สายฟ้าเดินกลับมาพร้อมกุญแจที่พักในมือ
“อ่ะนี่ กุญแจห้องพัก ชะเอมพักห้องข้างพี่กับอลิส ส่วนนี่ของมึงครับไอ้พายุ”
เดินเข้ามาภายในห้องวิวดีมาก เธอชอบมาก หันหน้ายิ้มกว้างไปบอกพี่เขา
"ที่นี่สวยจังเลยค่ะ อลิสชอบมาก แซลมอนก็ชอบเหมือนกันใช่มั้ย"
“ฉันจะทำให้เธอสร่างเอง” มือหนาจับขาเรียวงามแยกออกจากกันพร้อมแทรกกายเข้าไปแทนที่ เล็งเป้าหมายใบหน้าอยู่ที่ระดับเดียวกับส่วนนั้นที่งดงามของเธอ แผล็บ! แผล็บ!ชายหนุ่มเริ่มใช้ปลายลิ้นไล่เลียไปตามกลีบดอกไม้เนียนของสาวน้อยที่นอนหลับใหลไม่ได้สติ ดูท่าเขาต้องเร่งทำจังหวะให้เสียวมากขึ้นกว่านี้แล้วเขาเริ่มใช้นิ้วมือเขี่ยถูไถไปที่ปุ่มไวต่อความรู้สึก สายตาจับจ้องมองเพียงเธอว่าทำแบบนี้แล้วจะรู้สึกตัวหรือยัง น้ำหวานค่อยๆเริ่มไหลเยิ้มออกมา เขารีบดูดกลืนเก็บเข้าลำคอจนเกลี้ยง“อื้ออ~ สะ..เสียว อ๊ะ!”หญิงสาวเหมือนจะเริ่มมีสติขึ้นมาเริ่มส่งเสียงร้องครางกระเส่า ตายังคงไม่ลืม มือปัดป่ายไปทั่ว“เสียวใช่มั้ย ชอบหรือเปล่า” ชายหนุ่มผละใบหน้าออกถามเพียงนิดแล้วก้มหน้ามุดลงลิ้นต่อ ลากลิ้นขึ้นลงสลับไปมา ดูดดึงเข้าที่ปุ่มกระสันของเธอ ร่างบางสะดุ้งเฮือกตื่นขึ้นมาทันทีมองไปยังกลางลำตัวก็เจอเข้ากับเขา..พี่สายฟ้า”อ๊ะ!พี่ อื้อ~”ความเสียวซ่านที่ได้รับปลุกเธอขึ้นมาจากการหลับใหล เธอเกร็งไปทุกสัดส่วนด้วยเฉพาะตรงส่วนนั้น ลิ้นร้ายยังคงเล่นงานไม่หยุดหย่อนจนร่างบางแอ่นสะโพกขึ้น เขาก็ขึ้นตามเธอมาเลียต่อ“อ๊ะ!พี่ อลิสจะไม่ไหว”
ชายหนุ่มค่อยๆวางร่างบางของเธอลงกับเตียงนอน ในตอนนี้หญิงสาวได้หลับไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แต่เขานี่สิ ไอ้เจ้านั่นของเขามันยังไม่หลับยังคงลุกโตอยู่อย่างนั้น เอาไงดี เอาดีมั้ย เอาดีกว่า เธอคงไม่ว่าอะไรหรอกเพราะเธอได้หลับไปแล้วเขากดกระแทกท่อนเอ็นเข้าร่องของเธออีกครั้ง กิจกรรมรักบรรเลงต่อไปตลอดทั้งคืนโดยที่หญิงสาวไม่รู้ตัวเสียด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้น หวังว่าวันพรุ่งนี้เธอคงจะไม่ว่ากันนะเช้าวันต่อไป10.00น.ทางด้านชะเอมชะเอมเธอตื่นมาก็เห็นพี่ชายของรุ่นพี่นอนกอดเธออยู่ หญิงสาวพยายามครุ่นคิดว่าเมื่อคืนมันเกิดอะไรขึ้น ทำไมเธอถึงมานอนกับพี่พายุคนนี้ได้ แต่คิดเท่าไรก็คิดไม่ออกให้ตายนี่เธอเมามากขนาดที่ว่าจำอะไรไม่ได้เลยอย่างนั้นเหรอ จำได้แค่ว่าเมื่อคืนพี่สายฟ้าถือเค้กวันเกิดเข้ามาให้อลิส จากนั้นเธอกับอลิสก็กินเหล้ากัน และภาพก็ตัดไปเลยชะเอมค่อยผลักดันร่างหนาของชายหนุ่มให้ค่อยๆห่างออกไป ยังดีที่เขายังคงหลับอยู่ เธอรีบยันตัวลุกขึ้นนั่ง ก้มมองร่างกายตนเอง ทุกอย่างอยู่ครบ ยกเว้น ‘เสื้อใน’“หายไปไหนนะ” ชะเอมพยายามมองหาไปรอบๆเตียงนอนและที่พื้นห้องพัก เห็นแล้วเธอเจอเสื้อชั้นในของตนเองแล้ว เธอค่อยๆย่องลง
