แชร์

บทที่ 6 รนหาเรื่อง 1/2

ผู้เขียน: กะปอมพ่นไฟ
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-01-07 09:41:00

บทที่ 6

รนหาเรื่อง

จวนตระกูลอวี้

อวี้เฉินฟู่กลับมาถึงจวนก็เรียกให้โจวลี่เฟยมาพบที่ห้องหนังสือทันที ใบหน้าของเขาอึมครึมด้วยความไม่พอใจในตัวภรรยาและครอบครัวของนาง รองเสนาบดีโจวคิดจะกำจัดบุตรสาวของเขาให้พ้นทางใช่หรือไม่ กลอุบายขลาดเขลาเช่นนี้เขาจะดูไม่ออกเลยหรือ ดูท่าว่าหลังจวนของเขาคงจะไม่ได้เงียบง่าย และสุขสงบอย่างที่ตาของเขาเห็นไม่

"ท่านพี่เรียกหาข้าหรือเจ้าคะ"

โจวลี่เฟยเดินเข้ามาด้วยรอยยิ้มหวาน นางคิดว่าสามีคงจะคิดถึงนางเป็นแน่ แต่หารู้ไม่ว่าบิดาของนางได้สร้างเรื่องเสียแล้ว

"ใช่ ข้าอยากรู้ว่าเจ้าได้พบบิดาของเจ้าหรือไม่ ข้าอยากจะมอบของขวัญให้ท่านพ่อตาเสียหน่อย"

อวี้เฉินฟู่ปั้นสีหน้าให้กลับมาสุขุมดังเดิม

"ข้าเพิ่งพบท่านพ่อเมื่อสองวันก่อนเจ้าค่ะ ท่านพ่อยังบ่นคิดถึงหลันเอ๋อร์อยู่เลยเจ้าค่ะ และท่านพ่อยังกล่าวว่าหลันเอ๋อร์อายุไม่น้อยแล้ว เราสมควรหาสามีดี ๆ ให้กับนาง เรื่องนี้ข้าเองก็เห็นดีด้วย อยากจะมาปรึกษ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล   บทที่ 6 รนหาเรื่อง 2/2

    การสมรสระหว่างองค์ชายสามเจิ้งจื่อห้าวและคุณหนูใหญ่อวี้หลันถูกประกาศออกมาในสามวันให้หลัง ทุกคนที่ได้ทราบข่าวนี้ต่างพากันสงสารคุณหนูใหญ่ผู้นี้เป็นอย่างมาก แม้ว่าหลายคนจะไม่เคยเห็นหน้าอวี้หลัน แต่ต่างพากันเทใจว่านางช่างโชคร้ายนัก เป็นถึงคุณหนูตระกูลใหญ่แต่กลับต้องมาแต่งงานกับองค์ชายจอมเสเพลเสียได้ ช่างน่าสงสารนัก!นอกจากจะมีคนสงสารก็ยังมีคนที่รู้สึกสาสมใจด้วย อย่างเช่นอวี้ซูเยว่ และโจวลี่เฟยที่ต่างหัวเราะขบขันด้วยความสะใจ หลังจากที่ขันทีข้างกายของฮ่องเต้มาประกาศราชโองการที่จวนเมื่อวันก่อน โดยนับจากนี้อีกสองเดือนอวี้หลันจะต้องแต่งงานกับองค์ชายสาม ทุกสิ่งทุกอย่างที่ทั้งสองวาดฝันไว้ล้วนเป็นไปอย่างราบรื่น"ท่านแม่กับท่านตาเก่งที่สุดเลยเจ้าค่ะ ในที่สุดนังอวี้หลันก็จะได้ออกไปจากจวนนี้เสียที ฮ่าฮ่าฮ่า""เยว่เอ๋อร์ รักษากิริยาด้วยสิลูก ถึงเจ้าจะดีใจแค่ไหนแต่ก็อย่าได้หัวเราะจนเห็นไรฟันเช่นนี้"อวี้ซูเยว่ฉีกยิ้มกว้าง พลางยกมือขึ้นมาปิดปากอย่างสงวนท่าที"ก็ลูกดีใจนี่เจ้าคะท่านแม่""เด็กคนนี้นี่"โจวลี่เฟยคลี่ยิ้มหวาน พลางยก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-07
  • สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล   บทที่ 7 ร่วมมือกัน 1/2

