Share

บทที่ 795

Author: ธารดารา
เวินเหลียงประสบอุบัติเหตุสูญเสียความทรงจำส่วนหนึ่ง ฉะนั้นหลังกลับประเทศจึงขาดการติดต่อกับเบลล่า ตอนนี้เธอจึงไม่รู้จักเบลล่า

ส่วนเบลล่าเป็นเพราะผ่านไปเป็นเวลานานแล้ว มิหนำซ้ำเวินเหลียงยังทำอย่างกับเธอเป็นคนแปลกหน้า ฉะนั้นจึงไม่กล้าทำเป็นรู้จักกัน

เวินเหลียงเองก็คิดไปถึงจุดนี้เช่นกัน ในใจมีความไม่กล้าเชื่ออยู่เล็กน้อย มันจะบังเอิญขนาดนี้เลยเหรอ?

เธอเอ่ยถามเบลล่าขึ้นโต้ง ๆ เลยว่า “คุณรู้จักชื่อจีนของเพื่อนคุณคนนั้นหรือเปล่าคะ?”

เคยมีเพื่อนเป็นคนจีนมาก่อน ตอนนี้ยังมีแฟนเป็นคนจีนอีก เบลล่าเองก็พอจะพูดภาษาจีนได้สองสามประโยคเช่นกัน มิหนำซ้ำยังคล่องแคล่วทีเดียวด้วย

เธอตอบกลับไปโดยใช้ภาษาจีนว่า “เขาชื่อว่าเวินเหลียง เวินในคำว่าน้ำอุ่น เหลียงในคำว่าน้ำเย็น”

เวินเหลียงอ้าปากค้าง อึ้งอยู่ตรงนั้นไปเลย

“คุณ...คงไม่ใช่เวินเหลียงจริง ๆ หรอกใช่ไหม?” เบลล่าเลิกคิ้วถามกลับอย่างเหลือเชื่อ

“เป็นฉันจริง ๆ” เวินเหลียงกระตุกรอยยิ้มมุมปาก

ไม่กล้าเชื่อเลย

“งั้นเธอ...จำฉันไม่ได้แล้ว? เธอลืมตอนที่เธอเพิ่งมาถึงมหาลัยเพนซิลเวเนียใหม่ ๆ แล้วหาห้องเรียนไม่เจอ และฉันก็เป็นคนพาเธอไปแล้วเหรอ? ตอนที่บัตรห้องสมุ
Locked Chapter
Continue Reading on GoodNovel
Scan code to download App

Related chapters

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 796

    เดิมทีเฉินจิ้งหย่วนก็พูดแทรกไม่ได้อยู่แล้ว จึงได้แต่นั่งหั่นสเต๊กเนื้อวัวให้เบลล่าอยู่ข้าง ๆ อย่างจนใจพูดคุยกันไปถึงบางอย่าง เบลล่าก็นึกอะไรขึ้นได้ จึงถามขึ้นว่า “ตอนนี้สุขภาพเธอเป็นยังไงบ้าง?”“ดีมากนะ” เวินเหลียงโพล่งออกมา ก่อนจะตระหนักได้ว่าเบลล่าไม่ได้เอ่ยถามขึ้นมาอย่างไร้จุดมุ่งหมาย เธอจึงถามขึ้นอีกว่า “มีอะไรเหรอ?”“ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว ฉันจำได้ว่าตอนนั้นมีช่วงหนึ่งที่สุขภาพเธอไม่ดี เหมือนว่าต้องใช้ฮอร์โมน เธออ้วนขึ้นเยอะมาก เพิ่งจะฟื้นตัวขึ้นเยอะก็ตอนใกล้จะเรียนจบ”“ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง แต่ว่าสองสามปีมานี้ฉันสุขภาพแข็งแรงมากเลยนะ”เวินเหลียงไม่ได้คิดมากอะไร มีบางโรคที่ต้องใช้ฮอร์โมนกลูโคคอร์ทิคอยด์จริง ๆ ซึ่งส่งผลกระทบต่อการเผาผลาญของมนุษย์ ทำให้อ้วนขึ้น“งั้นก็ดีสุด ๆ ไปเลย” เบลล่าฉีกยิ้มพลางถามขึ้นอีกว่า “เธอกลับมาครั้งนี้ จะมาเรียนต่อเหรอ?”“เปล่า ฉันมาทำงานที่นี่น่ะ”“ตั้งหลักปักฐานเหรอ?”“ถือว่าใช่มั้ง”เบลล่าจึงเอ่ยขึ้นว่า “ฉันแนะนำให้เธอไปที่บริษัทของแด๊ดฉันได้นะ”เวินเหลียงฉีกยิ้มพลางเอ่ยขึ้นว่า “ขอบคุณในความหวังดีของเธอนะ แต่ว่าอาชีพของฉันในก่อนหน้านี้คือ