“ไอ้พายุมึงมีอะไรหรือเปล่า เห็นมองน้องชะเอม”“ไม่มีอะไรหรอกก็แค่สงสัยว่าว่ายัยเด็กนี่ทำไมเวลาเมาถึงได้รั่วขนาดนั้น” พายุก็ตอบออกมาอย่างตรงไปตรงมาถึงสาเหตุที่เขาจ้องมองยังร่างบางอย่างน้องชะเอม“ชะเอมทำอะไรคะแล้วชะเอมได้ทำอะไรพี่พายุหรือเปล่า” ชะเอมที่กำลังนั่งกินอาหารอยู่อย่างเอร็ดอร่อยก็ถึงกับค้างเกิดความสงสัยขึ้นเลยซักถามพี่พายุขึ้น ปกติเธอคอแข็งอยู่นะแต่พอมาเจอเหล้าของพายุเมื่อคืน เธอกับเมาได้อย่างง่ายดายและเมาแบบภาพตัดจำอะไรไม่ได้เลยด้วยซ้ำ“จำอะไรไม่ได้เลยซินะ” พายุมองหญิงสาวที่ถามเขาว่ามันเกิดอะไรขึ้น“ก็..ค่ะ จำอะไรไม่ได้เลย”“เมื่อคืนเธออ้วกใส่เสื้อฉัน!” พายุพูดขึ้นสายตาดุมือคาดอก เมื่อคืนเป็นเสื้อที่เขารักและชอบใส่มันมากที่สุดเลยด้วย“จริงเหรอคะ ขอโทษพี่พายุด้วยนะคะ ชะเอมเมาไม่ได้ตั้งใจ” ชะเอมเมื่อเห็นแบบนั้นก็รีบยกมือขึ้นมาขอโทษชายหนุ่มทันทีพร้อมกับทำสีหน้าสำนึกผิดในสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืน“ช่างมันเถอะ ถือว่าหายกัน” พายุถอนหายใจออกมาและเอ่ยปากพูดขึ้นอย่างคนที่เริ่มใจเย็นลง เหมือนเขาจะหลุดยิ้มออกมาเพียงนิด‘หายกันอะไรของเขากันนะ พูดอะไรไม่เห็นจะเคลียร์’ชะเอมมองชายหนุ่มอย่างสงส
“พี่พายุกลับไปแล้วเหรอคะ” อลิสที่เดินออกมาแล้วไม่พบรถของพี่พายุก็ได้ถามยังพี่สายฟ้า“อืม กลับไปก่อนแล้วเมื่อกี้นี้เอง ต้องรีบกลับไปเคลียร์งานน่ะ พวกเราเก็บของกันเสร็จหรือยัง”“เรียบร้อยแล้วค่ะ พร้อมกลับแล้วค่ะ” อลิสจึงได้ตอบแทนเพื่อนของเธอด้วยว่าเก็บของทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ทั้งหมดขึ้นรถแล้วออกเดินทางกลับเข้าสู่กรุงเทพ5เดือนผ่านไป วันเวลาไปผ่านล่วงเลยไปจนตอนนี้เป็นเวลาครบ5เดือนแล้วที่เธอและเขาได้อยู่ด้วยกันมา ในตอนนี้พี่สายฟ้าเองก็ได้เรียนจบเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เหลือก็แค่รอวันรับปริญญาอลิสมีความสุขมากที่ได้อยู่กับเขา ชายหนุ่มดูแลเธอเป็นอย่างดี บางทีก็มีสอนในรายวิชาที่เธอไม่ค่อยเข้าใจด้วย คอนโดสายฟ้า“วันนี้พี่ทำอะไรให้อลิสกินคะ” หญิงสาวเดินออกออกมาจากห้องนอนเพราะได้กลิ่นหอมของอาหารที่ลอยออกมาจากในครัว เธอเดินไปกอดชายหนุ่มและพูดถามเขาใบหน้ายิ้มแย้มอารมณ์ดี“วันนี้ทำผัดซีอิ๋วเส้นใหญ่” เขาทำอาหารไปปากก็บอกกับเธอว่าเขาทำเมนูอะไรให้เธอได้กิน“หูย พูดแล้วอยากกินเลยค่ะ” อลิสพูดแล้วน้ำลายก็ไหลเมื่อได้กลิ่นและมองดูผัดซีอิ๋วในกระทะ“ต้องกินให้หมดด้วยล่ะ!”ก๊อกๆ“ใครมากันนะ” ร่างบางพูดเอ่ยออ
