักรพรรดิดำ ออกคำสั่งฆ่าฮ่องเต้ทันที!”"รวบรวมสมาชิกทั้งหมดของเว็บมืด ข้ามพรมแดนมาที่ต้าเซี่ยทันที"“ถ้าเทพยืนขวางทางก็ฆ่าซะ หรือถ้าพระพุทธเจ้ายืมขวางทางก็ฆ่าอยากให้เหลือ!”“ฆ่ามันจนกว่าท้องฟ้าจะมืดมิด ฆ่ามันจนเลือดไหลรวมกันเป็นแม่น้ำ ฆ่ามันจนกว่าท้องฟ้ากลายเป็นสีเลือด!”จักรพรร
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 32
โจวไห่ถง: "ฉันก็หวังเช่นนั้น มีอีกเรื่อง ต่อไปอย่าเรียกฉันว่าประธานโจว เรียกแค่ไห่ถงก็พอค่ะ"โอเคหนิงเป่ยจากไปโจวไห่ถงหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา ลังเลอยู่สักพักและก่อนจะก็รวบรวมความกล้าทั้งหมดจะกดหมายเลข"คุณลุงคะ หนูตกลงที่จะผนวกจิ่วโจวอินเตอร์เนชั่นแนลเข้ากับกิจการของตระกูล แต่หนูมีข้อแม้..."หลังจากวางสาย โจวไห่ถงก็ยิ้มอย่างขมขื่นถึงตีเธอจนตายก็คาดไม่ถึงเธอที่เป็นโรคเบื่อผู้ชายอย่างรุนแรง แต่เพื่อสักวันหนึ่งจะทุ่มเททุกอย่างเพื่อผู้ชายในคืนนั้นกระดูกสันหลังของเว็บมืดที่หลับใหลอยู่ทั่วโลก นักฆ่ารับจ้างระดับระดับพระกาฬ ขึ้นไป ฯลฯ ทั้งหมดระดมกำลังพลและรีบมุ่งหน้าไปที่ต้าเซี่ยพร้อมกันจำนวนคนเกิน 10,000 คนเหตุการณ์ไม่ปกติเช่นนี้ ทำให้ประเทศต่างๆ ทั่วโลกแตกตื่นและจับตาดูอย่างเฝ้าระวังทันทีโดยเฉพาะอย่างยิ่งในต้าเซี่ย เจ้าหน้าที่ระดับสูงได้จัดการประชุมดึก และออกคําสั่งห้ามถึงสิบสองข้อออกมาติดต่อกัน ทั้งประเทศจึงเข้าสู่สถานการณ์เตรียมพร้อมรบกองกำลังรบเกือบทั้งหมดถูกส่งไปเฝ้าชายแดนอย่างไรก็ตาม นักฆ่าทหารรับจ้างเหล่านั้นไม่รู้ว่าจะใช้วิธีใด ถึงสามารถแอบเข้าไปในต้าเซี่ยได้ส
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 33
โจวเจิ้งกั๋วเตือนโจวไห่ถงว่า "ไห่ถง ครั้งนี้ฉันช่วยเขาได้ แต่แกต้องอยู่ห่างจากเขาไว้ในอนาคต"“ไม่อย่างนั้น คนที่แบบนี้ที่ไม่เคยเห็นโลกมาก่อนนี้ จะทำให้แกตายก่อนวัยอันควร”โจวไห่ถงพูด: "หนูจะเก็บไปคิดค่ะฃ"ในเวลานี้ ขบวนรถก็ขับไปตามบนถนนทางใต้ และหยุกจอดอยู่หน้าจิ่วโจวอินเตอร์เนชั่นแนลขบวนรถนี้ไม่ด้อยไปกว่าขบวนของโจวเจิ้งกั๋วเลยประตูรถของมอร์เซเดส-มายบัคหัวขบวนนำเปิดออก และทันใดนั้นอันเคอซินกับชายชราในชุดสไตล์ถังก็ลงมาอย่างไม่คาดคิดหนิงเป่ยขมวดคิ้ว: “ทำไมเธอถึงมาที่นี่?”อันเคอซินพาชายชราในชุดสไลต์ถังมาที่จิ่วโจวอินเตอร์เนชั่นแนลเธอกล่าวทักทายโจวไห่ถงก่อน: "ประธานโจว ขอโทษที่รบกวนค่ะ ฉันมาหาหนิงเป่ยพอดีว่ามีเรื่องนิดหน่อยค่ะ "อืม!