LOGINShare
บทที่ 21
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 22
คนเหล่านั้นก้าวไปข้างหน้าทันที เปิดปากของหนิงซานซานและป้อนยาพิษให้เธอหลังจากกินยาพิษไป ร่างกายของหนิงซานซานก็ชักกระตุกด้วยความเจ็บปวด ตัวสั่นเทาทันที และอาการสำลักทำให้เธออ้าปากกว้าง แต่กลับหายใจไม่ได้ชายชุดดำกล่าว: "ผงหัวใจสลายหนอนหมื่นตัวนี้จะกัดกร่อนอวัยวะภายในของคุณ ทำให้ลำไส้ของคุณแตก และทำให้คุณรู้สึกเจ็บปวดอย่างมากและเสียชีวิตได้""มีเพียงยาทงหยูดันของครอบครัวแกเท่านั้นที่สามารถรักษาพิษนี้ได้""รีบเอายาถงหยูออกมาเพื่อล้างพิษ"ไอ้สารเลว!หนิงซานซานกัดฟันและสาปแช่งผลของยาระเบิดออกฤทธิ์ และเธอก็กลิ้งตัวบิดตัวไปกับพื้นและกุมท้องของเธอไว้เสียงร้องที่โหยหวนดังมากจนใครๆ ก็ได้ยินเธอตะปบไปที่หน้าอกของเธออย่างบ้าคลั่ง พยายามแกะมันออกและดึงเอาข้างในออกวิธีนี้จะทำให้คุณไม่ต้องทนทุกข์ทรมานจากการที่อวัยวะภายในที่ถูกกัดกร่อนชายชุดดำ: "หนิงซานซาน ยาทงหยูดันสามารถล้างพิษได้..."หนิงซานซาน: "ไม่...ไม่..."ขณะที่เธอพูด เลือดจำนวนมากก็พุ่งออกมาจากปากของเธอเห็นได้ชัดว่าเลือดผสมกับเศษอวัยวะภายในจำนวนมากหนิงซานชานกระแทกหัวของเธออย่างแรงกับพื้นเธออยากจะโขกหัวจนตายชายชุดดำทั้
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 23
หัวใจของหนิงเป่ยสั่นเทาอย่างรุนแรง เคอซินกำลังตกอยู่ในอันตรายผู้หญิงที่สำคัญที่สุดสามคนในชีวิตของหนิงเป่ย ได้แก่ แม่ น้องสาว และ อันเคอซินพวกเธอสองคนได้จากไปแล้ว และเขาจะไม่ยอมให้เกิดอุบัติเหตุกับอันเคอซินอีกเด็ดขาดแม้ว่าพวกเขาจะหย่าร้างกันไปแล้วแต่เขาปฏิเสธไม่ได้ว่า อันเคอซินยังคงเป็นคนที่เขาห่วงใยมากที่สุดหนิงเป่ย: "จุดนัดพบ"หร่วนเสี่ยวหลิง: "หลุมศพบรรพบุรุษของแก"หนิงเป่ย ลุกขึ้นยืนทันที: "ลุงฟู่ งานเลี้ยงจบลงแล้ว"ลุงฟู่: "เข้าใจแล้วครับ"ฝูงชนต่างกระซิบกันด้วยความกลัวพวกเขามีลางสังหรณ์ที่ชัดเจนว่าวันนี้จะมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นในเมืองนี้ทันทีที่ หนิงเป่ยเดินออกจากสถานที่จัดงาน เขาก็เห็นหลีชุนฮวา และ อันกั๋วเหว่ยผู้แม่และลูกชายหนิงเป่ยถาม: " อันเคอซิน และหร่วนเสี่ยวหลิงอยู่ที่ไหน"หลีชุนฮวาไม่กล้าสบตากับหนิงเป่ยโดยตรง: "วันนี้เป็นวันครบรอบการเสียชีวิตของครอบครัวคุณ เซียวหลิงพาเคอซินไปสักการะหลุมศพของครอบครัวคุณ"ไปที่หลุมศพ!หนิงเป่ยกระโดดขึ้นรถแล้วขับออกไปเขาเลือกวันครบรอบการเสียชีวิตของครอบครัวเพื่อกลับมาอย่างมีชื่อเสียงอีกครั้งโดยตั้งใจเขาต้องการล่อศัตรู
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 24