“พี่สายฟ้า อลิสว่ามันน่าจะถึงเวลาที่เราควรบอกลากันได้แล้วนะคะ ในสัญญาระบุเอาไว้ว่า5เดือน แล้วเมื่อวานมันก็ครบตามกำหนดแล้วค่ะ”“…..”“อลิสอยากกลับไปใช้ชีวิตสงบสุขอยู่กับเพื่อนเหมือนเดิม พี่จะให้แซลมอนมั้ย หรือพี่อยากจะเลี้ยงเอาไว้เองก็คงต้องแล้วแต่พี่ แต่อลิสรักแซลมอนอยากขอน้องให้ไปอยู่ด้วยกัน”“เราไม่ได้คิดเหมือนกันหรอกเหรอ”สายฟ้าถามเธอออกมาตรงๆ ความรู้สึกของเขากับเธอคิดไม่เหมือนกันหรอกเหรอ“ไม่รู้ว่าพี่คิดอะไรนะแต่อลิสคงไม่ได้คิดแบบเดียวกับพี่หรอก ตอนนี้อลิสไม่ได้รู้สึกชอบพี่ อลิสพูดจริงนะ ไม่ใช่โกรธเรื่องเมื่อกี้”อลิสเม้มปากพูดออกมาด้วยใบหน้าเรียบนิ่งไม่มีน้ำตาอยู่บนใบหน้าแล้ว“แล้วฉันสามารถรั้งเธอเอาไว้ได้บ้างมั้ย”“ตอนนี้คงจะไม่ได้ค่ะ ขออลิสคิดทบทวนหน่อยแล้วกันนะคะ ส่วนพี่ก็ลองดูนะบางทีถ้าไม่มีอลิส..พี่ก็อาจจะกลับไปคบกับเพื่อนของพี่เองก็ได้ ใครจะไปรู้ ใช่มั้ยคะ”พูดพร้อมกับยิ้มให้กับพี่เขา มันช่างเป็นยิ้มที่ดูจอมปลอมเท่าที่เธอเคยยิ้มออกมาเลยก็ว่าได้“ไม่ ฉันไม่..”“เอาไว้ค่อยๆคิดนะคะ พี่ช่วยพาอลิสไปส่งที่คอนโดของอลิสที่นะ แล้วก็ขอบคุณสำหรับสิ่งดีๆที่พี่มอบให้กันตลอดมานะ อลิสดีใจที่
“อือ ขอบใจนะ”พราวจึงเงยหน้าแล้วมองไปทางเพื่อนๆพร้อมกับพูดและยิ้มออกมาแต่แววตาก็ยังคงดูเศร้าหมองเหมือนเดิม“งี้ก็ไปเที่ยวได้แล้วอ่ะดิ”อลิสจึงพูดขึ้นเพราะอยากเปลี่ยนบรรยากาศให้ดูครึกครื้นขึ้น“อือ จัดไปเลยค่าสาว”พราวจึงพูดตอบรับพร้อมกับยิ้มออกมา“เยี่ยมมันต้องแบบนี้เพื่อนฉัน”ชะเอมเมื่อเห็นพราวเริ่มยิ้มได้จึงได้พูดแซวออกมา“รอฉันก่อนนะพวกแก เดี๋ยวฉันคนเก่าจะกลับมาแล้ว”พราวจึงยิ้มให้เพื่อนแล้วพูดบอกให้เพื่อนๆรอตนเองได้เลย'อะไรมันจะช่างบังเอิญขนาดนี้ บังเอิญอกหักพร้อมกันไปอีก แถมไอ้พวกที่ทำพวกเราเจ็บช้ำยังเป็นเพื่อนกันอีก'อลิสครุ่นคิดอยู่ในใจยิ่งคิดก็ยิ่งแค้นเคืองแทนเพื่อนและตนเองด้วย“พวกแกฝั่งตรงข้ามมหาลัยมีร้านหมูกระทะมาเปิดใหม่ด้วยนะ สนใจกันไหมเอ่ย?”มายูที่กำลังเลื่อนดูเฟซบุ๊กเมื่อเห็นสิ่งที่น่าสนใจก็จึงเงยหน้าพูดกับเพื่อนๆทันที“ไปฉันไป”เป็นอลิสที่เสนอตัวเป็นคนแรกในเรื่องของการกินทุกครั้ง“ฉันไปแน่นอนน”ชะเอมก็ตอบตกลงที่จะไปเช่นกัน“โอเค งั้นวันนี้ฉันจะกินให้อ้วนเลยคอยดู”พราวก็ตอบเพื่อนไปเช่นกันว่าจะไป“ฮ่าฮ่า ให้มันได้แบบนี้แหละพราว อย่าไปเศร้า”ชะเอมถึงกับหลุดขำออกมากับคำพูดของเพื่อ