    บทที่ 7ร่วมมือกัน หลายวันที่ผ่านมาอวี้เฉินฟู่แทบจะไม่ได้นอนเลย ยิ่งได้เห็นเทียบเชิญจากวังเจียวจินเขายิ่งนอนไม่หลับ เขารู้สึกแย่ที่ตัวเองไม่สามารถหาบุรุษดี ๆ ให้กับบุตรสาวได้ ยิ่งคิดก็ยิ่งโมโหพ่อตาของตนที่สอดไม่เข้าเรื่อง ทำให้ตอนนี้เขายังคงไม่พอใจโจวลี่เฟยอยู่มาก ไม่แม้แต่จะไปนอนค้างที่เรือนของนางเลย"ท่านพ่อเจ้าคะ ลูกขอเข้าไปได้หรือไม่เจ้าคะ?""เข้ามาสิหลันเอ๋อร์"อวี้หลันเดินเข้ามาพร้อมกับถือถ้วยยาบำรุงเข้ามาด้วย นางส่งยิ้มอ่อนหวานให้กับบิดา ก่อนจะเอ่ยธุระที่นางมาหาเขาถึงห้องหนังสือ"ท่านพ่อเจ้าคะ มีเรื่องหนึ่งที่ลูกอยากมาขอร้องท่านพ่อเจ้าค่ะ""เรื่องแต่งงานของเจ้าหรือ""ไม่ใช่เจ้าค่ะ เรื่องของหลันหนิงเหมย ลูกอยากให้ท่านพ่อรับนางกับน้องชายมาอยู่ที่จวนอวี้ของเราเจ้าค่ะ""เรื่องนั้น...มันก็ได้อยู่หรอก แต่ชื่อเสียงของนางจะไม่มัวหมองหรือหลันเอ๋อร์ อย่างไรนางก็เคยเป็นคุณหนูตระกูลใหญ่มาก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-07
  • สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล   บทที่ 7 ร่วมมือกัน 2/2

    "เชิญเสด็จทางด้านนี้เพคะ"อวี้หลันผายมือไปทิศทางที่ตั้งของสวนด้านหลัง ที่นั่นมีศาลาไม้ตั้งอยู่ตรงกลางสวน โดยรอบมีดอกไม้นานาพันธุ์ที่กำลังออกดอกบานสะพรั่งเต็มไปหมด ชวนให้รู้สึกสดชื่น"คุณหนูใหญ่อวี้ยินดีหรือไม่ที่จะต้องแต่งงานกับข้า"ระหว่างที่เดินไปยังศาลา เจิ้งจื่อห้าวเอ่ยปากขึ้นมาทันที เขาอยากจะรู้ความคิดของอวี้หลันว่าคิดเห็นอย่างไรกับการแต่งงานของพวกเขา"ยินดีหรือไม่นี่ก็เป็นสมรสพระราชทาน หม่อมฉันมิอาจจะขัดราชโองการได้หรอกเพคะ"อวี้หลันหยุดเดินแล้วหันไปมองเจิ้งจื่อห้าว บุรุษผู้นี้กำลังหยั่งเชิงนางสินะ"หากเจ้าไม่ต้องการ ข้าสามารถทูลขอเสด็จพ่อได้นะ อย่างไรเสด็จพ่อก็คงไม่บังคับฝืนใจผู้ใดหรอก"อวี้หลันคลี่ยิ้มหวาน แค่ประโยคเดียวนางก็สามารถอ่านความคิดของเขาได้แล้ว"ไม่ต้องลำบากองค์ชายสามหรอกเพคะ หม่อมฉันไม่ได้รู้สึกว่าการแต่งงานครั้งนี้จะลำบากอะไร หม่อมฉันก็แค่ย้ายจากจวนตระกูลอวี้ไปวังเจียวจินเท่านั้นเอง"ท่าทีที่ไม่แยแสของอวี้หลัน ทำให้เจิ้งจื่อห้าวถึงกับพูดไม่ออกอะไรคือไม่ลำบาก? อะ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-07
  • สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล   บทที่ 8 ฮูหยินรองคนใหม่ 1/2