โจวไห่ถงพยักหน้าเบาๆอันเคอซินมองไปที่หนิงเป่ย: " หนิงเป่ย ฉันขอโทษสำหรับเรื่องของหร่วนเสี่ยวหลิงเมื่อวานนี้ ฉันเข้าใจคุณผิดไปค่ะ"ไม่เป็นไรหนิงเป่ยพูดอย่างใจเย็นโดยไม่มีอารมณ์ร่วมใดๆความเฉยเมยของเขา ทำให้อันเคอซินรู้สึกยิ่งผิดหวังมากขึ้นเธอพูดว่า: " หนิงเป่ย ฉันขอแนะนำคนให้คุณรู้จักค่ะ คนนี้คือคุณฮวาแห่งตงเฉิง ฉันเชิญเขามาช่วยคุณจัดการป
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 34
หนึ่งในนั้นคือรองประธาน คุณชายรองฉาง ที่เขาพ้นจากขีดอันตรายและถูกพันด้วยผ้าพันแผล ถึงอย่างไรก็ตาม เขายังคงยืนกรานที่จะมาดูพานสื่อไห่สังหารหนิงเป่ยด้วยตาของเขาเองอีกคนรูปร่างอ้วนเล็กน้อย หน้าตาใจดี น่าจะเป็นพานสื่อไห่เมื่อคุณชายรองฉางเห็นศัตรูของเขา ดวงตาของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีแดง: "คุณชายสื่อ ผมอยากจะฆ่าหนิงเป่ยด้วยมือของผมเอง!"พานสื่อไห่พยักหน้า: “เข้าใจแล้ว”เขากวาดสายตามองกองทัพศัตรูอย่างใจเย็นและพูดว่า: " หนิงเป่ย ฉันประเมินแกต่ำไปจริงๆ ถึงขนาดเชิญโจวเจิ้งกั๋วและฮวาซ่งมาช่วยแกด้วย"แววตาของหนิงเป่ยเย็นชา: "แกจะไปรู้ได้ไงว่าฉันกำลังคิดอะไรอยู่ตอนนี้?"อะไรนะ?หนิงเป่ย: "ฉันกำลังคิดว่าจะให้บทลงโทษกับแกอย่างไรดี เพื่อให้สาสมกับความทุกข์ทรมานที่น้องสาวของฉันไ้ด้รับ"ฮ่าฮ่า!ฝูงชนระเบิดเสียงหัวเราะออกมา: "ด้วยผู้คนที่มึงพามาเหรอ?"โจวเจิ้งกั๋วและฮวาซ่งรีบร้อนทันทีโจวเจิ้งกั๋วตำหนิหนิงเป่ยและพูดว่า "หนิงเป่ย หุบปาก ทำไมแกถึงพูดกับคุณชายสื่อ? รีบขอโทษเร็วเข้า"ฮวาซ่งอธิบาย: "คุณชายพานสื่อ อย่าเข้าใจผิด จุดประสงค์ที่เรามาในวันนี้คือการเจรจาอย่างสันติกับคุณ และพวกเราไม่มีเจตนา
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 35
พวกเขาไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าทําไมพวกเขาถึงไม่สังเกตเห็นคนจํานวนมากมายที่แฝงตัวเข้ามาในกองทัพของพวกเขาเจอกับผีแล้วจริงๆแล้วคนเหล่านี้คือใคร?ในเวลาเดียวกันในคฤหาสน์ถงเหริน คนของหอการค้าสี่ทะเลก็ล้มลงเป็นกองๆหากสังเกตให้ดีๆ จะเห็น "ภูติผี" จำนวนนับไม่ถ้วนเดินเพ่นพ่านอยู่ในฝูงชนพวกเขาเป็นเหมือนยมฑูต ทุกที่ที่เดินผ่าน แม้แต่หญ้าก็เหี่ยวเฉาพวกเขาฆ่าคนอย่างรวดเร็ว ขนาดที่อีกฝ่ายล้มลงก่อนที่จะมีเวลากรีดร้องด้วยซ้ำเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมีเพียงเสียงมีดกรีดเนื้อ พร้อมกับกลิ่นเลือดตลบอบอวลไปทั่วบริเวณเมื่อพานสื่อไห่เห็นเหตุการณ์ศรีษะระเบิดออกมีนักฆ่าจำนวนมากแอบเข้าปะปนเข้ามาในทีมของเขา และพวกเขาก็ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำพวกมัน...พวกมันเป็นผีเหรอ!“ฆ่า ฆ่ามันให้ฉัน!” พานสื่อไห่ตะโกนด้วยเสียงแหบแห้งสงครามใหญ่กำลังจะปะทุขึ้นมาถ้าจะบอกว่าเป็นสงครามใหญ่ สู้บอกว่าเป็นการทารุณฆ่าฝ่ายเดียวยังจะดีกว่าคนของหอการค้าสี่ทะเลเมื่ออยู่ต่อหน้า "ภูติผี" ไม่สามารถตอบโต้ได้ และทำได้เพียงถูกบดขยี้เท่านั้นแม้แต่ปรมาจารย์ที่พานสื่อไห่ภาคภูมิใจนั้นก็หวาดกลัวขี้แตกขี้แตน ต้องการวิ่งหนีแต่กลับถูกภูติผีฆ่
บทล่าสุด
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 347
เขามองหนิงเป่ยขึ้นๆ ลงๆ และเห็นรูปลักษณ์ที่ไม่ธรรมดาของอีกฝ่าย เขาพูดอย่างเย็นชา "เท่าที่ฉันรู้ มีเพียงเทพสงครามผู้ยิ่งใหญ่ในโลกนี้เท่านั้นที่สมควรได้รับยาชีเฉียวหลิงหลง แกจะเอาคุณสมบัติอะไรมาแลกสมบัตินี้?"“ในความคิดของฉัน เห็นได้ชัดว่าแกขโมยมันไปจากท่านเทพสงคราม ฉันต้องการคืนมันให้กับเจ้าของเดิมตอนนี้”เมื่อพูดแบบนั้นจบ เฟิงเฟยหยางก็เดินออกไปรนหาที่ตาย!หนิงเป่ยหลบและหยุดตรงหน้าเฟิงเฟยหยาง: "วันนี้เป็นงานหมั้นของเซียวลู่ ฉันไม่อยากเห็นเลือด แกควรทำตามที่ฉันบอกแต่โดยดี"ไอ้นรก!เฟิงเฟยหยางหยุดพูดกับหนิงเป่ย และต่อยเขาโดยตรง: "ฉันบอกไปแล้วว่าใครขวางฉันจะต้องตาย!"หนิงเป่ยยื่นมือออกไปอย่างใจเย็น จับหมัดของเฟิงเฟยหยางอย่างง่ายดาย จากนั้นบีบมันเบา ๆพึ้ด!เสียงระเบิดอันน่าเบื่อดังก้องไปทั่วห้องหมัดของเฟิงเฟยหยางถูกหนิงเป่ยบีบจนแหลก และเยาชีเฉียวหลิงหลงในฝ่ามือของเขาก็แตกเป็นผงเช่นกันอ๊าก!เฟิงเฟยหยางอุทาน: "ยาชีเฉียวหลิงหลง ยาชีเฉียวหลิงหลงของฉัน!"ปฏิกิริยาตอบกลับแรกของเขาคือยาชีเฉียวหลิงหลงแทนที่จะเป็นมือที่ถูกขยี้ ซึ่งแสดงให้เห็นว่ายาชีเฉียวหลิงหลงนั้นน่าดึงดูดใจเพียงใด
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 346
แม้ว่าพวกเขาจะไม่ใช่ผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ แต่พวกเขาก็ยังมีความเข้าใจเรื่องยาอยู่บ้างในโลกของศิลปะการต่อสู้โบราณ เม็ดยาระดับ 4 ถือเป็นจุดสุดยอดแล้ว และระดับ 5 และระดับ 6 ยังหายากอีกด้วยแต่ตอนนี้มียาเจ็ดระดับปรากฏขึ้นแล้ว...มันเป็นไปไม่ได้เหรอ? อาจารย์เฟิงยอมรับความผิดพลาดหรือไม่?หลี่เสี่ยวเว่ยรีบพูดว่า: "อาจารย์เฟิง ท่านคงจำผิดแล้ว พวกมันคือก้อนถั่วน้ำตาล ขยะที่คนชนบทส่งมาให้..."