หร่วนเสี่ยวหลิง: "ฉันเป็นผู้นำของสมาคมนักฆ่าฮั่วเฟิงหวง เฟิงหวงพลิง""ถ้าแกกล้าฆ่าฉัน สมาคมนักฆ่าฮั่วเฟิงหวงสัญญาว่าจะฆ่าทั้งครอบครัวของแก!"หนิงเป่ย: "ฟังดูคุ้นๆอยู่บ้าง ดูเหมือนว่าจะเป็นหนึ่งในสิบองค์กรนักฆ่าที่ดีที่สุดในโลก"หร่วนเสี่ยวหลิง: "ใช่ แกกลัวสินะ"หนิงเป่ย ยิ้มอย่างสนุกสนาน หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วโทรหา: "ดำมาภายในสิบนาที ฉันอยากให้สมาคมนักฆ่าฟีนิกซ์หายไปจากโลกนี้โดยสิ้นเชิง"ฝ่ายตรงข้าม: "เข้าใจแล้ว!"เหอะ!หร่วนเสี่ยวหลิงหัวเราะเยาะ: "ราชาเจิ้นเป่ย แกช่างเสแสร้งจริงๆ"“เหตุผลที่ สมาคมนักฆ่าฮั่วเฟิงหวงได้รับการจัดอันดับให้ติดสิบอันดับแรกก็เพราะว่าไม่มีที่อยู่ที่แน่นอน เบาะแสของมันเป็นความลับ และไม่มีใครรู้ฐานใหญ่และที่ตั้งของมัน”“แม้ว่าแกจะเป็น ราชาเจิ้นเป่ย แต่ถ้าแกใช้อำนาจทั้งหมดของแก แกก็อาจไม่สามารถหาฐานใหญ่ของสมาคมนักฆ่าของฉันได้ภายในหนึ่งเดือน”หนิงเป่ย: "นั่นไม่จำเป็นต้องเป็นเช่นนั้น"เพียงแปดนาทีต่อมาโทรศัพท์ของหร่วนเสี่ยวหลิงดังขึ้น มันเป็นมือขวาของเธอเธอตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งและรับสายอย่างระมัดระวังทันทีที่รับสาย มือขวาก็ตะโกน "บอสครัล มีบางอ
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 25
“สิ่งที่กินอยู่นั้นเรียกว่ารังแมลงนับมอนเมาอาจมีแมลงชนิดต่างๆและไข่นับหมื่นในนั้น”“ไข่จะเกิดการเต็มวัยอีกครั้งหนึ่ง เพื่อให้สามารถวางต่อไปในร่างกายของแกเป็นรังและอาจเกิดขึ้นภายในเป็นอาหารและสืบพันธุ์จากรุ่นสู่รุ่น”“จนกว่าจะถึงจุดสิ้นสุด ร่างกายของแกจะกลวงไปหมด รวมถึงสมองด้วย”“ไม่ต้องกังวล กระบวนการนี้จะใช้เวลาหนึ่งหรือสองปีหรือนานกว่านั้น ในระหว่างกระบวนการนี้ แกจะยังคงอยู่ในสภาพผัก ไม่สามารถเคลื่อนไหว ร้องไห้ หรือสื่อสารกับโลกภายนอกได้”“แต่ความคิดของแกยังชัดเจนแจ่มแจ้งและคุณสามารถสัมผัสได้ถึงความเจ็บปวดของแมลงที่กัดกินร่างกายของคุณได้อย่างชัดเจน”ฮั่วเฟิงหวงทรุดตัวลงเมื่อได้ยินสิ่งนี้: "บ้าไปแล้ว ชั่วช้า ไอ้สารเลว!"“ฆ่าฉันสิ ฆ่าฉันเร็วๆ”หนิงเป่ยยิ้มสิ่งที่เขาต้องการคือผลลัพธ์นี้ เธอไม่สามารถรอดหรือตายได้ถึงกระนั้น มันก็ไม่สามารถชดเชยความเสียหายที่เธอได้ทำกับน้องสาวของเขาได้ในเวลานี้ แม่และลูกชาย หลีชุนฮวา และอันกั๋วเหว่ย ได้มาถึงแล้วเมื่อเห็นสภาพที่น่าสังเวชของหร่วนเสี่ยวหลิง แม่และลูกชายก็ใจสลายและโกรธแค้นหร่วนเสี่ยวหลิงร้องไห้: "กัวเว่ย ช่วยฉันด้วย ฮือๆ มันเจ็
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 26
