เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 6 รนหาเรื่อง 2/2
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-07 09:45:00
บทที่เกี่ยวข้อง
สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล บทที่ 7 ร่วมมือกัน 1/2
บทที่ 7ร่วมมือกัน หลายวันที่ผ่านมาอวี้เฉินฟู่แทบจะไม่ได้นอนเลย ยิ่งได้เห็นเทียบเชิญจากวังเจียวจินเขายิ่งนอนไม่หลับ เขารู้สึกแย่ที่ตัวเองไม่สามารถหาบุรุษดี ๆ ให้กับบุตรสาวได้ ยิ่งคิดก็ยิ่งโมโหพ่อตาของตนที่สอดไม่เข้าเรื่อง ทำให้ตอนนี้เขายังคงไม่พอใจโจวลี่เฟยอยู่มาก ไม่แม้แต่จะไปนอนค้างที่เรือนของนางเลย"ท่านพ่อเจ้าคะ ลูกขอเข้าไปได้หรือไม่เจ้าคะ?""เข้ามาสิหลันเอ๋อร์"อวี้หลันเดินเข้ามาพร้อมกับถือถ้วยยาบำรุงเข้ามาด้วย นางส่งยิ้มอ่อนหวานให้กับบิดา ก่อนจะเอ่ยธุระที่นางมาหาเขาถึงห้องหนังสือ"ท่านพ่อเจ้าคะ มีเรื่องหนึ่งที่ลูกอยากมาขอร้องท่านพ่อเจ้าค่ะ""เรื่องแต่งงานของเจ้าหรือ""ไม่ใช่เจ้าค่ะ เรื่องของหลันหนิงเหมย ลูกอยากให้ท่านพ่อรับนางกับน้องชายมาอยู่ที่จวนอวี้ของเราเจ้าค่ะ""เรื่องนั้น...มันก็ได้อยู่หรอก แต่ชื่อเสียงของนางจะไม่มัวหมองหรือหลันเอ๋อร์ อย่างไรนางก็เคยเป็นคุณหนูตระกูลใหญ่มาก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-07สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล บทที่ 7 ร่วมมือกัน 2/2
"เชิญเสด็จทางด้านนี้เพคะ"อวี้หลันผายมือไปทิศทางที่ตั้งของสวนด้านหลัง ที่นั่นมีศาลาไม้ตั้งอยู่ตรงกลางสวน โดยรอบมีดอกไม้นานาพันธุ์ที่กำลังออกดอกบานสะพรั่งเต็มไปหมด ชวนให้รู้สึกสดชื่น"คุณหนูใหญ่อวี้ยินดีหรือไม่ที่จะต้องแต่งงานกับข้า"ระหว่างที่เดินไปยังศาลา เจิ้งจื่อห้าวเอ่ยปากขึ้นมาทันที เขาอยากจะรู้ความคิดของอวี้หลันว่าคิดเห็นอย่างไรกับการแต่งงานของพวกเขา"ยินดีหรือไม่นี่ก็เป็นสมรสพระราชทาน หม่อมฉันมิอาจจะขัดราชโองการได้หรอกเพคะ"อวี้หลันหยุดเดินแล้วหันไปมองเจิ้งจื่อห้าว บุรุษผู้นี้กำลังหยั่งเชิงนางสินะ"หากเจ้าไม่ต้องการ ข้าสามารถทูลขอเสด็จพ่อได้นะ อย่างไรเสด็จพ่อก็คงไม่บังคับฝืนใจผู้ใดหรอก"อวี้หลันคลี่ยิ้มหวาน แค่ประโยคเดียวนางก็สามารถอ่านความคิดของเขาได้แล้ว"ไม่ต้องลำบากองค์ชายสามหรอกเพคะ หม่อมฉันไม่ได้รู้สึกว่าการแต่งงานครั้งนี้จะลำบากอะไร หม่อมฉันก็แค่ย้ายจากจวนตระกูลอวี้ไปวังเจียวจินเท่านั้นเอง"ท่าทีที่ไม่แยแสของอวี้หลัน ทำให้เจิ้งจื่อห้าวถึงกับพูดไม่ออกอะไรคือไม่ลำบาก? อะ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-07สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล บทที่ 8 ฮูหยินรองคนใหม่ 1/2