ที่นี่บ้านพักสไตล์ล้านนาประยุกต์ในแบบทันสมัยมีการตกแต่งดีไซน์ที่สวย เหมาะกับการเปลี่ยนบรรยากาศในการพักผ่อน มีสิ่งอำนวยสะดวกครบครัน มีสระว่ายน้ำส่วนตัวขนาดใหญ่ เครื่องปรับอากาศ smart TV อินเตอร์เน็ตความเร็วสูง เตาปิ้งย่าง ตู้เย็น ไมโครเวฟ เครื่องซักผ้าและเฟอร์นิเจอร์ภายในบ้านอีกมากมายในบริเวณรั้วบ้านมีต้นไม้ปลูกขึ้นอย่างเรียงรายทั้งดอกไม้เป็นหย่อมๆรวมทั้งต้นไม้สูง“ที่นี่มีสองห้องนอนงั้นพวกเราแยกกันนอนห้องละสองคนนะ นี่กุญแจ มายูนอนกับพราวนะ ส่วนฉันนอนกับอลิส”เมื่อเดินเข้ามายังภายในตัวบ้าน ชะเอมก็พูดขึ้นพร้อมกับหันหน้ามาทางกลุ่มเพื่อนของเธอ“พวกแกจะเริ่มไปเที่ยวกันเลยไหมหรือจะไปวันพรุ่งนี้ดี?” ชะเอมพูดถามความคิดเห็นจากทางกลุ่มเพื่อนสาว“ไปเลยๆฉันอยากไปเที่ยวแล้ว” อลิสจึงเริ่มแสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก“ไปเลยก็ดีเหมือนกันฉันก็อยากดื่มด่ำธรรมชาติแล้ว”มายูจึงพูดออกมาบ้าง“โอเค งั้นเอาของไปเก็บไว้ในห้องกันก่อน แล้วเดี๋ยวพวกเราไปกันเลย” ชะเอมเมื่อได้รับความคิดเห็นของเพื่อนแล้วก็พูดขึ้นอีกครั้งพร้อมกับให้ทุกคนนำกระเป๋าสัมภาระไปไว้ในห้องกันก่อนหน้าบ้านพักมีรถยนต์จอดไว้อยู่หนึ่งคันมันคือรถยนต์ที
"ทะเลาะกับเด็ก?” เวหายังคงถามต่อไป“กูว่าต้องใช่แน่ๆ หน้าแบบนี้ทะเลาะกันชัวร์” ออสตินจึงได้ออกความคิดเห็นบ้างเมื่อมองไปทางสายฟ้าที่ตอนนี้ใบหน้านั้นเริ่มฉายแววหงุดหงิดขึ้นมา“เบื่อๆ พวกมึงรู้หรือยังว่ามินตรากลับมาแล้ว” สายฟ้าถอนหายใจออกมาแล้วเริ่มพูดถึงสาเหตุที่ทำเขาเบื่อหน่อยอยู่ในตอนนี้“จริงดิ! แล้วคือเธอไปหามึงงั้นเหรอไอ้สายฟ้า”เวหาตาโตตกใจในคำบอกกล่าวของเพื่อนสนิทไม่คิดว่าหญิงสาวคนดังกล่าวอย่างมินตราจะกลับมาไทยในตอนนี้ได้“อืม แม่งกลับมาสร้างเรื่องให้กู” ใบหน้าเบื่อหน่ายพูดออกมาอีกครั้ง“ประมาณว่ามินไปหามึงแล้วแฟนหึงงี้เหรอ?”“มากกว่านั้น พวกมึงดูไอ้วินมันก่อนเถอะ ยกเหล้าแดกไม่พัก” สายฟ้าพูดและชี้ไปทางเพื่อนในกลุ่มอีกคนที่ตอนนี้ยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มแบบไม่พัก ไอ้วินก็เมียหนีเหมือนกันกับเขาแถมยังเป็นเพื่อนกันอีก“นี่ไงไอ้วิน น้องพราวไปเที่ยวเชียงใหม่กับเพื่อนๆอยู่กันครบแก๊งค์เลยด้วย” ออสตินเอ่ยปากพูดขึ้นอีกครั้งเมื่อเขานั้นเขาเปิดเข้าไปดูในไอจีและได้เห็นน้องพราวแฟนของไอ้วินได้ลงรูปเธอและกลุ่มเพื่อนเช็คอินที่เชียงใหม่“ไหน เอามาให้กูดู” พอได้ยินว่ามีชื่อเมียเด็กอย่างน้องพราว ธาวินก็รีบ