อันกั๋วเหว่ยพูดว่า: "เพียงเพราะเสี่ยวหลิงทำให้สุสานตระกูลหนิงพังโดยไม่ได้ตั้งใจ ไอ้เดรัจฉานหนิงเป่ย จึงวางยาพิษเซียวหลิงจริงๆ"“เขาปิดการใช้งานมือของเสี่ยวหลิงและหักซี่โครงของเธอสามซี่... ชีวิตของเสี่ยวหลิงตอนนี้เป็นตายเท่ากัน”แน่นอนว่านี่คือ "ความจริง" หร่วนเสี่ยวหลิงบอกกับอันกั๋วเหว่ยหลังจากพูดแบบนี้เธอก็เป็นลมอันกัวเว่ยไม่รู้ว่าหร่วนเสี่ยวหลิงจะไม่ตื่นขึ้นมาอีกเลยได้ยังไงกัน!อันเคอซินอุทาน: " หนิงเป่ย ทำเรื่องเลวทรามเช่นนี้ได้อย่างไร!"“แม้แต่ ราชาเจิ้นเป่ยก็ไม่สามารถทำเรื่องผิดกฎหมายขนาดนี้ได้”ราชาเจิ้นเป่ยบ้าบอคอแตกเหอะ!หลีชุนฮวาสาปแช่ง: "ไอ้หนิงไม่ใช่ราชาเจิ้นเป่ยแน่นอน แต่เป็นแพะรับบาปของราชาเจิ้นเป่ย "“ราชาเจิ้นเป่ย รู้ว่ามีคนวางแผนต่อต้านเขา เขาจึงขอให้ หนิงเป่ย เป็นคนแทนในงานเลี้ยง”จริงหรือโกหก!อันเคอซินนั้นเต็มไปด้วยความสงสัยอันกั๋วเหว่ยกล่าวว่า: "แน่นอนว่าเป็นเรื่องจริงราชาเจิ้นเป่ย ได้ชี้แจงเรื่องนี้เป็นการส่วนตัว"“ลุงฟู่ก็เกษียณเช่นกัน มีข่าวลือจากโลกภายนอกว่า ราชาเจิ้นเป่ยกล่าวโทษจิ่วโจวอินเตอร์เนชั่นแนลที่ล้มเหลวในการควบคุมสถานการณ์และปล่อยให้ผ
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 27
“แค่เธอประสบการณ์ไม่เพียงพอและจะสูญเสียเงิน”ไร้ยางอาย!อันเคอซินกัดฟันและสาปแช่งหยางซื่อเจี๋ย ตบสัญญาบนโต๊ะ: "หยุดพูดเรื่องไร้สาระ หนึ่งพันล้านจะต้องจ่ายคืนให้ฉันทันที"ด้วยสัญญานี้และการที่คุณชายรองฉางเซ็นค้ำประกันไว้ อันเคอซินรู้ว่าเธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องยอมรับความพ่ายแพ้เธอพูดว่า: "ให้เวลาฉันห้าวัน แล้วฉันจะให้คุณ หาเงินหนึ่งพันล้านบาทมาจ่ายคืนเต็มจำนวน"หยางซื่อเจี๋ยพูดว่า: "ฉันขอโทษ ตอนนี้ฉันก็ขาดแคลนเงินเหมือนกัน และไม่สามารถให้เวลาคุณได้นานขนาดนั้นได้"“นอกจากนี้ แม้ว่าฉันจะเห็นด้วย คุณชายรองฉางก็อาจไม่เห็นด้วย”อันเคอซินมองไปที่คุณชายรองฉาง: "คุณชายรองฉาง ฉันขอถามหน่อยได้ไหม คุณมีส่วนร่วมในเรื่องนี้ด้วยหรือเปล่า"คุณชายรองฉางพูดว่า: "พูดตามหลักเหตุผลแล้ว ฉันไม่สามารถควบคุมเรื่องนี้ได้"“แต่ซื่อเจี๋ย เพิ่งเข้าร่วมหอการค้าสี่ทะเลของเรา ดังนั้นฉันต้องมีส่วนร่วมในเรื่องนี้”"ตอนนี้ซื่อเจี๋ยขาดเงินจริงๆ ดังนั้นคุณควรจ่ายเงินคืน หากคุณไม่มีเงิน ให้ใช้บริษัทเพื่อชำระหนี้""ไม่เช่นนั้น คุณก็ไม่เห็นแก่หน้าหอการค้าสี่ทะเลของฉัน"หยางซื่อเจี๋ยเข้าร่วมหอการค้าสี่ทะเล
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 28
อย่างไรก็ตาม หนิงเป่ยไม่สามารถอธิบายได้ และเขาก็ขี้เกียจเกินกว่าจะอธิบายถ้าอันเคอซิน ใส่ใจตัวเขา เธอน่าจะรู้ความจริงมานานแล้วเขายิ้มเศร้า: "เธอจะพูดอะไรก็ได้"“ช่วยหลีกทางให้ฉันด้วย และขัดขวางหน้าที่ของฉันเลย”หนิงเป่ยโหดร้าย ผลักอันเคอซิน ออกไปแล้วเดินไปหาคุณชายรองฉางหนิงเป่ย!อันเคอซิน โกรธมาก: "ฉันตัดสินนายผิดไปจริงๆ"หนิงเป่ย: "ฮ่าฮ่า!"