    บทที่ 8ฮูหยินรองคนใหม่ หลังจากเจิ้งจื่อห้าวได้กลับไป อวี้หลันก็เก็บตัวอยู่แต่ในเรือน นางกำลังนึกทบทวนเรื่องราวในนิยายและความเป็นจริงของโลกใบนี้ แม้จะคิดว่านางได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของนิยายเรื่องนี้ แต่ก็มีหลายสิ่งที่เริ่มเปลี่ยนไป หากทบทวนจากในเนื้อเรื่องนั้น พระเอกซึ่งคือองค์รัชทายาทจะได้แต่งงานกับนางเอกซึ่งเป็นคนตระกูลกู้ และนางร้ายอย่างอวี้ซูเยว่ย่อมไม่มีวันยอม รวมถึงฮองเฮาที่แสนชิงชังนางเอกจนเกลียดแทบเข้ากระดูกดำด้วย ทำให้ความรักของคู่พระนางต้องพบเจออุปสรรคหลายอย่าง ในเมื่อนางไม่ต้องการให้ตระกูลอวี้ต้องถูกประหารทั้งตระกูล การที่จะเป็นมิตรกับพระเอกและนางเอกในนิยายก็ถือว่าเป็นเรื่องดี เมื่อคิดได้เช่นนั้นอวี้หลันจึงตัดสินใจที่จะเป็นสหายกับนางเอก เผื่อว่าในอนาคตข้างหน้านางจะสามารถขอลดโทษทัณฑ์ที่เกิดจากอวี้ซูเยว่ได้"คุณหนูใหญ่เจ้าคะ นายท่านให้มาตามไปพบเจ้าค่ะ"รั่วซีที่อยู่หน้าห้องเอ่ยบอกอวี้หลัน"ท่านพ่อหรือ?"

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-07
  • สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล   บทที่ 8 ฮูหยินรองคนใหม่ 2/2

    ในบ่ายวันนี้สองแม่ลูกจึงได้ตัดสินใจมาพบอวี้หลันที่เรือนด้วยตนเอง"แม่รองมาพบข้าถึงเรือนมีสิ่งใดหรือเจ้าคะ หรือว่าอยากมาช่วยข้าจัดงานแต่งงานให้ท่านพ่อด้วย"อวี้หลันเอ่ยถามด้วยรอยยิ้มหวาน นางรู้สึกสะใจยิ่งนักที่ได้เห็นสีหน้าที่ร้อนรนของอีกฝ่าย"เจ้าคิดจะทำอะไรกันแน่ คิดว่าทำเช่นนี้แล้วจะทำอะไรข้าได้หรือ"โจวลี่เฟยเอ่ยปากเป็นคนแรก นางจ้องมองอวี้หลันเขม็ง"ข้ารู้เจ้าค่ะ เรื่องแค่นี้ไม่สามารถทำอะไรแม่รองผู้เก่งกาจไปได้หรอกเจ้าค่ะ""รู้ตัวก็ดีแล้ว เจ้ารีบไปอ้อนวอนบิดาของเจ้าซะ ว่าเจ้าไม่ต้องการให้เขารับฮูหยินรอง เจ้าไม่อยากให้สตรีอื่นเข้ามาอยู่ในจวนของเรา"อวี้หลันลุกขึ้นยืนเผชิญหน้าทั้งสอง โดยมีรั่วซียืนอยู่ทางด้านหลังของนางไม่ห่าง"เหตุใดข้าต้องทำเช่นนั้นด้วย ในเมื่อข้าไม่ได้เดือดร้อนที่ท่านพ่อจะรับฮูหยินอีกคนเข้ามา แต่เป็นแม่รองต่างหากเล่าที่จะต้องร้อนใจ อันสตรีเมื่อเวลาล่วงเลยไปความงามก็ร่วงโรยไปด้วย ความโปรดปรานที่ท่านครอบครองมานานหลายสิบปีจะยังคงอยู่ตลอดกาลหรือไม่นะ ข้าล่ะสงสัยจริง ๆ""เจ้ามั

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-07
  • สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล   บทที่ 9 ความสนใจ 1/2

    บทที่ 9ความสนใจ พิธีแต่งงานระหว่างอวี้เฉินฟู่กับหลันหนิงเหมยจัดขึ้นอย่างหรูหรา แขกเหรื่อที่มาร่วมงานต่างสนใจภูมิหลังของฮูหยินสามผู้นี้มาก และเมื่อได้รู้ว่านางคืออดีตคุณหนูใหญ่แห่งจวนตระกูลหลันที่บิดาต้องโทษประหาร ต่างพากันประหลาดใจที่อวี้เฉินฟู่กล้ารับนางมาเป็นฮูหยินสาม ทั้งที่จริงแล้วเขาควรจะหลีกหนีไม่ยุ่งเกี่ยวกับสตรีที่มาจากตระกูลต้องโทษ แต่นี่กลับรับนางมาเป็นฮูหยินสามและจัดงานแต่งงานเสียใหญ่โต แต่เหนือสิ่งใดก็ไม่สำคัญเท่าพวกเขาไม่เห็นโจวลี่เฟยและอวี้ซูเยว่ในงานเลยข่าวลือเรื่องภรรยาทั้งสองไม่ถูกกัน และความไม่พอใจของโจวลี่เฟยแพร่ออกไปเป็นวงกว้างในหมู่ชนชั้นสูง รวมถึงเรื่องที่บิดาของโจวลี่เฟยเป็นคนเสนอชื่ออวี้หลันให้เป็นพระชายาขององค์ชายสาม ทุกคนจึงคาดเดาว่านี่อาจจะเป็นการหักหน้ารองเสนาบดีโจวก็ได้ เพราะเขาบังอาจมาจัดแจงงานมงคลให้กับบุตรสาวของอวี้เฉินฟู่ หลันหนิงเหมยใจเต้นระส่ำจนแทบจะทะลุออกมาจากอก นางยอมรับว่าคราแรกนางตั้งใจเข้ามายังจวนอวี้เพื่อแก้แค้นโจ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08
  • สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล   บทที่ 9 ความสนใจ 2/2