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 797

    ตอนกลางวัน เฉินจิ้งหย่วนพาเวินเหลียงไปจัดการซิมการ์ดของท้องที่เวินเหลียงส่งเบอร์ใหม่ให้พวกถังซือซือและคุณหญิง ส่วนเบอร์เก่าภายในประเทศเบอร์นั้น ยังคงเก็บเอาไว้ เธอยกเลิกแพ็กเกจที่ใช้ประจำ เก็บเอาไว้เพียงฟังชันก์ข้อความโทรศัพท์ที่พื้นฐานที่สุดเช้าตรู่ เวินเหลียงสวมเสื้อคาร์ดิแกนสีขาว กระโปรงทรงสอบสั้นสีน้ำตาลและเลกกิ้ง เข้าคู่กับรองเท้าหนังคู่เล็กสีน้ำตาลคู่หนึ่ง เห็นได้ชัดว่าขายาวและมีออร่าเมื่อได้รับสายของเบลล่า เธอก็หยิบกระเป๋ากับกล้องลงไปชั้นล่าง คิดว่าจะเดินไปถ่ายรูปไปพลาง และให้เบลล่าคนสวยคนนี้เป็นนางแบบให้เธอได้พอดีเบลล่าเอ่ยขึ้นอย่างเสียดายว่า “ถ้ารู้ว่าเธอเอากล้องมาด้วย ฉันก็เปลี่ยนไปใส่ชุดสวย ๆ แล้ว”“เธอใส่ชุดนี้ก็สวยออก ถึงเธอใส่กระสอบก็ยังสวยอยู่ดี” เวินเหลียงเอ่ย“ฮ่า ๆ ๆ” เบลล่าอดหัวเราะไม่ได้ “เฟย์ เธอตลกกว่าเมื่อก่อนขึ้นเยอะเลยนะ”“เมื่อก่อนฉันน่าเบื่อมากเหรอ?”“สรุปก็คือรู้สึกว่าไม่ได้มีความสุขเท่าตอนนี้ ตอนนั้นวัน ๆ เธอสนใจแต่เรื่องเรียน ตอนที่ไม่มีเรียนก็จะไปขลุกตัวอยู่ห้องสมุด ฉันเรียกให้เธอออกไปผ่อนคลายบ้าง เธอก็ไปน้อย ฉันยังคิดว่าเธอชอบวิชาเอกของเรามาก

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 798

    หลังออกมาจากศาลากลาง เบลล่าก็พาเวินเหลียงไปยังตลาดรีดดิ้งเทอร์มินัลที่นี่เป็นตลาดครบวงจรที่คึกคักเป็นอย่างมากแห่งหนึ่ง มีทั้งร้านขายผักร้านขายผลไม้ ร้านขายประเภทเนื้อเอยไข่ไก่เอย มีร้านขายขนมพายเลิศรส ดอกไม้ อาหารทะเล อาหารปรุงสุก ขนมและงานฝีมือ มากมายหลากหลายชนิด คล้ายตลาดสดของจีนเล็กน้อย ทว่าคุณภาพของผลิตภัณฑ์ ลักษณะสุขอนามัย ระดับความหลากหลายของสินค้ามีมากกว่าตลาดสดเล็กน้อย มีนักท่องเที่ยวจากต่างประเทศและคนในท้องที่คละกันในเมื่อมาถึงที่นี่แล้ว เวินเหลียงก็ต้องชิมอาหารเลิศรสคลาสสิกของเมืองฟิลาเดลเฟียสักหน่อย ไม่ว่าจะเป็นสเต๊กชีส เนื้อวัว ชีสและแซนด์วิชมื้อเที่ยงเบลล่าเป็นคนเลี้ยงเวินเหลียง ไม่ใช่ร้านอาหารหรูหราอะไร ทว่าเป็นร้านอาหารในท้องที่ที่ได้มาตรฐานร้านหนึ่งเบลล่าชมร้านอาหารร้านนี้ไม่ขาดปาก ดังนั้นเธอจึงแนะนำให้เวินเหลียงขณะกินข้าว เวินเหลียงฉวยโอกาสถามเบลล่าถึงสตูดิโอถ่ายรูปสองสามแห่งภายในเมืองฟิลาเดลเฟียแม้ฮั่วตงเฉิงจะแนะนำให้เธอแล้วที่หนึ่ง ทว่าเธอก็ยังอยากดูที่อื่นว่าเป็นยังไงบ้าง และเลือกที่ที่เหมาะกับตัวเองทว่าเบลล่าไม่เข้าใจในสายงานนี้ จึงช่วยเวินเหลียงไม่ได