บทที่ 8ฮูหยินรองคนใหม่ หลังจากเจิ้งจื่อห้าวได้กลับไป อวี้หลันก็เก็บตัวอยู่แต่ในเรือน นางกำลังนึกทบทวนเรื่องราวในนิยายและความเป็นจริงของโลกใบนี้ แม้จะคิดว่านางได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของนิยายเรื่องนี้ แต่ก็มีหลายสิ่งที่เริ่มเปลี่ยนไป หากทบทวนจากในเนื้อเรื่องนั้น พระเอกซึ่งคือองค์รัชทายาทจะได้แต่งงานกับนางเอกซึ่งเป็นคนตระกูลกู้ และนางร้ายอย่างอวี้ซูเยว่ย่อมไม่มีวันยอม รวมถึงฮองเฮาที่แสนชิงชังนางเอกจนเกลียดแทบเข้ากระดูกดำด้วย ทำให้ความรักของคู่พระนางต้องพบเจออุปสรรคหลายอย่าง ในเมื่อนางไม่ต้องการให้ตระกูลอวี้ต้องถูกประหารทั้งตระกูล การที่จะเป็นมิตรกับพระเอกและนางเอกในนิยายก็ถือว่าเป็นเรื่องดี เมื่อคิดได้เช่นนั้นอวี้หลันจึงตัดสินใจที่จะเป็นสหายกับนางเอก เผื่อว่าในอนาคตข้างหน้านางจะสามารถขอลดโทษทัณฑ์ที่เกิดจากอวี้ซูเยว่ได้"คุณหนูใหญ่เจ้าคะ นายท่านให้มาตามไปพบเจ้าค่ะ"รั่วซีที่อยู่หน้าห้องเอ่ยบอกอวี้หลัน"ท่านพ่อหรือ?"
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-07สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล บทที่ 8 ฮูหยินรองคนใหม่ 2/2
ในบ่ายวันนี้สองแม่ลูกจึงได้ตัดสินใจมาพบอวี้หลันที่เรือนด้วยตนเอง"แม่รองมาพบข้าถึงเรือนมีสิ่งใดหรือเจ้าคะ หรือว่าอยากมาช่วยข้าจัดงานแต่งงานให้ท่านพ่อด้วย"อวี้หลันเอ่ยถามด้วยรอยยิ้มหวาน นางรู้สึกสะใจยิ่งนักที่ได้เห็นสีหน้าที่ร้อนรนของอีกฝ่าย"เจ้าคิดจะทำอะไรกันแน่ คิดว่าทำเช่นนี้แล้วจะทำอะไรข้าได้หรือ"โจวลี่เฟยเอ่ยปากเป็นคนแรก นางจ้องมองอวี้หลันเขม็ง"ข้ารู้เจ้าค่ะ เรื่องแค่นี้ไม่สามารถทำอะไรแม่รองผู้เก่งกาจไปได้หรอกเจ้าค่ะ""รู้ตัวก็ดีแล้ว เจ้ารีบไปอ้อนวอนบิดาของเจ้าซะ ว่าเจ้าไม่ต้องการให้เขารับฮูหยินรอง เจ้าไม่อยากให้สตรีอื่นเข้ามาอยู่ในจวนของเรา"อวี้หลันลุกขึ้นยืนเผชิญหน้าทั้งสอง โดยมีรั่วซียืนอยู่ทางด้านหลังของนางไม่ห่าง"เหตุใดข้าต้องทำเช่นนั้นด้วย ในเมื่อข้าไม่ได้เดือดร้อนที่ท่านพ่อจะรับฮูหยินอีกคนเข้ามา แต่เป็นแม่รองต่างหากเล่าที่จะต้องร้อนใจ อันสตรีเมื่อเวลาล่วงเลยไปความงามก็ร่วงโรยไปด้วย ความโปรดปรานที่ท่านครอบครองมานานหลายสิบปีจะยังคงอยู่ตลอดกาลหรือไม่นะ ข้าล่ะสงสัยจริง ๆ""เจ้ามั
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-07สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล บทที่ 9 ความสนใจ 1/2