เมื่อเห็น หนิงเป่ย เดินไปหาคุณชายรองฉาง อันเคอซินก็อยากจะหยุดเขาอย่างไรก็ตาม หลีชุนฮวาและอันกั๋วเหว่ยคว้าเธอเอาไว้ก่อน“ เคอซิน ปล่อยเขาไว้คนเดียว”“ถ้าเขาอยากตายก็ปล่อยเขาไป ให้คุณชายรองฉางดำเนินการ จะได้ไม่ต้องลำบากเราในการดำเนินการ”อันเคอซิน: "แต่..."หลีชุนฮวา: "หุบปาก!"หนิงเป่ย เดินไปหาคุณชายรองฉางทีละก้าว ด้วยเจตนาฆ่าอันไม่มีที่สิ้นสุดในดวงตาของเขาคุณชายรองฉางหัวเราะเหน็บแนม: "หนิง ฉันบอกแกแล้วว่าเราจะได้พบกันอีกเร็ว ๆ นี้"“เมื่อวานแกทำให้คนของฉันพิการ เราต้องชำระแค้นอย่างระมัดระวัง”อะไรนะ!อันเคอซิน ตกใจมากเมื่อได้ยินสิ่งนี้หนิงเป่ย ทำให้สมาชิกของหอการค้าสี่ทะเลพิการจริงๆ คนของหอการค้าสี่ทะเลจะต้องทุบตีเขาเป็นชิ้น
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 29
คุณชายรองฉางเต็มไปด้วยเลือดและมีกระดูกหักหลายท่อน เขานอนอยู่บนพื้นและอาเจียนเป็นเลือดเลือดนี้ผสมกับเศษอวัยวะภายในด้วยการดูฉากนี้ทำให้ครอบครัวของอันเคอซิน รู้สึกช๊อคหนิงเป่ยไม่เคยตีหรือด่าทอในบ้านของพวกเขาพวกเขาคิดเสมอว่า หนิงเป่ยขี้ขลาดและไร้ความสามารถใครจะคิดว่าเขาจะกล้าหาญและดุร้าย แข็งแกร่งจนวิปริตได้หากเขาต่อสู้กลับแม้แต่น้อย พวกเขาคงพิการไม่ก็ตายความมุ่งมั่นของเขาแข็งแกร่งแค่ไหนที่สามารถอดทนได้ตลอดห้าปีเต็มคุณชายรองฉางก็รู้สึกหวาดกลัวอย่างยิ่งเช่นกันเขาประเมินความแข็งแกร่งของหนิงเป่ย ต่ำเกินไปซ้ำแล้วซ้ำอีก แต่ในที่สุดเขาก็พบว่าเขายังคงประเมินคู่ต่อสู้ต่ำเกินไปอย่างจริงจังไอ้สารเลวนี้มาจากไหน?หนิงเป่ย อุ้มคุณชายรองฉางขึ้นมาราวกับสุนัขที่ตายแล้วแล้วเดินออกไปอันเคอซิน รู้สึกตัวและรีบตะโกน: " หนิงเป่ย นายสร้างปัญหาใหญ่แล้ว หอการค้าสี่ทะเลจะไม่ปล่อยนายไปอย่างแน่นอน"“รีบวิ่งออกไปจากเมืองฉงเฉิง หนีออกนอกประเทศจะดีที่สุด ฉันจะช่วยคุณแก้ปัญหาที่เหลือ…”หนิงเป่ย หยุดชั่วคราวและพูดว่า "เมื่อวานฉันตายไปแล้วครั้งหนึ่งในสุสานตระกูลหนิง ดังนั้นจึงไม่มีอะไรต้องกลัว"เข
Latest chapter
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 347
เขามองหนิงเป่ยขึ้นๆ ลงๆ และเห็นรูปลักษณ์ที่ไม่ธรรมดาของอีกฝ่าย เขาพูดอย่างเย็นชา "เท่าที่ฉันรู้ มีเพียงเทพสงครามผู้ยิ่งใหญ่ในโลกนี้เท่านั้นที่สมควรได้รับยาชีเฉียวหลิงหลง แกจะเอาคุณสมบัติอะไรมาแลกสมบัตินี้?"“ในความคิดของฉัน เห็นได้ชัดว่าแกขโมยมันไปจากท่านเทพสงคราม ฉันต้องการคืนมันให้กับเจ้าของเดิมตอนนี้”เมื่อพูดแบบนั้นจบ เฟิงเฟยหยางก็เดินออกไปรนหาที่ตาย!หนิงเป่ยหลบและหยุดตรงหน้าเฟิงเฟยหยาง: "วันนี้เป็นงานหมั้นของเซียวลู่ ฉันไม่อยากเห็นเลือด แกควรทำตามที่ฉันบอกแต่โดยดี"ไอ้นรก!เฟิงเฟยหยางหยุดพูดกับหนิงเป่ย และต่อยเขาโดยตรง: "ฉันบอกไปแล้วว่าใครขวางฉันจะต้องตาย!"