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 799

    เวินเหลียงเข้าใจพลังของโซเชียลในปัจจุบันดี มีคนเข้าไปอยู่ในสายอาชีพสื่ออิสระเพิ่มขึ้นทุกวันบางคนถ่ายรูปได้น่าสนใจหรือถ่ายวิดีโอที่มีคุณภาพและความคมชัดสูงเป็นอย่างมาก ก็สร้างรายได้ผ่านการเข้าชมและการโฆษณา และมีบางคนที่มีจุดประสงค์ในการถ่ายวิดีโออยู่ที่การแสดงเสน่ห์ของงานตัวเอง ใช้อินเทอร์เน็ตเพื่อหาลูกค้าสร้างธุรกิจให้ตัวเองเวินเหลียงครุ่นคิดว่าเธอควรทำอย่างหลัง แม้ว่าเธอจะไม่เคยถ่ายวิดีโอมาก่อนก็ตามหลังทำความเข้าใจกับความต้องการของลูกค้า เวินเหลียงก็หารือเรื่องรายละเอียดกับลูกค้า และทำการเรียกราคาพื้นฐานของครอบครัวนักศึกษาที่มาเรียนแลกเปลี่ยนที่นี่ไม่ขาดเงินอยู่แล้ว แถมพุ่งตรงมาหาเวินเหลียงอีก ตอบตกลงทันทีพร้อมจ่ายเงินมัดจำและนัดถ่ายรูปกันสุดสัปดาห์หน้า เวินเหลียงดูสตูดิโอถ่ายรูปในเว็บหางานสองสามที่ สุดท้ายเลือกส่งเรซูเม่ให้กับสตูดิโอที่ตรงกับความต้องการ รวมถึงสตูดิโอของเพื่อนฮั่วตงเฉิงด้วยหลังทำทุกอย่างเสร็จ ก็ใกล้จะเช้าตรู่แล้ว หลังเวินเหลียงอาบน้ำล้างเนื้อล้างตัวเสร็จก็พักผ่อนวันต่อมาไม่มีแพลนออกจากห้อง เวินเหลียงตัดสินใจปล่อยให้ตัวเองนอนจนกว่าจะตื่นขึ้นมาเองแต่ไม่นึ

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 800

    อัลเลนรับปากว่าจะแจ้งผลการสัมภาษณ์ของเวินเหลียงในอีกสามวันหลังเวินเหลียงออกมาจากตึกออฟฟิศ เธอก็ถอนหายใจเฮือกหนึ่งเธอรู้สึกไปเองว่าการสัมภาษณ์ครั้งนี้นับว่าราบรื่นทีเดียวหลังการสัมภาษณ์ครั้งที่สอง เวินเหลียงไม่ได้ผ่อนคลายเท่ากับครั้งแรกขนาดนั้นคนสัมภาษณ์ของสตูดิโอแห่งนี้เป็นคนวัยกลางคน สายตาที่มองมาที่เธอมักจะแฝงแววตาของการประเมินอย่างหนึ่ง ขณะพูดคุยกันยังพูดถึงปัญหาเชื้อชาติด้วยเวินเหลียงหวังว่าสถานที่ทำงานของตัวเองจะเปิดกว้างและเป็นกันเองหน่อย ไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่ปฏิบัติกับเธอเหมือนเพื่อน อย่างน้อยก็ไม่ปฏิบัติกับเธอโดยมีอคติส่วนตัวฉะนั้นไม่ว่าสตูดิโอแห่งนี้จะรับเธอหรือไม่ เธอก็ปัดตกสตูดิโอแห่งนี้ไปแล้วตอนบ่ายเวินเหลียงเข้าร่วมการสัมภาษณ์ของสตูดิโอแห่งที่สามสตูดิโอของเพื่อนฮั่วตงเฉิงชื่อว่าสลีล ที่ตั้งของออฟฟิศอยู่ที่หน้าร้านแห่งหนึ่งในใจกลางเมืองเวินเหลียงเห็นป้ายคำว่าสลีลมาแต่ไกล ผนังภายนอกหน้าร้านใช้วัสดุกระจก มองไปแค่แวบเดียวก็เห็นสภาพแวดล้อมภายในร้านหมดแล้วนอกจากตกแต่งสไตล์ตะวันตกแล้ว เวินเหลียงยังเห็นหุ่นนางแบบสองสามตัววางอยู่ในตำแหน่งข้างหน้าต่างอีกด้วย บ

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 801

    หลังจากแก้ปัญหาเรื่องงานเสร็จ เวินเหลียงยังต้องแก้ปัญหาเรื่องที่อยู่อาศัยอีกแม้ในมือของเธอจะมีเงินออมที่แน่นอนอยู่แล้วก็ตาม ตอนนี้ยังไม่มีแพลนจะซื้อบ้าน เธอแพลนจะอยู่ใกล้ ๆ แถวที่ทำงานสักหน่อย เช่าอะพาร์ตเมนต์หนึ่งห้องนอนหนึ่งห้องนั่งเล่นสักห้องแปดโมงเช้า เฉินจิ้งหย่วนและเบลล่ามารับเวินเหลียงไปดูห้องด้วยกันเมื่อได้ยินว่าเวินเหลียงจะเข้าทำงานที่สตูดิโอถ่ายภาพแห่งหนึ่ง เบลล่าก็ดีใจแทนเวินเหลียงเป็นอย่างมาก“ดีมากจริง ๆ เฟย์ วันนั้นฉันโพสต์รูปภาพที่เธอถ่ายให้ฉันลงอินสตาร์แกรม พวกเพื่อนสนิทของฉันมีแต่คนคิดว่าฉันไปถ่ายรูปโดยเฉพาะ ถามว่าช่างภาพเป็นใคร”เวินเหลียงฉีกยิ้ม “เธอสวย ถ่ายยังไงก็สวย”“เฟย์ เธอถ่อมตัวเกินไปแล้ว ก่อนหน้านี้ฉันก็เคยถ่ายรูปส่วนบุคคลมาสองสามครั้ง กลับกันรูปที่เธอถ่ายไปเรื่อยเปื่อยทำให้ฉันพอใจมากที่สุด”“เธอชอบก็ดี สตูดิโอที่ฉันเข้าไปทำงานมีบริการถ่ายรูปชุดฮั่นฝูพอดีเลย ถ้าเธอชอบจะไปลองดูก็ได้นะ”ตอนสัมภาษณ์ เวินเหลียงทำความเข้าใจกับลิเลียนมาแล้ว ช่างภาพของสตูดิโอแบ่งออกเป็นสองสามระดับ แบ่งกันรับผิดชอบลูกค้าในแพ็กเกจที่ต่างกันไปช่างภาพพื้นฐานที่เพิ่งเข้ามาทำ