เพ้อเจ้อแม่แกสิ!เฟิงเฟยหยางสาปแช่งด้วยความโกรธ “ฉันจะพลาดได้ยังไง! พวกแกต่างหากที่บ้า ที่คิดว่ายาระเด็บเจ็ดเป็นขยะและโยนมันลงในถังขยะ!”ก่อนที่ทุกคนจะตกตะลึง เฟิงเฟยหยางก็พูดอย่างรวดเร็ว: "หลี่ฉางหยวน นายยินดีจะมอบยยาชีเฉียวหลิงหลงนี่ให้ฉันหรือเปล่า?""ฉันยินดีแลกเปลี่ยนกับทรัพย์สินทั้งหมดของฉัน!"เปี้ยง!บริเวณนั้นระเบิดออกพวกเขารู้ว่ายาะดับที่เจ็ดนั้นมีค่า แต่พวกเขาไม่ได้คาดคิดว่ามันจะล้ำค่าขนาดนี้เฟิงเฟยหยางควบคุมโรงงานแปรรูปสมุนไพรที่ใหญ่ที่สุดในต้าเซี่ย โดยมีอุตสาหกรรมต่างๆ ทั่วโลกและมีมูลค่าตลาดหลายนับพันล้านเขายินดีมอบทรัพย์สินทั้งหมดเพื่อแลกกับยาชีเฉียวหลิงหลงนี้ยาชีเฉียวหลิงหลงแค่
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 345
หลี่ชางหยวนปลอบใจเขา: "แขกรับเชิญคนสุดท้ายที่ฉันเชิญยังมาไม่ถึง เมื่อแขกคนสุดท้ายมาถึงเย่หงและคนอื่น ๆ จะต้องหลีกทางแน่นอน"โอ้?หลี่เซียวเว่ยพูดด้วยความสนใจอย่างยิ่ง: "พ่อครับ พ่อเชิญใครมาอีก?"หลี่ชางหยวนพูดว่า: "ปรมาจารย์เฟิง เฟิงเฟยหยาง"อะไรนะ!หลี่เซียวเว่ยตกตะลึงเกินกว่าจะวัดได้: "พ่อกำลังพูดถึงปรมาจารย์เฟิงเฟยหยาง ผู้อาวุโสที่ยิ่งใหญ่ของนิกายฉีเหมินใช่ไหม แพทย์จักรพรรดิชั้นยอดที่เคยรับใช้ราชาผู้เฒ่าในพระราชวังต้องห้าม?"หลี่ฉางหยวนพยักหน้า: "ถูกต้อง"หลี่เซียวเว่ยยิ้มออกมาทันที: "ปรมาจารย์เฟิงเฟยหยางเคยรับใช้ ราชาผู้เฒ่าในพระราชวังต้องห้าม แม้ว่าเขาจะเกษียณไปแล้วพร้อมกับความสำเร็จอันล้นหลาม แต่อิทธิพลของเขายังคงมีอยู่"“เมื่อเทียบกับปรมาจารย์เฟิงเฟยหยางแล้ว เย่หงและคนอื่น ๆ ก็เหมือนกับตัวตลก!”“ฮึ่ม เฟิงเซียวหลู่ เฟิงหยวนเจิ้ง พวกแกสมควรที่จะถูกเหยียบย่ำใต้ฝ่าเท้าของเราเท่านั้น!”เมื่อพูดถึงโจโฉ โจโฉก็มาในที่สุดเฟิงเฟยหยางก็มาถึงหลี่ฉางหยวนกับหลี่เซี่ยวเว่ยรีบต้อนรับเขาทันที"การมาเยือนของปรมาจารย์เฟิงทำให้สถานที่แห่งนี้เปล่งประกายเหลือเกิน!"“ท่านปรมาจารย์เฟิง
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 344
หนิงเป่ย: "ฉันคิดว่าพวกคุณเข้าใจผิดแล้ว วันนี้เป็นงานหมั้นของเซี่ยวหลู่ พวกคุณจะมาให้ของขวัญกับฉันทำไม?"เย่หงและคนอื่น ๆ เข้าใจทันทีและเดินไปหาเฟิงเซียวหลู่ทุกคนในงานเลี้ยงเป็นบ้าคลั่งไปกันหมดคุณพระ พวกเรากำลังเห็นอะไร!ผู้นำจังหวัดกลุ่มนี้โค้งคำนับให้สามัญชน แถมเรียกเขาว่า "คุณ" อีกให้ตายเถอะ นี่คือคนธรรมดาจริงๆ เหรอ?