หนิงเป่ยยื่นมือออกไปอย่างใจเย็น จับหมัดของเฟิงเฟยหยางอย่างง่ายดาย จากนั้นบีบมันเบา ๆพึ้ด!เสียงระเบิดอันน่าเบื่อดังก้องไปทั่วห้องหมัดของเฟิงเฟยหยางถูกหนิงเป่ยบีบจนแหลก และเยาชีเฉียวหลิงหลงในฝ่ามือของเขาก็แตกเป็นผงเช่นกันอ๊าก!เฟิงเฟยหยางอุทาน: "ยาชีเฉียวหลิงหลง ยาชีเฉียวหลิงหลงของฉัน!"ปฏิกิริยาตอบกลับแรกของเขาคือยาชีเฉียวหลิงหลงแทนที่จะเป็นมือที่ถูกขยี้ ซึ่งแสดงให้เห็นว่ายาชีเฉียวหลิงหลงนั้นน่าดึงดูดใจเพียงใด
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 346
แม้ว่าพวกเขาจะไม่ใช่ผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ แต่พวกเขาก็ยังมีความเข้าใจเรื่องยาอยู่บ้างในโลกของศิลปะการต่อสู้โบราณ เม็ดยาระดับ 4 ถือเป็นจุดสุดยอดแล้ว และระดับ 5 และระดับ 6 ยังหายากอีกด้วยแต่ตอนนี้มียาเจ็ดระดับปรากฏขึ้นแล้ว...มันเป็นไปไม่ได้เหรอ? อาจารย์เฟิงยอมรับความผิดพลาดหรือไม่?หลี่เสี่ยวเว่ยรีบพูดว่า: "อาจารย์เฟิง ท่านคงจำผิดแล้ว พวกมันคือก้อนถั่วน้ำตาล ขยะที่คนชนบทส่งมาให้..."เพ้อเจ้อแม่แกสิ!เฟิงเฟยหยางสาปแช่งด้วยความโกรธ “ฉันจะพลาดได้ยังไง! พวกแกต่างหากที่บ้า ที่คิดว่ายาระเด็บเจ็ดเป็นขยะและโยนมันลงในถังขยะ!”ก่อนที่ทุกคนจะตกตะลึง เฟิงเฟยหยางก็พูดอย่างรวดเร็ว: "หลี่ฉางหยวน นายยินดีจะมอบยยาชีเฉียวหลิงหลงนี่ให้ฉันหรือเปล่า?""ฉันยินดีแลกเปลี่ยนกับทรัพย์สินทั้งหมดของฉัน!"เปี้ยง!บริเวณนั้นระเบิดออกพวกเขารู้ว่ายาะดับที่เจ็ดนั้นมีค่า แต่พวกเขาไม่ได้คาดคิดว่ามันจะล้ำค่าขนาดนี้เฟิงเฟยหยางควบคุมโรงงานแปรรูปสมุนไพรที่ใหญ่ที่สุดในต้าเซี่ย โดยมีอุตสาหกรรมต่างๆ ทั่วโลกและมีมูลค่าตลาดหลายนับพันล้านเขายินดีมอบทรัพย์สินทั้งหมดเพื่อแลกกับยาชีเฉียวหลิงหลงนี้ยาชีเฉียวหลิงหลงแค่
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 345
หลี่ชางหยวนปลอบใจเขา: "แขกรับเชิญคนสุดท้ายที่ฉันเชิญยังมาไม่ถึง เมื่อแขกคนสุดท้ายมาถึงเย่หงและคนอื่น ๆ จะต้องหลีกทางแน่นอน"โอ้?หลี่เซียวเว่ยพูดด้วยความสนใจอย่างยิ่ง: "พ่อครับ พ่อเชิญใครมาอีก?"หลี่ชางหยวนพูดว่า: "ปรมาจารย์เฟิง เฟิงเฟยหยาง"อะไรนะ!หลี่เซียวเว่ยตกตะลึงเกินกว่าจะวัดได้: "พ่อกำลังพูดถึงปรมาจารย์เฟิงเฟยหยาง ผู้อาวุโสที่ยิ่งใหญ่ของนิกายฉีเหมินใช่ไหม แพทย์จักรพรรดิชั้นยอดที่เคยรับใช้ราชาผู้เฒ่าในพระราชวังต้องห้าม?"หลี่ฉางหยวนพยักหน้า: "ถูกต้อง"หลี่เซียวเว่ยยิ้มออกมาทันที: "ปรมาจารย์เฟิงเฟยหยางเคยรับใช้ ราชาผู้เฒ่าในพระราชวังต้องห้าม แม้ว่าเขาจะเกษียณไปแล้วพร้อมกับความสำเร็จอันล้นหลาม แต่อิทธิพลของเขายังคงมีอยู่"“เมื่อเทียบกับปรมาจารย์เฟิงเฟยหยางแล้ว เย่หงและคนอื่น ๆ ก็เหมือนกับตัวตลก!”“ฮึ่ม เฟิงเซียวหลู่ เฟิงหยวนเจิ้ง พวกแกสมควรที่จะถูกเหยียบย่ำใต้ฝ่าเท้าของเราเท่านั้น!”เมื่อพูดถึงโจโฉ โจโฉก็มาในที่สุดเฟิงเฟยหยางก็มาถึงหลี่ฉางหยวนกับหลี่เซี่ยวเว่ยรีบต้อนรับเขาทันที"การมาเยือนของปรมาจารย์เฟิงทำให้สถานที่แห่งนี้เปล่งประกายเหลือเกิน!"“ท่านปรมาจารย์เฟิง