“เรียกชื่อฉันบ้างสิ” ผละออกเต้าอวบสวยพูดบอกเธอให้ครางเรียกชื่อของเขาบ้างจะได้หายกันแต่เธอก็ยังเป็นเธอดื้อยังไงก็ดื้ออยู่วันยันค่ำ“มะ..ไม่”“ไม่เหรอ” ชายหนุ่มเน้นย้ำคำว่าไม่เหรอออกมาจากปากแล้วกดกระแทกเอวสอบตอกตัดเข้าออกแบบเน้นๆตับ ตับ ตับ“อ๊ะ! จุก พี่เบาเดี๋ยวนี้เลยนะ”ร่างบางออกคำสั่งเสียงหวานขอให้เขาเบามือกับเธอหน่อยร่างบางของเธอไหวเอนไปตามแรงกระแทกกระทั้นของเขา หน้าอกกระเพื่อมสั่นไหว จนเขาต้องใช้มือบีบเคล้นหน้าอกของเธอเอาไว้พร้อมกับใช้นิ้วบดขยี้และสะกิดหัวนมของเธอ“เรียกชื่อกันก่อน!”หญิงสาวที่ทนต่อความเสียวที่เขามอบให้ไม่ไหว ยอมแพ้จำยอมเรียกชื่อของเขาออกมาหวังว่าเรียกแล้วเขาคงจะเบาแรงที่ทำกับเธอลงบ้าง“พี่สายฟ้า! อ๊ะ! เรียกแล้วนี่ไง อ่า~”“ซี้ด..เสียวโคตรดี”สายฟ้าร้องครางออกมาเงยหน้าซู้ดปากมองเพดานสูงภายในห้อง เขาไม่ได้เบาแรงตามที่เธอร้องขอ ของแบบนี้จะเบาได้ไง เบาก็ไม่สนุกอ่ะดิ“ซี้ด..อ๊ะ”เสียงครางดังกระหึ่มดังออกมาจากไอ้คนบ้าคลั่งตรงหน้า ส่วนเธอทำได้แค่อดทนและกลั้นเสียงครางเอาไว้สวบๆ ตับๆเร่งกระหน่ำกระแทกเข้าหาร่องรูแสนสวยแบบไม่มีหยุดยั้ง ก้มลงไปใช้ปากดูดเลียหัวนมแข็งเป็นไตขอ
"คิดจะตีตัวห่างออกไปจากฉันอย่างงั้นเหรอ ไม่มีทาง!” ร่างสูงพูดออกมาด้วยน้ำเสียงดุดันเคร่งขรึม จับร่างบางผลักลงบนเตียงนอนและตามขึ้นคร่อมทาบทับเธอเอาไว้แควก!ชายหนุ่มขี้โมโหฉีกเสื้อนักศึกษาของหญิงสาวใต้ร่างจนมันกระดุมหลุดออกจากกัน เสื้อผ้าหลุดรุ่ย เธอสะดุ้งเฮือกร้องตกใจเสียงหลงออกมารีบตะโกนด่าทอชายหนุ่มด้านบ่น“กรี๊ด~ ไอ้พี่สายฟ้า ไอ้คนบ้า อื้อ~” เธอโดนเขาลงโทษด้วยการจูบปิดปาก เขาไม่ชอบให้เธอพูดหรือด่าว่าเขาด้วยถ้อยคำหยาบคายแบบนี้ฟังดูแล้วไม่ชอบใจเอาเสียเลยสายฟ้าเอื้อมมือไปปลดรั้งตะขอเสื้อในด้านหลังของเธอแค่เพียงสะกิดนิดเดียวมันก็หลุดออกจากกันโดยง่าย“อย่านะ อ๊ะ!” หญิงสาวรีบร้องห้ามในทันที มือรีบดึงรั้งเสื้อในที่เขากำลังพยายามจะดึงมันออกจากตัวเธอ และสุดท้ายเธอห้ามเขาไม่สำเร็จชายหนุ่มถอดเสื้อในออกมาตัวเธอสำเร็จ ตอนนี้ด้านบนของเธอไม่มีอะไรปกปิดสายฟ้ามองไปยังหน้าอกนิ่มไซส์คัพดีทั้งสองข้าง กลืนน้ำลายดัง..อึก หิวกระหายเขารู้สึกแบบนั้น อยากสัมผัสอยากชิมหัวนมสีเชอร์รี่“ห่างหายไปนาน ถ้างั้นผัวขอดูดนมหน่อยแล้วกัน” เงยหน้ามองไปยังเจ้าของเรือนร่างงดงามอีกครั้ง จะจับจะชิมยังไงก็คงต้องขออนุญาตเจ้
และเพื่อนของพราวทั้งชะเอมและอลิสก็เริ่มแนะนำตัวฝากเนื้อฝากตัวไปยังพ่อกับแม่ของพราว“สวัสดีค่ะพ่อกับแม่ หนูชื่อชะเอมนะคะ”“สวัสดีค่ะหนูชื่ออลิสนะคะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะพ่อกับแม่”และพอเมื่อเธอพูดเสร็จสายฟ้าก็หันหน้ากลับมาแล้วจ้องมองไปยังใบหน้าของอลิส เมื่อเห็นว่าเขาอยู่ตรงนี้ด้วยเธอก็เผลอยืนตัวแข็งทื่อ ไม่คิดไม่ฝันว่าเขาจะมาร่วมกินข้าวกับทางพ่อและแม่ของพราวด้วย เพราะถ้ารู้เธอคงไม่มาเจอเขาหรอก ผู้ชายนิสัยไม่ดี