    "ข้าเพิ่งจะเข้าหอกับท่านพี่แค่คืนเดียว เจ้าจะรีบให้ข้ามีเจ้าก้อนแป้งแล้วหรือ" หลันหนิงเหมยหัวเราะขำพลางส่ายหน้าไปมาช้า ๆ "ส่วนเรื่องของฮูหยินรองเจ้าอย่าได้เป็นกังวล ข้าย่อมต้องทำให้นางอยู่ที่จวนแห่งนี้อย่างไม่เป็นสุขแน่"ดวงตาของหลันหนิงเหมยสว่างวาบ ความแค้นนี้แม้สิบปีก็ยังแก้แค้นไม่สาย นางรู้ดีว่าตัวเองก็เป็นแค่หมากตัวหนึ่งของอวี้หลัน แต่แล้วอย่างไร? ในเมื่อนางเองก็ได้ผลประโยชน์เช่นเดียวกัน! วังเจียวจินเจิ้งจื่อห้าวกำลังนั่งฟังการขับร้องของนักดนตรีสาวจากหอคณิกา นางทั้งขับร้องและเล่นดนตรีได้อย่างไพเราะ จนเขารู้สึกประทับใจมาก แต่เมื่อฉีหมิงเดินเข้ามา เขาก็โบกมือไล่นักดนตรีสาวผู้นั้นให้ออกไปก่อน"ว่าอย่างไรบ้าง?""ทูลองค์ชาย ข้าน้อยไปสืบมาแล้วพ่ะย่ะค่ะ"ฉีหมิงยื่นแผ่นกระดาษที่เขาเขียนรายงาน มอบให้กับองค์ชายสามได้ทอดพระเนตร พร้อมกับเอ่ยรายงานเพิ่มเติมไปด้วย"จากแหล่งข่าวที่กระหม่อมให้คนไปสืบมา ทราบว่าฮูหยินสามผู้นี้อาศัยอยู่กับน้องชายเพียงลำพัง ทั้งสองเคยอาศัยอยู่ที่หมู่บ้านแห่งหนึ่ง ซึ่งไม่ไกลจากอารา

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08
  • สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล   บทที่ 10 พบหน้านางเอกในนิยาย 1/2

    บทที่ 10พบหน้านางเอกในนิยาย กู้เฟยหนี่ว์ได้มาเยือนจวนตระกูลอวี้ตามคำเชิญของอวี้หลัน นางทั้งประหลาดใจและคาดหวังเป็นอย่างยิ่ง ว่าเพราะเหตุใดอวี้หลันถึงได้ส่งคำเชิญมาหานาง ทั้งที่ทั้งสองแทบจะไม่เคยเห็นหน้าหรือรู้จักกันมาก่อนเลย ตัวเชื่อมเดียวที่กู้เฟยหนี่ว์คิดออกคืออวี้หลันอาจจะมาช่วยพูดให้นางถอยห่างจากองค์รัชทายาทก็เป็นได้ เพราะอวี้ซูเยว่คือคนที่ฮองเฮาทรงอยากได้มาเป็นลูกสะใภ้มากที่สุด แต่ตอนนี้นางกลับเป็นคนขวางทางรักของอวี้ซูเยว่"เชิญคุณหนูกู้ที่ศาลาเจ้าค่ะ ตอนนี้คุณหนูใหญ่กำลังเร่งทำขนมอยู่ในครัวเจ้าค่ะ อีกสักครู่คงออกมาพบคุณหนูกู้เจ้าค่ะ"รั่วซีนำทางกู้เฟยหนี่ว์ไปยังศาลา ใบหน้าของนางพลันยิ้มขำกับท่วงท่าการทำขนมของเจ้านายสาว อาหารที่คุณหนูใหญ่ทำนั้นมันช่างแปลกประหลาด และไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อน"คุณหนูใหญ่อวี้ทำขนมหรือ ไม่เห็นต้องลำบากเลย"กู้เฟยหนี่ว์รู้สึกประหลาดใจขึ้นไปอีก ไม่ใช่ว่านางจะใส่ยาพิษลงไปในขนมให้นางทานหรอกนะ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08