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 344
หนิงเป่ย: "ฉันคิดว่าพวกคุณเข้าใจผิดแล้ว วันนี้เป็นงานหมั้นของเซี่ยวหลู่ พวกคุณจะมาให้ของขวัญกับฉันทำไม?"เย่หงและคนอื่น ๆ เข้าใจทันทีและเดินไปหาเฟิงเซียวหลู่ทุกคนในงานเลี้ยงเป็นบ้าคลั่งไปกันหมดคุณพระ พวกเรากำลังเห็นอะไร!ผู้นำจังหวัดกลุ่มนี้โค้งคำนับให้สามัญชน แถมเรียกเขาว่า "คุณ" อีกให้ตายเถอะ นี่คือคนธรรมดาจริงๆ เหรอ?นี่คงไม่ใช่คนใหญ่คนโตในกลุ่มลับหรอกนะเย่หงและคนอื่นๆ ล้อมรอบเป็นวงกลมรอบตัวเฟิงเซียวหลู่“เซียวหลู่ วันนี้เป็นวันหมั้นของเธอ พวกลุงไม่มีอะไรจะให้เธอ ดังนั้นของขวัญเล็กๆ น้อยๆ จึงไม่ใช่การแสดงความเคารพ”“ไม่เป็นไรหรอกถ้าพวกลุงงๆ ดื่มอีกสองแก้วทีหลัง ฮ่าๆ”ด้วยเหตุนี้ เย่หงและคนอื่นๆ จึงมอบของขวัญที่พวกเขาเตรียมไว้ให้เย่หงและคนอื่น ๆ ร่ำรวยมากและมอบของขวัญฟุ่มเฟือยให้พวกเขาทั้งหมดมีภาพเขียนพู่กันและภาพวาดของคนดัง เครื่องสำอางหรูหรา เครื่องประดับ และอื่นๆ อีกมากมายของขวัญที่ถูกที่สุดก็เริ่มต้นที่หลักล้านโดยเฉพาะสร้อยคอเพชรสิบห้ากะรัตที่เย่หงมอบให้นั้นมีมูลค่าเกือบ 50 ล้านแหวนเพชรห้ากะรัตของหลี่เซียวเว่ยดูเหมือนตัวตลกเมื่ออยู่ตรงหน้าสร้อยคอเพชรเส้นนี
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 343
ใบหน้าของหลี่เสี่ยวเว่ยและหลี่ชางหยวนเหมือนโดนตบกลางสี่แยกในโอกาสที่ทุกคนรอคอยนี้ สามัญชนคนนี้กลับก้าวออกมาข้างหน้าเพื่อมอบของขวัญ ซึ่งมันทำให้พวกเขารู้สึกอับอายจริงๆยิ่งไปกว่านั้น หลี่เซียวเว่ยยังเห็นว่าเฟิงเซียวหลู่ดูเหมือนจะมีความรู้สึกคลุมเครือกับคสามัญชนคนนี้อีกเขาตัดสินใจสั่งสอนบทเรียนให้กับหนิงเป่ยเขาเดินขึ้นไปหยิบยาชีเฉียวหลิงหลง ศึกษาอย่างละเอียดอยู่พักหนึ่งแล้วพูดขึ้นมา "ขอบคุณครับสำหรับของขวัญราคาแพงเช่นนี้ พวกเราชอบมันมาก"มีแขกในงานถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น: "เซียวเหว่ยบอกว่าของขวัญชิ้นนี้มีราคาแพง ดังนั้นยาลูกกลอนชิ้นนี้จึงต้องมีค่ามาก"หลีเซียวเว่ยพูด: "ฉันเห็นมันตอนที่ฉันเรียนอยู่ต่างประเทศ ยาลูกกลอนนี้ขายในต่างประเทศในราคา 5000 บาทต่อหนึ่งกิโลกรัม"พึ้ด!ทุกคนก็หัวเราะเสียงดังลั่นกิโลกรัมละ 5,000 บาท แค่เจ็ดเม็ดนี้ก็ไม่มีมูลค่าถึง 2500 บาทด้วยซ้ำเขากล้าที่จะมอบของขวัญเน่าๆ แบบนี้ได้ยังไง นี่ไม่ใช่การดูถูกเฟิงเซียวหลู่กับเฟิงหยวนเจิ้งหรอกหรือ?ในฐานะผู้ว่าฯ ที่มีเกียรติ เฟิงหยวนเจิ้งจะเชิญสามัญชนคนนี้มาร่วมงานหมั้นได้อย่างไรนี่ไม่ใช่การลดระดับของพวก