บทที่ 9ความสนใจ พิธีแต่งงานระหว่างอวี้เฉินฟู่กับหลันหนิงเหมยจัดขึ้นอย่างหรูหรา แขกเหรื่อที่มาร่วมงานต่างสนใจภูมิหลังของฮูหยินสามผู้นี้มาก และเมื่อได้รู้ว่านางคืออดีตคุณหนูใหญ่แห่งจวนตระกูลหลันที่บิดาต้องโทษประหาร ต่างพากันประหลาดใจที่อวี้เฉินฟู่กล้ารับนางมาเป็นฮูหยินสาม ทั้งที่จริงแล้วเขาควรจะหลีกหนีไม่ยุ่งเกี่ยวกับสตรีที่มาจากตระกูลต้องโทษ แต่นี่กลับรับนางมาเป็นฮูหยินสามและจัดงานแต่งงานเสียใหญ่โต แต่เหนือสิ่งใดก็ไม่สำคัญเท่าพวกเขาไม่เห็นโจวลี่เฟยและอวี้ซูเยว่ในงานเลยข่าวลือเรื่องภรรยาทั้งสองไม่ถูกกัน และความไม่พอใจของโจวลี่เฟยแพร่ออกไปเป็นวงกว้างในหมู่ชนชั้นสูง รวมถึงเรื่องที่บิดาของโจวลี่เฟยเป็นคนเสนอชื่ออวี้หลันให้เป็นพระชายาขององค์ชายสาม ทุกคนจึงคาดเดาว่านี่อาจจะเป็นการหักหน้ารองเสนาบดีโจวก็ได้ เพราะเขาบังอาจมาจัดแจงงานมงคลให้กับบุตรสาวของอวี้เฉินฟู่ หลันหนิงเหมยใจเต้นระส่ำจนแทบจะทะลุออกมาจากอก นางยอมรับว่าคราแรกนางตั้งใจเข้ามายังจวนอวี้เพื่อแก้แค้นโจ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล บทที่ 9 ความสนใจ 2/2
"ข้าเพิ่งจะเข้าหอกับท่านพี่แค่คืนเดียว เจ้าจะรีบให้ข้ามีเจ้าก้อนแป้งแล้วหรือ" หลันหนิงเหมยหัวเราะขำพลางส่ายหน้าไปมาช้า ๆ "ส่วนเรื่องของฮูหยินรองเจ้าอย่าได้เป็นกังวล ข้าย่อมต้องทำให้นางอยู่ที่จวนแห่งนี้อย่างไม่เป็นสุขแน่"ดวงตาของหลันหนิงเหมยสว่างวาบ ความแค้นนี้แม้สิบปีก็ยังแก้แค้นไม่สาย นางรู้ดีว่าตัวเองก็เป็นแค่หมากตัวหนึ่งของอวี้หลัน แต่แล้วอย่างไร? ในเมื่อนางเองก็ได้ผลประโยชน์เช่นเดียวกัน! วังเจียวจินเจิ้งจื่อห้าวกำลังนั่งฟังการขับร้องของนักดนตรีสาวจากหอคณิกา นางทั้งขับร้องและเล่นดนตรีได้อย่างไพเราะ จนเขารู้สึกประทับใจมาก แต่เมื่อฉีหมิงเดินเข้ามา เขาก็โบกมือไล่นักดนตรีสาวผู้นั้นให้ออกไปก่อน"ว่าอย่างไรบ้าง?""ทูลองค์ชาย ข้าน้อยไปสืบมาแล้วพ่ะย่ะค่ะ"ฉีหมิงยื่นแผ่นกระดาษที่เขาเขียนรายงาน มอบให้กับองค์ชายสามได้ทอดพระเนตร พร้อมกับเอ่ยรายงานเพิ่มเติมไปด้วย"จากแหล่งข่าวที่กระหม่อมให้คนไปสืบมา ทราบว่าฮูหยินสามผู้นี้อาศัยอยู่กับน้องชายเพียงลำพัง ทั้งสองเคยอาศัยอยู่ที่หมู่บ้านแห่งหนึ่ง ซึ่งไม่ไกลจากอารา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล บทที่ 10 พบหน้านางเอกในนิยาย 1/2
บทที่ 10พบหน้านางเอกในนิยาย กู้เฟยหนี่ว์ได้มาเยือนจวนตระกูลอวี้ตามคำเชิญของอวี้หลัน นางทั้งประหลาดใจและคาดหวังเป็นอย่างยิ่ง ว่าเพราะเหตุใดอวี้หลันถึงได้ส่งคำเชิญมาหานาง ทั้งที่ทั้งสองแทบจะไม่เคยเห็นหน้าหรือรู้จักกันมาก่อนเลย ตัวเชื่อมเดียวที่กู้เฟยหนี่ว์คิดออกคืออวี้หลันอาจจะมาช่วยพูดให้นางถอยห่างจากองค์รัชทายาทก็เป็นได้ เพราะอวี้ซูเยว่คือคนที่ฮองเฮาทรงอยากได้มาเป็นลูกสะใภ้มากที่สุด