อาสามกลับมาแล้ว

เซียวจ้านเป่ยมาถึงบ้านก็เห็นจูเหมยลี่กำลังเก็บยอดผักที่โดนฝนเมื่อคืนกำลังอ่อนน่ากิน ได้ยินเสียงเซียวลี่ผิงดังแจ้วๆ สองแม่ลูกถือตระกร้าคนละใบเตรียมตัวไปเก็บเห็ด

เมื่อวานบุตรสาวเขาบอกมารดานางว่าอยากกิน จูเหมยลี่สมกับเป็นมารดาจริงๆ ความเมตตาความอ่อนโยนนั้นเขาเห็นมารดาตนเองผ่านร่างของนาง ท่านแม่ก็มีจิตใจอ่อนโยนเช่นนี้ สวรรค์คงสงสารเขาจึงส่งนางมาเติมเต็ม เซียวจ้านเป่ยเดินไปหาสองแม่ลุกที่เตรียมสะพายตะกร้าออกจากบ้าน

"ลี่เอ๋อร์ ผิงผิงสองแม่ลูกไปเก็บเห็ดเหตุใดไม่รอพ่อด้วยเล่า นี่ข้าถูกทอดทิ้งเสียแล้วหรือ"

"คิกๆๆ ท่านพ่อ โอ๋ๆๆ ท่านพ่อเหนื่อยแล้วเจ้าค่ะท่านแม่บอกว่าท่านพ่อต้องทำงานทั้งวัน อยากให้ท่านพ่อพักผ่อนบ้างเจ้าค่ะ เดี๋ยวลูกกับท่านแม่ไปเก็บเองไม่เสียใจนะเจ้าคะ"

"ท่านพี่ ท่านอยากไปด้วยหรือเจ้าคะ ข้านัดพี่ลู่เหลียนเอาไว้ด้วย นางบอกว่าเห็ดตี้มู่อร่อยมาก เด็กสองคนเองก็ชอบกิน พวกเรานัดกันไว้ว่าหากฝนตกเมื่อไหรจะออกไปเก็บ อีกทั้งชาวบ้านเยอะนักข้าเกรงว่าท่านจะไม่ชอบใจ"

"ยังเป็นเจ้าที่ใส่ใจข้า ไปเถอะคนดีต่อให้ไม่ชอบใจแค่ไหนข้าก็ไม่อยากให้ใครมามองเจ้าข้าหวง ผิงผิงพ่อจะไปด้วย ท่านแม่เจ้างามนักพ่อกลัว