นี่คงไม่ใช่คนใหญ่คนโตในกลุ่มลับหรอกนะเย่หงและคนอื่นๆ ล้อมรอบเป็นวงกลมรอบตัวเฟิงเซียวหลู่“เซียวหลู่ วันนี้เป็นวันหมั้นของเธอ พวกลุงไม่มีอะไรจะให้เธอ ดังนั้นของขวัญเล็กๆ น้อยๆ จึงไม่ใช่การแสดงความเคารพ”“ไม่เป็นไรหรอกถ้าพวกลุงงๆ ดื่มอีกสองแก้วทีหลัง ฮ่าๆ”ด้วยเหตุนี้ เย่หงและคนอื่นๆ จึงมอบของขวัญที่พวกเขาเตรียมไว้ให้เย่หงและคนอื่น ๆ ร่ำรวยมากและมอบของขวัญฟุ่มเฟือยให้พวกเขาทั้งหมดมีภาพเขียนพู่กันและภาพวาดของคนดัง เครื่องสำอางหรูหรา เครื่องประดับ และอื่นๆ อีกมากมายของขวัญที่ถูกที่สุดก็เริ่มต้นที่หลักล้านโดยเฉพาะสร้อยคอเพชรสิบห้ากะรัตที่เย่หงมอบให้นั้นมีมูลค่าเกือบ 50 ล้านแหวนเพชรห้ากะรัตของหลี่เซียวเว่ยดูเหมือนตัวตลกเมื่ออยู่ตรงหน้าสร้อยคอเพชรเส้นนี
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 343
ใบหน้าของหลี่เสี่ยวเว่ยและหลี่ชางหยวนเหมือนโดนตบกลางสี่แยกในโอกาสที่ทุกคนรอคอยนี้ สามัญชนคนนี้กลับก้าวออกมาข้างหน้าเพื่อมอบของขวัญ ซึ่งมันทำให้พวกเขารู้สึกอับอายจริงๆยิ่งไปกว่านั้น หลี่เซียวเว่ยยังเห็นว่าเฟิงเซียวหลู่ดูเหมือนจะมีความรู้สึกคลุมเครือกับคสามัญชนคนนี้อีกเขาตัดสินใจสั่งสอนบทเรียนให้กับหนิงเป่ยเขาเดินขึ้นไปหยิบยาชีเฉียวหลิงหลง ศึกษาอย่างละเอียดอยู่พักหนึ่งแล้วพูดขึ้นมา "ขอบคุณครับสำหรับของขวัญราคาแพงเช่นนี้ พวกเราชอบมันมาก"มีแขกในงานถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น: "เซียวเหว่ยบอกว่าของขวัญชิ้นนี้มีราคาแพง ดังนั้นยาลูกกลอนชิ้นนี้จึงต้องมีค่ามาก"หลีเซียวเว่ยพูด: "ฉันเห็นมันตอนที่ฉันเรียนอยู่ต่างประเทศ ยาลูกกลอนนี้ขายในต่างประเทศในราคา 5000 บาทต่อหนึ่งกิโลกรัม"พึ้ด!ทุกคนก็หัวเราะเสียงดังลั่นกิโลกรัมละ 5,000 บาท แค่เจ็ดเม็ดนี้ก็ไม่มีมูลค่าถึง 2500 บาทด้วยซ้ำเขากล้าที่จะมอบของขวัญเน่าๆ แบบนี้ได้ยังไง นี่ไม่ใช่การดูถูกเฟิงเซียวหลู่กับเฟิงหยวนเจิ้งหรอกหรือ?ในฐานะผู้ว่าฯ ที่มีเกียรติ เฟิงหยวนเจิ้งจะเชิญสามัญชนคนนี้มาร่วมงานหมั้นได้อย่างไรนี่ไม่ใช่การลดระดับของพวก
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 342