แต่ตอนนี้นางกลับเป็นคนขวางทางรักของอวี้ซูเยว่"เชิญคุณหนูกู้ที่ศาลาเจ้าค่ะ ตอนนี้คุณหนูใหญ่กำลังเร่งทำขนมอยู่ในครัวเจ้าค่ะ อีกสักครู่คงออกมาพบคุณหนูกู้เจ้าค่ะ"รั่วซีนำทางกู้เฟยหนี่ว์ไปยังศาลา ใบหน้าของนางพลันยิ้มขำกับท่วงท่าการทำขนมของเจ้านายสาว อาหารที่คุณหนูใหญ่ทำนั้นมันช่างแปลกประหลาด และไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อน"คุณหนูใหญ่อวี้ทำขนมหรือ ไม่เห็นต้องลำบากเลย"กู้เฟยหนี่ว์รู้สึกประหลาดใจขึ้นไปอีก ไม่ใช่ว่านางจะใส่ยาพิษลงไปในขนมให้นางทานหรอกนะ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล บทที่ 10 พบหน้านางเอกในนิยาย 2/2
ผลัก!อวี้หลันผลักร่างของอวี้ซูเยว่ให้คุกเข่าลงกับพื้น ดวงหน้าของนางแสดงออกถึงความไม่พอใจ แววตาคู่สวยเย็นเยียบราวกับบ่อน้ำที่มองไม่เห็นก้น"ข้าจะพูดเป็นครั้งสุดท้าย ขอโทษคุณหนูกู้ที่เจ้าแสดงกิริยาอย่างคนไม่มีผู้ใดอบรมสั่งสอนซะ ถ้ายังดื้อดึงไม่เลิก อย่าหาว่าข้าไม่เตือน!!""ฮึก ขะ ขอโทษ"อวี้ซูเยว่ตัวสั่นด้วยความหวาดกลัวเป็นครั้งแรก นางไม่เคยเห็นอวี้หลันน่ากลัวเช่นนี้มาก่อนเลย โดยไม่ทันคิดนางก็เผลอเอ่ยคำขอโทษออกไป"ขอโทษดี ๆ""ขะ ข้าขอโทษเจ้าค่ะคุณหนูกู้""ช่างเถอะหลันเอ๋อร์ ข้าไม่เป็นไร"กู้เฟยหนี่ว์ค่อนข้างจะตกใจเล็กน้อยกับความสัมพันธ์ของสองพี่น้อง และนางก็รู้ได้ทันทีว่าทั้งสองหาใช่พี่น้องที่รักใคร่กลมเกลียวกันไม่"พาคุณหนูรองกลับเรือน แล้วรายงานเรื่องนี้ให้ท่านพ่อทราบด้วย"อวี้หลันหันมาสั่งรั่วซีน้ำเสียงราบเรียบ"เจ้าค่ะคุณหนูใหญ่"รั่วซีรีบเข้ามาประคองอวี้ซูเยว่ให้กลับไปที่เรือน โดยมีสาวใช้อีกหนึ่งคนเข้ามาช่วยด้วย คราแรกอวี้ซูเยว่พยายามจะขัดขืน แต่เพราะมิอาจสู้แรง
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08
บทล่าสุด
สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล ตอนพิเศษ 2 ชุดนอนตัวใหม่
ตอนพิเศษ 2ชุดนอนตัวใหม่ อวี้หลันเดินเข้าไปยังห้องนอนบุตรสาวเพื่อสั่งความแม่นมกับรั่วซี หลีกงกงที่อยู่ด้วยก็รู้ความนัก เขายังเอ่ยกับอวี้หลันด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์อีกด้วย"พระชายาไม่ต้องเป็นห่วงท่านหญิงน้อยเลยพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมกับรั่วซีจะช่วยดูแลท่านหญิงน้อยให้เอง พระชายาโปรดทรงวางใจได้เลยพ่ะย่ะค่ะ" หลีกงกงขยับเข้ามาใกล้อีกนิดเพื่อให้ได้ยินกันสองคน "ท่านหญิงน้อยคงจะเหงาน่าดูเลยนะพ่ะย่ะค่ะ ทางที่ดีพระชายาน่าจะประทานน้องให้กับท่านหญิงน้อยสักหลาย ๆ คนก็ดีนะพ่ะย่ะค่ะ""หลีกงกง! เจ้านี่นะ"อวี้หลันทั้งขำทั้งฉุน หลีกงกงผู้นี้ช่างเจ้ากี้เจ้าการยิ่งนัก"โปรดเห็นใจคนแก่ขี้เหงาเช่นกระหม่อมด้วยเถิดพ่ะย่ะค่ะพระชายา""เฮ้อ...เรื่องนี้หลีกงกงคงต้องไปกราบทูลองค์ชายสามแล้วล่ะว่าเขาจะมีความสามารถหรือไม่ ข้ามิอาจตอบได้หรอกนะ"อวี้หลันแสร้งถอนหายใจ ทั้งที่ใจจริงนางนั้นกำลังวางแผนเช่นกันว่าอยากจะมีบุตรอีกสัก 2 คนเพื่อให้เป็นเพื่อนเล่นกัน"เช่นนั้นข้าคงต้องออกแรงมากหน่อยเสียแล้วใช่หรือไม่"น้ำเสียงห้วนดุที่
สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล ตอนพิเศษ 1 เจิ้งลี่จิน
ตอนพิเศษ 1เจิ้งลี่จิน เวลาล่วงเลยผ่านไปไวยิ่งนักในความรู้สึกของอวี้หลัน นับตั้งแต่นางเข้ามาอยู่ในร่างนี้ก็ร่วม 1 ปีกว่าแล้ว ตอนนี้ชีวิตของนางเปลี่ยนแปลงไปจนนางไม่นึกฝันเลย บัดนี้นางได้สร้างครอบครัวที่สมบูรณ์ขึ้นมาแล้ว บุตรสาวตัวน้อยผู้เป็นความสุขทั้งมวลให้กับนางกับเจิ้งจื่อห้าว เด็กน้อยที่น่าเอ็นดูนักในสายตาของผู้เป็นพ่อเป็นแม่'เจิ้งลี่จิน' บุตรสาวตัวน้อยที่ถือกำเนิดขึ้นมาจากความรักของคนทั้งสอง เจ้าก้อนแป้งน้อยตัวขาวอวบอ้วน นางมีดวงตากลมโตสุกสกาวดั่งเช่นมารดา แต่จมูกโด่งรั้นกับริมฝีปากนั้นถอดแบบบิดามิมีผิดเพี้ยน ไม่ว่าผู้ใดต่างเอ่ยเป็นเสียงเดียวกันว่าเจิ้งลี่จินช่างมีใบหน้าเหมือนกับบิดายิ่งนักคำพูดนี้เองที่ทำให้เจิ้งจื่อห้าวถึงกับยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ด้วยความภาคภูมิใจ ตัวเขาเองก็รู้สึกดียิ่งนักที่บุตรสาวมีใบหน้าเหมือนกันกับเขา และยิ่งนางมีดวงตาเหมือนกับอวี้หลันเขายิ่งรู้สึกดีเพิ่มขึ้นไปอีกอวี้หลันจดจำความยากลำบากของการคลอดเจิ้งลี่จินได้ดี วันเวลากว่าจะผ่านมาได้ช่างแสนสาหัสยิ่งนัก แต่เมื่อคิดว่านี่คือการเสียสละของมารดาเพื่อให้เจ
สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล บทส่งท้าย 1/2
บทส่งท้าย วังเจียวจินอวี้หลันนอนอยู่บนเตียงด้วยความเบื่อหน่าย นี่ก็ผ่านมาหลายวันแล้วหลังจากที่นางถูกลอบสังหาร ตอนนี้นางได้หาเป็นอะไรมากที่บอกว่าตกใจก็เสแสร้งทั้งนั้น แต่กลายเป็นว่าเจิ้งจื่อห้าวนั้นตื่นตระหนกเกินไป เขาเป็นกังวลมากจนนางนึกเสียใจที่ใช้แผนการนี้ขึ้นมา สุดท้ายแล้วนางก็ต้องนอนอยู่นิ่ง ๆ บนเตียง โดยที่ไม่สามารถย่างกรายออกไปจากห้องได้เลย"ฮ่ะฮ่าเป็นอย่างไรบ้างเล่า ข้าล่ะนึกชอบใจนักที่องค์ชายสามทรงสั่งห้ามเจ้าลุกออกจากเตียงเช่นนี้ สมแล้วที่เจ้าใช้แผนการนี้หลอกล่อให้ฮองเฮาติดกับ ทั้งยังหลอกใช้ข้าอีกด้วย"กู้เฟยหนี่ว์ที่มาเยี่ยมอวี้หลันเอ่ยบ่นอีกฝ่าย นางยังคงรู้สึกไม่พอใจกับแผนการของอวี้หลันนัก แม้ผลลัพธ์จะดีที่สามารถกำจัดอำนาจของฮองเฮาไปได้ ทำให้องค์รัชทายาทรู้จักตัวตนอีกด้านหนึ่งของพระมารดาแต่มันก็เสี่ยงเกินไป"เจ้าไม่ต้องมาหัวเราะข้าเลย เจ้าเองก็ชอบไม่ใช่หรือที่ได้สังหารคน หึ!""ข้าชอบที่ได้ออกแรงก็จริง ข้อนี้ข้าไม่ปฏิเสธแต่ข้าไม่
สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล บทที่ 32 ล้มทั้งกระดาน 2/2
"เสด็จพี่คงได้ยินทั้งหมดแล้ว ข้าคิดว่าท่านคงรู้แล้วว่าเป็นฝีมือของผู้ใดกันแน่ ฮองเฮาอาจจะทรงรักและหวังดีต่อเสด็จพี่ด้วยใจจริง แต่กลับผู้อื่นนั้นหาเป็นเช่นนั้นไม่ ผู้ใดก็ตามที่มาขวางทางอำนาจหรือหมดประโยชน์แล้ว ฮองเฮาก็สามารถกำจัดได้ทุกคนโดยไม่สนวิธีการ แม้มันจะโหดเหี้ยมเพียงใดก็ตาม ข้าหวังว่าเสด็จพี่จะไม่ช่วยคนผิดนะพ่ะย่ะค่ะ"เจิ้งจื่อห้าวเอ่ยทิ้งท้ายแล้วจึงได้เดินจากไป... หลักฐานทุกอย่างล้วนชี้ไปที่เสนาบดีโจว ปิ่นทองคำที่อยู่ในมือหัวหน้ามือสังหารก็คือของขวัญที่ฮองเฮาทรงได้รับพระราชทานจากฮ่องเต้ เพราะเหตุนี้เองโจวซูหลิ่งจึงไม่อาจหลีกหนีเอาตัวรอดไปได้ ไม่ว่าอย่างไรนางก็มีความผิด"หม่อมฉันถูกคนใส่ความเพคะฝ่าบาท นี่ต้อง...ต้องเป็นฝีมือของบ่าวทรยศเป็นแน่ มันผู้นั้นต้องแอบขโมยปิ่นของหม่อมฉันไปเพื่อเป็นหลักฐานมามัดตัวหม่อมฉันเพคะ นี่คือการใส่ความเพคะฝ่าบาท"โจวซูหลิ่งร่ำร้องขอความเป็นธรรมให้แก่ตนเอง หากนางไม่ยอมรับจะทำอะไรนางได้ หลักฐานเพียงแค่นี้มิอาจจะเอาผิดนางได้หรอก"เจ้ายอมรับความผิดซะเถิดฮองเฮา เห็นแก่องค์รัชทายาทอย่าให้ชื่อเสีย
สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล บทที่ 32 ล้มทั้งกระดาน 1/2
บทที่ 32ล้มทั้งกระดาน "พระชายา พระชายาทรงเป็นอย่างไรบ้างพ่ะย่ะค่ะ"ฉีหมิงที่เพิ่งจัดการมือสังหารเสร็จรีบตรงเข้ามาถามไถ่อวี้หลันด้วยความเป็นห่วงทันที เขายังคงตกใจไม่หายที่ได้เห็นท่วงท่าการสังหารคนของคุณหนูกู้ เขาคาดไม่ถึงจริง ๆ ว่าคุณหนูกู้จะมีวรยุทธ์ที่ล้ำเลิศเช่นนี้ เพลงกระบี่ที่ใช้เมื่อครู่ก็งดงามอ่อนช้อยแต่เต็มไปด้วยความดุดัน คุณหนูกู้วาดกระบี่ไปทิศทางใดล้วนต้องได้อาบโลหิตทุกครั้งไป นอกจากองค์ชายสามผู้เป็นนายแล้วก็มีคุณหนูกู้นี่แหละที่เขานับถือเรื่องวรยุทธ์ด้วยใจจริง"ข้าไม่เป็นอะไร แค่รู้สึกตกใจเล็กน้อยเท่านั้นเอง"น้ำเสียงอ่อนแรงที่ดังออกมาจากรถม้ายิ่งทำให้ฉีหมิงรู้สึกผิด กู้เฟยหนี่ว์ชำเลืองตามองมารยาของสหายแล้วเบะปากด้วยความหมั่นไส้'นางหรือที่ตกใจ ต้องเป็นข้าเสียมากกว่าที่ควรตกใจกับแผนการนี้ของนาง'"พระชายาทรงรู้สึกเจ็บท้องหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ ให้ท่านหมอมาดูอาการก่อนดีหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ" ในขบวนรถม้านี้ได้มีท่านหมอมาด้วย
สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล บทส่งท้าย 2/2 จบ!!