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 342
หลี่เซียวเว่ยดุเฟิงเซียวหลู่ด้วยเสียงต่ำ: "เซียวหลู่ มีแขกผู้มีเกียรติมากมายอยู่ที่นี่ ทำไมเธอถึงทักทายสามัญชนแบบเขาด้วยล่ะ"“หลังจากนี้อย่าลืมเว้นระยะห่างจากเขา ทางที่ดีอย่าคุยกับเขาเลย จะได้ไม่เสียหน้า”เฟิงเซียวหลู่: "เข้าใจแล้ว"แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ห่างไกลกัน แต่หนิงเป่ยที่กินยาชีเฉียวหลิงหลงไป ประสาทการฟังของเขาก็ดีกว่าคนทั่วไปมาก ดังนั้นเขาจึงยังคงได้ยินการสนทนาของพวกเขาอย่างชัดเจนหนิงเป่ยยิ้มอย่างขมขื่นแล้วโทรหาเย่หง ผู้นำจังหวัดและขอให้เขาพาคนสองสามคนมาสนับสนุนเฟิงเซียวหลู่หากหลี่เซียวเว่ยไม่ถูกจัดการในวันนี้ ชีวิตของเฟิงเซียวหลู่จะยุ่งยากขึ้นในอนาคตเย่หงที่อยู่ปลายสายโทรศัพท์ก็รับสายของหนิงเป่ย และรู้สึกยินดีทันทีคนใหญ่คนโตอย่างหนิงเป่ย เชิญพวกเขาเข้าร่วมงานเลี้ยงหมั้นเป็นการส่วนตัว นี่ถือเป็นเกียรติของพวกเขาอย่างยิ่งเย่หงวางงานทั้งหมดทันทีและเรียกสมาชิกทุกคนในทีมจังหวัดมางานเลี้ยงแน่นอนว่าของขวัญชิ้นใหญ่ย่อมหลีกเลี่ยงไม่ได้ไม่นานแขกเกือบทั้งหมดก็มาถึงและเริ่มงานเลี้ยงหมั้นอย่างเป็นทางการพิธีกรกล่าวสุนทรพจน์บนเวที จากนั้นคู่บ่าวสาวก็แลกแหวนเพชรกันบนเวทีสิ่งท
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 341
“หากพวกเขาต้องการเห็นพวกสามัญชนจำนวนมากแบบนี้มาโผล่ที่นี่ ไม่รู้ว่าพวกเขาจะคิดยังไงกับฉัน”เฟิงหยวนเจิ้งรู้สึกอับอายเล็กน้อย: "ผู้เฒ่าหลี่ คุณหนิงช่วยชีวิตฉันไว้... "ได้ๆหลี่ฉางหยวนโบกมืออย่างไม่อดทน: "คราวหน้าอย่าทำแบบนี้อีก ถ้าพวกสามัญชนมาอีก ก็จัดให้พวกเขานั่งที่ห้องโถงด้านข้าง"“อย่าให้แขกผู้มีเกียรติที่ฉันเชิญมาเห็นพวกเขาก็พอ”เฟิงเซียวหลู่อับอายขายหน้ามากเธอสังเกตท่าทีของหนิงเป่ยอย่างระมัดระวัง: " หนิงเป่ย คุณจะไม่โกรธใช่ไหม?"หนิงเป่ยส่ายหัว: “ไม่”เขาเบื่อหน่ายที่จะรู้จักคนประเภทนี้งั้นก็ดีแล้วเมื่อเห็นว่าหนิงเป่ยไม่โกรธ เฟิงเซียวหลู่ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก: "พวกเขาก็เป็นแบบนั้น เป็นกลุ่มคนหัวสูง แต่อย่าใจแคบกับพวกเขาเลย"หนิงเป่ยถาม “เซียวหลู่ ทำไมฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าคุณมีแฟน”เห้อ!เฟิงเซียวหลู่ถอนหายใจลากยาว พร้อมความเศร้าสร้อยในสีหน้าข: "เรื่องมันยาวน่ะ"“หนิงเป่ย คุณยังจำครั้งก่อนที่คุณตีเย่เฉิน ลูกชายของผู้นำจังหวัดในงานประมูลได้หรือเปล่าคะ?”หนิงเป่ยพยักหน้า: “แน่นอน ผมจำได้”ครั้งล่าสุดที่หนิงเป่ยและเฟิงเซียวหลู่ไปร่วมงานประมูล เพื่อประมูลทรัพย