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 802

    สองสามวันนี้ที่มาถึงยังเมืองฟิลาเดลเฟีย เธอยุ่งจนหัวหมุนทุกวัน ใช้ชีวิตอย่างวุ่นวายจนแทบจะไม่มีเวลาไปคิดถึงเรื่องอื่นเลยต่อให้คิดถึง ทว่าไม่นานก็ลืมไปแล้วฉะนั้นไม่มีใครอยู่ไม่ได้เพียงเพราะมีคนเดินออกไปจากชีวิตหากเธอเข้าใจหลักเหตุผลข้อนี้ตั้งนานแล้ว บางทีก่อนหน้านี้คงไม่มีชีวิตอยู่อย่างเจ็บปวดและดิ้นรนแล้วตอนค่ำ เวินเหลียงเลือกชุดกระโปรงที่ดูเป็นทางการหน่อยให้ตัวเองหนึ่งชุด พร้อมกับแต่งหน้าแสนประณีต นั่งรถมุ่งหน้าไปยังบ้านของเบลล่าเบลล่ารู้ว่าเวินเหลียงไม่มีรถ จึงส่งให้คนไปรับเธอมาโดยเฉพาะบ้านของเบลล่าตั้งอยู่ที่คฤหาสน์ร็อคกี้เฟลเลอร์เขตชานเมืองเวินเหลียงเคยมาประเทศเอ็มตอนที่เดินทางมาทำงานต่างถิ่นหรือไม่ก็ท่องเที่ยว และเคยเข้าไปเยี่ยมชมคฤหาสน์ของคนมีเงิน คฤหาสน์หรูที่อยู่ในสวนล้วนตกแต่งอย่างวิจิตรตระการตาทั้งภายนอกและภายใน ทว่าที่นั่นไม่มีคนอยู่ กลายเป็นจุดชมวิวแห่งหนึ่งไปแล้ว กระทั่งยังมีผู้บรรยายอีกด้วยฉะนั้นนี่เป็นครั้งแรกที่เวินเหลียงจะได้ไปยังคฤหาสน์ส่วนตัวรถยนต์แล่นมาถึงเขตชานเมือง เมื่อขับผ่านไปอีกสองทางแยก คนขับรถก็ชี้ไปที่กำแพงหินและเสียงดนตรีที่แว่วดังมาจากที

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 803

    เวินเหลียงเงยหน้ามองสองคนที่อยู่ข้าง ๆ ทีหนึ่งเห็นผู้หญิงโครงหน้าเอเชียสองคน ในเมื่อมองออกว่าเป็นภาษาจีน ก็น่าจะเป็นคนจีนโพ้นทะเล ฉะนั้นถึงได้รู้จักคนจีนโพ้นทะเลในพื้นที่เป็นอย่างดีเวินเหลียงไม่ได้สนใจ เธอพูดคุยกับถังซือซือต่อเธอไม่เคยเห็นโลกมาก่อนจริง ๆ และไม่เคยเห็นคฤหาสน์ที่ใหญ่ขนาดนี้ผู้หญิงทั้งสองคนหยุดคุยกันในตอนที่เวินเหลียงหันหน้ามา ทว่าเมื่อเวินเหลียงหันกลับไป ผู้หญิงสองนั้นก็เปลี่ยนเรื่องคุยกันไปแล้ว“เบลล่า”ผ่านไปสองสามนาที จู่ ๆ ผู้หญิงชาวจีนโพ้นทะเลข้าง ๆ ก็ตะโกนเรียกขึ้น และลุกขึ้นยืนไปรับหน้าพร้อมกับเพื่อนที่อยู่ข้าง ๆเมื่อเวินเหลียงเงยหน้าขึ้นมา ก็เห็นเบลล่าเดินมาทั้งถือกระโปรงเจ้าหญิงเบลล่าหยุดฝีเท้า ก่อนจะเอ่ยว่า “อลิซ แอนนา ทำไมมานั่งอยู่ตรงนี้ล่ะ?”อลิซและแอนนามองหน้ากันทีหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยขึ้นด้วยอาการประหลาดใจที่ถูกใส่ใจ “ตรงนั้นค่อนข้างเสียงดังน่ะ แต่เธอวันนี้เธอยุ่งขนาดนั้น ยังมาหาด้วยตัวเองอีก เดี๋ยวเราจะเดินเข้าไปเอง”“งั้นพวกเธอพักอยู่ที่นี่ก่อนแล้วกัน”เบลล่าเดินผ่านทั้งสองคนมายังตรงหน้าเวินเหลียง “เฟย์”นัยน์ตาของเวินเหลียงประกายความตกตะลึง