ผู้ชายคนที่เธอไม่อยากจะเห็นหน้าของเขาที่สุดในตอนนี้จนชะเอมต้องดึงสะกิดเรียกอลิสอีกครั้งเธอจึงเริ่มได้สติกลับมาและเดินตามเพื่อนไปนั่งยังเก้าอี้ที่ยังว่างซึ่งนั้นก็คือฝั่งตรงข้ามกันเลยกับทางสายฟ้า“ชะเอมแลกที่กัน” อลิสขยับใบหน้าเข้าไปใกล้ชะเอมและพูดร้องขอให้เพื่อนนั้นแลกที่กับเธอ“จะบ้าเหรอมันดูไม่ดี อดทนหน่อย แค่แปบเดียว” แต่ชะเอมก็ไม่ยอมแลกที่กับเธอทั้งยังบอกให้เธอนั้นอดทนอีกแค่แปบเดียวเท่านั้นอลิสจึงต้องจำทนและเริ่มรับประทานอาหารทันทีโดยที่ไม่ยอมเงยหน้าขึ้นหรือท่าจะเงยก็จะหันมองขึ้นไปทางอื่น ทั้งหมดรับประทานอาหารกันจนอิ่ม มายู ชะเอม และอลิส รวมไปถึงพวกกลุ่มเพื่อนของพี่ธาวินก็
“ขอบคุณค่ะน้าเอม คุณน้าก็ยังดูสวยมากๆเลยนะคะ พี่อาร์มก็หน้าตาหล่อมากเลยค่ะ”“ปากหวานนะจ้ะหลานสาว ขอบใจนะจ้ะ” น้าเอมบีบแก้มฉันเบาๆและเอ่ยปากให้พวกเราทุกคนนั่งลงกันได้แล้ว“พวกเรามานั่งกินอาหารกันดีกว่า มาๆเด็กๆ”จากนั้นพวกท่านทั้งสองก็ได้ใช้เวลาพูดคุยกันตามภาษาผู้หญิง ส่วนฉันก็เลื่อนดูครีมที่ยัยชะเอมได้แนะนำมา“รุ่นนี้ดีครับน้องอลิส พี่เองก็ใช้” จู่ๆพี่อาร์มก็พูดขึ้น เขาคงเห็นที่หน้าจอมือถือของฉัน เพราะเขานั่งอยู่ด้านข้างของฉัน“มันหอมมากเลยใช่มั้ยคะ เห็นเพื่อนอลิสบอกมา อลิสเลยอยากลองใช้ดูบ้าง”“ใช่ครับ นี่ไง พี่เองก็ใช้อยู่ น้องลองดมกลิ่นดูก่อนได้นะ” เขาพูดพร้อมกับหยิบครีมที่ฉันกำลังสนใจขึ้นมาให้ฉันได้ลองดมดู20 นาทีผ่านไป อลิสกับอาร์มได้ขอผู้เป็นแม่แยกออกมาเดินกันสองคนเพื่อที่จะหาซื้อของใช้ภายในห้าง “พี่คุยสนุกมากเลยค่ะ ถ้างั้นเรามาแลกไลน์กันเอาไว้ดีมั้ยคะ พี่อาร์ม” อลิสดูท่าจะชอบพี่อาร์มคนนี้มาก จึงเอ่ยปากทักขอไอดีไลน์ของเขา“จัดไปค่า” (พูดเสียงเบา)“อย่าบอกนะคะว่าพี่เป็น...” สิ่งที่เธอสัมผัสและคิดเอาไว้ไม่มีผิด พี่อาร์มคนนี้เขาเป็นเกย์“ชู่ว์ แบบที่น้องคิดถูกแล้ว พี่เป็น...”"แล้
“ขอบใจนะเพื่อนรัก แกดีกับฉันที่สุดเลย ขอให้แกมีแฟนหล่อลุคหล่อๆแบดๆเหมือนที่แกชอบดูพระเอกในซีรี่ย์นะ ฮ่าฮ่า” อลิสส่งยิ้มหวานใช้มือบีบเข้าที่แก้มเนียนใสของเพื่อนสนิท เธออวยพรเพื่อนแบบร่ายยาวอยากให้เพื่อนมีแฟนกับเขาสักทีแต่ถ้าจะมีก็อยากให้มีแบบพระเอกในซีรี่ย์ที่เจ้าตัวนั้นชอบดู“ยัยบ้า! ฉันยังไม่อยากมีแฟนหรอกนะในตอนนี้” บ้านเจริญกิจวัฒนาใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมงทั้งสองได้เดินทางมาถึงยังบ้านหลังใหญ่ของอลิส ลงจากรถก็เจอกับพ่อและแม่ของอลิสที่พากันเดินออกมาต้อนรับลูกสาวกับเพื่อนของลูกสาว“สวัสดีค่ะพ่อกับแม่” ชะเอมส่งยิ้มหวานยกมือไหว้สวัสดีไปยังพ่อและแม่ของอลิสทันที คิดถึงพวกท่านพักหลังๆไม่ค่อยได้เข้ามาเจอเลย“หวัดดีจ้ะชะเอม แม่คิดถึงจังเลย” แม่อลิสโผล่เข้ากอดร่างบางของชะเอมเพื่อนของลูกสาวด้วยความคิดถึง