หลี่เซียวเว่ยดุเฟิงเซียวหลู่ด้วยเสียงต่ำ: "เซียวหลู่ มีแขกผู้มีเกียรติมากมายอยู่ที่นี่ ทำไมเธอถึงทักทายสามัญชนแบบเขาด้วยล่ะ"“หลังจากนี้อย่าลืมเว้นระยะห่างจากเขา ทางที่ดีอย่าคุยกับเขาเลย จะได้ไม่เสียหน้า”เฟิงเซียวหลู่: "เข้าใจแล้ว"แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ห่างไกลกัน แต่หนิงเป่ยที่กินยาชีเฉียวหลิงหลงไป ประสาทการฟังของเขาก็ดีกว่าคนทั่วไปมาก ดังนั้นเขาจึงยังคงได้ยินการสนทนาของพวกเขาอย่างชัดเจนหนิงเป่ยยิ้มอย่างขมขื่นแล้วโทรหาเย่หง ผู้นำจังหวัดและขอให้เขาพาคนสองสามคนมาสนับสนุนเฟิงเซียวหลู่หากหลี่เซียวเว่ยไม่ถูกจัดการในวันนี้ ชีวิตของเฟิงเซียวหลู่จะยุ่งยากขึ้นในอนาคตเย่หงที่อยู่ปลายสายโทรศัพท์ก็รับสายของหนิงเป่ย และรู้สึกยินดีทันทีคนใหญ่คนโตอย่างหนิงเป่ย เชิญพวกเขาเข้าร่วมงานเลี้ยงหมั้นเป็นการส่วนตัว นี่ถือเป็นเกียรติของพวกเขาอย่างยิ่งเย่หงวางงานทั้งหมดทันทีและเรียกสมาชิกทุกคนในทีมจังหวัดมางานเลี้ยงแน่นอนว่าของขวัญชิ้นใหญ่ย่อมหลีกเลี่ยงไม่ได้ไม่นานแขกเกือบทั้งหมดก็มาถึงและเริ่มงานเลี้ยงหมั้นอย่างเป็นทางการพิธีกรกล่าวสุนทรพจน์บนเวที จากนั้นคู่บ่าวสาวก็แลกแหวนเพชรกันบนเวทีสิ่งท
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 341
“หากพวกเขาต้องการเห็นพวกสามัญชนจำนวนมากแบบนี้มาโผล่ที่นี่ ไม่รู้ว่าพวกเขาจะคิดยังไงกับฉัน”เฟิงหยวนเจิ้งรู้สึกอับอายเล็กน้อย: "ผู้เฒ่าหลี่ คุณหนิงช่วยชีวิตฉันไว้... "ได้ๆหลี่ฉางหยวนโบกมืออย่างไม่อดทน: "คราวหน้าอย่าทำแบบนี้อีก ถ้าพวกสามัญชนมาอีก ก็จัดให้พวกเขานั่งที่ห้องโถงด้านข้าง"“อย่าให้แขกผู้มีเกียรติที่ฉันเชิญมาเห็นพวกเขาก็พอ”เฟิงเซียวหลู่อับอายขายหน้ามากเธอสังเกตท่าทีของหนิงเป่ยอย่างระมัดระวัง: " หนิงเป่ย คุณจะไม่โกรธใช่ไหม?"หนิงเป่ยส่ายหัว: “ไม่”เขาเบื่อหน่ายที่จะรู้จักคนประเภทนี้งั้นก็ดีแล้วเมื่อเห็นว่าหนิงเป่ยไม่โกรธ เฟิงเซียวหลู่ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก: "พวกเขาก็เป็นแบบนั้น เป็นกลุ่มคนหัวสูง แต่อย่าใจแคบกับพวกเขาเลย"หนิงเป่ยถาม “เซียวหลู่ ทำไมฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าคุณมีแฟน”เห้อ!เฟิงเซียวหลู่ถอนหายใจลากยาว พร้อมความเศร้าสร้อยในสีหน้าข: "เรื่องมันยาวน่ะ"“หนิงเป่ย คุณยังจำครั้งก่อนที่คุณตีเย่เฉิน ลูกชายของผู้นำจังหวัดในงานประมูลได้หรือเปล่าคะ?”หนิงเป่ยพยักหน้า: “แน่นอน ผมจำได้”ครั้งล่าสุดที่หนิงเป่ยและเฟิงเซียวหลู่ไปร่วมงานประมูล เพื่อประมูลทรัพย
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 340