Latest chapter

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 945

    อิเลียลุกขึ้นพรวด พลางมองเยี่ยนหวยอย่างเหลือเชื่อ“ถ้าเธอยังเห็นฉันเป็นพี่ชายของเธออยู่ ก็เชื่อฟังฉัน แล้วกลับไปเมืองฟิลาเดลเฟียพรุ่งนี้ซะ!” เยี่ยนหวยนั่งตัวตรงพลางเงยหน้ามองเธออยู่บนโซฟา“ฉันไม่กลับ!” อิเลียเดือดดาลจนแค่นเสียงฮึออกมาทีหนึ่ง ก่อนจะกลับไปนั่งตรงมุมโซฟา “อยากกลับพี่ก็กลับไปเองซะเลยสิ!”“ฟู่เจิงไม่ใช่คนดี ต่อให้ระหว่างพวกเธอมีลูกด้วยกัน เขาก็ไม่มีทางคบกับเธอ”ก่อนหน้านี้ฟู่เจิงเคยมีเรื่องอื้อฉาวว่ามีชู้ ตอนนี้ก็มีอดีตภรรยาที่มีความสัมพันธ์คลุมเครือมาอีกคน ขอให้เป็นผู้ใหญ่ที่รักลูกสาว ก็จะไม่มีวันเลือกเขาทั้งนั้น“พี่รู้ได้ยังไงว่าเขาไม่ใช่คนดี? พี่รู้ได้ไงว่าเขาจะไม่คบกับฉัน? วันนี้ตอนเที่ยงเรายังไปกินข้าวด้วยกันอยู่เลย!”เมื่อเห็นอิเลียดื้อดึง ในใจของเยียนหวยก็รู้สึกไม่ได้ดั่งใจ เขาแสยะยิ้มออกมาทีหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยว่า “พวกเธอไม่ได้ไปกินข้าวด้วยกันตามลำพัง แต่ฟู่ซือฝานอยู่ข้าง ๆ ใช่ไหม?”ในช่วงเวลาสำคัญแบบนี้ ฟู่เจิงจะมากินข้าวกับอิเลียตามลำพังได้ยังไง? นอกเสียจากเขาคิดจะเลิกกับเวินเหลียงจริง ๆ“...ใช่ ก็เขาเป็นลูกของพวกเรานี่” เมื่อเห็นว่าถูกเดาทางถูก อิเลียก็พูดอึ

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 944

    แต่หลังจากเดินตามแผนแล้วถึงได้พบว่า นี่มันไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ เลยถ้าพ่อแม่คุณลุงคุณป้ารู้ว่าเธอมีลูกนอกสมรสข้างนอก ต้องเข้ามาแทรก และไม่แน่ว่าจะพาตัวเธอกับลูกกลับไป“อิเลีย ผมเข้าใจนะครับคุณในฐานะแม่แท้ ๆ คุณอยากรีบกระชับความสัมพันธ์กับฝานฝาน แต่ก็อย่าตื่นตระหนกจนทำอะไรไม่ถูก โดยเฉพาะมักจะไปหาฝานฝานที่โรงเรียนอนุบาล แบบนี้จะส่งผลกระทบกับชีวิตของเธอได้นะครับ”“ฉันรู้แล้วค่ะ ต่อไปจะไม่ไปหาเขาที่โรงเรียนอนุบาลอีก ฉันเห็นว่าคุณกินน้อยมาก อาหารที่เหลือไม่ถูกปากหรือเปล่า?”ฟู่เจิง “...ก่อนมาผมกินมาบ้างแล้ว”หลังกินข้าวเที่ยงเสร็จ ฟู่ซือฝานรบเร้าขอกลับกับฟู่เจิงเธอล้วงกลยุทธ์ร้องไห้งอแงชักดิ้นชักงออยู่ที่พื้นของเด็กห้าขวบออกมาอย่างล้ำลึก ไม่มีเหตุผล ทว่าอิเลียฝืนเธอไม่ได้อิเลียทำได้เพียงกลับไปที่บ้านของเซี่ยเจิน“อิเลีย เธอกลับมาแล้วเหรอ?”เมื่อเห็นอลิซนั่งอยู่บนโซฟา อิเลียเดินมานั่งลง “เป็นยังไงบ้าง? ครั้งนี้เธอไปเมืองซีกับซีซาร์ ได้แสร้งทำเป็นเจอโดยบังเอิญ แล้วไปกินข้าวกับเขาอะไรหรือเปล่า?”อลิซเบะปาก “เปล่า”“ทำไมล่ะ? โอกาสดีขนาดนั้นทำไมเธอไม่คว้าเอาไว้?”“เขางานยุ่งมาก ฉันกล