นึกถึงตอนช่วงมัธยมพวกเขาได้เจอกันแทบทุกวันแต่พอขึ้นมหาวิทยาลัยนานๆถึงจะได้เจอกันที“พ่อขา อลิสคิดถึงจังเลยค่ะ” ทางด้านอลิสก็ไม่น้อยหน้าโผล่เข้ากอดผู้เป็นพ่อเช่นเดียวกัน“แล้วไม่คิดถึงแม่บ้างเหรอ” จนแม่อดไม่ได้ที่จะเอ่ยปากแซวลูกสาวตัวแสบคนสวย“คิดถึงทั้งสองนั่นแหละค่ะ” ร่างบางยิ้มแก้มปริพูดขึ
"ทะเลาะกับเด็ก?” เวหายังคงถามต่อไป“กูว่าต้องใช่แน่ๆ หน้าแบบนี้ทะเลาะกันชัวร์” ออสตินจึงได้ออกความคิดเห็นบ้างเมื่อมองไปทางสายฟ้าที่ตอนนี้ใบหน้านั้นเริ่มฉายแววหงุดหงิดขึ้นมา“เบื่อๆ พวกมึงรู้หรือยังว่ามินตรากลับมาแล้ว” สายฟ้าถอนหายใจออกมาแล้วเริ่มพูดถึงสาเหตุที่ทำเขาเบื่อหน่อยอยู่ในตอนนี้“จริงดิ! แล้วคือเธอไปหามึงงั้นเหรอไอ้สายฟ้า”เวหาตาโตตกใจในคำบอกกล่าวของเพื่อนสนิทไม่คิดว่าหญิงสาวคนดังกล่าวอย่างมินตราจะกลับมาไทยในตอนนี้ได้“อืม แม่งกลับมาสร้างเรื่องให้กู” ใบหน้าเบื่อหน่ายพูดออกมาอีกครั้ง“ประมาณว่ามินไปหามึงแล้วแฟนหึงงี้เหรอ?”“มากกว่านั้น พวกมึงดูไอ้วินมันก่อนเถอะ ยกเหล้าแดกไม่พัก” สายฟ้าพูดและชี้ไปทางเพื่อนในกลุ่มอีกคนที่ตอนนี้ยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มแบบไม่พัก ไอ้วินก็เมียหนีเหมือนกันกับเขาแถมยังเป็นเพื่อนกันอีก“นี่ไงไอ้วิน น้องพราวไปเที่ยวเชียงใหม่กับเพื่อนๆอยู่กันครบแก๊งค์เลยด้วย” ออสตินเอ่ยปากพูดขึ้นอีกครั้งเมื่อเขานั้นเขาเปิดเข้าไปดูในไอจีและได้เห็นน้องพราวแฟนของไอ้วินได้ลงรูปเธอและกลุ่มเพื่อนเช็คอินที่เชียงใหม่“ไหน เอามาให้กูดู” พอได้ยินว่ามีชื่อเมียเด็กอย่างน้องพราว ธาวินก็รีบ
ที่นี่บ้านพักสไตล์ล้านนาประยุกต์ในแบบทันสมัยมีการตกแต่งดีไซน์ที่สวย เหมาะกับการเปลี่ยนบรรยากาศในการพักผ่อน มีสิ่งอำนวยสะดวกครบครัน มีสระว่ายน้ำส่วนตัวขนาดใหญ่ เครื่องปรับอากาศ smart TV อินเตอร์เน็ตความเร็วสูง เตาปิ้งย่าง ตู้เย็น ไมโครเวฟ เครื่องซักผ้าและเฟอร์นิเจอร์ภายในบ้านอีกมากมายในบริเวณรั้วบ้านมีต้นไม้ปลูกขึ้นอย่างเรียงรายทั้งดอกไม้เป็นหย่อมๆรวมทั้งต้นไม้สูง“ที่นี่มีสองห้องนอนงั้นพวกเราแยกกันนอนห้องละสองคนนะ นี่กุญแจ มายูนอนกับพราวนะ ส่วนฉันนอนกับอลิส”เมื่อเดินเข้ามายังภายในตัวบ้าน ชะเอมก็พูดขึ้นพร้อมกับหันหน้ามาทางกลุ่มเพื่อนของเธอ“พวกแกจะเริ่มไปเที่ยวกันเลยไหมหรือจะไปวันพรุ่งนี้ดี?” ชะเอมพูดถามความคิดเห็นจากทางกลุ่มเพื่อนสาว“ไปเลยๆฉันอยากไปเที่ยวแล้ว” อลิสจึงเริ่มแสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก“ไปเลยก็ดีเหมือนกันฉันก็อยากดื่มด่ำธรรมชาติแล้ว”มายูจึงพูดออกมาบ้าง“โอเค งั้นเอาของไปเก็บไว้ในห้องกันก่อน แล้วเดี๋ยวพวกเราไปกันเลย” ชะเอมเมื่อได้รับความคิดเห็นของเพื่อนแล้วก็พูดขึ้นอีกครั้งพร้อมกับให้ทุกคนนำกระเป๋าสัมภาระไปไว้ในห้องกันก่อนหน้าบ้านพักมีรถยนต์จอดไว้อยู่หนึ่งคันมันคือรถยนต์ที