บทล่าสุด

  • สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล   บทที่ 19 คุณชายใหญ่ซุนหลีเหว่ย 2/2

    ซุนหลีเหว่ยออกมาเที่ยวที่หอเดือนดับ เขาเป็นคุณชายที่ตำแหน่งไม่ธรรมดา อายุเพียงแค่นี้ก็ได้เป็นถึงขุนนางขั้นห้า มีหน้าที่ดูแลเมืองกวงที่อยู่ไม่ห่างจากเมืองหลวงมากนัก แต่เพราะเขาได้รับคำสั่งให้กลับมาช่วยงานในเมืองหลวง เวลานี้เขาจึงสามารถอยู่ในเมืองหลวงได้อย่างสำราญใจ"คิดว่าใครที่ไหน ที่แท้ก็คุณชายใหญ่นี่เอง"เจิ้งจื่อห้าวเดินเข้ามาทักทายซุนหลีเหว่ยอย่างอารมณ์ดี พัดในมือที่ด้ามทำจากไม้ราคาแพงโบกไปมา สายตาคู่คมกำลังพิจารณาอีกฝ่ายไปด้วย เพราะคำเตือนของอวี้หลันทำให้เขาเริ่มหันเหมาสนใจตระกูลซุน ผู้เป็นแขกประจำของหอเดือนดับ"คารวะองค์ชายสามพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมไม่คิดเลยว่าจะโชคดีได้พบองค์ชายสามด้วยพ่ะย่ะค่ะ"ซุนหลีเหว่ยแสร้งยกยิ้มราวกับยินดีเหลือเกิน ทั้งที่ในใจของเขาอยากจะหลีกหนีเจิ้งจื่อห้าวไปให้ไกล บุรุษเช่นองค์ชายสามไม่ควรจะเสวนาด้วย!"ข้าก็มาเป็นแขกประจำของที่นี่อยู่บ่อยครั้ง แต่เพิ่งเคยพบเจ้าที่นี่เหมือนกัน""กระหม่อมแค่มาพบสหายพ่ะย่ะค่ะ อีกไม่นานก็จะกลับแล้ว""อ้อ...เช่นนั้นข้าไม่รบกวนเจ้าแล้วล่ะ ข้าเองก็กำลังรีบไปเล่น...เอ่

  • สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล   บทที่ 19 คุณชายใหญ่ซุนหลีเหว่ย 1/2

    บทที่ 19คุณชายใหญ่ซุนหลีเหว่ย จวนตระกูลซุนซุนหนิงเหอกลับมาที่จวนด้วยสีหน้าไม่สู้ดีนัก นางทั้งโมโหและเจ็บใจที่ถูกอวี้หลันเยาะเย้ย ความแค้นในครั้งนี้นางจะต้องชำระอย่างแน่นอน"ผู้ใดมาทำให้น้องสาวของพี่ต้องขุ่นเคืองใจกันนะ"'ซุนหลีเหว่ย' ที่เพิ่งกลับมาจากด้านนอกเอ่ยถามด้วยความห่วงใย สีหน้าที่อยากจะสังหารคนของน้องสาวทำให้เขานึกสงสัย"หากข้าบอกไป พี่ใหญ่ช่วยข้าได้หรือไม่เจ้าคะ""เจ้าก็ลองบอกมาก่อนสิ""พระชายาขององค์ชายสามเจ้าค่ะ นางจงใจยั่วโทสะข้า!"ชายหนุ่มที่ได้ฟังคำของน้องสาวก็ส่ายหัวไปมาด้วยความจนใจ คนตระกูลซุนผู้ใดไม่รู้บ้างว่าน้องสาวของเขาหลงรักองค์ชายสามผู้นี้มาก ทั้งที่อีกฝ่ายมีดีแค่หน้าตาแต่กลับไม่เอาไหนสักอย่าง ไม่รู้ว่าน้องสาวของเขาไปชอบพอได้อย่างไร เจิ้งจื่อห้าวผู้นี้ก็แค่โชคดีที่ได้เกิดเป็นองค์ชายเท่านั้นเอง หากเกิดในตระกูลขุนนางเขาก็คือชายที่ไร้ประโยชน์ ไร้ค่าราวกับมดปลวก!

  • สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล   บทที่ 18 มารยาของสตรี 2/2

    เรือนไม้หลังงามที่เพิ่งปรับปรุงใหม่จนงดงามหรูหรา คือเรือนที่พักอาศัยของหลันหนิงเหมย ฮูหยินสามของท่านเสนาบดีอวี้ หญิงสาวบรรจงแช่น้ำมันหอมระเหยนานกว่าปกติเล็กน้อย ทั้งยังบรรจงใช้น้ำมันหอมมาทาบำรุงผิวอีกกว่าสามตำรับ เพราะในค่ำคืนนี้ นางจะต้องใช้เสน่ห์ของตนเพื่อหว่านล้อมสามีให้จงได้"เรียบร้อยแล้วเจ้าค่ะฮูหยินสาม"สาวใช้คนสนิทเดินถอยหลังออกไป เมื่อนางทำหน้าที่ของตนเสร็จแล้ว"ขอบใจเจ้ามาก เจ้ากลับไปพักได้แล้วล่ะ""เจ้าค่ะ"คล้อยหลังที่สาวใช้เดินจากไป หลันหนิงเหมยก็ได้ลุกขึ้นไปเปลี่ยนอาภรณ์ของตนเอง นางจงใจสวมชุดนอนที่บางเบากว่าทุกครั้ง เมื่อตรวจดูความเรียบร้อยจนเป็นที่น่าพอใจแล้ว หลันหนิงเหมยจึงได้สวมผ้าคลุมผืนใหญ่เพื่อปกปิดร่างกายของตนเองเอาไว้ หญิงสาวเดินออกไปพบอวี้เฉินฟู่ที่กำลังนั่งทำงานอยู่ในห้องถัดไป"ท่านพี่เจ้าคะ ข้าขอเข้าไปด้านในได้หรือไม่เจ้าคะ"น้ำเสียงหวานละมุนที่ช่างออดอ้อนดังขึ้นมาจากหน้าห้อง อวี้เฉินฟู่ที่กำลังอ่านรายชื่อที่ได้รับมาเงยหน้าขึ้นมามองด้วยสงสัยปนแปลกใจ เพราะทุกคราหลันหนิงเหมยจะรอเขาอยู่ที่ห้องของนาง

  • สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล   บทที่ 18 มารยาของสตรี 1/2

    บทที่ 18มารยาของสตรี หลันหนิงเหมยปิดประตูหน้าต่างแน่นเพื่อป้องกันไม่ให้ผู้ใดเข้ามาได้ยินในสิ่งที่พวกนางจะคุยกัน โดยหน้าห้องยังมีรั่วซีและสาวใช้ของนางคอยเฝ้าเอาไว้ด้วย แม้แต่แมลงสักตัวก็ไม่สามารถเล็ดลอดเข้ามาได้ยินบทสนทนานี้ได้"คุณชายท่านใดคือคนที่พระชายาต้องการเพคะ?"อวี้หลันยกยิ้มด้วยความถูกใจ หลันหนิงเหมยคือสตรีที่เฉลียวฉลาด แค่นางเห็นรายชื่อก็รู้แล้วว่าจะต้องทำอย่างไร "แล้วแต่ท่านพ่อว่าจะเลือกคุณชายท่านใด นี่เป็นวาสนาของน้องรอง แต่ในความคิดของข้าคุณชายใหญ่ซุนก็ถือว่าใช้ได้เลยล่ะ""เข้าใจแล้วเพคะ หม่อมฉันจะช่วยพระชายาในเรื่องนี้เองเพคะ"สตรีทั้งสองส่งยิ้มให้แก่กันและกัน ก่อนจะเปลี่ยนเรื่องคุยเป็นเรื่องอื่น"แม่สามเป็นอย่างไรบ้าง คุ้นเคยกับจวนตระกูลอวี้หรือยัง""พระชายาอย่าได้ทรงเป็นห่วงเลยเพคะ ตอนนี้หม่อมฉันมีคนของตนเองเพิ่มขึ้นแล้วเพคะ จะทำการสิ่งใดก็ง่ายดายนัก ท่านพี่เองก็ให้คว

  • สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล   บทที่ 17 หวังดีกับน้องสาว 2/2

