ยิ่งหนียิ่งลึกยิ่งดิ้นยิ่งเจ็บ

ตอนนี้แม่สาวน้อยร่างอวบของผมโดนผมจับมัดด้วยเนคไทแล้วจับมือไขว้หลังผมจับเธอในท่าหันหลังด็อกกี้ได้ยินแต่เสียงร่ำร้องให้ช่วยผมอยากจะเปลี่ยนเสียงที่เรียกร้องให้ช่วยด้วยเป็นเสียงครางตอนนี้ร่างกายเปลือยเปล่าของเธอมีเพียงแพนตี้ตัวจิ๋วถ้าที่เธอหันหลังให้ผมนั้นได้เผยสะโพกใหญ่ๆมันช่างน่าตีและเห็นร่องกุหลาบสีชมพูอวบโอมเกสรด้านในรอยเดนผมไม่รอช้าใช้ 2 มือแหวะร่องกุหลาบแล้วใช้ลิ้นเลียบนกลีบเกสรตอนนี้เธอไม่สามารถแผงฤทธิ์อะไรใส่ผมได้เสียงที่เริ่มเปลี่ยนไปจะแข็งกร้าวเธอเริ่มหายใจติดขัดเธอเริ่มครวญครางพูดไม่เป็นศัพท์ร่องกุหลาบที่แฉะมันทำให้น่ากินผมก้มลงไปใช้ลิ้นเลียวนเธอบิดเบ้าๆผมเลียที่ติ่งเกสร

"แผล็บ แผล็บ ฮืม หวานจังที่รัก"

"ยะ อย่า เลียนะ แก้มัดเถอะค่ะ ฮืม"

คนตัวโตจับฉันมัดด้วยเนคไทแล้วยกสะโพกฉันขึ้นเขาใช้ลิ้นของเขาเลียบนที่น้องสาวของฉันความรู้สึกของฉันสมองขาวโพลนราวกับร่องรอยเสียวจนต้องครางออกปากฉันขอร้องเขาให้แก้มัดเขากลับไม่สนใจ เขาก้มลงไปเลียฉันหนักขึ้น เสียวมาก

"ได้โปรด อูวส์ ไม่ไหวแล้วค่ะ เสียว"

อยู่ๆคนตัวโตก็หยุดกลางคัน อุ้มฉันลอยปลิวไปที่เตียงพอถึงเตียงเขาวางฉันลง นอนราบมือไขว้หลัง เขาเดินข