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 943

    อิเลียจัดผมด้วยท่าทางราวกับไม่มีเจตนาอื่น หน้าตาเผยความตื่นเต้นออกมาดูท่าเธอจะเลือกวิธีถูกจริง ๆในตอนนี้เธอเพิ่งเข้าใกล้ฟู่ซือฝานไม่เท่าไร ท่าทีของฟู่เจิงเขาก็ผ่อนคลายลงเยอะแล้วผ่านไปยี่สิบนาที ฟู่เจิงก็ปรากฏตัวขึ้นในห้องรับรองนี่เป็นการเจอกันครั้งที่สองหลังจากวันนั้นเขานั่งลงข้าง ๆ ฟู่ซือฝาน พลางพยักหน้าให้อิเลียเบา ๆ “รบกวนแล้ว ไม่ถือสาที่ผมมาร่วมโต๊ะด้วยใช่ไหม?”“ไม่ถือสา นั่งเถอะค่ะ”สีหน้าของอิเลียเย็นชา ราวกับยังอยู่ต่อหน้าคุณหญิงและฟู่ชิงเยว่ครั้งก่อน เธอไม่ได้โกรธที่ฟู่เจิงปฏิเสธเธออย่างไร้ความปรานี“งานผมยุ่งมาก ยากที่จะใส่ใจคุณกับฝานฝานได้มากขนาดนั้น”“ฝานฝานเป็นลูกของฉัน นี่เป็นสิ่งที่สมควรอยู่แล้ว ฉันไม่รู้ว่าคุณจะมา ก็เลยสั่งอาหารไปสุ่ม ๆ เดี๋ยวอาหารมาเสิร์ฟคุณก็ดูแล้วกันว่าอยากจะสั่งเพิ่มไหม”“ผมไม่เลือกกิน” ฟู่เจิงตอบจากนั้นพนักงานก็เริ่มมาเสิร์ฟอาหารฟู่เจิงมองเนื้อแพะที่มาเสิร์ฟเต็มโต๊ะ เขาเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นก้มหน้าไปมองฟู่ซือฝานฟู่ซือฝานก้มศีรษะน้อย ๆ อย่างกระวนกระวายอิเลียหยิบตะเกียบขึ้นมา “ไม่ต้องเกรงใจ กินเลยค่ะ”ฟู่เจิงลังเลอยู่ครู่หนึ่

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 942

    เจียงเฉิงเที่ยงวันศุกร์ อิเลียไปรับฟู่ซือฝานออกไปกินข้าวเที่ยงที่คฤหาสน์ย่านซิงเหอวานเธอฉีกยิ้มพลางพูดกับฟู่ซือฝานว่า “เมื่อวานแม่ว่าจะไปรับหนูที่โรงเรียนอนุบาล จู่ ๆ ก็นึกถึงคำพูดของหนูเมื่อครั้งก่อนได้ ก็เลยมาวันนี้ วันนี้ตอนบ่ายแม่จะพาหนูไปเล่นดี ๆ เป็นยังไงจ๊ะ?”ฟู่ซือฝานเอียงคอพลางครุ่นคิด “ตอนบ่ายหนูต้องทำการบ้าน แค่กินข้าวเที่ยงก็พอแล้วค่ะ”“ก็ได้ งั้นหนูคิดไว้หรือเปล่าว่าอยากกินอะไร?”“ไปร้านอาหารที่มีเมนูเนื้อแพะแนะนำแล้วกันค่ะ” ฟู่ซือฝานเอ่ยขึ้นด้วยทีท่าจริงจัง “วันนี้คุณลุงบอกว่าจะไปกินข้าวเที่ยงเป็นเพื่อนหนู ไม่รู้ว่าจะมาไหม”นัยน์ตาอิเลียวาบความปลื้มปีติออกมา “จริงเหรอ?”“เขาเคยบอกไว้แบบนี้ค่ะ คุณน้าคะ ที่คุณน้ารับหนูออกมา ไม่ใช่เป็นเพราะอยากกระชับความสัมพันธ์กับหนูสองต่อสองเหรอคะ? ทำไมถึงหวังให้คุณลุงมาด้วยล่ะคะ?”เจ้าตัวน้อยเอ่ยถามขึ้นด้วยใบหน้าจริงจัง“น้า...น้ามีเรื่องอยากพูดคุยกับพ่อของหนูน่ะ แล้วก็หวังว่าเราจะได้กินข้าวด้วยกันพร้อมหน้าพร้อมตากันทั้งครอบครัว” อิเลียรีบหาข้ออ้างทันทีเจ้าเด็กคนนี้ หูตาเฉียบแหลมจริง ๆ“อ้อ”“น้าจะหาร้านอาหารเนื้อแพะเดี๋ยวน