    "พระชายาตั้งใจให้นางเห็นหรือ?"เจิ้งจื่อห้าวเป็นผู้มีวรยุทธ์ซึ่งเรื่องนี้มีน้อยคนนักที่จะรู้ สตรีที่เดินผ่านพวกเขาไปเมื่อครู่นี้ก็คือคุณหนูรองซุนหนิงเหอนั่นเอง เขาได้เห็นทุกการกระทำของพระชายาทุกอย่าง ภายในใจของเจิ้งจื่อห้าวรู้สึกดีเล็กน้อย ราวกับว่าอวี้หลันกำลังแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเขา และนางยังหึงหวงได้น่ากลัวยิ่ง"หม่อมฉันทำให้นางปวดใจไม่ได้หรือเพคะ?"อวี้หลันเลิกคิ้วขึ้นเป็นเชิงถาม ปลายน้ำเสียงติดห้วนเล็กน้อยอย่างไม่ใคร่จะพอใจนัก เจิ้งจื่อห้าวรีบเอ่ยแก้ตัวทันที"ไม่ใช่เช่นนั้น คนเดียวที่ข้ากลัวจะปวดใจก็มีแค่พระชายาคนเดียวเท่านั้น ที่ข้าถามเพราะสงสัยว่าพระชายารู้ได้อย่างไรว่านางจะมารอแอบดูพวกเราต่างหากเล่า"เจิ้งจื่อห้าวสงสัยตั้งแต่ที่อวี้หลันสั่งให้คนจอดรถม้าที่หน้าจวนตระกูลอวี้แล้ว แทนที่จะให้คนบังคับรถม้าเข้าไปด้านในเลย"ความรู้สึกของสตรีเพคะ เรารีบเข้าไปด้านในกันเถิดเพคะ"อวี้หลันไม่ได้ไขข้อข้องใจให้แก่เจิ้งจื่อห้าว นางเดินนำเขาเข้าไปในจวนตระกูลอวี้ซึ่งบัดนี้ทุกคนได้มารอพบนางกันหมดแล้ว"ถวายพระพรองค์

  • สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล   บทที่ 17 หวังดีกับน้องสาว 1/2

    บทที่ 17หวังดีกับน้องสาว หลังจากที่ทั้งสองทานมื้อเช้าด้วยกันแล้ว ฉีหมิงก็ได้นำรายชื่อของคุณชายในเมืองหลวง และประวัติที่เขาพอจะสืบทราบได้มามอบให้กับเจิ้งจื่อห้าว ชายหนุ่มรับมาด้วยความยินดี รอยยิ้มของเขากว้างขึ้นจนอวี้หลันรู้สึกหมั่นไส้"นี่เป็นรายชื่อและประวัติที่กระหม่อมพอจะสืบทราบได้พ่ะย่ะค่ะ""ขอบใจเจ้ามากฉีหมิง เจ้าออกไปก่อนเถิด""พ่ะย่ะค่ะ"เจิ้งจื่อห้าวรีบเข้ามาจูงมืออวี้หลันเข้าไปยังห้องหนังสือ พานางมานั่งลงที่เก้าอี้ตัวโปรดของเขา มืออีกข้างก็รีบย้ายหนังสือและงานของตนเองออกไปจากบนโต๊ะ เพื่อให้หญิงสาวได้ใช้โต๊ะของเขาได้ เจิ้งจื่อห้าวมอบรายชื่อทั้งหมดให้กับอวี้หลันด้วยความยินดี ใบหน้าหล่อเหลาเกลื่อนไปด้วยรอยยิ้มกว้าง"พระชายาสามารถใช้โต๊ะทำงานของข้าได้เลย ไม่ว่าเวลาใดก็สามารถเข้ามาที่ห้องหนังสือของข้าได้เช่นกัน""ขอบพระทัยเสด็จพี่เพคะ"คำเรียกขานของอวี้หลันเปลี่ยนไปตามความรู้สึกข

  • สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล   บทที่ 16 ไม่ใช่เรื่องสำคัญ 2/2

    "กระหม่อมจะช่วยองค์ชายเองพ่ะย่ะค่ะ"ฉีหมิงอยากจะหัวเราะแต่ต้องกลั้นขำเอาไว้ เขาล่ะนึกสงสัยเสียแล้วว่าตกลงพระชายา หรือองค์ชายของเขากันแน่ที่มีอำนาจมากกว่ากัน ภายนอกพระชายาก็ทรงยอมอ่อนข้อและให้เกียรติองค์ชายของเขา แต่จากที่เขาสังเกตมานั้นองค์ชายของเขากลับเป็นฝ่ายที่ยอมอ่อนข้อให้พระชายาเสียมากกว่า แค่คำพูดเพียงประโยคเดียวของพระชายา องค์ชายก็พร้อมจะยอมทำตามทุกสิ่งทุกอย่างที่พระชายาทรงปรารถนาแล้ว"ขอบใจเจ้ามาก เจ้าไปได้แล้วล่ะ""พ่ะย่ะค่ะ"เจิ้งจื่อห้าวจมกับความคิดของตนเอง ตัวเขาเองก็เริ่มรู้สึกได้ว่าการกระทำของตนนั้นมันแปลกไป เขาที่แทบจะไม่แยแสผู้ใดกลับเริ่มหันมาใส่ใจความรู้สึกของอวี้หลัน กระวนกระวายทุกครั้งที่นางรู้สึกไม่สบอารมณ์ และร้อนใจที่นางรู้สึกไม่สบายใจ หรือว่าเขา...อ่า คงไม่ใช่หรอก คงจะเป็นเพราะเขารู้สึกดีที่ได้หลับนอนกับนางต่างหากเล่า จึงไม่อยากให้นางรู้สึกไม่ดีจนพาลไม่อยากหลับนอนกับเขาด้วยคงเป็นแบบนั้นแหละ! ตัวเขาจะหลงรักใครเป็นด้วยหรือ? ไม่มีทางหรอก ต้องไม่ใช่แน่ ๆ!! เมื่อถึงยามซวี (เวลา 19.00 - 20.59 น.) เจิ้

  • สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล   บทที่ 16 ไม่ใช่เรื่องสำคัญ 1/2

    บทที่ 16ไม่ใช่เรื่องสำคัญ วังเจียวจินทันทีที่ทั้งสองกลับมาถึงวังเจียวจิน อวี้หลันก็เร่งฝีเท้าเดินกลับเรือนของตนอย่างเร่งรีบ โดยที่นางไม่แม้แต่จะชายตาแลเจิ้งจื่อห้าวที่เร่งเดินตามมาด้วยเลย"พระชายาโกรธอะไรข้าหรือ""ไม่มีนี่เพคะ องค์ชายสามทรงเข้าใจผิดแล้วเพคะ"ดวงหน้างดงามเชิดใบหน้าขึ้น แล้วสั่งการกับรั่วซีด้วยน้ำเสียงรัวเร็ว"ข้าอยากอยู่คนเดียว เจ้าไม่ต้องเข้าไปปรนนิบัติข้า แล้วงานที่ข้าส่งให้ไปทำถึงไหนแล้ว"รั่วซีไม่รู้ว่าเจ้านายสาวทรงแง่งอนองค์ชายสามด้วยเรื่องใด แต่เวลานี้เห็นทีนางจะต้องสงบปากสงบคำหากไม่อยากโดนลูกหลงไปด้วย"เอ่อ ตอนนี้มีรายชื่อทั้งหมดกว่าสิบคนแล้วเพคะ แต่เรื่องส่วนตัวที่ต้องลงลึกลงไปนั้น หม่อมฉันไม่สามารถสืบทราบได้เพคะ""ช่างเถอะ เดี๋ยวเจ้าเอารายชื่อทั้งหมดมาให้ข้าก็เป็นพอ""เพคะพระชายา"เจิ้งจื่อห้าวยืนฟังอย

  • สามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล   บทที่ 15 บุรุษผู้นี้คือสามีของข้า 2/2

    "ส่วนเรื่องหอเดือนดับ คราวหลังพาพี่ไปด้วยได้หรือไม่ พี่อยากจะไปศึกษาอะไรเพิ่มเสียหน่อย"น้ำเสียงที่แผ่วเบาอยู่แล้วยิ่งเบาลงไปอีก แต่กระนั้นเจิ้งจื่อห้าวที่นั่งอยู่ไม่ไกลก็คอยเงี่ยหูฟังตลอดว่าทั้งสองคุยอะไรกัน แม้ว่าตรงหน้าเขากำลังพูดคุยกับเจิ้งลู่เหอเกี่ยวกับการสร้างถนนก็ตาม"ศึกษาอะไรหรือเพคะ?""ท่วงท่าการร่วมรักของหญิงคณิกาอย่างไรเล่า"พรวด!!"แค่ก ๆ"เจิ้งจื่อห้าวที่กำลังดื่มน้ำชาพลันสำลักน้ำชาออกมาทันที"เป็นอะไรเจ้าสาม เหตุใดถึงได้สำลักน้ำชาได้เล่า""เสด็จพี่อย่าได้ทรงกังวลเลยพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมไม่ได้เป็นอะไรมากแล้ว"ขณะตอบเจิ้งไห่ถัง สายตาของเขาก็ได้สบประสานกับสายตาของอวี้หลันเข้าพอดี นางยกยิ้มมุมปากพลางแสร้งเลียริมฝีปากของตนช้า ๆ โดยที่ไม่มีผู้ใดสังเกตเห็น เจิ้งจื่อห้าวที่เห็นเช่นนั้น แทบอยากจะอุ้มพระชายาของตนกลับไปลงโทษที่วังเจียวจินเสียเดี๋ยวนี้เลยนางรู้ว่าเขาแอบฟังอยู่สินะ!"เสด็จพี่สามนี่ไม่ไหวเลยนะเจ้าคะ แค่ดื่มน้ำชาก็สำลักขึ้นมาเสียได้ ดีที่ข้าไม่ได้นั่งอยู่ใกล้ ๆ หากน้ำชา

DMCA.com Protection Status