“อือ ขอบใจนะ”พราวจึงเงยหน้าแล้วมองไปทางเพื่อนๆพร้อมกับพูดและยิ้มออกมาแต่แววตาก็ยังคงดูเศร้าหมองเหมือนเดิม“งี้ก็ไปเที่ยวได้แล้วอ่ะดิ”อลิสจึงพูดขึ้นเพราะอยากเปลี่ยนบรรยากาศให้ดูครึกครื้นขึ้น“อือ จัดไปเลยค่าสาว”พราวจึงพูดตอบรับพร้อมกับยิ้มออกมา“เยี่ยมมันต้องแบบนี้เพื่อนฉัน”ชะเอมเมื่อเห็นพราวเริ่มยิ้มได้จึงได้พูดแซวออกมา“รอฉันก่อนนะพวกแก เดี๋ยวฉันคนเก่าจะกลับมาแล้ว”พราวจึงยิ้มให้เพื่อนแล้วพูดบอกให้เพื่อนๆรอตนเองได้เลย'อะไรมันจะช่างบังเอิญขนาดนี้ บังเอิญอกหักพร้อมกันไปอีก แถมไอ้พวกที่ทำพวกเราเจ็บช้ำยังเป็นเพื่อนกันอีก'อลิสครุ่นคิดอยู่ในใจยิ่งคิดก็ยิ่งแค้นเคืองแทนเพื่อนและตนเองด้วย“พวกแกฝั่งตรงข้ามมหาลัยมีร้านหมูกระทะมาเปิดใหม่ด้วยนะ สนใจกันไหมเอ่ย?”มายูที่กำลังเลื่อนดูเฟซบุ๊กเมื่อเห็นสิ่งที่น่าสนใจก็จึงเงยหน้าพูดกับเพื่อนๆทันที“ไปฉันไป”เป็นอลิสที่เสนอตัวเป็นคนแรกในเรื่องของการกินทุกครั้ง“ฉันไปแน่นอนน”ชะเอมก็ตอบตกลงที่จะไปเช่นกัน“โอเค งั้นวันนี้ฉันจะกินให้อ้วนเลยคอยดู”พราวก็ตอบเพื่อนไปเช่นกันว่าจะไป“ฮ่าฮ่า ให้มันได้แบบนี้แหละพราว อย่าไปเศร้า”ชะเอมถึงกับหลุดขำออกมากับคำพูดของเพื่อ
“พี่สายฟ้า อลิสว่ามันน่าจะถึงเวลาที่เราควรบอกลากันได้แล้วนะคะ ในสัญญาระบุเอาไว้ว่า5เดือน แล้วเมื่อวานมันก็ครบตามกำหนดแล้วค่ะ”“…..”“อลิสอยากกลับไปใช้ชีวิตสงบสุขอยู่กับเพื่อนเหมือนเดิม พี่จะให้แซลมอนมั้ย หรือพี่อยากจะเลี้ยงเอาไว้เองก็คงต้องแล้วแต่พี่ แต่อลิสรักแซลมอนอยากขอน้องให้ไปอยู่ด้วยกัน”“เราไม่ได้คิดเหมือนกันหรอกเหรอ”สายฟ้าถามเธอออกมาตรงๆ ความรู้สึกของเขากับเธอคิดไม่เหมือนกันหรอกเหรอ“ไม่รู้ว่าพี่คิดอะไรนะแต่อลิสคงไม่ได้คิดแบบเดียวกับพี่หรอก ตอนนี้อลิสไม่ได้รู้สึกชอบพี่ อลิสพูดจริงนะ ไม่ใช่โกรธเรื่องเมื่อกี้”อลิสเม้มปากพูดออกมาด้วยใบหน้าเรียบนิ่งไม่มีน้ำตาอยู่บนใบหน้าแล้ว“แล้วฉันสามารถรั้งเธอเอาไว้ได้บ้างมั้ย”“ตอนนี้คงจะไม่ได้ค่ะ ขออลิสคิดทบทวนหน่อยแล้วกันนะคะ ส่วนพี่ก็ลองดูนะบางทีถ้าไม่มีอลิส..พี่ก็อาจจะกลับไปคบกับเพื่อนของพี่เองก็ได้ ใครจะไปรู้ ใช่มั้ยคะ”พูดพร้อมกับยิ้มให้กับพี่เขา มันช่างเป็นยิ้มที่ดูจอมปลอมเท่าที่เธอเคยยิ้มออกมาเลยก็ว่าได้“ไม่ ฉันไม่..”“เอาไว้ค่อยๆคิดนะคะ พี่ช่วยพาอลิสไปส่งที่คอนโดของอลิสที่นะ แล้วก็ขอบคุณสำหรับสิ่งดีๆที่พี่มอบให้กันตลอดมานะ อลิสดีใจที่