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 941

    “เรียกฉันทำไม?” เยี่ยนหวยมองเธอด้วยสีหน้าไร้เดียงสา“ตอนนี้มันฤดูร้อน”ผ่านฤดูใบไม้ผลิมาแล้ว“ฉันแค่นึกถึงวันนั้นที่ไปติวให้เธอแล้วเจอแม่เธอเข้าโดยบังเอิญ เธอคิดไปถึงไหน?” เยี่ยนหวยเลิกคิ้วถังซือซือชะงักไปมีครั้งหนึ่งตอนที่เธอติวอยู่ในบ้าน แล้วบังเอิญเจอแม่ของเธอเข้าจริง ๆ แต่นั่นมันเรื่องตอนเทอมที่สองเยี่ยนหวยต้องจงใจพูดถึงวันนั้นตอนเทอมแรกแน่ ๆ ให้เธอเข้าใจผิดถ้าเธอชี้ไปเลยว่าเยี่ยนหวยจำผิด ก็จะเข้าแผนของเยี่ยนหวย เหมือนว่าเธอยังไม่เคยลืมเรื่องในอดีต คิดถึงเรื่องราวเหล่านั้นของเธอกับเยี่ยนหวยอยู่ตลอด“ตอนนี้ไม่ใช่ฤดูร้อนเหรอ? นายคิดไปถึงไหนอีก?” เธอปัดตกเรื่องนี้ไปอย่างมั่นใจทันทีหลังพูดจบ เธอก็หมุนตัวเดินไปด้านหน้าต่อ “ไม่พูดแล้ว รีบไปร้านถัดไปเถอะ”อยู่ข้างนอกจนถึงสี่ทุ่ม ทั้งสองคนถึงกลับไปยังโรงแรมด้วยกันถังซือซืออยากเรียกรถกลับไปเอง ไม่อยากให้เยี่ยนหวยไปส่งเธอเยี่ยนหวยจึงเอ่ยไปตามตรงว่า “ฉันพักอยู่ที่โรงแรมเดียวกันกับเธอ”ถังซือซือ “...”นี่ไม่ใช่ครั้งแรกแล้วคราวก่อนตอนที่เวินเหลียงถ่ายรูปเยี่ยนหวยรูปแรกที่เมืองฟิลาเดลเฟีย เวินเหลียงก็ถามว่าช่วงนี้เยี่ยนหวย

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 940

    เมืองซีในฐานะเมืองใหญ่ของเจียงหนาน ประเภทของกินเล่นมีมากมาย ของกินเอกลักษณ์ที่ขึ้นชื่อไปทั่วประเทศอาทิ เต้าหู้เหม็น ไส้กรอกยักษ์ เส้นหมีเฝิ่น กุ้งเผ็ดเป็นต้นถังซือซือเคยมาเมืองซีตอนมาทำงานต่างถิ่นก่อนหน้านี้ เวลาค่อนข้างกระชั้นชิด จึงทำได้เพียงเดินช็อปปิงที่อื่น แต่เพิ่งเคยมาถนนคนเดินที่นี่เป็นครั้งแรกเธอซื้อไส้กรอกยักษ์สองชิ้นก่อน และแบ่งให้เยี่ยนหวยหนึ่งชิ้นกินไปได้เพียงครึ่งเดียว ถังซือซือก็หยุดอยู่ตรงหน้าร้านขายขนมฉือปา เธอกลืนน้ำลายแล้วถามขึ้นว่า “รู้ไหมคะว่าตรงไหนมีถังขยะบ้าง?”“ที่เหลือเธอไม่กินแล้วเหรอ?”“อืม”“ไม่อร่อย?”“ไม่ใช่ อร่อยมาก แต่ว่ายังมีของอร่อยอื่น ๆ อีกเยอะแยะ ฉันอยากเก็บท้องเอาไว้”เยี่ยนหวย “...”“เอามาให้ฉันก็ได้” เยี่ยนหวยรับไส้กรอกครึ่งชิ้นที่เหลืออยู่มาจากในมือของเธอ ก่อนจะเติมเข้าไปในท้องอย่างไม่มีภาระใด ๆถังซือซือซื้อขนมฉือปาแล้วเธอทำตัวอย่างกับโจร แต่ละร้านไม่ยอมปล่อยไปเลย ทว่าก็ชิมเพียงสองสามคำ ทั้งหมดที่เหลือก็โยนให้เยี่ยนหวยอย่างสบายใจเยี่ยนหวยเพลิดเพลินกับพฤติกรรมพรรค์นี้ ในใจเข้าใจได้ในทันที ราวกับกลับไปเมื่อเจ็ดปีก่อนหลังเรียนอย

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 939

    “มันเรื่องอะไรกันแน่?”ก่อนหน้านี้ที่เยี่ยนหวยอยู่ที่เจียงเฉิง กลับไม่ได้สังเกตเท่าไรว่าอิเลียกำลังทำอะไรอยู่ เธอออกไปข้างนอกทุกวัน เยี่ยนหวยคิดเพียงแค่ว่าเธอกำลังไปเที่ยวเล่นถังซือซือไม่ใช่คนที่จะกุเรื่องมั่วซั่ว เธอพูดแบบนี้ ต้องรู้อะไรบางอย่างแน่ ๆ“พูดไปแล้วก็ยาว ตอนแรกฟู่ชิงเยว่อาของฟู่เจิงรับเลี้ยงเด็กกำพร้าอยู่ที่เมืองนอก ตอนนี้อายุห้าขวบแล้ว ปีที่แล้วอาเหลียงแท้ง แล้วฟู่ชิงเยว่ติดธุระพอดี เลยส่งเด็กคนนั้นกลับประเทศมาให้ฟู่เจิงดูแลช่วงหนึ่ง ฟู่เจิงเลยให้เด็กคนนั้นอยู่ในประเทศไปเลยเพื่อง้ออาเหลียง ปกติจะมาอยู่เป็นเพื่อนอาเหลียง และเด็กคนนั้นเองก็เข้าไปอยู่ในทะเบียนบ้านของฟู่เจิง แต่ว่า...”เยี่ยนหวยเดาเรื่องที่จะเกิดขึ้นต่อไปออกแล้ว จึงรับช่วงเอ่ยขึ้นต่อว่า “แต่ว่าจู่ ๆ ก่อนหน้านี้ก็มีข่าวบอกว่าเด็กผู้หญิงคนนั้นเป็นลูกของฟู่เจิงกับอิเลีย?”“ใช่ รายละเอียดฉันก็ไม่ค่อยแน่ใจเหมือนกัน เหมือนว่าจะเกี่ยวข้องกับอาของฟู่เจิงนิดหน่อย เธอรู้ตัวตนของเด็กผู้หญิงคนนั้นมาตั้งแต่แรก และไม่ชอบอาเหลียงมาโดยตลอด ยังไงตอนนี้อาเหลียงก็อยู่กับฉัน เขากับฟู่เจิงทะเลาะกันอีกแล้ว”เยี่ยนหวยเอ่ยควา