"อาอันน้องพี่" สองพี่น้องต่างเดินเข้าไปสวมกอดกันด้วยความคิดถึง สายใยระหว่างพี่น้องเรียงร้อยถักทอเข้าด้วยกัน "ข้าคิดถึงท่านพี่มากเลยขอรับ แล้วนี่..." อวี้เวยอันหันไปมองบุรุษข้างกายของพี่สาว หรือว่าคนผู้นี้จะเป็นสามีของพี่สาวของเขากัน "นี่คือองค์ชายสามเจิ้งจื่อห้าว พระสวามีของพี่เอง" "คารวะองค์ชายสามพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมเสียมารยาทแล้ว ขอองค์ชายสามได้โปรดอย่าได้ถือสาเลยพ่ะย่ะค่ะ" อวี้เวยอันรีบทำความเคารพเจิ้งจื่อห้าวทันที เพราะเขาดีใจที่ได้เจออวี้หลันมากเกินไปจึงได้เสียมารยาทกับองค์ชายสาม "ไม่ต้องมากพิธีรีตองหรอก เราเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว" เขาเอ่ยอย่างใจดี เรียกรอยยิ้มหวานจากคนข้างกายที่กำลังนึกหวั่นว่าเขาอาจจะเข้ากับน้องชายของนางไม่ได้ แต่เมื่อได้เห็นเช่นนี้ก็หมดห่วง "ขอบคุณองค์ชายสามที่เมตตาพ่ะย่ะค่ะ" อวี้เวยอันรู้สึกถูกชะตาพี่เขยผู้นี้ยิ่งนัก สายตาของเขาพลันมองไปเห็นหน้าท้องที่นูนเด่นของพี่สาว "ท่านพี่อ้วนขึ้นหรือขอรับ" แม้จะพยายามพูดเส
สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล บทที่ 31 หมากตาสุดท้าย 2/2
สองบุรุษยืนส่งสตรีอันเป็นที่รักด้วยหัวใจที่วูบโหวงแปลกประหลาด พวกเขารู้สึกว่าการจากลาเพียงชั่วระยะเวลาสั้น ๆ นี้ช่างยาวนานเสียเหลือก่อนเจิ้งจื่อห้าวสะบัดศีรษะไล่ความคิดออกไป ก่อนจะรีบกลับไปสะสางงานให้เสร็จ เขาอยากจะดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์ภายใต้แสงจันทร์ที่บ่อน้ำพุร้อน ณ ตำหนักฤดูร้อนเสียแล้ว ที่นั่นขึ้นชื่อเรื่องความงดงามของธรรมชาติที่ถูกช่างฝีมือดีรังสรรค์เอาไว้ ยิ่งถ้าได้อยู่กับสตรีอันเป็นที่รัก ใช้ร่างกายอันแข็งแรงของตนโอบกอดนางตลอดทั้งคืนคงเป็นเรื่องที่ดีมาก"ข้าขอตัวก่อนนะพ่ะย่ะค่ะเสด็จพี่""อืม ข้าเองก็จะไปหาเสด็จแม่ที่ตำหนักเสียหน่อย ช่วงนี้เสด็จแม่ทรงฝันร้ายอยู่บ่อยครั้งนัก""ข้าขอฝากแสดงความห่วงใยต่อฮองเฮาด้วยนะพ่ะย่ะค่ะ หากเสร็จงานเมื่อใดข้าจะไปเยี่ยมฮองเฮาด้วยตนเอง แล้วจึงจะไปตำหนักฤดูร้อนต่อไป""เข้าใจแล้ว เจ้ารีบไปเถิด"สองพี่น้องส่งยิ้มให้แก่กัน แล้วจึงได้เดินแยกทางกันไปทำหน้าที่ของตน... รถม้าเคลื่อนออกมาจากนอกเมืองหลวงราวหนึ่งชั่วยามแล้ว หนทางข้างหน้าสะดวกสบายไม่ได้ลำบากอะไรนัก เนื่องจากเส้นทางนี้
สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล บทที่ 31 หมากตาสุดท้าย 1/2
บทที่ 31หมากตาสุดท้าย หลังจากที่เจิ้งไป๋ฮวากลับไป อวี้หลันก็หันมาเอ่ยถามรั่วซี"มีอะไร""จดหมายจากอารามเป่าซานเพคะ"อวี้หลันรับจดหมายฉบับนั้นขึ้นมาเปิดอ่าน นางอ่านทวนอีกรอบก่อนจะยกยิ้มด้วยความพอใจแล้วทำลายจดหมายฉบับนั้นทิ้งเสีย"ท่านเจ้าอาวาสไม่ได้ทำให้ข้าผิดหวังเลย เขาทำงานได้ดีสมกับที่ข้าคาดหวังจริง ๆ""เอ่อ...บ่าวขอถามได้หรือไม่เพคะว่าเพราะเหตุใดท่านเจ้าอาวาสถึงยอมช่วยเหลือพระชายาถึงเพียงนี้ บ่าวคิดอย่างไรก็คิดไม่ตก"อวี้หลันอมยิ้มกับสีหน้าที่เต็มไปด้วยความสงสัยของสาวใช้ตัวน้อย"ท่านเจ้าอาวาสผู้นี้เคยเป็นโจรป่ามาก่อน เขาสังหารผู้คนราวกับผักปลาที่ไร้ค่า หลังจากที่ถูกทางการไล่ล่าจนแทบเอาชีวิตไม่รอดก็ได้หนีไปบวช นานวันเข้าก็เกิดเลื่อมใสในรสพระธรรมขึ้นมาจึงได้เปลี่ยนตัวตนขึ้นมาใหม่ คราแรกก็เป็นเพียงนักบวชธรรมดาแต่เพราะมีความรอบรู้ในการคาดเดาธรรมชาติจึงทำให้ชาวบ้านเกิดความเลื่อมใสศรัทธ
สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล บทที่ 30 มิอาจอยู่ร่วมกัน 2/2
เจิ้งลู่เหอหัวเสียเป็นอย่างมากที่ในวังของเขามีคนฆ่ากันตาย เขาหาได้รู้สึกเสียใจเลยแม้แต่น้อย กลับกันเขารู้สึกดีใจมากกว่าที่ได้หลุดพ้นจากสองพี่น้องที่แสนเอาแต่ใจคู่นี้ หลังจากนี้เขาคงต้องหาพระชายาคนใหม่ที่จะมาช่วยหนุนหลังเขาต่อไป แต่จะเป็นคนจากตระกูลใดดีนะที่เหมาะสมกับองค์ชายเช่นเขา"เสด็จพี่สี่อย่าได้เศร้าเสียใจไปเลยนะเพคะ"เจิ้งไป๋ฮวาเอ่ยปลอบใจผู้เป็นพี่ชายด้วยความเป็นห่วง"ขอบใจเจ้ามากนะฮวาเอ๋อร์ที่มาร่วมงานศพ พี่พอทำใจได้บ้างแล้วล่ะ" เจิ้งลู่เหอหลุดจากภวังค์ความคิดของตน เขามองซ้ายมองขวาเมื่อไม่เห็นคนที่ต้องการพบหน้าจึงเอ่ยถามเจิ้งไป๋ฮวา "พี่ไม่เห็นเสด็จพี่สามกับพี่สะใภ้เลย"หญิงสาวขยับกายเข้ามาใกล้แล้วกระซิบให้ได้ยินกันแค่สองคน"เสด็จพี่สี่อย่าเพิ่งไปพูดกับใครนะเพคะ ตอนนี้พี่สะใภ้กำลังตั้งครรภ์ เสด็จพี่สามก็คอยดูแลอยู่ไม่ห่าง งานศพที่เอ่อ...ไม่เป็นมงคลเช่นนี้จึงมิอาจมาร่วมงานได้ เสด็จพี่สี่อย่าได้น้อยใจไปเลยนะเพคะ"เจิ้งลู่เหอที่กำลังรู้สึกหัวเสียพลันดีใจที่ได้ยินข่าวที่น่ายินดีนี้ เขาคลี่ยิ้มออกมาแล้วเอ่ยกับเจิ้งไป๋ฮวาด้วยน้ำเ