หนิงเป่ยไม่รู้ว่าจะตอบคำถามนี้อย่างไรอยู่สักครู่หนึ่งคำถามแปลกๆ ที่ถามว่า ฉันจะรู้จักกับตัวเองได้ยังไง?ในที่สุดเขาก็หาคำตอบเจอ: "ฉันเคยเลี้ยงข้าวเขามาก่อน"เติ้งชิงชิวก็ตระหนักได้ว่า: "ไม่น่าแปลกใจเลย ขอฉันพูดดักไว้ก่อนเลยนะ นายไม่มีคุณสมบัติที่จะติดต่อกับคนคนนั้นได้"“ยังไงก็ตามหนิงเป่ย นายช่วยอะไรฉันหน่อยได้ไหม?”หนิงเป่ย: “อะไร?”เติ้งชิงชิวพูด: "ฉันสงสัยว่านายเคยได้ยินหรือเปล่าว่าซือโปเทียน อดีตผู้นำของนิากยฉีเหมินกำลังจะเป็นผู้นำนิกายฉีเหมิน 28 นิกาย เข้ามาเพื่อปิดล้อมและจัดการกับเจ้าของวิลล่าจือจินหมายเลข 1 นี้"“ซือโปเทียนเพิ่งบรรลุไปอีกระดับ และความแข็งแกร่ก็ถึงระดับจักรพรรดิแห่งปรมาจารย์แล้ว”“จักรพรรดิแห่งปรมาจารย์คือระดับที่เทียบได้กับเทพสงคราม ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีผู้นำนิกายหลักอีก 28 คนที่คอยสนับสนุน เจ้าของวิลล่าจื่อจินหมายเลข 1 คงจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาอย่างแน่นอน”“นายช่วยฉันโน้มน้าวเขาและขอให้เขาหลีกเลี่ยงอันตรายนี้ ฉันช่วยเขาจัดช่องทางหลบหนีและการเดินทางเอง”จากนั้นหนิงเป่ยก็จำได้ว่า วันนี้เป็นวันที่ซือโปเทียนประกาศท้าทายตัวเองไว้ไม่มีปัญหาหรอก มันยังไม่
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 339
หลานเฟิงหวง: "เธอควรขอบคุณเจ้านายของฉันนะ"ใช่ๆ!เติ้งชิงชิวรีบหันกลับมาและขอบคุณหนิงเป่ยกับความมีน้ำใจหนิงเป่ยยังคงต้องไปศึกษาสิ่งของที่แม่ทิ้งไว้ต่อจากความพยายามของเขา ในที่สุดเขาก็ประสบความสำเร็จในการค้นพบ "ความทรงจำ" ที่ไม่ใช่ของตัวเขา และยังวิชาสายฟ้าสะเทือนยุทธภพแม้ว่าจะมีความแตกต่างเพียงคำเดียวระหว่างวิชาสายฟ้าสะเทือนยุทธภพและหมัดสายฟ้า พลังที่ปล่อยออกมานั้นแตกต่างกันอย่างมากผู้ฝึกตนโบราณแบ่งออกเป็นสี่ระดับ: นภา ธรณี มืดและสว่าง โดยที่ระดับหนึ่งแทนคือระดับนภาหมัดสายฟ้าเป็นวิชาระดับสว่างซึ่งต่ำที่สุด ในขณะที่เทคนิคสายฟ้ามหานภาเป็นวิชาระดับมืดหนิงเป่ยใช้เวลาถึงสี่วันสี่คืนในการฝึกฝนวิชาสายฟ้าสะเทือนยุทธภพ“สายฟ้าฟาด จงมา!”ตู้ม!สายฟ้าฟาดลงบนท้องฟ้าที่สดใส และลำแสงของสายฟ้าก็ฟาดตกลงมาจากกลางอากาศ ทำลายวิลล่าที่อยู่ใกล้เคียงกลายเป็นซากปรักหักพังพลังนี้มีมากกว่าหมัดสายฟ้าถึงห้าเท่า!ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีสายฟ้าเล็กๆ ปะทุออกมาจากร่างมนุษย์ซึ่งกลืนกินแก่นแท้อย่างมากวิชาสายฟ้าสะเทือนยุทธภพ เรีกยฟ้าร้องมาจากกลางท้องฟ้า ซึ่งใช้พลังงานเพียงเล็กน้อยเท่านั้นหนิงเป่ยไม่