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 938

    “เยี่ยนหวย!!”ประตูลิฟต์เปิดออก ทั้งสองคนเข้าไปกันตามลำดับ แล้วลงไปยังลานจอดรถใต้ดินตรงมุมเลี้ยว ในหัวของผู้หญิงสวมหน้ากากอนามัยวาบภาพที่เห็นเมื่อครู่ขึ้นมา หมัดที่ห้อยอยู่กำขึ้นแน่น เธอก้มหน้าทั้งดวงตาที่ประกายความอำมหิตออกมาหากเวินเหลียงอยู่ตรงนี้ คงจะจำได้แน่ ๆ ว่าผู้หญิงที่สวมหน้ากากอนามัยคนนี้ก็คืออลิซที่เธอมาเจียงเฉิง ก็เพราะเยี่ยนหวย เยี่ยนหวยมาเมืองซีเมื่อสองวันก่อน เธอเองก็ตามมาเช่นกันอิเลียถามเลขาของเยี่ยนหวย เมื่อรู้โรงแรมของเขาก็บอกกับอลิซทีแรกอลิซคิดว่าเยี่ยนหวยมาทำธุระที่เมืองซี จากนั้นก็ค่อย ๆ พบว่ามันไม่ชอบมาพากลเยี่ยนหวยไม่ยุ่งเลยสักนิดแถมยังมีเวลาไปสอบถามร้านอาหารท้องถิ่น ถนนคนเดิน จุดชมวิวของเมืองซีเป็นต้น อีกต่างหาก ไม่เหมือนมาทำงานต่างถิ่น แต่เหมือนมาเที่ยวเสียมากกว่าจนกระทั่งวันนี้ เมื่อได้เห็นภาพนั้น อลิซถึงเข้าใจทุกอย่างที่แท้คนที่ซีซาร์ชอบไม่ใช่เฟย์ แต่เป็นถังซือซือเพื่อนของเฟย์!ที่แท้เขาไม่ได้มาทำงานต่างถิ่นที่เมืองซี แต่มาเพื่อตามจีบถังซือซือ!ที่เขาสอบถามร้านอาหารและจุดชมวิวของเมืองซี ก็เพื่อพาถังซือซือไปวันนี้!ในใจอลิซอิจฉาเป็นอย่างม

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 937

    เมื่อเยี่ยนหวยได้ยินดังนั้น ก็รู้ในทันทีว่าเวินเหลียงไม่ได้รักษาคำมั่นสัญญาแต่เขาก็เตรียมตัวไว้นานแล้ว วันนั้นหลังจากกลับไปก็ให้คนไปตรวจสอบกล้องวงจรปิด แล้วตัดคลิปมาใส่ไว้ในโทรศัพท์เมื่อได้ยินถังซือซือถามขึ้น เขาก็รีบส่งให้เธอทันที “ก็แค่คนที่ไม่สลักสำคัญอะไรคนหนึ่ง ฉันปฏิเสธเขาไปแล้ว”ถังซือซือดูคลิปรอบหนึ่ง ก่อนจะเบะปาก “อยู่ต่างประเทศคุณเยี่ยนมีสาวมาชอบเพียบเลยนะคะ”“แต่ฉันสนใจอยากจะครอบครองแค่เธอ”“จะยอมให้ฉันครอบครองไหม คุณถัง?”เยี่ยนหวยนั่งเอี้ยวตัว แขนข้างหนึ่งพาดอยู่บนพนักพิงเก้าอี้ เขาโน้มตัวเข้ามา ตัวท่อนบนใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ กลิ่นหอมฉุยจาง ๆ และกลิ่นอายของชายหนุ่มที่มาพร้อมกับการบุกรุกโอบล้อมเธอเอาไว้เขาดันแว่นตากรอบทอง สีหน้าอบอุ่น ฉีกยิ้มทว่าก็ราวกับไม่ยิ้ม มุมปากกระตุกรอยยิ้มเล็กน้อย ค่อนข้างมีความรู้สึกประเภทหน้าเนื้อใจเสือถังซือซือเหม่อไปครู่หนึ่ง“คุณถัง?”ใบหน้าหล่อเหลาตรงหน้าขยายใหญ่ขึ้นอีกครั้ง ไออุ่นร้อนปะทะเข้ามาที่หน้า ในที่สุดถังซือซือก็ได้สติกลับมา เธอเอนหลังพลางตบหน้าอก “นายทำฉันตกใจหมด...ไป ไปเดินหาของกินเล่นกันเถอะ”เธอลุกขึ้นและเดินออกไปอย่าง

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status