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 340
หนิงเป่ยไม่รู้ว่าจะตอบคำถามนี้อย่างไรอยู่สักครู่หนึ่งคำถามแปลกๆ ที่ถามว่า ฉันจะรู้จักกับตัวเองได้ยังไง?ในที่สุดเขาก็หาคำตอบเจอ: "ฉันเคยเลี้ยงข้าวเขามาก่อน"เติ้งชิงชิวก็ตระหนักได้ว่า: "ไม่น่าแปลกใจเลย ขอฉันพูดดักไว้ก่อนเลยนะ นายไม่มีคุณสมบัติที่จะติดต่อกับคนคนนั้นได้"“ยังไงก็ตามหนิงเป่ย นายช่วยอะไรฉันหน่อยได้ไหม?”หนิงเป่ย: “อะไร?”เติ้งชิงชิวพูด: "ฉันสงสัยว่านายเคยได้ยินหรือเปล่าว่าซือโปเทียน อดีตผู้นำของนิากยฉีเหมินกำลังจะเป็นผู้นำนิกายฉีเหมิน 28 นิกาย เข้ามาเพื่อปิดล้อมและจัดการกับเจ้าของวิลล่าจือจินหมายเลข 1 นี้"“ซือโปเทียนเพิ่งบรรลุไปอีกระดับ และความแข็งแกร่ก็ถึงระดับจักรพรรดิแห่งปรมาจารย์แล้ว”“จักรพรรดิแห่งปรมาจารย์คือระดับที่เทียบได้กับเทพสงคราม ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีผู้นำนิกายหลักอีก 28 คนที่คอยสนับสนุน เจ้าของวิลล่าจื่อจินหมายเลข 1 คงจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาอย่างแน่นอน”“นายช่วยฉันโน้มน้าวเขาและขอให้เขาหลีกเลี่ยงอันตรายนี้ ฉันช่วยเขาจัดช่องทางหลบหนีและการเดินทางเอง”จากนั้นหนิงเป่ยก็จำได้ว่า วันนี้เป็นวันที่ซือโปเทียนประกาศท้าทายตัวเองไว้ไม่มีปัญหาหรอก มันยังไม่
สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา บทที่ 339
หลานเฟิงหวง: "เธอควรขอบคุณเจ้านายของฉันนะ"ใช่ๆ!เติ้งชิงชิวรีบหันกลับมาและขอบคุณหนิงเป่ยกับความมีน้ำใจหนิงเป่ยยังคงต้องไปศึกษาสิ่งของที่แม่ทิ้งไว้ต่อจากความพยายามของเขา ในที่สุดเขาก็ประสบความสำเร็จในการค้นพบ "ความทรงจำ" ที่ไม่ใช่ของตัวเขา และยังวิชาสายฟ้าสะเทือนยุทธภพแม้ว่าจะมีความแตกต่างเพียงคำเดียวระหว่างวิชาสายฟ้าสะเทือนยุทธภพและหมัดสายฟ้า พลังที่ปล่อยออกมานั้นแตกต่างกันอย่างมากผู้ฝึกตนโบราณแบ่งออกเป็นสี่ระดับ: นภา ธรณี มืดและสว่าง โดยที่ระดับหนึ่งแทนคือระดับนภาหมัดสายฟ้าเป็นวิชาระดับสว่างซึ่งต่ำที่สุด ในขณะที่เทคนิคสายฟ้ามหานภาเป็นวิชาระดับมืดหนิงเป่ยใช้เวลาถึงสี่วันสี่คืนในการฝึกฝนวิชาสายฟ้าสะเทือนยุทธภพ“สายฟ้าฟาด จงมา!”ตู้ม!สายฟ้าฟาดลงบนท้องฟ้าที่สดใส และลำแสงของสายฟ้าก็ฟาดตกลงมาจากกลางอากาศ ทำลายวิลล่าที่อยู่ใกล้เคียงกลายเป็นซากปรักหักพังพลังนี้มีมากกว่าหมัดสายฟ้าถึงห้าเท่า!ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีสายฟ้าเล็กๆ ปะทุออกมาจากร่างมนุษย์ซึ่งกลืนกินแก่นแท้อย่างมากวิชาสายฟ้าสะเทือนยุทธภพ เรีกยฟ้าร้องมาจากกลางท้องฟ้า ซึ่งใช้พลังงานเพียงเล็กน้อยเท่านั้นหนิงเป่ยไม่
